Η “Άφιξη” του μετανάστη _Shaun Tan

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ; σε μια νέα, άγνωστη χώρα, χωρίς να ξέρεις τι σε περιμένει; Να ελπίζεις σε μια καλύτερη ζωή, χωρίς καμιά εγγύηση ότι θα τη βρεις; Πώς είναι να νιώθεις ξένος και μόνος, αγναντεύοντας ένα -ίσως- αφιλόξενο μέρος όπου θα χτίσεις το μέλλον σου; Αναζητάς καλύτερες ευκαιρίες ζωής, χωρίς να έχεις παλέψει με τον φόβο σου.

Τον μεγάλο φόβο του κάθε μετανάστη που ξεριζώνεται από τον τόπο του.
Θα θυμάται άραγε ό,τι άφησε πίσω;
Θα βρει κάτι που να αξίζει το τραύμα τού αποχωρισμού;

Η εμπειρία του ξεριζωμένου μετανάστη δεν είναι μόνο μια ιστορία επιβίωσης. Αποτελεί ένα είδος αναζήτησης και σκοπού ζωής. Ο μετανάστης, πατώντας το πόδι του στη νέα πατρίδα, αναζητά, ψάχνει: για νόημα αλλά και για μια καινούργια ταυτότητα σ’ ένα περιβάλλον που μπορεί να είναι φιλικό και ταυτόχρονα εχθρικό, ορθολογικό αλλά και γεμάτο σύγχυση, με χαμόγελα αλλά και με κλειστές πόρτες· Παραμένει ωστόσο ανοιχτό στην επανεκτίμηση, σε μια δεύτερη ματιά, σε μια νέα αξιολόγηση.

Η νέα ζωή αντανακλά και τον νέο αυτοπροσδιορισμό εκείνου που φτάνει για να βρει τον δρόμο του κάπου αλλού. Έχοντας διανύσει μεγάλες αποστάσεις, τόσο χιλιομετρικές όσο και εντός του, η πρώτη μάχη του είναι ήδη κερδισμένη. Έχει βρει το κουράγιο να φύγει, γνωρίζοντας πως το ταξίδι είναι ο μοναδικός προορισμός του. Έχει νιώσει την ερημιά της άγριας επιβίωσης. Έχει απελπιστεί, έχει μετανιώσει, έχει δει τους συνοδοιπόρους του να χάνονται μπροστά στα μάτια του, όμως εκείνος συνέχισε.

Αυτή η αναζήτηση αντανακλάται σε κάθε σελίδα αυτού του υπέροχου βιβλίου, στα σκίτσα και τις εικόνες του που μιλούν απευθείας στην καρδιά του αναγνώστη. Εικόνες, πρόσωπα, χαρακτήρες, παιχνίδι με το Φως και τη Σκιά και η προαιώνια μάχη του Καλού και του Κακού ζωντανεύουν σε κάθε σελίδα της Άφιξης. Στη δική του ανώνυμη χώρα, οι εικονογραφήσεις του είναι τόσο δυνατές που μιλούν εύγλωττα για όλα όσα θέλει να θίξει - από οικονομική, πολιτική, κοινωνική ή προσωπική σκοπιά. Οι εικόνες παίζουν εδώ τον ρόλο του αφηγητή.

Χρησιμοποιώντας τις δικές του αναμνήσεις από τα ταξίδια του σε ξένες χώρες, ο Shaun Tan μας μεταφέρει την αίσθηση πως οι πιο πολλοί κουβαλάμε παγιωμένες αλλά ανακριβείς αντιλήψεις για τα πράγματα γύρω μας και πως οδηγούμαστε απρόθυμα στη συνειδητοποίηση ότι το περιβάλλον μας είναι γεμάτο με κρυμμένες έννοιες, όπως κι αυτές που εμπεριέχονται στις εικόνες του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας.

Ο Shaun Tan αφηγείται μια ιστορία ελπίζοντας ότι, πέρα από το προφανές θέμα της, μπόρεί να ενθαρρύνει τους αναγνώστες της να αφιερώσουν λίγο χρόνο για να κοιτάξουν πέρα από την «κανονικότητα» το»ν δικών τους συνθηκών και να δουν τα πράγματα μέσα από μια διαφορετική οπτική. Μια από τις βασικές αρετές της αφήγησης είναι ότι μας καλεί να μπούμε στα παπούτσια των άλλων, έστω για λίγο, αλλά ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι μας καλεί να σκεφτούμε και τα δικά μας παπούτσια. Τα δικά μας βήματα.

Ίσως και να σκεφτούμε τους εαυτούς μας ως πιθανούς ξένους στη δική μας παράξενη και αφιλόξενη χώρα - ένα συναίσθημα όλο και πιο κοινό σε όλο και περισσότερο κόσμο που δεν έχει μπει καν στην επώδυνη διαδικασία του ξεριζωμού. Η αποξένωση, η συναισθηματική απομόνωση, η ερημιά που νιώθουμε συλλογικά και προσωπικά σ’ αυτές τις νέες και πρωτόγνωρες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί παγκοσμίως μάς κάνουν να σκεφτούμε. Ποια συμπεράσματα εξάγουμε απ’ αυτή τη νέα συνθήκη;

Δεν είναι εύκολο να τα ορίσουμε και ακόμη δυσκολότερο είναι να σκεφτούμε περαιτέρω τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και τόπων και τι πραγματικά εννοούμε όταν μιλάμε για το «πού ανήκουμε». Στην Άφιξη, δεν είναι μόνο το θέμα της μετανάστευσης που πραγματεύεται ο συγγραφέας-εικονογράφος. Κυρίως μας προσκαλεί να αναρωτηθούμε για το πού ανήκουμε πραγματικά και ποια είναι η αληθινή μας πατρίδα. Ίσως η πιο απλή απάντηση να είναι αυτή: πατρίδα μας είναι οι άνθρωποι και όσο αυτοί υπάρχουν και θυμούνται, είναι ζωντανή.

Όπως λέει και η Διδώ Σωτηρίου στο αριστουργηματικό μυθιστόρημά της
Ματωμένα Χώματα:
“στις μνήμες των ζωντανών έσκυψα.
Ακούμπησα μ’ αγάπη και πόνο τ’ αυτί στις καρδιές τους, εκεί που κρατούν τις θύμησες...”

Ένας άντρας δίνει στη γυναίκα και στην κόρη του ένα τελευταίο φιλί. Επιβιβάζεται σε ένα ατμόπλοιο και διασχίζει τον ωκεανό.
Το πιο οδυνηρό αλλά και πιο σημαντικό ταξίδι της ζωής του ξεκινά - αφήνει την πατρίδα του για να χτίσει ένα καλύτερο μέλλον για την οικογένειά του.
Τι είναι αυτό που παρακινεί τόσους ανθρώπους να τ' αφήσουν όλα πίσω τους και να ταξιδέψουν ολομόναχοι σε μια μυστηριώδη χώρα, σ' ένα μέρος χωρίς οικογένεια και φίλους, όπου τίποτα δεν έχει όνομα και το μέλλον είναι άδηλο;
Αυτή η εικονογραφημένη νουβέλα χωρίς λόγια περιγράφει μια πανανθρώπινη ιστορία: είναι η ιστορία κάθε μετανάστη, κάθε πρόσφυγα και κάθε εξόριστου· κι ένας φόρος τιμής σε όσους τόλμησαν να κάνουν αυτό το ταξίδι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ξενόγλωσσος τίτλος:
THE ARRIVAL \ ISBN13 _9786185488307 \
Εκδότης ΦΟΥΡΦΟΥΡΙ Σεπ-2021
σελίδες 128 _33Χ24

Τα λεγόμενα “silent books” σαν κατηγορία, δεν είναι αμιγώς “εικονογραφημένα”, ούτε μπορούν να μπουν σε ηλικιακό γκρουπ (πλην “ασέμνων”, αλλά και πάλι;) λόγω απουσίας κειμένου. Από κει και πέρα το διαδίκτυο … Η ιστορία τους θα μπορούσαμε να πούμε ξεκινάει χιλιάδες χρόνια πριν με τις πρώτες τοιχογραφίες σε σπήλαια, την πρώτη προσπάθεια των ανθρώπων να διηγηθούν μια ιστορία με εικόνες, για να φτάσουμε στα 1600 μ.Χ. και τα εικονογραφημένα εγχειρίδια αλχημείας, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό του «Mutus Liber» που χρονολογείται πίσω στο 1677 μ.Χ., αλλά και τον Αμερικανό Lynd Kendall Ward, τον καλλιτέχνη που θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εικονογράφους του 20^ου αιώνα και ο πρώτος που εισήγαγε τον όρο «wordless» με το βιβλίο του Gods’ Man (1929).

σσ.
Το Mutus Liber, (λατινικά = σιωπηλό –άφωνο βιβλίο), είναι ένα ερμητικό φιλοσοφικό έργο που δημοσιεύτηκε στη La Rochelle το 1677. Κατατάσσεται μεταξύ των σημαντικότερων για την αλχημεία στην πρώιμη σύγχρονη λογοτεχνία, όπως και το Atalanta Fugiens του Michael Maier . Έχει ανατυπωθεί πολλές φορές. Αποτελούμενο κυρίως από εικονογραφημένες πλάκες, το Mutus Liber προκαλεί αντιφατικές ερμηνείες. Το νόημά του είχε διαλευκανθεί από συγγραφείς (Eugène Canseliet, Serge Hutin κά), οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι ήταν μυημένοι αλχημιστές. Πιο πρόσφατες μελέτες προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την ιστορική της πραγματικότητα προκειμένου να αποκαλύψουν το νόημά της.

Το Gods' Man είναι “μυθιστόρημα” χωρίς λόγια του Αμερικανού καλλιτέχνη Lynd Ward (1905–1985) που δημοσιεύτηκε το 1929. Σε 139 εικόνες με ξυλομπογιά χωρίς λεζάντες, αφηγείται τη Φαουστιανή ιστορία ενός καλλιτέχνη που υπογράφει την ψυχή του για ένα μαγικό πινέλο. Το Gods' Man ήταν το πρώτο αμερικανικό μυθιστόρημα χωρίς λέξεις και θεωρείται πρόδρομος του graphic novel, του οποίου την εξέλιξη επηρέασε. Ο Ward συνάντησε για πρώτη φορά το χωρίς λόγια μυθιστόρημα με τον Ήλιο (1919) του Frans Masereel ενώ σπούδαζε τέχνη στη Γερμανία το 1926. Επέστρεψε στις ΗΠΑ το 1927 και δημιούργησε καριέρα ως εικονογράφος. Βρήκε το άλεκτο μυθιστόρημα του Otto Nückel Destiny (1926) στη Νέα Υόρκη το 1929 και τον ενέπνευσε να δημιουργήσει ένα τέτοιο έργο δικό του. Το Gods' Man εμφανίστηκε μια εβδομάδα πριν από το κραχ της Wall Street του 1929. Παρ' όλα αυτά γνώρισε ισχυρές πωλήσεις και παραμένει μέχρι σήμερα το αμερικανικό μυθιστόρημα χωρίς λέξεις με τις περισσότερες πωλήσεις. Η επιτυχία του ενέπνευσε άλλους Αμερικανούς να πειραματιστούν με το μέσο, συμπεριλαμβανομένου του σκιτσογράφου Milt Gross, ο οποίος παρωδίασε τον Gods' Man στο He Done Her Wrong (1930). Στη δεκαετία του 1970, το παράδειγμα των μυθιστορημάτων χωρίς λόγια του Ward ενέπνευσε τους σκιτσογράφους Art Spiegelman και Will Eisner να δημιουργήσουν τα πρώτα τους graphic novels.
Στο μυθιστόρημα των 139 εικόνων μετακινείται η ιστορία προς τα εμπρός κατά ένα διάστημα που επιλέγει ο Ward για να διατηρήσει τη ροή της.

Ο Shaun Tan είναι ένας από τους σημαντικότερους, πολυβραβευμένους για το έργο του, καλλιτέχνες – εικονογράφους, της εποχής μας. Έχει βραβευτεί με το Astrid Lindgren Memorial Award, ένα από τα δύο σημαντικότερα βραβεία παιδικής λογοτεχνίας, για το σύνολο του έργου του, ενώ η Άφιξη έχει τιμηθεί με βραβεία σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, με σημαντικότερα αυτό του Φεστιβάλ της Ανγκουλέμ, το Locus Award και την υποψηφιότητα για Hugo Award. Πέρα από την Άφιξη, έχει δημιουργήσει ακόμα 12 βιβλία ως εικονογράφος και συγγραφέας, ενώ έχει εικονογραφήσει βιβλία άλλων συγγραφέων, όπως ο συγγραφέας Fantasy και Sci-Fi Steven Paulsen (βλ. αναλυτικά παρακάτω)

Η Άφιξη πρωτοκυκλοφόρησε το 2006 στην Αυστραλία για να φτάσει σε εμάς 15 χρόνια μετά, χωρίς όμως να έχει χάσει τίποτα από το νόημά της και την ουσία της. Μιλάει για το ταξίδι ενός άνδρα που αναγκάζεται να αφήσει την πατρίδα του όταν αρχίζει να διαφαίνεται πως κάτι κακό πλησιάζει την πόλη μου ζει. Ο άνδρας – πρωταγωνιστής θα πάρει τη μεγάλη απόφαση να αφήσει πίσω το σπίτι και την οικογένειά του, να ξεκινήσει ένα ταξίδι προς μια ξένη χώρα, της οποίας δε γνωρίζει τη γλώσσα που μιλάνε και όπου θα προσπαθήσει να ορθοποδήσει ώστε να φέρει αργότερα τη σύζυγό και την κόρη του εκεί, μαζί του. Μέσα σε 128 σελίδες, τα μικρά και μεσαία σε μέγεθος καρέ αλλά και τις ολοσέλιδες, εντυπωσιακές εικονογραφήσεις και χωρίς ίχνος κειμένου, ο Shaun Tan αφηγείται την πορεία του, τη ζωή και τα συναισθήματά του πριν καταφέρει να ολοκληρώσει την αποστολή του, αλλά και όταν αρχίζει σιγά-σιγά να γίνεται μέρος μιας νέας κοινότητας ανθρώπων. Όλη η ιστορία είναι τοποθετημένη χρονικά σε μια άγνωστη στον αναγνώστη εποχή (δεν καταλαβαίνει κανείς αν μιλάμε για το παρόν, το παρελθόν ή το μέλλον), παρά το γεγονός ότι η σέπια ως χρωματική επιλογή δίνει μια αίσθηση παλιού, μια αίσθηση πως ξεφυλλίζεις ένα φωτογραφικό άλμπουμ από τα περασμένα, όπως και τα ρούχα των ανθρώπων. Αλλά και το μέρος όμως που εκτυλίσσεται η δράση μοιάζει αρκετά με τον δικό μας κόσμο, με πολλά όμως στοιχεία του φανταστικού (πχ. τα ζώα, αγάλματα, αλφάβητο, τρόποι μετακίνησης, κλπ), θέλοντας ίσως με αυτόν τον τρόπο να τονιστεί το πόσο διαφορετική και εκτός πραγματικότητας μοιάζει με νέα χώρα σε σχέση με τη δική μας. Σύμφωνα πάντα με τον δημιουργό, μέρος της έμπνευσης για τη δημιουργία αυτού του βιβλίου ήταν οι ιστορίες που κατά καιρούς άκουγε μετανάστες να διηγούνται – κάτι που αποτυπώνεται και στη φόδρα του βιβλίου με τα 60 πορτρέτα ανθρώπων – αλλά και η ιστορία του ίδιου του πατέρα του, που το 1960 αναγκάστηκε να φύγει από τη Μαλαισία και να εγκατασταθεί στην Αυστραλία. Στημένο σα σενάριο κινηματογραφικής ταινίας και με τον Tan σε ρόλο σκηνοθέτη, η Άφιξη ρουφάει τον αναγνώστη μέσα στις σελίδες της, κάνοντάς τον κοινωνό των όσων βιώνει ο πρωταγωνιστής.

Το αριστουργηματικό αυτό wordless graphic novel αποτελεί φόρο τιμής σε όλους τους ανθρώπους – γυναίκες και άνδρες που ξεριζώνονται με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής, δίνοντας μιας γεύση σε όλους εμάς που δεν έχει χρειαστεί ως τώρα να πάρουμε τον δύσκολο δρόμο της προσφυγιάς ή της μετανάστευσης και δεν ξέρουμε πώς είναι να πρέπει να αφήσεις πίσω όλα όσα γνωρίζεις και να ζήσεις σε ένα μέρος άγνωστο ίσως και αφιλόξενο. Ο ίδιος ο Shan Tan άλλωστε έχει πει για την Άφιξη όταν πρωτοκυκλοφόρησε: «Στην Αυστραλία οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τους μετανάστες μόνο ως πρόβλημα, χωρίς να μπορούν να δουν πίσω αυτό. Δεν περιμένω πως το βιβλίο μου θα αλλάξει εντελώς τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται οι άνθρωποι. Αν όμως διαβάζοντας κάποιος την Άφιξη κατορθώσει να μπει έστω και για λίγο στα παπούτσια των ανθρώπων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, τότε θα αισθανθώ πως πέτυχα έστω αυτό το κάτι, το μικρό».

Πολύ εύστοχη και συνειρμικά η υποσημείωση της έκδοσης που έχουμε στα χέρια μας, με αναφορά στην Διδώ Σωτηρίου και στο αριστουργηματικό μυθιστόρημά της Ματωμένα Χώματα: “στις μνήμες των ζωντανών έσκυψα. Ακούμπησα μ’ αγάπη και πόνο τ’ αυτί στις καρδιές τους, εκεί που κρατούν τις θύμησες...”

Ο Shaun Tan (γεννημένος το 1974) είναι Αυστραλός καλλιτέχνης, συγγραφέας και κινηματογραφιστής. Κέρδισε ένα Όσκαρ για το The Lost Thing, μια μεταφορά κινουμένων σχεδίων το 2011 ενός βιβλίου με εικόνες του 2000 που έγραψε και εικονογράφησε. Άλλα βιβλία που έχει γράψει και εικονογραφήσει είναι το Κόκκινο Δέντρο και η Άφιξη _περί ου ο λόγος

Ο Tan γεννήθηκε στο Fremantle της Δυτικής Αυστραλίας και μεγάλωσε στα βόρεια προάστια του Περθ της Δυτικής Αυστραλίας. Το 2006, το χωρίς λόγια graphic μυθιστόρημά του The Arrival κέρδισε το βραβείο Βιβλίου της Χρονιάς ως μέρος των Λογοτεχνικών Βραβείων Premier της Νέας Νότιας Ουαλίας. Το ίδιο βιβλίο κέρδισε το βραβείο Picture Book της χρονιάς του Συμβουλίου Παιδικού Βιβλίου της Αυστραλίας το 2007  και το Premier's Book Awards της Western Australian το 2006.

Το έργο του Tan έχει περιγραφεί ως μια "αυστραλιανή γλώσσα" που είναι "ταυτόχρονα κοινότοπη και παράξενη, οικεία και παράξενη, τοπική και καθολική, καθησυχαστική και τρομακτική, οικεία και απόμακρη, λούκι και sprezzatura. Χωρίς ρητορική, χωρίς πίεση για εφέ. Ποτέ άλλο από τον εαυτό του»

Για τη συνεισφορά του στην καριέρα του στην «παιδική και νεανική λογοτεχνία με την ευρεία έννοια», ο Tan κέρδισε το 2011 το Astrid Lindgren Memorial Award από το Σουηδικό Συμβούλιο Τεχνών, το μεγαλύτερο βραβείο στην παιδική λογοτεχνία

Η ζωή του

Ως παιδί, ο Ταν περνούσε χρόνο εικονογραφώντας ποιήματα και ιστορίες και σχεδίαζε δεινόσαυρους, ρομπότ και διαστημόπλοια. Στο σχολείο ήταν γνωστός ως ταλαντούχος καλλιτέχνης. Και στα 11 έγινε θαυμαστής της τηλεοπτικής σειράς The Twilight Zone καθώς και βιβλίων που είχαν παρόμοια θέματα και αναφέρει τον Ray Bradbury (σσ. Αμερικανός συγγραφέας και σεναριογράφος επιστημονικής φαντασίας, τρόμου και μυστηρίου γεν. το 1920). Αυτές οι ιστορίες τον οδήγησαν να γράψει τα δικά του διηγήματα. Για την προσπάθειά του να γράψει όταν ήταν νέος, λέει: «Έχω ένα μικρό σωρό επιστολές απόρριψης ως απόδειξη αυτής της φιλοδοξίας!» Σε ηλικία δεκαέξι ετών, η πρώτη εικονογράφηση του Ταν εμφανίστηκε στο αυστραλιανό περιοδικό Aurealis (1990)

Μετάβαση στην εικονογράφηση

Σχεδόν σπούδασε για να γίνει γενετιστής (του άρεσε η χημεία, η φυσική, η ιστορία στο γυμνάσιο “καθώς και η τέχνη”) και ισχυρίστηκε ότι δεν ήξερε πραγματικά τι ήθελε να κάνει. Κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών του σπουδών,  αποφάσισε να μεταβεί από τις ακαδημαϊκές σπουδές στο να εργαστεί ως καλλιτέχνης. Συνέχισε σε Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας όπου σπούδασε Καλές Τέχνες, Αγγλική Λογοτεχνία και Ιστορία. Αν και αυτό τον ενδιέφερε, η πρακτική δουλειά ήταν μικρή _το 1995 αποφοίτησε με πτυχίο (Bachelor) στις τέχνες

Επαγγελματική απασχόληση

Αρχικά, δούλευε ασπρόμαυρο γιατί οι τελικές αναπαραγωγές θα τυπώνονταν έτσι. Μερικά ασπρόμαυρα μέσα που χρησιμοποίησε περιλαμβάνουν στυλό, μελάνια, ακρυλικά, κάρβουνο, ξύστρα, φωτοτυπίες και λινοτυπίες. Τα τρέχοντα έγχρωμα έργα του αντίθετα πολλά διαφορετικά χρώματα. _με μολύβι γραφίτη για να κάνει σκίτσα σε συνηθισμένο χαρτί. Στη συνέχεια, τα σκίτσα αναπαράγονται πολλές φορές με διαφορετικές εκδόσεις που ποικίλλουν ανάλογα με τα μέρη που προστίθενται ή αφαιρούνται. Μερικές φορές χρησιμοποιούνται ψαλίδια _η ιδέα κοπής και επικόλλησης κολάζ σε αυτά τα πρώτα στάδια επεκτείνεται συχνά στην τελική παραγωγή με πολλές από τις εικονογραφήσεις του να χρησιμοποιούν υλικά όπως γυαλί, μέταλλο, μοσχεύματα από άλλα βιβλία ακόμη και νεκρά έντομα (!!).

Περιγράφει τον εαυτό του ως έναν αργό εργάτη που αναθεωρεί τη δουλειά του πολλές φορές στην πορεία. Ενδιαφέρεται για την απώλεια και την αποξένωση και πιστεύει ότι ιδιαίτερα τα παιδιά αντιδρούν καλά σε θέματα φυσικής δικαιοσύνης. Αισθάνεται ότι είναι «σαν μεταφραστής» ιδεών και είναι χαρούμενος και κολακευμένος που βλέπει τη δουλειά του να διασκευάζεται και να ερμηνεύεται στον κινηματογράφο και τη μουσική (όπως από την Αυστραλιανή Ορχήστρα Δωματίου).

Επιρροές

Ο Tan αντλεί από μια μεγάλη πηγή έμπνευσης και αναφέρει πολλές επιρροές στη δουλειά του. Το σχόλιό του για το θέμα είναι: «Είμαι αρκετά παμφάγος όσον αφορά τις επιρροές, και μου αρέσει να το παραδέχομαι ανοιχτά» Ορισμένες επιρροές είναι πολύ άμεσες. Το Lost Thing είναι ένα ισχυρό παράδειγμα όπου κάνει οπτικές αναφορές σε διάσημα έργα τέχνης. Πολλές από τις επιρροές μου είναι πολύ πιο λεπτές οπτικά, μερικές από τις επιρροές μου είναι ιδεολογικές _λέει.

Το βραβείο Shaun Tan για νέους καλλιτέχνες χρηματοδοτείται από την πόλη του Subiaco και είναι ανοιχτό σε όλα τα παιδιά σχολικής ηλικίας στο Περθ μεταξύ 5 και 17 ετών. Το βραβείο στοχεύει στην ενθάρρυνση της δημιουργικότητας σε δισδιάστατα έργα. Η εκδήλωση πραγματοποιείται κάθε χρόνο με τους νικητές να ανακοινώνονται τον Μάιο και τα έργα των φιναλίστ να εκτίθενται στη Βιβλιοθήκη Subiaco όλο τον Ιούνιο

Βραβεύσεις

·        1992 L. Ron Hubbard Illustrators of the Future Contest: Ο πρώτος Αυστραλός που το κέρδισε _1993

·        Βραβείο Ditmar, Έργο Τέχνης, Υποψήφια για Relics _1995

·        Ditmar, Επαγγελματικό Έργο Τέχνης, Νικητής για το Aurealis και το Eidolon _1996

·        Βραβείο Ditmar, Έργο τέχνης, Νικητής για το Eidolon Τεύχος 19 (Εξώφυλλο) _1997 +

·        Ditmar, Professional Artwork, για έργα τέχνης στο Eidolon και το εξώφυλλο του The Stray Cat _1998

·        Βραβείο Crichton, Νικητής για το The Viewer

·         Συμβούλιο Παιδικού Βιβλίου της Αυστραλίας, αξιοσημείωτο βιβλίο για τον θεατή

·        Βραβείο Ditmar, Έργο τέχνης/Καλλιτέχνης, Υποψήφια για το The Viewer

·        Western Australian Premier's Book Awards, Παιδικό Βιβλίο, στη σύντομη λίστα για το The Playground _1999

·         Aurealis Conveners' Award for Excellence για το The Rabbits

·        Συμβούλιο Παιδικού Βιβλίου της Αυστραλίας, αξιοσημείωτο βιβλίο για την παιδική χαρά _

·        Συμβούλιο Παιδικού Βιβλίου της Αυστραλίας, Βιβλίο Εικόνων της Χρονιάς, Νικητής _The Rabbits

·        Βραβείο Ditmar, Αυστραλιανό επαγγελματικό έργο τέχνης, υποψήφιο

·        Χρυσό Spectrum για εικονογράφηση βιβλίων

2000

·        APA Design Award for Memorial

·        Συμβούλιο Παιδικού Βιβλίου της Αυστραλίας, Βιβλίο Εικόνων της Χρονιάς, Βιβλίο Τιμής για Μνήμη

·        Βραβείο Ditmar, Έργο τέχνης, Νικητής για το The Coode St Review of Science Fiction

·        Χρυσό βραβείο Spectrum για την εικονογράφηση βιβλίων

·        Western Australian Premier's Book Awards, για νέους ενήλικες, Shortlist (για το Lost Thing)

2001

·        Βραβείο Ditmar, Έργο τέχνης, για το The Lost Thing + για το ίδιο

·        Συμβούλιο Παιδικού Βιβλίου της Αυστραλίας, Βιβλίο Εικόνων της Χρονιάς,

·        Western Australian Premier's Book Awards, Παιδικά Βιβλία, για το Red Tree

·        Παγκόσμιο Βραβείο Φαντασίας Καλύτερου Καλλιτέχνη

2002

·        Συμβούλιο Παιδικού Βιβλίου της Αυστραλίας, Βιβλίο Εικόνων της Χρονιάς, διάκριση για το Red Tree_ Κόκκινο Δέντρο

·        Λογοτεχνικά Βραβεία Premier της Νέας Νότιας Ουαλίας, Βραβείο Patricia Wrightson για Παιδική Λογοτεχνία Νικητής για το Red Tree

2006

·        Νικητής του Βραβείου Premier και της κατηγορίας Παιδικών Βιβλίων στα Βραβεία Βιβλίου της Δυτικής Αυστραλίας για το The Arrival _η Άφιξη

2007

·        Βραβείο Ditmar, Υποψηφιότητα για το The Arrival

·        Συμβούλιο Παιδικού Βιβλίου της Αυστραλίας, Βιβλίο Εικόνων της Χρονιάς, Βιβλίο Τιμής για το Lost Thing)_Χαμένο Πράγμα

·        Παγκόσμιο Βραβείο Φαντασίας Καλύτερου Καλλιτέχνη

·        Λογοτεχνικά Βραβεία Premier της Νέας Νότιας Ουαλίας, Βραβείο της Επιτροπής Σχέσεων Κοινότητας για το The Arrival

·        Συμβούλιο Παιδικού Βιβλίου της Αυστραλίας, Βιβλίο Εικόνων της Χρονιάς για το «The Arrival».

2008

·        Βραβείο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κόμικς της Ανγκουλέμ για το καλύτερο βιβλίο κόμικ για το Là où vont nos pères, τη γαλλική έκδοση του The Arrival

·        Βραβείο Hugo, για το καλύτερο σχετικό βιβλίο _The Arrival υποψηφιότητα

·        Βραβείο Hugo, για τον καλύτερο επαγγελματία καλλιτέχνη (επίσης το 2009 και το 2010) υποψήφιο

·        Νικητής της κατηγορίας Young Adult των Βραβείων Βιβλίου της Western Australian Premier's για το Tales from Outer Suburbia

·        Βραβείο Βιβλίου Boston Globe-Horn, Ειδική Αναφορά για το The Arrival

2009

·        Βραβείο Ditmar, Έργο τέχνης, Νικητής Ιστοριών από τα Εξωτερικά Προάστια

·        Συμβούλιο Παιδικού Βιβλίου της Αυστραλίας, Βιβλίο Εικόνων της Χρονιάς, Βιβλίο Τιμής για το Χαμένο Πράγμα

·        Παγκόσμιο Βραβείο Φαντασίας Καλύτερου Καλλιτέχνη

2010

·        Βραβεία Λογοτεχνίας του Φεστιβάλ Αδελαΐδας, νικητής της κατηγορίας Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας και του Βραβείου Premier της Νότιας Αυστραλίας για Ιστορίες από τα Εξωτερικά Προάστια

·        Μετάλλιο Dromkeen

·        Βραβείο Hugo, Καλύτερος Επαγγελματίας Καλλιτέχνης

2011

·        Όσκαρ, Καλύτερης ταινίας Μικρού Μήκους (Animation) για το The Lost Thing

·        Βραβείο Astrid Lindgren Memorial Award

·        Βραβείο Ditmar, Έργο τέχνης, Νικητής για το The Lost Thing

·        Βραβείο Ditmar, Έργο τέχνης, υποψήφ. για το Australis Imaginarium

·        Βραβείο Hugo, Καλύτερος Επαγγελματίας Καλλιτέχνης

·        Βραβείο Peter Pan για τη σουηδική μετάφραση του The Arrival

2014

·        Βραβείο Locus, Καλλιτέχνης

·        Βραβείο Ditmar, για τους Κανόνες του Καλοκαιριού

·        Boston Globe-Horn Book Award, Picture Book Honor για το Rules of Summer

2019

·        Παγκόσμιο Βραβείο Φαντασίας Καλύτερου Καλλιτέχνη, Φιναλίστ
:Children's Book Council of Australia, Picture Book of the Year, Νικητής του Cicada

2020

·        Μετάλλιο Kate Greenaway, Νικητής για Ιστορίες από την εσωτερική πόλη[23]

Αναλυτικά εδώ
Shaun Tan _    Writer_    Art Department _     Director
Επίσημο site

Αφιερωμένο στις κόρες μου