Κεραυνός εν αιθρία ή ένα ακόμη προαναγγελθέν έγκλημα στο ποδόσφαιρο;

(Eduardo Galeano βιβλίο "Το ποδόσφαιρο στη σκιά και στο φως")
Αφιερωμένο στα παιδιά που συνάντησα κάποτε, πριν από χρόνια, να παίζουν ποδόσφαιρο στο Καλέγια ντε λα Κόστα και μετά το παιχνίδι, τραγουδούσαν: Είτε κερδίζουμε, είτε χάνουμε Εμείς το κέφι μας κάνουμε.

Η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι ένα θλιβερό ταξίδι από το πηγαίο στο αναγκαίο. Καθώς το ποδόσφαιρο κατέληξε να γίνει βιομηχανία, εξορίστηκε σιγά σιγά η ομορφιά που πηγάζει από την απόλαυση να παίξεις και μόνο.
Στον κόσμο μας σήμερα, το επαγγελματικό ποδόσφαιρο καταδικάζει οτιδήποτε άχρηστο, και είναι άχρηστο οτιδήποτε δεν αποφέρει κέρδος. Κανείς δεν κερδίζει από αυτή την τρέλα που κάνει τον άντρα να γίνεται για λίγο παιδί, να παίξει δηλαδή όπως παίζει ένα πιτσιρίκι με το τόπι του ή μια γάτα με ένα κουβάρι μαλλί, μπαλαρίνα που χορεύει πετώντας στον αέρα ένα ελαφρύ μπαλόνι, μάλλινο κουβάρι που κυλά αβίαστα: να παίζει χωρίς να ξέρει καν ότι παίζει, χωρίς σκοπό, χωρίς χρονόμετρο και χωρίς διαιτητή.

Το παιχνίδι έχει μετατραπεί σε θέαμα, σε ποδόσφαιρο προς θέαση, με λίγους πρωταγωνιστές και πολλούς θεατές, και αυτό το θέαμα έχει γίνει μια από τις πλέον κερδοφόρες οικονομικές δραστηριότητες παγκοσμίως. Οργανώνεται όχι για να γίνει παιχνίδι αλλά για να εμποδιστεί να είναι παιχνίδι. Η τεχνοκρατία του επαγγελματικού αθλητισμού έχει επιβάλει ένα ποδόσφαιρο ταχύτητας και δύναμης, που απαρνείται τη χαρά, σκοτώνει τη φαντασία και απαγορεύει την τόλμη.

Ευτυχώς, εμφανίζεται ακόμα στα γήπεδα, αν και περιστασιακά, κάποιο τολμηρό αγρίμι που ξεφεύγει από το πλάνο και διαπράττει το σφάλμα να τα βάλει με ολόκληρη την αντίπαλη ομάδα, τον διαιτητή και το κοινό στις κερκίδες, για την απόλαυση και μόνο του κορμιού, που ορμά στην απαγορευμένη περιπέτεια της ελευθερίας.

Ο παίκτης

(συνεχίζει ο Galeano…)
Τρέχει λαχανιασμένος πάνω κάτω. Από τη μια μεριά, τον περιμένει η ουράνια δόξα, από την άλλη, η άβυσσος της καταστροφής.
Στη γειτονιά του τον ζηλεύουν. Ο επαγγελματίας ποδοσφαιριστής γλίτωσε το εργοστάσιο ή το γραφείο, και τον πληρώνουν για να κάνει το κέφι του, κοντολογίς κέρδισε τον πρώτο λαχνό. Και παρότι πρέπει να χύνει ποτάμια τον ιδρώτα, χωρίς να έχει δικαίωμα ούτε να κουραστεί ούτε να λαθέψει, φιγουράρει στις εφημερίδες και στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο επαναλαμβάνει το όνομά του, οι γυναίκες αναστενάζουν για χάρη του, και τα παιδιά θέλουν να του μοιάσουν. Εκείνος όμως, που ξεκίνησε να παίζει μπάλα για τη χαρά του παιχνιδιού, στους χωματόδρομους κάποιας φτωχογειτονιάς, τώρα δουλεύει ως παίκτης στα στάδια, με την υποχρέωση είτε να κερδίζει είτε να κερδίζει.

Οι επιχειρηματίες τον αγοράζουν, τον πουλάνε, τον δανείζουν, κι εκείνος αφήνεται με αντάλλαγμα την υπόσχεση για περισσότερη φήμη και χρήματα.
Όσο μεγαλύτερη επιτυχία έχει, και όσο περισσότερα χρήματα κερδίζει, τόσο περισσότερο δέσμιος του συστήματος γίνεται. Υποδουλωμένος, σε στρατιωτική πειθαρχία...

Αναταράξεις και τσουνάμια

Ταραχή στο «νερά» του ποδοσφαίρου προκλήθηκε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 18ης Απρίλη όταν 12 ευρωπαϊκοί σύλλογοι, οι Μάντστεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Άρσεναλ, Μάντσεστερ Σίτι, Τσέλσι, Τότεναμ, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Ατλέτικο Μαδρίτης, Γιουβέντους, Ίντερ και Μίλαν, ανακοίνωσαν τη δημιουργία ενός νέου, κλειστού τύπου πρωταθλήματος, διεκδικώντας πλήρη αυτονομία, έχοντας ως «συμμάχους» νέες πολυεθνικές - χορηγούς που προσβλέπουν στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική αγορά, όπως ο αμερικανικός κολοσσός JP Morgan που φέρεται να είχε επενδύσει 4 δισ. ευρώ. Το σχέδιο, που προκάλεσε τις αντιδράσεις τόσο της UEFA  και της FIFA, όσο και οστικών κυβερνήσεων, μπορεί να μπήκε εν τέλει στα συρτάρια, προσωρινά τουλάχιστον, ωστόσο άνοιξε μεγάλη συζήτηση για το χαρακτήρα του ποδοσφαίρου σήμερα.

Ο πρώην πρόεδρος της FIFA
κατά την ανακοίνωση ανάληψης του Μουντιάλ 2022 από το Κατάρ

Η «συνταγή» του μορφώματος

Το κίνητρο των επιχειρηματιών-ιδιοκτητών των «12» πίσω οπό τη δημιουργία της ευρωπαϊκής Σούπερ Λιγκ ήταν γνωστό εξ αρχής, άλλωστε κυνικά το δήλωναν και οι ίδιοι: ακόμα περισσότερα κέρδη για εκείνους. Το πο­δόσφαιρο, ως προϊόν στον καπιταλισμό δεν ξεφεύγει οπό τις νομοτέλειες του, συνεπώς κίνητρο είναι πάντα το κυνήγι του μέγιστου δυνατού κέρδους. Ακόμα λοι­πόν και οι πακτωλοί εκατομμυρίων που κέρδιζαν όλα το προηγούμενα χρόνιο οι ιδιοκτήτες αυτών των ομάδων από χορηγίες, συμμετοχές σε διοργανώσεις κ.ά, δεν τους ήταν πλέον αρκετά και σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική κρίση που επιταχύνθηκε από την πανδημία του κορονοϊού, «γεννήθηκε» η ιδέα της European Super League  η οποία κυοφορούνταν ήδη από την δεκαετία του '90. Επεδίωκαν τη δημιουργία ενός ποδοσφαί­ρου διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε. Ενός αθλήματος-σόου, χωρίς υποβιβασμούς και προβιβα­σμούς, με αγώνες επίδειξης μεταξύ μόνο των καλύτερων - κατ’ αυτούς ομάδων, χωρίς αουτσάιντερ να «χαλά­νε τη σούπα». Ένα ποδόσφαιρο πιο εύπεπτο σε αγορές όπως των ΗΠΑ και της Ασίας που τα τελευταία χρόνιο έχουν διεισδύσει για τα καλό στην ποδοσφαιρική αγορά με εκατομμύριο.

Κροκοδείλια δάκρυα

Εξαρχής η ανακοίνωση του σχεδίου της ESL συνάντη­σε σφοδρές, στα λόγια, αντιδράσεις τόσο από την UEFA  και τη FIFA όσο και από την ΕΕ και αστικές κυβερνήσεις, με δηλώσεις από τον Μπ. Τζόνσον, τον Εμ. Μακρόν και άλλους αστούς πολιτικούς. Οι δηλώσεις όλων των παραπάνω για το ποδόσφαιρο που δήθεν «ανήκει στο λαό και τους φιλάθλους» και οι προσπάθειες τους δήθεν «για τη διαφύλαξη του χαρακτήρα του αθλήματος» ήταν προκλητικά υποκριτικές. Δεν ξεχνά κανείς ότι η UEFA  και η FIFA είναι αυτές που εδώ και δεκαετίες αντιμετωπίζουν το ποδόσφαιρο ως προϊόν με μόνο στόχο την προ- «οι επενδύσεων. Είναι οι ίδιοι που κάθε λίγο αλλάζουν τα formats των διοργανώσεων, όπως το Champions League ώστε να αυξάνονται οι αγώνες με τη συμμετοχή περισσότερων ομάδων από τα «εμπορικό» πρωταθλήματα, πετώντας στον κάλαθο των ποδοσφαι­ρικών αχρήστων ακόμα και πρωταθλήτριες ομάδες από «μη εμπορικές» χώρες. Είναι ακόμα οι ίδιοι που πρώην στελέχη τους έχουν κατηγορηθεί και καταδικαστεί για οικονομικά σκάνδαλα, είναι οι ίδιοι που αναθέτουν τη διοργάνωση μεγάλων αθλητικών γεγονότων που έχουν βαφτεί με το αίμα χιλιάδων, όπως τα έργα κατασκευής υπερσύγχρονων γηπέδων για το Μουντιάλ του Κατάρ. Εξίσου ένοχες είναι και οι αστικές κυβερνήσεις όλων των χωρών, με τις φοροαπαλλαγές και τις διευκολύν­σεις που κάνουν διαρκώς στους επιχειρηματίες-ιδιοκτήτες των ομάδων που θησαυρίζουν, που αντιμετωπίζουν το στοίχημα ως «υγιή επιχειρηματικότητα», που έχουν αφήσει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, γεγονός που αποδείχθηκε περίτρανα την πε­ρίοδο της πανδημίας. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι όλοι αυτοί που εδώ και δεκαετίες ενίσχυαν λο­γικές και πρακτικές που εξυπηρετούσαν στην ουσία ιδιοκτήτες όπως των «12», θέλουν ένα διαφορετικό ποδόσφαιρο πραγματικά λαϊκό αγαθό.

Πάλη για ποδόσφαιρο που θα ανήκει πραγματικά στο λαό

Το ποδόσφαιρο, οπό όταν πρωτοεμφανίστηκε -πριν περίπου 160 χρόνια, μέχρι σήμερα, είναι με διαφορά το λαοφιλέστερο άθλημα. Τρία πράγματα το διαφοροποι­ούν σε τέτοιο σημεία, ώστε να μην μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο παιχνίδι. Η απλότητα του. Μπορεί να παιχτεί ακόμα και στις εσχατιές αυτού του πλανήτη. Δεν χρειάζεται καν να έχεις μπάλα, αρκεί και ένα τενεκεδάκι. Η πιθανότητα της έκπληξης. Στο ποδόσφαι­ρο, ο αδύναμος θα έχει πάντα την ευκαιρία του Στα υπόλοιπο σπορ, 99 στις 100 φορές θα επικρατήσει η καλύτερη ομάδα. Η απίστευτη σύνδεση των μαζών με την ομάδα τους.

Το στοιχείο της έκπληξης ήταν αυτό που ήθελαν, μεταξύ άλλων, να ξεριζώσουν οι ιθύνοντες της ESL. στο πλαίσιο της μετατροπής του αθλήματος καθαρά σε εμπορικό σόου. Η αγάπη όμως των φιλάθλων, οχι μόνο για την ομάδα τους, αλλά για το ίδιο το άθλημα ειδικά των αγγλικών ομάδων, ήταν μια ιδιαίτερο θετκή εξέλιξη που έδειξε ότι σημαντική μερίδα του κόσμου δεν δέχεται να μένει «θεατής» των εξελίξεων. Οι αντι­δράσεις των φιλάθλων με τις διαμαρτυρίες που συνε­χίζονται ακόμα, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις ποδο­σφαιριστών εν ενεργεία, παλαιμάχων και προπονητών έδειξαν ότι υπάρχει έδαφος να αναπτυχθεί περαιτέρω ο προβληματισμός για το τί ποδόσφαιρο θέλουμε. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η πραγματική «εξυγίανση» του αθλητισμού δεν βρίσκεται στη στοίχιση ή την εναντί­ωση πίσω από τη μια ή την άλλη μερίδα των επιχειρηματιών, αλλά προϋποθέτει την κατεδάφιση αυτού του σάπιου οικοδομήματος. Είναι ανάγκη να υπάρξει ένα μεγάλο κίνημα σε αυτή την κατεύθυνση από τους ανθρώπους του αθλητισμού, την εργατική τάξη και ία λαϊκά στρώματα, με μέτωπο κατά της εμπορευματοποίησης. Για ποδόσφαιρο και αθλητισμό συνολικό που θα είναι λαϊκό αγαθό, πραγματικό δικαίωμα και πηγή χαράς για αθλητές, προπονητές και φιλάθλους και όχι «ευκαιρία» και μπίζνες για τους καπιταλιστές

Το μήνυμα των φιλάθλων της αγγλικής Τσέλσι ήταν σαφές... «Το ποδόσφαιρο ανήκει σε εμάς, όχι σε εσάς»

Το τελευταίο –εξ ου και ο τίτλος του θέματος, από τον Οδηγητή "European Super League: Κεραυνός εν αιθρία ή προαναγγελθέν «έγκλημα» στο ποδόσφαιρο;"

 

Οι Ισπανόφωνοι των Ολυμπιακών Αγώνων έχουν κουβανέζικη προφορά

Ενώ η διαδικτυακή αίτηση στην Ιαπωνία που ζητεί την ακύρωση των Ολυμπιακών Αγώνων, που αναβλήθηκαν ήδη μία φορά πέρυσι έχει συγκεντρώσει 210.000 υπογραφές μέσα σε δύο ημέρες, καθώς αυξάνεται η ανησυχία του κοινού για τη διεξαγωγή των Αγώνων εν μέσω πανδημίας κορωνοϊού και παραμένουν τα ερωτήματα για το πώς το Τόκιο θα μπορέσει να φιλοξενήσει ένα παγκόσμιο γεγονός και να διασφαλίσει την υγεία των αθλητών, των εθελοντών, των αξιωματούχων και του κοινού, στο νησί της επανάστασης, το ανοιξιάτικο κλίμα είναι διαφορετικό.

 

Ο Oscar Sánchez Serra | granma.cu  μας θυμίζει «την ευτυχία να γιορτάζουμε αυτές τις μέρες δύο σημαντικά γεγονότα», της ισπανικής γλώσσας (23-Απρίλη), και εκείνη του αθλητισμού για την ανάπτυξη και την ειρήνη

Στις 22-Απρ-1616 έφυγε από τη ζωή ο Miguel de Cervantes – Saavedra (Μιγκέλ ντε Θερβάντες), του οποίου το μυθιστόρημα, του έξυπνου El Ingenioso Hidalgo Don Quijote de la Mancha (Δον Κιχώτης) θεωρείται η συνάντηση κορυφής της ισπανικής γλώσσας.
Η Ημέρα της Ισπανικής Γλώσσας έχει την προέλευσή της το 1926, όταν ο συγγραφέας της Βαλένθια, Vicente Clavel Andrés πρότεινε την ιδέα μιας ειδικής ημέρας για γιορτής της λογοτεχνίας, με την παράδοση να ξεκινάει εκεί και να εξαπλώνεται σταδιακά σε όλη την Ισπανία, μέχρι που το 1964, ο εορτασμός υιοθετήθηκε από όλες τις ισπανόφωνες χώρες.
Η Αθήνα, είδε πάλι τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μετά από 1 503 χρόνια, στις 6-Απρ-1896, σύμβολο της αδερφοσύνης μεταξύ των λαών, έτσι ώστε η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, το 2013, στο ψήφισμά του 67|296 την κατοχύρωσε σαν μέρα του διεθνούς αθλητισμού για την ανάπτυξη και την ειρήνη.

Και ενώ λίγο πάνω από δύο μήνες μας χωρίζουν από το Τόκιο-2020, (σσ. 76 μέρες +κάποιες ώρες και λεπτά) ο συνδυασμός αυτών των εορτασμών απαιτεί από τα +500.000.000 ισπανόφωνους, να δουν την αθλητική ιστορία τους, στα 125 χρόνια των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.
Σύμφωνα με το WorldAbierto.com, υπάρχουν 22 χώρες που έχουν την ισπανική γλώσσα ως επίσημη ή περισσότερο ομιλούμενη παγκόσμιου αθλητισμού και αυτές έχουν πάρει συνολικά 176 χρυσά μετάλλια, το 4% από 1896, μέχρι το Río de Janeiro-2016, που μαζί με τα αργυρά και τα χάλκινα φτάνουν τα 613 (5% του συνόλου).
Από αυτά τα έθνη, οκτώ δεν μπόρεσαν να κερδίσουν χρυσό μετάλλιο και έξι δεν έχουν δει ποτέ τη σημαία τους σε μια τελετή απονομής.
Μέχρι τον Απρίλιη του 1964, ήταν μόνο 26 μετάλλια και 95 διακρίσεις, με την Αργεντινή στην πρώτη γραμμή.

Τα 77 χρυσά της Κούβας είναι το 44% του συνόλου δηλ. σχεδόν κάθε δύο πρώτα βραβεία, το ένα είναι από το μεγάλες Αντίλλες, ένας θρίαμβος του νησιού της Καραϊβικής και της επανάστασης, της μικρής χώρας που εμφανίζεται στον κατάλογο των πρώτων 20 χωρών στη 16^η θέση.
Το κουβανικό αρχιπέλαγος είναι επίσης το μόνο από αυτή την γλωσσική ομάδα -μεταξύ των πρώτων πέντε: το πέτυχε τρεις φορές το 1904 με τον Ramón Fonst Segundo (σσ. γεννήθηκε και πέθανε στην Αβάνα 1883-1959 ένας από τους μεγαλύτερους παγκόσμιους Fencers, στο ατομικό και ομαδικό) στη Μόσχα-80, και στη Βαρκελώνη-1992.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, είναι επίσης ο μόνη χώρα με περισσότερες από μία παρουσίες μεταξύ των δέκα κορυφαίων, αν προσθέσουμε το Montreal-1976 και την Atlanta-1996 (όγδοη θέση) και το Sydney-2000 (ένατη). Μόνο η Ισπανία και μόνο για μία φορά, το πέτυχε –αλλά στην έδρα της (σσ. Βαρκελώνη-1992).
Σημαντικό είναι ότι, από το 77 χρυσά της Κούβας, τα 72 αντιστοιχούν σε μόλις δέκα διοργανώσεις από το Μόναχο-1972 - όταν ο μποξέρ Orlando Martínez πήρε την πρώτη νίκη μετά τον Fonst το 1904, μέχρι το Río de Janeiro-2016. Τα απλά μαθηματικά μας λένε ότι ο μέσος όρος κατά την περίοδο αυτή είναι πάνω από δέκα χρυσά τη φορά επιβεβαιώνοντας ότι, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα ισπανικά παίρνουν μέρος με κουβανέζικη προφορά.

Στρατηγικός «Διάλογος» Ελλάδας-ΗΠΑ

 

Από την πρώτη μέρα (8 Ιούλη 2019), όταν η ΝΔ διαδέχτηκε τον Συριζα στην κυβέρνηση, ξεκίνησε –παράλληλα με τα μπαράζ στο εσωτερικό μέτωπο (Ν. 4622/19 για το «επιτελικό κράτος», νόμος-σκούπα 4623/19, με αλλαγές –κατάργηση ουσιαστικά του πανεπιστημιακού ασύλου, παραπέρα αντιλαϊκή αξιοποίηση της τοπικής διοίκησης κλπ. κλπ. μια  «χειροπιαστή απόδειξη της εντατικής και εποικοδομητικής συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες» υπογραμμίζοντας σε όλους τους τόνους «πόσο δυνατή είναι η διμερής σχέση», επιβεβαιώνοντας την «αμοιβαία επιθυμία να βαθύνουν τη συνεργασία τους» σε διάφορα πεδία, όπως στην «Περιφερειακή Συνεργασία, Άμυνα και Ασφάλεια, Εμπόριο και  Επενδύσεις, Ενέργεια και Σχέσεις μεταξύ της Κοινωνίας των Πολιτών.

Έτσι άμ' έπος - άμ' έργον σε μόλις τρεις μήνες (7-Οκτ-2019), δημοσιοποιήθηκε ο επικαιροποιημένος «Στρατηγικός Διάλογος» της χώρας μας με την αστερόεσσα με επίσημη βούλα του υπΕξ της Ελλάδας Νίκου Δένδια και του επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μάικ Πομπέο και υψηλού επιπέδου εκπροσώπηση από διάφορες υπηρεσίες, δεδομένου ότι τα θέματα «άμυνας και ασφάλειας», αποτέλεσαν μικρό μέρος της «μεγάλης εικόνας».
Ήδη –ένα μήνα πριν το ΝΑΤΟ είχε ξεκινήσει την επιχείρηση Defender 2020 (ακολούθησε η 2021) μια από τις μεγαλύτερες πολεμικές ασκήσεις που έχει δει η Ευρώπη εδώ και 10ετίες, δηλώνοντας πως τώρα «θα δοκιμαστεί η πολιτικο-στρατιωτική αντοχή της ηπείρου και της συμμαχίας»

• Με συμμετοχή 37.000 στρατιωτών των «εθνικών» εταίρων ενισχυμένων και από 20.000 κατευθείαν από την Αμερική.

Τα νούμερα σοκάρουν…

o   57.000 στρατιώτες, μαζί με πάνω από 20.000 είδη στρατιωτικού εξοπλισμού για την διεξαγωγή της «Defender-Europe».

o   Καθοδηγούμενη από τις ΗΠΑ, η πολυεθνική άσκηση κατάρτισης την άνοιξη του 2020 υπηρέτησε και εκπλήρωσε τους στόχους του ΝΑΤΟ για «πλήρη στρατιωτική ετοιμότητα».

o   «Το Defender-Europe αποτέλεσε την καλύτερη ευκαιρία να αποδείξουμε την ισχύ του Αμερικανικού Στρατού και τη δυνατότητα γρήγορης επέμβασης σε ολόκληρο τον κόσμο. Θα δείξουμε σε όλους πως με τον στρατό μας πλάι τους δεν θα είναι ποτέ σε κίνδυνο», δήλωσε ο Υποστράτηγος των ΗΠΑ Charles Flynn, ένας από τους υπεύθυνους της άσκησης.

Οι πέντε φάσεις

Στην «Defender Europe» ξεχώρισαν πέντε φάσεις με πολλούς κύριους και επιμέρους στόχους η καθεμιά, υπηρετώντας τη βασική ατζέντα.

• Η πρώτη φάση την υποδοχή, στάση, μετακίνηση και εξοπλισμό των στρατευμάτων στην κεντρική Ευρώπη –σε επίπεδο διοικητικής μέριμνας και υποστήριξης.
• Στη δεύτερη φάση, μια άμεση δύναμη αντίδρασης από την 82η Αεροπορική Δύναμη των ΗΠΑ σε κοινές, με άλλες αεροπορικές δυνάμεις, «επιδρομές» (πεδίο μάχης η Γεωργία στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας).
• Η τρίτη χαρακτηρίστηκε από μία στρατιωτική «διαίρεση» -διασπορά των στρατευμάτων εδάφους σε ολόκληρη την ήπειρο.
• Στη συνέχεια, διασταύρωση με ποτάμια και υγρό στοιχείο γενικότερα στην τέταρτη φάση, καθώς και πέρασμα του έμψυχου και άψυχου υλικού από και προς σημεία «κλειδιά».
• Για την πέμπτη και τελευταία φάση τα στρατεύματα δοκιμάστηκαν σε μία θαλάσσια αποστολή (με ασκήσεις απομάκρυνσης – απόρριψής φορτίου).

o   4.000 χιλιόμετρα διαδρομών, ανάμεσα σε δέκα συνεργαζόμενες χώρες με το αποτέλεσμα να χαρακτηρίζεται από τα πριν «αξιοθαύμαστο».

Οι σύμμαχοι και οι εταίροι είχαν επίσης την ευκαιρία να εκπαιδεύσουν τα στρατεύματα τους μαζί με τους αμερικανούς στρατιώτες, αυξάνοντας τη λεγόμενη διαλειτουργικότητα  εντός της συμμαχίας (συντονισμός -Interoperability Connecting NATO's Forces).
Και ενώ δοκιμάστηκε η ικανότητα του στρατού των Η.Π.Α. να προβάλλει τις δυνατότητες παρέμβασης από την αμερικάνικη ήπειρο σε έθνη και κράτη ολόκληρης της Ευρώπης, αναγνωρίστηκε ότι κανένας τους δεν θα πολεμήσει μόνος εναντίον των  επιτιθέμενων στην Ευρώπη - οι ΗΠΑ και οι εταίροι -σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ βέβαια αυτή η από κοινού λειτουργία είναι κρίσιμη αλλά και δύσκολη.
Το «Defender 2020» αποτέλεσε «την τρίτη μεγαλύτερη στρατιωτική άσκηση στην Ευρώπη από τον Ψυχρό Πόλεμο», δήλωσε ο Chris Cavoli.
Η άσκηση θα ελέγξει την ικανότητα του Στρατού να μεταφέρει τη στρατιωτική ισχύ από τα «φρούρια στα λιμάνια ΗΠΑ» και στη συνέχεια στα ευρωπαϊκά λιμάνια και από εκεί σε επιχειρησιακές περιοχές σε ολόκληρη την ήπειρο, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Πολωνίας , των χωρών της Βαλτικής, τις σκανδιναβικές χώρες, της Γεωργίας και πολλών άλλων – δήλωσε ο Cavoli.
σσ. Αφορά την τακτική «fort-to-port phase»
Στον στρατό που εδρεύει κυρίως στην ηπειρωτική χώρα των ΗΠΑ (CONUS), τα καθήκοντα ανάπτυξης αρχίζουν με την ικανότητα να προβάλλουν ισχύ μάχης από τα «φρούρια» – forts  σε καθορισμένα στρατηγικά θαλάσσια λιμάνια.
Ο στρατός ορίζει διάφορες θέσεις-κλειδιά (οχυρά και αποθήκες) που διατηρούν επαρκή υποδομή ανάπτυξης και συνδεσιμότητα με τα εθνικά οδικά και σιδηροδρομικά δίκτυα και αυτές οι τοποθεσίες λειτουργούν ως πλατφόρμες προβολής της ισχύος του.

Lt. Gen. J.T. Thomson - Allied Land Command Izmir | Turkey: «Κάνουμε πραγματικά συλλογική άμυνα και το τονίζω συλλογική, όχι απλά ένα ή δύο έθνη», είπε. Αυτό είναι το δικό μας “fort-to-port». Βασικό στοιχείο για το ΝΑΤΟ είναι η αξιολόγηση της τρέχουσας κατάστασης της στρατιωτικής κινητικότητας και η διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας των επί μέρους χωρών και αυτές είναι και οι μεγαλύτερες προκλήσεις.
Κατά τη διάρκεια των «Defender» (2020,2021 και έπεται συνέχεια), οι συμμετέχοντες μεταφέρουν τεράστιες ποσότητες εξοπλισμού και στρατευμάτων σε διάφορες χώρες σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της ηπείρου. Η προσπάθεια δοκιμάζει σε βάθος τις υποδομές και τις πολιτικές των συνόρων. Οι δυνάμεις θα πρέπει να διασχίζουν κράτη μέλη της ΕΕ και έθνη που δεν ανήκουν στον οργανισμό, όπως η Νορβηγία.
Αυτή είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να το εφαρμόσουμε σε κάθε επίπεδο μεραρχίας, σώματος στρατειάς και joint task force (σσ. ad hoc στρατιωτικός σχηματισμός κοινών | πολλαπλών υπηρεσιών), κάτι που δεν μπορούμε να το κάνουμε συνέχεια.
Όλα αυτά θα αποτελέσουν πολύτιμη εμπειρία και τη σωστή οπτική (σσ. good azimuth) για τη μελλοντική μας προοπτική

Με πληροφορίες από το επίσημο site του ΝΑΤΟ + NATO Topics & τα defence-blog & defensenews.com <| 1 |> & <| 2 |>
Δείτε και Διαβεβαιώσεις στις ΗΠΑ για τους «κοινούς στρατηγικούς στόχους» στην περιοχή

Η κοινή ανακοίνωση Ελλάδας και ΗΠΑ

(σσ. αφορά την επικαιροποιημένη, επί ΝΔ του Οκτ-2019, σε συνέχεια της επί Συριζα που ξεκίνησε στα τέλη του 2018)
«Το ευρύ φάσμα της συνεργασίας που διέπει τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις τέθηκε επί τάπητος στον δεύτερο Στρατηγικό Διάλογο Ελλάδας-ΗΠΑ, την έναρξη του οποίου εγκαινίασαν στην Αθήνα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας μαζί με τον Αμερικανό ομόλογο του Μάικ Πομπέο.
Με εκπροσώπηση υψηλού επιπέδου και από τις δύο χώρες, ο δεύτερος Στρατηγικός Διάλογος καταδεικνύει, όπως σημειώνεται στο κοινό ανακοινωθέν, «την εντατική και εποικοδομητική δέσμευση των δύο χωρών» τονίζεται «η δύναμη των διμερών σχέσεων, επιβεβαιώνοντας την αμοιβαία επιθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ελλάδας να εμβαθύνουν σε μια σειρά από κρίσιμους τομείς».
Δείτε Strategic Dialogue Greece October-7-2019 Nikos_Dendias & U.S. Secretary of State Michael_Pompeo

Περιφερειακή συνεργασία

Σύμφωνα με το κοινό ανακοινωθέν, η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κοινές απόψεις για την ανατολική Μεσόγειο, τον Εύξεινο Πόντο και τα Δυτικά Βαλκάνια. Υπό αυτό το πρίσμα, οι δύο πλευρές σημείωσαν το κοινό τους όραμα για μια ειρηνική και ευημερούσα περιοχή και επανέλαβαν την αποφασιστικότητά τους να υποστηρίξουν την ένταξη των χωρών των δυτικών Βαλκανίων στα ευρωπαϊκά και διατλαντικά θεσμικά όργανα. Επιπλέον, αναγνώρισαν ότι οι καλές σχέσεις γειτονίας και η ειρηνική διευθέτηση των διαφορών είναι καθοριστικές για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Επισημαίνεται ότι οι δύο κυβερνήσεις επιβεβαιώνουν την πρόθεσή τους να υποστηρίξουν το κράτος δικαίου και τους δημοκρατικούς θεσμούς στην περιοχή. Υπό αυτό το πρίσμα, δεσμεύτηκαν να προωθήσουν μια κουλτούρα συμβιβασμού και συμφιλίωσης, τονίζοντας τις προσπάθειες που καταβάλει η Ελλάδα προς αυτή την κατεύθυνση, υπογραμμίζοντας πως τέθηκε σε ισχύ η Συμφωνία των Πρεσπών και τονίστηκε η σημασία της συνεπούς εφαρμογής της με καλή πίστη. Σημειώνοντας τη σημασία που έχει η ενίσχυση της περιφερειακής ολοκλήρωσης, οι δύο πλευρές σημείωσαν τις σχετικές πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η Ελλάδα για την επίτευξη αυτού του στόχου. Επιπλέον, καταγράφηκε το κοινό ενδιαφέρον των δύο χωρών για τα θέματα της Μαύρης Θάλασσας.

Αναφορικά με την ανατολική Μεσόγειο, οι κυβερνήσεις συμμερίζονται την άποψη ότι πρόκειται για μια γεωπολιτικά κρίσιμη περιοχή που έχει επανεμφανιστεί δυναμικά στη διεθνή σκηνή και ως εκ τούτου παρουσιάζει σημαντικές ευκαιρίες στον οικονομικό και στον ενεργειακό τομέα. Η Ελληνική πλευρά ανέλυσε το πως οι τριμερείς της συμπράξεις στην ανατολική Μεσόγειο μπορούν να βοηθήσουν στην εδραίωση της περιφερειακής σταθερότητας και ασφάλειας.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ελλάδα υπογράμμισαν την ανάγκη σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας των χωρών της περιοχής και σημείωσαν με ανησυχία τις παράνομες και προκλητικές ενέργειες που εντείνουν την ένταση, καθώς και την κακοπροαίρετη (σσ. malign influence) επιρροή στην περιοχή. Συνεχίζοντας, οι δύο κυβερνήσεις υπογράμμισαν τη σημασία του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών ως κατευθυντήριας αρχής στις σχέσεις καλής γειτονίας.
Για αυτό τον σκοπό, εξέφρασαν την προσήλωση τους στην περαιτέρω ενίσχυση της στενής τους συνεργασίας στο πλαίσιο του σχήματος 3+1 (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες), το οποίο δρομολογήθηκε στην Ιερουσαλήμ τον Μάρτιο του 2019, δεδομένου ότι αυτή η εταιρική σχέση μπορεί να συμβάλει στην προώθηση της ειρήνης, της σταθερότητας, της ασφάλειας και της ευημερίας στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξέφρασαν επίσης την στήριξη τους για την ένταξη της Ελλάδας στην Πρωτοβουλία των Τριών Θαλασσών (Three Seas Initiative) και τις σχετικές προσπάθειες για την ενίσχυση της διασύνδεσης Βορρά-Νότου της Ευρώπης.

Άμυνα και Ασφάλεια

Όπως υπογραμμίζεται στο κοινό ανακοινωθέν «η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες επαναβεβαίωσαν την επιθυμία τους να ενισχύσουν περαιτέρω τη στρατηγική τους εταιρική σχέση για την άμυνα και την ασφάλεια, η οποία συμβάλλει σημαντικά στην ασφάλεια και των δύο εθνών. Υπογράμμισαν επίσης την επιθυμία τους να ενισχύσουν περαιτέρω τη συνεργασία τους για την προώθηση της σταθερότητας και της ευημερίας στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και την αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.
Για το σκοπό αυτό, και οι δύο πλευρές σκοπεύουν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο στη διατήρηση ισχυρών, ικανών και διαλειτουργικών στρατιωτικών δυνάμεων.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξέφρασαν την εκτίμησή τους για το γεγονός ότι η Ελλάδα συνέχισε να εκπληρώνει την νατοϊκή δέσμευση για αμυντικές δαπάνες της τάξης του 2% του ΑΕΠ και ενθάρρυναν τη χώρα μας να κατανείμει τουλάχιστον το 20% των αμυντικών της δαπανών σε πρωταρχικής σημασίας εξοπλισμό.
Αναφορικά με την αναθεώρηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας, σημειώνεται ότι «αντικατοπτρίζει τη περαιτέρω ενίσχυση και επέκταση της αμυντικής συνεργασίας προς όφελος και των δύο εθνών και της περιφερειακής σταθερότητας. Οι δύο κυβερνήσεις χαιρέτισαν τον πρόσφατο αυξημένο ρυθμό των διμερών ασκήσεων και επιβεβαίωσαν την επιθυμία τους να συνεχίσουν να εξελίσσουν την πολύπλευρη αμυντική τους σχέση προκειμένου να ανταποκριθούν καλύτερα στις ανάγκες και των δύο χωρών και να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα τις περιφερειακές και τις παγκόσμιες προκλήσεις ασφάλειας».

Ενέργεια

Με βασικό ζητούμενο την επέκταση της ενεργειακής συνεργασίας, οι δύο πλευρές επαναβεβαίωσαν ότι ο στόχος της ενεργειακής διαφοροποίησης εξακολουθεί να αποτελεί κοινή προτεραιότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, τονίστηκαν οι πρώτες εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα και εκφράστηκε η ετοιμότητα για τη στήριξη μελλοντικών έργων υποδομής που θα ενισχύσουν στη διαφοροποίηση των ενεργειακών διαδρομών και προμηθειών και στην επέκταση της περιφερειακής διασυνδετικότητας. Ένα σχέδιο στο οποίο άλλωστε εντάσσεται και ο προγραμματισμένος τερματικός σταθμός φυσικού αερίου (FSRU) στην Αλεξανδρούπολη.
Αναφορικά με την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο, σημειώνεται ότι «οι ελληνικές και αμερικανικές κυβερνήσεις αναγνώρισαν τις δυνατότητες του προτεινόμενου αγωγού φυσικού αερίου EastMed να συμβάλει στην ενεργειακή ασφάλεια και τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών και των διαδρομών στην ανατολική Μεσόγειο».

Οι δύο πλευρές συζήτησαν επίσης την πρόοδο του αγωγού Trans-Adriatic (TAP) και τη διασύνδεση Ελλάδας-Βουλγαρίας (IGB), καθώς και την πρόθεση της Ελλάδας να αναζητήσει ευκαιρίες για την περαιτέρω διεύρυνση των ενεργειακών δικτύων με τους γείτονές της στη νοτιοανατολική Ευρώπη, συμβάλλοντας έτσι στην περιφερειακή ενεργειακή ασφάλεια.
Υπό αυτό το πρίσμα, η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνώρισαν ότι η ανακάλυψη και μελλοντική εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο είναι ζωτικής σημασίας για τη σταθερότητα της περιοχής και μπορεί να συμβάλει ενεργά στη στρατηγική της ΕΕ για τη διαφοροποίηση της ενέργειας. Συνεχίζοντας, οι δύο πλευρές σημείωσαν τα αποτελέσματα του διαλόγου 3+1 για την ενεργειακή συνεργασία μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Ηνωμένων Πολιτειών με στόχο τη διερεύνηση ευκαιριών για την παροχή στήριξης στα ενεργειακά σχέδια και την ενθάρρυνση των απαραίτητων επενδύσεων από τον ιδιωτικό τομέα.

Όσον αφορά το υπόλοιπο σκέλος της ενεργειακής ατζέντας, «οι Ηνωμένες Πολιτείες χαιρέτισαν τις προσπάθειες της Ελλάδας να ιδιωτικοποιήσει την ενεργειακή της υποδομή. Οι δύο πλευρές συζήτησαν επίσης τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τον ρόλο του φυσικού αέριου ως ένα καύσιμο που μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα για ένα πιο πράσινο μέλλον. Οι δύο κυβερνήσεις εξέφρασαν την υποστήριξή τους για την εξερεύνηση και εκμετάλλευση δυνητικών ενεργειακών πόρων στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες και οι Ηνωμένες Πολιτείες επικρότησαν την κοινοβουλευτική έγκριση για τα δικαιώματα εξερεύνησης σε δύο blocks (σσ. «οικόπεδα») της Κρήτης, σε μια κοινοπραξία που περιλαμβάνει και μια αμερικανική ενεργειακή εταιρεία».

Εμπόριο και Επενδύσεις

Στο κοινό ανακοινωθέν επισημαίνεται ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες χαιρετίζουν τις πρόσφατες θετικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία και τη δυναμική που παρουσιάζεται για μια πορεία βιώσιμης ανάπτυξης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν την Ελλάδα έναν σημαντικό οικονομικό εταίρο, με έναν διευρυνόμενο ρόλο ως ενεργειακό, μεταφορικό και εμπορικό κόμβο στην περιοχή και επιβεβαιώνουν την υποστήριξή τους στις προσπάθειες της Ελλάδας να βελτιώσει το επενδυτικό κλίμα της για να τονώσει την οικονομική ανάπτυξη.
Η Ελλάδα εκφράζει την ικανοποίησή της για το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για επενδύσεις σε διάφορους τομείς και, ειδικότερα, για την καινοτομία και τις νεοφυείς επιχειρήσεις, μεταξύ άλλων μέσω δύο νέων κέντρων καινοτομίας στη Βόρεια Ελλάδα που δρομολογήθηκαν από εταιρείες των ΗΠΑ».

Όπως σημειώθηκε, οι δύο πλευρές χρησιμοποίησαν τον Στρατηγικό Διάλογο για να συζητήσουν συγκεκριμένους τομείς που σχετίζονται με τις συνεχιζόμενες προσπάθειες της Ελλάδας για την ενίσχυση της προστασίας και της επιβολής των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεργαστούν με την Ελλάδα, καθώς αναπτύσσει μια διαδικασία ελέγχου των επενδύσεων και μηχανισμούς για την κρίσιμη υποδομή της.
Οι δύο χώρες θα συνεργαστούν επίσης για να προωθήσουν την οικονομική ενδυνάμωση των γυναικών τόσο στο εσωτερικό όσο και στο παγκόσμιο επίπεδο. Μέσω της ομάδας εργασίας για το εμπόριο και τις επενδύσεις, οι δύο πλευρές προτίθενται να συνεχίσουν τη συνεργασία σε βασικούς τομείς, όπως η ενέργεια, η πληροφορική, ο τουρισμός, η ψυχαγωγία και οι υποδομές.
Η ομάδα εργασίας σκοπεύει επίσης να αντιμετωπίσει τις εμπορικές προκλήσεις, να συζητήσει τις ευκαιρίες δημόσιων διαγωνισμών στην Ελλάδα, καθώς και να διερευνήσει τρόπους για να καταστήσει τις ελληνικές εταιρείες ενήμερες σχετικά με ευκαιρίες στην αγορά των ΗΠΑ.
Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες χαιρετίζουν την πρωτοβουλία της Ελλάδας να ιδιωτικοποιήσει βασικές υποδομές, συμπεριλαμβανομένων των ναυπηγείων και των λιμανιών, όπως στην Ελευσίνα και στην Αλεξανδρούπολη. Οι δύο κυβερνήσεις χαιρέτισαν τις πρόσφατες αποφάσεις των αμερικανικών εταιρειών των ΗΠΑ να επενδύσουν στην Ελλάδα. Σημείωσαν επίσης με χαρά το ενδιαφέρον που εξέφρασαν δύο εταιρείες των ΗΠΑ για τις άδειες καζίνο στο πλαίσιο της επένδυσης που θα γίνει στον πρώην αερολιμένα του Ελληνικού.

Σχέσεις μεταξύ της Κοινωνίας των Πολιτών

Οι κυβερνήσεις αναγνώρισαν ότι η περαιτέρω ενίσχυση των ιστορικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών θα παραμείνει αναπόσπαστο μέρος της διμερούς σχέσης. Αναγνώρισαν κοινά επιτεύγματα από το Στρατηγικό Διάλογο του 2018 (σσ. επί Σύριζα) που αύξησαν την αμοιβαία κατανόηση και οδήγησαν σε ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των μουσείων, καθώς και στη δημιουργία νέων προγραμμάτων ανταλλαγής φοιτητών και εκμάθησης της αγγλικής γλώσσας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξέφρασαν την εκτίμησή τους προς την ελληνική κυβέρνηση για το γεγονός ότι ξανάρχισε να συμβάλει στο πρόγραμμα Fulbright και ενθάρρυναν τις συνεχιζόμενες μελλοντικές συνεισφορές σε αυτό το βασικό πρόγραμμα.
Οι δύο κυβερνήσεις προσδιόρισαν περαιτέρω τομείς εκπαιδευτικής, πολιτιστικής και επιστημονικής συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένου του σχεδιασμού για συμμετοχή των ΗΠΑ στις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο του 2021 και την παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών ως τιμημένη χώρα στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης τον ίδιο χρόνο.

Επιπλέον, οι δύο πλευρές δεσμεύτηκαν να υποστηρίξουν τη συνεχή βελτίωση των σχέσεων μεταξύ ελληνικών και αμερικανικών μουσείων και να ενθαρρύνουν τη μεγαλύτερη συνεργασία στην επιστήμη και την τεχνολογία διευκολύνοντας την ελληνική συμμετοχή στη Διεθνή Έκθεση Επιστημών και Τεχνολογίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε αυτό το πλαίσιο, επιβεβαιώθηκε ότι η Ελλάδα προτίθεται να αξιοποιήσει την επιτυχημένη προηγούμενη συνεργασία στον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς, διασφαλίζοντας την κύρωση της Ανανέωσης του Μνημονίου Συμφωνίας για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς του 2016.
Ένας άλλος τομέας στον οποίο καταγράφηκε πρόοδο είναι η συνεργασία μεταξύ του Μουσείου Μνημείων του Ολοκαυτώματος των ΗΠΑ και της ελληνικής κυβέρνησης για την ανταλλαγή αρχείων. Μάλιστα οι δύο πλευρές επιβεβαίωσαν τη πρόθεσή τους να εντατικοποιήσουν τη συνεργασία για την ανάκτηση προσωπικών αντικειμένων που ανήκουν σε Εβραίους πρόσφυγες από το ναυάγιο της Αθήνας του 1946.
Τέλος, οι δύο πλευρές συνέχισαν τις συζητήσεις σχετικά με το πλαίσιο εφαρμογής των διμερών συμφωνιών τους και των στόχων της αειφόρου ανάπτυξης, Ατζέντα 2030 του ΟΗΕ, με στόχο τον εντοπισμό περαιτέρω τομέων εκπαιδευτικής, πολιτιστικής και επιστημονικής συνεργασίας.

σσ. οι επισημάνσεις (bold) δικές μας

Σεπτέμβρης 2020: το Στέιτ Ντιπάρτμεντ διαμηνύει πως «ο υπουργός Πομπέο θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη και τον υπουργό Εξωτερικών Δένδια, για να ανανεώσουν την κοινή μας δέσμευση για την προώθηση της ασφάλειας, της ειρήνης και της ευημερίας στην Ανατολική Μεσόγειο και για να γιορτάσουν την ισχυρότερη σχέση που έχει υπάρξει μεταξύ των ΗΠΑ και της Ελλάδας εδώ και δεκαετίες».
Να σημειωθεί πως το ταξίδι Πομπέο στην Ελλάδα εντάσσεται σε ευρύτερο πλαίσιο επαφών στην περιοχή, καθώς μετέβη και σε Ιταλία, Βατικανό Κροατία κά., ενώ κατέφθασε μόλις δυο βδομάδες μετά την επίσκεψή του στην Κύπρο, όπου μετά την άρση του αμερικανικού εμπάργκο όπλων ανακοίνωσε τη δημιουργία Κέντρου Εκπαίδευσης σε θέματα ασφάλειας που θα λειτουργεί στην Κύπρο, αλλά «θα παρέχει εξειδίκευση για το υπόλοιπο της περιοχής» και διαμήνυσε ότι «τα ζητήματα της ασφάλειας έχουν σημασία, καθώς έθνη που δεν μοιράζονται τις κοινές μας αξίες προσπαθούν να αποκτήσουν νέα πατήματα στην περιοχή».

ΚΚΕ: Καμία εμπιστοσύνη σε κυβέρνηση και αστικά κόμματα που έχουν εναποθέσει την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά και την ειρήνη στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ και την ΕΕ
(…)
Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να δείξει καμιά εμπιστοσύνη στις επιλογές της κυβέρνησης, αλλά και των άλλων αστικών κομμάτων, που έχουν εναποθέσει την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και την ειρήνη στην περιοχή, στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Αντίθετα, χρειάζεται να εντείνει την πάλη του για την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που τροφοδοτούν τις επικίνδυνες εξελίξεις στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο».

Μάρτης 2021 ΚΚΕ: «Η επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στο αεροπλανοφόρο Αϊζενχάουερ, που ελλιμενίζεται στο "Περλ Χάρμπορ" της Μεσογείου, στο οποίο έχει εξελιχθεί η Σούδα, αποτελεί ένα ακόμη "σύμβολο" της εμπλοκής της Ελλάδας στα βρώμικα και επικίνδυνα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Πραγματικός στόχος αυτής της εμπλοκής είναι η γεωστρατηγική αναβάθμιση των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης και όχι του ελληνικού λαού.

Ξεκίνησε η ναυαρχίδα των ασκήσεων του ΝΑΤΟ «STEADFAST DEFENDER 2021»

Στις 6 Μαΐου έγινε η επίσημη έναρξη της ΝΑΤΟϊκής άσκησης «STEADFAST DEFENDER 2021» (σταθερός υπερασπιστής 21) ή οποία συσχετίζεται με την άσκηση του αμερικανικού στρατού: «DEFENDER EUROPE 21» και αποτελεί την ναυαρχίδα των ασκήσεων του ΝΑΤΟ για φέτος.
Με 9.000 συμμετοχές από 20 νατοϊκά και εταιρικά κράτη από την Αμερική και την Ευρώπη η «STEADFAST DEFENDER 2021» έχει σκοπό να αυξήσει την διαλειτουργικότητα μεταξύ των δυνάμεων και να εξασκηθούν στην στρατιωτική κινητικότητα διαμέσου της Ευρώπης.
Στην άσκηση συμμετέχουν οι χώρες – νατοϊκοί εταίροι Φιλανδία και Σουηδία.
Ο σκοπός και το μέγεθος της άσκησης θα δοκιμάσει την δυνατότητα του ΝΑΤΟ να μετακινήσει πολυάριθμες στρατιωτικές δυνάμεις, εξοπλισμό και εφόδια διαμέσου του Ατλαντικού και της Ευρωπαϊκής ηπείρου προς τα ανατολικά σύνορα της ΕΕ.

Η άσκηση θα διεξαχθεί σε τρεις φάσεις:
Φάση 1η: Εξασφάλιση στρατηγικών θαλάσσιων γραμμών επικοινωνίας / Διατλαντική ενίσχυση δυνάμεων
Η Φάση Α΄ εστιάζει στην ταχεία ενίσχυση ευρωπαϊκών συμμάχων με δυνάμεις από την βόρεια Αμερική. Την ευθύνη αυτής της φάσης θα έχει η νεοιδρυθείσα, για αποστολές αυτού του είδους,  Διακλαδική διοίκηση δυνάμεων του Νόρφολκ. Θα περιλαμβάνει πραγματική ναυτική άσκηση καθώς και ημέρα υψηλών καλεσμένων και ΜΜΕ στην Λισαβώνα της Πορτογαλίας.
Φάση 2η: Αποκατάσταση πλήρους ικανότητας στην περιοχή ευθύνης του Ανώτατου συμμαχικού διοικητή Ευρώπης (SACEUR) / μετακίνηση στρατιωτικών δυνάμεων/ ανάπτυξη της Δύναμης αντίδρασης του ΝΑΤΟ ( NATO Response Force – NRF). Κατά τη φάση αυτή η προσπάθεια θα εστιαστεί στην ταχεία μεταφορά των βορειοαμερικανικών ενισχύσεων προς τις θέσεις της ασκήσεως. Στη φάση αυτή κυρίως εμπλέκεται η, επίσης νεοιδρυθείσα, Διακλαδική διοίκηση υποστήριξης και ενίσχυσης (Joint Support and Enabling Command), ώστε να διεξάγει την κίνηση των στρατευμάτων διαμέσου της ευρωπαϊκής ηπείρου. Το αποκορύφωμα της φάσης Β΄, θα είναι η συμμετοχή της Διακλαδικής δύναμης πολύ υψηλής ετοιμότητας (Very High Readiness Joint Task Force – VJTF) υπό την διοίκηση της Τουρκίας στην άσκηση  της Διακλαδικής διοίκησης Νεάπολης «Noble Jump» που θα διεξαχθεί στην Ρουμανία.
Φάση 3η: Επιπρόσθετη πολυεθνική εκπαίδευση
Κλείνοντας την άσκηση «STEADFAST DEFENDER 2021» οι στρατιωτικές δυνάμεις νατοϊκών και εταιρικών χωρών θα συμμετάσχουν σε διάφορες ασκήσεις συμπεριλαμβανομένης και της άσκησης «Saber Guardian» στην Ρουμανία με επικεφαλής κράτος τις ΗΠΑ. Η φάση αυτή περιλαμβάνει και επιχειρήσεις επαναπατρισμού των στρατευμάτων που μετακινήθηκαν.

Εξασφάλιση «Στρατιωτικής Κινητικότητας» στον Ατλαντικό και στην Ευρώπη

Κατά την πρόσφατη σύνοδο των ΥΠΕΞ της ΕΕ αποφασίστηκε, μετά από πρόταση του ΝΑΤΟ, η εφαρμογή κοινού προγράμματος των χωρών της ΕΕ με σκοπό την επιτάχυνση στο έδαφος των χωρών της ΕΕ, των μετακινήσεων στρατευμάτων από τις ΗΠΑ, τον Καναδά και τη Νορβηγία. Οι μετακινήσεις των στρατευμάτων θα είναι ενταγμένες στο πρόγραμμα της Στρατιωτικής Κινητικότητας της Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας (PESCO).
Όπως αναφέρεται και σε προηγούμενες αποφάσεις της ΕΕ, το σχέδιο της στρατιωτικής κινητικότητας της PESCO είναι μια στρατηγική πλατφόρμα, που επιτρέπει σε ομάδα χωρών, την ταχεία και απρόσκοπτη μετακίνηση του στρατιωτικού προσωπικού και εξοπλισμού σε όλη την ΕΕ, σιδηροδρομικώς, οδικώς, αεροπορικώς ή δια θαλάσσης.
Είναι αυτό που τις τελευταίες μέρες συμβαίνει στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, στο αεροδρόμιο της Λάρισας ή στο λιμάνι του Δυρραχίου στην Αλβανία, όπου στα πλαίσια της  «Defender Europe 21» αποβιβάστηκαν χιλιάδες στρατεύματα, στρατιωτικό υλικό, ελικόπτερα και πολεμικά αεροσκάφη».
Στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, στις Βρυξέλλες 11-12 Ιουλίου 2018, ξεκαθαρίζεται ότι τα κράτη – μέλη θα συνεχίσουν τους εξοπλισμούς και τις στρατιωτικές τους δαπάνες, προσανατολισμένες ως είναι στις ανάγκες και τα προτάγματα του ΝΑΤΟ.

Δημιουργούνται δύο νέες διοικήσεις, μια στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ που θα επικεντρωθεί στην εξασφάλιση ότι οι θαλάσσιες γραμμές μεταφορών μεταξύ Ευρώπης και Βόρειας Αμερικής παραμένουν ελεύθερες και ασφαλείς και μια στη Γερμανία για να εξασφαλίσει την υλικοτεχνική υποστήριξη και την επίσης γρήγορη μετακίνηση ανατολικά, στρατευμάτων στην Ευρώπη. 
Την ίδια εποχή, η ΕΕ ανέλαβε να βάλει τάξη στην ταχεία μετακίνηση των στρατιωτικών δυνάμεων χωρίς προβλήματα στις υποδομές (τραίνα, δρόμους, γέφυρες) αλλά και με τις διαδικασίες στα σύνορα των χωρών (νομικά, τελωνειακά ζητήματα). 

 

Η 22χρονη Luana d'Orazio, θύμα της εργοδοτικής ασυδοσίας αφήνει πίσω ένα ορφανό 5χρονο κοριτσάκι

 

Θέμα που θα έπρεπε να μπει πρωτοσέλιδο –εν όψει και της πρωτομαγιάς, στα ψιλά γράμματα κάποιων ιταλικών εφημερίδων:
«Η Luana d'Orazio, μια 22χρονη νεκρή στο Prato εγκλωβισμένη σε αργαλειό  κλωστοϋφαντουργίας»…
«Με καταγωγή την Pistoia, όπου ζούσε με τους γονείς της και τον αδελφό της, από ένα χρόνο δούλευε στις μηχανές (αργαλειούς) μιας εταιρείας του Prato στην Oste di Montemurlo» (σσ. 12km δυτικά έξω από τη Φλωρεντία).

Θυμίζουμε πως στην περιοχή είναι το δεύτερο θανατηφόρο εργατικό ατύχημα φέτος: στις 2 Φεβρουαρίου ο 23χρονος αλλοδαπός Sabri Jaballah, είχε χάσει τη ζωή του όταν τον έλιωσε μια πρέσα εργοστάσιου στο Montale.

Στο μεταξύ οι εργατικές συνομοσπονδίες CGIL-CISL- UIL (σσ. σε μεγάλο βαθμό συμβιβασμένες) καθώς και τοπικές οργανώσεις του Prato θα προχωρήσουν σε «ισχυρή δράση και κινητοποίηση» …την Παρασκευή!
Συλλυπητήρια …οι πάντες, δήμαρχος, περιφερειάρχης και Σια, που δήλωσαν για ακόμη μια φορά πως “δεν πάει άλλο» (sic) –ακόμη και ο εργοδότης που έσπευσε να δηλώσει πως τηρούνταν όλα τα μέτρα ασφαλείας.

Αντίθετα το ταξικό συνδικάτο βάσης USB, κινητοποιήθηκε με σύνθημα «Τέρμα στη σφαγή και στις μαζικές δολοφονίες των εργατών –να καθιερωθούν σαν εγκλήματα τα εργατικά ατυχήματα» συμπληρώνοντας:

Δεν υπάρχουν φωτογραφίες του άψυχου κορμιού της Luana d'Orazio 22 ετών, εγκλωβισμένο στο στημόνι του μηχανήματος της κλωστοϋφαντουργικής εταιρεία του Prato.
Υπάρχουν μόνο οι φωτογραφίες από ένα χαμογελαστό κορίτσι με μια κόρη ηλικίας 5 ετών. Κανείς δεν ξέρει ακόμη τι την σκότωσε, αν υπήρχαν μέτρα ασφάλειας και αν τηρούνταν, αν η Luana είχε εκπαιδευτεί σ’ αυτά μηχανήματα, αν παρακολούθησε τα «υποχρεωτικά» σεμινάρια εκπαίδευσης και αντίδρασης στον κίνδυνο και αν η ίδια είχε τα απαραίτητα προσωπικά μέσα προστασίας.

Όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, θα εξαρτηθεί από το αστικό δικαστικό σώμα και ίσως, ποιος ξέρει πότε, θα προκύψουν «ευθύνες» που θα οδηγήσουν σε ένα είδος «ενοχοποίησης» του αφεντικού της εταιρείας.
Αλλά πρόκειται για οργανωμένο έγκλημα (σσ. Omicidio colposo = δολοφονία από πρόθεση), έγκλημα που ταιριάζει στους δολοφόνους, σε εκείνους που για να αυξήσουν τα κέρδη και τα αγαθά τους, δε δίνουν σημασία στα μέτρα ασφαλείας, στην ανανέωση των εγκαταστάσεων και στην εκπαίδευση των υπαλλήλων τους.

🆘  Για να υποστηριχτεί το κατεστημένο τα ΜΜΕ και ΜΚΔ ονομάζουν «εργατικό ατύχημα» μια πραγματική δολοφονία που δεν προβλέπεται ως όρος στο νομικό μας σύστημα.
Το ιταλικό κράτος επιχείρησε και τα κατάφερε να εισαγάγει το έγκλημα της οδικής δολοφονίας, αλλά δεν συζητά τις προτάσεις νόμου, που χρονίζουν στο Κοινοβούλιο, για την εισαγωγή ενός παρόμοιου μέτρου για τις δολοφονίες που πραγματοποιούνται καθημερινά στους χώρους εργασίας.

🆘  Τα νούμερα είναι τρομερά, το INAIL -Istituto nazionale Assicurazione Infortuni sul Lavoro (Ινστιτούτο Ασφάλειας Εργατικών Ατυχημάτων) μιλάει για συνεχή αύξηση των ατυχημάτων και των θανάτων στους χώρους εργασίας, αλλά ο ρόλος του έχει περιοριστεί σε κάποια ψίχουλα και στις εκπτώσεις –δώρα από το νταραβέρι με ασφαλιστικές εταιρείες σε βάρος των εργαζόμενων. Εν ολίγοις, αυτές οι εταιρείες υποδεικνύουν τι απαιτεί ο νόμος και πρέπει να γίνει!
Και το πλέον απογοητευτικό –αναφέρει η USB, την Πρωτομαγιά οι μεγαλύτερες αρχές της χώρας κατακόπιασαν καταθέτοντας λουλούδια στα μνημεία των «πεσόντων στην εργασία» …

Πρόεδρε Mattarella, δε μασάμε, απλά κλαίγοντας τους νεκρούς μας. Είναι ώρα για έργα, για άμεση παρέμβαση για να σταματήσει η ασταμάτητη σφαγή, που στο όνομα του κέρδους ζουν στο πετσί τους, γυναίκες και άντρες εργαζόμενοι.  

È una guerra in corso contro il proletariato,ogni giorno caduti sul lavoro.
Riposa in pace Luanache il tuo sorriso possa accompagnare delle autentiche stagioni di lotta....
Ασταμάτητος πόλεμος κατά του προλεταριάτου, με νεκρούς κάθε μέρα στη δουλειά.
Ξεκουράσου εν ειρήνη Luana
Το το χαμόγελό σου θα μας συνοδεύει σε γνήσιους αγωνιστικούς καιρούς ... (που θα ρθουν)

ℹ️   Σχετική ανακοίνωση με τίτλο «το αθόρυβο έγκλημα» έκανε πριν λίγο -μέσω face_book και το ΚΚ Ιταλίας