Νότια Αφρική: Νόμος είναι το δίκιο του αφέντη…

Τα βίαια επεισόδια που συγκλονίζουν τη Νότια Αφρική εδώ και σχεδόν μια εβδομάδα έχουν προκαλέσει τον θάνατο 117 ανθρώπων (με πάνω από 1.750 συλλήψεις), ανακοίνωσε σήμερα η κυβέρνηση, αναθεωρώντας προς τα πάνω προηγούμενο απολογισμό με 72 νεκρούς
Πολλοί έχουν επίσης τραυματιστεί στις ταραχές που ξέσπασαν σε διάφορα μέρη της χώρας την περασμένη εβδομάδα.

Το Νοτιοαφρικανικό Κομμουνιστικό Κόμμα σε ανακοίνωσή του καταδικάζει τις «πράξεις βίας και εγκληματικότητας», ζητώντας τον άμεσο τερματισμό τους, ενώ κάλεσε την πολιτεία να προστατεύσει όλους τους πολίτες και τους μετανάστες στη χώρα.
Σε κάθε περίπτωση, τρεις δεκαετίες μετά την ανατροπή του ρατσιστικού καθεστώτος Απαρτχάιντ, οι συνθήκες ζωής παραμένουν δύσκολες για το μεγαλύτερο μέρος του λαού των περίπου 60.000.000 Νοτιοαφρικανών που παραμένουν εγκλωβισμένοι στη φτώχεια και στην ανεργία, που πλήττει το 32% του εργατικού δυναμικού.
Η πανδημία βάθυνε ακόμη περισσότερο την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα, παρά τον σημαντικό ορυκτό και φυσικό πλούτο που είναι συγκεντρωμένος στα χέρια της αστικής τάξης.

Σε κλήτευση εφέδρων προχώρησε χτες για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής, προκειμένου να επιβάλει την τάξη σε πόλεις στις επαρχίες Κουαζούλου Νατάλ και Χαουτένγκ, που μαστίζονται από πρωτοφανές κύμα λεηλασιών σε καταστήματα και επιχειρήσεις, εμπρησμούς και σοβαρές συγκρούσεις.
Η περιοχή γύρω από το Γιοχάνεσμπουργκ είναι «σε μεγάλο βαθμό ήρεμη», δήλωσε η υπουργός Χουμπούντζο Ντσαβχενί, διευκρινίζοντας ότι ο απολογισμός των νεκρών εκεί ανέρχεται σε 26, οι οποίοι πρέπει να προστεθούν στους 91 νεκρούς που καταγράφηκαν στην ανατολική επαρχία Κουαζούλου-Νατάλ απ΄ όπου άρχισαν τα βίαια επεισόδια.
Η υπουργός δήλωσε επίσης ότι 10.000 Νοτιοαφρικανοί στρατιώτες έχουν αναπτυχθεί στους δρόμους από σήμερα το πρωί για να θέσουν τέλος στις λεηλασίες ημερών και στη βία.

Απορία ψάλτου …βηξ

Γιατί το έγκλημα και η βία είναι τόσο υψηλά στη Νότια Αφρική; -αναρωτιούνται τα διεθνή ΜΜΕ, σημειώνοντας ότι «δεν πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός … αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι ότι δεν υπάρχει ακόμη περισσότερο έγκλημα και βία».
Και είναι έτσι ακριβώς! λαμβάνοντας υπόψη, ότι η φτώχεια και οι ανισότητες συνεχίζουν να αυξάνονται  με γεωμετρική πρόοδο από το 1994, όταν ο Νέλσον Μαντέλα έγινε ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής.

Εγκλήματα όπως ο βιασμός, η ενδοοικογενειακή βία και η επίθεση - συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων εναντίον παιδιών (827 δολοφονήθηκαν το 2012|13 και 21.575 δέχτηκαν «σοβαρή» επίθεση) είναι στην ημερήσια διάταξη.
Την ίδια χρονιά (σσ. από τότε υπάρχουν «επίσημα» στατιστικά) δολοφονήθηκαν 2.266 γυναίκες ενώ 141.130 (!!) υπήρξαν θύματα απόπειρας δολοφονίας, ή επίθεσης με σοβαρή σωματική βλάβη.

Οι δολοφονημένοι άνδρες ανέρχονταν σε 13.123 και από τότε μέχρι σήμερα σε πάνω από 100.000 (τα επίσημα στοιχεία μιλάνε για 650.000 το 2021), πολλοί από αυτούς από σφαίρες των δυνάμεων καταστολής.

Αν μέχρι το 1994, οι Νοτιοαφρικανοί δεν είχαν κανένα λόγο να σέβονται το νόμο και να πιστεύουν στο κράτος δικαίου, λόγω απαρτχάιντ (νόμοι λευκής κυριαρχίας του διεφθαρμένου αστικού κράτους όπου κανείς δεν λογοδοτούσε για κατάχρηση εξουσίας) σήμερα βρίσκονται μπροστά σε νέα φάση άβατου και ατιμωρησίας, για τα «νέα “μαύρα” τζάκια» εξουσίας με κουρελόχαρτο το σύνταγμα της «ισότητας ​​ενώπιον του νόμου».
Ανάμεσα στα χιλιάδες παραδείγματα, αυτά του Oscar Pistorius και Jacob Zuma, και άλλων επιφανών με πρόσβαση στον πλούτο.

Εφ 'όσον όσοι κατέχουν πολιτικό αξίωμα φαίνεται να ενεργούν με ατιμωρησία, ή να χρησιμοποιούν κυνικά το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης για να τη σκαπουλάρουν από κατάχρηση εξουσίας και ροκάνισμα κρατικών πόρων, δεν μπορούμε εύλογα να περιμένουμε από τους πολίτες της Νότιας Αφρικής να σεβαστούν το νόμο.

Ομάδες Vigilante σχηματίζονται στη Νότια Αφρική εν μέσω λεηλασίας και βίας

(ειδήσεις τελευταίου 24ωρου)
Οι πολίτες προειδοποιήθηκαν «να μην δοκιμάσουν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους για την προστασία της περιουσίας τους, καθώς η κυβέρνηση σχεδιάζει να αναπτύξει 25.000 περισσότερα στρατεύματα» μετά από μέρες ανεξέλεγκτων λεηλασιών και βίαιων διαμαρτυριών σε όλη τη χώρα.
Χιλιάδες στρατιώτες έχουν ήδη αναπτυχθεί για να βοηθήσουν την αστυνομία, αλλά οι «υπηρεσίες επιβολής του νόμου» εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να εμποδίσουν τις συνεχείς επιθέσεις από πλήθη σε αποθήκες, σούπερ μάρκετ, εμπορικά κέντρα, κλινικές και εργοστάσια.
Η υπουργός Άμυνας της χώρας, Nosiviwe Mapisa-Nqakula, δήλωσε στο κοινοβούλιο την Τετάρτη ότι ζήτησε περίπου άλλους +25.000 στρατιώτες να αναπτυχθούν στους δρόμους.

Σε πολλά μέρη του Gauteng και του KwaZulu-Natal, οι δύο επαρχίες που επλήγησαν περισσότερο από τη βία, έχουν σχηματιστεί «ομάδες επαγρύπνησης» και «ένοπλες περιπολίες της κοινότητας» καθώς οι κάτοικοι επιδιώκουν να προστατεύσουν τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους.

Μιλώντας στο βόρειο Γιοχάνεσμπουργκ, ο υπΕσ (αρμόδιος για την αστυνομία) Bheki Cele, κάλεσε τους απλούς ανθρώπους να «συνεργαστούν με τους στρατιώτες και την αστυνομία… your community in blue», προσθέτοντας «καλά πάμε αλλά το πρόβλημα ξεκινά με τις “παράλληλες δομές” που πυροβολούν τους ανθρώπους κλπ.».

Λοιπόν, μαζική δικαιοσύνη και επαγρύπνηση, με τον κόσμο να παίρνει το νόμο στα χέρια του.
Η κρίση προκλήθηκε την περασμένη εβδομάδα όταν ο πρώην πρόεδρος Jacob Zuma μεταφέρθηκε στη φυλακή με ποινή 15 μηνών για περιφρόνηση του δικαστηρίου, αφού αρνήθηκε να εμφανιστεί ενώπιον δικαστικής έρευνας που διερευνά τη διαφθορά κατά τη διάρκεια της εννεαετούς προεδρίας του, η οποία έληξε το 2018.
Η απόφαση του Zuma να παραδοθεί θεωρήθηκε ως νίκη για το κράτος δικαίου, αλλά οι διαμαρτυρίες που οργανώθηκαν από τους υποστηρικτές του εξελίχθηκαν γρήγορα σε εκτεταμένη βία και λεηλασίες, με πλήθη που εισέβαλαν σε εμπορικά κέντρα πριν ανοίξουν αποθήκες, πρατήρια καυσίμων και κέντρα διανομής.

Η αναταραχή μέχρι στιγμής περιορίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου στις δύο πιο πυκνοκατοικημένες επαρχίες της Νότιας Αφρικής: το Gauteng, όπου βρίσκεται το Γιοχάνεσμπουργκ, τη μεγαλύτερη πόλη και οικονομική μονάδα παραγωγής ενέργειας, και το KwaZulu-Natal, στην επαρχία της Zuma.
Οι κύριοι δρόμοι και στις δύο επαρχίες έχουν αποκοπεί και οι προμήθειες τροφίμων, καυσίμων και φαρμάκων διακόπηκαν.
Το άθλιο πρόγραμμα εμβολιασμού Covid-19 χτυπήθηκε κι αυτό μαζί με τις άλλες–υποβαθμισμένες μέχρι ανύπαρκτες υπηρεσίες υγείας.
Αν και φάνηκε να ομαλοποιείται η κατάσταση την Τρίτη, αναφέρθηκαν διάσπαρτα περιστατικά βίας και εμπρησμών, με λεηλασίες και φωτιές σε αποθήκες.

Το γύρο του κόσμου έκανε η φωτογραφία ενός δίχρονου κοριτσιού που επέζησε χωρίς τραυματισμό όταν η μητέρα της -η 26χρονη Naledi Manyoni, την πέταξε από ένα φλεγόμενο πολυώροφο κτίριο στο Ντέρμπαν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων.

Δεδομένη η αποτυχία της αστυνομίας να παρέμβει για να σταματήσει τους λεηλατητές, ενώ στο ιστορικό Soweto (πρώην δήμο και τώρα προάστιο του Γιοχάνεσμπουργκ), οι κάτοικοι φρουρούν το μοναδικό εμπορικό κέντρο που δεν έχει λεηλατηθεί. Στο κοντινό Kliptown, μικρές ομάδες ντόπιων προσπάθησαν να σταματήσουν τους επίδοξους κλέφτες να λεηλατίσουν τα τοπικά καταστήματα τροφίμων και άλλοι δημιούργησαν προσωρινά οδοφράγματα.

Ο Oscar Mabuyane, ο πρωθυπουργός της επαρχίας του Ανατολικού Ακρωτηρίου, συγχαίρει τους πολίτες για «την προστασία των πόλεών τους από πιθανές επιθέσεις αναρχικών».

Στο Port Edward, μια μικρή πόλη στο δυτικό KwaZulu-Natal, οι κάτοικοι δημιούργησαν οδοφράγματα για την προστασία των σπιτιών. Μεταφέροντας πυροβόλα όπλα, μπαστούνια, σπρέι πιπεριού και μαχαίρια, εμποδίζουν όποιον θέλει να εισέλθει ή να φύγει από τη γειτονιά του, προειδοποιώντας ότι όσοι το κάνουν δε θα γυρίσουν πίσω.
Υπάρχουν, ωστόσο, φόβοι –και λογικά ότι η δημιουργία τέτοιων ομάδων θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω θανάτους και αύξηση των εντάσεων μεταξύ των κοινοτήτων.

• Το Εθνικό Νοσοκομειακό Δίκτυο, που εκπροσωπεί 241 δημόσια νοσοκομεία που βρίσκονται ήδη υπό πίεση από τη χειρότερη επιδημία Covid της Αφρικής, δήλωσε ότι η λεηλασία και η καταστροφή είχε σοβαρές συνέπειες στα νοσοκομεία, καθώς το προσωπικό στις πληγείσες περιοχές δεν μπορούσε να εργαστεί.
• Το μεγαλύτερο διυλιστήριο της Νότιας Αφρικής, το Sapref στο Durban, έκλεισε προσωρινά.

(οικονομικές εφημερίδες –περί άλλων τυρβάζοντας)
Οι ζημιές των δισεκατομμυρίων δολαρίων αποτελούν τεράστιο πισωγύρισμα σε μια ήδη αδύναμη οικονομία, με υπονόμευση της εμπιστοσύνης των επενδυτών και την εικόνα της Νότιας Αφρικής ως περιφερειακού ηγέτη αμαυρωμένη.

Ορισμένοι αναλυτές έχουν αποδώσει την κατάρρευση της τάξης σε φαινομενικές αντιπαλότητες στο κυβερνών κόμμα του Εθνικού Κογκρέσου της Αφρικής.
Ο Zuma αντικαταστάθηκε ως πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, από τον Cyril Ramaphosa, το 2018 αφού ο τελευταίος ανέλαβε την ηγεσία του κυβερνώντος ANC το προηγούμενο έτος.
Η φυλάκιση του Zuma θεωρείται νίκη των «εκσυγχρονιστών» της «μετριοπαθούς και ρεαλιστικής» φατρίας του ANC και υπάρχουν αποδείξεις ότι οι οπαδοί του πρώην ηγέτη υποκίνησαν τουλάχιστον μερικές από τις ταραχές σε μια σκόπιμη προσπάθεια να υπονομεύσουν τους αντιπάλους τους, ανοίγοντας πιθανώς έναν δρόμο αν όχι για την επιστροφή στην εξουσία τουλάχιστον να προστατεύσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα.
Οι υποστηρικτές Zuma λένε ότι είναι θύμα κυνηγιού μαγισσών που ενορχηστρώθηκε από πολιτικούς αντιπάλους.
Ο 79χρονος πρώην μαχητής κατά του απαρτχάιντ παρέμεινε μέχρι τώρα δημοφιλής μεταξύ πολλών φτωχών Νοτιοαφρικανών, ειδικά στο KwaZulu-Natal.

Η ιστορική χειραψία που έδωσε "τέλος" στο απαρτχάιντ

ℹ️  Με πληροφορίες από το theguardian.com κλπ. διεθνή πρακτορεία ειδήσεων news24.com › ... inews.co.uk › issafrica.org › washingtonpost › aljazeera.com

Για την εργατική τάξη μια από τα ίδια

Ο χώρος δεν επιτρέπει να σταθούμε αναλυτικά –ιστορικοκοινωνικά, ίσως κάποια άλλη στιγμή.
Λίγα πράγματα πάντως άλλαξαν για τη λαϊκή οικογένεια μετά το «τέλος» του απαρτχάιντ. Θυμίζουμε πως από το 2002 ξεκίνησαν οι μεγάλες απεργίες κατά των ιδιωτικοποιήσεων, αρχικά από το Κογκρέσο Νοτιοαφρικανικών Συνδικαλιστικών Ενώσεων (COSATU) και αργότερα (όταν το COSATU «τα βρήκε» με την κυβέρνηση) από συνδικάτα βάσης.

Οι κινητοποιήσεις –που κάποιες πνίγηκαν στο αίμα (των ανθρακωρύχων πχ. το 2012) στηρίχτηκαν και στο Νοτιοαφρικανικό ΚΚ με μαζικές απεργιακές διαδηλώσεις σε μεγάλες νοτιοαφρικανικές πόλεις, όπως η Πρετόρια (συμμετείχαν πάνω από 6.000 άτομα), το Κέιπ Τάουν (τουλάχιστον 3.000), το Ντέρμπαν και το Γκοτένγκ.

Αναφέρουμε –χωρίς σχόλια (ο νοών νοείτω) το κάλεσμα του ΚΚ στους Νοτιοαφρικανούς εργαζόμενους σημειώνοντας πως «το κυβερνητικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων είναι ένα απ' τα ζητήματα στα οποία δεν έχει επιτευχθεί συλλογική προσέγγιση για την ανασυγκρότηση των κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών στο πλαίσιο “μίας δημοκρατικής και αναπτυξιακής πολιτείας μεταξύ των εταίρων και συμμάχων” της κυβέρνησης Μπέκι και των συνδικάτων»...