Δημήτρης Λάγιος «Τ' όνειρο είναι που μαγεύει... »

 

«Αισθάνομαι δόκιμος άνθρωπος και δόκιμος μουσικός. Είναι εσωτερικές οι ανάγκες που με κάνουν να τραγουδώ, να γράφω στίχους και μουσική. Όσο και να διαβάζω, όσο και αν ψάχνομαι, δεν έχω βρει ακόμα το δρόμο μου, δεν έχω καλά καλά γνωρίσει τον εαυτό μου, δεν έχω μεγαλώσει μέσα μου. Με ενδιαφέρει το μονοπάτι κι ο δρόμος που θα βρω σαν δημιουργός, γι' αυτό ψάχνομαι συνεχώς...».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Δημήτρη Λάγιο, άξιο μουσικό δημιουργό, ο οποίος, στη σύντομη ζωή του, μας δώρισε έργα ξεχωριστής ευαισθησίας και ταλέντου.
Τριάντα χρόνια σήμερα από το πρόωρο, άδικο «φευγιό» στις 11-Απρ-1991 - σε ηλικία μόλις 39 χρόνων - του εμπνευσμένου, αφοσιωμένου καλλιτέχνη, ο οποίος άφησε πίσω του ένα πλούσιο και μεγάλου εύρους έργο, συνθετικό, ποιητικό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό. 

Είχε όμως πολλά, πάρα πολλά ακόμη να δώσει. «Δε φοβάμαι το θάνατο. Ομως δε μου φτάνει ο χρόνος. Ο,τι και να κάνεις στην τέχνη, δε φτάνει ο χρόνος», έλεγε, εκφράζοντας τη συνεχή αγωνία του να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερα, ν' αφήσει όσο το δυνατόν περισσότερα... Και μέχρι τέλους πάλεψε παλικαρίσια την αρρώστια, το θάνατο...
«Δε θα φύγω, είναι πολύ νωρίς ακόμα», ήταν η υπόσχεσή του, που δυστυχώς δεν μπόρεσε να τηρήσει ο καλλιτέχνης, ο οποίος εδώ και είκοσι χρόνια «κατοικεί» στις θάλασσες που αγάπησε περισσότερο στη ζωή του. Η τέφρα του, μετά από επιθυμία του, σκορπίστηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ζάκυνθο και στη δεύτερη πατρίδα του, την Κύπρο, τρανή απόδειξη της σχέσης που τον έδενε με τη μαρτυρική μεγαλόνησο, την οποία λάτρεψε, συμπαραστάθηκε στον αγώνα της και της αφιέρωσε πολλά από τα έργα του.

Ο Δ. Λάγιος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο στις 7-Απρ-1952. Βαφτίστηκε στους ήχους της επτανησιακής διαλέκτου, ενώ σπούδασε κοντά σε μεγάλους δασκάλους στο Εθνικό Ωδείο αρμονία, ενορχήστρωση, αντίστιξη, φούγκα και πήρε πτυχίο ανώτερων θεωρητικών και δίπλωμα κιθάρας. Διδάχτηκε, στην Αμερική, μουσική ανάλυση από τον Ερνεστ Μπράουν.
Μαγεμένος από τη μεγαλοσύνη της λαϊκής μας παράδοσης αφέθηκε να τον παρασύρουν οι ήχοι της, τους οποίους, όμως, αφομοίωσε δημιουργικά στο πολύμορφο έργο του. Μουσικολογικά ερεύνησε το προεπαναστατικό τραγούδι και την παραδοσιακή (λαϊκή και εκκλησιαστική) μουσική των Επτανήσων. Η έρευνά του για το προεπαναστατικό τραγούδι καταγράφηκε στο βινύλιο σε περιορισμένα αντίτυπα. Νωρίτερα, στη Ζάκυνθο ακόμη, αρχίζει την ερευνητική του εργασία, μελέτη και καταγραφή της μουσικής παράδοσης της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Ηχογραφεί «Τα λαϊκά τραγούδια της Ζάκυνθος», «Του Σολωμού και της Ζάκυνθος», «Ζακυνθινές σερενάδες», «Εκκλησιαστική μουσική παράδοση», «Του μαντολίνου», με μουσική Επτανήσιων συνθετών, διασκευασμένη από τον ίδιο. Αυτές οι εκδόσεις μαρτυρούν την αγωνία και την προσπάθειά του για τη διάσωση και διάδοση της πλούσιας μουσικής παράδοσης της περιοχής. Παράλληλα, δημιουργεί στη Ζάκυνθο τις «Γιορτές Τέχνης και Λόγου», συντονίζοντας ένα σύνολο καλλιτεχνών με την ονομασία «Μουσικό Ασκηταριό».
Είναι κάτι που το υπαγορεύουν οι καταβολές του, η πολιτιστική ιστορία ενός τόπου που διψά για δημιουργία. Ισως να νιώθει ότι το χρωστά στους συντοπίτες του, που μαζί τους πρωτοτραγούδησε αρέκειες και καντάδες, όπως και τα πρώτα δικά του τραγούδια. Μα, και στον πατέρα του, φούρναρη στο επάγγελμα και εξαιρετικό τενόρο, τον οποίο ακολουθούσε πιτσιρικάς στα ζακυνθινά ταβερνεία.

«Αυτά που έκανε ο Λάγιος στον τομέα της δισκογράφησης της παράδοσης, σε μια εποχή τόσο πεζή και αδιάφορη, που κυνηγάνε μόνο το εμπορικό, ήταν ένας πραγματικός άθλος, μια προσφορά που θα άξιζε να βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών, έστω και μεταθανάτια», έχει πει ο μουσικολόγος Μάρκος Φ. Δραγούμης.

Πιστεύοντας στον καθοριστικό ρόλο της μουσικής παιδείας, συμμετέχει με τον Αριστείδη Μόσχο στην ίδρυση του «Λαϊκού Σχολείου Παραδοσιακής Μουσικής», ενώ ξεκινά τα Μουσικά Σχολεία Μυκόνου και Αλίμου. Επίσης, ιδρύει το «Κάλβειο Κέντρο Μουσικών Μελετών» και το «Κάλβειο Ωδείο» στη Ζάκυνθο και συντονίζει το φωνητικό σχήμα «Ραψωδοί» με κλασικό ρεπερτόριο, με το οποίο περιοδεύει σε διάφορα αρχαία θέατρα της Ελλάδας και της Κύπρου.

Ως συνθέτης, ο Δ. Λάγιος εμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1982, μετά από την επιλογή του από τον Οδυσσέα Ελύτη, για τη μελοποίηση του έργου του «Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας», που ερμήνευσαν οι Γ. Νταλάρας, Ε. Βιτάλη, Ν. Δημητράτος και η Χορωδία Λαμίας. Ακολούθησαν το 1983 ο δίσκος «Εδώ που γεννηθήκαμε» σε στίχους Φώντα Λάδη με ερμηνευτή τον Αντώνη Καλογιάννη, ο κύκλος τραγουδιών «Αη Λαός» σε στίχους Μιχάλη Μπουρμπούλη, με ερμηνεύτρια τη συγκλονιστική Σωτηρία Μπέλλου, «Εργα για ορχήστρα νυκτών οργάνων» (1989) κ.ά.
Τελευταία του δισκογραφική δουλειά και η πιο προσωπική ήταν η «Ερωτική πρόβα στο θάνατο» με ερμηνευτές τους Γιώργο Νταλάρα, Σαβίνα Γιαννάτου και Πάνο και Χάρη Κατσιμίχα. Μετά το θάνατό του κυκλοφόρησε και το χορόδραμα «Ινα τι», πάνω στο λυρικό λόγο του Δαβίδ, που ενορχήστρωσε ο Κύπριος συνθέτης Δημήτρης Χριστοδουλίδης. Μια από τις μόνιμες συνεργασίες του ήταν αυτή με το φωνητικό σύνολο και το σχήμα κλασικού χορού «Διάσταση» της Κύπρου. Τον περασμένο Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε η πρώτη δημόσια παρουσίαση του ανέκδοτου έργου του «Κάλβειος Ραψωδία». Σεμνός και αθόρυβος είχε επιλέξει συνειδητά να βρίσκεται μακριά από προβολείς, αρνούμενος να εμπορευτεί, να προδώσει την ίδια του την ύπαρξη.

Ωδή οδύνης

Τηλεοπτικό αφιέρωμα στον Δημήτρη Λάγιο με τη Μαλβίνα Κάραλη

ℹ️  Ακούγονται:

• Όμορφη και Παράξενη Πατρίδα (Οδυσσέας Ελύτης)
• Μπαλάντα στους Άδοξους Ποιητές των Αιώνων (Κώστας Καρυωτάκης)
• Πρόβα
• Καθρέφτης
• Μωβ
• Να Κλαις
• Στη Χώρα των Ψυχών
• Φύλαξε Ό,τι Αγαπάς
• Πες Μου Πως Είναι Ψέματα
• Καναρίνι

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ερωτική πρόβα | Ο εκτυφλωτικός κόσμος του Δημήτρη Λάγιου

Παρά τη λέξη «θάνατο» στον τίτλο, η «Ερωτική Πρόβα» υπήρξε το έργο ζωής του Δημήτρη Λάγιου.

Με τα μεγάλα καστανά μάτια της ψυχής του, είχε φανταστεί αυτό το έργο-που στην αρχή το έλεγε χαμογελώντας «erotic prove thanatic» -σαν την εντελώς ξεχωριστή, την εντελώς δική του πρόταση στο χώρο του μουσικοχορευτικού θεάματος.
Ξεκίνησε να κάνει πραγματικότητα κάτι που ονειρευόταν. Μια μουσική παράσταση με χορό και τραγούδια.

Ξεκίνησε – κάποια στιγμή που κοίταζε από το μεγάλο παράθυρο του σπιτιού του το λόφο του Φιλοπάππου που κρεμόταν απέναντι – να ονειρεύεται, να ταξιδεύει… Μόνο που τα ταξίδια που έκανε με τα μάτια και τα πλήκτρα του πιάνου ο Δημήτρης, τον πήγαιναν ανέκαθεν πολύ μακριά. Ετούτο ‘ δω, έμελλε να τον φέρει μέχρι την απέναντι όχθη, παρ’ όλο που δεν το ήξερε όταν ξεκίνησε να γράφει…
Το πρώτο τραγούδι της συλλογής ήταν το « Μαρία σ’ αγαπώ». Τραγούδι αφιερωμένο στη μητέρα του που είχε χάσει νωρίς. Συνέχισε με ορχηστρικά κομμάτια τα οποία στη συνέχεια συμπληρώθηκαν από διάφορα τραγούδια. Έγραφε, έσβηνε και συμπλήρωνε το έργο από το ‘ 89 μέχρι και το ‘ 91.

Η «Ερωτική Πρόβα στο Θάνατο» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό, με τη μορφή μεικτής παράστασης (μουσική – χορός – τραγούδι) από σπουδαίους Ελληνες μουσικούς, το 1970. Ο Δημήτρης, στην πρώτη εκείνη παράσταση, είδε τα στιχάκια του να χορεύουν και τις συνθέσεις του να αφηγούνται τα παράξενα όνειρά του και χαμήλωσε για μια στιγμή τα μάτια.
Δεν ήταν ποτέ και για κανέναν εύκολο να κοιτάζει κατάματα τον εκτυφλωτικό κόσμο του Λάγιου.Γιατί, πλεγμένα ανάμεσα στις λέξεις που σκάλιζε με τα μολύβια του πάνω σε κίτρινα χαρτάκια, βρίσκονταν η μοναξιά, ο έρωτας, το πάθος, η ζωή, πράγματα που λάτρευε, άλλα που τον μάγευαν και όσα τον κυνηγούσαν.
Λίγες μέρες πριν ο θάνατος προλάβει την κυκλοφορία του δίσκου, ο Δημήτρης, μ’ ένα σημείωμα που έγραψε στην Άννα Νταλάρα, απάλειψε το «θάνατο» από τον τίτλο του έργου. Η πραγματικότητα δεν ταίριαζε πια με τα όνειρά του, όνειρα που ο Δημήτρης επέμενε μέχρι το τέλος να διατηρεί ζωντανά γύρω του και εντός του.

Η Σαβίνα Γιαννάτου, ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας και ο Γιώργοςε Νταλάρας, έδωσαν ανάσα και ζωή στα τραγούδια του με μεγάλη ευαισθησία και τέχνη.
Η «Ερωτική Πρόβα» συνέχισε το ταξίδι, μόνη της πιά, χωρίς το δημιουργό της ο οποίος δεν πρόλαβε καν ν’ ακούσει και όλα τα τραγούδια στην τελική τους μορφή. Δεν είχε όμως σημασία πλέον.
Αγάπη, πάθος, θαυμασμός, σεβασμός…. Αυτές οι τέσσερις λέξεις μπορούν ίσως να συνοψίσουν τη σχέση του Δημήτρη με τη μουσική και τη δημιουργία.
(της Πέγκυς Λάγιου)

Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου

Μην η αθωότητά μου είναι μέσα στη σιωπή
σ' ένα θησαυρό χαμένο που γυρεύω μια ζωή
μην την ξόδεψα στα ζάρια μην την πήρε το κρασί
ίσως φταίει η βροχή που κλαίει με παράπονο κι οργή

(…)

Χάνω την ισορροπία κι ο αέρας με τρυπά
φταίνε κι οι κραυγές των γλάρων σ' ένα γκρίζο ορίζοντα
οι αποστάσεις με λυγίζουν δεν υπάρχει επιστροφή
ειν' η αθωότητά μου μέσα στην καταστροφή

Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου …

«Ο Δημήτρης Λάγιος πέρασε από το ελληνικό στερέωμα σαν ένας μετεωρίτης, φωτίζοντας με δύναμη τον ουρανό και σβήνοντας παράδοξα και αιφνίδια. Η εφηβική ανυπότακτη ψυχή του, το μελωδικό ένστικτο, η πίστη στο υψηλό τον χαρακτήρισαν σε όλη τη διάρκεια της αστραπιαίας σταδιοδρομίας του», γράφει ο ποιητής Στρατής Πασχάλης.

«Θα 'ταν πιο καλά αν έμενα κι εγώ στο περίγραμμα των λίγων τραγουδιών σου που άκουσαν οι πολλοί και μέσα από αυτά σε έκριναν. Θα 'ταν πιο καλά αν δεν είχα νιώσει την αγωνία της μοναχικής σου περιπλάνησης σε δρόμους αυτογνωσίας και πληρότητας μακριά από την μετριότητα των καιρών. Θα 'ταν πιο καλά αν δεν ήξερα ότι μ' αγάπησες άδολα όσο λίγοι, γι' αυτό που κάνω και γι' αυτό που είμαι. Θα 'ταν πιο καλά να μην σ' είχα ακούσει να τραγουδάς μ' αυτή τη σπαρακτική φωνή που δεν λέει να φύγει από τ' αυτιά μου. Θα 'ταν πολύ καλύτερα αν δεν σε γνώριζα για να μη νιώθω το βάρος της απουσίας σου», σημειώνει ο Γιώργος Νταλάρας.

Αφιέρωμα της ΕΡΤ στο Δημήτρη Λάγιο

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ

• «Ρήγας Φεραίος», 1980. Εργασία πάνω στο προεπαναστατικό τραγούδι της Ελλάδας. Κυκλοφόρησε σε δίσκο, σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων.
• «Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας», 1982-83. Μελοποίηση του ομώνυμου έργου του Οδυσσέα Ελύτη.
• «Άη – Λαός», 1984. Στίχοι του Μιχάλη Μπουρμπούλη.
• «Εδώ που γεννηθήκαμε», 1984. Στίχοι του Φώντα Λάδη.
• «Ζακυνθινές Σερενάδες», 1985 – 1986. Τραγούδια του Τζώρτζη Κωστή.
• «Λαϊκά Τραγούδια της Ζάκυνθος», 1985 – 86.
• «Του Σολωμού και της Ζάκυνθος», 1985 – 86.
• «Ζακυνθινή Εκκλησιαστική Παράδοση», 1985 – 86.
• «Του Μαντολίνου», 1985-86. Μουσική Επτανήσιων συνθετών, διασκευασμένη για μαντολίνο.
• «Ομιλίες», 1987. Ανέκδοτο.
• «Σκιές», 1988. Στίχοι δικοί του, του Τάμποτ Κεφαλληνού και της Κλαίρης Αγγελίδου, με τη χορωδία του Πολιτιστικού Ομίλου «Διάσταση» της Λεμεσού.
• «Έργα για Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων», 1990. Έργα γραμμένα για την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πάτρας.
  «Των Αθανάτων», 1988. Σε ποίηση απαγχονισμένων παλικαριών της Κύπρου. Κυκλοφόρησε σε δίσκο το 1993.
• «Ίνα τι», 1988. Μελοποίηση αποσπασμάτων ψαλμών του Δαβίδ. Κυκλοφόρησε σε δίσκο το 1992, σε ενορχήστρωση Μιχάλη Χριστοδουλίδη.
• «Ρωγμές» και «Σπουδές σ’ ελληνικά θέματα», 1990. Έργα για νυκτά έγχορδα. Κυκλοφόρησε σε δίσκο το 1992.
• «Ιδανικοί Αυτόχειρες», 1989. Μελοποίηση ποιημάτων του Κ. Καρυωτάκη. Δισκογραφικό ανέκδοτο.
• «Εγκώμιο Παιχνιδιού», 1989. Ορατόριο για παιδιά. Ανέκδοτο.
• «Κάλβειος Ραψωδία», 1986-89. Συμφωνικό έργο πάνω στις Ωδές του Κάλβου. Δισκογραφικό ανέκδοτο.
• «Ερωτική Πρόβα στο Θάνατο», 1989-91. Σε στίχους δικούς του, κυκλοφόρησε σε δίσκο το 1991, έπειτα από επίπονες προσπάθειες του Γιώργου Νταλάρα.

 

ℹ️ FaceBook

ℹ️ Δημήτρης Λάγιος

🔹 Νότα Μασσέλου, Γκάρυ Βοσκοπούλου, Τζένη Ρουσσέα με την κόρη της Έλλη, Στέργιος Χατζηκώστας, Δημήτρης Λάγιος, Ευδοκία Σουβατζή...

 

 

 

Με πληροφορίες από το Ριζοσπάστη
 

Η Κούβα είναι 2η στον κόσμο με τον χαμηλότερο πολυδιάστατο δείκτη φτώχειας, μεταξύ 105 χωρών

Ο δείκτης αυτός (Multidimensional Poverty Indice MPI), σύμφωνα με το πρόγραμμα ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, προσδιορίζει τις ελλείψεις στο επίπεδο των νοικοκυριών και των ανθρώπων στους τομείς της υγείας, παιδείας και του βιοτικού επιπέδου.
Η Κούβα είναι η δεύτερη χώρα με το χαμηλότερο ποσοστό μεταξύ 105, όπως ανέφερε το Υπουργείο Οικονομίας και Σχεδιασμού (Ministerio de Economía y Planificación) και πολλοί άλλοι στο Twitter.

Η θέση αυτή επικυρώνει τη δέσμευση και την προθυμία των αρχών και της κυβέρνησης σύμφωνα με τον πρώτο από τους 17 στόχους αειφόρου ανάπτυξης που εγκρίθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη να τερματίσουν τη φτώχεια για το 2030.

Κατά τον ΟΗΕ, όπως αναφέρεται στην Prensa Latina, ο στόχος που επιτεύχθηκε είναι ότι και για φέτος –σε μια πολύ δύσκολη και για το Νησί της Επανάστασης συγκυρία, όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες θα έχουν τα ίδια δικαιώματα -μεταξύ άλλων, στη χρήση των οικονομικών πόρων, την πρόσβαση στις βασικές υπηρεσίες, τον έλεγχο στη γη κλπ. μορφές ακινήτων, στους φυσικούς πόρους και στις νέες τεχνολογίες.

Πηγή Granma | internet@granma.cu

ℹ️

Οι Πολυδιάστατοι Δείκτες Φτώχειας  Multidimensional Poverty Indices– χρησιμοποιούν μια σειρά δεικτών για τον υπολογισμό ενός συνοπτικού αριθμού φτώχειας για έναν δεδομένο πληθυσμό, στον οποίο ένα μεγαλύτερο ποσοστό δείχνει υψηλότερο επίπεδο φτώχειας
▪️ Ο δείκτης αυτός (MPI) αναπτύχθηκε το 2010 από την πρωτοβουλία Oxford Poverty & Human Development Initiative (OPHI) μαζί το σχετικό πρόγραμμα ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UN Development Programme) και χρησιμοποιεί την υγεία, την εκπαίδευση και το επίπεδο των δεικτών διαβίωσης για τον προσδιορισμό της επίπτωσης και του βαθμού της φτώχειας ενός πληθυσμού.
▪️ Από τότε χρησιμοποιήθηκε για τη μέτρηση της οξείας φτώχειας σε περισσότερες από 100 αναπτυσσόμενες χώρες. Ο Global MPI αντικατέστησε τον δείκτη της ανθρώπινης φτώχειας και κυκλοφορεί κάθε χρόνο από UNDP & OPHI (τα αποτελέσματα που δημοσιεύονται στις ιστοσελίδες τους).
▪️Από την επιλογή των συνιστωσών απουσιάζουν σοβαροί δείκτες, για παράδειγμα, σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά εργασίας και την ανεργία, τις μορφές απασχόλησης κλπ
▪️ Ακόμη και τα όργανα της ΕΕ παραδέχονται πως ο MPI «διευρύνει την προσέγγιση που ακολουθούνταν από τους προηγούμενους, δηλαδή τον δείκτη ανθρώπινης φτώχειας (HPI) και τον δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης (HDI), με τη μέτρηση της φτώχειας υπό μια ευρύτερη έννοια» … η Επιτροπή «υποστηρίζει την ιδέα ότι η φτώχεια δεν μπορεί να μετρηθεί μόνο σε χρήμα και χρειάζονται συμπληρωματικοί δείκτες για να αξιολογηθεί η πολυδιάστατη φύση της».
▪️ Κατά την ΕΕ η προσέγγιση, είναι κατάλληλη για την αξιολόγηση της πολυδιάστατης φύσης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Στα πλαίσια της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθέτησε παρόμοια προσέγγιση με την επινόηση ενός νέου δείκτη σχετικού με τον πληθυσμό σε “κίνδυνο” φτώχειας.

 

Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου…

Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χέρι-χέρι με Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ (ΚινΑλ) ζητωκραυγάζουν καθημερινά υπέρ του κεφαλαίου το ξέρουν πλέον και οι κότες, παρά τις κορώνες του είδους… «ανησυχώ βαθύτατα»!, «Αυτό είναι πόλεμος. Αυτό είναι ότι έβγαλαν τα τεθωρακισμένα απέναντι στην εργατική τάξη, στους εργαζόμενους» (!!) του Αλ. Τσίπρα (βλ. συνέντευξη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Kontra Channel, διάρκειας 1ω:40λ με τίτλο «Αυτήν την κρίσιμη ώρα η χώρα δεν έχει κυβέρνηση»)

Από τα νομοσχέδια της ΝΔ που έχει υπερψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το πιο αποκαλυπτικό είναι αναμφίβολα αυτό για την επένδυση στο Ελληνικό (σσ. Η σύμβαση έγινε δεκτή με ευρεία πλειοψηφία –επί 297 ψηφισάντων, «υπέρ» της κύρωσης τάχθηκαν 264, ψηφίστηκε από βουλευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚινΑλ), που λύνει τα χέρια των επιχειρηματικών κολοσσών για να κερδοφορήσουν από την αξιοποίηση της τεράστιας έκτασης και απ' τη συνολικότερη ανάπλαση του παραλιακού μετώπου με κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα και όχι του λαού της Αττικής.
Μάλιστα η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ Πέτη Πέρκα είπε ότι η συζήτηση ήταν παραγωγική ωστόσο ήταν δυσάρεστη η μη αποδοχή από κυβερνητικούς βουλευτές του –πολλαπλάσιου έργου που έχει γίνει επί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για το Ελληνικό.
Μπορεί, λοιπόν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να σκυλοκαβγαδίζουν για τις ...ταμπέλες στην Ακρόπολη, την ίδια ώρα όμως «ενώνουν τις δυνάμεις τους» για τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της αστικής τάξης. 

Και δεν είναι μόνο η Βουλή. Για παράδειγμα, στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας, οι παρατάξεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ από κοινού απέρριψαν το ψήφισμα της δημοτικής αρχής για άνευ όρων επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, προφανώς από το άγχος τους μη χάσουν κανένα σεντ οι κλινικάρχες, στήριξαν την πρόταση της ΝΔ για «συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα».
Δηλαδή αυτό που εφαρμόζει ήδη η κυβέρνηση, παρέχοντας ασυλία στους κλινικάρχες και στα κέρδη τους, την ώρα που διασωληνωμένοι πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ.
Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελευσίνα, όπου τη Δευτέρα πραγματοποιείται πανθριασιακή απεργία, με κεντρικό αίτημα τη μη μετατροπή του «Θριάσιου» Νοσοκομείου σε Covid. Με μια αμίμητη ανακοίνωση, η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ καλεί τη ΝΔ να «ενσωματώσει τα συμφέροντα της αστικής τάξης στα γενικότερα συμφέροντα της κοινωνίας» (!) δείχνοντας μάλιστα ως παράδειγμα ...τον Μακρόν. Τελικά, με τόση εποικοδομητική δουλειά από τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε παραγγελιά να το είχε τέτοιο «υπουργείο αντιπολίτευσης».

Απαντώντας στον «ψόγο» βουλευτή της ΝΔ ότι «η αριστερά μιλάει μόνο για τον καπιταλισμό», ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε θιγμένος: «Γιατί εμείς να αντιδράσουμε σε νομοσχέδιο κάνοντας αναφορά στον καπιταλισμό;», με έτερο βουλευτή του ίδιου κόμματος να διευκρινίζει ότι η κριτική τους δεν αφορά τον καπιταλισμό, αλλά το γεγονός ότι «σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο ο καπιταλισμός». Εγκάλεσε μάλιστα τη ΝΔ, ότι δεν δικαιούται να μιλάει για τον καπιταλισμό, γιατί ...«είναι κόμμα καθαρά πελατειακό».
Ενας τρίτος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε σε συνεργασία τη ΝΔ για «να επαναφέρουμε το δόγμα Βέμπερ», που «επέμενε πεισματικά στην κομματική ουδετερότητα του κράτους».
Συνοψίζουμε λοιπόν και αποκωδικοποιούμε: Ο καπιταλισμός λειτουργεί αλλιώς στην υπόλοιπη ΕΕ και οι εργαζόμενοι πρέπει να βάλουν πλάτη γι' αυτόν τον «αλλιώτικο καπιταλισμό».
Όχι βέβαια χωρίς εκμετάλλευση, αλλά –απλά, χωρίς «πελατειακές σχέσεις». Και τι εννοούν «πελατειακές σχέσεις»; Σίγουρα όχι την - από τη φύση του - «διαπλοκή» του αστικού κράτους με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, που γεννάει και τα υπόλοιπα «σκάνδαλα». Ε, μετά από τόσες πάσες, ήρθε και η σειρά του υπουργού Εσωτερικών Μ. Βορίδη να πει την ατάκα του στην παράσταση ...«Πάμε πακέτο», χαιρετίζοντας με ενθουσιασμό την παραδοχή του ΣΥΡΙΖΑ για «την αποπολιτικοποίηση και την ουδετερότητα του κράτους», αλλά και για «τη δημόσια άρνησή σας να ασκείτε κριτική στον καπιταλισμό. Πολύ καλά πράγματα είναι όλα αυτά. Είστε σε πολύ καλό δρόμο»...

Με πληροφορίες από το Ριζοσπάστη του Σ|Κ

Με σημαδεμένη τράπουλα… όλοι πλην Λακεδαιμονίων

Ξανατρέχει τις τελευταίες μέρες (ΜΜΕ, ΜΚΔ κλπ) ο λεγόμενος «Τοπικός Χωρικός Σχεδιασμός», μάλιστα το Τεχνικό επιμελητήριο (βλ. τεύχος 2142 | 9-Απρ) έκανε και πολυσέλιδο αφιέρωμα, καλύπτοντας το ~¼ του δελτίου, για «κάλεσμα συνεργασίας σε όλους» μπροστά στο «μεγαλύτερο στοίχημα της χώρας προς όφελος της κοινωνίας και της ανάπτυξης που θα κερδηθεί»…

Και οι συνήθεις «πρόθυμοι» -μέσω και της σχετικής διαδικτυακής συζήτησης δήλωσαν «παρών» … όλοι_μαζί_μπορούμε.
Να θυμίσουμε πως έχει προηγηθεί η έγκριση (Δεκ-2020) του αντιδραστικού νομοσχεδίου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας», που καταψηφίστηκε από το ΚΚΕ όπου στεριά και θάλασσα πέφτουν στα «πόδια» των ομίλων, με μπαράζ τροπολογιών - «δώρων» σε βιομήχανους, «επενδυτές» και «πράσινα» αρπακτικά, με ποικίλες αντιδράσεις.

Καβγαδάκια στα «χωράφια» του κεφαλαίου

Κατά τη συζήτηση ο υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Κ. Χατζηδάκης, επιστρατεύοντας διάφορες αστειότητες, όπως ότι... μπαίνει τέλος «στη χρήση γης τύπου Σοβιετίας», όπως και τα γνωστά μυθεύματα πως «το νομοσχέδιο είναι φιλικότερο στις επενδύσεις γιατί αυτές είναι η προϋπόθεση για να προχωρήσει μπροστά η χώρα», έδωσε το στίγμα του σημειώνοντας πως «δίνουμε κίνητρα για οργανωμένη επιχειρηματική δραστηριότητα σε πάρκα» και «δίνουμε προτεραιότητα για τις στρατηγικές επενδύσεις προκειμένου μερικά σημαντικά πρότζεκτ να προχωρούν γρηγορότερα», κάνοντας «μια μεταρρύθμιση ακριβώς σύμφωνα με την έκθεση Πισσαρίδη για τις χρήσεις γης».

Ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς προφανώς να αμφισβητεί την πολιτική της εμπορευματοποίησης της γης και της θυσίας του περιβάλλοντος στις ανάγκες των ομίλων –που εξάλλου πήγε παραπέρα με αντίστοιχους δικούς του νόμους (νόμος 4447|2016 κ.ά.) ως κυβέρνηση, επικέντρωσε την κριτική του στο «μοντέλο» και στα σημεία, όπως π.χ. κατά πόσο συμμετέχουν οι δήμοι στη «βιώσιμη ανάπτυξη» και στον «στρατηγικό σχεδιασμό», ενώ όσον αφορά την εκτός σχεδίου δόμηση έκανε λόγο για «αλαλούμ».
Χαρακτηριστική εξάλλου ήταν και η τοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα, ο οποίος κατηγόρησε τον υπουργό ότι χαρατσώνει τάχα όσους επένδυσαν στις ΑΠΕ αφού, όπως αποφάνθηκε, η κυβέρνηση στηρίζει τη διαπλοκή αλλά και υπονομεύει την ...υγιή επιχειρηματικότητα, στην οποία έκλεισε το μάτι, λέγοντας ότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ επανέλθει στην κυβερνητική εξουσία θα καταργήσει τέτοιες ρυθμίσεις.
«Αυτό είναι το μήνυμα εμπιστοσύνης που στέλνετε σε όσους θέλουν να επενδύσουν στην πράσινη Ενέργεια στην Ελλάδα; (...) Την υγιή επιχειρηματικότητα, την "πράσινη" επιχειρηματικότητα την έχετε γραμμένη εκεί που δεν πιάνει μελάνι», ήταν η χαρακτηριστική του αποστροφή.
Σε ό,τι αφορά τις χωροταξικές διατάξεις, επίσης υποσχέθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τις αναιρέσει όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση, «ξεχνώντας» βέβαια ότι η κυβέρνηση χτίζει ακριβώς πάνω στο νομοθετικό πλαίσιο που άφησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για χωροταξία στα μέτρα των επιχειρηματικών ομίλων.

Αντίστοιχα, ο ειδικός αγορητής του ΚινΑλ|ΠΑΣΟΚ, Γ. Αρβανιτίδης, θεώρησε ότι «δεν επέρχεται κανένας εκσυγχρονισμός και δεν πρόκειται για καμία μεγάλη μεταρρύθμιση, ούτε θα τρέξει (το νομοσχέδιο) με εξαιρετικές ταχύτητες καμία βιώσιμη ανάπτυξη» και ότι απλώς (η κυβέρνηση) «τροποποιείτε σημειακά δύο, τρεις πρόσφατα ψηφισμένους νόμους» (καρφί για τον Συριζα).

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κ. Βελόπουλος, αφού απέδωσε στο λαό τις ευθύνες για την «άναρχη και εκτός σχεδίου δόμηση» πρότεινε σε ρόλο «λαγού» ως ...ρηξικέλευθη λύση η πολεοδομία «να μην είναι δημοσίου χαρακτήρα, να υπάρχει ιδιωτικοοικονομικό κριτήριο, ανεξάρτητα γραφεία τα οποία θα εποπτεύονται και θα ελέγχονται από την κυβέρνηση», ώστε τάχα να μη γίνονται ρουσφέτια και «χρηματισμός των υπαλλήλων»...

Στις 22 Φλεβάρη του 2017, στο φουλ της κυβέρνησης Συριζα_Ανελ ο αρμόδιος υπουργός, Γ. Σταθάκης, ενώπιον του ΓΣ του ΣΕΒ, στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος με θέμα «Χωροταξική μεταρρύθμιση και νέα πολιτική του χώρου ως προϋπόθεση ανάπτυξης» (αναφορικά με τον 4447|2016), εγγυήθηκε ότι η κυβέρνηση προχωρά σταθερά στη δημιουργία ενός φιλικού προς τις επενδύσεις πλαισίου, που «θα περιγράφει ξεκάθαρα τους κανόνες» και θα παρέχει τη νομοθετική ασφάλεια που επιζητούν οι επενδυτές, διατηρώντας φυσικά στη φρασεολογία του ως «φύλλο συκής» την... «προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής των πολιτών», επιχειρώντας δηλαδή να πείσει το λαό ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να συμβαδίσει τάχα με τις λαϊκές ανάγκες.

Νωρίτερα (18-Νοε-2016), πάλι επί Συριζα το Ν|Σ «Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός» (ενσωμάτωση στο εθνικό Δίκαιο Οδηγίας της ΕΕ), «αποτελεί μέσο υλοποίησης της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής της ΕΕ» και «ενθάρρυνση των επενδύσεων με διαφάνεια και σαφέστερους κανόνες».

Η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ, Διαμάντω Μανωλάκου, αναφερόμενη στα άρθρα του αντιδραστικού νομοσχεδίου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας», στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, αναφέρθηκε στα άρθρα μέσα από τα οποία αναδεικνύεται ότι είναι «ένα νομοσχέδιο ταξικό, αντιπεριβαλλοντικό και αυταρχικό, γιατί ληστεύει και συγκεντρώνει τη μικροϊδιοκτησία στη γη σε μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις και έχει προκαλέσει ακόμα και την ΚΕΔΕ αλλά και την Περιφερειακή Ενωση Δήμων Κρήτης, που είναι γνωστός ο συσχετισμός δυνάμεων υπέρ της κυβέρνησης».

Όπως σημείωσε, φαίνεται από τα άρθρα ότι «επιταχύνει την εμπορευματοποίηση της κρατικής γης και κυρίως σε δάση, δασικές εκτάσεις, περιουσίες δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων και άλλα, που, βεβαίως, ανήκουν στο λαό και αυτές οι διαδικασίες είναι σε βάρος της προστασίας του περιβάλλοντος.
ακόμα,
Καταργεί όποιους περιορισμούς υπάρχουν στις αλλαγές χρήσεων γης και προσαρμόζει και συσχετίζει άμεσα τα επενδυτικά σχέδια των μονοπωλιακών ομίλων με τις προτεραιότητες αυτές που έχουν οι επενδύσεις στη λεγόμενη "πράσινη ανάπτυξη". Αυτό ισχύει και για τη στεριά και για τη θάλασσα.

Επιταχύνει τις επενδύσεις στον κλάδο του χερσαίου και του θαλάσσιου τουρισμού και, ουσιαστικά, συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ευνοεί, κύρια και προκλητικά, το τραπεζικό, τουριστικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων».

Σχετικά με το ΤΕΕ –όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η «Πανεπιστημονική» όλα αυτά τα χρόνια βρέθηκε στο πλευρό κάθε κυβέρνησης, σύμβουλος και αρωγός στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά μακριά και απέναντι απ’ τα συμφέροντα όλων όσων ζούμε από τη δουλειά μας και βρεθήκαμε στο στόχαστρο της αντιλαϊκής επέλασης που έφερε τις τεράστιες απώλειες στο εισόδημα και τα δικαιώματά μας.
Το ΤΕΕ δεν «αλλάζει». Ο ρόλος του ως θεσμικός σύμβουλος του κράτους και η συμμετοχή σε αυτό των εργοδοτών και των διευθυντών μας, στελεχών των επιχειρήσεων, αλλά και του κρατικού μηχανισμού καθορίζει τον προσανατολισμό του.
Ο πολύχρωμος θίασος των συστημικών παρατάξεων που συγκροτούν την ηγεσία του ΤΕΕ δεν αλλάζει χαρακτήρα όσες φορές κι αν αλλάξουν τίτλο οι παρατάξεις που τον συγκροτούν με «ακριβές» μεταγραφές, «παίκτες δανεικούς» και «συγχωνεύσεις».
Το ΤΕΕ του «δεξιού» Στασινού μια χαρά συνυπήρξε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όπως αντίστοιχα προηγουμένως το ΤΕΕ του «αριστερού» Σπίρτζη συνεργάστηκε στην εφαρμογή της ίδιας πολιτικής με τις κυβερνήσεις ΝΔ –ΠΑΣΟΚ.
Η Ελλάδα της «ανάπτυξης για όλους» της κυβέρνησης ΝΔ αποτελεί το άλλο πρόσωπο της «δίκαιης ανάπτυξης» του ΣΥΡΙΖΑ.
Μετά τα παραπάνω, ξεκαθαρίζει το τοπίο:
Η ανάγκη συνεργασίας, συμπαράταξης δυνάμεων, αποτελεσματικότητας και επίλυσης προβλημάτων αναδείχθηκε ιδιαίτερα στη σημαντική επιστημονική διαδικτυακή συζήτηση (webinar) με θέμα «Νέα εποχή για τον τοπικό χωρικό σχεδια­σμό» που διοργάνωσε το ΤΕΕ με τη συμμετοχή της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΝ. Αφορμή το εξαγγελθέν και ήδη προγραμματιζόμενο Ειδικό Πρόγραμμα μαζικής εκπόνησης μελετών των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ) σε όλη τη χώρα, μαζί με τις εξε­λίξεις στον θεσμό των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ), όπως αυτός προδιαγράφεται στον πρόσφατα ψηφισθέντα Ν. 4759/2020 για τον εκσυγχρονισμό της χωροταξικής και πολεοδομικής νομοθεσίας.

 

• Γιώργος Στασινός: Όλοι μαζί στο Πρόγραμμα ολοκλήρωσης του Πολεοδομικού Σχεδιασμού 
• Νίκος Ταγαράς: Το στοίχημα προς όφελος της κοινωνίας και της ανάπτυξης θα κερδηθεί 
• Ευθύμιος Μπακογιάννης: Έως τον Ιούνιο οι πρώτες προκηρύξεις μελετών για ΤΠΣ.

«Επιχειρούμε να κάνουμε κάτι όχι μόνο φιλόδοξο αλλά υπερφιλόδοξο» …«ακόμη και το 50% του στόχου να πετύχουμε, θα έχουμε κάνει περισσότερα από όσα έγιναν τα τελευταία 50 χρόνια», τόνισε ο Πρόεδρος του ΤΕΕ –για να καταλάβουμε τι περιμένει τη λαϊκή οικογένεια όταν λέει «μπαίνουμε μπροστά γιατί είναι προς όφελος της κοινωνίας, του κλάδου, των μηχανικών και όλων των πολιτών»