Granita _ Granité γρανίτα

Κάποτε ήταν “αλλιώς” _ακόμη και οι γρανίτες εκείνο το θεϊκό παγωμένο γλύκισμα των παιδικών μας χρόνων, που θυμίζει παγωτό (παγωμένο …δροσερό για την ακρίβεια), που είχε σαν βάση της όχι όπως σήμερα νερό και (ακαθόριστης προέλευσης) γλυκαντικές ουσίες, αλλά χυμούς φρούτων... πορτοκάλι, λεμόνι, ροδάκινο, πεπόνι (τότε είχαμε μόνο τα αργείτικα) κλπ. Σήμερα όλα βιομηχανοποιημένα έχουμε το  αποκαλούμενο "σορμπέ" (σε στερεή μορφή, όπως ένα κανονικό παγωτό), και το ζουμί με essence (εσάνς) σε υγρή μορφή που πίνεται με το καλαμάκι, με 80-90% κομμάτια πάγου ούτως ώστε να παραμένει κρύα όσο περνά η ώρα, χάνοντας τελείως τη γεύση της.

Λοιπόν…
Η φίλη μου η Λίτσα _Litsa.com (ένεκα πλέον αναβαθμισμένη από το FaceBook σε ψηφιακή παραγωγό_δημιουργό), καταγωγής εκ Ξηροκαμπίου Λακωνίας και νυν _πρόσφατα, πολιτογραφιθείσα Siciliana αναφέρει Nulla da aggiungere _è sempre eccezionale! τίποτα να προσθέσω είναι πάντα εξαιρετικό,  με αυτή τη φωτο

Να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους: πρόκειται για κρύο γλυκό του κουταλιού, με προέλευση στην αραβική κυριαρχία της νότιας Ευρώπης. Οι Άραβες έφεραν μαζί τους τη συνταγή για σερμπέ, ένα παγωμένο ρόφημα αρωματισμένο με χυμό φρούτων ή ροδόνερο. Σήμερα είναι ένα ημι-κατεψυγμένο υγρό μείγμα που παρασκευάζεται με νερό, ζάχαρη και χυμό φρούτων (συνήθως essence _εσάνς δλδ "άρωμα", που βρίσκεται στο εμπόριο σε φακελάκια ή μεγάλη συσκευασία) ή άλλο συστατικό (εκτός από φρούτα, καφές, αμύγδαλο, σοκολάτα και φιστίκι Αιγίνης είναι πιο συνηθισμένα).

ℹ️ Συχνά συγχέεται με το sorbetto (σορμπέ), με το οποίο μπορεί να θεωρηθεί ένας από τους προγόνους του παγωτού. Η περιεκτικότητα σε ζάχαρη, ιστορικά είναι αρκετούτσικη 25-35%, μπορεί να μειωθεί στο 18-20%, ενώ αν γίνει χρήση φρέσκων φρούτων, μπορεί και να παραλειφθεί.

Στην παρασκευή είναι σημαντικό η ψύξη να γίνεται σταδιακά και να διατηρείται το μείγμα σε κίνηση, ώστε το νερό να μην διαχωρίζεται με τη μορφή άγευστων κρυστάλλων πάγου με ζαχαρούχο άρωμα. Συνήθως σερβίρεται σε διάφανα γυάλινα ποτήρια.  Παραδοσιακά συνοδευόταν από φρέσκο ​​και τραγανό ψωμί, μπισκότα βουτύρου (στην περιοχή της Μεσσήνης _ειδικά με γρανίτα λεμονιού) που με την πάροδο του χρόνου αντικαταστάθηκε από την τυπική σισιλιάνικη brioscia (μπριός _κρουασάν, που παρασκευάζεται με ζύμη αυγού προζύμι και με ημισφαιρικό σχήμα βάσης από μια μικρή μπάλα _που ονομάζεται tuppu ή coppola). Η granita câ brioscia ήταν και είναι το τυπικό πρωινό της Σικελίας, ειδικά το καλοκαίρι στις παράκτιες περιοχές.

Με λίγη_ελάχιστη μαύρη ζάχαρη να κάνει κρατς στο στόμα

ℹ️ Η γρανίτα του καφέ δεν πρέπει να συγχέεται με το λεγόμενο "mezzofreddo" της Σικελίας, ένα υποκατάστατο του caffè espresso.

Affogato = "πνιγμένο" λευκό ⬆️ ή al cioccolato⬇️ espresso καυτό και παγωτό πικρή σοκολάτα _με ή χωρίς κρέμα από πάνω

GOST_ ГОСТ 117–41:
Τα θρυλικά –με βούλα, παγωτά της ΕΣΣΔ

Ιστορία

Η προέλευση της γρανίτας εντοπίζεται _όπως αναφέραμε στην αραβική κυριαρχία στη Μεσόγειο. Οι ευγενείς της Μεσσήνης χρησιμοποιούσαν το χιόνι που το χειμώνα μαζεύονταν στα βουνά Peloritani, Nebrodi, Madonie, Etna Iblei κλπ. και αποθηκεύονταν κατά τη διάρκεια του έτους στα nivieri (χιονόσπιτα), ειδικά πέτρινα κτίρια που υψώνονταν πάνω από φυσικές ή τεχνητές σπηλιές. Το καλοκαίρι έπαιρναν τον πάγο που σχηματιζόταν και μετά τον έτριβαν και τον ανακάτωναν με χυμούς φρούτων ή λουλουδιών. Αυτό το παρασκεύασμα, το οποίο σώζεται και στη ρωμαϊκή graticchecca, ήταν ακόμα ευρέως διαδεδομένο μέχρι τις αρχές του εικοστού αιώνα με την ονομασία rattata (grattata).

οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ

Κατά τον 16^ο αιώνα, σημειώθηκε αξιοσημείωτη βελτίωση στη συνταγή, ανακαλύπτοντας ότι ήταν δυνατό να χρησιμοποιηθεί χιόνι, αναμειγμένο με θαλασσινό αλάτι (σσ. αν και το καθαρό νερό παγώνει στους 0°C, το μείγμα νερού και αλατιού θα παγώσει σε θερμοκρασίες κάτω από τους 0°C. Ένα διάλυμα 10% άλατος παγώνει στους -6°C ενώ διάλυμα 20% στους -16°C), για την κατάψυξη των παρασκευασμάτων - το χιόνι που συλλέγεται έτσι μετατράπηκε από συστατικό σε ψυκτικό μέσο. Γεννήθηκε το pozzetto (ποτσέτο), μια ξύλινη δεξαμενή με έναν κουβά ψευδαργύρου μέσα, που μπορούσε να περιστραφεί με μανιβέλα (σσ. οι πρώτες παγωτομηχανές, αργότερα και ηλεκτρικές) Η κοιλότητα γέμιζε με το μείγμα και όλα μαζί έμπαιναν σε ένα μονωτικό στρώμα της εποχής (συνήθως από άχυρο). Το μείγμα πάγωνε το περιεχόμενο του pozzetto αφαιρώντας θερμότητα, ενώ η περιστροφική κίνηση απέτρεπε τον σχηματισμό κρυστάλλων πάγου.

Η γρανίτα που παρασκευάζεται με αυτόν τον τρόπο έχει αντικαταστήσει τη rattata στο πέρασμα των αιώνων. Κατά τον 20^ό αιώνα _γύρω στα μέσα, ο πάγος (ή χιόνι) και το αλάτι αντικαταστάθηκαν από την παγωτομηχανή. Το 1961, η ναπολιτάνικη εταιρεία τεχνιτών Fratelli Cortese σχεδίασε την πρώτη κάθετη μηχανή γρανίτας με πλήρη οπτική του προϊόντος, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από τη χειρωνακτική παραγωγή γρανίτας στην ηλεκτρομηχανική _βιοτεχνική.

Τοπικές γεύσεις και παραλλαγές

Δεν μπορεί εύκολα να προσδιοριστεί κάποια “πρωτότυπη σύνθεση” της γρανίτας. Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, οι πιο παραδοσιακές γρανίτες της Ιταλίας (και κυρίως της Σικελίας) ήταν αυτές με γεύσεις λεμονιού, γιασεμιού (scursunera) και μαύρης μουριάς, που για το λόγο αυτό περιλαμβάνονται στον κατάλογο των παραδοσιακών αγροδιατροφικών προϊόντων του νησιού. αλλά μετά η ποικιλία αυξήθηκε με πολλές γεύσεις: καφές, φιστίκι, φράουλα κ.λπ.
Η γρανίτα απαλής σύστασης είναι ευρέως διαδεδομένη ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσσήνης, ενώ στην Κατάνια έχει συνήθως σύσταση πιο παρόμοια με αυτή του παγωτού. Η σύνθεση της μεσσηνιακής γρανίτας είναι ελαφρώς πιο γλυκιά και νόστιμη. Παραδοσιακά, η γρανίτα τρώγονταν με μπισκότα βουτύρου στην περιοχή της Μεσσήνης ή με σιμιγδαλένιο ψωμί στην περιοχή της Κατάνια.

Οι παρακάτω γεύσεις είναι πολύ δημοφιλείς στη Messina (Μεσσήνη): λεμόνι, καφές, σοκολάτα, φράουλα, μουριά. Η γρανίτα Μεσσήνης συνοδεύεται συχνά από κρέμα, από συνήθεια ή από παράδοση βαθιά ριζωμένη στην περιοχή. Πολύ διαδεδομένα στην περιοχή της Κατάνια είναι τα λεμόνια από τον κάμπο, τα αμύγδαλα (Mennule), τα φιστίκια (αρχικά από το Bronte), η σοκολάτα και διάφορες γεύσεις φρούτων: μαύρα μούρα, που ξεχωρίζουν από μακριά και γίνονται αισθητά στον ουρανίσκο, επίσης ροδάκινο και φράουλα. Η γρανίτα με λεμόνι των Συρακουσών είναι ευρέως διαδεδομένη στις Συρακούσες, η γρανίτα αμυγδάλου είναι μια εκδοχή με ωμά αμύγδαλα, δλδ κάτι σαν σουμάδα με ψιλοκομμένο τον καρπό χωρίς να αφαιρεθεί η καστανή φλούδα μετά το ξεφλούδισμα. Στην επαρχία της Ragusa (Ραγκούσα) είναι ευρέως διαδεδομένα αυτά με σοκολάτα Modica, λεμόνι και αμύγδαλο, ενώ στη Modica μπορείτε να βρείτε ψημένη γρανίτα αμυγδάλου.Στο Trapani και στην περιοχή San Vito, η scursunera, αυτή με το γιασεμί, είναι παραδοσιακή, που λαμβάνεται με την εξαγωγή της ουσίας του λουλουδιού, ενώ μια άλλη σπεσιαλιτέ της κουζίνας Trapani είναι η γρανίτα μαύρης μουριάς. Το λεμόνι είναι επίσης δημοφιλές.
Στο μικρό παραθαλάσσιο χωριό Favazzina του δήμου Scilla στην περιοχή Reggio, η γρανίτα με σύκο και φραγκόσυκο είναι καλοκαιρινό έθιμο.

Η γρανίτα δεν πρέπει να συγχέεται με τη gratechecca της Ρώμης, η οποία είναι θρυμματισμένος πάγος με την προσθήκη χυμού. Αντίθετα, λαμβάνεται ξεκινώντας από νερό και χυμό που επεξεργάζονται μαζί σε χαμηλές θερμοκρασίες προκειμένου να αποφευχθεί ο σχηματισμός μακροκρυστάλλων πάγου.

Το φεστιβάλ Nivarata διοργανώνεται στο Acireale από το 2012, αφιερωμένο στο "rito della Granita Siciliana" _"τελετουργία της χειροτεχνικής Σικελικής Γρανίτας ". Το φεστιβάλ πήρε το όνομά του από τους Nivaroli, πολύτιμες φιγούρες του παρελθόντος που, όταν δεν υπήρχαν ακόμη ψυγεία, μέσω της συλλογής και αποθήκευσης του χιονιού που εναποτέθηκε στις κορυφές των βουνών, έκαναν δυνατή τη δημιουργία της γρανίτας. Αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή για όσους θέλουν να απολαύσουν ένα γλύκισμα σε μια πιο ελαφριά εκδοχή του, αφού _στη "σπιτική" της μορφή έχει ως βάση τα φρούτα και όχι σιρόπια με γεύση φρούτων ή ακόμη και αλκοολούχων ποτών, τα οποία παγώνουν μέχρι να αποκτήσουν τη σύσταση παγωτού, αλλά με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε ζάχαρη και (συνήθως) χωρίς προσθήκη γάλατος.

Γεύσεις και τρόποι παρασκευής

Οι πιο συνηθισμένες γεύσεις γρανίτας είναι … όλες οι "φρουτένιες" ότι σας πάει, λεμόνι _πορτοκάλι, κεράσι, φράουλα, πεπόνι, καρπούζι κλπ.
Με τις σημερινές οικιακές παγωτομηχανές, που δεν λείπουν από κανένα σπίτι γίνεται παιχνίδι. Μακριά από τις πολύ δημοφιλείς έτοιμες, μακρόστενες συσκευασίες που περιέχουν έτοιμο υγρό "εμπλουτισμένο" με χρωστικές κλπ. υποκατάστατα.

Ιστορία και προέλευση του “παγωμένου”
(παγωτού & γρανίτας):
ποιος το εφηύρε; Νέα και παράξενα

Το σπιτικό “παγωμένο” είναι αναμφίβολα το πιο διάσημο επιδόρπιο στον κόσμο και πολλές ιστορίες έφτασαν σε μας με την πάροδο του χρόνου για τη γέννηση και την ιστορία του, μεταξύ φαντασίας και το μυθοπλασίας _έγιναν και ταινίες!!. Η ανίχνευση της προέλευσης του δεν είναι στην πραγματικότητα απλή, καθώς υπάρχουν πολλές ιστορικές μαρτυρίες και αναφορές στα αρχαία έθιμα της συντήρησης του γάλακτος και των τροφίμων με την κατάψυξή τους. Υπάρχουν επίσης διαμάχες και διαμάχες, που έχουν προκύψει ανά τους αιώνες για να κερδηθεί ο τίτλος του εφευρέτη. Το ταξίδι στο χρόνο για να ανακαλύψετε την αληθινή ιστορία του χειροποίητου “παγωμένου” είναι επομένως γεμάτο περιπέτειες και συναρπαστικές εκπλήξεις: αφήστε τον εαυτό σας να καθοδηγηθεί από εμάς, που το έχουμε γευθεί σε όλο τον κόσμο από το Yesolo στην Ιταλία, στην Πράγα _Zmrzlina, στη Μόσχα Мороженое και φυσικά στην Κούβα στα Coppelia _μια αλυσίδα παγωτατζήδων στην Κούβα, που πήρε το όνομά του από το μπαλέτο Coppélia αγαπημένο της Σίλια Σάντσεθ  και “χτίστηκε” αρχικά με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο. Το Coppelia είναι κρατικό και πωλείται σε κουβανέζικο πέσο (CUP). Της Αβάνας απασχολεί περισσότερους από 400 εργάτες και σερβίρει 16.000 λίτρα !! παγωτού σε 35.000 πελάτες κάθε μέρα, με 26 γεύσεις και 25 συνδυασμούς

Ο Mario Girona ήταν ο αρχιτέκτονας του νέου παλατιού παγωτού που χτίστηκε στην τοποθεσία το 1966. Το κτίριο επηρεάστηκε από τον βιομορφικό μοντερνισμό Ιταλών, Μεξικανών και Νοτιοαμερικανών μοντερνιστών όπως ο Pier Luigi Nervi, ο Felix Candela και ο Oscar Niemeyer, οι οποίοι άφησαν πίσω τις ορθογώνιες μορφές του χάλυβα και αξιοποίησαν την πλαστικότητα του οπλισμένου σκυροδέματος. Η λαϊκή ιδεολογία βοήθησε στη διαμόρφωση του σχεδιασμού και της χρήσης του δημόσιου χώρου …

Un Fidel que vibra en la montaña

Un rubí, cinco franjas y una estrella

Un Fidel que vibra en la montaña

Un rubí, cinco franjas y una estrella

Cuba, qué linda es Cuba

Quien la defiende la quiere más

Cuba, qué linda es Cuba

Quien la defiende la quiere más

Quien te defiende, mi Cuba bella

Quien te defiende te quiere más

Ένας Φιντέλ που δονείται στα βουνά

Ένα ρουμπίνι, πέντε ρίγες και ένα αστέρι

Κούβα, πόσο όμορφη είναι η Κούβα

Όποιος την υπερασπίζεται την αγαπά περισσότερο

Κούβα, πόσο όμορφη είναι η Κούβα

Ποιος σε υπερασπίζεται, όμορφη Κούβα μου…

Ανακαλύψτε λοιπόν μαζί μας
όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη γέννηση του παγωτού
και την εξέλιξή του!

Παγωτό:
Προέλευση μεταξύ ιστορίας και θρύλου

Οι πρώτοι θρύλοι για την προέλευση του παγωτού λένε για την παρουσία του προγόνου του ήδη στη Βίβλο, όπου ο Ισαάκ συνήθιζε να δίνει στον πατέρα του Αβραάμ ένα παγωμένο ποτό με κατσικίσιο γάλα και χιόνι για να τον βοηθήσει να νικήσει τη ζέστη. Η ιστορία συνεχίζεται με το αρχαίο ρωμαϊκό έθιμο, που εισήγαγε στα συμπόσια ο Νέρωνας, να απολαμβάνουν φρουτοσαλάτες και επιδόρπια με μέλι και χιόνι κατά τη διάρκεια της ζεστής εποχής. Τα πρώτα ιστορικά ντοκουμέντα στα οποία αναφέρεται το παγωτό χρονολογούνται στα γεγονότα της πόλης της Αθήνας το 500 π.Χ., όπου οι Έλληνες αγαπούσαν να φτιάχνουν δροσιστικά ποτά με μέλι, λεμόνι και χυμό ροδιού ανακατεμένα με χιόνι ή πάγο.

Ιστορία του παγωτού στην Κίνα

Η συνήθεια της κατάψυξης και της κατάψυξης φρούτων, γάλακτος και άλλων γαλακτοκομικών τροφίμων για τη διατήρησή τους φαίνεται να έχει αρχαία προέλευση και χρονολογείται από τα ήθη και τον πολιτισμό των περιοχών της Ασίας: είναι ακριβώς στην Κίνα που γύρω στο 2.000 π.Χ. παρασκευάστηκε ένα μείγμα με βάση το γάλα και το ρύζι μαγειρεμένο με μπαχαρικά, το οποίο στη συνέχεια τοποθετιόταν στο χιόνι για να στερεοποιηθεί. Στη συνέχεια, κατά τον Μεσαίωνα, άρχισαν να παράγονται και κρύα επιδόρπια με βάση το γάλα και κατεψυγμένοι χυμοί φρούτων, τα οποία στη συνέχεια εισήχθησαν στην Ευρώπη από τον Μάρκο Πόλο γύρω στον 14^ο αιώνα.

Το “παγωμένο”
στην Ιταλία γεννήθηκε στη Σικελία

Οι πρώτες εμφανίσεις στην ιστορία κατεψυγμένων ποτών ή γλυκών παρόμοιων με το παγωτό στην Ιταλία εμφανίστηκαν στη Σικελία (αναφερθήκαμε και εισαγωγικά) αποτέλεσμα της αραβικής κυριαρχίας που έλαβε χώρα στη χερσόνησο και γενικά στη Μεσόγειο τον 9^ο  αιώνα. Μάλιστα, αυτοί οι πληθυσμοί συνήθιζαν να απολαμβάνουν κρύα ροφήματα, τα οποία χαρακτηρίζονταν από τη χρήση αποσταγμένων χυμών φρούτων με γεύση λεμόνι, πορτοκάλι, ρόδι, κεράσι, ταμαρίνδο και κεράσια. Οι Άραβες της Σικελίας χρησιμοποίησαν το χιόνι από την Αίτνα και τα βουνά της περιοχής για να παγώσουν αυτά τα ποτά σε δοχεία, τα οποία στη συνέχεια γλυκάνθηκαν με ζαχαροκάλαμο που εισήχθη από την Περσία. Έτσι, στα εδάφη της Σικελίας γεννήθηκε ο πρώτος πρόγονος του ιταλικού βιοτεχνικού παγωτού.

Σύμφωνα με τις ιστορικές αναφορές του Ιταλικού Ινστιτούτου Παγωτού, η εφεύρεση του χειροποίητου “παγωμένου” είναι στενά συνδεδεμένη με την  ιταλική κουζίνα και για να παρακολουθήσουμε τη γέννησή του έπρεπε να περιμένουμε μέχρι την εποχή της Αναγέννησης και τον 16^ο αιώνα.

Το παγωτό εφευρέθηκε στην Ιταλία από τον αρχιτέκτονα Bernardo Buontalenti, στην αυλή της Caterina de' Medici στη Φλωρεντία.Το 1565, ήταν ο πρώτος που διεκδίκησε την εφεύρεση του πιο αγαπημένου γλυκού στον κόσμο, αφού στη συνταγή για τα νόστιμα σορμπέ του παγωτού χρησιμοποιούσε τα περισσότερα από τα συστατικά που χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα:

·         γάλα

·         κρέμα

·         ασπράδι αυγού

·         χιόνι

·         αλάτι _όπου ζάχαρη κι αλάτι _και αντίστροφα

·         ζάχαρη

·         λεμόνι

Μια δεύτερη σημαντική στιγμή στην ιστορία του συνέβη αργότερα το 1686, όταν ο Σικελός σεφ Francesco Procopio dei Coltelli δημιούργησε το πρώτο τέλειο μείγμα για την παραγωγή και τη συσκευασία παγωτού. Ενισχυμένος από αυτή την ανακάλυψη και από μια περίεργη μηχανή επεξεργασίας, που του έδωσε ο παππούς του, ο επιχειρηματίας παρασκευαστής παγωτού μετακόμισε στο Παρίσι στην αυλή του βασιλιά, όπου μπόρεσε να ανοίξει το ιστορικό Cafè Procope και να φτιάξει σύγχρονο “παγωμένο”, μια κρέμα γνωστή σε όλη τη Γαλλία και την Ευρώπη.

Το σύγχρονο παγωτό και η ιστορία του
με γκοφρέτα και τραγανό χωνάκι
Παγωτό στη 10ετία του 1800:
ο πρώτος παρασκευαστής παγωτού

Συνεχίζοντας το ταξίδι μας για να ανακαλύψουμε την ιστορία του χειροποίητου παγωτού, σημειώθηκε μια καμπή στην παραγωγή του στις ΗΠΑ, όπου μια γυναίκα ονόματι Nancy Johnson εφηύρε και κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, το 1843, την πρώτη παγωτομηχανή με μανιβέλα: ήταν μια “μπανιέρα” γεμάτη με αλάτι και πάγο, μηχανοποιημένη με μεταλλικό κύλινδρο που τη γύριζε με το χέρι.

Μετά από μερικά χρόνια, ο William Le Young εκμεταλλεύτηκε τις οικονομικές δυσκολίες του Johnson και απέκτησε τα δικαιώματα της πατέντας του για μόλις 200 $: ήταν ο τελευταίος που ξεκίνησε έναν επαναστατικό τρόπο παραγωγής παγωτού, φροντίζοντας να το εφαρμόσει στην παγωτομηχανή και έτσι επιτυγχάνεται πιο ομοιόμορφη ψύξη του μείγματος. Αυτές οι τεχνολογικές εισαγωγές ήταν τότε η έμπνευση για τη γέννηση του πρώτου αυτόματου κατασκευαστή σορμπέ σπάτουλας που έλαβε χώρα στις αρχές του εικοστού αιώνα.

Η γέννηση του κώνου παγωτού το 1900

Η εφεύρεση του χωνιού παγωτού, ωστόσο, συνέβη στην αυγή του 20ού αιώνα και υπάρχουν πολλές διαμάχες σχετικά με το ποιος ήταν ο πρώτος που σέρβιρε παγωτό σε χωνάκι. Πρωτος ο Ιταλός Italo Marchioni, ένας παγωτατζής με καταγωγή από τον Cadore που μετανάστευσε στο εξωτερικό στη Νέα Υόρκη. Το 1903 πήγε στην Ουάσιγκτον για να λάβει το αμερικανικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για μια συσκευή παγωτού που είχε δημιουργήσει. Η γέννηση αυτού του προγόνου του χωνιού παγωτού συνδέθηκε με την έντονη ανάγκη να σερβίρεται παγωτό σε ποτήρια που δεν ήταν από χαρτί ή γυαλί: τα τελευταία, στην πραγματικότητα, έτειναν να σπάνε εύκολα και συχνά δεν επιστρέφονταν, με αποτέλεσμα για τον Marchioni απώλειες χρημάτων που μπορούσαν να αποφευχθούν εύκολα.

Η ιστορία του χωνιού παγωτού:
η πρώτη τραγανή γκοφρέτα

Μια δεύτερη και επακόλουθη υπόθεση σχετικά με τη γέννηση του κώνου παγωτού λέει για τον Σύρο ζαχαροπλαστείο Ernst Hamwi, ο οποίος σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες στους New York Times ήταν ο πρώτος που σέρβιρε παγωτό σε τραγανή ζύμη, zalabia (τύπος γκοφρέτας). Η ευκαιρία του προσφέρθηκε κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Έκθεσης του Σεντ Λούις το 1904 στο Μιζούρι, όταν, για να βοηθήσει έναν πωλητή παγωτού στο επόμενο περίπτερο που είχε τελειώσει από πιάτα παγωτού, άρχισε να κάνει σε σχήμα “χωνάκι” μερικές από τις τραγανές βάφλες του τοποθετώντας το παγωτό του και “καπάκι” το κάτω μέρος του κώνου, γεμάτο σοκολάτα

"Διαφήμιση" παγωτού στη σύγχρονη Ρωσία _Περάστε κόσμε

Και 🎥 ταινίες!!
19 από τις πιο όμορφες σκηνές με παγωτό,
από το "It's a Wonderful Life"
έως το "Wonder Woman"

·      It’s a Wonderful Life (1946)
Ο Τζορτζ Μπέιλι δένει με τον μελλοντικό του έρωτα ένα παγωτατζίδικο.

·      Roman Holiday (1953)
Η Audrey Hepburn και ο Gregory Peck απολαμβάνουν μια γλυκιά απόλαυση στα “Ισπανικά Σκαλιά” (piazza di Spagna) της Ρώμης.

·       Τι κι αν συνέβη στην Baby Jane; What Ever Happened to Baby Jane? (1962)
Η Bette Davis με δύο χωνάκια παγωτού σε μια παραλία του Μαλιμπού.

·      Επίθεση στο Precinct 13 (1976) Το σοκ του Τζον Κάρπεντερ περιλαμβάνει μια αιφνιδιαστική δολοφονία ενός κοριτσιού, αλλά και…

·      The Muppet Movie (1979)
Ο Bob Hope και η Fozzie Bear δένονται ερωτικά πάνω από παγωτό.

·      Kramer εναντίον Kramer (1979)
Ο Justin Henry παίζει γρανίτα με τον χωρισμένο μπαμπά του Ντάστιν Χόφμαν.

·      Mad Max (1979)
Η σύζυγος του Μαξ (Joanne Samuel) διώχνει έναν κακό με ένα χωνάκι παγωτού - και μια γονατιά - σε αυτό το δυστοπικό κλασικό.

·      The Shining (1980) _Μήπως θα σου άρεσε λίγο παγωτό, γιατρέ;

·      My Girl _Το κορίτσι μου (1991)
Το Vada της Anna Chlumsky συμμετέχει σε ένα μεγάλο μάθημα συγγραφής και απαγγέλλει μια αξιολάτρευτη ωδή στη βανίλια, σοκολάτα, Rocky Road, ακόμη και με pie a la mode.

·      Forrest Gump (1994)
Παγωτό _Το μόνο καλό όταν είσαι τραυματισμένο στους γλουτούς (στον κώλο για την ακρίβεια.

·      Pulp Fiction (1994)
Ο Τζον Τραβόλτα και η Ούμα Θέρμαν δένονται με ένα μιλκσέικ.

·      Girl, Interrupted (1999)
Η Angelina Jolie κάνει μεγάλη εντύπωση παραγγέλνοντας ένα ζεστό fudge sundae.

·      Miss Congeniality (2000)
Η Sandra Bullock γλύφοντας (αντι)“ερωτικά” μας υπενθυμίζει γιατί οι καλύτεροι άνδρες φίλοι μιας γυναίκας μερικές φορές ονομάζονται Ben και Jerry.

·      The Princess Diaries (2001)
Η Anne Hathaway δείχνει τους κινδύνους του παγώματος του εγκεφάλου από μια πολύ μεγάλη κουταλιά γρανίτας.

·      City Slickers (2001)

·      Ο Barry του Josh Mostel έχει δοκιμαστεί για την ικανότητά του να επιλέγει το τέλειο παγωτό για να ακολουθήσει οποιοδήποτε γεύμα.

·      The Notebook (2004)
Τα (ρουφηχτά) φιλιά έχουν πάντα καλύτερη γεύση αφού το παγωτό σπάσει στο πρόσωπο του αγαπημένου σας.

·      Little Miss Sunshine (2006)
Το Abigail Breslin's Olive μαθαίνει τι σημαίνει «a la mode» — καθώς και πώς να καταπολεμήσει τα body shamers.

·      Zootopia (2016)
Αυτό το βραβευμένο με Όσκαρ αποδεικνύει ότι οι ελέφαντες φτιάχνουν τους τέλειους διακομιστές παγωτού __τέλος

·      Wonder Woman (2017)
Η υπερπροστατευμένη ηρωίδα της Gal Gadot ανακαλύπτει μερικά από αυτά που της έλειπαν στο απομακρυσμένο σπίτι της στο νησί _και πρωτ΄απ΄όλα μια γρανίτα.