Γιορτάστηκε με μεγαλοπρέπεια και 🎈 συμμετοχή εκατομμυρίων λαού η πρωτομαγιά 🇨🇺 στο νησί της Επανάστασης

Ξαφνικά _πριν λίγες μέρες (27-Απρ) διαβάσαμε στην Granma (όργανο του ΚΚ Κούβας) πως “το γεγονός ότι δεν θα υπάρξει φέτος η μεγάλη κεντρική παρέλαση, σε μια λεωφόρο, αλλά επί μέρους δράσεις, πιο κοντά στο σπίτι του εργάτη και της οικογένειάς του, θα σηματοδοτήσει μόνο τις διαφορές με την παράδοση και όχι τη σημασία της μέρας που εκφραζόταν πάντα μαζικά”.

Η εργατική πρωτομαγιά _1ο. de Mayo για το νησί της επανάστασης φέρει 62+ χρόνια το βαρύ φορτίο των μεγαλύτερων στον κόσμο εκδηλώσεων, όπου εκατομμύρια κουβανών κάθε ηλικίας παίρνουν μέρος στην καθιερωμένη γιορτή _φόρο τιμής της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου που αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες στιγμές της ταξικής πάλης. Δεν είν΄αργία είναι ΑΠΕΡΓΙΑ! _στον αντίποδα της μέρας των λουλουδιών των αστών.

Από το 1959 _ano primero dela revolucion, οι αρχές _με επικεφαλής το ΚΚ Κούβας διοργανώνουν τη μεγάλη μαζική εκδήλωση στην Plaza de la Revolución _Πλατεία της Επανάστασης, διαθέτοντας χιλιάδες λεωφορεία και κάθε είδους μέσο μαζικής μεταφοράς, για να φτάσουν εκεί οι διαδηλωτές (το 2020 και το 2021 είχε ανασταλεί λόγω της πανδημίας του Covid-19).
Θυμίζουμε, όπως είναι γνωστό ‑κυρίως στους άσπονδους “φίλους” της Κούβας, πως ο χρόνος σταμάτησε και (ξανα)ξεκίνησε, την τελευταία μέρα του 1958, όταν οι “barbudos”, με επικεφαλής τον Φιντέλ — Comandante en jefe Fidel Castro Ruz, μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες λαού απελευθέρωναν την Αβάνα και κέρδιζαν με τα όπλα την εξουσία, ενώ ο δικτάτορας, Φουλχένσιο Μπατίστα, εγκατέλειπε το νησί της επανάστασης, μαζί με την κουστωδία του

Και από τότε ξεκίνησε η δοξασμένη και δύσκολη πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού … Año Primero (1ο) de la revolución  — Año 2ο de la revolución … “1η  χρονιά από την επανάσταση”, “2η  χρονιά από την επανάσταση” … και κάπως έτσι μέσα από ατραπούς και πισωγυρίσματα και νίκες και ερωτηματικά σε κρίσιμα σταυροδρόμια έφτασαν αισίως στο “Año 62ο+ de la revolución”.

Προσωπικά είχαμε την τύχη και την τιμή να πάρουμε μέρος σε κάποιες από αυτές τις αξέχαστε πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις (1968, 1981, 1992, 2004 κά. τους παλιούς καλούς καιρούς του un Fidel que vibra en la montaña…)

“…
Δεν είναι χαλαροί καιροί, το ξέρουμε. Η καθημερινή ζωή μιλάει στο πετσί του καθενός για τις πιέσεις που μας επιβάλλουν οι ελλείψεις, το άμεσο αποτέλεσμα που προκαλεί ο τρομερός πόλεμος που μας κάνουν, τα ισχυρά χέρια μιας αυτοκρατορίας στο λαιμό της Κούβας, ώστε να υποφέρουμε _λέγοντας ότι είναι για να μας βοηθήσουν, να βοηθήσουν τον κόσμο, πνίγοντάς τον.
Αυτή την Πρωτομαγιά, για παράδειγμα, δεν θα γίνει παρέλαση γιατί δεν υπάρχουν αρκετά καύσιμα για τη μεταφορά τόσου κόσμου στην Plaza de la Revolución. Αλλά θα υπάρχουν οι ίδιοι άνθρωποι, ακόμα κι αν είναι σε άλλες πλατείες, πιο κοντά στα σπίτια τους, άνθρωποι που θα πάνε να στηρίξουν τη χώρα τους, την Επανάστασή τους, γιατί οι Κουβανοί δεν είναι αδαείς.

Έχουν αίμα στις φλέβες τους, βέβαια, και η ελλείψεις τους στενοχωρούν, αλλά τσατίζονται πολύ περισσότερο ξέροντας τις προθέσεις όσων δεν μας γουστάρουν, όσων είναι αλλεργικοί σε αυτή την αντίστασή μας.
Δεν καταλαβαίνουν ότι η Κούβα δεν το βάζει κάτω, δεν παραδίδεται, δεν πουλάει τον εαυτό της στην “αφθονία” που μας προσφέρουν, αυτοί που “κάνουν τόσα πολλά για εμάς” …αυτή τη φορά κοντά στο σπίτι μας, θα διατρανώσουμε ότι δεν θα τα παρατήσουμε, ότι δεν θα ξεπουληθούμε.

Η έλλειψη καυσίμων
ακυρώνει (;;) την παρέλαση της Πρωτομαγιάς
για πρώτη φορά από το 1959…

Θυμίζουμε πως τον περασμένο Αύγουστο ξέσπασε πυρκαγιά στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του Ματάνσας (100 χλμ ανατολικά της Αβάνας), τις μεγαλύτερες στην Κούβα, με αρκετούς νεκρούς \ αγνοούμενους και πάνω από 130 τραυματίες, όπου καταστράφηκαν τέσσερις (υπερ)δεξαμενές, πετρελαίου όγκου ~105 εκατομμυρίων λίτρων. Η φωτιά έκαιγε επί μέρες παρά τη βοήθεια από το Μεξικό και τη Βενεζουέλα, που έστειλαν εξοπλισμό και ειδικούς.

Η απώλεια καυσίμων, στρατηγικής σημασίας για την τροφοδοσία των θερμοηλεκτρικών σταθμών της Κούβας, επιδείνωσε ήδη υπάρχοντα προβλήματα στην ηλεκτροδότηση του νησιού που δεν φαίνεται να έχει άμεση λύση. Έχει δοθεί προτεραιότητα στον ανεφοδιασμό των οχημάτων που προορίζονται για δημόσια χρήση (ασθενοφόρα, λεωφορεία, ταξί κλπ), ουρές στα βενζινάδικα της Αβάνας ταλαιπωρούν τους οδηγούς ΙΧ, ενώ σε ορισμένες επαρχίες η πώληση βενζίνης και ντίζελ γίνεται με δελτίο.

Μέχρι πριν από λίγες ημέρες, η απόφαση της κυβέρνησης ήταν να πραγματοποιήσει την παρέλαση παρά τα προβλήματα στην προμήθεια καυσίμων. Όμως, την τελευταία στιγμή οι αρχές αναθεώρησαν αυτή τη θέση και επέλεξαν τον “εξορθολογισμό των πόρων”.

Πρωτομαγιά:
ένα τραγούδι για τον ηρωισμό
του κουβανικού λαού

Ο ηγέτης της Κουβανικής Επανάστασης Ραούλ Κάστρο και ο Ντίαζ-Κανέλ ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος και Πρόεδρος του νησιού της Επανάστασης, ήταν επικεφαλής των διαδηλώσεων της Πρωτομαγιάς  της Παγκόσμιας Ημέρας των Εργαζομένων στην Αβάνα

Διαφορετικοί χώροι, ίδια συναισθήματα. Περισσότεροι από 100.000 εργαζομένου λαού συναντήθηκε στον πεζόδρομο της Αβάνας, στην περιοχή γνωστή ως La Piragua, για να γιορτάσει την 1η Μάη, με αλλαγές λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η χώρα στην προμήθεια καυσίμων.

Επτά το πρωί, με την πρώτη αχτίδα της αυγής, με χιλιάδες εργάτες και την παρουσία του Comandante _Διοικητής του Επαναστατικού Στρατού José Ramón Machado Ventura και μέλη του ΠΓ, του πρόεδρου της Εθνοσυνέλευσης Λαϊκής Εξουσίας (Asamblea Nacional del Poder Popular), του υπΕξ Bruno Rodríguez Parrilla και πολλά ακόμη στελέχη τους Κόμματος και της κυβέρνησης

Μπροστά στη θάλασσα αντηχούσε η φωνή της συνέχειας, αυτή που δεσμεύεται να δώσει στην Κούβα τον καλύτερο εαυτό της, να ανταποκρίνεται σε μια διαδικασία που –ακόμα και κάτω από τις πιο αδιανόητες αντιξοότητες– έχει καθαρό στόχο και επιδιώκει να τελειοποιηθεί.

Όπως σε κάθε γιορτή ο κόσμος χορεύει _ήταν δύσκολο να ελέγξουμε τα πόδια μας … από τις επτά το πρωί,

Συγχορδίες vanvaneros, congas που ελίσσονται στο μεγάλο ανθρώπινο μπλοκ, τραγούδια στα κέντρα δουλειάς, ντραμς, φωνές, παντομίμα, σημάδια φτιαγμένα με τα χέρια που χτίζουν... όλον αυτόν τον ζωτικό ήχο, σε ένα μεγάλο λαϊκό πανηγύρι: αυτός είναι πραγματικά ο λαός της Κούβας, όχι αυτός που οι εχθροί ζωγραφίζουν νικημένο και σβησμένο απ΄το χάρτη, αλλά εκείνος που συνωστίστηκε κάτω από τον ουρανό του, αυτή την 5^η Μαΐου.

Αυτή δεν ήταν μια συνηθισμένη μέρα. Κάθε 1^η Μάη είναι συνήθως η μέρα των παρελάσεων, προς τις μεγάλες πλατείες της χώρας _στην Αβάνα, από όλους τους δήμους της, οι ανθρώπινες παλίρροιες συγκλίνουν στην ιστορική Plaza de la Revolución.

Φέτος άλλαξε λίγο αλλά όχι η καρδιά της

Μπροστά στο κύμα αντηχούσε η φωνή της συνέχειας, οι εγκάρδιες αλήθειες της μελωδίας του εργάτη γης

Ο οκτασύλλαβος δονήθηκε en la espinela:  Mayo, ante la inmensidad / Del cielo de la Piragua / Entre los cubanos fragua / lazos de fraternidad.
Μάης, πριν από την απεραντοσύνη / un pueblo resistente, trabajador y valiente no sabe de retroceso, y para los ilusos, quedó clara la sentencia:  No está en nuestro diccionario / la palabra rendición.
Από τον ουρανό της Πιράγουα / Μεταξύ των Κουβανών σφυρηλατήστε / δεσμούς αδελφότητας.
Οι βάρδοι τραγούδησαν μπροστά “ένας λαός ανθεκτικός, εργατικός και γενναίος” που “δεν ξέρει να γυρίσει πίσω», και για τους πλανεμένους η πρόταση ήταν ξεκάθαρη: Η λέξη παραδίνομαι / δεν υπάρχει στο λεξικό μας.

5 Μάη 2023 _δράσεις Πρωτομαγιάς,
día del trabajador μέρας των εργατών (Granma)

Σήμερα η Κούβα ξύπνησε με τα γιορτινά της. Από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη, μια μαζική απάντηση από τον λαό που συνεχίζει να αντιστέκεται σε όλες τις επιθέσεις, που προσπαθεί να τις αποφύγει, που φιλοδοξεί να προχωρήσει ανεξάρτητα από τη διεστραμμένη εχθρότητα με την οποία του επιτίθενται.

Ο ηγέτης της Κουβανικής Επανάστασης, Στρατηγός Raúl Castro Ruz _Ραούλ Κάστρο και ο Α' Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος και Πρόεδρος της Δημοκρατίας Miguel Díaz-Canel Bermúdez Ντίαζ-Κανέλ μαζί με το λαό συμμετέχουν στον εορτασμό για την Παγκόσμια Ημέρα των Εργαζομένων, στην Αβάνα.

Αυτήν την 5^η Μάη, η Πατρίδα θα αναλογιστεί για άλλη μια φορά πώς τα παιδιά της υπερασπίζονται «τη μεγάλη ενότητα (...) που πρέπει πάντα να φροντίζουμε σαν κόρη οφθαλμού» –όπως είπε ο Ραούλ Κάστρο – Οι δρόμοι και οι πλατείες σε όλη τη χώρα θα πιστοποιήσουν ότι οφείλουμε αυτό που είμαστε ενωμένοι, για την σοσιαλιστική πατρίδα.

Οι εορτασμοί συμπίπτουν με τα 205 χρόνια του Καρλ Μαρξ και έχουν κίνητρα τόσο υψηλά όσο ο Comandante en Jefe Fidel, μια πρωτομαγιά πριν από 23 χρόνια, καθόρισε _για πολλοστή φορά τι είναι και τι σημαίνει η Επανάσταση.

¡Venceremos!, Θα νικήσουμε!
Το γεμάτο πεποίθηση και αποφασιστικότητα σύνθημα,
είναι και πάλι στις επάλξειςς.

Στη La Piragua (σσ. επαρχία Cienfuegos) ο ανώτατος άρχοντας (ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Κούβας και Πρόεδρος της Δημοκρατίας) Díaz-Canel, βαδίζει από το κτήριο της Επανάστασης, μαζί με εργάτες, ηγέτες φοιτητών και το CDR, επικεφαλής _όπως και σε ολόκληρη την Κούβα, περισσότερων από εκατό χιλιάδων λαού, για να γιορτάσουν την Παγκόσμια Ημέρα των Εργαζομένων, μαζί με τους Κουβανούς και μη από το εξωτερικό, που βρίσκονται στο νησί για να γιορτάσουν αυτή τη μέρα.

Πρωτομαγιά:
ένα τραγούδι στον ηρωισμό
του κουβανικού λαού

Διαφορετικοί χώροι, ίδια αίσθηση. Με αυτήν την προϋπόθεση, μια μικρή αντιπροσώπευση περισσότερων από εκατό χιλιάδων εργαζομένων συναντήθηκε την Παρασκευή στον πεζόδρομο της Αβάνας για να γιορτάσει την 1^η Μάη, μια αλλαγή λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζει τελευταία το νησί με την προμήθεια καυσίμων.

Με παρουσία του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, στρατηγού Ραούλ Κάστρο και του Díaz-Canel από τις επτά το πρωί η Παγκόσμια Ημέρα Εργαζομένων σε αυτόν τον χώρο των ιστορικών και πολυάριθμων κινητοποιήσεων, πολλές από τις οποίες _ιστορικές με τον Φιντέλ εν ζωή.
Από εδώ, τιμήθηκε μέσα από τη δράση και τη σκέψη και ο Εθνικό μας ήρωας José Martí για την 170^η επέτειο από τη γέννησή του, ο Antonio Maceo και τα 145 χρόνια της αδιάλλακτης δράσης του Baraguá οι ήρωες των επιθέσεων στους στρατώνες Moncada και Carlos Manuel de Céspedes, στην 70ή επέτειο αυτού του άθλου, και στον Guerrillero Heroico (σσ. έτσι ονομάζουν στην Κούβα τον Τσε Γκεβάρα) στα 95^α γενέθλιά του.

«Στην Πατρίδα Χέρια και Καρδιά», #ALaPatriaManosYCorazón είναι το σύνθημα που προεξήρχε του εορτασμού της 1^ης Μάη, με την ευκαιρία αυτή, προηγήθηκε και η Διεθνής Αντιιμπεριαλιστική Συνάντηση Αλληλεγγύης στην Κούβα, η οποία επέτρεψε σε περισσότερους από χίλιους εκπροσώπους 271 πολιτικών, νεολαιίστικων, συνδικαλιστικών και κοινωνικών οργανώσεων από 58 χώρες να μοιραστούν την κουβανέζικη  πραγματικότητα σήμερα και να διαπιστώσουν την ικανότητά μας να ξεπερλασουμε εμπόδια και  ελλείψεις, επιβεβαιώνοντας την αλληλεγγύη και τη δέσμευση ότι η Κούβα δεν είναι μόνη.

Η Keren Urrutia Pérez, ερευνήτρια στο Κέντρο Γενετικής Μηχανικής και Βιοτεχνολογίας, μίλησε εκ μέρους της ομάδας των επιστημόνων και των εργαζομένων στον τομέα της υγείας, πρωταγωνιστές του ιστορικού άθλου που έσωσε χιλιάδες ζωές κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Τόνισε ότι αν σήμερα _και ουσιαστικά από δθο χρόνια, ελέγχουμε 100% την πανδημία του COVID-19, αυτό οφείλεται στα κουβανικά εμβόλια και στο μεγαλείο των Κουβανών επιστημόνων και εργαζομένων στον τομέα της υγείας, μια μάχη που δώσαμε όλοι μαζί. «Δεν θα απογοητεύσουμε ποτέ την κληρονομιά του Φιντέλ ή τα επιτεύγματα της Επανάστασης και πάντα θα αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο», είπε.
Στην ομιλία της, κατήγγειλε την εντατικοποίηση του φονικού εμπάργκο και ζήτησε τον αποκλεισμό της Κούβας από τη λίστα των χωρών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία, ενώ ευχαρίστησε τις κουβανικές ταξιαρχίες διεθνιστικής αλληλεγγύης που ήταν παρόντες σε αυτή την εκδήλωση.
«Οι νέοι επιτέθηκαν στο Moncada, αποβιβάστηκαν στο Granma, ανέβηκαν στη Sierra Maestra και έκαναν αυτή την Επανάσταση. Για το λόγο αυτό, οι νέοι αυτών των καιρών γνωρίζουν την ευθύνη που έχουμε και δεν θα τους απογοητεύσουμε», τόνισε.

Μιλώντας, το μέλος του ΠΓ και ΓΓ της Central de Trabajadores de Cuba (σσ. Συνομοσπονδία Εργαζόμενων Κούβας CTC), Ulises Guilarte de Nacimiento, υπενθύμισε ότι έγιναν πολλές μάχες στο Malecón στην Αβάνα για να κατοχυρωθεί το δικαίωμα της Κούβας στην κυριαρχία και την ανεξαρτησία της, απαιτώντας και πετυχαίνοντας την επιστροφή του μικρού Elián και των Πέντε Ηρώων, μεταξύ άλλων σημαντικών γεγονότων που έχουν σημαδέψει την ιστορία της Πατρίδας.
Αυτή η αλλαγή τόπου, εξήγησε, συνάδει με τους σημερινούς περιορισμούς ανεπάρκειας καυσίμων, ως μέρος της σύνθετης οικονομικής κατάστασης που βιώνει η χώρα, επιδεινούμενη από τις αρνητικές επιπτώσεις του μεγαλύτερου, εντεινόμενου και πολυδιάστατου αποκλεισμού που δέχτηκε ποτέ έθνος στον πλανήτη, χωρίς να να αγνοήσουμε τις ελλείψεις μας στη διοικητική διαχείριση.

Ο Γενικός Γραμματέας της CTC επιβεβαίωσε ότι, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, σύμφωνα με το λαϊκό αίσθημα, αποφασίστηκε να γίνει ο εορτασμός της 1^ης Μάη σε όλο το νησί πολλαπλασιάζοντας τη συμμετοχή του κόσμου, ακόμη και σε συνθήκες ορθολογισμού και λιτότητας, με την πραγματοποίηση δράεων επί πολλές ημέρες, σε πλατείες, κοινότητες, λαϊκά συμβούλια, φοιτητικά και εργατικά κέντρα (σσ. μέχρι σήμερα όλη Κούβα συνέρρεε στην 72.000μ² _πολύ μικρή για τα εκατομμύρια διαδηλωτών, plaza de la revolucion _πλατεία της επανάστασης στην Αβάνα).
«Σήμερα, μετά από μια νέα δυναμική λόγω των επιπτώσεων και της κλιματικής αλλαγής, είμαστε εδώ, μαζί με εκατομμύρια Κουβανούς σε όλο το νησί. δείχνοντας ότι παραμένουμε ενωμένοι γύρω από την Επανάσταση, παλεύοντας με τη δική μας δύναμη και ταλέντο για να πετύχουμε ένα καλύτερο μέλλον, ξεπερνώντας τις δυσκολίες που περιορίζουν την πρόοδο των αναπτυξιακών σχεδίων της χώρας. ενεργώντας πάντα με την αρχή ότι μόνο εκείνοι που αγωνίζονται, αντιστέκονται και δεν τα παρατάνε είναι αυτοί που έχουν το δικαίωμα να πετύχουν. Εμείς οι Κουβανοί δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ τον σταθερό μας σκοπό να συνεχίσουμε κερδίζοντας νέες νίκες», είπε.

Ο Guilarte de Nacimiento εξέφρασε ότι αυτό το φεστιβάλ του παγκόσμιου προλεταριάτου είναι αφιερωμένο στον καθημερινό ηρωισμό του λαού μας, στην υψηλή ευθύνη και την αποφασιστική συμβολή των εργαζομένων για την επίτευξη ανώτερης απόδοσης της οικονομίας, ενώ επικεντρώθηκε στην αύξηση και τη διαφοροποίηση της παραγωγής τροφίμων, αξιοποιώντας τις αδρανείς παραγωγικές ικανότητες, αυξάνοντας τα κέρδη σε συνάλλαγμα, με εδραίωση των μετασχηματισμών της Σοσιαλιστικής Κρατικής Επιχείρησης, την αποτελεσματικότητα της επενδυτικής διαδικασίας με συμπληρωματικότητα των οικονομικών παραγόντων και των ξένων επενδύσεων.
Τόνισε ότι θα κρατήσουμε ψηλά τις σημαίες αλληλεγγύης στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα και στους εργαζόμενους που ζουν σε συνθήκες εκμετάλλευσης και διακρίσεων, σε περιβάλλοντα που επηρεάζονται από την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του.

Οι διδασκαλίες των Lázaro Peña, Alfredo López, Jesús Menéndez, José María Pérez, Aracelio Iglesias και πολλών άλλων ηγετών των συνδικάτων, μόνιμα και εμπνευσμένα σύμβολα της εργατικής τάξης, είναι πλήρως παρούσες.
«Σύμφωνοι με το παράδειγμά τους, ας συνεχίσουμε να προσθέτουμε στην Πατρίδα, χέρια και καρδιά, αντιμετωπίζοντας κάθε πρόκληση με την ίδια σταθερότητα που μας έφερε εδώ, με την αμετάκλητη πεποίθηση ότι θα πετύχουμε τη νίκη στο δρόμο που θα συνεχίσουμε να κάνουμε, μεταξύ όλων , μια Κούβα καλύτερη», κατέληξε.

Σαντιάγο δε Κούβα

Ποιος είπε ότι ένα 1^ro. de Mayo, δεν μπορεί να γιορτάζεται στις 5; Το ΝΑΙ μπορεί να απιδειχθεί σε όλους, στο Santiago de Cuba _Plaza de la Revolución Antonio Maceo, με τη μαχητική και ενθουσιώδη πορεία με την οποία περισσότεροι από 300.000 εργάτες με τις οικογένειές τους επιβεβαίωσαν την ενότητα και τη δύναμη της Επανάστασης.

Το φεστιβάλ φωτίστηκε όχι μόνο από τις ακτίνες του ήλιου που αναδύθηκαν νωρίτερα από το συνηθισμένο πάνω από την οροσειρά Gran Piedra, αλλά και από τη σταθερότητα των παιδιών αυτής της γης, όπως ο νεαρός εργάτης της αγροτοδασικής εταιρείας αυτού του λόφου και η Alianny León Barroso, η οποία ήρθε με τα πόδια από το El Caney με δύο από τα μικρά της παιδιά (σσ. 6χλμ απόσταση). «Ήρθα», είπε …ενώ τα κορίτσια κινούνταν στο ρυθμό του conga, «για να πω στον Διοικητή Ramiro Valdés και στις τοπικές αρχές ότι θα συνεχίσουμε να προωθούμε την πρωτοποριακή παραγωγή τροφίμων και την ολοκληρωμένη ανάπτυξη του τους λόφους μας, τους πρώτους όπου ο Φιντέλ ήθελε να συνεχίσει τον αγώνα μετά τη Μονκάδα».

Επίσης, με τη μικρή του κόρη στους ώμους του, παρέλασε ο Jesús Aguilar Hernández, εργάτης στο θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο Antonio Maceo (Renté), ο οποίος διαβεβαίωσε ότι, με δύο μονάδες υπό συντήρηση, μία _μόνο σε λειτουργία και μιά που ετοιμάζεται, αφήνοντας στη θέση του τη σύντροφό του θα ξαναγύριζε αμέσως στο χώρο του, έχοντας δώσει _ως όφειλε το “παρών”.

Με τη χαρά στο πρόσωπο, η διευθύντρια της Comercializadora de Combustible, Lisette González Sardinas, φαινόταν να αντικατοπτρίζει τη βούληση της ομάδας για κόκκινα μεροκάματα διανομής 7.000 φιαλών υγροποιημένου αερίου στα σημεία πώλησης, τις οποίες θα αφιέρωναν στον εορτασμό, μαζί με την ολοκλήρωση των αποθηκευτικών δυνατοτήτων.
«Αυτή τη στιγμή - επιβεβαίωσε -, μπορούμε να πούμε ότι οι αποθηκευτικές δυνατότητες έχουν ήδη πληρωθεί και επειδή σε αυτήν την πόλη τα καύσιμα από το Λας Τούνας στο Γκουαντάναμο είναι εξασφαλισμένα, έχουμε δύναμη να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με σθένος για την συνεχή διαθεσιμότητας. φυσικού αερίου σε αυτή την εκτεταμένη περιοχή».

Ο εργαζόμενος της Laboratorio Farmacéutico Oriente Company, Oscar Nash Rodríguez, έδειξε τόσο περήφανος στην ομάδα του όταν μιλούσε για τη συμμόρφωση με το σχέδιο παραγωγής ορού, την παράδοση της αλπραζολάμης, την αποκατάσταση του Nutriforte και νέα φυσικά προϊόντα που αναμένει ο λαός.

Αναμφίβολα, είναι τα χέρια και η καρδιά που αφιερώνουν οι κάτοικοι του Σαντιάγο στην Πατρίδα, που τίμησαν τις σημαίες τους, με τα congas (ταμπούρλα) και τις δεσμεύσεις σε μια πλατεία γεμάτη φως, που παρούσες οι ξένες αντιπροσωπείες υποκλίνονται στον 91χρονο Comandante Ramiro Valdés Menéndez του κινήματος της 26^ης Ιουλίου (σσ. ιστορικό στέλεχος της επανάστασης και πρώην αντιπρόεδρο της Κούβας)

Ένα προλεταριακό φεστιβάλ
για την ενότητα και τον ηρωισμό ενός λαού

Bayamo \ Granma: με το πρώτο φως αυτής της ιστορικής 5^ης  Μαΐου στην πρωτεύουσα της Granma, ο Boris Zamora Zamora, μαζί με τα μικρά παιδιά του, ήταν δίπλα στην Plaza de la Patria Bayamesa για να ενταχθούν στους χιλιάδες εργάτες σε αυτή την πόλη ως πρωταγωνιστής στην παρέλαση για της Πρωτομαγιάς.
«Είμαστε εδώ γιατί είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι μέρος της οικονομικής συγκρότησης της χώρας μας και ήρθαμε να επικυρώσουμε τη δέσμευσή μας προς το έθνος και την επανάσταση», είπε στην εφημερίδα ο Μπόρις, ο οποίος είναι ένας από τους εκπροσώπους του Sublimagen mipyme σε αυτήν την ανατολική επαρχία (σσ. Sublimagen mipyme: κρατική εταιρεία εξάχνωσης, αφιερωμένη στο σχεδιασμό και την εκτύπωση αντικεικειμένων σε διάφορες μορφές).
Σύμφωνα με αυτόν τον νεαρό οικονομικό παράγοντα, η παρουσία στο φεστιβάλ του προλεταριάτου της Granma είναι καθήκον αλλά και πηγή υπερηφάνειας. «Είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που παρελαύνω μαζί με τους εργαζόμενους του Συνδικάτου Επικοινωνιών και δεν ήθελα τα παιδιά μου να χάσουν μια τόσο ιδιαίτερη στιγμή γιατί είναι το μέλλον της χώρας», πρόσθεσε.

Πολύ κοντά, σε ένα από τα πρώτα τετράγωνα που γέμισαν την παρέλαση στο Bayamo με χρώμα και χαρά, ο παππούς Marcos García μαζί με τον εγγονό του που μόλις τεσσάρων ετών, σχολίασαν επίσης συναισθηματικά στη Granma ότι “συμμετέχει στην παρέλαση για περισσότερα από σαράντα χρόνια”, γιατί είναι “εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας του Προλεταριάτου”
“Φέτος η παρέλαση έχει ειδικά κίνητρα, γιατί εμείς οι Κουβανοί έπρεπε να αντιμετωπίσουμε πολλές ελλείψεις και η χώρα έπρεπε να ξεπεράσει κάθε είδους εμπόδια, αλλά είμαστε ακόμα εδώ, πολεμώντας και υπερασπιζόμαστε την κυριαρχία μας, και αυτό σημαίνει ενότητα και αντίσταση για το λαό μας”, είπε.

Εκπροσωπώντας το σωματείο εργαζομένων στη βιομηχανία τροφίμων, η Alina Gómez Santos σχολίασε επίσης ότι η επιστροφή στην πλατεία με τους συναδέλφους της σημαίνει δέσμευση στις προκλήσεις που έχει αυτός ο κλάδος, λέγοντας “σήμερα είμαστε εδώ βάζοντας τα χέρια και την καρδιά μας στην Πατρίδα αύριο θα προτάξουμε το στήθος στην παραγωγή τροφίμων”.

Μια γη Mambisa πάντα παρουσα

Περήφανος στην Plaza de la Revolución που φέρει το όνομά του, ο υποστράτηγος Mambí, Vicente García González, δυναμικά παρών, για άλλη μια φορά, μέσα από την αναφαίρετης υποστήριξης του λαού του Las Tunas σ’ αυτή την ασύγκριτη κοινωνική διαδήλωση.
Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Central de Trabajadores de Cuba, οι γιοι αυτής της γης παρέλασαν, όχι μόνο στην πρωτεύουσα της επαρχίας, αλλά και σε όλους τους δήμους _ακόμη και στα μικρότερα χωριά με τη συνήθη αγαλλίαση και τις πρωτοβουλίες, αντιμετωπίζοντας τις  πολυπλοκότητες των ημερών που ζούμε.

Η μέρα που έζησε σήμερα το πρωί αναμφίβολα συγκίνησε τον William Rosales Hidalgo, διεθνιστή από την Αγκόλα και συνταξιούχο των Fuerzas Armadas Revolucionarias _Επαναστατικών Ένοπλων Δυνάμεων, ο οποίος διαβεβαίωσε _με υφωμένη γροθιά ότι αισθάνεται πλήρης εμπιστοσύνης πως οι νέες γενιές εργατών, των Κουβανών, δεν θα αφήσουν ποτέ τον σοσιαλισμό να νικηθεί, ως σύστημα δικαιοσύνης και ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Αυτό ένιωσε και ο Yurisén Martínez Herrera, ένα νεαρό στέλεχος των Επιτροπών για την Άμυνα της Επανάστασης, ο οποίος είπε ότι η μεγαλύτερη μαζική οργάνωση στη χώρα συνέβαλε επίσης στο κάλεσμα αυτής της ιστορικής ημέρας και πρόσθεσε, επιπλέον, ότι η γειτονιά ανήκει στους εργάτες, στους ταπεινούς και αξιοπρεπείς ανθρώπους που χτίζουν καθημερινά την Κούβα.

Στα εγκαίνια της παρέλασης, ο Odalys Batista, γενικός γραμματέας του CTC στην επαρχία, είπε ότι σήμερα, τιμούμε επίσης τους ιδρυτές αυτού του κολοσσιαίου έργου, το παράδειγμα του οποίου χρησιμεύει ως πυξίδα για να μας καθοδηγήσει στην υπεράσπιση της κυριαρχίας μας ενάντια στις εχθρικές επιθέσεις.

Οι τόνοι, όπως και όλη η Κούβα, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της μητέρας Πατρίδας, για να ξέρει ότι έχει σε αυτό κομματάκι γης που μας γέννησε να κάνουν για αυτήν, ό,τι είναι απαραίτητο.

Η Artemisa όλη
ένα μεγάλο φεστιβάλ του προλεταριάτου

Οι 11 δήμοι της Αρτέμισας έζησαν αυτή την Παρασκευή κάτι αληθινά ανεπανάληπτο: δεν υπήρξε σημείο της νεαρής επαρχίας, που εργάτες και αγρότες, επαγγελματίες και φοιτητές, συνταξιούχοι και εργαζόμενοι από τον μη κρατικό τομέα, να μην γιόρτασαν όσα πέτυχε μια αποκλεισμένη και πολιορκημένη Κούβα, η οποία δεν θα απαρνηθεί ποτέ την κυριαρχία της και τα ιδανικά της δικαιοσύνης.
Στο El Mariel, ο εορτασμός ξεκίνησε με την κατάθεση στεφανιού στην προτομή του José Martí, που έχει στηθεί στο κεντρικό πάρκο.

Εν τω μεταξύ, στο Guanajay, τα χρώματα της κουβανικής σημαίας, μαζί με τη χαρά του λαού, υψώθηκαν στους ουρανούς ένάντια στον αποκλεισμό των ΗΠΑ και δείχνοντας την υποστήριξη του προλεταριάτου για κάθε κατάκτηση της Επανάστασης.
Οι εκπρόσωποι της ένωσης εξόρυξης ενέργειας ήταν πρωταγωνιστές στην εκδήλωση της λεγόμενης Villa Blanca, σύμφωνα με την εφημερίδα El Artemiseño στην ψηφιακή της έκδοση.

Αγαλλίαση διέκρινε την παρέλαση
για την Παγκόσμια Ημέρα των Εργαζομένων
στο Mayabeque.

Το κόμμα του προλεταριάτου ξεκίνησε με την παράσταση repentistas από την περιοχή που τραγούδησαν στην εργατική τάξη (σσ. ο όρος  σχετίζεται με την έκφραση de repente, που σημαίνει απρόβλεπτο, απροσδόκητο _ξαφνικό και αναφέρεται σε τραγουδιστές που φτιάχνουν στίχους και τραγούδια με τη μορφή αυτοσχεδιασμού, ερμηνεύοντας μόνοι τους ή προκαλώντας τον κόσμο να τραγουδήσει μαζί τους).
«Πλήθος χεριών και καρδιών στο Mayabeque. Η Avenida 40 στην πρωτεύουσα δονείται από συγκίνηση», περιέγραψε η τοπική εφημερίδα στις ψηφιακές της πλατφόρμες.

Ποικίλες πρωτοβουλίες που αποκάλυψαν τη δημιουργικότητα των διαφόρων ομάδων στην επικράτεια, έδωσαν χρώμα στην παρέλαση και επικύρωσαν τη βούληση των κατοίκων αυτής της επαρχίας να συνεχίσουν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της οικονομίας μας.

Isla de la Juventud -Νησί της Νεολαίας
Μια γιγαντιαία επαναστατική γιορτή

“Κι έφτασε η πολυαναμενόμενη μέρα. Η μάζα των εργαζομένων, ενωμένη και παρούσα για άλλη μια φορά, με προσήλωση στην Επανάσταση και με επικεφαλής τον Φιντέλ”, έτσι περιέγραψε η ομάδα του Palacio de Pioneros 15 de Mayo Isla de la Juventud στο προφίλ της στο Facebook, τα συναισθήματα αυτής της ημέρας.
Επίσης από τα κοινωνικά δίκτυα, η εφημερίδα Victoria ανέφερε ότι παιδιά και νέοι συνόδευαν τους εκπροσώπους των 14 πευκοσυνδικάτων που συναντήθηκαν για να γιορτάσουν τις κατακτήσεις του κουβανικού προλεταριάτου.

«Από πολύ νωρίς, οι εργαζόμενοι της Nueva Gerona βγήκαν στους δρόμους της πόλης για να δείξουν με διάφορες πρωτοβουλίες την προθυμία τους να δώσουν τα χέρια και την καρδιά τους στην Πατρίδα», ανέφερε το τηλεκέντρο Islavisión, προσθέτοντας ότι παρά το δύσκολο πλαίσιο που βιώνουν στη χώρα, η Πρωτομαγιά, η Παγκόσμια Ημέρα των Εργαζομένων, στην Κούβα συνεχίζει να είναι μια γιγάντια, πολύχρωμη γιορτή επαναστατικής επιβεβαίωσης.

Ιστορίες “Φιδέλ για πάντα”
σε Cienfuegos και Camagüey

Η Niurka Arizábal και ο σύζυγός της, Germán Vázquez, ηλικίας 79 και 81 ετών, αντίστοιχα, πήγαν μαζί, ξανά, στην παρέλαση της πρωτομαγιάς στο Σιενφουέγκος. Αυτό το ζευγάρι των πενήντα ετών γάμου το έχει κάνει 43 φορές.
Αυτή η πίστη μεταδόθηκε στα παιδιά τους, τον Germán Rafael και την Alicia, και αυτά, με τη σειρά τους, στα δικά τους: Οι Pepín, Juancito και Alicita, οι οποίοι παρέλασαν μαζί με τους δύο ηλικιωμένους στην Plaza de la Ciudad, όπου άκουσαν τα λόγια του Mayté Yera Santana, γενικού γραμματέα του Central de Trabajadores de Cuba στην επαρχία.

Ο συνδικαλιστής είπε ότι έχουμε μπροστά μας την πρόκληση να είμαστε πιο ενεργοί, να κάνουμε την άμεση επαφή με τους εργαζόμενους όλο και πιο αποτελεσματική και να έχουμε ένα σωματείο με τη δική του φωνή, ικανό να προτείνει δημιουργικές λύσεις στα προβλήματα, με το άφθαρτο παράδειγμα που μας κληροδότησε ο capitán της κουβανικής εργατικής τάξης Lázaro Peña González.

Στους χιλιάδες ανθρώπους από το Σιενφουέγκος που παρέλασαν στην πόλη ενώθηκαν και εκείνοι με προσυγκεντρώσεις σε δήμους και χωριά και κοινότητες και στο ...πουθενά σε ορισμένα μέρη με όμορφες πρωτοβουλίες, όπως το ιππικό των αγροτών της Cooperativa (σσ. συνεργατικής) de Créditos y Servicio Adolfo Ortiz.
Στην κεντρική παρέλαση στην πρωτεύουσα προήδρευσε ο Pablo Alberto Gómez Casales, αντιπρόεδρος του τμήματος οργάνωσης της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, μαζί με την Betsy Díaz Velázquez, Υπουργό Εσωτερικού Εμπορίου.
Παρευρέθηκαν επίσης ο Julio Morales Verea, γενικός γραμματέας της Εθνικής Ένωσης Εργαζομένων στα Ξενοδοχεία και Τουρισμό, συνοδευόμενος από τον Mileydi Valladares González, μέλος του Επαρχιακού Γραφείου του PCC και τον κυβερνήτη της επικράτειας.

Ένα πολύχρωμο ιππικό, προς τιμήν του ενάμιση αιώνα από το θάνατο στη μάχη του Ταγματάρχη Ignacio Agramonte Loynaz, στις 11 Μαΐου 1873, έκλεισε την παρέλαση στο Camagüey.
«Στο παράδειγμά του _εξέφρασε ο εργάτης Rolando Fuentes Álvarez, πρέπει όλοι να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλον όταν πρόκειται για αντιξοότητες. Ποτέ δεν παραπάτησε, δεν άφησε ποτέ τον εαυτό του να τον ξεπεράσουν οι ταλαιπωρίες, που δεν ήταν λίγες στον πόλεμο, να βάζει πάντα πρώτα την αγάπη για την Πατρίδα και τον αγώνα για την ανεξαρτησία της.

Η Πλατεία που φέρει το όνομα του διάσημου πατριώτη του Καμαγουγιάν και όλης της Κούβας, ντύθηκε για άλλη μια φορά με τα καλύτερά της αυτή την 5^η Μαΐου για να υποδεχθεί χιλιάδες εργάτες, αγρότες, καλλιτέχνες, διανοούμενους και μαχητές, οι οποίοι μαζί με τις οικογένειές τους παρευρέθηκαν για άλλη μια φορά προσφέροντας την υποστήριξή τους στην Επανάσταση.
Σε δηλώσεις στη Granma, η εργάτρια στο εργοστάσιο Irma Cifuentes Carmenates επιβεβαίωσε ότι η πορεία αποτελούσε μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι οι καλύτεροι από τους γιους του Camagüey δεν εγκαταλείπουν ή προδίδουν την κληρονομιά των ηρώων τους, ακόμη και εν μέσω υλικών περιορισμών κάθε είδους.

Αυτό ήταν το μήνυμα από την κεφαλή της παρέλασης, με επικεφαλής ένα μπλοκ περισσότερων από χίλιους νέους που αντιπροσωπεύουν τους πιο διαφορετικούς τομείς της κοινωνίας, όπως συνέβη στους υπόλοιπους δώδεκα δήμους του Camagüey.
Υπήρχε επίσης λανθάνουσα, ανά πάσα στιγμή, η κραυγή να μεταμορφωθεί το οικονομικό πανόραμα της επαρχίας, με βάση μεγαλύτερο έλεγχο και αποτελεσματικότητα στη δουλειά, συγκεκριμένα παραγωγικά αποτελέσματα, ανώτερη ποιότητα στις υπηρεσίες και πολύ πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση της εγκληματικής δραστηριότητας και της διαφθοράς.

Μαζί με τον λαό της περιοχής και τους κύριους ηγέτες του, Χόρχε Λουίς Τάπια Φονσέκα, Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας και Ραφαέλ Σαντεστεμπάν Πόζο, μέλος του Κρατικού Συμβουλίου και πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Μικρών Αγροτών.

Ο λαός της Avila ντυμένος
με τα χρώματα της σοσιαλιστικής Πατρίδας

Και σήμερα, που δεν είναι η πρώτη, αλλά είναι πέμπτη Μαΐου, οι κάτοικοι του Ciego de Avila ντυμένοι στα χρώματα του νησιού τους, σαν να ήταν η πρώτη μέρα του πέμπτου μήνα του χρόνου, συνηθισμένοι να βγαίνουν στους δρόμους, όχι ζητώντας ή διεκδικώντας, αλλά μοιραζόμενοι θριάμβους και ανοίγοντας το δρόμο τους περπατώντας και ξεπερνώντας εμπόδια ή περιστασιακή οπισθοδρόμηση, όπως το γεγονός ότι η οικονομία δεν αναπτύχθηκε με τους προβλεπόμενους ρυθμούς.

Αυτές είναι οι πραγματικότητες που είναι αδύνατο να κρυφτούν, όπως και οι πολλές προσπάθειες να εκπληρωθούν και άλλες που έχουν ήδη ολοκληρωθεί.
Γιατί υπάρχουν αποτελέσματα, ίσως όχι αυτά που θα ήθελαν οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά (πχ.) μηδενική βρεφική θνησιμότητα σε παιδιά κάτω του ενός έτους, ή μόνο επτά εταιρείες με ζημιές, όταν το παρελθόν έτος ο αριθμός ξεπέρασε τις 20.

Είδα χαρούμενους ανθρώπους στην παρέλαση, τους ίδιους που πήγαν να δουλέψουν στο Pinar del Río όταν ο τυφώνας Ian χτύπησε την αδελφή περιοχή, τους ίδιους που έφτασαν αργότερα, μαζί με άλλους και επισκεύασαν νοσοκομεία, πολυκλινικές, σχολεία ή την υποστήριξη χιλιάδων εργαζόμενων στις εθελοντικές ημέρες εργασίας, έτσι ώστε ο χτύπος της καρδιάς του Ciego de Avila να συνεχίσει να είναι χρήσιμος και πηγή χαράς.
Είδα φοιτητές, εργάτες, μαχητές. Είδα τον εργάτη που ήταν πολύ άρρωστος και αφού συνήλθε λίγο, τηλεφώνησε στο αφεντικό και του ζήτησε να τον πάει στην παρέλαση. Και στο αναπηρικό καροτσάκι τον είδα να περνάει με μια κουβανική σημαία ψηλά.

Ο λαός μου ντυμένος σαν την Πατρίδα.

Οι δρόμοι και οι πλατείες ήταν γεμάτες χαρά η μεγάλη πλειοψηφία πέρασε και χαιρέτησε όσους ήταν στις εξέδρες, με τη λαϊκή σφραγίδα πάνω τους: Jorge Luis Perdomo Di-Lella, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Humberto Camilo Hernández, επικεφαλής του Τμήματος Πολιτικής Στελεχών της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, Liván Izquierdo Alonso, πρώτος γραμματέας του PCC στο Ciego de Ávila, μεταξύ άλλων ηγετών.
Παρατηρεί κανείς, προσπαθεί να τα δει όλα για να μην σας πουν πως …, να γράψει την αλήθεια και να είναι σίγουρος για το πόσο ψέμα μεταδίδεται από κάποιο κοινωνικό δίκτυο ή εκείνο τον Τύπο που ελαχιστοποιεί και αγνοεί τι γίνεται στο Κούβα για τον ΑΝΘΡΩΠΟ.

Στο δρόμο, ανάμεσα στο πλήθος, είναι εκεί που γίνονται αισθητά τα συναισθήματα των ανθρώπων μου, τα όνειρα τους, αδύνατο να μετρηθούν από αυτούς που δεν καταλαβαίνουν ότι το να είσαι Κουβανός σημαίνει, εκτός από το να παίζεις ντόμινο και να ξέρεις να χορεύεις καλά, να βαδίζεις ενωτικά, αντιμετωπίζοντας τεράστιες προκλήσεις και, κυρίως, να είσαι όρθιος και μην τα παρατάς ποτέ.
Μια ομάδα ανδρών και γυναικών με μουσικά όργανα (bongos, güiros, djembé μικρά και μεγάλα τύμπανα) περνάει μπροστά από την εξέδρα. Το conga ακούγεται δυνατά, δυνατά και πιο δυνατά. Και χάνονται μέσα στο πλήθος. Το κουβανικό κόμμα των εργατών είναι τόσο αυθόρμητο και μη προβλέψιμο που είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς.

Η Villa Clara
κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του Che

Santa Clara —όπως κάθε εργατική Πρωτομαγιά, το σημαντικό ήταν να δώσουμε χέρια και καρδιά στην Πατρίδα και αυτό έκαναν οι κάτοικοι της Villa Clara, βαδίζοντας ενωμένοι στην ιστορική Plaza del Che, για να εκφράσουν δυνατά και καθαρά, όπως το απαιτούν αυτές οι εποχές, την απεριόριστη υποστήριξή τους στην Επανάσταση.
Από πολύ νωρίς, χιλιάδες λαού από τη Σάντα Κλάρα με ογκώδεις προσυγκεντρώσεις, κινήθηκαν συνταγμένα προς το επιβλητικό μνημείο προς τιμή του Comandante Ήρωα της Μάχης της Σάντα Κλάρα, Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, μια από τις μεγαλύτερες παρελάσεις που διοργανώθηκαν σε αυτή την πόλη.

Εργάτες, αγρότες, φοιτητές, μαχητές της Κουβανικής Επανάστασης, στρατιώτες και αξιωματικοί του FAR και του Minit ήταν παρόντες στην πορεία με επικεφαλής τον Yudíi Rodríguez Hernández, μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος και τα υψηλότερα πολιτικά και κυβερνητικά στελέχη της επαρχίας.

Στην πολύχρωμη παρέλαση, εκπρόσωποι των 15 τοπικών σωματείων, καθώς και ομάδα Héroes del Trabajo _Ηρώων της Εργασίας, μετέφεραν το κεντρικό πανό, δίνοντας υπόσχεση να βάλουν πλάτη ώστε να ξεπεραστούν όλες οι δυσκολίες στο δρόμο της οικονομικής ανάκαμψης.

Στην ομιλία της προς τους εκεί εργαζόμενους, η Maglin del Sol Martínez, γενική γραμματέας της Επαρχιακής Επιτροπής Γενικής Συνομοσπανδία Εργατών Κούβας (CTC), κάλεσε τους εργαζόμενους να αφοσιωθούν σε καθήκοντα προτεραιότητας, όπως η παραγωγή τροφίμων και η ανάκαμψη αποφασιστικών τομέων της οικονομίας και των υπηρεσιών.

Εκτός από τις παρελάσεις, στη Villa Clara πραγματοποιήθηκαν επίσης τοπικά δρώμενα και πολιτιστικές δραστηριότητες που θα συνεχιστούν.

Και στο Guantánamo η παρέλαση έγινε στις 5 Μαΐου, με μεγάλη επιτυχία, όπως έδειξαν οι χιλιάδες λαού που παρευρέθηκαν από πολύ νωρίς για να παρελάσουν για την Παγκόσμια Ημέρα των Εργαζομένων, για να υποστηρίξουν την Επανάσταση, τις αρχές της, τα σχέδιά της δίνοντας κι εκεί το “Patria Corazón”, όπως ανέφερε η εφημερίδα Venceremos.
Προσυγκεντρώσεις κι εδώ πριν φέξει 7 το πρωί… αγκαλιές, κουβέντα των εργαζομένων και όπως πάντα, μια ενιαία πορεία, σαν ασήμι στις ρίζες των Άνδεων, με τις σημαίες, τα συνθήματά μας και την ευγενή άμιλλα και χρώμα las manos y el corazón para la Patria.

Τα επαρχιακά μέσα ενημέρωσης προσθέτουν ότι στην πόλη του Γκουαντάναμο, η λεωφόρος Paseo πλημμύρισε από τους προλετάριους και τις οικογένειές τους προς την _ξεχωριστή με το όνομα γυναίκας, Plaza de la Revolución Mariana Grajales (σσ. μάνα του Antonio Maceo, ένα ακόμη σύμβολο γυναίκας αγωνίστριας στην Κούβα)

Χιλιάδες λαού με την αξιοπρέπεια που κατακτήθηκε την 1^η Γενάρη 1959 και υποστηρίζοντας το εννοιολογικό αξίωμα του Comandante en Jefe Φιδέλ, που πριν από 23 χρόνια, πάλι πρωτομαγιά, όρισε τις διαστάσεις του τι είναι και τι σημαίνει η Επανάσταση δίνοντας εντολή να αλλάξουν τα πάντα στην κατεύθυνση του “πρέπει”.

To “Venceremos” τονίζει ότι παρέλασαν για να στείλουν το μήνυμα στον κόσμο “ενότητας και  αντίστασής μας απέναντι στην οικονομική κρίση και την εχθρική αυτοκρατορική πολιτική των ΗΠΑ, καταδικάζοντας τη συμπερίληψη της Κούβας στον πλαστό κατάλογο των χωρών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία και την παράνομη παρουσία των Γιάνκηδων στον Κόλπο του Γκουαντάναμο, όπου, ενάντια στη θέληση του λαού, για περισσότερο από έναν αιώνα, διατηρεί στρατιωτική βάση, ένα άντρο προκλήσεων, με απαγωγές και βασανιστήρια”.

Μια ατέλειωτη πορεία με πάνω από 200.000 λαού παρέλασε στην πόλη Holguín, μέσω της Plaza de la Revolución, σε επίδειξη της ενότητας που συντηρεί το πνεύμα της αντίστασης και της νίκης.
Κρίνοντας από τον αυξανόμενο ενθουσιασμό που έδειξαν οι συμμετέχοντες μπροστά στο βήμα με το μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας και υφυπουργός των FAR, στρατηγός  Ramón Espinosa Martín την αντιπρόεδρο Inés María Chapman και άλλες προσωπικότητες, ο Μάιος μπήκε δυναμικά …“με το αριστερό”, αποκαλύπτοντας και την καθοριστική ικανότητα των συνδικάτων όλων των κλάδων στην επικράτεια να οργανώσουν και να αναπτύξουν τον εορτασμό εν μέσω των αναγκαίων αυστηρών περιορισμών της χώρας.

Η έκκληση για μετάβαση στους χώρους παρέλασης παρά την έλλειψη μεταφορικών μέσων λόγω χαμηλής διαθεσιμότητας καυσίμων, συνοδεύτηκε από εθελοντική εργασία, κυρίως για τη στήριξη της γεωργίας και της συγκομιδής ζάχαρης, καθώς και με επιβράβευση εργαζομένων και εργατικών κέντρων.

Περισσότερο χρώμα έδωσε στην παρέλαση η παρουσία εκατοντάδων κοριτσιών και αγοριών από διάφορες επαρχίες της Κούβας που συμμετέχουν στο Las Romerías de Mayo, γνωστό και ως Φεστιβάλ Τέχνης Νέων, το οποίο ξεκινά πάντα μετά τον εορτασμό της Παγκόσμιας Εργατικής Πρωτομαγιάς.

Οι αναφορές που έφτασαν στην πρωτεύουσα της επαρχίας έδειξαν ότι, στους υπόλοιπους δήμους του Ολγκίν, τουλάχιστον άλλοι 240.000 λαού συμμετείχαν σε παρόμοιες πορείες.

Pinar del Río: η Πρωτομαγιά έδειξε για άλλη μια φορά την υποστήριξη της εργατικής τάξης στην Επανάσταση και την απόφασή της να συνεχίσει να στοιχηματίζει στην κατασκευή ενός ευημερούντος και βιώσιμου σοσιαλισμού.
Η αλλαγή της ημερομηνίας, για καιρικούς λόγους, δεν στάθηκε εμπόδιο για μια ολόκληρη πόλη να κάνει δική της καθιερωμένη γιορτή

Τα κοινωνικά δίκτυα, αυτός ο παράλληλος κόσμος που ζωντάνεψαν οι νέες τεχνολογίες της πληροφορίας, πλημμύρισαν επίσης από μηνύματα, φωτογραφίες και βίντεο με όσα συνέβησαν σε κάθε γωνιά της χώρας.
Με μια γιγαντιαία παρέλαση, που γέμισε τον κεντρικό δρόμο για αρκετές ώρες, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι από το Pinar del Río γιόρτασαν με δρώμενα και πρωτοβουλίες κάθε είδους, με τα πανό τους, τις γιγαντοαφίσες, σημαίες αλλά και εκθέσεις παραγωγών ή υπηρεσιών σε πολλούς τομείς, στην πορεία, που χαρακτηρίστηκε από έναν μεταδοτικό ενθουσιασμό του κόσμου.

Τα μέλη του Συνδέσμου Μαχητών της Κουβανικής Επανάστασης, άνδρες και γυναίκες που αποτελούν ζωντανή ιστορία, ήταν οι πρώτοι που πέρασαν μπροστά από την εξέδρα που βρισκόταν στο ίδιο μέρος όπου ο Φιδέλ μίλησε για πρώτη φορά στους κατοίκους της Πινάρ ντελ Ρίο, εκείνον τον Ιανουάριο (17_1_1959).

Ακολούθησαν αθλητές από την ομάδα μπέιζμπολ, οι οποίοι για άλλη μια φορά ενθουσίασαν τους οπαδούς του Vueltabajo με ένα μαχητικό και χαρούμενο παιχνίδι καταλαμβάνοντας αυτή τη στιγμή την πρώτη θέση στην εθνική κατάταξη.

Μαζί με τους κατοίκους, παρέλασε και μια ομάδα ακτιβιστών της Brigada de Trabajo Voluntario Ernesto Che Guevara (Ταξιαρχίας Εθελοντικής Εργασίας Ερνέστο Τσε Γκεβάρα), από τον Καναδά, και μέλη της Εκστρατείας Αλληλεγγύης με την Κούβα στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ίδια εικόνα στο Sancti Spíritusμε παρούσα την EkaterinaGowenDickinson, ΓΓ της CTC στην επαρχία και το μέλος του ΠΓ MartaAyala Ávila, Ηρωίδα Εργασίας της Κούβας και γενική διευθύντρια του Κέντρου Γενετικής Μηχανικής και Βιοτεχνολογίας, τον υπουργός γεωργίας YdaelPérezBrito, κομματικά στελέχη, βουλευτές και Ήρωες _Ηρωίδες της Εργασίας της Κούβας.

Και πάλι οι γιατροί στα λευκά, εργαζόμενοι στα κρατικά κέντρα με τα αναγνωριστικά τους χρώματα,  νέοι και φοιτητές, παιδιά και ηλικιωμένοι, γέμισαν για άλλη μια φορά την πλατεία και την έκαναν δική τους, στους παραδοσιακούς ρυθμούς του conga παρέα με μια μπριγάδα αλληλεγγύης από τις ΗΠΑ, την Πορτογαλία, το Περού, την Ισπανία και το Πουέρτο Ρίκο.