Καλά Χριστούγεννα...

Μίλησε η ποιήτρια __

για την Hala Alyan

Μίλησε ξανά, εύγλωττα όπως πρέπει και κάνει, για την απανθρωποποίηση, για το ότι ανήκει σε έναν λαό που κάποιοι ξεχνούν ότι είναι άνθρωποι σαν εμάς, που διψούν, που αιμορραγούν, που αγαπούν τα παιδιά τους. Μίλησε, εύγλωττα όπως έπρεπε και κάνει, για τα παιδιά της Γάζας, τα παιδιά που χάθηκαν, μιλούσαν σε μια γλώσσα που δεν είναι δική τους

Αναρωτιέμαι, είπε η ποιήτρια, εύγλωττα όπως πρέπει και κάνει, για τους ανθρώπους που ακούν αυτές τις φωνές και παραμένουν ασυγκίνητοι. Και ο οικοδεσπότης _καπνίζοντας το πούρο του, την ευχαρίστησε δεόντως και η ποιήτρια, όπως πρέπει και κάνει, χωρίς ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία να μιλήσει στους ακροατές…
Και στη συνέχεια ο οικοδεσπότης είπε δεόντως: ΝΑΙ αλλά δεν βλέπω μια διαφορετική άποψη
και εκεί ήταν, η δολοφονική στιγμή, η αναπνοή όταν
η θέληση να σκοτώσει τα παιδιά γίνεται
“πιο κάλυψη”, “μια διαφορετική άποψη”…
Αυτή είναι η στιγμή που κάνει τα παιδιά να πεθαίνουν και να πεθαίνουν και να πεθαίνουν και να πεθαίνουν για πάντα.

Ένα “κόλπο” για να θυμάστε τις χορδές

Για τη Lubna Alyaan
Να μάθει να παίζει ένα όργανο
είναι ένα είδος εμμονής
Το βιολί
έχει τέσσερις χορδές
Από ψηλά στα χαμηλά,
στο βιολί…
είναι E, Α, D,
και C. Κατασκευάζονται
από ποικιλία υλικών
συμπεριλαμβανομένου του catgut,
έντερο προβάτου, νάιλον,
και χάλυβας.
Σε μια ήσυχη μέρα στη Γάζα,
μια αποφασιστική νεαρή κοπέλα:

Φώναζε στα πέρατα
Λατρεύω το βιολί ___
με πάθος και θέλω
να γίνω
μια από του κόσμου
τους κορυφαίους βιολιστές. Αυτό είναι
το όνειρό μου.

Έδειξε έντονο ενδιαφέρον
στη μουσική σύνθεση,
επιδεικνύοντας σχολαστική προσοχή
με κάθε λεπτομέρεια.
Οι τέσσερις χορδές
της βιόλας και του τσέλο
είναι E, Α, D,
και C. Κατασκευάζονται
Οι γάτες κατεβαίνουν στα σοκάκια

 

Αλλά για τα έγχορδα
το βιολί θυμηθείτε...
G, D, A και E:
Τα καλά σκυλιά τρώνε πάντα
Η Lubna Alyann μαρτύρησε
νωρίς σήμερα το πρωί
στο σπίτι της θείας της
στο Al-Nuseirat
που είχε δηλωθεί
από τον ισραηλινό στρατό
να είναι μια ασφαλής ζώνη
Η Λούμπνα και η οικογένειά της
είχε αναζητήσει καταφύγιο
στα νότια της Γάζας
για ασφάλεια αλλά εκείνο το πρωί
το σπίτι τους βομβαρδίστηκε

Όλη της η οικογένεια
έχει διαγραφεί
από το ληξιαρχείο
όπως τόσα πολλοί στη Γάζα

Οι γάτες κατεβαίνουν στα σοκάκια
τα καλά σκυλιά τρώνε πάντα
catgut και νάιλον και χάλυβας
και σιωπή φονική

Ανατριχιαστικά τα στοιχεία του ΟΗΕ

Δεν το χωράει ανθρώπου νους το μέγεθος των εγκλημάτων των ιμπεριαλιστών, που δεν διστάζουν να δολοφονούν χιλιάδες παιδιά για τα συμφέροντά τους.
Από την έναρξη της επίθεσής του στη Γάζα και την κατεχόμενη Δυτική Όχθη, το κράτος-δολοφόνος, με τις ευλογίες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έχει δολοφονήσει πάνω από 12.800 μαθητές!

Σύμφωνα με το παλαιστινιακό υπουργείο Παιδείας, ο αριθμός των μαθητών που σκοτώθηκαν στη Γάζα έφτασε τους 12.701 και οι τραυματισμένοι μαθητές τους 20.702. Το υπουργείο πρόσθεσε ότι 119 μαθητές σκοτώθηκαν και άλλοι 649 τραυματίστηκαν στη Δυτική Όχθη.
Εδώ και μέρες παρατηρείται ένα κοινό μοτίβο ξεπλύματος του Ισραήλ και των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ τη στιγμή που σπρώχνουν τη περιοχή στον όλεθρο.
Κάνοντας μία απλή αναγωγή θα μπορούσαμε να πούμε ότι το Ισραήλ έχει βομβαρδίσει σε 14 μήνες περισσότερα από 40 12θέσια δημοτικά σχολεία και έχει σκοτώσει όλους τους μαθητές τους.

Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο του ιμπεριαλισμού, αυτοί είναι οι «στρατηγικοί σύμμαχοι» της ελληνικής κυβέρνησης, αυτός είναι και ο λόγος που τα συνθήματα για «καμία συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σφαγεία» και για «λευτεριά στην Παλαιστίνη» πρέπει να αντηχήσουν ακόμη πιο δυνατά.

___________________________

 

Καλά Χριστούγεννα με το μυαλό στην Παλαιστίνη,
στη Γάζα...
Ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός!!

       ___________________________

 

Το όνειρο
της Παλαιστίνιας βιολονίστας Λούμπνα

______________________________________________

 

“Για εμάς το να ονειρευόμαστε είναι ένα όνειρο”, λέει το 16 λεπτών τραγούδι των Marillion “Gaza” _Βλ στο τέλος της ανάρτησης.
Γραμμένο πριν από μια δεκαετία, πριν (ξανα)γίνει δηλαδή η Γάζα συνώνυμο της ιμπεριαλιστικής δολοφονικής μανίας, μοιάζει το τραγούδι σαν να γράφτηκε χθες. Αυτή όμως είναι η αλήθεια των παιδιών που μεγάλωσαν και μεγαλώνουν στη Γάζα και στα κατεχόμενα της Δυτικής Όχθης, 70+χρόνια και ειδικά  τα τελευταία 36+. Αυτή είναι η αλήθεια για τα παιδιά της Παλαιστίνης με τα σπασμένα χεράκια της Πρώτης Ιντιφάντα του 1987. Η διαταγή του ισραηλινού στρατού, τότε, ήταν ακριβώς αυτή. Οποιο παιδί κρατάει σφεντόνα να συλλαμβάνεται και να τιμωρείται με σπάσιμο των χεριών. “Σπάστε τους τα χέρια!” ήταν η διαταγή του Ράμπιν, αρχηγού τότε του ισραηλινού στρατού. Και αυτοί οι άθλιοι της κατοχικής δύναμης τους τα έσπαζαν  (Ο Ράμπιν _για την ιστορία, μετά, θα υπέγραφε, μαζί με τον Αραφάτ, τις Συμφωνίες του Όσλο, το 1993 _δείτε Ριζοσπάστης “εκπληρούμενη προφητεία η ¨¨συμφωνία του Οσλ﨨”, για να δολοφονηθεί, δύο χρόνια μετά, ως προδότης από φανατικό θρησκευόμενο Εβραίο Ισραηλινό).

Τα παιδιά που επέζησαν της Δεύτερης Ιντιφάντα του 2000 θα είναι μανάδες, πατεράδες ίσως παππούδες, άραγε ποια να είναι τα όνειρα των εγγονών τους σήμερα; Δεν θέλουν αλλά δεν είναι στο χέρι των παιδιών να μην κάνουν όνειρα, ακόμη και μέσα σ’ αυτά τα ατελείωτα ερείπια της βομβαρδισμένης, ισοπεδωμένης σήμερα Γάζας. Ονειρεύονται λοιπόν –αυτό λέει το τραγούδι– ότι κάποια μέρα θα κάνουν όνειρα, κι αυτό είναι το πιο αισιόδοξο όνειρο που μπορούν να κάνουν. Ονειρεύονται ότι κάποτε θα ονειρευτούν.

Αυγή του 2024 και η γενοκτονία των παιδιών της Παλαιστίνης καλά κρατεί. Οι διεθνείς συστάσεις “προσέχετε τους αμάχους όταν πυροβολείτε τη Χαμάς” περισσεύουν, υποκριτικές. Στη φυλακή που λέγεται Γάζα, σε έκταση μια πιθαμή, ζουν, αν ζουν, _ζούσαν  2-2,5 εκατ. Κάτοικοι, κι ο αδελφός που φώναζε χθες πάνω από τη νεκρή αδελφή “θα εκδικηθώ εγώ για σένα!” είναι η καθημερινή σφεντόνα η παρούσα εσαεί Intifada η ελπίδα.

Η Λούμπνα Αλιάν (Lubna Alyaan), σπουδαία βιολονίστα στα 14, τολμούσε να ονειρεύεται περισσότερο από τα άλλα παιδιά της Γάζας. “Ονειρευόταν να γίνει μια από τις κορυφαίες βιολονίστες του κόσμου”, όπως λέει ο δάσκαλός της (Μahmoud Αbuwarda) ότι του είχε εξομολογηθεί η ίδια στο Εθνικό Κονσερβατόριο Μουσικής Εντουαρντ Σαΐντ, παράρτημα Γάζας. _Ο Παλαιστίνιος συγκριτικός φιλόλογος Σαΐντ και ο Εβραίος μαέστρος Μπαρενμπόιμ είχαν δημιουργήσει περί το 2000 μια κλασική ορχήστρα Παλαιστινίων και Ισραηλινών νέων. Από το 2016, η ορχήστρα έχει έδρα το Βερολίνο. Το όνειρο της Λούμπνα σταμάτησε το πρωί της 21^ης Νοεμβρίου 2023, όταν βομβαρδίστηκε το σπίτι του θείου της, στην πόλη Νισράτ, στη νότια Γάζα, όπου είχε βρει καταφύγιο η οικογένειά της, ακολουθώντας τις οδηγίες του ισραηλινού στρατού “περί ασφαλείας των αμάχων”. Εκείνο το πρωινό, η 50μελής οικογένεια της Λούμπνα ξεκληρίστηκε όλη, μαζί με το γεμάτο νότες όνειρό της.

Gaza

Marillion βρετανικό συγκρότημα της ροκ,
το οποίο δημιουργήθηκε το 1979
αρχικά Silmarillion,
από το βιβλίο του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν “The Silmarillion”

Όταν ήμουν νέος, όλα έμοιαζαν σαν παιχνίδι
When I was young it all seemed like a game

Το να ζεις εδώ δεν έφερε καμία αίσθηση ντροπής
Living here brought no sense of shame

Τώρα όμως μεγάλωσα κατάλαβα
But now I'm older I've come to understand

Κάποτε είχαμε σπίτια
Once we had houses

Κάποτε είχαμε γη
Once we had land

Έριξαν βροχή σφαίρες πάνω μας καθώς τα σπίτια μας κατέρρευσαν
They rained down bullets on us as our homes collapsed

Ξαπλώσαμε τρομαγμένοι κάτω από τα ερείπια
We lay beneath the rubble terrified

Ελπίζοντας, τολμάμε να ονειρευόμαστε;
Hoping, dare we dream?

Εγκαταλείψαμε την αναμονή
We gave up waiting

Για εμάς, το να ονειρευόμαστε είναι ακόμα ένα όνειρο
For us, to dream is still a dream

Όταν ξύπνησα, το σπίτι ήταν κέραμοι και λίθοι
When I woke up, the house was broken stones

Ξαφνικά δεν είχαμε τίποτα
We suddenly had nothing

Και τίποτα δεν έχει αλλάξει
And nothing's changed

Ζούμε, οκτώ άτομα, σε αυτή τη ζέστη
We live, eight people, in this overcrowded heat

Ζώα που εκτρέφονται στο εργοστάσιο που ζουν με τον ιδρώτα μας
Factory-farmed animals living in our own sweat

Το να ζω έτσι είναι το μόνο που ήξερε ποτέ ο αδερφός μου
Living like this is all my baby brother ever knew

Ο κόσμος δεν κάνει τίποτα, τι να κάνουμε;
The world does nothing, what can we do?

Θα κλωτσήσουμε την μπάλα
We will kick the ball

Δεν θα παίξουμε ξανά σχοινάκι  
We will skip the rope

Θα παίξουμε έξω, προσοχή !!
We will play outside, be careful !!

Θα ζωγραφίσουμε και θα ζωγραφίσουμε, θα κάνουμε την προσευχή μας
We will paint and draw, we will say our prayers

Έξω ο ανελέητος ήλιος λευκαίνει τους σπασμένους δρόμους
Outside the pitiless sun bleaches the broken streets

Το σκοτάδι πέφτει το βράδυ σαν σιδερένια πόρτα
The darkness drops in the evening like an iron door

Οι άντρες παίζουν χαρτιά κάτω από το φως του πυρσού
The men play cards under torchlight

             Οι γυναίκες μένουν μέσα
             The women stay inside

Η κόλαση μπορεί να εκραγεί σε μια στιγμή μέρα ή νύχτα
Hell can erupt in a moment day or night

Ζητάτε μπελάδες αν παρασυρθείτε πολύ κοντά στον τοίχο
You ask for trouble if you stray too close to the wall

Ο πατέρας μου πέθανε ταΐζοντας τα πουλιά
My father died feeding the birds

Η μαμά πηγαίνει μπροστά μου να ελέγξει για στρατιώτες
Mum goes in front of me to check for soldiers

Για κάθε καυτή πέτρα δέκα έρχονται πίσω
For every hot-head stone ten come back

Για κάθε καυτή πέτρα εκατό επιστρέφουν
For every hot-head stone a hundred come back

Για κάθε ρουκέτα που εκτοξεύεται, τα drones επιστρέφουν
For every rocket fired the drones come back

Για δεκατρία χρόνια οι δρόμοι ήταν όλοι κλειστοί
For thirteen years the roads have all been closed

Είμαστε απομονωμένοι, μας αρνούνται ιατρικές προμήθειες
We're isolated, we're denied medical supplies

Τα καύσιμα και η δουλειά είναι λιγοστά, χτίζουν σπίτια στα χωράφια μας
Fuel and work are scarce, they build houses on our farms

Οι γέροι κλαίνε, οι νέοι παίρνουν τα όπλα
The old men weep, the young men take up arms

Είμαστε πακεταρισμένοι σαν κοτόπουλα σε αυτήν την πόλη από τσιμέντο
We're packed like chickens in this town of block cement

Με πιάνει πονοκέφαλος από το ντίζελ, όταν βρέχει, οι υπονόμοι επίσης
I get headache from the diesel, when it rains, the sewers too

Δεν είχα ιδέα τι σημαίνει μαρτύριο
I had no idea what martyrdom meant

Μέχρι τον μεγάλο μου αδερφό, τον μεγάλο μου
Until my older brother, my older brother

Λυπάμαι που δεν μπορώ να συνεχίσω
I'm sorry I can't continue

Σπέρνεις τον άνεμο, θερίζεις τον ανεμοστρόβιλο, λένε
You sow the wind, you reap the whirlwind, it is said

Όταν οι λαοί ξέρουν ότι δεν έχουν μέλλον
When people know they have no future

Μπορούμε να τους κατηγορήσουμε αν δεν μπορούμε να τους τιθασεύσουμε;
Can we blame them if we cannot tame them?

Και όταν οι ελπίδες και τα όνειρά τους σπάνε
And when their hopes and dreams are broken

Και νιώθουν ότι μπορεί επίσης να είναι νεκροί
And they feel they might as well be dead

Όσο πάνε, θα τους συγχωρήσουμε
As they go, will we forgive them

Αν μας πάρουν μαζί τους;
If they take us with them?

Μείνε κοντά
Stay close

Μείνε σπίτι
Stay home

Μείνετε ήρεμοι
Stay calm

Έχε πίστη
Have faith

Με την αγάπη της οικογένειάς μας μπορούμε να υπερβούμε τα πάντα
With the love of our family we can rise above anything

Κάποια μέρα σίγουρα κάποιος πρέπει να μας βοηθήσει
Someday surely someone must help us

Με την αγάπη της οικογένειάς μας μπορούμε να υπερβούμε τα πάντα
With the love of our family we can rise above anything

Κάποια μέρα σίγουρα κάποιος πρέπει να μας βοηθήσει
Someday surely someone must help us

Ακόμα και τώρα θα πάμε σχολείο
Even now we will go to school

Ακόμα και τώρα θα ονειρευόμαστε να ονειρευόμαστε
Even now we will dream to dream

Μια μέρα σίγουρα κάποιος πρέπει να μας βοηθήσει
Someday surely someone must help us

Τίποτα δεν είναι απλό, αυτό είναι σίγουρο
Nothing's ever simple, that's for sure

Υπάρχουν πενθούντες μητέρες και στις δύο πλευρές του σύρματος
There are grieving mothers on both sides of the wire

Και όλοι αξίζουν μια ευκαιρία να νιώσουν ότι το μέλλον μπορεί να είναι λαμπρό
And everyone deserves a chance to feel the future just might be bright

Αλλά όπως και να το δεις, όποια άποψη κι αν είναι
But any way you look at it, whichever point of view

Για να πρέπει να ζούμε έτσι
For us to have to live like this

Απλώς δεν είναι σωστό
It just ain't right

Απλώς δεν είναι σωστό
It just ain't right

Απλώς δεν είναι σωστό
It just ain't right

Όλοι θέλουμε ειρήνη και ελευθερία αυτό είναι σίγουρο
We all want peace and freedom that's for sure

Αλλά η ειρήνη δεν θα έρθει αν στεκόμαστε στα ίδια και τα ίδια_
But peace won't come from standing on our necks

Όλοι αξίζουν μια ευκαιρία να νιώσουν ότι το μέλλον μπορεί να είναι λαμπρό
Everyone deserves a chance to feel the future just might be bright

Αλλά όπως να το δεις αυτό, όποια και αν είναι η οπτική γωνία
But any way you look at this, whichever point of view

Για να πρέπει να ζούμε έτσι
For us to have to live like this

Απλώς δεν είναι σωστό
It just ain't right

Απλώς δεν είναι σωστό
It just ain't right

Απλώς δεν είναι σωστό
It just ain't right

Είναι σαν ένας εφιάλτης που σηκώθηκε σκυφτός προς τη Βηθλεέμ
It's like a nightmare rose up slouching towards Bethlehem

Σαν εφιάλτης αναδύθηκε από αυτή τη μικρή λωρίδα γης
Like a nightmare rose up from this small strip of land

Σκύβοντας προς τη Βηθλεέμ
Slouching towards Bethlehem

Είναι σαν να αναδύθηκε ένας εφιάλτης από αυτή τη μικρή λωρίδα γης
It's like a nightmare rose up from this small strip of land

Σκύβοντας προς τη Βηθλεέμ
Slouching towards Bethlehem

Είναι σαν να αναδύθηκε ένας εφιάλτης από αυτή τη μικρή λωρίδα γης
It's like a nightmare rose up from this small strip of land

Σκύβοντας προς τη Βηθλεέμ
Slouching towards Bethlehem

Είναι σαν να αναδύθηκε ένας εφιάλτης από αυτή τη μικρή λωρίδα γης
It's like a nightmare rose up from this small strip of land

Σκύβοντας προς τη Βηθλεέμ
Slouching towards Bethlehem

Είναι σαν να σηκώθηκε ένας εφιάλτης, σαν ένας εφιάλτης
It's like a nightmare rose up, like a nightmare rose up

Σκύβοντας προς τη Βηθλεέμ
Slouching towards Bethlehem

Δεν μπορώ να ξέρω ποια ανατροπή της ιστορίας μου το έκανε αυτό
I can't know what twist of history did this to me

Είναι σαν εφιάλτης
It's like a nightmare

Είναι σαν εφιάλτης (Με την αγάπη της οικογένειάς μας)
It's like a nightmare (With the love of our family)

(Μπορούμε να σηκωθούμε πάνω από όλα)
(We can rise above everything)

Προς τη Βηθλεέμ (κάποια μέρα σίγουρα κάποιος πρέπει να μας βοηθήσει)
Towards Bethlehem (Some day surely someone must help us)

Κάποια μέρα σίγουρα κάποιος πρέπει να μας βοηθήσει
Someday surely someone must help us