Μακαρόνια, guanciale και αυγά …αυτά!
+ τυρί (κατά προτίμηση pecorino), πιπεράκι
–καυτερή κατά βούληση και ποτέ μα
ποτέ κρέμες γάλακτος…
Στις 17 Γενάρη, οι χριστιανοί γιορτάζουν τον «γενικής αποδοχής» άγιο Αντώνιο, που μάλιστα έζησε 105 (!!) χρόνια εξαιτίας της υγιεινής του διατροφής,όμως στην Ιταλία, είναι προστάτης, μεταξύ άλλων, των κρεοπωλών, των αλλαντοποιών και των συναφών γαστρονομικών, ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
Η Διεθνής Ημέρα Ιταλικής Κουζίνας γιορτάζεται κάθε χρόνο επίσης
στις 17 Ιανουαρίου, με πρωτοβουλία ιταλών επαγγελματιών της κουζίνας (σεφ,
σερβιτόρων, διευθυντών εστιατορίων κλπ), που εργάζονται στο εξωτερικό και
δραστηριοποιούνται μέσω του δικτύου itchefs-GVCI,
με στόχο την …προάσπιση της ιταλικής κουζίνας και των προϊόντων της από τους
«παραχαράκτες» της, την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού για την αυθεντική και
ποιοτική ιταλική κουζίνα και την προστασία του καταναλωτή σε σχέση με τα
εστιατόρια που φέρουν την ένδειξη «Ιταλικό», cucina italiana με τη
χαρακτηριστική tricolore σημαία (κλπ μπούρδες του μάρκετινγκ)…
Η αληθινή ιστορία της καρμπονάρα: προέλευση και περίεργα
Ξεκινάμε με το βασικό -το guanciale: είναι κομμάτι χοιρινού που λαμβάνεται από το «μάγουλο» του ζώου, με χαρακτηριστικές άπαχες μυϊκές φλέβες και λίπος, τελείως διαφορετικό από το λαρδί (πλάτη) και την pancetta (παντσέτα | κοιλιά) με σκληρή συνοχή και χαρακτηριστική γεύση.
 |
| bucatini cacio-pepe +pancetta |
 |
| Spaghetti al guanciale |
