🎗️ Βραβεία Όσκαρ: Νικητής φυσικά το Netflix

Το κόκκινο χαλί ξαναστρώθηκε απόψε, στο Χόλιγουντ αυτή τη φορά, όχι μόνο για τις υποψηφιότητες που φέτος έχουν ίσως εντονότερο από ποτέ το άρωμα γυναίκας, αλλά και για τον παρουσιαστή της βραδιάς που απουσίαζε τα δύο τελευταία χρόνια - Απόλυτο φαβορί για καλύτερη ταινία και σκηνοθεσία η «Εξουσία του σκύλου» με συνολικά 12 υποψηφιότητες –

Τα βραβεία Όσκαρ στις κυριότερες κατηγορίες

Το «CODA» της Σιάν Χέντερ, κέρδισε το φετινό Όσκαρ καλύτερης ταινίας, διαψεύδοντας τα προγνωστικά ειδικών και συντρίβοντας αρκετά βαριά ονόματα που ανταγωνιζόταν.

Βραβείο Α’ ρόλου στους Γουίλ Σμιθ και Τζέσικα Τσαστέιν.

Ακολουθεί κατάλογος των σημαντικότερων διακρίσεων που μοιράστηκαν στην 94η τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ της αμερικανικής ακαδημίας κινηματογράφου.

 

• Καλύτερης ταινίας: «CODA»

• Σκηνοθεσίας: Τζέιν Κάμπιον, «Η εξουσία του σκύλου»

• Α΄ γυναικείου ρόλου: Τζέσικα Τσαστέιν, «The eyes of Tammy Faye»

• Α΄ ανδρικού ρόλου: Γουίλ Σμιθ, «Η μέθοδος Γουίλιαμς»

• Β΄ ανδρικού ρόλου: Τρόι Κότσουρ, «CODA»

• Β΄ γυναικείου ρόλου: Αντριάνα ΝτεΜπόουζ, «Γουέστ Σάιντ Στόρι»

• Καλύτερης ξένης ταινίας: «Drive my car» (Ιαπωνία)

• Καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων: «Ενκάντο»

• Καλύτερου ντοκιμαντέρ: «Summer of Soul»

• Καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου: «Belfast»

• Καλύτερου προσαρμοσμένου σεναρίου: «CODA»

 

Όσκαρ καλύτερης ταινίας στο «CODA» της Σιάν Χέντερ

Το φιλμ χαμηλού προϋπολογισμού «CODA» της Σιάν Χέντερ, για την περίπλοκη ζωή μιας οικογένειας κωφών και της κόρης της, που έχει την ακοή της, έλαβε Όσκαρ καλύτερης ταινίας, διαψεύδοντας τα προγνωστικά ειδικών και συντρίβοντας αρκετά βαριά ονόματα που ανταγωνιζόταν.

Ο θρίαμβος του φιλμ αυτού, αγγλόφωνης διασκευής της γαλλικής επιτυχημένης ταινίας «La Famille Bélier», ήταν επίσης νίκη της Apple TV+, της πρώτης πλατφόρμας streaming που κατακτά Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Η σκηνοθέτρια Σιάν Χέντερ εξασφάλισε εξάλλου βραβείο καλύτερου προσαρμοσμένου σεναρίου, ενώ ο Τρόι Κότσουρ, κωφός εκ γενετής, έλαβε βραβείο Β΄ ανδρικού ρόλου.

 

Όσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου στην Τζέσικα Τσαστέιν για την ερμηνεία της στην ταινία «The eyes of Tammy Faye» όπου ενσαρκώνει τον ρόλο της τηλεευαγγελίστριας Τάμι Φέι Μπέικερ.

Η 45χρονη ηθοποιός ήταν ήδη δύο φορές ατυχήσασα υποψήφια για το Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου, αρχικά με το «Υπηρέτριες», κατόπιν για την ερμηνεία της στο «Zero Dark Thirty». Εντέλει κέρδισε την αναμέτρηση με άλλες τέσσερις πολύ δημοφιλείς σταρ: την Πενέλοπε Κρουθ («Madres Paralelas»), την Κρίστεν Στούαρτ («Spencer»), τη Νικόλ Κίντμαν («Being the Ricardos») και την Ολίβια Κόλμαν («The Lost Daughter»).

Ο πάντα δημοφιλής Γουίλ Σμιθ Όσκαρ Α΄ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο «Η μέθοδος Γουίλιαμς», όπου ενσαρκώνει τον πατέρα-προπονητή των δύο πρωταθλητριών του τένις Σερίνα και Βίνους Γουίλιαμς.

Το φιλμ «Summer of Soul»του μουσικού της χιπ-χοπ Αμίρ «Questlove» Τόμσον, με θέμα την αξιομνημόνευτη αν και ξεχασμένη από πολλούς συναυλία στο Χάρλεμ το 1969, που είχε αποκληθεί «το μαύρο Γούντστοκ», Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ.

Ήδη πολυβραβευμένη αφότου κυκλοφόρησε, ειδικά στο φεστιβάλ Σάντανς του 2021 (βραβείο κριτικής επιτροπής, βραβείο κοινού), η θεαματική και γεμάτη ενέργεια ταινία κέρδισε το «Flee», ντοκιμαντέρ κινουμένων σχεδίων για την πορεία αφγανού πρόσφυγα.

 

Η νεοζηλανδή Τζέιν Κάμπιον βραβείο σκηνοθεσίας για την ταινία της «Η εξουσία του σκύλου» κι έγινε έτσι μόλις η τρίτη γυναίκα που έλαβε το χρυσό αγαλματίδιο, έναν χρόνο μόλις μετά την Κλόι Τζάο.

Πρωτοπόρος στη συγκεκριμένη κατηγορία ήταν η Κάθριν Μπίγκελοου, που είχε βραβευτεί για το πολεμικό δράμα The Hurt Locker το 2010.

Η Τζέιν Κάμπιον είχε ήδη λάβει το 1994 Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για τα «Μαθήματα Πιάνου».

  Στοιχηματικές αποδόσεις ...

1. Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας

«Belfast» του Κένεθ Μπράνα, «CODA» της Σίαν Χέντερ, «Μην κοιτάτε πάνω» του Ανταμ ΜακΚέι, «Drive my Car» του Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι, «Dune» του Ντενί Βιλνέβ, «Η μέθοδος των Γουίλιαμς» του Ρεϊνάλντο Μάρκους Γκριν, «Πίτσα γλυκόριζα» του Πολ Τόμας Αντερσον, «Η εξουσία του σκύλου» της Τζέιν Κάμπιον «Το μονοπάτι των χαμένων ψυχών» του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, «West Side Story» του Στίβεν Σπίλμπεργκ.

■ Φαβορί: «Η εξουσία του σκύλου» γαβ γαβ (με στοιχηματική απόδοση 1.75)

■ Ρεκόρ: Mειοψηφία των Αμερικανών. Κατά σειρά ο Κένεθ Μπράνα Ιρλανδός, ο Χαμουγκάτσι Ιάπων, η Τζέιν Κάμπιον, γεννημένη στη Νέα Ζηλανδία, ο Ντενί Βιλνέβ Γαλλοκαναδός και ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο από Μεξικό.

■ Ο Γουίλ Σμιθ για τη «Μέθοδο των Γουίλιαμς» με στοιχηματική απόδοση 1,10 δείχνει να εχει το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου στο τσεπάκι του

 

2. Όσκαρ Σκηνοθεσίας

Ο Κένεθ Μπράνα για το «Belfast», ο Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι για το «Drive my Car», ο Πολ Τόμας Αντερσον για «Πίτσα γλυκόριζα», η Τζέιν Κάμπιον για την «Εξουσία του σκύλου» και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ για «West Side Story».

■ Φαβορί: Τζέιν Κάμπιον

■ Κένεθ Μπράνα (με στοιχηματική απόδοση 15.00, χαμένος από χέρι)

3. Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου

Η Τζέσικα Τσαστέιν για το «The Eyes of Tammy Faye», η Ολίβια Κόλμαν για τη «Χαμένη κόρη» (η ταινία που γυρίστηκε στις Σπέτσες), η Πενέλοπε Κρουζ για τις «Παράλληλες μητέρες» του Πέδρο Αλμοδόβαρ, η Νικόλ Κίντμαν για το «Being the Ricardos» και η Κρίστεν Στιούαρτ για το «Spencer» (η Νταϊάνα Σπένσερ)

■ Φαβορί: Τζέσικα Τσασέιν

4. Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου

Ο Χαβιέρ Μπαρδέμ για το «Being the Ricardos», ο Μπένεκτικ Κάμπερμπατς για την «Εξουσία του σκύλου», ο Αντριου Γκάρφιλντ για το «tιck, tick…BOOM!», ο Γουίλ Σμιθ για τη «Μέθοδο των Γουίλιαμς» και ο Ντενζέλ Ουάσινγκτον για την «Τραγωδία του Μακμπέθ».

■ Φαβορί: Γουίλ Σμιθ ■ 

 

5. Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου

Ο Κιάραν Χιντς για «Belfast», ο Τρόι Κότσουρ για «CΟDA», ο Τζ. Κ. Σίμονς για «Being the Ricardos» και ο Κόντι Σμιτ-ΜακΦί για την «Εξουσία του σκύλου».

■ Φαβορί: Ο Τρόι Κότσουρ

 

6. Oσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου

Η Τζέσι Μπάκλεϊ για τη «Χαμένη κόρη» (η ταινία στις Σπέτσες), η Αριάνα ΝτεΜποζ για το «West Side Story», η Τζούντι Ντεντς για το «Belfast», η Κρίστεν Ντανστ για την «Εξουσία του σκύλου» και η Ονζανιού Ελις για τη «Μέθοδο των Γουίλιαμς»

■ Φαβορί: Αριάνα ΝτεΜποζ

■ Τζούντι Ντεντς (με στοιχηματική απόδοση 30,00, χαμένη από χέρι)

 

7. Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας

«Drive My Car» (Ιαπωνία), «Flee» (Δανία), «Το χέρι του Θεού» (Ιταλία) «Lunana: A Yak in the Classroom» (Μπουτάν), «The Worst Person in the World» (Νορβηγία)

■ Φαβορί: «Drive my Car» (χωρίς αντίπαλο)

 

Η Τζέιν Κάμπιον με την υποψηφιότητά της για Όσκαρ Σκηνοθεσίας αλλά και Καλύτερης Ταινίας για την «Εξουσία του σκύλου» γίνεται η μοναδική σκηνοθέτις (στα 68 της πια) με δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Η πρώτη ήταν το 1994 για τα «Μαθήματα Πιάνου»

Δηλαδή, με 12 υποψηφιότητες «Η εξουσία του σκύλου» της Τζέιν Κάμπιον και του Netflix. Oδηγεί την κούρσα. Ακολουθούν το «Dune» του Ντενί Βιλνέβ με 10, το «Beldfast» του Κένεθ Μπράνα με 7, ενώ 7 υποψηφιότητες και το «West Side Story» του Στίβεν Σπίλμπεργκ.

Έξι υποψηφιότητες «Η μέθοδος των Γουίλιαμς» (με τον Γουιλ Σμιθ φαβορί για το Α’ Ανδρικό), ενώ τα «Μην κοιτάτε πάνω», «Το μονοπάτι των χαμένων ψυχών», το «Drive my Car» από 4 υποψηφιότητες

Θρίαμβος γυναικών

Η Τζέιν Κάμπιον (68 παρακαλώ) με την υποψηφιότητά της για Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την «Εξουσία του σκύλου» γίνεται η μοναδική σκηνοθέτις με δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Η πρώτη ήταν το 1994 για τα «Μαθήματα Πιάνου».

Και μαζί με Τζέιν Κάμπιον η διευθύντρια Φωτογραφίας Αρι Βέγκνερ, η δεύτερη γυναίκα που προτείνεται για Όσκαρ Φωτογραφίας για την «Εξουσία του σκύλου» της Τζέιν Κάμπιον, μετά τη Ρέιτσελ Μόρισον για το «Mudbound» το 2017.

 

Κοντά σε όλα αυτά το ρεκόρ του Κένεθ Μπράνα, όπου με τις φετινές του υποψηφιότητες (τρεις στο σύνολο: Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου) για το «Belfast» γίνεται ο μοναδικός στην Ιστορία των Όσκαρ που έχει προταθεί για επτά διαφορετικά Όσκαρ .

 

Έχει προταθεί για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας («Belfast»), Σκηνοθεσίας («Henry V», το 1989, και «Belfast»), Α’ Ανδρικό Ρόλο («Henry V» το 1989), Β’ Ανδρικό Ρόλο («My Week With Marilyn» το 2011), Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο («Belfast»), Καλύτερο Διασκευασμένο Σενάριο («Αμλετ» το 1996), Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους - Μυθοπλασία («Swan Song») το 1992. Ο θρίαμβος ενός από τη Βόρεια Ιρλανδία. Να μην πω ο ήρωας του IRA.

Το τρίο της παγκοσμιοποίησης

Ποιο το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, πλην Netflix, Αφροαμερικανών και γυναικών; Μα φυσικά η πορεία προς τον πλανήτη τον κινηματογραφικό. Με πρωταγωνιστικές περιοχές Ιαπωνία, Δανία και Ισπανία του Πέδρο Αλμοδόβαρ.

Το ήδη πολυβραβευμένο «Drive my Car» του Χαμαγκούτσι που δεν έχει, ακόμα, προβληθεί εν Ελλάδι έσπασε το φράγμα της κατηγορίας ξενόγλωσσης ταινίας συγκεντρώνοντας τέσσερις υποψηφιότητες. Ανάμεσα στις οποίες και αυτές της καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας...

 

Το ίδιο και με το «The Worst Person in the World» του Χοακίμ Τρίερ, που εκτός από την υποψηφιότητα της Δανίας στην πεντάδα διεθνούς ταινίας, βρίσκεται και σε αυτή του Πρωτότυπου Σεναρίου. Το φαβορί βέβαια ήταν η πρωταγωνίστριά του Ρενάτε Ρέινσβε που είχε «κλειδωμένη» μια θέση στην πεντάδα του Α’ Γυναικείου Ρόλου. Δεν τα κατάφερε όμως. Never mind, next time.

 

Ξενόγλωσσες και οι υποψηφιότητες για τις «Παράλληλες μητέρες» στο Α’ Γυναικείο Ρόλο για την Πενέλοπε Κρουζ και στη μουσική για τον Αλμπέρτο Ιγκλέσιας. Παρεμπιπτόντως θυμίζω ότι η ταινία δεν ήταν η επίσημη υποβολή της Ισπανίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Κρίμα. Η Ισπανία όπως Ελλάδα. Ο Κρόνος που τρώει τα παιδιά του.

Η Πενέλοπε Κρουζ είναι επίσης υποψήφια για το Α’ Γυναικείου Ρόλου για τις «Παράλληλες μητέρες» του Πέδρο Αλμοδόβαρ

 

Το τένις και ο Τσιτσιπάς

Τελευταία φορά, την παρουσίαση των Όσκαρ είχε αναλάβει ο Τζίμι Κίμελ το 2017 και το 2018. Με την τηλεθέαση να χτυπάει κόκκινο, αφού 26,62 εκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν την τελετή. Αντιθέτως, στα Όσκαρ του 2019, που δεν είχαν καθόλου παρουσιαστή, η τηλεθέαση αυξήθηκε σημαντικά, αφού 29,56 εκατομμύρια είδαν τα βραβεία. Παρ’ όλα αυτά, τα δύο επόμενα χρόνια η τηλεθέαση έπεσε σημαντικά. Το 2020 παρακολούθησαν 23,64 εκατομμύρια και πέρυσι μόλις 10,40 εκατομμύρια. Μόνο COVID και πανδημία φταίνε γι’ αυτό;

Πάμε παρακάτω: Τα blockbusters (οι μεγάλες παραγωγές) βρίσκονται σε άτακτη υποχώρηση. Τα Όσκαρ προτιμούν κάτι διαφορετικό. Το δεύτερο ότι πόντους και εύνοια κερδίζουν οι λεγόμενες «ανεξάρτητες» παραγωγές. Και το τρίτο έχει να κάνει, όπως είπαμε, με την κυριαρχική παρουσία του Netflix.

 

Και το τένις; Μα φυσικά ο Γουίλ Σμιθ, 54 ετών, με επιδόσεις τόσο στην κωμωδία όσο και ως ράπερ, θεωρείται το μεγάλο φαβορί για το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Είναι μαύρος. Ενα «χρώμα» που στα τελευταία Όσκαρικά χρόνια είναι της μόδας. Και στην ταινία «Η μέθοδος των Γουίλιαμς» υποδύεται τον ρόλο του Ρίτσαρντ Γουίλιαμς, δηλαδή του πατέρα της σαρωτικής και φουριόζας πρωταθλήτριας του τένις Σερένα Γουίλιαμς.

Εμείς με Στέφανο Τσιτσιπά και Μαρία Σάκκαρη. Οι Σέρβοι με Νόβακ Τζόκοβιτς. Οι Αφροαμερικανοί με την ακατάβλητη παγκόσμια πρωταθλήτρια Σερένα Γουίλιαμς που στην ταινία την υποδύεται η Ντέμι Σίνγκλετον. Μεταξύ μας τώρα η Ντέμι ανώτερη από Σερένα. Οχι φυσικά στο τένις.

Μακμπέθ, Κόεν, Μπέλφαστ και πίτσα

Όλα μέσα. Από τον Σαίξπηρ στην πίτσα. Έτσι είναι. Εχουμε και λέμε: ο Ντενζέλ Ουάσινγκτον με παρτενέρ τη Φράνσις ΜακΝτόρμαντ συγκροτούν το θρυλικό, σατανικό ζεύγος των Μακμπέθ. Φυσικά του Σαίξπηρ. Ενας μαύρος με μια λευκή. Κάπως έτσι το «είδε» και το σκηνοθέτησε ο Τζόελ Κόεν, χωρίς τη συνεργασία του αδερφού του Ιθαν. Ο Τζόελ λοιπόν, σύζυγος της Φράνσις ΜακΝτόρμαντ με την «Τραγωδία του Μακμπέθ».

 

Μέσα στις υποψηφιότητες και ο Κένεθ Μπράνα. Ο πασίγνωστος Βρετανός σαιξπηρικός ηθοποιός που επί πολλά χρόνια κάνει μεγάλη καριέρα και ως σκηνοθέτης. Αυτή τη φορά το σενάριο είναι αυτοβιογραφικό. Η ιστορία είναι αληθινή και τα δραματικά περιστατικά που λαμβάνουν χώρα το 1969 στη Βόρεια Ιρλανδία είναι αυθεντικά.

 

Φυσικά οι πρώτοι έρωτες και φυσικά οι μεγάλες, οι βίαιες ταραχές. Το «Belfast» είναι ασπρόμαυρο και ανάμεσα στους πρωταγωνιστές του ξεχωρίζουν ο Τζέιμι Ντόρναν των «Πενήντα αποχρώσεων», η γοητευτική, κι αυτή από Ιρλανδία, Κατρίνα Μπαλφ καθώς και η γηραιά και αξιοσέβαστη Τζούντι Ντεντς.

 

Περίπου βιογραφική και η ταινία «Spencer». Δηλαδή η Νταϊάνα Σπένσερ. Πάλι τα ίδια; Πάλι. Αλλά, παιδιά, η αείμνηστη εξακολουθεί να πουλάει. Το περίεργο αυτής της τελευταίας κινηματογραφικής «πινελιάς» είναι ότι ο σκηνοθέτης Πάμπλο Λαρέν είναι από τη Χιλή. Εντελώς Χιλιανός. Με δύο εξαιρετικές καλλιτεχνικές επιδόσεις. Πρώτη εκείνη με την ταινία «Πάμπλο Νερούδα», που ελάχιστοι θεατές εν Ελλάδι καταδέχτηκαν να συναντηθούν μαζί της. Κρίμα. Και δεύτερη η «Τζάκι», τουτέστιν Τζάκι Κένεντι με πρωταγωνίστρια τη Νάταλι Πόρτμαν.

Κοντά με όλα αυτά πρέπει να υπολογίσουμε και μερικές άλλες περιπτώσεις. Η πρώτη, από το Netflix κι αυτή, φέρει τίτλο «tick, tick...BOOM!». Αστείο; Κάπως έτσι. Πρόκειται για τη βιογραφία θρυλικής μορφής των αμερικανικών μιούζικαλ. Ενός είδους που εν Ελλάδι δεν κόβει εισιτήρια και δεν ευδοκιμεί. Τέλος πάντων. Το ατού αυτής της ιστορίας λέγεται Αντριου Γκάρφιλντ, τον οποίο οι προβλέψεις θεωρούν μέσα στα φαβορί για το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Αλλωστε έχει ήδη κερδίσει Χρυσή Σφαίρα Α’ ανδρικού Ρόλου για την κατηγορία «Κωμωδία ή Μιούζικαλ».

Δύο ακόμα τίτλοι πρόκειται να αναρτηθούν στις λίστες των φετινών ευνοούμενων του «θείου» Όσκαρ . Με πρώτη την «Πίτσα γλυκόριζα» (Licorice Pizza ) που ήδη προβάλλεται σε μερικές αθηναϊκές αίθουσες. Και που τη συνιστώ ανεπιφύλακτα. Με εμπνευσμένο σενάριο, το ίδιο εμπνευσμένη και ιδιαίτερη η σκηνοθεσία του Πολ Τόμας Αντερσον, ενός εκ των τριών πιο σπουδαίων σημερινών σκηνοθετών των ΗΠΑ.

 

Η «Πίτσα» λοιπόν με την αποκάλυψη δύο νέων ερμηνευτών. Δηλαδή Αλάνα Χάιμ και Κούπερ Χόφμαν. Αμφότεροι σε κερδίζουν με την υποκριτική τους αρτιότητα και ελάχιστα με την ομορφιά τους. Μάλιστα ο Χόφμαν, μόλις 18 ετών, είναι γιος του μακαρίτη Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν. Μέχρι τώρα ουδείς άλλος έχει καταφέρει να αναπληρώσει το δικό του, απέραντο κενό.

Η Ελλάδα στα Όσκαρ

Πώς γίνεται η Ελλάδα να βρεθεί μέσα στα Όσκαρ; Λόγω Σπετσών. Έτσι ακριβώς. Όλα είναι πιθανά. Ας είναι καλά η Μάγκι Γκίλενχααλ, η Ολίβια Κόλμαν και η Λίλα Κονομάρα. Η Ιταλίδα συγγραφέας, γνωστή με το ψευδώνυμο Ελενα Φεράντε που το μυθιστόρημά της «Η χαμένη κόρη», δημοσιευμένο το 2006, μεταφέρθηκε στην οθόνη από τη Μάγκι Γκίλενχααλ με πρωταγωνίστρια την Ολίβια Κόλμαν, την «ευνοούμενη» του Γιώργου Λάνθιμου που το 2019 με την ερμηνεία της κατάφερε να κερδίσει Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.

Και οι τρεις αυτές κυρίες συνεργάστηκαν κάτω από τον τίτλο «The Lost Daughter» (Η χαμένη κόρη) μια ιστορία που αρκετές σκηνές της γυρίστηκαν στις Σπέτσες. Μοιάζει σαν συνωμοσία. Ο Λάνθιμος αναδεικνύει τα ερμηνευτικά προσόντα της Ολίβια Κόλμαν. Η 78χρονη Ιταλίδα συγγραφέας λατρεύει Ελλάδα. Η Λήδα, η ηρωίδα της «Χαμένης κόρης» είναι καθηγήτρια Αγγλικών, απογοητευμένη από τον σύζυγό της, γεγονός που τη «σπρώχνει» προς τις Σπέτσες. Και στο τέλος όλα αυτά μαζί μπορεί να καταλήξουν στα Όσκαρ !

Και οι Ατρείδες από κοντά

Και τέλος ο κατάλογος με πολλές υποψηφιότητες, τεχικών επιτεύξεων, για το θεαματικό, επικό και ταυτόχρονα λυρικό «Dune» του Γαλλοκαναδού Ντενί Βιλνέβ. Με πρωταγωνιστή τον αγαπημένο των κοριτσιών Τιμοτέ Σαλαμέ στον ρόλο του Πολ Ατρείδη. Κάπως έτσι ολοκληρώνεται και η ελληνική παρουσία. Κάπως με τις Σπέτσες, κάπως με Ατρείδες και αρχαία τραγωδία, η Ελλάδα χωρίς δική της παραγωγή, φλερτάρει με τον «θείο» Όσκαρ.

Ωστόσο μερικές «λεπτομέρειες».
Η πρώτη: είναι ζήτημα πόσοι θεατές εν Ελλάδι κόπιασαν να πληρώσουν εισιτήριο να δουν μερικές εκ των ευνοουμένων του «θείου» Όσκαρ.
Δεύτερη λεπτομέρεια, τα ισχνά εισιτήρια που εξασφάλισε το φαβορί με την ονομασία «Η εξουσία του σκύλου». Το είδες; Μα φυσικά. Πού;
Στο Netfilx. Μα η οθόνη είναι τηλεοπτική. Τι Λοζάνη, τι Κοζάνη! Και η τρίτη, η καλύτερη. Κανένα Όσκαρ και κανένα βραβείο, όσο μεγάλο, δεν είναι ικανό να εξασφαλίσει διά βίου την αξία ενός έργου τέχνης. Μόνο ο χρόνος, μόνο αυτός. Άντε και σε καλή μεριά!