Οι «ευαίσθητοι» μακελάρηδες και η αλώβητη «δημοκρατία» του Αφγανιστάν - Κατοχή ΗΠΑ|ΝΑΤΟ & κυριαρχία Ταλιμπάν, δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

Λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου και το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, ο Ζ. Μπρεζίνσκι, σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ Τζ. Κάρτερ, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν μετανιώνει για τη στήριξη που είχε δώσει η τότε κυβέρνηση στους Ταλιμπάν δήλωσε:

«Τι είναι πιο σημαντικο στην παγκόσμια ιστορία; οι ταλιμπάν ή η κατάρρευση της Σοβιετικής αυτοκρατορίας;
Μερικοί υποκινούμενοι μουσουλμάνοι ή η απελευθέρωση της Κεντρικής Ευρώπης και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου;»

Ήταν η περίοδος που με πρόσχημα την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας» ξεκινούσε η επίθεση των ΝΑΤΟϊκών στην πολύπαθη χώρα. Ήταν η περίοδος που στην Ελλάδα κάποιοι ήθελαν ο λαός να υιοθετήσει το σύνθημα «είμαστε όλοι Αμερικανοί» και κατηγορούσαν το ΚΚΕ  ως «υπερασπιστή της μπούργκας», επειδή πρωτοστατούσε στην αντιπολεμική δράση!

Η ιστορία έχει γράψει:
Οι μουτζαχεντίν, το σκοταδιστικό κίνημα από το οποίο ξεπρόβαλαν οι Ταλιμπάν, τη δεκαετία του 1980, στηρίχθηκε με κάθε τρόπο από τους ιμπεριαλιστές ενάντια στη Λαϊκή Επανάσταση και τη σοβιετική στρατιωτική βοήθεια. Στα σαλόνια του Λευκού Οίκου μαζί με τον τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρ. Ρήγκαν, φωτογραφίζονταν, στα στρατόπεδα της CIA στο Πακιστάν εκπαιδεύτηκαν, με τη δική τους ανοχή “εμπορεύονταν” το όπιο, στις αστικές εφημερίδες φιγούραρε ο Μπιν Λάντεν ως “μαχητής της ελευθερίας”!

Η ιστορία έχει γράψει:
Μόνο το ΚΚΕ κατήγγελλε συνεχώς από το ξεκίνημα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης ότι στόχος ήταν ο έλεγχος από τις ΗΠΑ μιας χώρας που γειτονεύει με Ρωσία-Κίνα, στο πλαίσιο του μεταξύ τους ανταγωνισμού.
Μόνο το ΚΚΕ ζητούσε "καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο και επιστροφή των ελληνικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν και κάθε άλλη ιμπεριαλιστική αποστολή".

Όλες οι αστικές δυνάμεις σήμερα στην Ελλάδα “θλίβονται” για το δράμα του αφγανικού λαού.
Η “στεναχώρια” τους, όπως οι ίδιοι ομολογούν, είναι ότι η στρατιωτική επέμβαση απέτυχε να εκπληρώσει τους σκοπούς της!
Αν τους πετύχαινε, δηλαδή, οι βόμβες θα δικαιολογούνταν! Χυδαιολογούν χωρίς ντροπή. Οι ίδιοι που δικαιολογούσαν τα εκατομμύρια που έδωσε ο ελληνικός λαός για να υπάρχει ελληνική στρατιωτική αποστολή επί 20 χρόνια στο Αφγανιστάν, με περισπούδαστο ύφος προβληματίζονται για το αν λαός του Αφγανιστάν ήταν “έτοιμος” να υιοθετήσει την αστική δημοκρατία!
Οι ίδιοι που “αγωνιούν” για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν, υπερασπίζονται με κάθε τρόπο τη συνεργασία με καθεστώτα στα οποία οι γυναίκες βιώνουν τρομακτική καταπίεση και καταναγκασμούς.

Περισσότερα στην ιστοσελίδα του «ΟΔΗΓΗΤΗ»

Μάρτης 2011 - Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ
Για τις διεθνείς εξελίξεις στην περιοχή μας και στην ευρύτερη περιοχή και τις θέσεις του ΚΚΕ

Για την παρακολούθηση των εξελίξεων και την αποτελεσματική προώθηση της στρατηγικής και της τακτικής του κομμουνιστικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στην περιοχή μας, πρέπει να παίρνουμε υπόψη:
1. Τους ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις που αναπτύσσονται στην περιοχή.
2. Τους σχεδιασμούς των πιο «σταθερών» συμμαχιών των ιμπεριαλιστών, όπως εκφράζονται από τις ενώσεις τους (ΝΑΤΟ, ΕΕ, «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη»), που δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας.
3. Τις προσωρινές «συμμαχίες» (οικονομικές, πολιτικές, διπλωματικές και στρατιωτικές), που διαμορφώνονται.
4. Την προσπάθεια ανερχόμενων δυνάμεων (Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Βραζιλία) να δυναμώσουν την επιρροή τους στην περιοχή, αλλά και την προσπάθεια των ΗΠΑ, της ΕΕ (ή σημαντικών χωρών της, όπως είναι Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία), να ανταγωνιστούν, είτε με το να εμποδίσουν, είτε με το να προσεταιριστούν αυτήν την προσπάθεια.
5. Τέλος, την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ταξικό εργατικό, αντιιμπεριαλιστικό και κομμουνιστικό κίνημα στην περιοχή.

• Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν
• «Ξεπλένουν» τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις
• Διαβουλεύσεις σε ΝΑΤΟ - ΕΕ για την «επόμενη μέρα»

Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης:
Κατοχή ΗΠΑ|ΝΑΤΟ και κυριαρχία των Ταλιμπάν, δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) εκφράζει την αλληλεγγύη του στον λαό του Αφγανιστάν, του οποίου είκοσι χρόνια μετά την ιμπεριαλιστική επίθεση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και την εισβολή στο Αφγανιστάν, τα βάσανα του συνεχίζονται.

Το ΠΣΕ σημειώνει ότι ο λαός του Αφγανιστάν τα τελευταία 30 χρόνια, δεν είχε ποτέ την ελευθερία να αποφασίσει για το μέλλον και τις τύχες του, υπογραμμίζοντας ότι η στρατιωτική κατοχή των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και η κυριαρχία των Ταλιμπάν είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος».

Στην ανακοίνωσή του
(Statement of the WPC about the recent developments in Afghanistan)
το ΠΣΕ, επισημαίνει:

« Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τις πρόσφατες εξελίξεις στο Αφγανιστάν.
Είκοσι χρόνια μετά την ιμπεριαλιστική επίθεση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και την εισβολή στο Αφγανιστάν, τα βάσανα του λαού του δεν έχουν τελειωμό.

Όταν οι ΗΠΑ ξεκίνησαν τον υποτιθέμενο «Πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» το 2001, οι αντιιμπεριαλιστικές φιλειρηνικές δυνάμεις γνώριζαν καλά την υποκρισία και τους πραγματικούς στόχους της επίθεσης στο Αφγανιστάν.
Οι Μουτζαχεντίν, οι Ταλιμπάν και άλλες εξτρεμιστικές θρησκευτικές δυνάμεις, που δημιουργήθηκαν, χρηματοδοτήθηκαν και κατευθύνθηκαν για περισσότερο από μια δεκαετία από τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους με σκοπό την ανατροπή της πρώτης λαϊκής κυβέρνησης στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ανέλαβαν τον έλεγχο της χώρας για περισσότερα από 10 χρόνια.
Η διεθνιστική υποστήριξη της ΕΣΣΔ που είχε συμβάλει σε τεράστια πρόοδο σε όλους τους κοινωνικούς τομείς διαστρεβλώθηκε και παραποιήθηκε για ιδεολογικούς λόγους.
Το 2001, αφού υπηρέτησαν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, οι Ταλιμπάν έγιναν ο «στόχος» των παλιών αφεντικών τους.

Η προσαρμογή της εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ στην κεντρική Ασία είχε κατά νου την αντιπαράθεση με τη Ρωσία και την Κίνα.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, εκατομμύρια εκτοπίστηκαν και έγιναν πρόσφυγες.
Πάνω από δύο τρισεκατομμύρια δολάρια δαπανήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια από τους ιμπεριαλιστές για στρατιωτικές επιχειρήσεις και εγκατάσταση και χρηματοδότηση πρόθυμων καθεστώτων μαριονέτας στην Καμπούλ.
Η προσοδοφόρα επιχείρηση οπίου «άνθισε» και πολλαπλασιάστηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση Μπάιντεν άρχισε την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη χώρα μετά από μακρές διαπραγματεύσεις (που ξεκίνησαν από την κυβέρνηση Τραμπ) με τις δυνάμεις των Ταλιμπάν.
Η χώρα παραδίδεται στον «προηγούμενο εχθρό» με άμεσο κίνδυνο για “θεσμικό σκοταδισμό” και τον φονταμενταλισμό.
Οι ΗΠΑ δεν φεύγουν από το Αφγανιστάν για λόγους περικοπής των εξόδων. Οι προτεραιότητές τους στον Ειρηνικό Ωκεανό απαιτούν τέτοια αναπροσαρμογή και αναδιάταξη του στρατού τους.

Μεταξύ πολλών άλλων θεμάτων, η νέα κατάσταση θα προσθέσει νέα κοινωνικά προβλήματα για τους ανθρώπους του Αφγανιστάν, ιδιαίτερα για τις γυναίκες της χώρας.
Ο κίνδυνος υπάρχει για την ισχυρότερη εμφάνιση του θρησκευτικού φονταμενταλισμού στην περιοχή, οπλισμένη σε μεγάλο βαθμό με τον στρατιωτικό εξοπλισμό που αφήνουν οι ΗΠΑ πίσω τους, ενώ οι ανησυχίες για ένα νέο κύμα προσφύγων αυξάνονται.

Το ΠΣΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στο λαό του Αφγανιστάν, ο οποίος, τα τελευταία 30 χρόνια, δεν είχε ποτέ την ελευθερία να αποφασίσει για το μέλλον και τις τύχες του.
🆘  Η στρατιωτική κατοχή των ΗΠΑ|ΝΑΤΟ και η κυριαρχία των Ταλιμπάν είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

 Ίδια «πυξίδα» τότε και τώρα

«Έπρεπε ή όχι να φύγουν τώρα οι ΗΠΑ από το Αφγανιστάν;», «Τι έφταιξε και απέτυχε η 20ετής επέμβαση;»,
«Τελικά οι ΗΠΑ "επιστρέφουν" στη διεθνή σκηνή ή απομονώνονται και υποβαθμίζεται η δυτική συμμαχία;»... Με αυτά και άλλα ερωτήματα και αναλύσεις, αστικά επιτελεία επιχειρούν να κάνουν «καημό» του λαού την «επιτυχία» των επεμβάσεων των ιμπεριαλιστών και τη «συνοχή» των λυκοσυμμαχιών τους.

Παλεύουν να αποπροσανατολίσουν τον λαό από την πραγματική ουσία των ραγδαίων εξελίξεων στο Αφγανιστάν μετά την αποχώρηση των αμερικανοΝΑΤΟικών στρατευμάτων, με στόχο την αναδιάταξή τους σε άλλα «καυτά» μέτωπα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που εντείνονται.

Τα ίδια ακριβώς επιτελεία, πριν από 20 χρόνια, όταν πραγματοποιήθηκε η ΝΑΤΟική ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Αφγανιστάν, με πρόσχημα τον περιβόητο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», αναμασούσαν τα περί «ελευθερίας», «δημοκρατίας», «διεθνούς ασφάλειας» και «Διεθνούς Δικαίου».
Το ίδια έλεγαν και σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που ακολούθησαν σε Ιράκ, Λιβύη, Συρία κλπ., με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα για τους λαούς.

Είκοσι χρόνια μετά την ιμπεριαλιστική εισβολή στο Αφγανιστάν, ο λαός μετρά μια κατεστραμμένη χώρα, δεκάδες χιλιάδες νεκρούς αμάχους, εκατομμύρια ξεριζωμένους πρόσφυγες, φτώχεια και εξαθλίωση...

Οι τζιχαντιστές, τους οποίους στρατολόγησαν, εκπαίδευσαν και εξόπλισαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, για να τους ρίξουν απέναντι στη Σοβιετική Ενωση τη δεκαετία του '80, έγιναν στη συνέχεια η «τρομοκρατική απειλή» για να δικαιολογηθεί η 20ετής ΝΑΤΟική ιμπεριαλιστική επέμβαση, ενώ σήμερα με την αναδιάταξη των ΝΑΤΟικών δυνάμεων αναρριχώνται ξανά στην εξουσία, με τον ευρωατλαντικό άξονα μάλιστα να δηλώνει ετοιμότητα να συνεργαστεί μαζί τους και να «ασκήσει θετική επίδραση» εφόσον τηρηθούν οι μεταξύ τους συμφωνίες.

Η απόκτηση ενισχυμένων θέσεων σε περιοχές γεωστρατηγικής σημασίας και η υπονόμευση της αντίστοιχης προσπάθειας που κάνουν ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά κέντρα ήταν και είναι η «πυξίδα» που καθόριζε και καθορίζει το πότε και το πού των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Αυτό το κριτήριο τους οδήγησε στο Αφγανιστάν, αυτό τους οδηγεί σήμερα να ρίξουν το βάρος τους σε άλλα, πιο κρίσιμα μέτωπα στο πλαίσιο του «στρατηγικού ανταγωνισμού» με Κίνα και Ρωσία, όπως επανέλαβε στο προχτεσινό διάγγελμά του ο Αμερικανός Πρόεδρος. Παράλληλα, η αποχώρηση από το Αφγανιστάν δημιουργεί ένα βολικό για το ευρωατλαντικό μπλοκ «κλίμα αστάθειας» στην Κεντρική Ασία.

Καθόλου τυχαία, σε συνθήκες που απειλείται η πρωτοκαθεδρία τους στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα από τη ραγδαία άνοδο της Κίνας, οι ΗΠΑ εντείνουν τη στρατιωτική και «διπλωματική» κινητικότητα στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, αναζητούν νέες βάσεις στην περιοχή, ενώ παράλληλα ενισχύουν συνεχώς τις στρατιωτικές δυνάμεις τους στη Μαύρη Θάλασσα και όλη την περιοχή γύρω από τη Ρωσία.

Παράλληλα, διατηρούν πάντα ως πρόσχημα για επεμβάσεις όπου Γης την επίκληση της «τρομοκρατικής απειλής», με τον Μπάιντεν να αναφέρει προχτές ότι αυτή «έχει εξαπλωθεί» σε πολλά μέρη του πλανήτη και να απειλεί πως «αν χρειαστεί, θα κάνουμε ό,τι κάναμε και στο Αφγανιστάν»...
Σε αυτούς ακριβώς τους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, οι οποίοι σηματοδοτούν νέους μεγάλους κινδύνους για τους λαούς, σπεύδουν να διεκδικήσουν αναβαθμισμένο ρόλο και όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Με οδηγό την πολύμορφη συμμετοχή τους στο Αφγανιστάν και σε άλλες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που ακολούθησαν, μετατρέπουν όλο και περισσότερο όλη τη χώρα σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο που μπαίνει στο στόχαστρο, συμμετέχουν ενεργά σε ιμπεριαλιστικές αποστολές και σε στρατιωτικές ασκήσεις - πρόβες πολέμου.

Κι όμως, απογειώνοντας την πρόκληση, η κυβέρνηση της ΝΔ εκφράζει τώρα «ανησυχίες» για ένα νέο μεγάλο κύμα ξεριζωμού από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που στηρίζει, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για «αποτυχία του μοντέλου των στρατιωτικών επεμβάσεων της Δύσης και των ΗΠΑ»... για τη διευκόλυνση των οποίων ως κυβέρνηση έδωσε τα ρέστα του!

Οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν υπογραμμίζουν ξανά τη σημασία της στάσης του ΚΚΕ που από την πρώτη στιγμή καταδίκασε την ιμπεριαλιστική επέμβαση και την εμπλοκή της χώρας μας σε αυτήν, αναδεικνύοντας το πραγματικό περιεχόμενό της.

Με οδηγό την ακόμα πιο πλούσια πείρα του λαού, μπορεί να ενισχυθεί πιο αποφασιστικά η λαϊκή πάλη για απεμπλοκή από τους νέους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, άρρηκτα δεμένη με την πάλη ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.

27-Δεκ-1979
Η Σοβιετική Ένωση, έπειτα από έκκληση της Αφγανικής κυβέρνησης και υλοποιώντας το Σύμφωνο Βοήθειας που είχαν συνάψει ένα χρόνο πριν, σπεύδει σε βοήθεια της Λαϊκής Δημοκρατίας του Αφγανιστάν που δοκιμαζόταν από την αντεπαναστατική δράση των αστών, του θρησκευτικού κατεστημένου και του διεθνούς ιμπεριαλισμού (κυρίως του Αμερικανικού).
Τελικά, με την καταλυτική συνδρομή των HΠΑ και με την αποχώρηση των Σοβιετικών στις 15-Φεβ-1989, θα επικρατήσουν οι Μουτζαχεντίν (1992), οι οποίοι θα προχωρήσουν σε ΣΦΑΓΕΣ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ και θα επιβάλλουν στη χώρα ένα ΣΚΛΗΡΟ και ΑΝΕΛΕΗΤΟ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.
Η αποχώρηση της ΕΣΣΔ άνοιξε κυριολεκτικά την πιο «μαύρη σελίδα» στην ιστορία του Αφγανιστάν…