🔴 104 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση 🔴 Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στην καπιταλιστική Ρωσία

Υποστηρικτές του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος συμμετέχουν στην τελετή μνήμης στο Μαυσωλείο του Λένιν στην Κόκκινη Πλατεία και στο μνημείο των Ηρώων της Επανάστασης στα τείχη του Κρεμλίνου στη Μόσχα.
Ρωσία - 7 Νοεμβρίου 2021 γιορτασμός της 104ης επετείου της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917 Φωτο AFP

Εκατόν τέσσερα χρόνια συμπληρώθηκαν από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση του 1917, το σημαντικότερο γεγονός του 20^ού αιώνα και της σύγχρονης ιστορίας, «του πλαστουργού της νιας ζωής» το πρώτο επιτυχές άλμα του ανθρώπου στους ουρανούς–… κι άκουσα ν’ ανεβαίνει μιαν ηχή: «Τη λευτεριά δεν τη ζητάν με παρακάλια, τηνε παίρνουν, με τα δικά τους χέρια, μοναχοί | Αν δεν υπάρχει όξω από σένα, ούτε και μέσα στην ψυχή σου έργο δικό της θα την βρεις | Από τους λίγους, που την έχουν, πάρ’ τη να τηνε δώσεις σ’ όλους μ’ όλους μαζί να τη χαρείς»

Αυτού που οικονομικά κοινωνικά και πολιτικά αποτέλεσε ιστορικά το πρώτο συνειδητό βήμα, στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο - «Εμείς αρχίσαμε αυτό το έργο. Πότε ακριβώς, σε πόσο χρονικό διάστημα, οι προλετάριοι ποιανού έθνους θα το τελειώσουν δεν είναι το ουσιαστικό ζήτημα. Το ουσιαστικό είναι ότι ο πάγος έσπασε, ο δρόμος άνοιξε, ότι ο δρόμος χαράχτηκε» (Λένιν)

Φωτο news.ru

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, στην καπιταλιστική Ρωσία χιλιάδες εργαζόμενοι, άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, απλοί άνθρωποι τίμησαν την 104η επέτειο του κορυφαίου ιστορικού γεγονότος με κόκκινες σημαίες, στεφάνια ή λίγα λουλούδια: πλήθος κόσμου στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας στο μαυσωλείο του Λένιν και στο μνημείο των Ηρώων της Επανάστασης στα τείχη του Κρεμλίνου, όπως και στην Αγ. Πετρούπολη (Λένινγκραντ), όπου αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν σε συλλήψεις (μεταξύ άλλων του Γραμματέα της ΚΕ του Ενιαίου Μετώπου Εργαζομένων της Ρωσίας («ΡΟΤ-ΦΡΟΝΤ»)
Θυμίζουμε πως την επέτειο δεν είχαν τολμήσει να καταργήσουν ως εθνική γιορτή μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 2000, όταν η κυβέρνηση Πούτιν αποφάσισε να την διαγράψει από το επίσημο εορτολόγιο.

Φωτο news.ru

Αναφέρουμε ενδεικτικά το διεθνούς εμβέλειας (αστικό) ειδησεογραφικό livejournal.com, αναφέρει χαρακτηριστικά «Σήμερα, όλη η προοδευτική ανθρωπότητα γιορτάζει την 104η επέτειο της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, της σημαντικότερης επανάστασης του 20ού αιώνα που άλλαξε τη Ρωσία και τον υπόλοιπο κόσμο.
Εξακολουθούμε να ευεργετούμαστε από πολλές "συνέπειες" -κατακτήσεις της - από την 8ωρη εργάσιμη ημέρα μέχρι την εξίσωση των δικαιωμάτων γυναικών και ανδρών. Παρά τις αμέτρητες προσπάθειες να υποτιμηθεί η Οκτωβριανή Επανάσταση ή να εξαλειφθεί από την ιστορία, λόγω της τεράστιας κοσμοϊστορικής της σημασίας, όπως και πριν, ήταν, είναι και παραμένει ένα από τα κεντρικά στοιχεία της ρωσικής ιστορίας».
Αυτά κάτω από το poster

Сегодня все прогрессивное человечество отмечает 104-ю
годовщину Великой Октябрьской Социалистической Революции, самой значимой революции XX века,
изменившей Россию и весь остальной мир.

To bezformata.com με τίτλο «το ΚΚ της Ρωσικής Ομοσπονδίας τιμά την 104η επέτειο της Μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης!» αναφέρει:
Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, ο Λένιν έριξε την ιδέα της δικαιοσύνης και της δύναμης των εργαζόμενων, την ιδέα της ισότητας των λαών και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Καιρός να πάρουμε το καλύτερο από τη σοβιετική εμπειρία και να τη μετατρέψουμε σε βάση για την οικοδόμηση ενός καινούργιου σοσιαλισμού στη Ρωσία, όπου οι κύριες αξίες είναι να είναι η δουλειά για όλους, η δικαιοσύνη, η ισότητα και η φιλία των λαών!
Ζήτω ο Μεγάλος Οκτώβρης!
Ζήτω ο σοσιαλισμός!

Φωτο news.ru

Έργο του Ούγγρου Ben Tóth

 

 

Ο ρεαλισμός της «ουτοπίας»

Σαν σήμερα, πριν από 104 χρόνια ο κόσμος συγκλονίστηκε από τη νίκη της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης.

Μια νίκη που όμως δεν ήρθε ξαφνικά. «Τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής» μέσα από μια πολυετή και σύνθετη προσπάθεια θεωρητικής, πολιτικής και πρακτικής επαναστατικής δράσης του μπολσεβίκικου Κόμματος.
Εξάλλου, καθοριστικής σημασίας για τη νίκη της Επανάστασης ήταν η επεξεργασία και ανάπτυξη της πολιτικής γραμμής των μπολσεβίκων, με επικεφαλής τον Λένιν, όλη την κρίσιμη περίοδο από τον Φλεβάρη του 1917, που ανατράπηκε ο τσαρισμός, μέχρι τον Οκτώβρη. Η περίοδος αυτή, μέσα και από τα έργα του Λένιν, αποτελεί κορυφαίο παράδειγμα, μέσα από το οποίο αναδεικνύεται η ικανότητα διαμόρφωσης επαναστατικής πολιτικής, η διεξαγωγή της διαπάλης με την αστική τάξη, τους ελιγμούς της, αλλά και τις δυνάμεις που ωθούν στον συμβιβασμό, με σταθερή πυξίδα την πάλη για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

Τη νύχτα ο Λένιν έφτασε στο Σμόλνι αναλαμβάνοντας την καθοδήγηση της εξέγερσης.

Ο μπολσεβίκος Β. Αντόνοφ – Οφσέενκο, ένας από τους καθοδηγητές της στρατιωτικής εφόδου στα Χειμερινά Ανάκτορα, αναφέρει σε μια γλαφυρή αφήγηση: «Στο άλλο δωμάτιο βρίσκουμε μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων, που παρίσταναν την Προσωρινή Κυβέρνηση. Κάθονται γύρω από ένα τραπέζι και μοιάζουν μ’ έναν τρεμουλιαστό γκριζόχρωμο λεκέ. “Στο όνομα της Στρατιωτικής Επαναστατικής Επιτροπής σας συλλαμβάνω!” τους δηλώνω. Οι πρώην υπουργοί παραδίδουν τα έγγραφα και τα όπλα που τους απόμειναν. Η Προσωρινή Κυβέρνηση δεν υπάρχει πια»

🔺  Δείτε το σημερινό αφιέρωμα του Ριζοσπάστη

70+ χρόνια μετά η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υποστέλλονταν από την κορυφή του Κρεμλίνου και το πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο έκλεινε το ταξίδι στους ουρανούς λυγίζοντας κάτω από το βάρος της αντεπανάστασης.
Ήταν εκείνες τις μέρες που έβγαζε «βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε», πως ο σοσιαλισμός ήταν «το παρατράγουδο στα ωραία (ιμπεριαλιστικά) άσματα» και οι κάθε λογής Φουκουγιάμα διατυμπάνιζαν το τέλος της ιστορίας και την οριστική επικράτηση του καπιταλισμού προσπαθώντας να σβήσουν από τη μνήμη τους εκατοντάδες χιλιάδες, -εκατομμύρια Πάβελ Κορτσάγιν που «έδεναν το ατσάλι» μαζί με το τιτάνιο ιστορικό οικοδόμημα που "γέννησε" τον άνθρωπο της νέας κοινωνίας του πρώιμου και ανολοκλήρωτου σοσιαλισμού.  

Ουτοπία

Ελληνική ρίζα ("ου"|ουκ +τόπος) που χρησιμοποιείται πλέον σ’ όλα τα μήκη και πλάτη утопия Utopia utopía utopie. Το λεξικό Τριανταφυλλίδη αναφέρει: «χαρακτηρισμός για κάθε ιδέα, ιδίως ιδεολογία, η οποία θεωρείται ότι είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί· (πρβ. χίμαιρα): H εξέλιξη του σοσιαλισμού από την ~ στην πράξη. Xαρακτηρίζουμε ως ~ κάθε ιδεολογία εκτός από τη δική μας. || (επέκτ.) για ανθρώπινο στόχο: H παγκόσμια ειρήνη θεωρείται ~ ακόμα και σήμερα. Πιστεύει σε ουτοπίες. Είναι ~ να……[λόγ. < αγγλ. utopia < νλατ. Utopia `φανταστική χώρα με ιδεώδεις νόμους και δίκαιο κοινωνικό σύστημα΄, τίτλος βιβλίου του Thomas More < αρχ. οὐ + τόπ(ος) -ία]»

Στην ιστορία της αρχαίας Κίνας καλύπτει την περίοδο της «ανατολικής εποχής» Zhou (770 - 256 π.Χ.), με έμφαση στη συγγένεια της ουτοπικής σκέψης με τα ηθικά και φιλοσοφικά ρεύματα της εποχής, τις ιδιαιτερότητες της κοσμοθεωρίας, ξεκινώντας από τον Κομφούκιο και τον Μο-Τζου και φτάνοντας στον κατακερματισμό της χώρας (αντιμαχόμενα βασίλεια) και στην αδύναμη πολιτική εξουσία που οδηγεί στην ουτοπική ανάδυση της εικόνας ενός ισχυρού -απόλυτα σοφού ηγεμόνα, τον οποίο βοηθούν να κυβερνήσει «σοφοί και ευσεβείς άνθρωποι»

Ο Ηράκλειτος διακήρυττε πως όλα μεταβάλλονται, τίποτε δε μένει σταθερό, ακίνητο· «τὰ πάντα ρεῖ, δὶς εἰς τὸν αὐτὸν ποταμὸν οὐκ ἂν ἐμβαίης, ἀεὶ γίγνεσθαι καὶ μεταβάλλεσθαι καὶ μηδέποτε τὸ αὐτὸ μένειν»

Η αριστοφανική ουτοπία, (Όρνιθες 414 π.Χ), είναι ευ_τοπική και δυσ_τοπική συγχρόνως, με τον (πονηρό πρωταγωνιστή) Πεισθέταιρο, να φεύγει από την Αθήνα και να δημιουργεί μια άλλη πόλη (ουσιαστικά για να σώσει τον εαυτό του), τη Νεφελοκοκκυγία (κατοικία των κούκων στα σύννεφα), στην οποία συνυπάρχουν οι θεοί με τους ανθρώπους.
Ευτελισμός της καθεστηκυίας τάξης των αξιών και θεσμών της κοινωνίας, πρόσωπα γελοιοποιούνται, με τον αγαθιάρη Ευελπίδη να ψάχνει κι αυτός τον τσαλαπετεινό του 

Ιστορική η παράσταση του Θεάτρου Τέχνης το 1959 (σκηνοθέτης Κάρολος Κουν σκηνικά και κοστούμια Γιάννης Τσαρούχης, μετάφραση του Βασίλη Ρώτα, μουσική Μάνος Χατζιδάκις χορογραφίες Ραλλού Μάνου), όπου ο Άγγελος Τερζάκης κατακεραύνωσε τους πάντες μιλώντας για προσβολή «σε χώρο επίσημο, μπροστά στα μάτια της εξουσίας» όπου «κανένας δεν έχει το δικαίωμα να γελοιοποιεί τα ιερά των άλλων» (sic!!)

 

Fernando Birri: Janela sobre a utopia Ela està no horizonte - diz - Me aproximo dois passos, ela se afasta dois passos. Caminho dez passos e o horizonte corre dez passos. Por mais que eu caminhe, jamais a alcançarci. Para que serve a utopia? Serve para isso: para caminhar.

 

«Η ουτοπία «φέγγει» στον ορίζοντα. Κάνω δύο βήματα προς το μέρος της, απομακρύνεται δύο. Προχωράω δέκα βήματα μπροστά, εκείνη ξεγλιστράει δέκα βήματα πιο πέρα. Όσο μακριά κι αν πάω, ποτέ δεν την αγγίζω. Σε τι χρησιμεύει λοιπόν η ουτοπία; Στο να μας κάνει να προχωρούμε» (αποδίδεται –εσφαλμένα, στον Eduardo Galeano -Εδουάρδο Γκαλεάνο)