Το κρίνο του Στάλινγκραντ

1921 _σαν σήμερα γεννήθηκε η  Λύντια Βλαντίμιροβνα  Λιτβιάκ, Σοβιετική πιλότος γνωστή με το ψευδώνυμο Λίλια, η οποία είχε αναδειχθεί σε σύμβολο για την “μητέρα πατρίδα”

Η καριέρα της ως αεροπόρου ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Σε ηλικία 14 ετών γράφτηκε στις σχολές πλοήγησης της ΕΣΣΔ και έναν χρόνο αργότερα πέταξε για πρώτη φορά μόνη της. Σύντομα κατάφερε να μπει στη σχολή αεροπορίας στη Χερσώνα και έπειτα επέστρεψε, ως εκπαιδεύτρια πια, στη σχολή του Καλίνιν (Τβερ), απ΄ όπου είχε ξεκινήσει την καριέρα της. Από την έναρξη του πολέμου το όνειρό της ήταν να ενταχθεί στις πρώτες γραμμές της μάχης, κάτι που είδε να παίρνει σάρκα και οστά μέσα από την πρόταση σύνταξης Γυναικείων Πτερύγων από τη Μαρίνα Ρασκόβα (σσ. σοβιετική πιλότος και πλοηγός _28 Μαρτίου 1912 – 4 Ιανουαρίου 1943 μια από τις 800.000+ γυναίκες στον Κόκκινο Στρατό, ίδρυσε τρία γυναικεία αεροπορικά συντάγματα τα οποία τελικά θα πραγματοποιήσουν πάνω από 30.000 πτήσεις στον 2^ο Παγκόσμιο με “παραγωγή” πάνω από 30 Ηρωίδες της Σοβιετικής Ένωσης).
Ξεκίνησε τη στρατιωτική υπηρεσία της με την 586^η Πτέρυγα και πετούσε κυρίως σε αποστολές αμυντικού χαρακτήρα, από τον Ιανουάριο μέχρι τον Αύγουστο του 1942. Προς το τέλος Αυγούστου μετατέθηκε στο 9^ο Σμήνος ανδρών πιλότων, στη μάχη για την υπεράσπιση του Στάλινγκραντ, μαζί με υπόλοιπες γυναίκες πιλότους που είχαν διακριθεί ως τότε. Αυτή ήταν η μονάδα στην οποία η Λίλια κέρδισε τις δύο πρώτες καταρρίψεις της σε αερομαχία (13-Σεπ-1942). 

Προς τα τέλη του Ιανουαρίου 1943 μετατέθηκε στην 296η Μονάδα Αεροπορίας, η οποία είχε τη βάση της στο αεροδρόμιο Κοτιέλνικοβο, κοντά στο Στάλινγκραντ. Στις 17-Φεβ-1943 παρασημοφορήθηκε και δύο μέρες αργότερα προήχθη σε υποσμήναρχο και αργότερα σε αντισμήναρχο. Στους επόμενους μήνες πέτυχε την κατάρριψη πολλών γερμανικών αεροσκαφών, παρότι οι αλλεπάλληλες σκληρότατες αερομαχίες στις οποίες μετείχε είχαν ως αποτέλεσμα πολλαπλούς τραυματισμούς της. Χαρακτηριστική είναι η αερομαχία στις 5 Μαΐου 1943, κατά την οποία η Λίλια καταρρίφθηκε σε γερμανικό έδαφος και γύρισε πίσω στη μονάδα της πεζή και βαριά πληγωμένη, αρνούμενη ιατρικής περίθαλψης, λέγοντας “είμαι αρκετά καλά για να ξαναπετάξω”.

 

Παρ’ όλα αυτά δεν έμελλε να δει το τέλος του πολέμου. Σκοτώθηκε την 1^η Αυγ 1943 μόλις 22 ετών, όταν επέστρεφε στη βάση της συνοδεύοντας μια μονάδα βομβαρδιστικών. Ήταν η τρίτη αποστολή της μέσα σε 24 ώρες και συνολικά η 168^η  από την αρχή του πολέμου. Τα οστά της ανακαλύφθηκαν μόλις το 1979 και ενταφιάστηκαν κάτω από το φτερό του αγαπημένου της αεροσκάφους κοντά στο χωριό Ντμίτριεφκα.
Δέκα χρόνια αργότερα μεταφέρθηκαν προς επίσημη ταφή και στις 5 Μαΐου του 1990 της δόθηκε ο τίτλος της ηρωίδας της Σοβιετικής Ένωσης. Αναφέρεται ότι είχε ζωγραφίσει στο τζάμι του πιλοτηρίου της έναν λευκό κρίνο, γι΄ αυτό και έμεινε γνωστή ως το “Κρίνο του Στάλινγκραντ”_

                                     Βραβεύσεις __

·       Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (5 Μαΐου 1990)

·       Τάγμα του Λένιν (5 Μαΐου 1990)

·       Κόκκινο Λάβαρο (22 Ιουλίου 1943)

·       Πατριωτικού Πολέμου 1ου βαθμού (10 Σεπτεμβρίου 1943)

·       Πατριωτικού Πολέμου 2ου βαθμού (4 Αυγούστου 1943)

·       Ερυθρού Αστέρα (23 Φεβρουαρίου 1943)

·       Μετάλλιο “Για την υπεράσπιση του Στάλινγκραντ”