«Brussels Group» ...

Ξεκινά «νέα εποχή διαπραγμάτευσης» υποστηρίζουν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τα ΜΜΕ που την στηρίζουν. Από τι καθορίζεται ;;  αυτή η «νέα εποχή»; Από το «στιλ» !!  της διαπραγμάτευσης.

Για παράδειγμα, η διαπραγμάτευση ανάμεσα στα κυβερνητικά στελέχη και αυτά των θεσμών Κομισιόν - ΕΚΤ - ΔΝΤ (δηλαδή η τρόικα) δεν ξεκινάει στην Αθήνα αλλά στις Βρυξέλλες και βαφτίστηκε «Brussels Group» (Ομάδα των Βρυξελλών). Επίσης, είναι, λένε, διαπραγμάτευση «ομολόγων», δηλαδή δεν συνομιλούν οι υπουργοί με κατώτερα στελέχη αυτών των θεσμών.

Με λίγα λόγια, αλλάζουν το φαίνεσθαι και ο τρόπος, όμως δεν μας λένε τίποτα για την ουσία. Όλα αυτά είναι χρήσιμα και επικοινωνιακά για να μπορεί να ξεγελαστούν ο λαός, οι εργαζόμενοι, αποπροσανατολιζόμενοι από το πραγματικό χαρακτήρα της διαπραγμάτευσης, των αντιπαραθέσεων και των συμβιβασμών.

Έτσι από χτες βρίσκονται στην Αθήνα τα «τεχνικά κλιμάκια» της ... «Brussels Group» επιχειρώντας να συγκαλύψουν το περιεχόμενο της διαβούλευσης, η οποία, σε κάθε περίπτωση, δρομολογεί τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα.

Συνδυασμό αντιλαϊκών μέτρων, τόσο από την πλευρά των αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, όσο και από την πλευρά της επίτευξης των στόχων του κρατικού προϋπολογισμού για το 2015, περιλαμβάνει ο κύκλος αξιολόγησης, ελέγχου και εποπτείας που διενεργείται από Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ. Σε αυτό το πλαίσιο, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Μ. Σχοινάς δήλωσε χτες πως «οι εμπειρογνώμονες, πρέπει να συνεχίσουν τις συζητήσεις σε ήρεμη εργασιακή ατμόσφαιρα, μακριά από τη δημοσιογραφική και πολιτική έκθεση»... Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζ. Ράις, τόνισε ότι οι συζητήσεις σε Βρυξέλλες και Αθήνα «δεν αποτελούν θεμελιώδη αλλαγή»

Κατά τ' άλλα, όλο το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο μένει ανέπαφο, οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι δεσμεύσεις και οι υποχρεώσεις συνθέτουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται η πολιτική της συγκυβέρνησης και βεβαίως οι διαπραγματεύσεις της με τους «εταίρους». Από την άλλη, βεβαίως, η κυβέρνηση αφήνοντας στο απυρόβλητο το κεφάλαιο είναι έτοιμη να φορτώσει στο λαό ακόμη και την αντιπαράθεσή της με τη Γερμανία, για λογαριασμό των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων αλλά και των υπερατλαντικών συμμαχιών της.

«Σφραγίδα» του ΟΟΣΑ στο «διαβατήριο» της κυβέρνησης,

ως εχέγγυο της πρόθεσής της να «τρέξει» τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις

Ήδη συμφωνία για παροχή «τεχνογνωσίας» από τον ιμπεριαλιστικό ΟΟΣΑ υπογράφτηκε μετά τη συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τον επικεφαλής του, Α. Γκουρία

Ο ΟΟΣΑ αναλαμβάνει να δώσει «τεχνογνωσία» στην κυβέρνηση για την προώθηση μεταρρυθμίσεων που «αποσκοπούν στη βιωσιμότητα και την ανάκαμψη της οικονομίας αλλά και στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που αντιμετωπίζει η Ελλάδα». Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, «η συνεργασία με τον ΟΟΣΑ βραχυπρόθεσμα αποσκοπεί στην εμβάθυνση των μεταρρυθμίσεων με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Μεσομακροπρόθεσμα θα βοηθήσει την ελληνική πλευρά να εφαρμόσει και να αξιολογεί όχι μόνο την πορεία των μεταρρυθμίσεων αλλά και την απόδοσή τους».

Σε κοινή συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησαν ο Αλ. Τσίπρας και ο Α. Γκουρία, αμέσως μετά τη συνάντησή τους, ο Έλληνας πρωθυπουργός επιχείρησε να καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση ότι υπάρχουν φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις και ότι, επιπλέον, ο ΟΟΣΑ έχει την «τεχνογνωσία» για την υλοποίησή τους. «Θα ήθελα να επισημάνω ότι οι μεταρρυθμίσεις που συζητάμε με τον ΟΟΣΑ δεν είναι μεταρρυθμίσεις που κάποιοι μας υποχρεώνουν, είναι αυτές που θέλουμε, που θεωρούμε απαραίτητες για να αλλάξει η Ελλάδα και ζητάμε την τεχνογνωσία ενός οργανισμού εγνωσμένου παγκόσμιου κύρους», ανέφερε ο πρωθυπουργός, «αντιγράφοντας» ουσιαστικά ακόμα και τη φρασεολογία της προηγούμενης κυβέρνησης γύρω από τις αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.

Είναι βεβαίως αποδεδειγμένο ότι η μόνη τεχνογνωσία που διαθέτει ο εν λόγω οργανισμός αφορά σε μεταρρυθμίσεις που τσακίζουν λαϊκά δικαιώματα (είναι ιδιαίτερα πρόσφατο το παράδειγμα της περιβόητης «εργαλειοθήκης» του για την Ελλάδα), γεγονός που και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ κατάγγελλε με σθένος κάποτε, πριν αναλάβει την αστική διαχείριση και χρίσει τον ΟΟΣΑ συμβουλάτορά του...

Προκειμένου άλλωστε να διασκεδάσει τις σχετικές εντυπώσεις, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι η συνεργασία που η ελληνική κυβέρνηση εγκαινιάζει με τον ΟΟΣΑ έχει «νέο περιεχόμενο γιατί βασίζεται στο πρόγραμμα προοδευτικών μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία», ενώ υποστήριξε ότι η συνδρομή του ΟΟΣΑ περιορίζεται στην τεχνική βοήθεια.

Επιδιώκει στοίχιση του λαού πίσω από τις αναδιαρθρώσεις που απαιτούν τα μονοπώλια

Ο Αλ. Τσίπρας εξέφρασε μάλιστα τη φιλοδοξία της κυβέρνησής του να αποκαταστήσει την έννοια των μεταρρυθμίσεων στη συνείδηση του λαού, αποσπώντας τη συναίνεσή του στην υλοποίησή τους. «Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για μεταρρυθμίσεις (...) όχι όπως τις γνωρίσαμε ως σήμερα, που μετέτρεψαν στη συνείδηση της κοινωνίας την έννοια της μεταρρύθμισης σε συνώνυμο της απορρύθμισης (...) Να κάνουμε τη μεταρρύθμιση συνώνυμο της αναγκαίας αλλαγής», ανέφερε, κρύβοντας ότι οι μεταρρυθμίσεις στον καπιταλισμό που σαπίζει φέρουν το πρόσημο της τάξης που εξουσιάζει και είναι από χέρι αντιλαϊκές (γεγονός που αποτυπώνεται άλλωστε και στη «λίστα μεταρρυθμίσεων» που συμφώνησε η συγκυβέρνηση με τους «εταίρους»...).

Δεν έκανε βεβαίως τον κόπο να διευκρινίσει ποιες μεταρρυθμίσεις καίγεται να προχωρήσει η κυβέρνηση, αρκούμενος σε γενικούς αφορισμούς της διαπλοκής, της φοροδιαφυγής, των καρτέλ κ.λπ. Εντούτοις, διαμήνυσε στο κεφάλαιο ότι η κυβέρνηση θα πετύχει όσα άλλοι διαχειριστές δεν κατάφεραν επειδή μπορεί να πετύχει «πλατιά κοινωνική συναίνεση στις διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη η οικονομία»! Και πρόβαλε τον ΟΟΣΑ και τις συνταγές του σαν την ...απάντηση στη σκληρή λιτότητα που «επέβαλε στην Ελλάδα το ΔΝΤ», αποστερώντας απ' το εγχώριο κεφάλαιο πολύτιμους πόρους για τη στήριξη των κερδών του.

Ο Αλ. Τσίπρας εγκάλεσε μάλιστα την τρόικα - εν μέρει εξωραΐζοντας και τις επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων - ότι ενώ εκβίαζε για μειώσεις μισθών και συντάξεων, δεν άσκησε καμία πίεση για να προχωρήσουν οι συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις που θα βοηθήσουν την καπιταλιστική οικονομία στην Ελλάδα να ανακάμψει.

Καταλήγοντας και απαντώντας σε σχετική ερώτηση, διαβεβαίωσε την ΕΕ ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει στο ακέραιο τα συμφωνηθέντα, καλώντας τους «εταίρους» να πράξουν το ίδιο. Όπως είπε, «δεν αισθάνομαι να έχω θηλιά στο λαιμό, αισθάνομαι ότι η Ελλάδα αποκτά τη βούληση να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, πράγμα που θα βοηθήσει και τους εταίρους να κατανοήσουν ότι πρέπει να συμβάλουν να σταθεροποιηθεί η οικονομική κατάσταση, αφήνοντας πίσω συγκρούσεις ή κινδύνους που θα μπορούσε να δημιουργήσει η αδυναμία να έχουμε μία συμφωνία. Τη συμφωνία την έχουμε και μένει να την υλοποιήσουμε και σε ό,τι μας αφορά θα την υλοποιήσουμε (...) Προχωράμε στα συμφωνηθέντα εμείς, είμαστε έντιμοι απέναντι στους εταίρους και οι εταίροι μας να είναι έντιμοι απέναντι στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, ακόμα κι αν δεν υπάρξει εκταμίευση δόσης, η Ελλάδα θα ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, όμως αν δεν υπάρξει σημαίνει ότι κάποιος θέλει να δυναμιτίσει τη συμφωνία. Το πρόβλημα είναι ο σκεπτικισμός που δημιουργείται ότι αυτή η συμφωνία δεν θα μπορέσει να προχωρήσει. Αυτός είναι ο λόγος που σε κάθε συνάντηση που έχουμε θέτουμε το ζήτημα της αμοιβαίας τήρησης όσων έχουμε συμφωνήσει. Υπάρχει από ένα μέρος των εταίρων η καχυποψία ότι η Ελλάδα δεν θέλει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Ακριβώς για να επιβεβαιώσουμε ότι είμαστε οι πρώτοι που θέλουμε να προχωρήσουμε βρισκόμαστε εδώ, ώστε ο ΟΟΣΑ να βάλει τη σφραγίδα του και νομίζω ότι αυτή η σφραγίδα στο διαβατήριο θα είναι πολύ σημαντική για να οικοδομηθεί και εμπιστοσύνη με εταίρους μας».

Ποιος είναι στ' αλήθεια αυτός ο «οργανισμός εγνωσμένου παγκόσμιου κύρους» ;;

Κραυγαλέες είναι οι ομοιότητες ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με αυτήν των προκατόχων της, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αφού και η «μεν» και η «δε» συμπλέουν στη γραμμή των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, όπως αυτές που προτείνει ο ΟΟΣΑ.

«Οι μεταρρυθμίσεις που συζητάμε με τον ΟΟΣΑ δεν είναι μεταρρυθμίσεις που κάποιοι μας υποχρεώνουν, είναι αυτές που θέλουμε, που θεωρούμε απαραίτητες για να αλλάξει η Ελλάδα και ζητάμε την τεχνογνωσία ενός οργανισμού εγνωσμένου παγκόσμιου κύρους», τόνισε στις χτεσινές δηλώσεις του ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας.

Μόλις ένα χρόνο νωρίτερα, σε ανάλογη παρουσίαση, ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας τόνιζε: «Η "εργαλειοθήκη" του ΟΟΣΑ δεν είναι κάτι το οποίο το ζήτησε η τρόικα να το κάνουμε προκειμένου να μας δώσει κάτι άλλο, είναι κάτι το οποίο εμείς είχαμε παραγγείλει στον ΟΟΣΑ. Αρα, είναι κάτι το οποίο πρέπει να γίνει για ν' απελευθερώσουμε την οικονομία από δεσμά, από καταστάσεις καρτέλ, από κατακερματισμούς και να γίνουμε επιτέλους μια κανονική οικονομία, όπως είναι και η υπόλοιπη ευρωπαϊκή οικονομία»...

Για να θυμηθούμε, όμως, μερικά στοιχεία για τον ΟΟΣΑ, αυτόν τον οργανισμό «εγνωσμένου παγκόσμιου κύρους» τον οποίο τόσο ένθερμα «διαφήμισε» χθες ο Αλ. Τσίπρας...

Στην πραγματικότητα, ο ΟΟΣΑ και ο επικεφαλής του Α. Γκουρία, πριν ακόμα από την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα, πρωτοστατούσαν σε «μεταρρυθμιστικές προτάσεις», αντίστοιχες ή και πανομοιότυπες με αυτές που εδώ και χρόνια αξιώνουν ο ΣΕΒ και τα άλλα τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου και οι οποίες «έτρεξαν» πιο γρήγορα κατά τη «μνημονιακή» περίοδο.

Να θυμίσουμε, για παράδειγμα, ότι ο επικεφαλής του ιμπεριαλιστικού Οργανισμού, Α. Γκουρία, σε επίσκεψή του στην Αθήνα το 2007 σημείωνε: «Εχετε (η Ελλάδα) πολύ υψηλή νεανική ανεργία, άρα πρέπει να υπάρχει μια αγορά που να προσφέρει χαμηλότερους μισθούς από τους κατώτατους».

Ταυτόχρονα, έβαζε στο τραπέζι τη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, τη διευκόλυνση των απολύσεων και την αύξηση των ηλικιών συνταξιοδότησης.

Παράλληλα, αξίωναν τη μείωση των συντάξεων, οι οποίες, σύμφωνα με τον επικεφαλής του ΟΟΣΑ έπρεπε να υπολογίζονται στο σύνολο της εργάσιμης ζωής.

Αυξήσεις στους φόρους πάνω στην πλατιά λαϊκή κατανάλωση (ΦΠΑ, ειδικούς φόρους, πετρέλαιο θέρμανσης), φέρνοντας το παράδειγμα της Γερμανίας που είχε ήδη προηγηθεί.

«Απεξάρτηση» της ΔΕΗ από το κράτος, την απελευθέρωση των σιδηροδρόμων, την αποκρατικοποίηση των ΕΛΤΑ.

Απαιτούσαν την παραπέρα περικοπή των κρατικών κονδυλίων, επικαλούμενοι (τότε) τη δημοσιονομική «σταθερότητα και προσαρμογή».

Να θυμίσουμε ακόμη ότι η έκθεση του ΟΟΣΑ που παραδόθηκε στην προηγούμενη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, πέρα από τις «εργαλειοθήκες», προβλέπει και τα παρακάτω: Να υπάρξει πλήρης «εφαρμογή των δημοσιονομικών μέτρων, όπως έχουν σχεδιαστεί». Αρση της απαγόρευσης για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Κατάργηση της μονιμότητας των νεοπροσλαμβανόμενων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Επιτάχυνση του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιαίτερα στους τομείς της Ενέργειας, των σιδηροδρόμων, των περιφερειακών αεροδρομίων και λιμανιών και των ακινήτων κ.ά...

Αυτός είναι ο οργανισμός που σύμφωνα με τον Αλ. Τσίπρα θα μας παρέχει την «τεχνογνωσία» του (άλλος ένας!) για «φιλολαϊκές» μεταρρυθμίσεις που δε θα είναι «συνώνυμο της απορρύθμισης», αλλά «συνώνυμο της αναγκαίας αλλαγής»... 

«Αναγκαίας» ναι, αλλά για το κεφάλαιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται πάντα για το λαό...

Κανείς δεν νοιάζεται αν η γάτα είναι άσπρη ή μαύρη. Αρκεί να πιάνει ποντίκια!

«Κόκκινες γραμμές»

Τρεις ώρες κράτησε η συνέντευξη του υπουργού Οικονομικών σε τηλεοπτικό κανάλι, το βράδυ της Δευτέρας, και τελικά δεν απαντήθηκαν τα αναμενόμενα από μια κυβέρνηση, που πριν από ένα μήνα πήρε την ψήφο σημαντικής μερίδας του λαού, υποσχόμενη ότι θα καταργήσει το μνημόνιο και θα συμβάλει με την πολιτική της να πάρουν ανάσα οι χειμαζόμενοι άνθρωποι.

Στις τρεις ώρες της κουβέντας, δεν ακούστηκε λέξη για αναπλήρωση απωλειών και για κάποιου τύπου αντιστοίχιση του λαϊκού εισοδήματος με την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, για εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Η αλήθεια είναι ότι είχε την ευκαιρία να μιλήσει αλλά δεν το 'κανε. Για παράδειγμα, μια ερώτηση αφορούσε το ποιες είναι οι «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση με τους «θεσμούς» (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ). Η απάντησή του, προς έκπληξη πολλών, είναι χαρακτηριστική.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα λόγια του υπουργού η απάντηση βρίσκεται στη λύση «τριών εξισώσεων με τρεις αγνώστους». Οπως εξήγησε: Πρέπει να εξασφαλιστεί πρωτογενές πλεόνασμα που «δεν σκοτώνει την ιδιωτική οικονομία», σε συνάρτηση με τη διάρθρωση του χρέους (τι, σε ποιον και πότε πρέπει να πληρωθεί) κι αυτό επίσης σε συνάρτηση με την αξίωση να είναι οι επενδύσεις περισσότερες από τις αποταμιεύσεις (δηλαδή, το κεφάλαιο να μη λιμνάζει, αλλά να επενδυθεί).

Ολα αυτά, σε απλά Ελληνικά, σημαίνουν μόνο ότι η μόνη «κόκκινη γραμμή» της συγκυβέρνησης είναι η στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Ο υπουργός Οικονομικών, πράγματι, με την απάντησή του για τις «κόκκινες γραμμές» παρουσίασε τον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής.

Χωρίς δημιουργία περιβάλλοντος για επενδύσεις δεν υπάρχει βελτίωση. Επενδύσεις δεν θα υπάρχουν αν δεν δοθεί στους καπιταλιστές «έδαφος» να πατήσουν.

Αν, δηλαδή, δεν διατεθούν κρατικό χρήμα, φοροαπαλλαγές, αν δεν διαμορφωθεί επενδυτικό περιβάλλον που απαιτεί πιο «ωφέλιμες» συμπράξεις του κράτους με τους ιδιώτες επενδυτές, αν δεν αντιμετωπισθούν ζητήματα που αφορούν στη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» κ.ά.

        Προϋπόθεση γι' αυτό, βεβαίως, είναι

• να μην πειραχτεί τρίχα από το σύνολο του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου που έχει δημιουργηθεί μέχρι σήμερα,

• να διατηρηθεί η πολιτική φορολογικής επιβάρυνσης των εργαζομένων (βλέπε συνέχιση του ΕΝΦΙΑ επ' αόριστον, αυξήσεις σε συντελεστές του ΦΠΑ κ.ά.) και των λαϊκών στρωμάτων,
• να συνεχιστούν οι μειωμένες δαπάνες σε Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση κα.
• στο πλαίσιο των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και
• της εξασφάλισης των πρωτογενών πλεονασμάτων, ανεξάρτητα από το ύψος τους.

Και, βέβαια, στο πλαίσιο αυτό, δεν χωράει ούτε η ανάκτηση των απωλειών ούτε η διεκδίκηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, γι' αυτό άλλωστε ο Βαρουφάκης δεν τα ανέφερε ούτε ονομαστικά. Αντίθετα, τα περί «αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης» αφορούν σε ελάχιστα, που απευθύνονται μόνο σε όσους βρίσκονται στην ακραία φτώχεια και αυτά με πολλά ερωτήματα ως προς την υλοποίησή τους.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, όχι τυχαίο στέλεχος της ΝΔ (η Ευρωβουλευτής Ν. Τζαβέλλα) έγραψε χτες στο capital.gr (κλικ >) Η πολιτική θέλει τόλμη και αρετή !!  απευθυνόμενη στη συγκυβέρνηση:

«Κανείς μας πια δεν νοιάζεται αν η γάτα είναι άσπρη ή μαύρη. Αρκεί να πιάνει ποντίκια. Έτσι θα μετατραπεί η κρίση σε ευκαιρία ανάπτυξης». Και όπως εξήγησε, «η βιωσιμότητα του χρέους και η ικανότητα αποπληρωμής του βασίζονται κατά πολύ στην αναπτυξιακή μας δύναμη και μόνο μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να τα κάνει αυτά... Επειδή η αριστερά διεκδικεί και το μονοπώλιο της εντιμότητας, κανείς δεν θα αμφισβητήσει την διαδικασία Τόλμη και αρετή θέλει η πολιτική! »

Και δείχνει τον κοινό δρόμο:
« ...

Με μια προσεχτική ματιά στην διαχείριση της ελληνικής κρίσης, διαπιστώνουμε ότι όλοι, δεξιοί και αριστεροί, είναι σαν να γυρίζουμε γύρω γύρω κυνηγώντας την ουρά μας.

Και είναι σωστό που ο νεαρός Πρωθυπουργός μας αποφάσισε την φυγή προς τα μπρος με κάποια νομοθετήματα. Νομοθετήματα όμως υπάρχουσας πολιτικής και επουλωτικού χαρακτήρα. Λιανοτούφεκα, όταν χρειαζόμαστε το κινηματογραφικό “FURY”.

Η Ελλάδα, είναι σε τέλμα, σε αδιέξοδο, σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Χρειάζεται ένα δυνατό σοκ που θα σπρώξει την χώρα προς τα μπρος, θα αφυπνίσει τις παραγωγικές δυνάμεις, θα εντυπωσιάσει θετικά τους δανειστές.

Χρειάζεται νομοθεσία με ευελιξία τύπου έργων Ολυμπιακών Αγώνων, που θα φέρει την οικονομική μας αναγέννηση. Χρειάζεται μια ρεαλιστική, δημιουργική φυγή προς τα μπρος.

Φυγή προς τα μπρος είναι να νομοθετηθεί η πώληση των προβληματικών ΔΕΚΟ με 1€ τίμημα, συνοδευόμενη από δεσμεύσεις για τις αναγκαίες επενδύσεις.
Φυγή προς τα μπρος είναι η επιλογή, στήριξη και επιτάχυνση (με κάθε μέσον – έστω και κατά παράβαση ισχύουσας νομοθεσίας) γιγαντιαίων έργων έντασης εργασίας.

Τους λέει, δηλαδή, για λογαριασμό των συμφερόντων του κεφαλαίου, που πιστά υπηρέτησε έως τώρα από διάφορες θέσεις, «προχωράτε, σας στηρίζουμε, αυτός είναι ο δρόμος που έχουμε ανάγκη». Δεν είναι όμως αυτός ο δρόμος του λαού...

Ε, όχι και έτσι !!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρουσιάζει τη νέα συμφωνία ως αποτέλεσμα της λαϊκής θέλησης και της στήριξης του λαού στην κυβερνητική πολιτική. Επιδιώκει να εξαπατήσει και να φορτώσει στο λαό τους συμβιβασμούς και τις αντιλαϊκές συμφωνίες με την ΕΕ. Προσπαθεί να χειραγωγήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να μετατρέψει το λαό σε χειροκροτητή της κυβέρνησης, να τον πείσει ότι πρέπει να συνεχίσει τις θυσίες του, να συμβιβαστεί με τα ψίχουλα.

Καμιά στήριξη και ανοχή στην κυβέρνηση που συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, των δεσμεύσεων στην ΕΕ και της κερδοφορίας των μονοπωλίων.

Όπως η σουπιά που ρίχνει το μελάνι της για να θολώσει τα νερά, έτσι και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσπαθεί να εξαπατήσει τα λαϊκά στρώματα ότι η συμφωνία με τους «θεσμούς» του κεφαλαίου (ΕΕ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) σηματοδοτεί μια «αλλαγή πορείας που θα ανακουφίσει το λαό».

Ομως, είναι πρόκληση να προσπαθεί να φορτώσει στο λαό την ευθύνη για τις συμφωνίες που υπογράφει, με το επιχείρημα πως ο λαός στις εκλογές έδωσε σαφή εντολή για συμφωνία και όχι ρήξη με την ΕΕ!

Αλήθεια, ας αναρωτηθούν οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ: Τον ψήφισαν, γνωρίζοντας ότι θα συνεχίσει την αντιλαϊκή στρατηγική των μνημονίων; Οτι θα συνεχιστούν η επιτήρηση, η τρόικα με άλλο όνομα, οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί λιτότητας, οι ιδιωτικοποιήσεις; Τον ψήφισαν γνωρίζοντας ότι θα αφήσει απείραχτο όλο το μνημονιακό αντιλαϊκό πλαίσιο; Τους νόμους και την πολιτική που φόρτωσαν τα βάρη της κρίσης στο λαό;

Πώς νιώθουν, άραγε, σήμερα που την ψήφο τους την αξιοποιεί η σημερινή συγκυβέρνηση για τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, κοροϊδεύοντάς τους κατάμουτρα;

Βεβαίως, είναι γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε σύγκρουση με την ΕΕ, την Ευρωζώνη και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Όμως, τι ήταν αυτό που τους υποσχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ανάσχεση κάθε τάσης ριζοσπαστικοποίησης και υπονομεύοντας κάθε ριζοσπαστική διάθεση; Ότι αρκεί μια αλλαγή κυβέρνησης, μια αλλαγή διαχείρισης, χωρίς βεβαίως καμιά διάθεση ρήξης με την ΕΕ και τον καπιταλισμό για να ανασάνει ο λαός!

Αυτά τους έλεγε προεκλογικά και πολύ πιο πριν, ενώ ταυτόχρονα συκοφαντούσε το ΚΚΕ, που καλούσε το λαό να διαλέξει τη σύγκρουση με την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, ότι δήθεν παραπέμπει τη σωτηρία του λαού στη «δευτέρα παρουσία». Αυτή η λογική δεν άντεξε ούτε ένα μήνα και όσο και αν προσπαθούν να αλλάξουν τα ονόματα της αντιλαϊκής πολιτικής, της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου, δεν αλλάζει η ουσία.

Το ΚΚΕ καλεί το λαό της Αθήνας και του Πειραιά, της Περιφέρειας Αττικής σε συλλαλητήριο, την Παρασκευή 27 Φλεβάρη στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

 

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ στη νέα ΣΥΜΦΩΝΙΑ κυβέρνησης και ΕΕ για ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ !!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Η νέα συμφωνία, που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, αποτελεί ουσιαστικά και τυπικά επέκταση του μνημονίου και των δεσμεύσεων που προέβλεπε, συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Η συμφωνία αυτή και η λίστα «μεταρρυθμίσεων» περιλαμβάνει όλα τα αρνητικά για τους εργαζόμενους μέτρα που πήρε το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις του, μαζί με την ΕΕ στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, μέτρα που βοηθούσαν και την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. 

Ολα αυτά, δηλαδή, για τα οποία ο ελληνικός λαός τα προηγούμενα χρόνια μάτωσε, αλλά και αντιπάλεψε: Αυστηρή επιτήρηση, αξιολόγηση από την τρόικα, που τώρα ονομάζεται «τρεις θεσμοί», διατήρηση και επέκταση των αντεργατικών και αντιλαϊκών κατευθύνσεων.

Η συμφωνία αυτή επιβεβαιώνει ότι οι διαπραγματεύσεις, ακόμη και οι ονομαζόμενες «σκληρές», που διεξάγονται μέσα στα τείχη της ΕΕ και με στόχο την καπιταλιστική ανάκαμψη, έχουν σταθερά αντιλαϊκό αποτέλεσμα. Η δήθεν «περήφανη» διαπραγμάτευση ήταν διαφημιστική απάτη.

Η όποια αναθεώρηση του προηγούμενου προγράμματος, π.χ. τα χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, δε θα γίνει για να ανακουφιστεί πραγματικά ο λαός, να αυξηθούν οι μισθοί, οι συντάξεις, οι κοινωνικές παροχές, αλλά για να εξοικονομηθούν κρατικοί πόροι που θα στηρίξουν το κεφάλαιο, τις επενδύσεις και την κερδοφορία του, καθώς και τους δανειστές.  

Οι μισθωτοί, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι συνταξιούχοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν το «μάρμαρο» της όποιας ανάκαμψης, με συνέχιση της λιτότητας, που η κυβέρνηση αποκαλεί «λιτό βίο».

Ακόμη και τα ψίχουλα, κυρίως για την απόλυτη φτώχεια, που έταξε η κυβέρνηση με το πρόγραμμά της, είναι στον «αέρα» και θα εξαρτώνται από τη συμφωνία με τους εταίρους και με την προϋπόθεση ότι δε θα τίθενται σε κίνδυνο η δημοσιονομική πειθαρχία, η ανάκαμψη της οικονομίας και η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων.

Γι' αυτό και η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, άλλα κόμματα και κέντρα του συστήματος, όπως ο ΣΕΒ, που τα προηγούμενα χρόνια στήριξαν την αντιλαϊκή πολιτική, χαιρέτισαν ως θετική τη συμφωνία της κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρουσιάζει τη νέα συμφωνία ως αποτέλεσμα της λαϊκής θέλησης και της στήριξης του λαού στην κυβερνητική πολιτική. Επιδιώκει να εξαπατήσει και να φορτώσει στο λαό τους συμβιβασμούς και τις αντιλαϊκές συμφωνίες με την ΕΕ. Προσπαθεί να χειραγωγήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να μετατρέψει το λαό σε χειροκροτητή της κυβέρνησης, να τον πείσει ότι πρέπει να συνεχίσει τις θυσίες του, να συμβιβαστεί με τα ψίχουλα.

Καμιά στήριξη και ανοχή στην κυβέρνηση που συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, των δεσμεύσεων στην ΕΕ και της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Γι' αυτό και βαφτίζει «εθνική» υπόθεση τις ανάγκες του κεφαλαίου, την εξυπηρέτηση αυτού του δρόμου, που δεν είναι όμως προς το συμφέρον του λαού. Αλλωστε, ο λαός έχει πείρα και πρέπει να την αξιοποιήσει, ότι δηλαδή οι κάθε φορά «εθνικοί στόχοι» των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου κατέληγαν σε μεγάλες θυσίες για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Οσοι είχαν ελπίδες για κάτι καλύτερο, δεν πρέπει να απογοητευτούν, αλλά να αντιδράσουν. Πολύ περισσότερο δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουν το στόχο της πραγματικής κατάργησης των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων, των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων και της ανάκτησης των απωλειών.

Η θέληση του λαού να απαλλαγεί από την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται με μνημόνια, να απαλλαγεί από τα μέτρα και τους επιτηρητές, μπορεί να αποκτήσει πραγματικό περιεχόμενο, όταν ο λαός διεκδικήσει με τον αγώνα του όσα έχασε, απαιτώντας εδώ και τώρα:

·         Λήψη άμεσων μέτρων ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών και προστασίας των ανέργων.

·         Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, υποχρεωτική εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων και κατάργηση αντεργατικών μέτρων που χτυπάνε εργασιακά δικαιώματα.

·         Πραγματική επαναφορά, τώρα, με νόμο, του κατώτατου μισθού το λιγότερο στα 751 ευρώ για όλους, χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους, ως βάση για αυξήσεις των μισθών.

·         Επαναφορά της 13ης και της 14ης σύνταξης και κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων, που μείωσαν τις συντάξεις και αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, απαιτώντας ταυτόχρονα την επιστροφή των «κλεμμένων» από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και την καταβολή των υποχρεώσεων της πλουτοκρατίας και του κράτους.

·         Απαλλαγή των λαϊκών οικογενειών από τα χαράτσια, με την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, του φόρου αλληλεγγύης, την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, του ΦΠΑ και του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης και το φυσικό αέριο, την αύξηση του αφορολόγητου στις 40.000 ευρώ για κάθε οικογένεια, με ταυτόχρονη αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου.

·         Κανένας πλειστηριασμός σε πρώτη και δευτερεύουσα κατοικία των λαϊκών οικογενειών. Διαγραφή χρεών από τόκους, δραστική περικοπή των δανείων των λαϊκών νοικοκυριών.

·         Αύξηση των δαπανών για αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια.

Η εργατική τάξη, ο λαός μπορεί να τα καταφέρει, οργανώνοντας τον αγώνα και τη συμμαχία του, παλεύοντας για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, με αποδέσμευση από την ΕΕ, με μονομερή διαγραφή του χρέους, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και με το λαό στην εξουσία.

Αυτός είναι ο δρόμος μιας πραγματικά περήφανης κι αξιοπρεπούς στάσης του ελληνικού λαού.

Το ΚΚΕ καλεί το λαό της Αθήνας και του Πειραιά, της Περιφέρειας Αττικής σε συλλαλητήριο, την Παρασκευή 27 Φλεβάρη στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

ΑΘΗΝΑ 24/2/2015