Η Τώνια της διπλανής μας πόρτα "έφυγε" ξαφνικά και πρόωρα ...
Γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στην κινηματογραφική σχολή IDHEC και αρχικά εργάσθηκε ως κριτικός κινηματογράφου κατά τα έτη 1963-1967.
❣️ Μερικοί άνθρωποι δεν φεύγουν ποτέ…
Η Αντωνία (Τώνια) Μαρκετάκη γεννήθηκε 28 Ιουλίου 1942 και "έφυγε" 52χρονη, σχεδόν ανήμερα των γενεθλίων της - 26 Ιουλίου 1994 ήταν μια δική μας σκηνοθέτρια, από τις σημαντικότερες της γενιάς της.
👊 Μνήμη Τώνιας Μαρκετάκη.Αντιτάχθηκε στη στρατιωτική χούντα _εντάχθηκε στο αντιστασιακό "Πατριωτικό Μέτωπο". Συνελήφθη και καταδικάστηκε από στρατοδικείο αλλά κατάφερε να δραπετεύσει και να διαφύγει στο Αλγέρι, όπου εργάσθηκε σαν παραγωγός ταινιών για αγρότες (1969 - 1971). Μετά την πτώση της Δικτατορίας επέστρεψε στην Ελλάδα, συμμετείχε στο συνδικαλιστικό κίνημα και εκλέχθηκε πρόεδρος του συλλόγου των Ελλήνων σκηνοθετών.
ℹ️
Σκηνοθέτησε τρεις ταινίες μεγάλου μήκους.
- Για την ταινία της Ιωάννης ο βίαιος (1973) τιμήθηκε με βραβείο σκηνοθεσίας και σεναρίου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Ακολούθησαν οι ταινίες
- Η τιμή της Αγάπης (1984), βασισμένη στο μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη και Κρυστάλλινες νύχτες (1992).
Τιμή δεν έχει η αγάπη,
τιμή δεν έχει κι η ζωή.
Ποιος την πουλά, ποιος αγοράζει,
ποιος τήνε βγάζει στο σφυρί;
Τιμή δεν έχει η αγάπη,
τιμή δεν έχει κι η ζωή.
Όποιος την έχει τήνε δίνει
με μια ματιά, μ' ένα φιλί.
Αν έχεις λίγη αγάπη, δως μου
να μου γλυκάνεις τη ζωή.
Τιμή δεν έχει η αγάπη,
τιμή δεν έχει κι η τιμή.
Η τιμή της Αγάπης: Μια υπέροχη ιστορία αγάπης, προδοσίας και κοινωνικής συνειδητοποίησης, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη "Η τιμή και το χρήμα", δίνει την ευκαιρία στην Τώνια να κάνει το κοινωνικό πορτρέτο ενός κόσμου ο οποίος βρίσκεται σε συνεχή κοινωνική και οικονομική μετεξέλιξη. Επτά Κρατικά Βραβεία Ποιότητας στη Θεσσαλονίκη (ταινίας, σεναρίου, α΄ γυναικείου ρόλου, μακιγιάζ, ενδυματολογίας, φωτογραφίας και μουσικής για την υπέροχη δουλειά της Ελένης Καραΐνδρου).
Με τους: Άννυ Λούλου _Τούλα Σταθοπούλου _Στρατή Τσοπανέλη
Η Επιστήμη, γυναίκα ενός αλκοολικού και μητέρα τεσσάρων παιδιών, δουλεύει εργάτρια σε εργοστάσιο, στην Κέρκυρα των αρχών του 20ού αιώνα. Η μεγάλη της κόρη της Ρήνη ξελογιάζεται από τον Ανδρέα, γόνο ξεπεσμένης αριστοκρατικής οικογένειας του νησιού, ο οποίος προσβλέπει όμως - με ιδιοτέλεια - κυρίως στη μικρή της προίκα. Ο άντρας απαγάγει την κοπέλα, με τη θέλησή της, την βιάζει και την αφήνει έγκυο, αλλά τελικά διαφωνεί με τη μητέρα για την προίκα. Η κοπέλα επαναστατεί, αρνείται να τον παντρευτεί, όταν διαπιστώνει πως είναι ένας ποταπός συμφεροντολόγος, και συγκρούεται και με εκείνον αλλά και με τη μητέρα της, αποφασίζοντας να εργαστεί και να μεγαλώσει μόνη της το παιδί που περιμένει.
Μεταφέροντας στη μεγάλη οθόνη τη νουβέλα του Θεοτόκη, η Τώνια Μαρκετάκη, στη δεύτερη ταινία της καταγράφει την καταπίεση μιας γυναίκας στις αρχές του αιώνα, ενός πλάσματος που από τις υπάρχουσες κοινωνικές συνθήκες μεταμορφώνεται σ' ένα άβουλο αντικείμενο προς αγορά. Η εικόνα της Ρήνης, της ανύπαντρης μητέρας που έρχεται σε σύγκρουση τόσο με την ανδρική όσο και τη μητρική εξουσία στην ελληνική επαρχία, εκπροσωπεί την εικόνα της γυναίκας που διεκδικεί την ακεραιότητα της ύπαρξής της και την αυτοεκτίμησή της σε μια προσπάθεια αυτοκαθορισμού της ίδιας της ταυτότητάς της. Πρόκειται για ένα δράμα εποχής, με έντονα στοιχεία κοινωνικής κριτικής κυρίως σε σχέση με την τάξη και το φύλο. Η Μαρκετάκη, μένοντας πιστή στο κείμενο του συγγραφέα, αποτύπωσε έξοχα την κοινωνία της εποχής, τις αντιθέσεις των τάξεων, το πολιτικό κλίμα, και ταυτόχρονα παρουσίασε μια ομάδα πειστικότατων χαρακτήρων, χάρη και στις θαυμάσιες ερμηνείες των ηθοποιών. Εξαιρετική τόσο η μουσική (Ελένη Καραΐνδρου) όσο και το τραγούδι της ταινίας (Δήμητρα Γαλάνη) που έγινε μεγάλη εμπορική επιτυχία.
- 🎥 Όλη ταινία εδώ 📍
Επίσης σκηνοθέτησε την τηλεοπτική σειρά Το Λεμονοδάσος (1978), που αποτελεί μεταφορά του μυθιστορήματος του Κοσμά Πολίτη.
Πέθανε ξαφνικά, από έμφραγμα του μυοκαρδίου, στις 26 Ιουλίου του 1994, πριν συμπληρώσει τα 52 της χρόνια και πριν προλάβει να σκηνοθετήσει την "Κυρα Κυραλίνα" του "κόκκινου" Παναΐτ Ιστράτι, που προετοίμαζε για χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ℹ️ Η αντιγραφή και χρήση (αναδημοσίευση κλπ) αναρτήσεων στο σύνολό τους ή αποσπασματικά είναι ελεύθερη, με απλή αναφορά στην πηγή
ℹ️ Οι περισσότερες εικόνες που αναπαράγονται σε αυτόν τον ιστότοπο είναι πρωτότυπες ή μακέτες δικές μας.
Κάποιες που προέρχονται από το διαδίκτυο, αν δεν αναφέρεται κάτι συγκεκριμένο τις θεωρούμε δημόσιες χωρίς «δικαιώματα» ©®®
Αν υπάρχει πηγή την αναφέρουμε πάντα
Τυχόν «ιδιοκτήτες» φωτογραφιών ή θεμάτων μπορούν ανά πάσα στιγμή να επικοινωνήσουν μαζί μας για διευκρινήσεις με e-mail.
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ
🔻 Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.
Αν σχολιάζετε σαν «Ανώνυμος» καλό είναι να χρησιμοποιείτε ένα διακριτικό όνομα, ψευδώνυμο, ή αρχικά
🔳 ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΧΟΛΙΑ:
Α) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog
Β) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Γ) εκτός θέματος ανάρτησης
Δ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Παρακαλούμε τα σχόλια σας στα Ελληνικά - όχι "Greeklings"