(πχ.) οι "έγκριτες" Έλενα Ακρίτα και Αφροδίτη Μάνου σε νέα άγρια κόντρα (μέσω facebook) με πηχυαίο τίτλο «μην κάνεις ποτέ το παιδί σου σαν αυτήν» βγάλαν τα μάτια τους, με χτυπήματα στο μαλακό υπογάστριο, αρχικά με ανάρτηση της Ακρίτα, όπου ανέφερε πως έχει υπάρξει εθελόντρια στην "Κιβωτό του Κόσμου" και έχει θαυμάσει τον πατέρα Αντώνιο για το έργο του...
Μάλιστα, η ίδια τονίζει πως τον υπερασπίστηκε "με την καρδιά της" όταν κατηγορήθηκε για ρατσισμό.
"Τον εκτιμούσα και τον εμπιστευόμουν. Έκανα λάθος; Έπεσα έξω; Δεν ξέρω… περιμένω κι εγώ όπως όλοι μας, να ολοκληρωθεί η έρευνα", ανέφερε χαρακτηριστικά και Αφροδίτη σχολιάζοντας απάντησε:
"Να υποθέσουμε τώρα Έλενα (Ακρίτα) ότι ήσουνα συνένοχη του κατηγορούμενου ως παιδόφιλου ιερωμένου; Ότι τον κάλυπτες και ότι όλος ο πολιτικός χώρος που υποστηρίζεις είσαστε παιδόφιλοι και πορνοβοσκοί; (...) Τι γρήγορα που ξεθωριάζει η "αλήθεια" τη σήμερον ημέρα...", για να δεχτεί ένα ντιρέκτ - εκεί στα “χαμηλά” …"μη γίνεις ποτέ Αφροδίτη Μάνου. Μην κάνεις ποτέ το παιδί σου σαν την Αφροδίτη "
Έπεσα επίσης πάνω
σε μια ανάρτηση παιδαγωγού (με 6,6 χιλιάδες ακόλουθους και “καρφίτσα” μια
ανάρτηση με 56.000+likes), που αναφέρει: Για να πάρει μια δομή με απόφαση δικαστηρίου τα παιδιά από
μια μάνα τότε έχει αποδειχθεί ότι κοντά στη μάνα τους κινδυνεύει η σωματική η
ψυχολογική τους ακεραιότητα -και βγήκαν μάνες που καταγγέλλουν τώρα τη Κιβωτό
ενώ θα έπρεπε πρώτα να καταγγέλλουν τον εαυτό τους για όσα έζησαν τα παιδιά
τους εκεί...
Στη συνέχεια, μάλλον σκέφτηκε τη γκέλα της και συμπλήρωσε (πάλι καλά… πιθανά
βλέποντας την ανακοίνωση του ΓΤ της ΚΕ του ΚΚΕ) «όμως σε ένα κοινωνικοπολιτικό
σύστημα που η κρατική στήριξη σε κακοποιημένα ή εγκαταλειμμένα παιδιά είναι
ανύπαρκτη, σ΄ ένα κράτος που αφήνει να κερδοσκοπούν στις πλάτες τους οι δήθεν
φιλέσπλαχνοι άνθρωποι του Θεού, ο παιδοβιαστής και ο κακοποιητής είναι το ίδιο
το κράτος».
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Κανένας συμβιβασμός με τη σήψη της εκμεταλλευτικής κοινωνίας που αφήνει τα παιδιά απροστάτευτα στις διάφορες «Κιβωτούς του Τρόμου»
Σε ανακοίνωσή του για τις νέες καταγγελίες κακοποίησης παιδιών, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:
«Οι νέες καταγγελίες σχετικά με την κακοποίηση
παιδιών που φιλοξενούνταν σε προβεβλημένη ΜΚΟ και ήρθαν στο φως της
δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες, επιβεβαιώνουν τη διαχρονική θέση του ΚΚΕ ότι
η προστασία παιδιών που έχουν στερηθεί τις οικογένειές τους δεν μπορεί να
αφήνεται στα χέρια των κάθε είδους ιδιωτών, ΜΚΟ, επιχειρηματιών, επαγγελματιών
αναδόχων, εκκλησιαστικών ιδρυμάτων και διαφόρων "φιλανθρώπων".
Μαζί με την αυτονόητη άμεση διαλεύκανση της υπόθεσης απαιτείται να δυναμώσει ο
αγώνας για ανάπτυξη ενιαίου φορέα παιδικής προστασίας, με αποκλειστική ευθύνη
του κράτους, με ανάπτυξη σύγχρονων δημόσιων δομών βραχύχρονης φιλοξενίας μαζί
με την ουσιαστική στήριξη των θεσμών της τεκνοθεσίας και αναδοχής και πλήρη
στελέχωση όλων των δημόσιων υπηρεσιών που εμπλέκονται στο θέμα της παιδικής
προστασίας.
Κανένας συμβιβασμός με τη σήψη της σημερινής εκμεταλλευτικής κοινωνίας που
αφήνει τα παιδιά ευάλωτα κι απροστάτευτα στις διάφορες "Κιβωτούς του
Τρόμου"».
«Βροχή» πέφτουν οι καταγγελίες για τη θλιβερή πραγματικότητα που βίωναν παιδιά και έφηβοι στην πολύ προβεβλημένη λεγόμενη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Κιβωτός του Κόσμου», που ξεκίνησε στον Κολωνό για να φτάσει να έχει αρκετά σπίτια σε πολλές πόλεις της Ελλάδας με πάνω από 200 παιδιά. Η όλη υπόθεση, που έχει αναλάβει η εισαγγελέας Ανηλίκων, ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχθεί, αναδεικνύει την άθλια πραγματικότητα ότι η υποτιθέμενη προστασία των παιδιών που έχουν απομακρυνθεί από τις οικογένειές τους, με ευθύνη όλων των αστικών κυβερνήσεων, έχει γίνει βορά σε ιδιώτες, «φιλάνθρωπους», χορηγούς. Οι καταγγελίες που έχουν ήδη γίνει αφορούν σε σωματικές, ψυχολογικές κακοποιήσεις, τιμωρίες, υποχρεωτική εργασία, απαγόρευση επαφής με τις οικογένειες, αποτροπή της συμμετοχής στο σχολείο και περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης που εξετάζονται από τις αρμόδιες αρχές. Οι καταγγελίες αφορούν και υπαλλήλους της ΜΚΟ και τον ιδρυτή της, ιερέα Αντώνιο Παπανικολάου. Ο ίδιος και η σύζυγός του, Σταματία Γεωργαντή, που ήταν και πρόεδρος του ΔΣ της ΜΚΟ (το οποίο απαρτίζεται από επιλεγμένους από τους ίδιους), χαρακτηρίζουν τις κατηγορίες «ανυπόστατες» και «υποκινούμενες».
Πρόκληση από την κυβέρνηση
με την «αποϊδρυματοποίηση» και την «επαγγελματική αναδοχή»
Ενδεικτική είναι η στάση της κυβέρνησης, η οποία μετά τις καταγγελίες αναγκάστηκε να πάρει μέτρα εναντίον της συγκεκριμένης Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, που κατά τ' άλλα ήταν στο Εθνικό Μητρώο Φορέων Ιδιωτικού Τομέα μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα, που παρέχουν «υπηρεσίες Κοινωνικής Φροντίδας», στο Ειδικό Μητρώο Εθελοντικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στο Ειδικό Μητρώο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ-4 Δ/νση) του υπουργείου Εξωτερικών και είχε πιστοποίηση ως φορέας παροχής κοινωνικής φροντίδας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα από το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Στη συγκεκριμένη δομή έφταναν παιδιά μετά από εισαγγελική εντολή, όπως και παιδιά προς αναδοχή.
Παρότι τώρα η κυβέρνηση και η αρμόδια υφυπουργός Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Δόμνα Μιχαηλίδου, και με τη σύσκεψη που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό - αλλά και η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, προηγούμενη κυβέρνηση - εμφανίζονται ως ευαίσθητοι για την προστασία των παιδιών, δεν μπορεί να κρυφτεί ότι για χρόνια όλοι «βολεύονταν» που αυτή γινόταν βορά στους διάφορους ...φιλάνθρωπους που λειτουργούσαν με πλήρη ασυδοσία. Παλιότερες καταγγελίες εργαζομένων στη ΜΚΟ έμεναν στον «πάγο» χωρίς να εξετάζονται ουσιαστικά.
Χτες, μετά τη σύσκεψη, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι προχωρά στην αλλαγή της διοίκησης της «Κιβωτού» διατηρώντας στο ακέραιο τη πολιτική που αφήνει την προστασία των παιδιών στα χέρια ιδιωτών, ΜΚΟ και επιχειρηματιών. Επίσης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Οικονόμου, τόνισε ότι «απόλυτη προτεραιότητα είναι να δει κανείς πώς θα συνεχιστεί η εύρυθμη λειτουργία της δομής προς όφελος των παιδιών που φιλοξενεί» και σημείωσε: «Η δομή αυτή λειτουργούσε κατά 95% με χορηγίες ιδιωτών. Καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχει ενδεχομένως και ένας κλονισμός της εμπιστοσύνης και της σχέσης αυτής. Οφείλει η κυβέρνηση να μην διακινδυνεύσει σε τίποτα την ομαλή συνέχιση της λειτουργίας της δομής, σε ό,τι αφορά τα παιδιά».
Ταυτόχρονα πλάσαρε ως τη διεθνώς «καλύτερη πρακτική» την «αποϊδρυματοποίηση των ανηλίκων» και την «ενίσχυση του θεσμού της αναδόχου οικογένειας». Η αρμόδια υφυπουργός επίσης διαλαλεί το ζήτημα της «αποϊδρυματοποίσης» και της «επαγγελματικής αναδοχής» και υιοθεσίας, για να κρύψει την παντελή έλλειψη δημόσιων δομών με το ανάλογο επιστημονικό προσωπικό για τα παιδιά που το έχουν ανάγκη.
Η λεγόμενη επαγγελματική αναδοχή, δηλαδή εκμίσθωση «γονέων» ώστε επί 24ώρου βάσεως να δέχονται έως και 5 παιδιά στο σπίτι τους, είναι πέρα για πέρα αντιδραστική. Η διεθνής εμπειρία από την εφαρμογή της είναι ενδεικτική. Οι επαγγελματίες ανάδοχοι επιστρέφουν πολλές φορές τα παιδιά που αναλαμβάνουν, τα παιδιά γυρνάνε από επαγγελματία σε επαγγελματία εισπράττοντας ξανά απόρριψη και κακοποίηση.
Οσον αφορά τα μέτρα ανακοινώθηκε ότι το υπουργείο Εργασίας απέσυρε τη διάθεση ακινήτου του προς τη ΜΚΟ, ενώ το υπουργείο Οικονομικών ζήτησε πίσω την οικονομική ενίσχυση προς την «Κιβωτό» που δόθηκε την περίοδο της πανδημίας.
Επίσης και η Εκκλησία έσπευσε να δηλώσει ότι η εν λόγω ΜΚΟ και οι δομές της δεν ήταν υπό την αιγίδα της, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος διέταξε τη διενέργεια ανακρίσεων για τον ιερέα Αντώνιο, στον οποίο απαγόρευσε ιεροπραξίες μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης.
Διαμαρτυρία γονέων
Χτες, δύο γονείς πήγαν στη δομή του Κολωνού για να απαιτήσουν πίσω τα παιδιά τους. Σύμφωνα με όσα είδαν τη δημοσιότητα, ο γραμματέας του Συνδέσμου Σύρων Ελλάδας πήγε στο κτίριο με ζευγάρι Σύρων, που καταγγέλλουν ότι η «Κιβωτός» τούς έχει πάρει τέσσερα παιδιά - που μένουν σε δύο διαφορετικές δομές - ενώ έσπασαν την πόρτα για να μπουν μέσα. Οπως κατήγγειλαν, δεν τους αφήνουν να επικοινωνήσουν με τα παιδιά τους τα οποία έπεσαν θύματα κακοποίησης, καθώς, σύμφωνα με τους γονείς, τα είχαν κλείσει σε κλουβί για πουλιά επί μέρες χωρίς να τους δίνουν τροφή. Μάλιστα, μιλώντας στους δημοσιογράφους ανέφεραν ότι τους έχουν πάρει τα παιδιά για να τα πουλήσουν και ότι «πρέπει να γίνουν υιοθεσίες».
Στις καταγγελίες που βγαίνουν στο φως περιλαμβάνεται και αυτή σήμερα 19χρονου που κατηγορεί τον ιερέα Αντώνιο για ασέλγεια.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο εισαγγελείς Ανηλίκων που έχουν χρεωθεί την έρευνα θα ξεκινήσουν σήμερα να καλούν μάρτυρες, κυρίως παιδιά που έχουν διαμείνει κατά καιρούς σε δομές της «Κιβωτού» αλλά και εργαζόμενους. Ολοι τους θα ερωτηθούν γύρω από τις ενέργειες τεσσάρων προσώπων, ύστερα από δέκα καταγγελίες. Ολες τους έχουν διαβιβαστεί από τον «Συνήγορο του Πολίτη» στις εισαγγελικές αρχές και φέρεται να περιγράφουν κακοποιητικές συμπεριφορές, σωματικές τιμωρίες, καταναγκαστική εργασία και απομόνωση παιδιών από το σχολείο.
Στα πρόσωπα αυτά έχουν αποδοθεί κατά περίσταση από τους καταγγέλλοντες, μέχρι αυτήν τη στιγμή, δύο αδικήματα, το κακούργημα της κατάχρησης ανηλίκου σε ασέλγεια και το πλημμέλημα της σωματικής βλάβης σε βάρος αδύναμων.
Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων
Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), σε ανακοίνωσή της για το θέμα της «Κιβωτού» σημειώνει ανάμεσα σε άλλα:
«Οι εξελίξεις και με την "Κιβωτό των μαρτυρίων" επιβεβαιώνουν αυτό που από χρόνια προβάλλαμε σαν αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα, τα ταξικά συνδικάτα, ριζοσπαστικές γυναικείες και άλλες οργανώσεις: Οτι δεν μπορεί παιδιά, ιδιαίτερα με αναπηρία, ηλικιωμένοι με βαριές αναπηρίες, ανήμποροι να προασπίσουν τον εαυτό τους, να είναι στα χέρια ιδιωτών.
Είναι πρόκληση να βγαίνει η κυρία Μιχαηλίδου να λέει ότι η λύση είναι η προώθηση της επαγγελματικής αναδοχής και η υιοθεσία. Συνειδητά εξαπατά!
Ο νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ενίσχυσε παραπέρα η κυβέρνηση της ΝΔ για την επαγγελματική αναδοχή και υιοθεσία, ισχύει εδώ και 4 χρόνια. Τι λύσεις έδωσε; Σήμερα που μιλάμε πάνω από 70 παιδιά παραμένουν στα νοσοκομεία παίδων της Αθήνας με εισαγγελική εντολή, ενώ δεν έχουν κανένα πρόβλημα υγείας, γιατί δεν έχουν πού να πάνε.
Οι δημόσιες δομές έχουν συρρικνωθεί, υποβαθμιστεί, ενώ οι διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις, ΜΚΟ, "πρότυπα" κατά την κυβέρνηση, αλωνίζουν στον χώρο».
Η ΣΕΑΑΝ υπενθυμίζει ότι «τα αιτήματα που προβάλαμε με την κινητοποίησή μας στις 2 Νοέμβρη έξω από το υπουργείο Εργασίας, μαζί με την ΟΓΕ, το Σωματείο Εργαζομένων του "Μητέρα και Παιδουπόλεις" και μια σειρά άλλα σωματεία και οργανώσεις είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ.
Η κυρία Μιχαηλίδου βέβαια αρνήθηκε να συναντηθεί με τους εκπροσώπους των φορέων μας. Τώρα τρέχει να μαζέψει τα αμάζευτα...
Γιατί αυτή η πολιτική δεν παίρνει διορθώσεις αλλά ανατροπή». Η ΣΕΑΑΝ ανανεώνει το αγωνιστικό ραντεβού της με άλλους φορείς για τις 3 Δεκέμβρη, Παγκόσμια Μέρα ΑμεΑ, στις 11 π.μ. στο Σύνταγμα.
Τα αιτήματα παραμένουν:
- Ανάπτυξη δικτύου κρατικών, δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών (για την πρόληψη, τη στήριξη των παιδιών και των οικογενειών σ' όλες τις πλευρές της ζωής, στη γειτονιά, στο σχολείο κ.λπ., των θυμάτων βίας και κακοποίησης) με μόνιμο προσωπικό όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων, χωρίς επιχειρηματική δράση και εμπλοκή ΜΚΟ.
- Στήριξη των δημόσιων δομών προστασίας του παιδιού και των κοινωνικών υπηρεσιών στήριξης της οικογένειας των δήμων και Περιφερειών. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.
- Να γίνουν άμεσα όλες οι αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού (κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, νοσηλευτές) σε κάθε σχολείο. Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών.
- Δωρεάν σχολικά γεύματα για όλα τα παιδιά χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς στα γενικά και ειδικά σχολεία.
- Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις προνοιακές δομές όλων των ειδικοτήτων με βάση τις ανάγκες, για να εξασφαλιστούν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ποιοτικές συνθήκες στήριξης και φροντίδας των παιδιών, των ΑμεΑ, των προσφύγων κάθε λαϊκής οικογένειας.
- Καμία απόλυση. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και επικουρικών.
- Να ανοίξουν όλες οι πτέρυγες που έχουν κλείσει, με την ανάλογη στελέχωση στο ΠΠΠ «Μητέρα», στο Αναρρωτήριο Πεντέλης, στις Παιδουπόλεις και στην υπόλοιπη Ελλάδα με βάση τις ανάγκες.
- Οχι στην ιδιωτική επαγγελματική αναδοχή και υιοθεσία.
«Δυναμώνουμε τον αγώνα
υψώνοντας ασπίδα προστασίας για τα παιδιά»
Σε εκδήλωση με αφορμή τα φαινόμενα βίας ενάντια σε μικρά παιδιά μίλησε ο Ν. Σοφιανός
Εκδήλωση με θέμα «Κανένας συμβιβασμός με το σύστημα που γεννά βαρβαρότητα. Δυναμώνουμε τον αγώνα για να σπάσει οριστικά ο φαύλος κύκλος της εκμετάλλευσης και βίας, υψώνοντας ασπίδα προστασίας για τα παιδιά και κάθε οικογένεια που υποφέρει» πραγματοποίησε την προηγούμενη βδομάδα στη Νέα Ιωνία η Τομεακή Οργάνωση Τοπικής, Περιφερειακής και Κεντρικής Διοίκησης της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.
Ομιλητής ήταν ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος ανέδειξε τους κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες που γεννούν την εκμετάλλευση, την κακοποίηση και τη βία, και οι οποίοι στο σύνολό τους αποτελούν το καπιταλιστικό σύστημα, τον βούρκο μέσα στον οποίο γεννιούνται και πληθαίνουν όλα τα αποκρουστικά φαινόμενα που δικαίως προκαλούν την οργή και τον προβληματισμό.
Το αστικό κράτος ρίχνει όλο το βάρος στους γονείς
Η ευθύνη του κράτους στο κρίσιμο και ευαίσθητο πεδίο της προστασίας των παιδιών ήταν ένα από τα ζητήματα που βρέθηκαν στο επίκεντρο.
Οπως είπε ο Ν. Σοφιανός, «το κράτος των καπιταλιστών ρίχνει όλη τη φροντίδα των παιδιών στη γονική ευθύνη. Αυτή είναι μια πλήρως αντιδραστική πολιτική, γιατί: Ενισχύει την απόλυτη εξάρτηση των παιδιών από τους γονείς, όποιοι κι αν είναι αυτοί, υποκείμενοι στις συνέπειες της φτώχειας, της ανεργίας, ακόμα και της κοινωνικής περιθωριοποίησης. Καταδικάζει τα παιδιά πολλών λαϊκών οικογενειών στη φτώχεια και την ανέχεια, στην εγκατάλειψη του σχολείου, ακόμα και στην κακοποίηση.
Αυτό το κράτος έχει βάλει τη σφραγίδα του στην ανήλικη εργασία, γεγονός για το οποίο δεν επιδεικνύεται καμία "ευαισθησία". Γιατί ένα 12χρονο παιδί που εργάζεται είναι ένα παιδί που ήδη έχει υποστεί βιασμό. Αυτή είναι η ουσία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, η οποία βάζει διαχρονικά τη σφραγίδα της στις τεράστιες ελλείψεις στην πρόληψη, με επίκεντρο τις σχολικές μονάδες».
Τα στοιχεία που δημοσιεύει το ίδιο το υπουργείο - και ορισμένα τα ανέφερε ο Ν. Σοφιανός - αποδεικνύουν περίτρανα αυτήν την πραγματικότητα: Σε σύνολο 13.888 σχολικών μονάδων υπάρχουν μόνο 1.707 μόνιμοι ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί. Τη χρονιά 2021 - 2022 τοποθετήθηκαν σε σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης περίπου 1.000 ψυχολόγοι, που είχαν στην ευθύνη τους 4.500 σχολικές μονάδες!
«Πώς λοιπόν να εκτιμήσει την προσωπικότητα κάθε μαθητή, κάθε οικογένειας, κάθε εκπαιδευτικού, προκειμένου να παρέμβει προληπτικά; Πέρα από το γεγονός ότι η ανακύκλωσή τους από σχολείο σε σχολείο, κάθε σχολική χρονιά, μπαίνει εμπόδιο στην ανάπτυξη σχέσης εμπιστοσύνης με τα παιδιά, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Αντί της υποχρεωτικής πρόσληψης μόνιμων ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών σε όλα τα σχολεία, σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες των παιδιών - στον αθλητισμό, στον πολιτισμό - περιορίζουν το μέτρο μόνο στις αθλητικές ομοσπονδίες, και εκεί πάλι με κενά.
Για τα σχολεία ανακοινώθηκαν μόνο ορισμένα επιμορφωτικά σεμινάρια για τους εκπαιδευτικούς, που όσο αναγκαία κι αν είναι δεν μπορούν να καλύψουν το τεράστιο κενό από την έλλειψη του κατάλληλου επιστημονικού προσωπικού», επεσήμανε.
Το μπαλάκι στους δήμους
Αναλυτική αναφορά έγινε στη μερική μετάθεση στους δήμους και στις Περιφέρειες της ευθύνης για την κοινωνική στήριξη των κακοποιημένων παιδιών και γυναικών, των παιδιών που είναι εγκαταλειμμένα. Είπε επ' αυτού ο Ν. Σοφιανός: «Είναι μέρος από τις 200 αρμοδιότητες που πέρασαν στους δήμους, χωρίς φυσικά να δοθούν οικονομικοί πόροι - υποδομές και το πολύτιμο προσωπικό που χρειάζεται. Τα στοιχεία από τον δήμο Αθηνάς είναι αποκαλυπτικά.
Στον ΚΥΑΔΑ, τον βασικό οργανισμό για την κοινωνική πολιτική του δήμου, στους 197 εργαζόμενους μόλις οι 35 είναι μόνιμο προσωπικό, το 82% είναι κάθε είδους προσωρινοί εργαζόμενοι. Ιδια είναι η εικόνα και στις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου Αθήνας. Στο Τμήμα για την προστασία του παιδιού, στους 9 εργαζόμενους οι 7 είναι προσωρινοί. Αυτή η υποστελέχωση έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει άμεση ανταπόκριση σε λιγότερες από τις μισές καταγγελίες που φτάνουν στην υπηρεσία κατά τη διάρκεια του χρόνου.
Αυτό το καθεστώς υπάρχει σε όλους τους δήμους. Αποδεκατισμένο προσωπικό στις κοινωνικές υπηρεσίες, ακόμα και στα αρμόδια τμήματα για τον έλεγχο των καταγγελιών για παραμέληση - κακοποίηση, επισφαλών συνθηκών διαβίωσης παιδιών, καθήκοντα που αφορούν αποφάσεις καθοριστικές για τη ζωή παιδιών - οικογενειών. Τον Φεβρουάριο, που λήγει το κοινωφελές πρόγραμμα χιλιάδων 8μηνιτών, θα αδειάσουν κυριολεκτικά οι υπάρχουσες κοινωνικές υπηρεσίες στους δήμους.
Το πέρασμα ευρύτατων τομέων κοινωνικής πολιτικής στους δήμους, ακόμα και της παροχής των διαφόρων επιδομάτων, εκτός των άλλων άνοιξε τον δρόμο και σε κάθε λογής ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ επιχειρηματιών "αλληλέγγυων και φιλάνθρωπων". Αναπτύσσεται έτσι ένα προβληματικό - επισφαλές ιδιωτικό δίκτυο παροχής υπηρεσιών, με προβληματικές πολιτικές αντιμετώπισης».
Ο Ν. Σοφιανός ανέδειξε και τη συνέχεια των επιδιώξεων της πολιτικής των κυβερνήσεων και του αστικού κράτους, σημειώνοντας: «Η απαίτηση της ΚΕΔΕ γα νέες αρμοδιότητες στους δήμους, με το πέρασμα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας μαζί με τη δυνατότητα των δήμων να προσλαμβάνουν προσωπικό στις ανταποδοτικές τους υπηρεσίες, ανοίγει τον δρόμο σε κρίσιμους τομείς που αφορούν την παιδική μέριμνα σε όλες τις πτυχές της. Αυτό που ζητούν οι δήμαρχοι των αστικών κομμάτων είναι οι δημότες να πληρώνουν με νέες εισφορές το προσωπικό για υπηρεσίες που το κεντρικό ή τοπικό κράτος πρέπει να παρέχει δωρεάν».
Να ανάψει εκείνη η σπίθα που «θα κάνει τα σκοτάδια φως»
Κλείνοντας ο Ν. Σοφιανός ανέδειξε τον δρόμο του συλλογικού αγώνα μέσα από τον οποίο δίνεται «ανάσα» από τη δυσωδία και τη νοσηρότητα που έρχεται στην επιφάνεια καθημερινά:
«Η συμμετοχή στον συλλογικό αγώνα για να σπάσει οριστικά ο φαύλος κύκλος της εκμετάλλευσης και βίας είναι πηγή έμπνευσης για την αγωνιστική και ανυπότακτη με τις δυσκολίες στάση, σε όλα τα επίπεδα της ζωής, και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Εκεί γίνονται μάθημα ζωής οι αξίες της συλλογικότητας, της συντροφικότητας, η αφοσίωση, ο αλληλοσεβασμός.
Και αυτό μπορεί να το διασφαλίσει οριστικά και αμετάκλητα μια κοινωνία στην οποία ο εργαζόμενος άνθρωπος είναι ελευθερωμένος από τα καπιταλιστικά δεσμά».
Στην εκδήλωση έγιναν παρεμβάσεις από τον Χρήστο Μπόικο, ψυχολόγο, εργαζόμενο στα Κέντρα Κοινότητας του δήμου Λυκόβρυσης - Πεύκης και γραμματέα του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Κοινότητας (ΠΑΝΣΕΚ), την Μαρία Ευαγγελάτου, κοινωνική λειτουργό, εργαζόμενη στην Κοινωνική Υπηρεσία του δήμου Νέας Ιωνίας και μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων Ν. Ιωνίας, και την Ειρήνη Τριανταφύλλου, κοινωνική λειτουργό στον Νότιο Τομέα Αθηνών της Περιφέρειας Αττικής.
Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας από την ΟΓΕ
Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας οργανώνει η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, την Παρασκευή 25 Νοέμβρη, στις 5 μ.μ., με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
«Δυναμώνουμε τον συλλογικό αγώνα ενάντια στη βία των εκμεταλλευτών μας. Από εκεί αντλούμε τη δύναμη και το κουράγιο να αλλάξουμε τη ζωή μας μαχόμενες!», τονίζει η ΟΓΕ. Καλεί τις εργαζόμενες και τις άνεργες, ιδιαίτερα τις νέες γυναίκες, τις φοιτήτριες, τις νέες μητέρες στην κινητοποίηση στις αρμόδιες υφυπουργούς Δ. Μιχαηλίδου, υφυπουργό Εργασίας αρμόδια για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, και Μ. Συρεγγέλα, υφυπουργό Εργασίας αρμόδια για θέματα Δημογραφικής Πολιτικής και Οικογένειας.
Η παιδική προστασία στην ΕΣΣΔ
«Όσο μπορείς πρόβαλλε μεγαλύτερες απαιτήσεις απ' τον άνθρωπο, μα παράλληλα δείχνε του όσο μπορείς μεγαλύτερο σεβασμό».
Η προστασία των παιδιών και δη των πιο αδύναμων ήταν ένα από τα πρώτα καθήκοντα της νεαρής σοβιετικής εξουσίας. Η κατάσταση ήταν εκρηκτική. 7.500.000 ήταν περίπου τα εγκαταλελειμμένα παιδιά, λόγω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της στρατιωτικής επέμβασης 14 καπιταλιστικών κρατών ενάντια στην Επανάσταση. Παιδιά του δρόμου, που μέσα στη βιοπάλη συχνά κατέληγαν σε συμμορίες που έκλεβαν, επαιτούσαν, εκ των οποίων μάλιστα τουλάχιστον το 10% έκανε και χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Στο «Παιδαγωγικό Ποίημα» (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή») καταθέτει με γλαφυρό και ζωντανό τρόπο το εκπαιδευτικό του έργο την περίοδο 1920 - 1928. Ενα έργο που υποτασσόταν στην προσπάθεια μόρφωσης εκατοντάδων παιδιών που μέχρι τότε βρίσκονταν στο περιθώριο, δημιουργώντας και διαπαιδαγωγώντας παράλληλα τον «νέου τύπου» άνθρωπο, τον «Σοβιετικό» άνθρωπο, που κλήθηκε να θεμελιώσει και να αναπτύξει το πρώτο κοινωνικό σύστημα στην ανθρώπινη Ιστορία, στο οποίο καταργήθηκε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Στο επίκεντρο της παιδαγωγικής σκέψης του Μακάρενκο είναι η θεωρία της «διαπαιδαγώγησης στην ομάδα και με την ομάδα» (κολεκτίβα). Στην κοινωνία δεν υπάρχουν άτομα έξω από αυτήν, γι' αυτό δεν μπορεί να υπάρχει διαχωρισμός της προσωπικής τύχης του ατόμου, του προσωπικού δρόμου ευτυχίας που να αντιπαρατίθεται στην τύχη και στην ευτυχία της κοινωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, για τον Μακάρενκο, ζευγάρι «καθηγητής - μαθητής» δεν υπάρχει, η μέθοδος διαπαιδαγώγησης δεν απορρέει από αυτό το ζευγάρι, αλλά από το σύνολο του σχολείου, από την κολεκτίβα, την οργάνωση και το στιλ δουλειάς της. «Θεωρώ ιδανική κολεκτίβα μόνο την κολεκτίβα που νιώθει την ενότητα, την αλληλεγγύη, τη δύναμή της κ.λπ. και ταυτόχρονα νιώθει πως δεν είναι παρέα φίλων, που συνεννοούνται καλά μεταξύ τους, αλλά κοινωνικό φαινόμενο, κολεκτίβα, οργάνωση, που έχει ορισμένες υποχρεώσεις και ορισμένες ευθύνες».
Βέβαια, το παιδαγωγικό έργο του Μακάρενκο απηχούσε τη συγκεκριμένη εποχή, με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και τα βιώματά της. Ομως, υπάρχουν πολλά στοιχεία που αξίζει να αναφερθούν. Το παιδαγωγικό του έργο έδινε τη δυνατότητα να καλλιεργηθούν μια σειρά προσωπικά γνωρίσματα των αυριανών Σοβιετικών πολιτών, όπως η συμμετοχή στη ζωή της ομάδας, η λογοδοσία, η υπευθυνότητα, η συνειδητή πειθαρχία. Παράλληλα, από τη ζωή της ομάδας δεν απουσίαζε μια πολύμορφη πολιτιστική δραστηριότητα. Το διάβασμα, το θέατρο και ο κινηματογράφος, η ζωγραφική, η μουσική, ο αθλητισμός και οι εκδρομές είχαν τον δικό τους ξεχωριστό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση, πλάι στη διδασκαλία των μαθημάτων.
«Τα παιδιά μου μεγάλωσαν και πήγαν απ' άκρη σ' άκρη του σοβιετικού κόσμου. Μου είναι δύσκολο να τα μαζέψω ακόμη και στη φαντασία μου. Με τίποτα δεν μπορείς να πιάσεις τον μηχανικό Ζαντόροφ, σε κάποια από τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα στο Τουρκμενιστάν, δεν μπορείς να κλείσεις ραντεβού με τον γιατρό της Ειδικής Μονάδας Απω Ανατολής του Κόκκινου Στρατού, Βέρσνιεβ ή τον γιατρό Μπουρούν στο Γιαροσλάβ (...)», θα γράψει χρόνια αργότερα ο Μακάρενκο, αποτυπώνοντας «χειροπιαστά» το αποτέλεσμα του Ποιήματός του.
Τα παιδιά σώθηκαν... Αυτός ο άθλος έγινε πραγματικότητα 100 χρόνια πριν σε αφάνταστα πιο δύσκολες συνθήκες. Και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να μην ανεχτούμε αυτή την εφιαλτική πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα εκατοντάδες απροστάτευτα παιδιά...
Δείτε αναρτήσεις μας…
Παιδαγωγικό Ποίημα» ...ο δρόμος προς τη ζωή
Παγκόσμια ημέρα δάσκαλου _εκπαιδευτικών
