Ουκρανία: Συμμαχία “προθύμων” Ευρώπης - προκλήσεις και “αγκάθια”

Μετά τη ρήξη των σχέσεων Τραμπ – Ζελένσκι, ο Βρετανός πρωθυπουργός ανέλαβε πρωτοβουλίες, φιλοξενώντας στο Λονδίνο μία μίνι σύνοδο 15 Ευρωπαίων ηγετών προκειμένου να χτιστούν οι βάσεις για τη δημιουργία ενός σχεδίου που θα βοηθήσει στον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία . Συγκεκριμένα, σύμφωνα με ανάλυση των New York Times, μεταξύ των αποφάσεων της συνόδου του Λονδίνου ήταν οι χώρες της ΕΕ, με προεξάρχουσες την Βρετανία και τη Γαλλία, να οικοδομήσουν έναν «συνασπισμό των προθύμων». 

Ο Τραμπ εντείνει την επίθεσή του στον Ζελένσκι,
πλέον τον θεωρεί εμπόδιο στα σχέδιά του

Την ώρα που οι Ευρωπαίοι «καλοπιάνουν» τον Τραμπ αντιλαμβανόμενοι ότι δεν μπορεί να υπάρξει πλιάτσικο στην Ουκρανία χωρίς πρωταγωνιστικό ρόλο των ΗΠΑ, ο Τραμπ εντείνει την επίθεσή του στον Ζελένσκι τον οποίο πλέον θεωρεί εμπόδιο στα σχέδιά του. Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ προειδοποίησε σήμερα ότι «η Αμερική δεν θα το ανεχτεί αυτό για πολύ ακόμη», αναφερόμενος σε μια από τις τελευταίες δηλώσεις του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι για το τέλος του πολέμου με τη Ρωσία.

Σε μια ανάρτηση στο Truth Social, ο Τραμπ κοινοποίησε ένα άρθρο του Associated Press στο οποίο ο Ζελένσκι λέει ότι το τέλος του πολέμου είναι «πολύ, πολύ μακριά», με τον Αμερικανό πρόεδρο να σχολιάζει ότι «αυτή είναι η χειρότερη δήλωση που θα μπορούσε να κάνει ο Ζελένσκι». «Είναι αυτό που έλεγα, αυτός ο τύπος δεν θέλει να υπάρξει ειρήνη όσο έχει την υποστήριξη της Αμερικής και, η Ευρώπη, στη συνάντηση που είχαν με τον Ζελένσκι, δήλωσε κατηγορηματικά ότι δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά χωρίς τις ΗΠΑ», είπε ο Τραμπ.

Παράλληλα παράγοντες των ΗΠΑ ζητούν την αντικατάσταση του Ζελένσκι.
Τα παζάρια ΗΠΑ – Ουκρανίας και ΗΠΑ – Ρωσίας μεγαλώνουν το ρήγμα στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού στρατοπέδου, με την ΕΕ, τη Βρετανία και τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να «ανησυχούν» ότι θα βρεθούν «ριγμένοι» στη μοιρασιά, παρότι αθροιστικά ΕΕ και Βρετανία έχουν σηκώσει πολύ μεγάλο βάρος στη στρατιωτική και οικονομική στήριξη του Κιέβου κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι Βρυξέλλες προσπάθησαν να μπουν «σφήνα» στην προωθούμενη συμφωνία ΗΠΑ – Ουκρανίας για τα ουκρανικά ορυκτά, επιδιώκοντας με επαφές στο Κίεβο τις προηγούμενες μέρες να επιταχύνουν την εφαρμογή ενός μνημονίου συνεργασίας ΕΕ – Ουκρανίας, που έχει υπογραφεί ήδη από το 2021, για 22 κρίσιμα ορυκτά που χρειάζονται τα ευρωπαϊκά μονοπώλια…
Παράλληλα δε θέλουν και ρήξη με τις ΗΠΑ γι’ αυτό και «ψάχνουν» ένα σχέδιο ειρήνευσης που θα έχει τη συγκατάθεση των ΗΠΑ και κατά συνέπεια ένα «δίκαιο» μερίδιο της λείας, με τον Ζελένσκι στην παρούσα φάση να λειτουργεί ως δική τους μαριονέτα.

Τα ερωτήματα σε αυτό το σημείο παραμένουν: Πόσες χώρες θα συμμετάσχουν σε αυτή και αν αυτή θα κατέχει κάποιο ρόλο στις διαπραγματεύσεις, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι η Ρωσία έχει ήδη απορρίψει το σενάριο αυτό. Σημειώνεται ότι ο ρόλος του συνασπισμού είναι να βοηθά στρατιωτικά και οικονομικά το Κίεβο και να ενισχύσει τη θέση του στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την εύρεση μίας λύσης που θα οδηγήσει στο τέλος του πολέμου.

• Στον απόηχο των αμερικάνικων εκλογών: και τώρα τί θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους
• Στον Τραμπ η σκυτάλη
  για την ✨ υπεράσπιση των 🌐 αμερικανικών μονοπωλίων
• 1097 μέρες πολέμου ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία: Η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι απέναντι από τους ιμπεριαλιστές και τα βρώμικα σχέδιά τους

 ________________________________________

    “Παγώνει” ο Τραμπ
    τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία;

Ενδεικτικό στοιχείο της ρήξης στις σχέσεις Τραμπ – Ζελένσκι είναι ότι σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal, η κυβέρνηση φαίνεται να αποφάσισε να σταματήσει τη χρηματοδότηση νέων πωλήσεων όπλων στην Ουκρανία και εξετάζει το ενδεχόμενο να παγώσει και τις αποστολές όπλων από τα αμερικανικά αποθέματα. Χωρίς νέα αμερικανική στρατιωτική βοήθεια, η Ουκρανία έχει πιθανότατα αρκετά όπλα για να συνεχίσει να πολεμά τη Ρωσία με τον τρέχοντα ρυθμό μέχρι τα μέσα του τρέχοντος έτους, λένε νυν και πρώην δυτικοί αξιωματούχοι. Αυτό είναι εν μέρει το αποτέλεσμα ενός κύματος νέων όπλων που εγκρίθηκε από την κυβέρνηση Μπάιντεν. Σημειώνεται ότι η αύξηση της αποστολής όπλων από την Ευρώπη και την εγχώρια αμυντική βιομηχανία της Ουκρανίας μπορεί να καλύψει ένα μέρος του κενού, αλλά η πρόσβαση της Ουκρανίας σε προηγμένα οπλικά συστήματα θα περιοριστεί δραματικά.

    Προκλήσεις και τα “αγκάθια”

Πέραν της Βρετανίας και της Γαλλίας, υποψήφιες να συμμετέχουν στην συμμαχία είναι η Δανία και η Ολλανδία. Οι δύο χώρες υπήρξαν οικονομικοί υποστηρικτές της πολεμικής προσπάθειας της Ουκρανίας και είναι μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Η Γερμανία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος χορηγός στρατιωτικής και άλλης βοήθειας προς την Ουκρανία, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε αυτό το σημείο, εντοπίζονται κάποια “αγκάθια”, καθώς πολλές χώρες από τις προαναφερόμενες αντιμετωπίζουν πολιτικά και οικονομικά εμπόδια. Όπως για παράδειγμα η έλλειψη νέας κυβέρνησης στη Γερμανία ή τα κοινοβουλευτικά μέτρα που πρέπει να περάσουν στην Ολλανδία. Ακόμη, σε ότι αφορά την Γερμανία, ο πιθανός διάδοχος του Σολτς στην Καγκελαρία, ο Φρίντριχ Μερτς, αγωνίζεται να πετύχει ένα τεράστιο ποσό για την άμυνα – δυνητικά 200 δισεκατομμύρια ευρώ – στο γερμανικό κοινοβούλιο που προέκυψε από τις πρόωρες εκλογές.

Υπάρχουν επίσης και οι ανοιχτά απρόθυμες χώρες, όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία. Η Ουγγαρία, άλλωστε, είναι η χώρα που στο παρελθόν προσπάθησε να εμποδίσει την παροχή πρόσθετης ευρωπαϊκής βοήθειας προς την Ουκρανία. Ο κ. Όρμπαν και ο Ρόμπερτ Φίκο, πρωθυπουργός της Σλοβακίας, έχουν απαιτήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση να πιέσει για άμεση κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία. Και οι δύο έχουν απειλήσει να εμποδίσουν δηλώσεις υποστήριξης προς την Ουκρανία στην σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. που θα γίνει την Πέμπτη. Κανένας από τους δύο ηγέτες δεν είχε προσκληθεί στη συνάντηση στο Λονδίνο. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται ότι ο κ. Όρμπαν θα μπορούσε επίσης να ανακόψει τις προσπάθειες για τη δέσμευση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων ύψους περίπου 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία θα πρέπει να ανανεωθεί αυτό το καλοκαίρι.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι το Λονδίνο μόλις δάνεισε στην Ουκρανία 2,26 δισ.λίρες, ~2,8 δισ$, τα οποία ο Βρετανός πρωθυπουργός δήλωσε ότι θα αποπληρωθούν με τους τόκους από τα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στη Βρετανία. Σημειώνεται δε ότι ακόμα και αν η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεπεράσει τις δυσκολίες και καταφέρει να οικοδομήσει έναν ισχυρό συνασπισμό, δεν είναι σαφές ότι αυτό θα ικανοποιήσει τον Ντόναλντ Τραμπ, προκειμένου να επανέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μαζί με την Ευρώπη.

    Υψηλοί οι διπλωματικοί κίνδυνοι για τον Στάρμερ

Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Κιρ Στάρμερ, που αποφάσισε να λειτουργήσει ως η γέφυρα μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ, αντιμετωπίζει υψηλούς διπλωματικούς κινδύνους. Ο πρεσβευτής της Βρετανίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, Πίτερ Μάντελσον, προκάλεσε διαμαρτυρίες στην πατρίδα του τη Δευτέρα, αφού δήλωσε στο ABC News ότι ο Ζελένσκι πρέπει να δώσει “την απερίφραστη υποστήριξή του στην πρωτοβουλία που αναλαμβάνει ο πρόεδρος Τραμπ για να τερματιστεί ο πόλεμος και να επέλθει μια δίκαιη και διαρκής ειρήνη στην Ουκρανία”. Ο Τζέιμς Κλίβερλι, ένας συντηρητικός πρώην υπουργός Εξωτερικών, έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: “Ο πρεσβευτής του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ουάσινγκτον δεν έχει σκοπό να μεταφέρει τη δική του γνώμη, έχει σκοπό να μεταφέρει τη γνώμη της βρετανικής κυβέρνησης”. Προέτρεψε δε τον Βρετανό πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών, Ντέιβιντ Λάμι, να επιληφθούν του ζητήματος. Από την άλλη, ο Στάρμερ απέρριψε τις εκκλήσεις να αποστασιοποιηθεί από τον Τραμπ, ο οποίος, όπως είπε, δεσμεύεται για μια “διαρκή ειρήνη”. Τέλος, ο Βρετανός πρωθυπουργός ανέφερε πως μετέφερε τις θέσεις των Ευρωπαίων ηγετών στον Αμερικανό πρόεδρο. “Δεν θα έκανα βήμα σε αυτόν τον δρόμο αν δεν πίστευα ότι θα απέφερε θετικό“

    Το σχέδιο “εκεχειρίας” του Μακρόν

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Le Figaro, ο Γάλλος πρόεδρος πρότεινε στη Σύνοδο του Λονδίνου, μία πιθανή εκεχειρία ενός μήνα, μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Οι λεπτομέρειες της συμφωνίας που προτάθηκε είναι ελάχιστες και η ιδέα των Γάλλων δεν αποτελεί παρά μόνο μία ιδέα.

Βάσει του πλαισίου που πρότεινε ο Μακρόν, οι δύο πλευρές θα συμφωνούσαν σε μία εκεχειρία για τέσσερις εβδομάδες στον αέρα, στη θάλασσα και στις ενεργειακές υποδομές. Όμως ο Γάλλος πρόεδρος ανέφερε ότι δεν θα κάλυπτε τις μάχες στο έδαφος κατά μήκος της πρώτης γραμμής, καθώς θα ήταν δύσκολο να παρακολουθούνται.

Παρόλα αυτά, νωρίτερα, ο υφυπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου Λιουκ Πόλαρντ υποβάθμισε την ιδέα της εκεχειρίας, επιμένοντας ότι «δεν έχει γίνει καμία συμφωνία για το πώς μοιάζει μία εκεχειρία.» Σημειώνεται δε ότι οποιαδήποτε εκεχειρία, θα πρέπει πρώτα να συμφωνηθεί από τη Ρωσία και δεν υπάρχουν ακόμη ενδείξεις ότι είναι πρόθυμη να το κάνει αυτό.

    Σιγή ιχθύος από τον Πούτιν –

Παρά τα γεγονότα των τελευταίων τριών ημερών και τη ρήξη στις σχέσεις Ζελένσκι – Τραμπ, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν έχει ακόμη σχολιάσει τη επεισοδιακή συνάντηση. Βέβαια, η εκπρόσωπος του Ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα, τόνισε ότι επρόκειτο για μια “πλήρη διπλωματική αποτυχία του Κιέβου”. Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πέσκοφ, άσκησε κριτική για τη σύνοδο κορυφής του Λονδίνου υπογραμμίζοντας ότι “έγιναν δηλώσεις για την ανάγκη να ενισχυθεί επειγόντως η χρηματοδότηση της Ουκρανίας. Αυτό προφανώς δεν αποτελεί μέρος ενός ειρηνευτικού σχεδίου, αλλά γίνεται για να συνεχιστούν οι μάχες”.

Συμπλήρωσε δε ότι “τα υπόλοιπα θα εξαρτηθούν από το τι είδους ειρηνευτικά σχέδια θα καταρτιστούν και θα προσφερθούν προς συζήτηση. Οποιαδήποτε εποικοδομητική υποστήριξη αυτής της διαδικασίας θα ήταν ευπρόσδεκτη τώρα, καθώς και οποιεσδήποτε εποικοδομητικές πρωτοβουλίες”. Τέλος, σχολιάζοντας την αντίδραση της ΕΕ στον πόλεμο ευρύτερα, ο Ντμίτρι Πεσκόφ άφησε επίσης να εννοηθεί ότι “η Δύση έχει αρχίσει εν μέρει να χάνει τη συλλογικότητά της”.

Emilia Perez: Πο(ρ)νογραφία ?¿ ή "For Your Consideration" κολυμβήθρα του Σιλωάμ?¿

Τα φετινά κινηματογραφικά Όσκαρ, δόθηκαν όπως-όπως (κάθε χρόνο εξάλλου κάπως έτσι γίνεται) με την “Anora” μεγάλη νικήτρια της βραδιάς νίκη της Μάικι Μάντισον, ήττα της «Emilia Pérez» και άλλες εκπλήξεις… το flix έκανε την ανάλυσή του με τίτλο Γιατί το «Emilia Pérez» πρέπει να κερδίσει το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας; 
Emilia Perez – Jacques Audiard _Ζακ Οντιάρ: σίγουρα μια ακόμα έκπληξη από τον βραβευμένο Ζακ ο οποίος με την ταινία αυτή, εγκαινιάζει ένα νέο είδος σινεμά _συνδυάζει το αστυνομικό είδος με το μιούζικαλ και το δράμα. Βέβαια τον είδαμε σε καλύτερες στιγμές …De rouille et d'os Οι αδερφοί Σίστερς Ο προφήτης Le bureau des légendes _TV Series κλπ. Βέβαια μια Perez μακριά, από την ουσία του προβλήματος παγκόσμια και στη χώρα μας _βλέπε στη συνέχεια «τη σωστή πλευρά της ιστορίας»…

Η κατάκτηση ενός Όσκαρ δεν έχει να κάνει μόνο _και κυρίως θα λέγαμε, με το ταλέντο, αλλά με αυτό που θα ονομάζαμε «πολιτική καμπάνιας». Τα στούντιο _οι μεγάλοι καπιταλιστικοί όμιλοι θεάματος-ακροάματος ξοδεύουν εκατομμύρια σε καμπάνιες «For Your Consideration», με τους ηθοποιούς να παρευρίσκονται _κάποιες\οι χαζοχαρούμενες\οι σε αμέτρητες προβολές, συνεντεύξεις και εκδηλώσεις γκλαμουριάς για να κερδίσουν ψήφους (αντίστοιχα τα Primetime Emmy Awards για την τηλεόραση). Εμπορευματοποιημένες εκδόσεις ψυχαγωγίας όπως το Variety, το Backstage και το The Hollywood Reporter, καθώς και σε διαφημίσεις, εκθειάζοντας τις υποτιθέμενες αρετές των ταινιών και μαζί προγραμμάτων των ομίλων που μπαίνουν τσόντα σε ιστότοπους που προβάλει κατά προτεραιότητα ή «χορηγούμενους» από την Google, τα λεγόμενα adds στο YouTube κλπ.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, εκτός από την έντυπη διαφήμιση, τα δίκτυα άρχισαν να κυκλοφορούν ειδικές εκδόσεις του προγράμματός τους (screeners) για να προσανατολίσουν τους ψηφοφόρους στην «ευκαιρία» αναθεώρησης πριν ψηφίσουν (πχ η αποστολή σετ DVD _τότε σε ψηφοφόρους Emmy έγινε κοινή πρακτική). Κάποιοι εύστοχα παρομοίασαν αυτά με αγώνα όπλων. Το 2009 το Showtime κυκλοφόρησε έναν ιστότοπο προστατευμένο με κωδικό πρόσβασης που επέτρεπε στους ψηφοφόρους να κατεβάζουν βίντεο ροής προγραμματισμού "Για την Υπόθεσή σας" σε κινητές συσκευές, ενώ από την πλευρά της η AMPAS (η εταιρεία των Όσκαρ) πρόσθεσε μια επιλογή ροής στον ιστότοπό της για το 2019.

Από κει και πέρα υπάρχουν τα λεγόμενα «άλλα κόλπα», που φέρνουν χρήμα και γίνονται viral σε ΜΜΕ και ΜΚΔ: πχ. έτρεξε πολύ το τελευταίο διάστημα το «θέμα» Ντέμι Μουρ …Τι έκανε η Ντέμι και βρήκε παρηγοριά μετά την ήττα …Τι είπε όταν άκουσε ότι χάνει το Όσκαρ από μια ουρανοκατέβατη (σς την Μάικι Μάντισον) – Ειδικός «διάβασε» τα χείλη της!! «Χρησιμοποιούσα ναρκωτικά αλλά και ανθρώπους» – Στο φως της δημοσιότητας το ημερολόγιό της - Το σκοτεινό παρελθόν και οι αποκαλύψεις λίγο πριν τα Όσκαρ κλπ. κλπ. Πολλοί περίμεναν ότι η Ντέμι Μουρ -που είναι μια δύναμη του Χόλιγουντ εδώ και δεκαετίες- γράφει το  in.gr (με στοιχεία από το συνδρομητικό medium.com) θα έπαιρνε επιτέλους το πρώτο της Όσκαρ μετά από χρόνια καριέρας και με αποκορύφωμα την αστρική ερμηνεία της στο The Substance. Αντ’ αυτού, μια νέα προσεδάφιση στη σκηνή της βιομηχανίας, αφήνοντας το κοινό και τους γνώστες του θεάματος να αναρωτιούνται: Γιατί;; μάλλον η ομάδα της Ντέμι να μην έκανε τόσο επιθετική εκστρατεία _και το πιο ωραίο «Παρηγοριά σε δυο πιάτα με τηγανητές πατάτες βρήκε η Ντέμι Μουρ που έχασε το Οσκαρ» ___ Σάρωσε με 5 Όσκαρ το “Anora” ...ο Σον Μπέικερ έφτασε το οσκαρικό ρεκόρ του Γουόλτ Ντίσνεϊ (!). 3 Όσκαρ για τον “Brutalist”. Αυτά τα πράγματα πάντα πάνε κι έρχονται στα βραβεία Όσκαρ. Τη μία χρονιά έχεις το “Οπενχάιμερ” του ενός δισ$ να σαρώνει, την άλλη θρίαμβο του “Anora”, μιας ταινίας με μπάτζετ 6 εκατομ$ με μόνο ελάχιστα γνωστό μέλος του καστ εκείνη την κοπέλα από εκείνη τη σκηνή του τελευταίου Ταραντίνο.

                        Emilia Perez

Τώρα βρισκόμαστε στο Μεξικό με την ιστορία να ακολουθεί τη Ρίτα, μια ταλαντούχα δικηγόρο που αντί να υπηρετεί τη δικαιοσύνη, εργάζεται ως υπάλληλος σε μια μεγάλη δικηγορική εταιρεία με ειδικότητα στο ξέπλυμα μεγαλοεγκληματιών. Ξαφνικά, παρουσιάζεται μια απροσδόκητη ευκαιρία, μια προσφορά που δεν μπορεί να αρνηθεί. Συγκεκριμένα, την προσεγγίζει ο «Manitas» που είναι το μεγάλο αφεντικό ενός καρτέλ και θα της ζητήσει κάτι ριψοκίνδυνο: να τον βοηθήσει σε ένα σχέδιο συνταξιοδότησης και εξαφάνισής του από την παρανομία για πάντα. Το φιλμ, που αποτελεί και την επίσημη πρόταση της Γαλλίας για το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας, «μιλάει» αγγλικά και ισπανικά ενώ από το σενάριο δεν λείπουν τα τραγούδια και η μουσική. Ένα από τα μεγαλύτερα θέματα που θίγει είναι η κοινωνική αποδοχή και η τρανσεξουαλικότητα. 

Και τα μηνύματα αυτά, τα περνάει μέσα από δυνατές ερμηνείες και διασκεδαστικές σεκάνς. Με στοιχεία μιούζικαλ, μιας και είναι της μόδας πλέον, έχουμε μια ταινία που στο όνομα του δικαιωματισμού, ξεπλένει τα καρτέλ και τις χιλιάδες δολοφονίες και εξαφανισμένους στο σύγχρονο Μεξικό. Το πρώην αφεντικό των καρτέλ, που κρύβει μέσα του μια γυναίκα, αφού έχει «εξαφανίσει» τη μισή πόλη... μόλις αποκτά γυναικείο σώμα φτιάχνει μια ΜΚΟ που, άκουσον άκουσον, βοηθά να βρεθούν οι ομαδικοί τάφοι και τα πτώματα όσων έθαψαν εκείνος και τα υπόλοιπα καρτέλ. Μας συγχωρείτε για τις αποκαλύψεις... αλλά η υπομονή έχει και τα όριά της. Εάν αρχίσουμε να μετράμε τι περνάει αυτή η ταινία, δεν θα έχουμε τελειωμό. 

Στο όνομα του γυναικείου σώματος που γίνεται κυριολεκτικά η κολυμβήθρα του Σιλωάμ, συγχωρούμε τους εγκληματίες και δικαιώνουμε τις ΜΚΟ που σιτίζονται απευθείας από τα καρτέλ. Στο όνομα του χρήματος, παραμένουμε συνένοχοι βοηθώντας τους εγκληματίες να εξαφανιστούν. Χτίζουμε μια αγιογραφία ενός δολοφόνου επειδή άκουσε την εσωτερική του φωνή να αλλάξει... και βεβαίως δείχνουμε ότι αυτή η αλλαγή (φύλου) χρειάζεται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να πραγματοποιηθεί... Κάπου εδώ λέμε να σταματήσουμε, γιατί οι πρωταγωνίστριες τραγουδούν και χορεύουν καταπληκτικά...

Αντιγράφουμε από Lifo.gr: Πο(ρ)νογραφία __
Εσύ πόσες Εμίλια Πέρεζ ξέρεις; Γιατί εγώ δεν ξέρω καμία!
Το τρανς αφήγημα του φαβορί των Όσκαρ έσκασε σαν rainbow πυροτέχνημα στα χέρια αυτών που το άναψαν, και πολύ καλά τους έκανε. Άσχετα από το σκάνδαλο και την καλλιτεχνική της αξία, είναι η Εμίλια Πέρεζ μια ταινία ενδυνάμωσης της τρανς κοινότητας στις ΗΠΑ και παγκοσμίως;

Ξέρω _συνεχίζει το Lifo, μόνο τη γνωστή και τη Βέρα από «Το δέρμα που κατοικώ» (σσ. εννοεί το La piel que habito, αγγλικά The Skin I Live In, ισπανική ψυχολογική ταινία θρίλερ του 2011, σε σκηνοθεσία και σενάριο του Πέδρο Αλμοδόβαρ και βασίζεται στο μυθιστόρημα Tarantula του Τιερί Ζονκέ). Ξέρω πολλές τρανς γυναίκες που πληρώνουν «μαύρα» τις επεμβάσεις τους και αναγκάζονται να συγκεντρώνουν το ποσό μέσω crowdfunding στο διαδίκτυο, γιατί τα ασφαλιστικά ταμεία δεν τις καλύπτουν. Δεν ξέρω καμία τρανς γυναίκα που να αποφάσισε να κάνει φυλομετάβαση γιατί καταζητείται ως πρώην νονός της νύχτας, ξέρω μία που έκανε φυλακή ως «Χαράλαμπος», αλλά δεν μεταμορφώθηκε μετά την αποφυλάκισή της. Έβαλε την περούκα και επέστρεψε στη λεωφόρο Καβάλας, όπου συνέχισε τη ζωή της ως «Αλόμα». Αλλά, ΟK, η τέχνη είναι τέχνη, δεν μας χρωστάει κιόλας.
Η ιστορία της Εμίλια Πέρεζ κέρδισε 13 υποψηφιότητες στα Όσκαρ την ίδια περίοδο που στις ΗΠΑ ο Τραμπ «κόβει» τα μπάτζετ για την τρανς υγειονομική περίθαλψη και αναστέλλει τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου.

Δεν λέω, δύσκολη υπόθεση το multi tasking, αλλά το να «επιβάλεις» την εποχή του ΜeΤoo, της woke κουλτούρας και του γρήγορου cancel ένα άτομο που έχει εκφράσει δημόσια ρατσιστικό λόγο ως «φάρο» της ΛΟΑΤΚΙ+ συμπερίληψης δεν δικαιολογείται. Έκανα όμως το απαραίτητο research και εντόπισα αφενός ότι τρώει κράξιμο από παντού ως «η χειρότερη ταινία» και αφετέρου ότι η παρουσία του συμβόλου της τρανς ορατότητας Σοφία Κάρλα Γκασκόν, παρά την καριέρα της πριν από τη φυλομετάβαση, στη συγκεκριμένη παραγωγή λειτούργησε ως industry plant και κράχτης. Και μάλιστα πολύ πρόχειρα «φυτεμένος», γιατί μόνο ένας ανόητος παραγωγός δεν θα έκανε έρευνα στα σόσιαλ μίντια μιας πρωταγωνίστριας προτού την προμοτάρει ως σύγχρονη τρανς θεά
κλπ κλπ.

Ενάντια στην κοινωνική απομόνωση
trans, intersex και ομοφυλόφιλων ανθρώπων

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ απευθύνονται στον κάθε άνθρωπο που προβληματίζεται για το πώς μπορούμε να χτίσουμε ασπίδα προστασίας σε άτομα με ομόφυλο σεξουαλικό προσανατολισμό, σε trans και intersex, που βιώνουν απαράδεκτη συμπεριφορά ταπείνωσης, απομόνωσης, βίας στο οικογενειακό, σχολικό, εργασιακό, γενικότερο κοινωνικό περιβάλλον τους, που φθάνουν ακόμα και σε εγκληματικές πράξεις.

• Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις ώστε κανένας άνθρωπος να μη βιώνει διακρίσεις, λόγω  φύλου, θρησκείας, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού και άλλων προσωπικών γνωρισμάτων της σεξουαλικότητας. Από θέση αρχής καταδικάζει χωρίς “ναι μεν αλλά” οποιαδήποτε ομοφοβική συμπεριφορά και πράξη. Το ΚΚΕ είχε καταθέσει στην επιτροπή δεοντολογίας της Βουλής το 2016 πρόταση άρσης της ασυλίας του βουλευτή των ΑΝΕΛ, Κ. Κατσίκη, για τον ομοφοβικό οχετό που εξαπέλυσε. Στην αντίστοιχη ονομαστική ψηφοφορία στη Βουλή η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ καταψήφισαν την άρση ασυλίας του βουλευτή!
• Έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις στη Βουλή, όπως η αυστηροποίηση των ποινών για τους δράστες σεξιστικών, ομοφοβικών επιθέσεων τόσο επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όσο και επί κυβέρνησης ΝΔ.
• Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που είπε να αλλάξει ο αστικός κώδικας για να ρυθμίζονται διαφορετικά τα κληρονομικά και συνταξιοδοτικά θέματα και για τα ομόφυλα ζευγάρια.
• Ψήφισε στη συνταγματική αναθεώρηση την αλλαγή του άρθρου 5 για τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου.
• Το ΚΚΕ έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις στη Βουλή για την προστασία κάθε ανθρώπου από απαράδεκτες διακρίσεις, με κριτήριο τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου. Τις καταθέσαμε και στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης. Συνεχίζουμε σταθερά να διεκδικούμε την υλοποίησή τους.
• Ταυτόχρονα, τα μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ παίρνουν αντίστοιχες πρωτοβουλίες μέσα στο κίνημα: στους φοιτητικούς συλλόγους, στα εργατικά σωματεία, στα μαθητικά συμβούλια, καταγγέλλοντας απαράδεκτα περιστατικά πολύμορφης βίας και διακρίσεων.
• Αναγνωρίζουμε την ανάγκη να καλλιεργηθεί ο σεβασμός, η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα. Γι’ αυτό και διεκδικούμε αντίστοιχα κατάλληλα προγράμματα σε σχολεία, σε σχολές, άλλους χώρους νεολαίας, με προσλήψεις ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών σε σχολεία και κοινωνικές υπηρεσίες για την ουσιαστική στήριξη κάθε νέας και νέου.
• Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ παλεύουμε καθημερινά ώστε κανένας να μην αποκλείεται από τα σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα στη μόρφωση, την υγεία, τη σταθερή δουλειά, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου για να υπάρχει δημιουργικός ελεύθερος χρόνος. Αυτή είναι η βάση για να ανθίσουν και τα ατομικά δικαιώματα.

Αυτός ο αγώνας είναι ο πραγματικός κυματοθραύστης κάθε απαράδεκτης συμπεριφοράς και βίας σε ατομικό επίπεδο, κόντρα στις σάπιες αξίες του ατομισμού, του ανταγωνισμού, του εγωιστικού τρόπου ζωής, της ατομικής αλαζονείας, που καλλιεργεί το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, των κοινωνικών διακρίσεων.

Τι λέει το ΚΚΕ για το σύμφωνο συμβίωσης
και τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών;

Το ΚΚΕ υποστηρίζει κάθε πρόταση που εξασφαλίζει την ισότιμη, ελεύθερη συμβίωση και όχι τη μία ή την άλλη μορφή γάμου ως «οικονομική σχέση» τόσο για ομόφυλα, όσο και για ετερόφυλα ζευγάρια. Είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού και άλλων προσωπικών γνωρισμάτων της σεξουαλικότητας, να έχει ελευθερία στην επιλογή συντρόφου, χωρίς οικονομικούς και κοινωνικούς καταναγκασμούς, για όσο διαρκεί αυτή η επιλογή.

• Το KKE δε συμβιβάζεται να εξαρτάται η ζωή, τα δικαιώματα, η οικονομική κατάσταση ενός ανθρώπου από έναν άλλον, έτσι όπως προβλέπεται και από το Σύμφωνο Συμβίωσης και από τον πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο. Γι’ αυτό, εξάλλου, δεν είχε υποστηρίξει το Σύμφωνο Συμβίωσης τόσο για τα ετερόφυλα, όσο και για τα ομόφυλα ζευγάρια.
• Οι ανάγκες στην εργασία, στην υγεία, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στην παιδεία, στην κοινωνική ασφάλιση θα έπρεπε να αποτελούν κατοχυρωμένα δικαιώματα για κάθε άνθρωπο από τη στιγμή που γεννιέται, ανεξάρτητα αν είναι σε σχέση ή όχι, αν είναι παντρεμένος ή όχι, αν έχει ομόφυλο ή ετερόφυλο σεξουαλικό προσανατολισμό.
• Δε γίνεται τέτοιου είδους δικαιώματα να συνδέονται με τον θεσμό του γάμου, όπως στηρίζουν όλα τα κόμματα ή ακόμα και με το Σύμφωνο Συμβίωσης, όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τον 21ο αιώνα, οι διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, οι συναισθηματικές, οι ερωτικές, η απόφαση για συμβίωση δεν πρέπει να στηρίζονται σε καταναγκαστικούς όρους και θεσμούς, με οικονομικά ή άλλα κοινωνικά κριτήρια που είναι περασμένων εποχών.
• Το ΚΚΕ προτείνει μια σειρά ζητήματα συμβίωσης, η ενημέρωση σχετικά με ιατρικά ζητήματα, άλλα ζητήματα τα οποία κάθε ζευγάρι επιλέγει, να ρυθμίζονται με απλές συμβολαιογραφικές πράξεις, όπως γίνεται με τα κληρονομικά. Έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για επίδομα στέγασης για όλους, για μείωση των επιτοκίων σε στεγαστικά δάνεια για κάθε νέο και νέα που θέλει να αποκτήσει σπίτι, ανεξάρτητα αν είναι σε γάμο, συμβίωση ή όχι.
• Αυτά τα μέτρα τα έχουμε ανάγκη σήμερα, ώστε κάθε νέος άνθρωπος να στέκεται ανεξάρτητος οικονομικά, κοινωνικά, πραγματικά ελεύθερος να ερωτευτεί, να επιλέξει σύντροφο, να δημιουργήσει ισότιμες και ουσιαστικές διαπροσωπικές, ερωτικές σχέσεις.

Κυβερνητικά κόμματα και δήθεν προοδευτικές δυνάμεις προσπαθούν να τα παραπέμψουν στη “Δευτέρα Παρουσία” για να συνεχίζεται η “κανονικότητα” της οικονομικής, κοινωνικής εξάρτησης ενός ατόμου από ένα άλλο, από το οικογενειακό περιβάλλον.

Γι’ αυτό το ΚΚΕ και η ΚΝΕ υποστηρίζουμε την πλήρη απελευθέρωση της συμβίωσης από κάθε οικονομικό και κοινωνικό καταναγκασμό και όχι την επέκτασή του και σε ομόφυλα ζευγάρια.

Είμαστε υπέρ της νομικής κατοχύρωσης των υποχρεώσεων των γονιών προς τα παιδιά, βέβαια σε συνδυασμό με διευρυμένες, δωρεάν και αναβαθμισμένες κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες για την προστασία των παιδιών, επομένως και για την κοινωνική στήριξη της μητρότητας/πατρότητας. Αυτές είναι οι κοινωνικές προϋποθέσεις για να ρυθμιστούν ουσιαστικά και οι σχέσεις των παιδιών με ανθρώπους που δεν ασκούν τη γονική μέριμνα, όπως στις περιπτώσεις των διαζευγμένων ζευγαριών με παιδιά, που στη συνέχεια κάνουν δεύτερο γάμο, των μεμονωμένων ατόμων με θετά ή ανάδοχα τέκνα, που στη συνέχεια κάνουν σχέση, των ομόφυλων ζευγαριών, που ένας από τους δύο μπορεί να είναι φυσικός ή θετός γονέας

• Το ΚΚΕ υποστηρίζει το δικαίωμα ενός trans ατόμου στην αλλαγή του αναγραφόμενου φύλου του στα νομικά του έγγραφα, δηλαδή για τις περιπτώσεις εκείνες που ένα άτομο βιώνει έντονη εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στα βιολογικά χαρακτηριστικά του φύλου του και στο φύλο που νιώθει ότι ανήκει.
• Αυτή, όμως, η προσωπική επιλογή, για να έχει ουσιαστικό και όχι τυπικό χαρακτήρα, χρειάζεται να βασίζεται στη δωρεάν επιστημονική, κοινωνική στήριξη του ατόμου, ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτή την ασυμβατότητα προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, χωρίς να είναι απαραίτητη η ιατρική επέμβαση.
• Υποστηρίζουμε την ανάγκη να στηριχτεί με ουσιαστικό τρόπο η ατομική απόφαση κάθε intersex παιδιού με ελεύθερη συναίνεση να προχωρήσει στην ολική ή μερική αλλαγή των χαρακτηριστικών φύλου, χωρίς να υφίσταται τραυματικές εμπειρίες, κυρίως το ίδιο, αλλά και η οικογένειά του. Με αυτές τις προϋποθέσεις μπορεί η αντίστοιχη απόφαση του ειρηνοδικείου να βασίζεται στη γνωμάτευση με κριτήριο το συμφέρον του παιδιού!
• Τόσο η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ απέρριψαν αυτές τις προτάσεις στο όνομα μάλιστα της “ατομικής ελευθερίας”! Πάνω σε αυτή την αντιδραστική λογική τα trans άτομα στερούνται δωρεάν συμβουλευτικής στήριξης από εξειδικευμένες δομές. Ταυτόχρονα, αποτέλεσε το άλλοθι της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ για να κόψει την ασφαλιστική κάλυψη εξειδικευμένων ορμονοθεραπειών σε trans άτομα.

Όλα αυτά γιατί η πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων λογαριάζει ως “κόστος” για το κράτος τις απαραίτητες δημόσιες και δωρεάν δομές και υπηρεσίες. Και σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα, το αστικό κράτος ανοίγει διάπλατα τον δρόμο της εμπορευματοποίησης της υγείας, για να κάνουν business τα αντίστοιχα ιδιωτικά μεγαθήρια στον τομέα της Υγείας με την αγωνία και τις ανάγκες αυτών των ανθρώπων.

Όσκαρ 2025: Η “Anora” μεγάλη νικήτρια της βραδιάς

Η ταινία “Anora”, η ιστορία μιας Νεοϋρκεζας σεξεργάτριας κάτι παραπάνω από το κορίτσι που  κερδίζει ευκαιρία για μια νέα ζωή, αφού παντρεύεται έναν πλούσιο Ρώσο πελάτη της γιο “ολιγάρχη” _άρα “ολιγάρχης” κι αυτός, αλλά απογοητεύεται από την περιφρόνηση των πεθερικών της, ήταν η μεγάλη νικήτρια της χθεσινής τελετής απονομής βραβείων Όσκαρ, συγκεντρώνοντας πέντε αγαλματίδια, μεταξύ των οποίων αυτό και της Καλύτερης Ταινίας.

Η 25χρονη πρωταγωνίστρια της ταινίας, η Μάικι Μάντισον, τιμήθηκε με το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, ενώ ο σκηνοθέτης της Σον Μπέικερ βραβεύθηκε με Όσκαρ Σκηνοθεσίας, Πρωτότυπου Σεναρίου και Μοντάζ __
Δείτε Ξάφνου εν μέσω καταιγίδας 🌀 brutalist 💧 έχουμε φαβορί ⚡ για τα Όσκαρ 2025

Η “Anora” κόστισε μόλις 6 εκατομ$, ένα πολύ μικρό ποσό για τα δεδομένα του Χόλιγουντ και αναδείχθηκε μεγάλη νικήτρια, απέναντι σε ταινίες όπως το “Κονκλάβιο”, “The Brutalist” και το μιούζικαλ “Wicked”. “Αν προσπαθείτε να κάνετε ανεξάρτητες ταινίες, σας παρακαλώ συνεχίστε να τις κάνετε. Χρειαζόμαστε περισσότερες. Αυτή είναι η απόδειξη”, δήλωσε ο Μπέικερ γνωστός για τις μικρού μήκους ταινίες του με θέμα ανθρώπους του περιθωρίου.

Η Μάντισον κατάφερε να επικρατήσει της Ντέμι Μουρ, που θεωρούνταν φαβορί για το Όσκαρ Α’ Γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία “The Substance”, η οποία απέσπασε το βραβείο για το Καλύτερο Μακιγιάζ για την εντυπωσιακή μεταμόρφωση της Μουρ.
“Μεγάλωσα στο Λος Άντζελες, αλλά το Χόλιγουντ μου φαινόταν πάντα τόσο μακρινό”, είπε η 25χρονη Μάντισον στην ομιλία της. “Το να βρίσκομαι εδώ, σε αυτό το δωμάτιο σήμερα είναι πραγματικά απίστευτο”.
Η νεαρή ηθοποιός πρόσθεσε ότι θέλει “να ευχαριστήσει και να τιμήσει την κοινότητα των σεξεργατών”, “θα συνεχίσω να είμαι σύμμαχός σας”, τόνισε.

Ο Έιντριεν Μπρόντι κέρδισε το δεύτερο Όσκαρ της καριέρας του, καθώς χθες τιμήθηκε με το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως ένας Εβραίος μετανάστης και αρχιτέκτονας που κυνηγά το αμερικανικό όνειρο στην ταινία “The Brutalist”. Το πρώτο του Όσκαρ το είχε κερδίσει πριν 22 χρόνια, σε ηλικία 29 ετών, για την ταινία “Ο Πιανίστας”, όπου υποδυόταν έναν Εβραίο πιανίστα που προσπαθεί να επιβιώσει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
“Αν το παρελθόν μπορεί να μας διδάξει κάτι, αυτό είναι να μας υπενθυμίσει να μην επιτρέπουμε το μίσος να εκφράζεται ανεξέλεγκτα”, τόνισε στην ομιλία του ο 51χρονος Μπρόντι, κάνοντας έκκληση για έναν “πιο λογικό, πιο χαρούμενο και πιο συμπεριληπτικό κόσμο”, μια έμμεση αναφορά στην προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ.

The 🌀🎥 Brutalist 👀💱🗜️ _στο μικροσκόπιο

Η Ζόι Σαλντάνα κέρδισε το βραβείο Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ισπανόφωνη ταινία “Emilia Perez” και δήλωσε στην ομιλία της ότι είναι “περήφανη που είναι παιδί μεταναστών που έχουν όνειρα, αξιοπρέπεια και χέρια που εργάζονται σκληρά”.

Οι δύο αυτές ομιλίες ήταν οι δύο πιο πολιτικές στη διάρκεια της βραδιάς.

• Ο Κίραν Κάλκιν βραβεύθηκε με το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία “A Real Pain”, στην οποία υποδύεται έναν άνδρα που ταξιδεύει στην Πολωνία για να ανακαλύψει τις ρίζες της οικογένειάς του.
• Το ντοκιμαντέρ “No other land” που αναφέρεται στον εβραϊκό εποικισμό στη Δυτική Όχθη κέρδισε το βραβείο Όσκαρ στην κατηγορία του. Οι σκηνοθέτες του ντοκιμαντέρ, ο Παλαιστίνιος ακτιβιστής Μπάσελ Άντρα και ο Ισραηλινός δημοσιογράφος Γιουβάλ Αμπραάμ, χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να ολοκληρώσουν την ταινία.
  “Το ‘No other land’ αντικατοπτρίζει τη σκληρή πραγματικότητα που υφιστάμεθα εδώ και δεκαετίες και στην οποία ακόμη αντιστεκόμαστε, καθώς καλούμε τον κόσμο να αναλάβει σοβαρή δράση για να σταματήσει την αδικία και να σταματήσει την εθνοκάθαρση του παλαιστινιακού λαού”, τόνισε ο Άντρα από τη σκηνή των Όσκαρ.
  “Κάναμε αυτή την ταινία, Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί, διότι μαζί οι φωνές μας είναι πιο ισχυρές”, πρόσθεσε ο Αμπραάμ.

Η λεττονικής παραγωγής ταινία κινουμένων σχεδίων “Flow” απέσπασε το Όσκαρ στην κατηγορία της, ενώ η βραζιλιάνικη “Είμαι ακόμη εδώ” κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Η ταινία αφηγείται την αληθινή ιστορία της Εουνίσε Πάιβα που αγωνίστηκε να μάθει την αλήθεια για την εξαφάνιση του συζύγου της, ενός πρώην βουλευτή, το 1971 κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στη Βραζιλία (1964-1985).