Στον Τραμπ η σκυτάλη για την ✨ υπεράσπιση των 🌐 αμερικανικών μονοπωλίων

Με μια αρκετά άνετη, όπως αποδείχθηκε, επικράτηση, διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις και τις προβλέψεις για πολύ αμφίρροπη εκλογική μάχη, ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων, Ντόναλντ Τραμπ, επιστρέφει στον Λευκό Οίκο, καθώς εξελέγη 47ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, επικρατώντας στις εκλογές της 5ης Νοέμβρη έναντι της υποψήφιας των Δημοκρατικών και αντιπροέδρου της χώρας, Κάμαλα Χάρις.

Κερδίζοντας σε κρίσιμες αμφίρροπες πολιτείες (swing states) όπως η Πενσιλβάνια, η Τζόρτζια, η Βόρεια Καρολίνα, το Ουισκόνσιν και το Μίσιγκαν, ο Τραμπ είχε εξασφαλίσει μέχρι χτες το βράδυ 291 εκλέκτορες - ξεπερνώντας άνετα τους 270 που απαιτούνται για την εκλογή Προέδρου και ενώ το πιθανότερο ήταν να αυξηθούν κι άλλο - έναντι 223 εκλεκτόρων που διέθετε την ίδια ώρα η Χάρις.

·        Ο Τραμπ επικράτησε επίσης και στις συνολικές ψήφους, συγκεντρώνοντας μέχρι χτες το βράδυ σχεδόν 71,9 εκατομμύρια ψήφους, έναντι 67 εκατομμυρίων που πήρε η Κ. Χάρις.

·        Παράλληλα, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα κατάφερε να αποσπάσει την πλειοψηφία στη Γερουσία, εξασφαλίζοντας τουλάχιστον 52 από τις 100 έδρες.

·        Αυξημένες πιθανότητες είχαν επίσης μέχρι χτες το βράδυ οι Ρεπουμπλικάνοι για να διατηρήσουν την ισχνή τους πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων, κάτι που αν επαληθευτεί θα τους δώσει τον έλεγχο και στα δύο Σώματα του Κογκρέσου.

·        Ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές οι Ρεπουμπλικάνοι κατέγραφαν την εκλογή τουλάχιστον 207 βουλευτών - κερδίζοντας 5 έδρες από τους Δημοκρατικούς - ενώ οι Δημοκρατικοί είχαν εξασφαλίσει 188 βουλευτές, κερδίζοντας 2 έδρες από τους Ρεπουμπλικάνους. Για την πλειοψηφία στο Σώμα απαιτούνται 218 έδρες.

Μετεκλογικές δηλώσεις και σενάρια
για τη σύνθεση της κυβέρνησης

Στην επινίκια ομιλία του, ο Ντ. Τραμπ έκανε λόγο για «ιστορική νίκη», που «θα μας επιτρέψει να κάνουμε την Αμερική μεγάλη ξανά» - χρησιμοποιώντας το κεντρικό του σύνθημα που αποτυπώνει τον στόχο του αμερικανικού κεφαλαίου να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, απέναντι στη ραγδαία άνοδο της Κίνας.

«Θα βοηθήσουμε τη χώρα μας να θεραπευτεί, θα διορθώσουμε τα προβλήματά μας, τα σύνορα», ανέφερε μεταξύ άλλων, διαβεβαιώνοντας ότι αυτό που έρχεται «θα είναι η χρυσή εποχή της Αμερικής». Αντίστοιχα, ο νέος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζ. Ντ. Βανς, παίρνοντας τον λόγο είπε ότι «μετά τη μεγαλύτερη πολιτική επιστροφή στην αμερικανική ιστορία, θα ηγηθούμε της μεγαλύτερης οικονομικής επιστροφής στην αμερικανική ιστορία».

Από την πλευρά της, η Κ. Χάρις δεν εμφανίστηκε δημόσια μετά την οριστικοποίηση της ήττας της και αναμενόταν να το κάνει τελικά μετά τα μεσάνυχτα (ώρα Ελλάδας). Σύμφωνα με εκπρόσωπό της, η αντιπρόεδρος «τηλεφώνησε στον εκλεγμένο Πρόεδρο Τραμπ για να τον συγχαρεί για τη νίκη του στις προεδρικές εκλογές. Συζήτησε τη σημασία της ειρηνικής μεταβίβασης της εξουσίας και το να είναι ένας Πρόεδρος για όλους τους Αμερικανούς».

Τηλεφωνική επικοινωνία με τον Τραμπ είχε επίσης ο απερχόμενος Αμερικανός Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, ο οποίος, σύμφωνα με ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, δεσμεύτηκε «να διασφαλίσει μια ομαλή μετάβαση», ενώ τόνισε την πρόθεσή του να συνεργαστεί ώστε «να ενώσουμε τη χώρα». Ήδη στο μεταξύ «τρέχουν» διεργασίες και διαβουλεύσεις για τα άτομα που θα αναλάβουν υπουργικές και άλλες κρατικές θέσεις στην κυβέρνηση του Ντ. Τραμπ μετά την ορκωμοσία του τον Γενάρη του 2025.

Σύμφωνα με πληροφορίες του πρακτορείου «Ρόιτερς», μεταξύ των προσώπων που «παίζουν» περιλαμβάνονται στελέχη μονοπωλίων, δισεκατομμυριούχοι και «δοκιμασμένοι» πολιτικοί.

Μεταξύ των ονομάτων που ακούγονται για τη θέση του υπουργείου Οικονομικών είναι ο επενδυτής κερδοσκοπικών ταμείων Σκοτ Μπέσεντ και ο δισεκατομμυριούχος Τζον Πόλσον, που ήταν από τους μεγάλους δωρητές της εκστρατείας Τραμπ. Μεταξύ των ατόμων που προβάλλουν σε αυτήν τη φάση ως φαβορί για τη θέση συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας είναι ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Γερμανία επί Τραμπ και απεσταλμένος στα Δυτικά Βαλκάνια, Ρίτσαρντ Γκρένελ.

Ακούγονται επίσης ο γερουσιαστής από τη Φλόριντα Μάρκο Ρούμπιο ως πιθανός υπουργός Εξωτερικών και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο για τη θέση του υπουργού Άμυνας.

Η "ανθρωπογεωγραφία" της ψήφου

Πέρα από τη στήριξη από σημαντικά τμήματα του αμερικανικού κεφαλαίου στον Ντ. Τραμπ - με αντίστοιχη στήριξη να έχει άλλωστε και η πλευρά της Κ. Χάρις - καθοριστικό ρόλο στην επικράτηση του υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων έπαιξε μεταξύ άλλων η μεγάλη δυσαρέσκεια για την αντιλαϊκή πολιτική της διακυβέρνησης Μπάιντεν και για την τεράστια ακρίβεια που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα. Σε αυτό το έδαφος «έπαιξαν» μεταξύ άλλων οι υποσχέσεις του Τραμπ για τόνωση της αμερικανικής οικονομίας με παραπέρα ενίσχυση του εμπορικού προστατευτισμού, με λιγότερη έμφαση στην «πράσινη οικονομία» και πτυχές της που οδηγούν σε αύξηση των τιμών στην Ενέργεια κ.α. Σύμφωνα με τα exit polls της εταιρείας «Edison Research», τα 3/4 των ψηφοφόρων που απάντησαν σε γκάλοπ της εταιρείας δήλωσαν ότι η χώρα πάει «προς τη λάθος κατεύθυνση». Από αυτούς, το 61% ψήφισε Τραμπ. Αντίστοιχα, το 68% των ερωτηθέντων απαντάει ότι η κατάσταση της οικονομίας δεν είναι καλή και από αυτούς το 70% ψήφισε Τραμπ.

·        Ο Τραμπ διατήρησε προβάδισμα έναντι της Χάρις στους λευκούς ψηφοφόρους (+20% στους άνδρες, +5% στις γυναίκες), κέρδισε στους ισπανόφωνους άνδρες ψηφοφόρους (+10% από την Χάρις, ενώ υπολειπόταν 23% από τον Μπάιντεν στις προηγούμενες εκλογές), μείωσε κατά 15% την ψαλίδα στις ισπανόφωνες γυναίκες ψηφοφόρους.

·        Αντίθετα, χωρίς ιδιαίτερη μεταβολή διατηρήθηκε το ισχυρό προβάδισμα των Δημοκρατικών στους Αφροαμερικανούς ψηφοφόρους (85% Χάρις, 13% Τραμπ).

·        Ενίσχυση της διείσδυσής του κατέγραψε πάντως ο Τραμπ στους Αφροαμερικανούς και στους ισπανόφωνους σε αμφίρροπες πολιτείες όπως η Βόρεια Καρολίνα, στοιχείο που έπαιξε σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμα σε αυτές.

·        Στους άνδρες ψηφοφόρους επικράτησε ο Τραμπ με 55% έναντι 42% της Χάρις, ενώ στις γυναίκες επικράτησε η Χάρις με 53% έναντι 45%.

·        Σημαντική βελτίωση κατέγραψε ο Τραμπ στους νέους ψηφοφόρους ηλικίας 18 - 29 ετών (από 36% στις προηγούμενες εκλογές ανέβηκε στο 43%), ενώ ισχυρό προβάδισμα είχε στην πολυπληθέστερη ηλικιακή ομάδα, από 45 ως 64 ετών, όπου από το ισχνό προβάδισμα 50% έναντι 49% του Μπάιντεν στις προηγούμενες εκλογές, ανέβηκε στο 54% έναντι 44% της Χάρις.

Στο μεταξύ, παράλληλα με τις προεδρικές εκλογές και τις εκλογές για το Κογκρέσο, σε μια σειρά από πολιτείες πραγματοποιήθηκαν δημοψηφίσματα, μεταξύ άλλων για το ζήτημα των αμβλώσεων.

Σε αρκετές πολιτείες επικράτησε στα δημοψηφίσματα η ψήφος υπέρ του δικαιώματος των γυναικών στην άμβλωση, όχι όμως στη Φλόριντα, που είναι η τρίτη πολυπληθέστερη πολιτεία της χώρας.

Σχεδόν 16 δισ. δολάρια
                 για τις προεκλογικές καμπάνιες

Στο μεταξύ, και σε αυτές τις αμερικανικές εκλογές συγκεντρώθηκαν τεράστια χρηματικά ποσά για τη στήριξη των υποψηφίων των δύο βασικών αστικών κομμάτων, επιβεβαιώνοντας και από αυτήν την πλευρά τον πραγματικό χαρακτήρα της αστικής δημοκρατίας.

Σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης OpenSecrets, οι υποψήφιοι συγκέντρωσαν συνολικά 15,9 δισεκατομμύρια δολάρια (για όλες τις εκλογές που γίνονταν την Τρίτη), ποσό που αποτελεί νέο ρεκόρ. Στις εκλογές του 2020 το αντίστοιχο ποσό ήταν 15,1 δισ. δολάρια και στις εκλογές του 2016 ήταν 6,5 δισ. Σε ό,τι αφορά την κούρσα για τον Λευκό Οίκο, η εκστρατεία της Κ. Χάρις συγκέντρωσε τα περισσότερα, πάνω από 1 δισ. δολάρια. Η εκστρατεία του Τραμπ συγκέντρωσε 382 εκατ. δολάρια, ενώ οι επιτροπές υποστήριξής του συγκέντρωσαν 694 εκατ. δολάρια.

Ο δωρητής με τη μεγαλύτερη συμβολή σε προεκλογική εκστρατεία ήταν ο 81χρονος τραπεζίτης Τίμοθι Μέλον, που έδωσε 197 εκατ. δολάρια στους υποψηφίους των Ρεπουμπλικάνων, συμπεριλαμβανομένου του Ντ. Τραμπ. Χαρακτηριστική ήταν εξάλλου η αντίδραση στα χρηματιστήρια μετά την εκλογή του Ντ. Τραμπ και δη η κατά 15% εκτόξευση των μετοχών της αυτοκινητοβιομηχανίας ηλεκτροκίνησης «Tesla» του δισεκατομμυριούχου Ιλον Μασκ. Ο Μασκ πραγματοποίησε ενεργητική καμπάνια για την εκλογή του Ντ. Τραμπ και αναμένεται να παίξει κομβικό ρόλο στον Λευκό Οίκο κατά τη δεύτερη θητεία του Τραμπ. Καθόλου τυχαία, στην επινίκια ομιλία του ο Τραμπ έκανε αναλυτική ονομαστική αναφορά με ύμνους για τον Μασκ, χαρακτηρίζοντάς τον «πραγματικά σούπερ ιδιοφυΐα», η οποία «θα πρέπει να προστατευτεί».

Μεταξύ των ανθρώπων που συγχάρηκαν τον Τραμπ ήταν και ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της «Amazon» και της εταιρείας «Blue Origin», Τζεφ Μπέζος, υπογραμμίζοντας την «εκπληκτική πολιτική επιστροφή και την αποφασιστική νίκη» του και τονίζοντας πως αδημονεί να συνεργαστεί μαζί του για «σημαντικά θέματα για τους πελάτες μας, τους υπαλλήλους, την κοινότητα και τη χώρα».

 

🌐  ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ 🌍
με "Ανησυχίες", προσδοκίες και επισημάνσεις από "συμμάχους"
και ανταγωνιστές
Κινητικότητα από Παρίσι και Βερολίνο
Για "κλήση αφύπνισης" μιλούν οι Γερμανοί βιομήχανοι

Διεργασίες και σχεδιασμούς για την ενίσχυση της περιβόητης «αυτονομίας και κυριαρχίας» της ΕΕ και των ευρωπαϊκών μονοπωλίων εντός του ευρωατλαντικού μπλοκ φαίνεται ότι επιταχύνει η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ.

·        Μετά την επιβεβαίωση της επανεκλογής Τραμπ οι ηγέτες της Γερμανίας, Ολαφ Σολτς, και της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, είχαν χτες τηλεφωνική επικοινωνία «για έναν στενότερο συντονισμό» και συμφώνησαν «να συνεργαστούν για μια περισσότερο ενωμένη, περισσότερο κυρίαρχη Ευρώπη στη νέα αυτή συγκυρία (...) συνεργαζόμενοι με τις Ηνωμένες Πολιτείες και υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα και τις αξίες μας», σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις.

·        Χτες το απόγευμα ο Γερμανός υπουργός Αμυνας, Μπ. Πιστόριους, αναμενόταν να φτάσει στο Παρίσι για να συναντήσει τον Γάλλο ομόλογό του, Σ. Λεκορνί. Σύμφωνα με το γαλλικό υπουργείο Αμυνας, οι δύο αξιωματούχοι θα συζητούσαν τη στρατηγική για την Ουκρανία, το ΝΑΤΟ αλλά και την «αμυντική» στρατηγική της ΕΕ.

·        Από τη μεριά τους οι Γερμανοί μεγαλοβιομήχανοι έσπευσαν να περιγράψουν το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών ως «μια κλήση αφύπνισης για τη Γερμανία και την Ευρώπη», ζητώντας «να αναπτύξουμε περαιτέρω τις υπάρχουσες στρατηγικές προκειμένου να ενισχύσουμε τη δική μας ανταγωνιστικότητα και την αμυντική ικανότητά μας, και να αντιμετωπίσουμε την Κίνα με πολύ πιο γρήγορο ρυθμό».

Σε ανακοίνωσή της η BDI (Ενωση Γερμανικής Βιομηχανίας) εξέφρασε ανησυχία ότι στο εξής «οι τόνοι στη διατλαντική σχέση θα γίνουν πιο σκληροί και θα συνεχιστεί με συνέπεια η πορεία προστατευτισμού» της αμερικανικής οικονομίας, διατυπώνοντας προβληματισμούς ειδικά για τα σχέδια Τραμπ για πολλούς νέους δασμούς αλλά και για «τα επικριτικά σχόλια του κ. Τραμπ σχετικά με τη ρήτρα αρωγής στο ΝΑΤΟ», που «απειλούν την αξιοπιστία της αρχιτεκτονικής ασφάλειας της ΕΕ και ολόκληρου του δυτικού κόσμου». Παρατήρησε δε ότι «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επιλογές για το πώς θα μπορούσε να αντιδράσει αποφασιστικά στους νέους δασμούς σε αγαθά από την ΕΕ και, εφόσον χρειαστεί, να λάβει αντίμετρα». Την ίδια στιγμή, δεν παρέλειψε να επισημάνει ότι «η Ευρώπη πρέπει να επιδείξει ευελιξία και ανοιχτό πνεύμα σε ισορροπημένους συμβιβασμούς και να υποβάλει προτάσεις στις ΗΠΑ σχετικά με το πώς θα μπορούσαν να αποφευχθούν οι διμερείς δασμοί, αντιθέτως να εμβαθύνουμε τη συνεργασία προς αμοιβαίο όφελος», καθώς - θύμισε - οι ΗΠΑ είναι σημαντικότατος εμπορικός εταίρος της Γερμανίας και της ΕΕ.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο πρωθυπουργός του κρατιδίου της Βαυαρίας Μ. Ζέντερ (Χριστιανοκοινωνιστές) δήλωσε ότι «η Αμερική ψήφισε - και μάλιστα ξεκάθαρα (...) αλλά κάποια πράγματα πρέπει να αλλάξουν για τη Γερμανία». Ξεκαθαρίζοντας ότι «οι ΗΠΑ παραμένουν φυσικά ο σημαντικότερος εταίρος μας», πρόσθεσε ότι «φυσάει όμως ένας διαφορετικός άνεμος» και «πρέπει να καταβάλουμε πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια για να συμβαδίσουμε», για να καταλήξει ότι «οι Ενοπλες Δυνάμεις πρέπει να ενισχυθούν μαζικά: Αντί για 2% του ΑΕΠ, χρειαζόμαστε αμυντικές δαπάνες ύψους τουλάχιστον 3% και πραγματική στρατιωτική θητεία». Ζήτησε ακόμα σε ό,τι αφορά την οικονομία «πλήρη αναθεώρηση, με φόρους και τιμές Ενέργειας συγκρίσιμες με τις ΗΠΑ», σχολιάζοντας δε τις ενδοκυβερνητικές αναταράξεις είπε ότι «μια αδύναμη και διχασμένη γερμανική κυβέρνηση θα έχει περιορισμένο αντίκτυπο σε έναν ενισχυμένο Ντόναλντ Τραμπ».

Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμ. Μακρόν συνομίλησε χτες τηλεφωνικά με τον Τραμπ, με τους δύο ηγέτες να εκφράζουν «τη βούλησή τους να εργαστούν για την αποκατάσταση της ειρήνης και της σταθερότητας», απέναντι στις «μεγάλες διεθνείς κρίσεις που είναι σε εξέλιξη», ανακοίνωσε η γαλλική προεδρία. Ο Μακρόν «υπογράμμισε τη σημασία του ρόλου της Ευρώπης και είπε στον Τραμπ ότι είναι «διατεθειμένος να συνεχίσει αυτήν τη συζήτηση και να εργαστούν από κοινού γι' αυτά τα θέματα», κυρίως για την Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.

Στα μηνύματα από τους ευρωενωσιακούς θεσμούς, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν συνεχάρη τον Ντ. Τραμπ, σημειώνοντας παράλληλα: «Ας εργαστούμε μαζί για μια διατλαντική εταιρική σχέση που συνεχίζει να αποδίδει στους πολίτες μας». Υπενθύμισε δε ότι «δισεκατομμύρια στο εμπόριο και τις επενδύσεις σε κάθε πλευρά του Ατλαντικού εξαρτώνται από τον δυναμισμό και τη σταθερότητα της οικονομικής μας σχέσης».

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σ. Μισέλ, υποστήριξε ότι «ΕΕ και ΗΠΑ έχουν μια ανθεκτική συμμαχία και έναν ιστορικό δεσμό», ωστόσο - πρόσθεσε - «η ΕΕ θα συνεχίσει την πορεία της σύμφωνα με τη στρατηγική ατζέντα ως ισχυρός ενωμένος, ανταγωνιστικός και κυρίαρχος εταίρος, ενώ παράλληλα θα υπερασπιστεί το πολυμερές σύστημα που βασίζεται σε κανόνες».

"Κέρδισαν η λογική και το πάθος"

Την ίδια στιγμή, μια σειρά δυνάμεων στην Ευρώπη εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την εκλογή Τραμπ.

·        Στην Ιταλία, ο ηγέτης της κυβερνητικής συνιστώσας της «Λέγκας», Μ. Σαλβίνι, είπε ότι «και στις ΗΠΑ κέρδισαν η λογική, το πάθος και το μέλλον!», αναφερόμενος στην «καταπολέμηση της παράτυπης μετανάστευσης, στη μείωση των φόρων, στις χριστιανικές ρίζες και την επιστροφή στην ειρήνη». Η πρωθυπουργός, Τζόρτζια Μελόνι, είπε ότι «τώρα θα ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο» τη «στρατηγική σχέση» των δύο χωρών.

·        Ο Ούγγρος πρωθυπουργός, Β. Ορμπαν, μίλησε για «άκρως απαραίτητη νίκη για τον κόσμο».

·        Στη Γερμανία, η ηγέτιδα της AfD, Αλίς Βάιντελ, δήλωσε ότι «αυτές τις εκλογές δεν τις έκρινε το woke Χόλιγουντ, αλλά οι εργαζόμενοι Αμερικανοί».

·        Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρ. Τ. Ερντογάν, εξέφρασε την ελπίδα ότι οι διμερείς σχέσεις «θα ενισχυθούν» αλλά και ότι «οι περιφερειακές και διεθνείς κρίσεις και πόλεμοι, κυρίως το παλαιστινιακό ζήτημα και ο πόλεμος ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία θα τερματιστούν».

·        Ο Σέρβος Πρόεδρος, Αλ. Βούτσιτς, συγχάρηκε τον Τραμπ, δηλώνοντας ότι «η Σερβία έχει δεσμευτεί να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ για σταθερότητα, ανάπτυξη και ειρήνη», ενώ ο ηγέτης της «Σερβικής Δημοκρατίας» στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Μ. Ντόντικ, έκανε λόγο για «μια από τις σημαντικότερες εκλογικές νίκες στην πρόσφατη ιστορία των ΗΠΑ και ολόκληρου του κόσμου».

Οι αντιδράσεις Κίνας - Ρωσίας

Στην Κίνα, η εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ, Μάο Νινγκ, δήλωσε πως «θα συνεχίσουμε να προσεγγίζουμε και να διαχειριζόμαστε τις σχέσεις Κίνας - ΗΠΑ με βάση τις αρχές του αμοιβαίου σεβασμού, της ειρηνικής συνύπαρξης και της αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας».

Στη Μόσχα, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμ. Πεσκόφ, εξήγησε ότι ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, δεν σκοπεύει να συγχαρεί τον Τραμπ, θυμίζοντας ότι οι ΗΠΑ είναι μια «μη φιλική χώρα που εμπλέκεται άμεσα και έμμεσα στον πόλεμο εναντίον του κράτους μας». Πρόσθεσε ότι η Ρωσία τηρεί στάση αναμονής, περιμένοντας πρώτα να δει «συγκεκριμένα λόγια και πράξεις». Ανέφερε πάντως ότι «έχουμε πει επανειλημμένα πως οι ΗΠΑ είναι σε θέση να βοηθήσουν να τερματιστεί η σύγκρουση. Φυσικά, αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί από τη μια μέρα στην άλλη».

Πώς αντιδρά
η ευρύτερη Μέση Ανατολή στη νίκη Τραμπ

Ανάμεικτες αντιδράσεις και καλλιέργεια νέων αυταπατών προς τους λαούς από τις αστικές κυβερνήσεις στην ευρύτερη Μέση Ανατολή προκαλούν οι εξελίξεις στις ΗΠΑ και το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών.

·     Στο Ισραήλ, ανήμερα των εκλογών και πριν καν ανακοινωθεί η νίκη Τραμπ, ο πρωθυπουργός, Μπ. Νετανιάχου, επέλεξε να δημοσιοποιήσει την πολύμηνη κόντρα του με τον υπουργό Αμυνας, Γιοάβ Γκάλαντ, καρατομώντας τον από την κυβέρνηση περίπου ως άνθρωπο της «επιρροής» της κυβέρνησης του Προέδρου Τζο Μπάιντεν. Τον αντικατέστησε με τον ως τώρα υπουργό Εξωτερικών, Ισραέλ Κατς, που είναι έμπειρο στέλεχος του Λικούντ και έχει θητεύσει σε διάφορα υπουργικά πόστα. Στη θέση του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ μπαίνει ο αρχηγός του κόμματος «Νέα Ελπίδα» που πρόσφατα στήριξε την κυβέρνηση Νετανιάχου, Γκιντόν Σάαρ. Αμεση ήταν η αντίδραση στις ΗΠΑ για την αποπομπή του Γιοάβ Γκάλαντ, με τον εκπρόσωπο του Πενταγώνου, Πάτρικ Ράιντερ, να σχολιάζει ότι η στενή συνεργασία Ουάσιγκτον - Τελ Αβίβ θα συνεχιστεί ανεξαρτήτως προσώπων και ότι «η δέσμευση της Αμερικής στην ασφάλεια του Ισραήλ παραμένει ακλόνητη και το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας θα συνεχίσει να συνεργάζεται στενά με τον επόμενο υπουργό Αμυνας». Οταν δε επιβεβαιώθηκε η νίκη Τραμπ ο Νετανιάχου έσπευσε να γίνει ο πρώτος ξένος ηγέτης που του έδωσε συγχαρητήρια λέγοντας: «Η ιστορική επιστροφή σας στον Λευκό Οίκο προσφέρει μια νέα αρχή για την Αμερική και μια ισχυρή συνέχιση δέσμευσης για τη σπουδαία συμμαχία μεταξύ Ισραήλ και Αμερικής. Πρόκειται για τεράστια νίκη!». Σύμφωνα με το γραφείο του, η τηλεφωνική επικοινωνία ήταν «μια συνομιλία ζεστή και εγκάρδια και συζήτησαν την ιρανική απειλή» και την ανάγκη συνεργασίας για την ασφάλεια του Ισραήλ.

·     Σε παρόμοιο μοτίβο κινήθηκε και η δήλωση του Ισραηλινού Προέδρου, Ισαάκ Χέρτζογκ, ο οποίος δήλωσε ότι ανυπομονεί να συνεργαστεί με τον Τραμπ για την ενίσχυση «του ακλόνητου δεσμού μεταξύ των λαών μας, για την οικοδόμηση μέλλοντος και ασφάλειας για τη Μέση Ανατολή υπό κοινές αξίες». Βασιλικότεροι του βασιλέως ήταν οι ακροδεξιοί υπουργοί Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριτς, που αναφώνησε «ο Θεός να ευλογεί το Ισραήλ, ο Θεός να ευλογεί την Αμερική» και Εθνικής Ασφάλειας, Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ, που δήλωσε «ναι, ο Θεός ευλογεί τον Τραμπ». Ο ηγέτης του πιο ισχυρού αντιπολιτευόμενου κόμματος «Εθνική Ενότητα», Μπένι Γκαντς, χαρακτήρισε τον Τραμπ «αληθινό φίλο του Ισραήλ», ενθυμούμενος ότι όσο ήταν Πρόεδρος των ΗΠΑ πέτυχε τις «συμφωνίες του Αβραάμ», αναγνώρισε επίσημα τα (συριακά κατεχόμενα) Υψίπεδα του Γκολάν ως έδαφος του Ισραήλ και μετέφερε την αμερικανική πρεσβεία από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.

·     Ο εμίρης του Κατάρ, Ταμίμ μπιν Χάμαντ αλ Θάνι, που εμφανίζεται ως μεσολαβητής στις διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ και η χώρα του φιλοξενεί τη μεγαλύτερη αμερικανική βάση περιφερειακά, εξέφρασε χαρά για τη συνεργασία με τον Ντόναλντ Τραμπ, εκτιμώντας ότι θα ενισχύσουν τις κοινές προσπάθειες «υπέρ της ασφάλειας και της σταθερότητας» περιφερειακά και σε διεθνές επίπεδο.

·     Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος, Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, τόνισε ότι προσβλέπει στην αποκατάσταση της ειρήνης και της σταθερότητας στη Μέση Ανατολή, ευχόμενος παράλληλα «ενίσχυση της στρατηγικής σύμπραξης μεταξύ Αιγύπτου και ΗΠΑ».

·     Ο Ιορδανός βασιλιάς, Αμπντάλα Β', εξέφρασε «χαρά» για την εκ νέου συνεργασία με τον Τραμπ για την «ενίσχυση» της πολυετούς σύμπραξης ανάμεσα στην Ιορδανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, «στην υπηρεσία της περιφερειακής και παγκόσμιας ειρήνης και της σταθερότητας για όλους».

·     Στο Ιράν η κυβερνητική εκπρόσωπος, Φατιμίχ Μοχατζερανί, δήλωσε ότι η ζωή των Ιρανών δεν θα επηρεαστεί από τις εκλογές στις ΗΠΑ. «Οι πολιτικές μας είναι σταθερές και δεν αλλάζουν στη βάση ατόμων. Κάναμε τις απαραίτητες προβλέψεις πριν και δεν θα υπάρξει αλλαγή στη ζωή του λαού».

·     Νωρίτερα, ωστόσο, ο αναπληρωτής διοικητής των Ιρανών «Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης», Αλί Φανταβί, δήλωσε ότι η χώρα και οι σύμμαχες ένοπλες οργανώσεις στην περιοχή «είναι έτοιμες για αντιπαράθεση» με το Ισραήλ, μη αποκλείοντας προληπτική επίθεση από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ κατά της χώρας του. Εκτίμησε δε πως αυτός θα ήταν ένας τρόπος για να αποτρέψουν το Ιράν να προχωρήσει σε αντίποινα εναντίον του Ισραήλ.

·     Ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος, Μαχμούτ Αμπάς, εξέφρασε την πεποίθηση πως «οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν τους νόμιμους στόχους του Παλαιστινιακού λαού για την αναζήτηση ελευθερίας, αυτοδιάθεσης και κράτους υπό το διεθνές δίκαιο».

·     Εκπρόσωπος της Χαμάς στο Κατάρ δήλωσε ότι η θέση της οργάνωσης για το εκλογικό αποτέλεσμα στις ΗΠΑ «θα κριθεί από τις θέσεις και την πρακτική συμπεριφορά της απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό μας, στα νόμιμα δικαιώματά του και τον δίκαιο αγώνα του».

·     Ο Ναΐμ Κασέμ, νέος αρχηγός της Χεζμπολάχ, δήλωσε πριν γίνει ακόμα γνωστό το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών: «Δεν στηρίζουμε τις προσδοκίες μας για τερματισμό της επίθεσης σε πολιτικές εξελίξεις... Είτε νικήσει η Χάρις είτε ο Τραμπ, για μας δεν σημαίνει τίποτε».

 

 

 

Το “καλύτερο” 4_ever τραγούδι

Το Rolling Stone που ασχολείται με λίγο απ΄όλα …Πολιτική·Τραμπ... Μουσική _ Ο Κρις Μάρτιν πέφτει στη σκηνή κατά τη διάρκεια των Coldplay κλπ. “ξαναχτύπησε”... προκρίνοντας ποιο είναι το καλύτερο τραγούδι στην ιστορία της μουσικής, με βάση _λέει ψηφοφορίς κλπ. pap@rîes επιχειρώντας το ακατόρθωτο… να επιλέξει όχι μια λίστα 100-200-1000 τραγουδιών που άφησαν εποχή αλλά “το ωραιότερο κομμάτι όλων των εποχών”

Τον περασμένο Φεβρουάριο, προσπάθησε να συντάξει έναν κατάλογο 500 τραγουδιών _OK με τη βοήθεια αρκετών μουσικών φυσικά που σε μεγάλο βαθμό, βασίστηκαν σε charts που χρονολογούνται 10ετίες πίσω: "Πολλά έχουν αλλάξει από το 2004", αναφέρει το site, προσθέτοντας ότι επρόκειτο για μια εποχή που "το iPod ήταν σχετικά καινούργιο και η Billie Eilish ήταν τριών ετών" και γι' αυτό στη νέα έκδοση του Rolling Stone 500 λειτούργησαν διαφορετικά: "Ρωτήσαμε περισσότερους από 250 καλλιτέχνες, μουσικούς και παραγωγούς (...) καθώς και προσωπικότητες της μουσικής βιομηχανίας, κριτικούς και κορυφαίους δημοσιογράφους. Ο καθένας από αυτούς υπέβαλε μια κατάταξη των 50 καλύτερων τραγουδιών και εμείς συγκεντρώσαμε τα αποτελέσματα", διευκρινίζει για τον τρόπο με τον οποίο συντάχθηκε η λίστα.

Εν τέλει, κατέληξαν με κορυφή λίστας βρέθηκε το Respect της Aretha Franklin (σσ. για τη διασκευή του ομώνυμου τραγουδιού του Otis Redding, που χρονολογείται πίσω στο 1967 - δύο χρόνια δηλαδή μετά από την κυκλοφορία του πρωτότυπου _στα απομνημονεύματά της το 1999, η Franklin έγραψε ότι το τραγούδι αντανακλούσε "την ανάγκη του μέσου άνδρα και της μέσης γυναίκας, του στελέχους μιας επιχείρησης, της μητέρας, του πυροσβέστη, του δασκάλου: Όλοι ήθελαν σεβασμό", επισημαίνει το Rolling Stone).
Τη λίστα συμπληρώνουν ονόματα όπως οι Nirvana, οι Beatles, οι Queen κλπ. και μπορείτε οι μουσικόφιλοι να τη δείτε ολόκληρη, εδώ.

Το "Respect" είναι ένα τραγούδι που έγραψε και ηχογραφήθηκε αρχικά από τον μεγάλο τραγουδιστή της σόουλ Ότις Ρέντινγκ. Κυκλοφόρησε το 1965 ως σινγκλ από το τρίτο του άλμπουμ Otis Blue/Otis Redding Sings Soul και έγινε crossover επιτυχία του.

Ηχογραφήθηκε _Κυκλοφόρησε το 1965_Είδος Soul _2:05λ
Το 1967, η Αρίθα Φράνκλιν διασκεύασε και αναδιοργάνωσε το "Respect", με αποτέλεσμα μια μεγαλύτερη επιτυχία και το χαρακτηριστικό τραγούδι της.

B-side "Dr. Feelgood" Soul R&B _2:29λ

Η μουσική στις δύο εκδοχές είναι σημαντικά διαφορετική, ενώ μερικές αλλαγές στους στίχους οδήγησαν σε διαφορετικές αφηγήσεις γύρω από το θέμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που έχουν ερμηνευτεί ως σχόλια στους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων.

Αφιέρωμα R-E-S-P-E-C-T_ΣΕΒΑΣΜΟΣ

Η ερμηνεία της Φράνκλιν έγινε φεμινιστικός ύμνος για το φεμινιστικό κίνημα του δεύτερου κύματος τη δεκαετία του 1970. Συχνά θεωρείται ένα από τα καλύτερα R&B τραγούδια της εποχής του, δίνοντας στην Franklin δύο βραβεία Grammy το 1968 για την "Καλύτερη Ηχογράφηση Rhythm & Blues" και "Best Rhythm & Blues Solo Vocal Performance, Female" ενώ εισήχθη στο το Grammy Hall of Fame το 1987.
σσ. Το rhythm and blues, γνωστό περισσότερο με τις συντμήσεις R&B ή RnB, είναι δημοφιλές είδος αφροαμερικάνικης μουσικής που ανάγεται στη 10ετία του 1940. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τις δισκογραφικές εταιρίες για να περιγράψει ηχογραφήσεις που απευθύνονταν στο αστικό αφροαμερικανικό αγοραστικό κοινό

Το 2002, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου τίμησε την έκδοση της Franklin προσθέτοντάς την στο Εθνικό Μητρώο Ηχογράφησης, ενώ έγινε νούμερο πέντε στην έκδοση του 2004 της λίστας του περιοδικού Rolling Stone με τα “500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών” και νούμερο ένα στην έκδοση του 2021 kai 2024. Συμπεριλήφθηκε επίσης στη λίστα με τα “Songs of the Century”, από την Recording Industry of America και το National Endowment for the Arts.

Otis Redding _πρωτότυπο
Συγγραφή και ηχογράφηση

Στην αρχή μια μπαλάντα, "Respect" μεταφέρθηκε στον Redding από τον Earl "Speedo" Sims, ο οποίος σκόπευε να το ηχογραφήσει με το συγκρότημα του, τους Singing Demons. Κανείς δεν είναι πραγματικά σίγουρος ποιος έγραψε την αρχική έκδοση του τραγουδιού. Ο επικεφαλής του συγκροτήματος Percy Welch είπε ότι ήταν κιθαρίστας στο στούντιο ηχογράφησης του Bobby Smith στο Macon. Ο Redding πάντως πήρε την έκδοση του Sims, ξανάγραψε τους στίχους και επιτάχυνε το ρυθμό, με τον τελευταίο με το συγκρότημα στα στούντιο Muscle Shoals, να μην μπορεί να παράγει μια καλή έκδοση, έτσι ο Ρέντινγκ αποφάσισε τότε να τραγουδήσει ο ίδιος το τραγούδι, κάτι που συμφώνησε κι ο Σιμς. Ο Redding υποσχέθηκε επίσης να πιστώσει τους Sims, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ… ο Sims δεν πίεσε ποτέ τον Redding για το θέμα, πιθανώς επειδή ο ίδιος δεν το είχε γράψει πραγματικά. Η αρχική έκδοση του "Respect" έγινε από τον Steve Cropper, ο οποίος έπαιζε επίσης instrumental για το επιτυχημένο κομμάτι μαζί με τον William Bell και τον Earl Sims στα εφεδρικά φωνητικά.

Σύμφωνα με τον βιογράφο του Redding, Jonathan Gould, “οι στίχοι του #Respect# δίνουν μια εντελώς αντιρομαντική εικόνα των οικογενιακκών σχέσεων”, που περιστρέφεται γύρω από ένα “μικρό κορίτσι” που είναι “πιο γλυκό κι από το μέλι” και έναν άντρα που θα την ανταμείψει με “όλα του τα χρήματα”. Αυτή η δυναμική σχέση υπογραμμίζεται μουσικά από ένα σχεδόν κωμικά επίμονο groove και “πανηγυρικές κραυγές των horns, που φαίνεται να προαναγγέλλουν μια σαρκική επανένωση επικών διαστάσεων”. Τα φωνητικά του Redding είναι εξίσου επιθετικά, χαρακτηρίζονται από "φράση στα staccato bursts" κατά την απόδοση των στίχων - "What you want / Honey, you got it / You can do me wrong honey / Night I'm gone / Τι θέλεις / Αγάπη μου, το κατάλαβες / Μπορείς να κάνεις λάθος γλυκιά μου / (για τη) Νύχτα που έφυγα _Το μόνο που ζητάω είναι ένα λίγος σεβασμός όταν γυρίζω σπίτι – συνοδευόμενο από δευτερεύοντα ανδρικά φωνητικά εν είδει ελληνικής χορωδίας προσθέτοντας το ρεφρέν “Hey, hey hey!” Στην ανάλυση του Gould, υπάρχει “μια φαινομενική σεμνότητα των προσδοκιών _του τραγουδιού: ο τρόπος που παίρνει μια λέξη που συνήθως αναφέρεται στην προσωπική εκτίμηση και τη μειώνει για να χρησιμεύσει ως ευφημισμός για σεξουαλική ανταμοιβή”, αναφερόμενος στο "the 'street' _“ο δρόμος” ως έννοια του 'σεβασμού' (υποταγής), που συνδέεται με ζητήματα σεβασμού και εξουσίας" (πάνω στο κορμί) αποσπώντας τη λέξη χωρίς αυτό το στενό νόημα, διεκδικώντας το προνόμιό του με μια επίμονη αποφασιστικότητα που μετατρέπει το τραγούδι στις τελευταίες του στιγμές σε μια έκκληση για απλή ανθρώπινη αξιοπρέπεια –"Respect is what I want! / Respect is what I need! / I got-ta got-ta have it! / Just give me some respect!' – that doesn't stop at mere discretion –“Ο σεβασμός είναι αυτό που θέλω! / Ο σεβασμός είναι αυτό που χρειάζομαι! / Πήρα- Πρέπει να το έχω / Απλώς δώστε μου λίγο σεβασμό!”– αυτό δεν σταματά στην απλή διακριτική ευχέρεια.

Σύμφωνα με τον βιογράφο της Φράνκλιν, Ματ Ντόμπκιν, “η εκδοχή του Ρέντινγκ είναι χαρακτηριστικά funky _φοβιτσιάρικη, με το τραχύ-ψυχώδες τραγούδι του και το ηλεκτρικό φωνητικό χάρισμά του front and center”, χρησιμοποιώντας “παιχνιδιάρικα κόρνα και σέξι, ψεύτικα φωνητικά”. Σύμφωνα με το NPR, η εκδοχή του Ρέντινγκ “ενίσχυσε την παραδοσιακή οικογενειακή δομή της εποχής: Ο άντρας εργάζεται όλη μέρα, φέρνει χρήματα στο σπίτι στη σύζυγο και απαιτεί σε αντάλλαγμα τον σεβασμό της”

Κυκλοφορία

Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στο τρίτο στούντιο άλμπουμ του Redding, Otis Blue (1965). Το άλμπουμ έγινε ευρέως επιτυχημένο, ακόμη και έξω από τη βάση των θαυμαστών του σε μεγάλο βαθμό R&B και μπλουζ. Όταν κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1965, το τραγούδι έφτασε στην πρώτη πεντάδα στο τσαρτ Black Singles του Billboard και πέρασε στο λευκό κοινό του ποπ ραδιοφώνου, φτάνοντας στο νούμερο 35. Εκείνη την εποχή, το τραγούδι έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη επιτυχία crossover του Redding (μετά το "I've Been Loving You Too Long") και άνοιξε το δρόμο για μελλοντική παρουσία στο αμερικανικό ραδιόφωνο. Ο Redding το ερμήνευσε στο Monterey Pop Festival. Το Cash Box το περιέγραψε ως κάτι “ρομαντικό _ ρυθμικό ρομαντικό για έναν άντρα που θέλει η αγαπημένη του να του συμπεριφέρεται με #σεβασμό# όταν γυρίζει σπίτι”.

Έκδοση Aretha Franklin

Ο παραγωγός Jerry Wexler της προγραμμάτισε μια σειρά από ημερομηνίες ηχογράφησης τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 1967, ξεκινώντας με το "I Never Loved a Man (The Way I Love You)", που ηχογραφήθηκε στην Αλαμπάμα στα FAME Studios από τον Tom Dowd. Μετά από μια διαμάχη μεταξύ του ιδιοκτήτη του στούντιο και του συζύγου και μάνατζερ της Franklin, Ted White, οι συνεδρίες συνεχίστηκαν δέκα ημέρες αργότερα στη Νέα Υόρκη χωρίς την White, ηχογραφώντας το "Do Right Woman, Do Right Man", τους ίδιους μουσικούς, το Muscle. Shoals Rhythm Section, γνωστούς ως "Swampers", όπως στην Αλαμπάμα.

Κατά τη διάρκεια της επόμενης εβδομάδας, ηχογράφησαν το "Respect", το οποίο η Φράνκλιν έπαιζε στα live της για αρκετά χρόνια. Η εκδοχή του τραγουδιού της άλλαξε το φύλο των στίχων, όπως το επεξεργάστηκε η ίδια με τις αδερφές της Έρμα και Κάρολιν. Η Φράνκλιν έδωσε οδηγίες στο τμήμα ρυθμού πώς να εκτελέσει την καθιερωμένη της διασκευή της συγκοπής "stop-and-stutter" και στο στούντιο επεξεργάστηκε νέα μέρη για τους βασικούς τραγουδιστές. Το «Respect» ηχογραφήθηκε ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, 14-Φεβ-1967.

Για την bridge του τραγουδιού, το τενόρο σαξόφωνο του King Curtis έκανε σόλο πάνω από τις συγχορδίες από το τραγούδι των Sam & Dave "When Something Is Wrong with My Baby" και η Φράνκλιν έπαιξε πιάνο. Σε μια συνέντευξη, η Spooner Oldham εξήγησε ότι δεν ήταν ασυνήθιστο για την ίδια την Franklin να παίζει συνοδευτικό πιάνο. Η συνολική διασκευή ήταν του συμπαραγωγού Arif Mardin, βασισμένη στις ιδέες που έφερε η Franklin. Ο Mardin είπε: "Έχω πάει σε πολλά στούντιο στη ζωή μου, αλλά δεν υπήρξε ποτέ τέτοια μέρα. Ήταν σαν ένα φεστιβάλ. Όλα λειτουργούσαν ακριβώς σωστά"

Ανάλυση και υποκείμενο

Σύμφωνα με τον Ντόμπκιν, η εκδοχή της Φράνκλιν αναδιαμορφώθηκε ως δήλωση από μια ισχυρή γυναίκα με αυτοπεποίθηση, η οποία πιστεύει ότι έχει όλα όσα θέλει ο άντρας της και δεν τον αδικεί, ενώ απαιτεί τον “σεβασμό” του – με τη μορφή των κατάλληλων επιπέδων σωματικής προσοχής. Η επαναλαμβανόμενη σειρά "sock it to me", που τραγουδούσαν οι αδερφές της, ήταν μια ιδέα που η Carolyn και η Aretha είχαν επεξεργαστεί μαζί. Η ορθογραφία του "R-E-S-P-E-C-T" ήταν (σύμφωνα με τον Tom Dowd) ιδέα της Carolyn. Η φράση "Sock it to me" _”όρμα μου … τρέλανέ με _σε ελεύθερη μετάφραση” έγινε household έκφραση. Σε μια συνέντευξη με το WHYY's Fresh Air το 1999, η Aretha είπε, "Μερικά από τα κορίτσια το έλεγαν αυτό στους συναδέλφους 'sock it to me' … είναι κάτι φυσικό... σεξουαλικό; Δεν το νομίζω, απλώς μια κλισέ κουβέντα" (σσ. πολύ συζήτηση για το προφανές της σαρκικής αναζήτησης)

Η έκδοση του τραγουδιού του Franklin περιέχει τις διάσημες γραμμές (όπως τυπώνονται στους στίχους που περιλαμβάνονται στο άλμπουμ συλλογής του 1985 Atlantic Soul Classics):

R-E-S-P-E-C-T_ΣΕΒΑΣΜΟΣ
Μάθετε τι σημαίνει για μένα R-E-S-P-E-C-T
Φροντίστε για... TCB

σσ.
Το "TCB" είναι συντομογραφία, που χρησιμοποιήθηκε στις 10ετίες του 1960 και του 1970, που σημαίνει "taking care of business," _"φροντίζοντας τις επιχειρήσεις", αφροαμερικανική αργκό για την ευχαρίστηση του συντρόφου. Το "TCB in a flash" έγινε αργότερα το μότο και η υπογραφή του Elvis Presley, ενώ το "R-E-S-P-E-C-T" και το "TCB" δεν υπάρχουν στην έκδοση του 1965 του Redding, αλλά ενσωμάτωσε τις ιδέες της Franklin στις μεταγενέστερες παραστάσεις του με τους Bar-Kays.

Σύμφωνα με τον κριτικό του Detroit Free Press, Μπράιαν ΜακΚόλουμ, “το τραγούδι της Φράνκλιν έχει αναλυθεί σε βιβλία και ακαδημαϊκές εργασίες, ως μια πρωτοποριακή δήλωση φεμινισμού και πολιτικών δικαιωμάτων σε μια εποχή που τέτοιες διακηρύξεις δεν ήταν πάντα εύκολο να γίνουν”. Όταν ρωτήθηκε για την τολμηρή στάση της ανάμεσα στο φεμινιστικό και Κίνημα Πολιτικών Δικαιωμάτων, είπε στον Free Press του Ντιτρόιτ, "Δεν νομίζω ότι είναι καθόλου τολμηρό. Νομίζω ότι είναι απολύτως φυσικό να θέλουμε όλοι σεβασμό—και πρέπει να τον έχουμε

Το τραγούδι που προέκυψε παρουσιάστηκε στο πρωτοποριακό άλμπουμ της Atlantic Records του 1967, I Never Loved a Man the Way I Love You. Καθώς το ομώνυμο κομμάτι έγινε επιτυχία τόσο στο R&B όσο και στο ποπ ραδιόφωνο, η Atlantic Records κανόνισε την κυκλοφορία αυτής της νέας έκδοσης του "Respect" ως single. Η Cash Box αποκάλεσε το σινγκλ “ξέφρενη, οδήγηση, θρήνο, ανεβασμένη προπόνηση”

Σύμφωνα με το NPR, "Τόσα πολλά από αυτά που έκαναν το "Respect" επιτυχία —και έναν ύμνο— προήλθαν από την αναδιάταξη της Franklin (συμπεριλαμβανομένης της κιθάρας του μουσικού των Muscle Shoals, των φωνητικών υπόκρουσης και των πρόσθετων solo/chords του σαξόφωνου). Η ερμηνεία της Franklin βρήκε μεγαλύτερη επιτυχία από την αρχική, περνώντας δύο εβδομάδες στην κορυφή του τσαρτ Billboard Pop Singles και οκτώ εβδομάδες στο Billboard Black Singles. Οι αλλαγές στους στίχους και την παραγωγή οδήγησαν την έκδοση της Franklin να γίνει ύμνος για τα ολοένα και μεγαλύτερα κινήματα για τα Πολιτικά Δικαιώματα και τα Δικαιώματα των Γυναικών Το τραγούδι έγινε επίσης επιτυχία διεθνώς, φτάνοντας στο νούμερο 10 στο Ηνωμένο Βασίλειο και βοήθησε να μετατραπεί η Franklin από εγχώριο αστέρι σε διεθνές. Ο ίδιος ο Otis Redding εντυπωσιάστηκε με την ερμηνεία του τραγουδιού και στο Monterey Pop Festival το καλοκαίρι της κυκλοφορίας του αναφέρθηκε ότι περιέγραφε περιπαικτικά το "Respect" ως το τραγούδι "ότι μια κοπέλα πήρε από μένα, έναν φίλο μου, αυτό το κορίτσι μόλις πήρε αυτό το τραγούδι".

Το «Respect» έχει εμφανιστεί σε δεκάδες ταινίες και εξακολουθεί να ακούγεται σταθερά στους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Στη δεκαετία του 1970, η εκδοχή του τραγουδιού της Franklin Φράνκλιν έγινε λάβαρο του φεμινιστικού κινήματος. Η παραγωγός Wexler είπε σε μια συνέντευξη στο Rolling Stone ότι το τραγούδι της Franklin ήταν "παγκόσμια στην επιρροή του, με τόνους κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα και της ισότητας των φύλων. Ήταν μια έκκληση για αξιοπρέπεια." Αν και είχε πολλές επιτυχίες μετά το Respect και αρκετά πριν την κυκλοφορία του, το τραγούδι έγινε το χαρακτηριστικό τραγούδι της και η πιο γνωστή ηχογράφηση της. Τα I Never Loved a Man the Way I Love You κατατάχθηκαν στην 83^η θέση στα "500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών" του Rolling Stone το 2003. Ένα χρόνο αργότερα, το "Respect" ήταν πέμπτο στα "500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών" του περιοδικού.

Το 2021, όταν τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών ενημερώθηκαν ξανά, η διασκευή του Franklin στο "Respect" ανέβηκε στο νούμερο 1. Το τραγούδι του Bob Dylan "Like A Rolling Stone", το οποίο ήταν αρχικά στο νούμερο ένα, έπεσε στο 4.

Μουσικοί

·         Otis Redding – κύρια φωνητικά

·         Booker T. Jones ή Isaac Hayes – πλήκτρα

·         Steve Cropper – κιθάρα

·         Donald Dunn – μπάσο

·         Al Jackson Jr. – ντραμς

·         Wayne Jackson – τρομπέτα

·         Gene "Bowlegs" Miller – τρομπέτα

·         Andrew Love – tenor σαξόφωνο

·         Floyd Newman – baritone σαξόφωνο

·         William Bell – δεύτερα φωνητικά

·         Earl Sims – δεύτερα φωνητικά

              +

·         Steve Cropper – παραγωγός

·         Tom Dowd – μηχανικός

 

·         Aretha Franklin – φωνητικά, πιάνο

·         Spooner Oldham – Όργανο Hammond

·         Chips Moman, Jimmy Johnson – κιθάρα

·         Tommy Cogbill – μπάσο

·         Roger Hawkins – ντραμς

·         King Curtis – tenor σαξόφωνο

·         Charles Chalmers – tenor σαξόφωνο

·         Willie Bridges – baritone σαξόφωνο

·         Melvin Lastie – cornet

·         Carolyn Franklin – φωνητικά υπόκρουση

·         Erma Franklin – φωνητικά υπόκρουση

+

·         Jerry Wexler και Arif Mardin – παραγωγοί

·         Tom Dowd – μηχανικός

·         Arif Mardin – ενορχηστρωτής