99 Σπίτια _99 Homes 🎥 Κανένα σπίτι 🎬 στα χέρια τραπεζίτη!!

Ξαναείδαμε για πολλοστή φορά την συγκινητική και πολιτικά (πέρα από κάποια φάλτσα _αυταπάτες) άρτια ταινία του Ραμίν Μπαχράνι. Ανάμεσα στο σινεμά του Σκορσέζε, τα δελτία ειδήσεων κι ένα αγνό αμερικανικό μελόδραμα, ο Ραμίν Μπαχράνι κι ο Αντριου Γκάρφιλντ χαρτογραφούν τις υπόγειες διαδρομές της ανθρώπινης συνείδησης μέσα στην επαναλαμβανόμενη _κυκλική καπιταλιστική οικονομική κρίση.
99 Σπίτια … “Homes”, όχι “Houses”: Το σπίτι (οικία ή κατοικία) είναι κτήριο που χρησιμοποιείται για στέγαση μας _συνήθως (αλλά όχι πάντα) έχει τοίχους και οροφή για να προστατεύει από τη βροχή, τον άνεμο, τη ζέστη και το κρύο… αντίθετα η ε‐στί‐α  _αρχαία ελληνική ἑστία _προελληνική ἵστημι, στη δημοτική στια, είναι πολλά παραπάνω: από τζάκι (μεταφορικά), μέχρι πατρίδα ή τόπος καταγωγής και το σημείο όπου εστιάζονται ακτίνες φωτός (φυσική)

Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!!

Συνεχείς  οι κινητοποιήσεις απέτρεψαν τις αρπαγές κατοικιών εργαζομένων από τα “κοράκια” _«Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» απαιτούν με δυναμική παρέμβαση στα “κοράκια” της “doValue” κλπ “πρόθυμων” η Επιτροπή του ΠΑΜΕ ενάντια στους πλειστηριασμούς, σωματεία και η ΟΓΕ. Οι διαδηλωτές στηλιτεύουν την κοροϊδία που εισπράττουν πολλοί οφειλέτες, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, καθώς ενώ έχουν πάρει εγγυήσεις ότι θα ρυθμιστούν κάποια ζητήματα, μετά δεν παίρνουν απαντήσεις από τους υπεύθυνους. Ακόμη καταγγέλλουν το γεγονός ότι γίνονται μπαλάκι από τα δικηγορικά γραφεία στον διαχειριστή, από τον διαχειριστή στον επενδυτή και τούμπαλιν, αλλά και ότι υπάρχουν άνθρωποι που ενώ είναι προστατευμένοι από τον νόμο Κατσέλη, τους στέλνουν διαταγές πληρωμών.

Δείτε
2019 Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ _ Το σύνθημα «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» να κινητοποιήσει τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες, να γίνει κριτήριο ψήφου στις εκλογές
2023: ΠΑΜΕ - ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ - ΜΑΖΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ
Κανένας μόνος, τα σπίτια του λαού τα σώζει ο λαός! Στους δρόμους ξανά ενάντια στους πλειστηριασμούς, υψώνουν εμπόδια στο ξεσπίτωμα λαϊκών οικογενειών | Κοροϊδία η τροπολογία της κυβέρνησης ενώ αναμένονται 700.000 πλειστηριασμοί

🔺 At Any Price_Το τίμημα της επιτυχίας -2012 🔻

Μέχρι πού θα έφτανες για να κρατήσεις το σπίτι σου, την οικογένειά σου, την αξιοπρέπειά σου; Πόσο λεπτή είναι η γραμμή ανάμεσα στην επιβίωση και την εκμετάλλευση, πόσο εύκολο είναι ν’ αντισταθείς στην απληστία; Ο Ραμίν Μπαχράνι (σσ. Ramin Bahrani _Ιρανοαμερικανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος που ο κριτικός κινηματογράφου Roger Ebert κατέταξε το Chop Shop του ως την έκτη καλύτερη ταινία της 10ετίας του 2000, αποκαλώντας τον "ο νέο σκηνοθέτη της δεκαετίας"), δικά του επίσης το «Man Push Cart», «At Any Price» (ελληνικά Το τίμημα της επιτυχίας), ένας Αμερικανός σκηνοθέτης, γιος μεταναστών από το Ιράν, που γυρίζει στο αμερικανικό όνειρο τα μέσα έξω, σε μια ταινία που σφυροκοπάει το μυαλό και μοιάζει εφιαλτικά επίκαιρη και οικεία, καθώς “αυτά”, καμιά φορά, δε συμβαίνουν μόνο στις ταινίες.

Ο Ντένις Νας του Αντριου Γκάρφιλντ είναι ένας νεαρός οικοδόμος που ζει με το 10χρονο γιο του και την κομμώτρια μητέρα του – απλός βιοπαλαιστής που προσπαθεί να συντηρήσει την ολιγομελή οικογένειά του και το πατρικό τους σπίτι. Όταν, λόγω της ανεργίας στη σύγχρονη Αμερική, μένει πίσω στο δάνειό του και η τράπεζα του παίρνει το σπίτι – σε μια συγκλονιστική σκηνή έξωσης – ο Ντένις αποφασίζει, μη βρίσκοντας άλλη λύση, να δουλέψει για τον κτηματομεσίτη που ευθύνεται για τα δικά του δεινά, ώστε να κερδίσει τα χρήματα που χρειάζεται για να πάρει το σπίτι του πίσω. Μόνο που σχέδια από ανάγκη και αγωνία σπάνια έχουν την προσδοκώμενη έκβαση.

Με μια ευέλικτη κάμερα, επιθετικά κοντινά πλάνα, ανεβασμένα ντεσιμπέλ και χωρίς στιγμή να κλείνει τα μάτια, ο Μπαχράνι καταγράφει τον τρόμο της απώλειας των βασικών αγαθών στο σημερινό κόσμο, αλλά και την ευκολία της απώλειας των βασικών αρχών της ανθρώπινης ηθικής, με τρόπο ακριβή και μ’ έναν δυσβάσταχτο πραγματισμό. Οταν ο Ντένις ρωτά τον «καρχαρία» του real estate Ρικ Κάρβερ αν τα πλούτη που έχει συγκεντρώσει αξίζουν τα μελανώματα στη συνείδησή του, εκείνος απαντά, «ποια θα ήταν η εναλλακτική;». Γιατί το «99 Homes» δεν έχει ίχνος διδακτισμού, παρά κοιτάζει στα ίσια τις εκπτώσεις που ο σημερινός κόσμος αναγκάζει τον άνθρωπο να κάνει για να συντηρηθεί.

Ο Αντριου Γκάρφιλντ στον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει την ευκαιρία να «ανδρωθεί» και ν’ αποδείξει, χωρίς ιστούς αράχνης, ότι είναι ένας ευαίσθητος και πολυδιάστατος ηθοποιός. Απέναντί του, ο Μάικλ Σάνον υψώνεται σαν τοίχος με το γνώριμο σκοτεινό εκτόπισμά του, ενώ η Λόρα Ντερν γεμίζει τις σκηνές της με πληθωρική, ζεστή μπαναλιτέ. Η ταινία, τόσο σκηνοθετικά όσο και σεναριακά, φέρνει αναπόφευκτα στο μυαλό σκορσεζικές στιγμές, από τον φρενήρη ρυθμό του «Goodfellas» στο 3ωρο The Wolf of Wall Street (Λύκος της Wall Street _με Leonardo DiCaprio _Jonah Hil και lMargot Robbie), θυμίζοντας επίμονα ότι η σημερινή μαφία δεν είναι ούτε οι γκάνγκστερ, ούτε οι χρηματιστές, αλλά οι τράπεζες, το κράτος και όσοι «με το νόμο» έχουν τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούν την αδυναμία.

Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!!

Κι όσο τα βασικά στοιχεία του “99 Homes” βρίσκουν σημεία εφαρμογής στην ελληνική και παγκόσμια επικαιρότητα, η ταινία είναι καθαρόαιμα αμερικανική, βασισμένη στη νοοτροπία μιας χώρας που έχτισε τα θεμέλιά της πάνω στο δίκαιο του ισχυρού, που δεν πριμοδοτεί ποτέ τους losers, παρά μόνο τους νικητές, μια χώρα, με τα λόγια του Ρικ Κάρβερ, “φτιαγμένη από νικητές, με νικητές, για νικητές”. Ένα σύστημα, καθόλου μακρινό απ’ το δικό μας αλλά όχι ταυτόσημο, που σε μεγαλώνει με “αυστηρές ηθικές αρχές” αλλά, στην πορεία, έχει τη δυνατότητα να σε φτάσει σε τέτοιο σημείο εξαθλίωσης που, για να επιβιώσεις, αν το θέλεις ακόμα και να θριαμβεύσεις, να πατήσεις επί πτωμάτων, γνωρίζοντας ωστόσο ότι, με τη συμπαράσταση του συστήματος, μπορείς να γίνεις βασιλιάς. Κι αν το φινάλε της ταινίας είναι ελαφρώς λιγότερο κυνικό απ’ ό,τι ένα ευρωπαϊκό κοινό θα ήθελε _ “αμερικάνικο”, οι δυο ώρες που οδηγούν ως εκεί δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία.

Το 99 Homes διαδραματίζεται στη Φλόριντα, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, η ταινία ακολουθεί τον άγαμο πατέρα Ντένις Νας (Γκάρφιλντ) και την οικογένειά του καθώς εκδιώκονται από το σπίτι τους από τον επιχειρηματία Ρικ Κάρβερ (Σάνον), με αποτέλεσμα ο Νας να επιλέξει να βοηθήσει τον Κάρβερ να διώξει τους ανθρώπους από το σπίτι τους. σπίτια με αντάλλαγμα το σπίτι της οικογένειάς του _Ο Μπαχράνι αφιέρωσε την ταινία στον αείμνηστο κριτικό κινηματογράφου Roger Ebert (Ρότζερ Έμπερτ)

Η ταινία διαγωνίστηκε για τον Χρυσό Λέοντα στο 71^ο  Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Κέρδισε Grand Prix στο Φεστιβάλ Αμερικανικού Κινηματογράφου Ντοβίλ το 2015. Προβλήθηκε επίσης στο τμήμα Ειδικών Παρουσιάσεων του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο 2014. Η ταινία κυκλοφόρησε περιορισμένα στις 25 Σεπ-2015 και μετά κανονικά στις 9 Οκτ, από την Broad Green Pictures.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο πρόσφατα άνεργος ανύπαντρος πατέρας Dennis Nash, πρώην εργάτης οικοδομών στο Ορλάντο της Φλόριντα, εκδιώκεται μαζί με τη μητέρα του Lynn, μια κομμώτρια, και τον μικρό γιο Connor από το αποκλεισμένο σπίτι που μοιράζονται. Ο κτηματομεσιτικός Ρικ Κάρβερ είναι υπεύθυνος για την έξωση και οι αστυνομικοί που παρέχουν την επιβολή τον αποκαλούν «αφεντικό». Ο Ντένις και η οικογένειά του μετακομίζουν σε ένα άθλιο, στενό δωμάτιο μοτέλ. Ο Ντένις πηγαίνει στο γραφείο του Ρικ και προσπαθεί να πάρει πίσω τα εργαλεία του που έκλεψαν οι άντρες του Ρικ. Ο Ρικ βλέπει την αναμέτρηση και εντυπωσιάζεται από την αγανάκτηση του Ντένις και του “προσφέρει” στον Ντένις να εργαστεί ως επισκευαστής στα ακίνητά του και αυτός δέχεται. Ο Ντένις γίνεται σύντομα βοηθός του Ρικ, βοηθώντας ο ίδιος να πραγματοποιήσει εξώσεις και μαθαίνει γρήγορα τα σχέδια ακινήτων που εκμεταλλεύονται τους κυβερνητικούς και τραπεζικούς κανόνες εις βάρος των ταλαιπωρημένων ιδιοκτητών. Αποκαλύπτεται ότι ο Ρικ και ο Ντένις έχουν παρόμοιο υπόβαθρο και έχοντας δει πώς ο πατέρας του δούλεψε σκληρά χωρίς ανταμοιβή και πόσο λυσσασμένο είναι το σύστημα ενάντια στον απλό άνθρωπο, ο Ρικ λέει ότι είναι καλύτερο να είσαι ο κυνηγός παρά ο κυνηγημένος. Ο Ντένις παίρνει ένα ξεροκόμματο  από τον Ρικ και βυθίζεται στον λαμπερό τρόπο ζωής στον οποίο ο τελευταίος. Στους γύρους του, συναντά τον πατέρα του καλύτερου φίλου του γιου του, αλλά ο άντρας στρέφεται εχθρικά προς τον Ντένις όταν τον βλέπει να γίνεται μέλος της επιχείρησης έξωσης του Ρικ. Λέει ότι η έξωση είναι παράνομη και θα την καταπολεμήσει στο δικαστήριο.

Σχεδόν μόλις αρχίσει να εργάζεται για τον Ρικ, ο Ντένις του λέει να κρατήσει τις επιταγές που του προσφέρει ως πληρωμή, ώστε να μπορέσει να αγοράσει πίσω το σπίτι από το οποίο τον έδιωξαν. Ο Ρικ τον προειδοποιεί να μην γίνει συναισθηματικός με τα ακίνητα και του λέει να κρατήσει τα χρήματά του προς το παρόν, αφού δεν αρκούν για να αγοράσει το σπίτι πίσω. Ωστόσο, κάνουν μια συμφωνία με τον Ρικ να αγοράσουν πίσω το παλιό σπίτι της οικογένειάς του, αλλά η νομική διαδικασία τους εμποδίζει να μετακομίσουν αμέσως. Παρόλα αυτά, εκπλήσσει τη μητέρα και τον γιο του, δείχνοντάς τους το σπίτι και λέγοντάς τους ότι θα επιστρέψουν.

Εν τω μεταξύ, ένας εκδιωμένος ιδιοκτήτης _που ζει στο ίδιο μοτέλ με τον Ντένις και την οικογένειά του, τον αναγνωρίζει και τον απειλεί. Αρνείται ότι γνωρίζει τον άνδρα, αλλά η μητέρα και ο γιος του είναι καχύποπτοι για το πώς βγάζει χρήματα. Έχοντας δει τις κακόβουλες κλήσεις που δέχεται συχνά ο Ρικ, αποφασίζει να φύγει από το δωμάτιο του μοτέλ αμέσως πουλώντας το σπίτι της οικογένειας και αντ' αυτού αγοράζοντας ένα πολύ πιο πολυτελές σπίτι.

Όταν ο Ντένις φέρνει τη μητέρα και τον γιο του στο πολυτελές σπίτι και τους ενημερώνει ότι το αγόρασε και πούλησε το παλιό τους σπίτι γίνεται το “έλα να δεις”. Στη συνέχεια, η μητέρα του Ντένις σοκάρεται από την απώλεια του σπιτιού τους και αγριεύει καθώς συνειδητοποιεί ότι ο Ντένις απέκτησε τα νέα του πλούτη βοηθώντας τον Ρικ να θυματοποιήσει ευάλωτους ιδιοκτήτες σπιτιού που έχουν οικονομικά προβλήματα. Ο Κόνορ είναι επίσης δυσαρεστημένος με τη ρύθμιση και τάσσεται με τη γιαγιά του καθώς αφήνουν τον Ντένις για να μείνουν με τον αδερφό της.

🔻 At Any Price_Το τίμημα της επιτυχίας -2012🔺

Ο Ρικ συνάπτει μια συμφωνία ακίνητης περιουσίας πολλών εκατομ$, αλλά τίθεται σε κίνδυνο από μια νομική υπόθεση που ασκείται από έναν ιδιοκτήτη σπιτιού που προσπαθεί να εκδιώξει. Η συμφωνία πρόκειται να καταρρεύσει εάν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού κερδίσει, καθώς ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει πλήρης σειρά εγγράφων για την έξωση. Ο Ρικ πλαστογραφεί το έγγραφο και εμπιστεύεται στον Ντένις να το παραδώσει στο δικαστήριο, κάτι που τον θέτει σε ηθικό δίλημμα. Ο Ντένις τελικά υπακούει στην εντολή του Ρικ να παραδώσει το έγγραφο που λείπει στο δικαστήριο κερδίζοντας νομικά (έτσι λειτουργούν κι εκεί κι εδώ και παντού τα αστικά δικαστήρια). Η επακόλουθη έξωση μετατρέπεται σε ένοπλη αντιπαράθεση. Φοβούμενος ότι ο άνδρας, του οποίου η οικογένεια βρίσκεται επίσης στο σπίτι, θα σκοτωθεί σε ανταλλαγή πυροβολισμών, ο Ντένις ομολογεί ότι έδωσε ένα πλαστό έγγραφο στο δικαστήριο. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού παραδίδεται και ο Ντένις συνοδεύεται στο αυτοκίνητο των αρχών επιβολής του νόμου για να μιλήσουν με τον Ρικ. Καθώς ο Ντένις περιμένει στο αυτοκίνητο, ο γιος της ιδιοκτήτριας του σπιτιού του χαμογελάει και μετά τρέχει γρήγορα…

Και η ζωή συνεχίζεται χωρίς σημαίες και ταμπούρλα

Η.Π.Α 2014

·     Παραγωγή: Άσοκ Άμριτραζ, Ραμίν Μπαχράνι, Άντριου Γκάρφιλντ, Τζάστιν Νάπι, Κέβιν Τούρεν

·     Σκηνοθεσία 🎬  Ραμίν Μπαχράνι

·     Σενάριο: Ραμίν Μπαχράνι, Αμίρ Ναντέρι

·     Φωτογραφία: Μπόμπι Μπουκό

·     Μοντάζ: Ραμίν Μπαχράνι

·     Μουσική: Άντονι Πάρτος, Ματέο Ζινγκάλες

·     Πρωταγωνιστούν: Μάικλ Σάνον, Άντριου Γκάρφιλντ, Λόρα Ντερν, Νόα Λόμαξ, Κλάνσι Μπράουν

·     Διάρκεια: 112λ

·     Διανομή: Tanweer

Το κρίνο του Στάλινγκραντ

1921 _σαν σήμερα γεννήθηκε η  Λύντια Βλαντίμιροβνα  Λιτβιάκ, Σοβιετική πιλότος γνωστή με το ψευδώνυμο Λίλια, η οποία είχε αναδειχθεί σε σύμβολο για την “μητέρα πατρίδα”

Η καριέρα της ως αεροπόρου ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Σε ηλικία 14 ετών γράφτηκε στις σχολές πλοήγησης της ΕΣΣΔ και έναν χρόνο αργότερα πέταξε για πρώτη φορά μόνη της. Σύντομα κατάφερε να μπει στη σχολή αεροπορίας στη Χερσώνα και έπειτα επέστρεψε, ως εκπαιδεύτρια πια, στη σχολή του Καλίνιν (Τβερ), απ΄ όπου είχε ξεκινήσει την καριέρα της. Από την έναρξη του πολέμου το όνειρό της ήταν να ενταχθεί στις πρώτες γραμμές της μάχης, κάτι που είδε να παίρνει σάρκα και οστά μέσα από την πρόταση σύνταξης Γυναικείων Πτερύγων από τη Μαρίνα Ρασκόβα (σσ. σοβιετική πιλότος και πλοηγός _28 Μαρτίου 1912 – 4 Ιανουαρίου 1943 μια από τις 800.000+ γυναίκες στον Κόκκινο Στρατό, ίδρυσε τρία γυναικεία αεροπορικά συντάγματα τα οποία τελικά θα πραγματοποιήσουν πάνω από 30.000 πτήσεις στον 2^ο Παγκόσμιο με “παραγωγή” πάνω από 30 Ηρωίδες της Σοβιετικής Ένωσης).
Ξεκίνησε τη στρατιωτική υπηρεσία της με την 586^η Πτέρυγα και πετούσε κυρίως σε αποστολές αμυντικού χαρακτήρα, από τον Ιανουάριο μέχρι τον Αύγουστο του 1942. Προς το τέλος Αυγούστου μετατέθηκε στο 9^ο Σμήνος ανδρών πιλότων, στη μάχη για την υπεράσπιση του Στάλινγκραντ, μαζί με υπόλοιπες γυναίκες πιλότους που είχαν διακριθεί ως τότε. Αυτή ήταν η μονάδα στην οποία η Λίλια κέρδισε τις δύο πρώτες καταρρίψεις της σε αερομαχία (13-Σεπ-1942). 

Προς τα τέλη του Ιανουαρίου 1943 μετατέθηκε στην 296η Μονάδα Αεροπορίας, η οποία είχε τη βάση της στο αεροδρόμιο Κοτιέλνικοβο, κοντά στο Στάλινγκραντ. Στις 17-Φεβ-1943 παρασημοφορήθηκε και δύο μέρες αργότερα προήχθη σε υποσμήναρχο και αργότερα σε αντισμήναρχο. Στους επόμενους μήνες πέτυχε την κατάρριψη πολλών γερμανικών αεροσκαφών, παρότι οι αλλεπάλληλες σκληρότατες αερομαχίες στις οποίες μετείχε είχαν ως αποτέλεσμα πολλαπλούς τραυματισμούς της. Χαρακτηριστική είναι η αερομαχία στις 5 Μαΐου 1943, κατά την οποία η Λίλια καταρρίφθηκε σε γερμανικό έδαφος και γύρισε πίσω στη μονάδα της πεζή και βαριά πληγωμένη, αρνούμενη ιατρικής περίθαλψης, λέγοντας “είμαι αρκετά καλά για να ξαναπετάξω”.

 

Παρ’ όλα αυτά δεν έμελλε να δει το τέλος του πολέμου. Σκοτώθηκε την 1^η Αυγ 1943 μόλις 22 ετών, όταν επέστρεφε στη βάση της συνοδεύοντας μια μονάδα βομβαρδιστικών. Ήταν η τρίτη αποστολή της μέσα σε 24 ώρες και συνολικά η 168^η  από την αρχή του πολέμου. Τα οστά της ανακαλύφθηκαν μόλις το 1979 και ενταφιάστηκαν κάτω από το φτερό του αγαπημένου της αεροσκάφους κοντά στο χωριό Ντμίτριεφκα.
Δέκα χρόνια αργότερα μεταφέρθηκαν προς επίσημη ταφή και στις 5 Μαΐου του 1990 της δόθηκε ο τίτλος της ηρωίδας της Σοβιετικής Ένωσης. Αναφέρεται ότι είχε ζωγραφίσει στο τζάμι του πιλοτηρίου της έναν λευκό κρίνο, γι΄ αυτό και έμεινε γνωστή ως το “Κρίνο του Στάλινγκραντ”_

                                     Βραβεύσεις __

·       Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (5 Μαΐου 1990)

·       Τάγμα του Λένιν (5 Μαΐου 1990)

·       Κόκκινο Λάβαρο (22 Ιουλίου 1943)

·       Πατριωτικού Πολέμου 1ου βαθμού (10 Σεπτεμβρίου 1943)

·       Πατριωτικού Πολέμου 2ου βαθμού (4 Αυγούστου 1943)

·       Ερυθρού Αστέρα (23 Φεβρουαρίου 1943)

·       Μετάλλιο “Για την υπεράσπιση του Στάλινγκραντ”