Lady Chatterley _Λαίδη_Τσάτερλι: πόρνη ή αντι_κορύφωση στην αναζήτηση ολότητας στη σωματική αγάπη;

1960 – σαν σήμερα 2_Νοέμβρη: Ο εκδοτικός οίκος «Penguin» αθωώνεται από την κατηγορία της προσβολής της δημοσίας αιδούς στην υπόθεση με το μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Χ. Λόρενς «Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι».

Αυτά όταν η αστική κοινωνία –διαχρονικά βρωμάει και ζέχνει, με τα τελευταία γεγονότα στη χώρα μας να «συγκλονίζουν» την καθεστηκυία τάξη των καναπεδάκηδων: εκείνων που κάνοντας ζάπινγκ στις διαστρεβλωμένες κοινωνικά ειδήσεις με ανήλικα παιδιά να καταγγέλλουν τη σεξουαλική κακοποίησή τους από μανάδες, πατεράδες και άλλους… φίλους της οικογένειας, πατάνε το stand_by «κόκκινο κουμπί» της συνδρομητικής τσόντας.

Αυτά ακούγοντας αδιάφορα –ενώ «παίζει» άσχετο θέμα στυλ Φώσκολου το 17χρονο κορίτσι να λέει «με κακοποιούσαν για πάνω από έξι χρόνια. Η δε γυναίκα, έχει πολλές φορές ασελγήσει σε βάθος τριετίας και στη μικρή μας αδελφή και έχει κακοποιήσει και βιντεοσκοπήσει και τον πρώτο από εμάς (εννοεί τον αδελφό της) αφού λάμβανε πάντα μέρος στα όργια».

Το ΚΚΕ –μοναχικός, δυστυχώς καβαλάρης, χωρίς πολλά λόγια ανέδειξε πως «οι αιτίες βρίσκονται στην αντιδραστικοποίηση και στις σάπιες αξίες του συστήματος, σ' ένα κράτος που από τη μια αφήνει ανυπεράσπιστα τα θύματα και από την άλλη θρέφει ή κρύβει στα σπλάχνα του τέρατα - δράστες που δικαίως προκαλούν αγανάκτηση και οργή στον λαό μας».

Και αυτά ενώ δεν έχει ακόμη κοπάσει ο ορυμαγδός στη χώρα μας, των κατά συρροή βιασμών και παρενοχλήσεων στον καλλιτεχνικό χώρο –βλ. Δημ. Λιγνάδης, τη 2ετία 2019-2021, συμβάντα που εκτείνονται, από το 2008 μέχρι το 2015 και ακόμη νωρίτερα. Κορφή του παγόβουνου που έτυχε να βγει στην επιφάνεια

Σε σήψη…

Στις 9-Σεπ-1921 έφυγε από τη ζωή στα 30 της χρόνια η ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου και μοντέλο, Βιρτζίνια Ράπ (Virginia Caroline Rappe). Για τον θάνατό της κατηγορήθηκε  ο “βασιλιάς” του τότε κινηματογράφου, Roscoe “Fatty” Arbuckle (σσ. ηθοποιός που ζύγιζε ~120 κιλά, γνωστός ως “Φάτι” = «χοντρούλης», ταλαντούχος κωμικός και ο πιο ακριβοπληρωμένος ηθοποιός της εποχής, με συμμετοχή σε 10άδες ταινίες και συμβόλαιο ενός εκατομμυρίου για έναν χρόνο με την Paramount Pictures) και ήταν το πρώτο σκάνδαλο  που συγκλόνισε το Χόλιγουντ. 
Αιτία θανάτου ήταν η ρήξη της ουροδόχου κύστης + περιτονίτιδα με τον Άρμπακλ κατηγορούμενο ότι τη βίασε κατά τη διάρκεια ενός πάρτι που διοργάνωσε στο Σαν Φραντσίσκο. Η Ράπ είχε γνωριστεί μαζί του πριν από έξι χρόνια, «βρέθηκε» μαζί του στην κρεβατοκάμαρα και λίγο αργότερα, όσοι ήταν παρόντες στη σουίτα άκουσαν τις κραυγές της και όταν έτρεξαν στο δωμάτιο αυτή ήταν γυμνή …ο Άρμπακλ ισχυρίστηκε ότι μπήκε στο δωμάτιο του για να αλλάξει και τη βρήκε μεθυσμένη στο πάτωμα, ενώ ένας από τους καλεσμένους υποστήριξε ότι την έσυρε στο δωμάτιό του και έμεινε μαζί της για ένα τέταρτο και πολλοί την άκουσαν να λέει: “Πεθαίνω, αυτός μου το έκανε αυτό”, δείχνοντας τον Άρμπακλ - ωστόσο, η ιατρική εξέταση δεν βρήκε σημάδια που να αποδεικνύουν σεξουαλική κακοποίηση. Για την ιστορία -στις δίκες (3) που επακολούθησαν, οι άνθρωποι που μέχρι τότε τον θαύμαζαν ζητούσαν τη θανατική του καταδίκη (…μακριά από το αγριεμένο πλήθος), τελικά αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών (σσ. η Ράπ, μέχρι τα 16 της είχε κάνει και πέντε εκτρώσεις…)

Σε κάθε περίπτωση …«όπου υπάρχει καπνός υπάρχει φωτιά» όπως λέει ο λαός

Η υπόθεση Harvey Weinstein (το 2012 το «Time Magazine's» τον κατέταξε στους 100 πιο σημαντικούς άνδρες του κόσμου!!) δεν είναι η μόνη που έχει γίνει πρωτοσέλιδο. Ο επιτυχημένος κινηματογραφικός παραγωγός -Χολιγουντιανός μεγιστάνας φέρεται επί χρόνια να παρενοχλούσε σεξουαλικά, να βίαζε και  εκφόβιζε συστηματικά 10άδες γυναίκες ηθοποιούς, μεταξύ των οποίων τις  Άζια Αρντζέντο, Αντζελίνα Τζολί, Γκουίνεθ Πάλτροου.
Αφέθηκε αρχικά ελεύθερος αφού κατέβαλε ένα εκατομμύριο$, αλλά το 2020, καταδικάστηκε σε 23 χρόνια φυλάκιση με κατηγορίες για εγκληματικές σεξουαλικές πράξεις τρίτου βαθμού και βιασμό πρώτου βαθμού -εκτίει την ποινή του στο σωφρονιστικό ίδρυμα υψίστης ασφαλείας Wende, σε «βασιλικό κλουβί-σουίτα» με την περιουσία του να εκτιμάται 240-300.000.000$.

Αναφέρουμε μερικές κραυγαλέες περιπτώσεις μεγαλοπαραγόντων του Χόλυγουντ που «ξεπέρασαν τα όρια» της συναίνεσης, ασκώντας σεξουαλική βία και προκαλώντας την κοινωνική κατακραυγή (τα γνωστά-άγνωστα είναι 100άδες, μπορεί και χιλιάδες).

Εκτός του Fatty Arbuckle, ο Errol Flynn κατηγορήθηκε και συνελήφθη για την ταυτόχρονη σεξουαλική κακοποίηση δύο 17χρονων κοριτσιών, ο Roman Polanski για τη γνωστή σεξουαλική επαφή με την 13χρονη Σαμάνθα Γκάλι (πέρασε 42 μέρες φυλακή με ψυχιατρική παρακολούθηση) και μετά πρόλαβε και την κοπάνησε, ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός για την ταινία Manchester by the Sea, Casey Affleck ενοχοποιήθηκε το 2010 για επίθεση και σεξουαλική παρενόχληση από δύο γυναικών, με την παραγωγός ταινιών Αμάντα Γουάιτ  να τον κατηγορεί για «ανεπιθύμητες και ακατάλληλες σεξουαλικές παροτρύνσεις» και τη σκηνοθέτη Μαγκνταλένα Γκόρκα πως ξάπλωσε «πίσω της» ενώ εκείνη κοιμόταν κατά την διάρκεια των γυρισμάτων και την παρενόχλησε σεξουαλικά.
Επίσης γνωστή η υπόθεση σε βάρος του Mr Big από το “Sex and the City”, κατά κόσμον Κρις Νοθ, όταν τα φώτα του Xόλιγουντ σβήνουν, του Κέβιν Σπέισι πρωταγωνιστή του «American Beauty», που δήλωσε στο Twitter ότι «δεν θυμάται» το περιστατικό αλλά ζήτησε ειλικρινά συγγνώμη αν παραφέρθηκε» (η υπόθεση συνεχίστηκε στα δικαστήρια με περίπου 30 καταγγελίες να προστίθενται εναντίον του Σπέισι και είχε ως αποτέλεσμα την αποκαθήλωση του από το ρόλο του Άντεργουστ στην επιτυχημένη σειρά του Netflix “House of cards», ενώ ο  ίδιος εισήχθη σε …κλινική απεξάρτησης από το σεξ και μέχρι και σήμερα η καριέρα του δεν έχει ανακάμψει από το σκάνδαλο

Ο Michael Jackson -θρύλος της ποπ μουσικής, το 1993 είδε το όνομα του να συνδέεται με την παιδεραστία, όταν κατηγορήθηκε από ένα 13χρονο αγόρι για σεξουαλική παρενόχληση και μπορεί η υπόθεση να έκλεισε λίγο αργότερα με μια διόλου ακαταφρόνητη αμοιβή στην οικογένεια του αγοριού, ωστόσο νέες καταγγελίες συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια.
Ο χαρακτηρισμός του Μπιλ Κόσμπι ως βιαστή από τον stand-up comedian Hannibal Buress ήρθε το 2014, δίνοντας έναυσμα για να ανοίξουν οι ασκοί του αιόλου. Ο διάσημος κωμικός της αμερικανικής τηλεόρασης, γνωστός για το σόου «The Cosby Show» βρέθηκε αντιμέτωπος με τις κατηγορίες της σεξουαλικής επίθεσης εις βάρος περισσότερων από 60 γυναικών, κατόπιν χορήγησης υπνωτικών χαπιών. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των θυμάτων η εγκληματική του συμπεριφορά ξεκίνησε από τη δεκαετία του ’60 και εκτεινόταν στις τρεις 10ετίες που ακολούθησαν. Ύστερα από μακρά δικαστική διαμάχη, ο Κόσμπι κρίθηκε τελικά ένοχος το 2018, για χρήση ναρκωτικών και σεξουαλική επίθεση εις βάρος της προπονήτριας μπάσκετ, Αντρέα Κόνσταντ.
Το αισθαντικό «Happy Birthday» που τραγούδησε η Merily Monroe στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζον Κένεντι στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσει το γνωστό ερωτικό ειδύλλιο ανάμεσα τους, με «απαγορευμένη σχέση» που ακολούθησε, προκαλώντας σάλο στους κόλπους της αμερικανικής προεδρίας και κοινωνίας καθώς φημολογούταν ότι η ξανθιά σταρ του Χόλυγουντ …είχε διατηρήσει δεσμό στο παρελθόν και με τον αδερφό του, Ρόμπερτ, με το –μάλλον δεδομένο ερωτικό τρίγωνο και απιστία του Κένεντι που ήταν παντρεμένος με την Τζάκι να δίνει τροφή σε θεωρίες συνωμοσίας που συνδέθηκαν με το θάνατο της Μονρόε, λίγους μήνες αργότερα.

Ο Lawrence και η Lady –
όπως …η Κυρία και ο Αλήτης;

Το story –δείτε όλο το πρωτότυπο βιβλίο εδώ αφορά μια νεαρή παντρεμένη γυναίκα, την πρώην Constance Reid (Lady Chatterley), της οποίας ο βαρόνος σύζυγος της ανώτερης τάξης, Sir Clifford Chatterley, ένας όμορφος, καλοσχηματισμένος άντρας, έχει παραλύσει από τη μέση και κάτω εξαιτίας ενός τραυματισμού του στον Μεγάλο Πόλεμο. Εκτός από τους φυσικούς περιορισμούς του Clifford, η εκούσια \ ακούσια συναισθηματική του παραμέληση από την Constance απομακρύνει το ζευγάρι και αυτό –σε συνδυασμό με τις δεδομένες ερωτικές της ορμές την οδηγεί σε παράφορη σχέση με τον θηροφύλακα, Oliver Mellors. Βασικό μοτίβο και η ταξική κοινωνική διαφορά που περιπλέκεται με τη συνειδητοποίηση της Constance ότι δεν μπορεί να ζήσει μόνο με το πνεύμα, αλλά πρέπει επίσης να είναι ζωντανή σωματικά. Αυτή η συνειδητοποίηση πηγάζει από την κατ’ εξακολούθηση σεξουαλική εμπειρία που έχει νιώσει μόνο με τον Mellors.

Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι, ο Λόρενς κάνει τον κύκλο του για να επιχειρηματολογήσει για άλλη μια φορά υπέρ της ατομικής αναγέννησης, η οποία μπορεί να βρεθεί μόνο μέσω της σχέσης μεταξύ άνδρα και γυναίκας (και, υποστηρίζει μερικές φορές, άνδρα και άνδρα –στην Αγγλία βρισκόμαστε …). Η αγάπη και οι προσωπικές σχέσεις είναι τα νήματα που ενώνουν αυτό το μυθιστόρημα. Ο Lawrence εξερευνά ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών τύπων σχέσεων. Ο αναγνώστης βλέπει τη βάναυση, εκφοβιστική σχέση μεταξύ του Mellors και της συζύγου του, Bertha, η οποία τον τιμωρεί εμποδίζοντας την ευχαρίστησή του. Υπάρχει ο Tommy Dukes, ο οποίος δεν έχει σχέση γιατί δεν μπορεί να βρει μια γυναίκα την οποία σέβεται πνευματικά και εν τω μεταξύ τη βρίσκει επιθυμητή. Επίσης η διεστραμμένη, μητρική σχέση που αναπτύσσεται τελικά μεταξύ του Κλίφορντ και της κυρίας Μπόλτον, της περιποιητικής νοσοκόμας του, μετά την αποχώρηση της Κονστάνς κλπ.

Απέμεινε τελείως ακίνητη, σαν να ήταν βυθισμένη στον ύπνο, σαν να ήταν βυθισμένη σε όνειρο. Ύστερα τη διαπέρασε ένα ρίγος καθώς ένιωσε το χέρι του να την ψηλαφίζει απαλά, μα παρ’ όλα αυτά με έναν τρόπο παράξενο κι επίμονα αδέξιο, μέσα απ’ τα ρούχα της.
Της έβγαλε το λεπτό μεταξένιο φόρεμά της, αργά, προσεκτικά, μέχρι που το κατέβασε τελείως και το τράβηξε από τα πόδια της. Έπειτα τρέμοντας από ανείπωτη ηδονή άγγιξε τη ζεστή κι απαλή σάρκα της, ακουμπώντας σε μια στιγμή τα χείλη του στον αφαλό της για να τον φιλήσει.

Χωρίς να μπορεί ν’ αντισταθεί μπήκε μέσα της αμέσως, για να βρει τη γαλήνη στο τρυφερό, ακίνητο κορμί της. Ήταν η στιγμή της πιο πλέριας γαλήνης γι’ αυτόν, η στιγμή που έμπαινε στο σώμα της γυναίκας.

Το "άσεμνο" στο κέντρο είναι ο περίφημος πίνακας του Gustave Courbet -
η προέλευση \ πηγή του κόσμου, που εκτίθεται στο Musée d'Orsay (Παρίσι)

Ο κοινωνιολόγος Richard Hoggart υποστηρίζει ότι το κύριο θέμα δεν είναι η σεξουαλική πλευρά αλλά η αναζήτηση της ακεραιότητας και της ολότητας.
Το κλειδί για αυτήν την ακεραιότητα είναι η συνοχή μεταξύ του νου και του σώματος, διότι «το σώμα χωρίς μυαλό είναι βάναυσο το μυαλό χωρίς σώμα… είναι μια φυγή από το διπλό μας είναι».

Ο «εραστής» εστιάζει στην ασυνέπεια του να ζεις μια ζωή που είναι «όλα μυαλό», την οποία ο Lawrence θεωρούσε ιδιαίτερα αληθινή μεταξύ των νεαρών μελών της αριστοκρατικής τάξης, όπως στην περιγραφή του για τους «δοκιμαστικούς έρωτες» της Constance και της αδερφής της Hilda στα νιάτα τους
Ο έρωτας σαν σύνδεση πρωτόγονης αναστροφής και λίγο αντι-κορύφωσης, στην αντίθεση μεταξύ νου και σώματος μέσα από τη δυσαρέσκεια προηγούμενων σχέσεων.

Η έλλειψη οικειότητας της Constance με τον σύζυγό της, ο οποίος είναι «όλα τα μυαλά» και η επιλογή του Mellors να ζήσει χωριστά από τη σύζυγό του λόγω της «βίαιης» σεξουαλικής της φύσης, τους οδηγούν σε μια σχέση που χτίζεται πολύ αργά και βασίζεται στην τρυφερότητα, το σωματικό πάθος και τον αμοιβαίο σεβασμό. Καθώς αναπτύσσεται η σχέση μεταξύ της Lady Chatterley και του Mellors, μαθαίνουν περισσότερα για την αλληλεπίδραση του νου και του σώματος. Μαθαίνει ότι το σεξ είναι κάτι περισσότερο από μια ντροπιαστική και απογοητευτική πράξη, και μαθαίνει για τις πνευματικές προκλήσεις που προέρχονται από τη σωματική αγάπη.

Το βιβλίο παρουσιάζει επίσης πλευρές του βρετανικού κοινωνικού πλαισίου των αρχών του 20ού αιώνα μέσα από τον απαγορευμένο έρωτα μιας γυναίκας σχετικά ανώτερης κοινωνικής τάξης που έλκεται από έναν «αουτσάιντερ», έναν άνδρα κατώτερης κοινωνικής τάξης ή έναν ξένο.

🌀 ℹ️  Μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο 👈  στα ελληνικά, καινούργιο ή μεταχειρισμένο υπάρχουν γύρω στις 20 εκδόσεις (το 1967 η 1^η – το 2017 η πιο πρόσφατη εκδ. “Μεταίχμιο”

David Herbert Lawrence _ Ντ.Χ.Λώρενς
11-Σεπ-1885 | 2-Μαρτ-1930

(λίγα στοιχεία –σημεία γραφής)
Παιδί κοινωνικά αταίριαστου γάμου μεταξύ ανθρακωρύχου και αστής διευθύντριας σχολείου -τα βιώματα αυτής της ασυμφωνίας αντικατοπτρίζονται τόσο στη ζωή του, όσο και στο έργο του, ιδιαίτερα στον Εραστή της λαίδης Τσάτερλι. Σπούδασε στο γυμνάσιο του Νότιγχαμ με υποτροφία και μετά στο πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης.
Το 1912 συνδέθηκε ερωτικά με τη γερμανίδα Φρήντα Γουήκλυ το γένος φον Ρίχτχοφεν (von Richthofen), σύζυγο καθηγητή του στο Πανεπιστήμιο, ταξικά πολύ ανώτερή του, έξι χρόνια μεγαλύτερή του και μητέρα τριών παιδιών, με την οποία έφυγαν μαζί στη Γερμανία και μετά στην Ιταλία, επέστρεψαν το 1914 στην Αγγλία και παντρεύτηκαν.

Τα πρώτα του έργα ασχολούνται με τις βλαβερές συνέπειες του σύγχρονου, βιομηχανοποιημένου πολιτισμού, που “αποκόπτει τον άνθρωπο από τη φύση και καθιστά τις ανθρώπινες σχέσεις προβληματικές”. Στα κατοπινά έργα του κυριαρχεί η φροϋδική ανάλυση καθώς και η σημασία που αποδίδει στη σεξουαλική συμπεριφορά, me επιστέγασμα τον «εραστή», όπου η ερωτική πράξη αποπειράται να καταργήσει την ταξική διαφορά και τις κοινωνικές συμβάσεις.

Μετά τον πόλεμο άρχισε για τον Λώρενς και τη Φρήντα η «άγρια περιπλάνηση». Ταξίδεψαν και πάλι στη Γερμανία και την Ιταλία και μετά στην Κεϋλάνη, την Αυστραλία, το Νέο Μεξικό (ΗΠΑ) και το Μεξικό. Επέστρεψαν στην Ευρώπη το 1925 και εγκαταστάθηκαν στην Ιταλία.
Το 1928 και 1929 κυκλοφόρησε σε ελάχιστα αντίτυπα, στη Φλωρεντία και στο Παρίσι, ο εραστής και, άγρια λογοκριμένο, στη Νέα Υόρκη. Το 1959 εκδόθηκε πλήρες στη Νέα Υόρκη και το 1960 στο Λονδίνο, όπου έγινε αντικείμενο της πολύκροτης δίκης, το αποτέλεσμα της οποίας ήταν η αθώωση των υπευθύνων των Penguin Books (μιλήσαμε εισαγωγικά). Το 1929 η αστυνομία έκλεισε μια έκθεση πινάκων του στο Λονδίνο και του αποδόθηκαν αργότερα υπό τον όρο να μη ξαναεκτεθούν στην Αγγλία.
Πέθανε σε σανατόριο στη Βανς (Vence) της Κυανής Ακτής, ως «καταραμένος» -εν ζωή, συγγραφέας, που –μακριά από πορνογραφίες άλλαξε την αντιμετώπιση του σεξ από την λογοτεχνία.

Δείτε  D.H. Lawrence Review

10άδες είναι οι ταινίες και τα τηλεοπτικά serial για τη Lady Chatterley αρχίζοντας από το 1955 (L’Amant de lady Chatterley γαλλική ταινία με την Danielle Darrieux, απαγορευμένη ως πορνό στις ΗΠΑ μέχρι το 1959, όταν την επέτρεψε το ανώτατο δικαστήριο και φτάνοντας μέχρι πρόσφατα.
Περνώντας από την Young Lady Chatterley (Ι+II), την Lady Chatterley In Tokyo …τη συνέχεια με την κόρη της (Lady Chatterley’s Daughter) κλπ.

·       Lady Chatterley's Lover \  2022

·       Lady Chatterley's Lover \ 1981

·       TV Movie \ 2015

·       Ο εραστής της λαίδης \ TV Mini Series \             1993

·       Young Lady Chatterley II \ 1985 - Οι απόκρυφες περιπέτειες της λαίδης Τσάτερλι

·       Η νεαρή λαίδη Τσάτερλυ \ Young Lady Chatterley \ 1977

·       Tokyo Chatterly fujin

·       Lady Chatterly's Ghost \ Chatterley’s Daughter \ Η κόρη της

Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλι, που εκδόθηκε σε περιορισμένη αγγλόφωνη έκδοση στη Φλωρεντία (1928) και στο Παρίσι (1929) κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Αγγλία το 1932, ενώ πλήρες κείμενο δημοσιεύθηκε μόνο το 1959 στη Νέα Υόρκη και το 1960 στο Λονδίνο, όταν αποτέλεσε το αντικείμενο μιας εμβληματικής δίκης αισχρότητας που στράφηκε σε μεγάλο βαθμό στην αιτιολόγηση της χρήσης στο μυθιστόρημα των μέχρι τότε ταμπού σεξουαλικών όρων.

Αυτό αντανακλά την πεποίθηση του συγγραφέα ότι οι άνδρες και οι γυναίκες πρέπει να ξεπεράσουν τους περιορισμούς της βιομηχανοποιημένης κοινωνίας και να ακολουθήσουν τα φυσικά τους ένστικτα για παθιασμένη αγάπη.

Σεξουαλική επιθυμία –
Ηθικολογίες και αστικές παλίρροιες …

Όπως ήδη αναφέραμε παραπάνω, η Constance (Connie) Chatterley είναι παντρεμένη με τον Sir Clifford, έναν πλούσιο γαιοκτήμονα που είναι παράλυτος από τη μέση και κάτω και απορροφάται από τα βιβλία του και την περιουσία του, έτσι μετά από μια απογοητευτική σχέση με τον θεατρικό συγγραφέα Michaelis, η Connie στρέφεται στον θηροφύλακα του κτήματος, Oliver Mellors, σύμβολο του φυσικού ανθρώπου, που της ξυπνά τα πάθη.

Η ιστορία της έκδοσης του Lady Chatterly's Lover παρέχει μια πλοκή αντάξια ενός μυθιστορήματος, ευρύτερα γνωστό για τις σαφείς περιγραφές της σεξουαλικής επαφής. Έγκυος η Constance από θηροφύλακα, εγκαταλείπει τον σύζυγό της και το μυθιστόρημα τελειώνει με προσωρινό χωρισμό με την ελπίδα να εξασφαλίσουν διαζύγια για να ξεκινήσουν μια νέα ζωή μαζί.

Αυτό που παραμένει τόσο ισχυρό και τόσο ασυνήθιστο σε αυτό το μυθιστόρημα δεν είναι μόνο η ειλικρίνειά του σχετικά με τη δύναμη του σεξουαλικού δεσμού μεταξύ άνδρα γυναίκας, αλλά το γεγονός ότι, ακόμη και στα πρώτα χρόνια του 21^ου αιώνα, παραμένει ένα από τα λίγα μυθιστορήματα στην ιστορία της αγγλικής λογοτεχνίας που πραγματεύονται τη γυναικεία σεξουαλική επιθυμία. Απεικονίζει την εμπειρία μιας γυναίκας από την εξαιρετική απόλαυση του καλού σεξ, την αποκαλυπτική της απογοήτευση από το κακό και την εκπλήρωσή της στο να κάνει αληθινά έρωτα, επίσης ένας διαρκής και βαθύς προβληματισμός για την κατάσταση της σύγχρονης κοινωνίας και την απειλή για τον πολιτισμό και την ανθρωπότητα της μια αδιάκοπης παλίρροιας της καπιταλιστικής εκβιομηχάνισης

Ο νόμος για τις άσεμνες δημοσιεύσεις, στο βρετανικό δίκαιο, μία από τις δύο κωδικοποιήσεις απαγορεύσεων κατά της «άσεμνης» λογοτεχνίας που εγκρίθηκε το 1857 και σε πολύ αναθεωρημένη μορφή το 1959, όχι μόνο απαγόρευσε τις άσεμνες δημοσιεύσεις, αλλά εξουσιοδότησε την αστυνομία να ερευνά χώρους στους οποίους φυλάσσονταν άσεμνες εκδόσεις προς πώληση ή διανομή. Εξουσιοδοτούσε επίσης τις ταχυδρομικές και τελωνειακές αρχές να κατάσχουν αποστολές ή αποστολές που περιείχαν τέτοιο υλικό και να διώκουν τους αποστολείς τους και προέβλεπε την καταστροφή άσεμνων δημοσιεύσεων.

Ο νόμος του 1857 δέχτηκε περισσότερο ή λιγότερο συνεχή επίθεση, γιατί θεωρήθηκε ευρέως ότι συχνά υποχρέωνε τους συγγραφείς να παραποιούν τις κοινωνικές πραγματικότητες και επικρίθηκε επίσης για τη μείωση των λογοτεχνικών προτύπων στο επίπεδο αυτού που ήταν ηθικά κατάλληλο για τους νέους. Η εφαρμογή του νόμου σε συγκεκριμένες περιπτώσεις δέχτηκε επίσης επίθεση, καθώς οι δικαστές επέτρεπαν συχνά διώξεις βάσει μεμονωμένων αποσπασμάτων. Οι δικαστές αρνήθηκαν επίσης να επιτρέψουν την απόδειξη της πρόθεσης ή του σκοπού του συγγραφέα ή της λογοτεχνικής του φήμης ή να ακούσουν τη μαρτυρία αναγνωρισμένων κριτικών λογοτεχνίας και επικρίθηκε επίσης επειδή οι διώξεις στρέφονταν συχνά εναντίον βιβλιοπωλών.

Σε μια σημαντική περίπτωση (Regina v. Hicklin, 1868) το τεστ της λογοτεχνικής ηθικής τέθηκε ως αυτό που ένας πατέρας μπορούσε να διαβάσει δυνατά στο σπίτι του. Ενώ υπήρξαν πολλές επιτυχείς διώξεις για καθαρή πορνογραφία, ο νόμος επικαλέστηκε επίσης έργα λογοτεχνικής αξίας και έργα με κοινωνικό ή ηθικό σκοπό.

Το 1954 ξεκίνησε μια προσπάθεια στο Κοινοβούλιο για την τροποποίηση του νόμου του Λόρδου Campbell, με αποτέλεσμα το 1959 σε έναν νέο νόμο περί άσεμνων δημοσιεύσεων, του οποίου οι πιο σημαντικές διατάξεις είναι:

1. ότι ένα άτομο δεν θα καταδικάζεται εάν η δημοσίευση ήταν «για το συμφέρον της επιστήμης, της λογοτεχνίας, τέχνη ή μάθηση»,

2. ότι η γνώμη των ειδικών σχετικά με τα λογοτεχνικά, καλλιτεχνικά, επιστημονικά ή άλλα πλεονεκτήματα της δημοσίευσης μπορεί να γίνει αποδεκτή ως απόδειξη,

3. ότι το έργο πρέπει να διαβαστεί στο σύνολό του, και

4. ότι οι συγγραφείς και οι εκδότες βιβλίων μπορούν να μιλήσουν για την υπεράσπιση του έργου αν και δεν έχουν κληθεί στην υπόθεση.

 

 

Τροποποιήθηκε πολλές φορές από το 1964 μέχρι σήμερα -το 1977 για να συμπεριλάβει τη διανομή “πορνογραφικών ταινιών” εξυπηρετώντας μονοπωλιακά λόμπι του τύπου και πολιτικές σκοπιμότητες σε μια Αγγλία σεξουαλικά ερμαφρόδιτη...