Κατακόκκινα τα στεφάνια που στόλισαν τον χώρο του τελευταίου αποχαιρετισμού, από την ΚΕ του ΚΚΕ, τον ΓΓ της ΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, το ΚΣ της ΚΝΕ, τη «Σύγχρονη Εποχή», το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.
Συγκίνηση, δάκρυα, πόνος.
Δυο λόγια στο τετράδιο ευχών. «Στο καλό Αθηνούλα μας, οι συνάδελφοί σου του
κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ»… Κι ένα παρατεταμένο χειροκρότημα όταν ξεκινούσες
από το Πέραμα για την αγαπημένη σου Ικαρία, που η γη της θα σε κλείσει για
πάντα στην αγκαλιά της. «Αντίο» ακριβή μας συντρόφισσα, θα ζεις για πάντα μέσα
στον καθένα από μας, στον καθένα που είχε την τύχη να βαδίσει πλάι σου.
Περικλής Κουρμούλης
Περήφανοι για την αφοσιωμένη
συντρόφισσα,
τη σπουδαία αγωνίστρια
__Με μεγάλο πόνο και
συγκίνηση η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ αποχαιρετάει την Αθηνά Ζύμαρη. Την
αγαπημένη μας Αθηνά, την Περαματιώτισσα, την Ικαριώτισσα, ακριβή συντρόφισσα
και δημοσιογράφο του “Ριζοσπάστη” για 32 ολόκληρα χρόνια.
Όσο κι αν προετοιμαζόμασταν
γι’ αυτόν τον αποχωρισμό, ο θάνατός της μας έχει συγκλονίσει.
Μας γεμίζει όμως με
υπερηφάνεια ότι λέμε “αντίο” σε μια αφοσιωμένη συντρόφισσα. Μια σπουδαία
αγωνίστρια, που ποτέ δεν έβαλε “κόφτες” στην προσφορά της στο Κόμμα και στην
εφημερίδα. Η Αθηνά ήταν μια μάχιμη πένα, στρατευμένη στο δίκιο της εργατικής
τάξης και του λαού. Μια συντάκτρια παντός καιρού και ζωντανό παράδειγμα για το
τι σημαίνει κομμουνιστής δημοσιογράφος στην εποχή μας. Το βραβείο της, το
παράσημό της είναι οι ανακοινώσεις που έβγαλαν τα Σωματεία του Πειραιά για να
την αποχαιρετήσουν με το που άκουσαν την αναγγελία του θανάτου της.
Είναι η παρουσία σήμερα,
μέσα σ’ αυτήν αίθουσα, δεκάδων εργαζόμενων από το Λιμάνι, τη Ζώνη, τις
προβλήτες, τα εργοστάσια του Πειραιά που σχόλασαν από τη βάρδια και ήρθαν να
πουν “αντίο” στη συντρόφισσα, τη συνοδοιπόρο, τη δημοσιογράφο. Όλοι αυτοί, όπως
και το Κόμμα μας, η εφημερίδα μας αισθάνονται πως σήμερα αποχαιρετούν έναν
ολόδικό τους άνθρωπο. Γιατί η Αθηνά ήταν πράγματι μια από αυτούς. Στους
μεγάλους εργατικούς αγώνες δεν μπορούσες να την ξεχωρίσεις από το πλήθος που
περιφρουρούσε μια απεργία στους καταπέλτες ή στην πύλη ενός εργοστασίου. Γι’
αυτό κατάφερνε πάντα το γραπτό της να έχει ζωντάνια, μαχητικότητα, πείσμα.
Μπορούσε να εμπνέει.
Η συντρόφισσα Αθηνά
γεννήθηκε στην εργατούπολη του Περάματος. Μεγάλωσε και ζυμώθηκε με τις
αγωνιστικές παραδόσεις της οικογένειάς της, των εργαζομένων και του λαού της
περιοχής. Ως μέλος της ΚΝΕ ανέλαβε το 1992 συντάκτρια του “Ριζοσπάστη” και
λίγους μήνες αργότερα έγινε μέλος του Κόμματος. Στη δημοσιογραφική δουλειά
πέρασε από πολλούς και διαφορετικούς τομείς, με τελευταίο το κοινοβουλευτικό
ρεπορτάζ. Όπου κι αν χρεώθηκε, ξεχώρισε για την προσπάθειά της να κατακτήσει
καινούργια γνώση, να αφομοιώσει επεξεργασίες και θέσεις του Κόμματός μας, να
παρακολουθεί από κοντά τη δράση του κομματικών μας δυνάμεων, να ανταποκριθεί με
συνέπεια στη δουλειά της εφημερίδας. Εκεί που έδωσε πραγματικά
τον εαυτό της ήταν το εργατικό ρεπορτάζ, στο οποίο χρεώθηκε αμέσως μόλις
ανέλαβε δουλειά στην εφημερίδα.
Για τον “Ριζοσπάστη”
η Αθηνά υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια
μια “ήρεμη δύναμη”
Μια δημοσιογράφος παντός καιρού, παράδειγμα και πηγή έμπνευσης για το τι σημαίνει να ψάχνεις, να ερευνάς, να γράφεις για να πάει ένα βήμα μπρος το Κόμμα, η οργάνωση των εργαζομένων, η σύγκρουση με τον ταξικό αντίπαλο. Και μπορούσε να το κάνει. Γιατί από νωρίς αφομοίωσε μέσα της την αγάπη και τον θαυμασμό για την τάξη της, την πίστη στις δυνάμεις της και στη δύναμη του οργανωμένου αγώνα, αλλά και το μίσος για τους εκμεταλλευτές της. Ήταν αυτά τα χαρακτηριστικά που την έκαναν ταξικά αδιάλλακτη, αφοσιωμένη στο Κόμμα. Χαρακτηριστικά που δεν αναγνώριζαν μόνο οι σύντροφοι, οι φίλοι, οι συνάδελφοι, αλλά και ο αντίπαλος. Και μάλιστα σε χώρους σκληρούς και αδίστακτους, όπως η Ναυτιλία, οι Μεταφορές, το Μέταλλο.
Στην κομματική της ζωή, η συντρόφισσα Αθηνά ανέλαβε και άλλες χρεώσεις στο Κόμμα πέρα από την εφημερίδα. Υπήρξε εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος της “Λαϊκής Συσπείρωσης” στο Πέραμα. Μέχρι και πριν από λίγους μήνες ήταν εκλεγμένη στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με την παράταξη της “Δημοσιογραφικής Συνεργασίας”. Είχε μεγάλη αγάπη για τον τόπο καταγωγής της, την Ικαρία και μας το θύμιζε με κάθε τρόπο. Ακόμα κι όταν αργά το βράδυ, τρέχοντας με αγωνία να προλάβουμε το τυπογραφείο για να τυπωθεί στην ώρα του ο “Ριζοσπάστης”, ακούγαμε από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής: “Σε δυο λεπτά στέλνω το θέμα”! Κι ήξερες τότε ότι θα μετρούσες πολλά δίλεπτα ακόμα μέχρι να το στείλει, μέχρι να χωρέσει μέσα στο κείμενό της και την τελευταία εικόνα, την τελευταία δήλωση, το τελευταίο στοιχείο που μάζεψε στο ρεπορτάζ της. Αθηνά μας. Στη σύντομη ζωή σου τίμησες τον τίτλο του μέλους του Κόμματος. Η μεγάλη προσφορά σου στην εφημερίδα αποτελεί παράδειγμα για τις νεότερες γενιές των συντακτών του “Ριζοσπάστη”.
Θα μας λείψουν το χαμόγελό σου, το πείσμα σου, η γνώμη σου, η παρέα σου. Θα μας λείψει η αισιοδοξία σου, που δεν την έχασες ούτε τις δύσκολες ώρες της αρρώστιας σου. Πάνω απ’ όλα θα μας λείψει η σπιρτάδα των γραπτών σου. Και εκείνο το γλυκό, σπινθηροβόλο βλέμμα, που έφεγγε μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή κάτω από τα φουντωτά μαλλιά σου, με τα δάκτυλα να χτυπάνε μανιασμένα το πληκτρολόγιο για να βάλουν στη σειρά τις λέξεις. Είτε έγραφες θλιμμένη και οργισμένη για τον θάνατο ή το σακατεμό ενός εργάτη, είτε σκάλιζες ενθουσιασμένη ένα ρεπορτάζ για μια μεγάλη απεργία, είτε με τρυφερότητα μας έστελνες την ανταπόκριση από το Φεστιβάλ της ΚΝΕ.
Έτσι θα σε θυμόμαστε και θα σε αναπολούμε. Έτσι σου λέμε “αντίο”.
Τάσος Γαλανόπουλος
Στις μάχες που έρχονται θα έχουμε
το παράδειγμά σου στο μυαλό μας!
Ο Τάσος Γαλανόπουλος,
εκ μέρους της ΚΟΒ «Ριζοσπάστη» – «902», τόνισε στον επικήδειό του:
"Αθηνούλα μας,
Όλοι οι σύντροφοι σου από τον “Ριζοσπάστη” και τον 902, όλοι όσοι δουλέψαμε και παλέψαμε μαζί σου είμαστε σήμερα πολύ πιο φτωχοί κι ας μας άφησες τόσο πλούτο κι ένα τέτοιο παράδειγμα, κι ας είμαστε περήφανοι που κέρδισες με το σπαθί σου τον τίτλο της κομμουνίστριας δημοσιογράφου.
- 32 ολόκληρα χρόνια στην εφημερίδα μας έβαλες τον πήχη αυτό ακόμα πιο ψηλά. Πάντα μαχητική, αισιόδοξη, χαμογελαστή, πάντα στην πρώτη γραμμή, με ζεστή καρδιά για τους εργαζόμενους, με μίσος για τους εκμεταλλευτές που δεν τους άφησες σε χλωρό κλαρί.
- Όπου έδινε τη μάχη το Κόμμα εκεί ήσουν κι εσύ για να γράψεις: Απ’ τα καράβια και τη Ζώνη ως την COSCO, στις αμέτρητες εργατικές κινητοποιήσεις ως και στο άχαρο κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ. Μέχρι και απ’ το “Μεταξά” μας έστελνες θέματα για την άθλια κατάσταση και για τους αγώνες των υγειονομικών, αλλά και φωτογραφίες με τον μισητό 6ο στόλο στα μέρη σου.
- Ήξερες πως σημασία έχει να μην παραδίνεσαι. Κι εμείς ξέραμε πως για τα πιο δύσκολα θέματα κι αποστολές είχαμε πάντα ένα σίγουρο στήριγμα.
- Τις πιο εύκολες ώρες ποτέ δεν εφησύχασες, ποτέ δεν επαναπαύτηκες, τις πιο δύσκολες ποτέ δεν βαρυγκόμησες, δεν λυπήθηκες κόπο και χρόνο. Πάντα στην πρώτη γραμμή σε ό,τι σου ζητούσε το Κόμμα και η εφημερίδα: Με αυταπάρνηση, με όπλο την ιδεολογία μας, με συλλογικότητα και σεμνότητα, με έγνοια ως και για την τελευταία λέξη, με γραφή στρωτή και δυνατή. Αλλά και με πρωτοβουλία, ανησυχία και άποψη για όλες τις στήλες της εφημερίδας, με ιδέες για θέματα κι άρθρα, μαζεύοντας συνεχώς στοιχεία, μεταφέροντας συνεχώς τη ζωντανή πείρα. Πάντα στρατευμένη κι ανυποχώρητη: Ήξερες καλά απέναντι σε πόσο αδίστακτο αντίπαλο παλεύουμε, γι’ αυτό και δεν σε ένοιαξε ποτέ η δήθεν αντικειμενικότητα.
Ήξερες τι σημαίνει η εφημερίδα μας, γιατί δεν έγραφες για κάποιον άλλο και αφ’ υψηλού: Ήσουν πρώτη και στη διακίνηση και την αξιοποίησή της, ήξερες τι σημαίνει ο “καθημερινός σύντροφος” για τις Κομματικές Οργανώσεις, για όλους τους συντρόφους, στην καθημερινή δουλειά στη συνοικία, στον χώρο δουλειάς. Τα καθήκοντά σου εκεί άλλωστε τα συνδύασες υποδειγματικά με τη χρέωση στην εφημερίδα.
- Γι’ αυτό και τα ρεπορτάζ σου ήταν πάντα τα πιο ολοκληρωμένα κι εύστοχα, τα πιο ζεστά, τα πιο καλογραμμένα: Ήσουν ένα με τον κόσμο για τον οποίο έγραψες και πάλεψες. Από τους ναυτεργάτες ως τους Περαματιώτες, όλους τους εργαζόμενους στον Πειραιά, τους αγαπημένους σου Ικαριώτες, τα παιδιά στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ που μίλαγες με τις ώρες για να γράψεις αυτά τα υπέροχα ζωντανά εισαγωγικά. Γι’ αυτό είναι όλοι εδώ σήμερα και σε ξέρουν με το μικρό σου όνομα, σαν έναν δικό τους άνθρωπο, η μεγαλύτερη τιμή για έναν κομμουνιστή δημοσιογράφο.
- Γι’ αυτό και στις συνεδριάσεις της ΚΟΒας περιμέναμε πάντα τις τοποθετήσεις σου σαν φρέσκο αεράκι. Να ακούσουμε την πλούσια πείρα από τη γειτονιά, από τη Βουλή, από τους συναδέλφους. Με την ταξική σου ματιά, την πίστη στις αρχές και την ιδεολογία μας, την πίστη στον λαό. Μεταδίδοντάς μας αισιοδοξία, πείσμα, κουράγιο για όλες τις μάχες, για τις εξορμήσεις που ήσουν πάντα πρώτη, για τις πολιτικές μάχες.
Ακριβή μας συντρόφισσα Αθηνά, έχουμε ακόμη πολλές τέτοιες μάχες να δώσουμε. Όλος ο “Ριζοσπάστης”, όλος ο 902 θα είμαστε εκεί με το δικό σου παράδειγμα και το χαμόγελό σου στο μυαλό».
Μαρία Ζύμαρη
“Μη στενοχωριέσαι Αθηνά,
ο καινούργιος κόσμος θα ‘ρθει,
θα τον δουν τα παιδιά
και τα εγγόνια σου”
«Σας ευχαριστώ όλους, μέσα απ’ την καρδιά μου εγώ και όλη η οικογένεια. Η Αθηνούλα μας έφυγε νωρίς, είχε κι άλλα να δώσει, εντάξει, πικραινόμαστε βέβαια, είμαστε σίγουροι όμως ότι θα βρεθούν πολλοί που θα συνεχίσουν τον δρόμο της κι αυτό είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τη γενιά τη δικιά μου, που παραδίνουμε και για τις γενιές που θα έρθουν. Αθηνούλα μας, μη στενοχωριέσαι που ούτε εσύ ούτε κι εγώ βέβαια λόγω ηλικίας, δεν θα δούμε τον καινούργιο κόσμο που θα ανατείλει, σίγουρα, σίγουρα θα έρθει, θα τον φέρουν οι νέοι που είναι σήμερα εδώ και θα τον δουν εκείνοι, θα τον δουν τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου και οι επόμενες γενιές! Σας ευχαριστώ όλους!!!».
Εκ μέρους του Τομεακού Συμβουλίου της ΚΝΕ ο Κώστας Ραπανάκης σημείωσε αποχαιρετώντας την Αθηνά: «Η συντρόφισσα Αθηνά ήταν πάντα εκεί. Σε όλα μας τα Φεστιβάλ, σε όλους μας τους αγώνες, κάθε φορά που χτυπούσε η καρδιά της νεολαίας στον Πειραιά, στα Μαθητικά Φεστιβάλ, στις μεγάλες κινητοποιήσεις των μαθητών του Περάματος τα προηγούμενα χρόνια ενάντια στα καζάνια, μπροστά στο πανό, να μας κλείνει το μάτι και να μας χαμογελάει. Θυμόμαστε πολλά από τη συντρόφισσα. Ένα που μας έχει μείνει είναι τα βράδια των Χριστουγέννων να πούμε τα αγωνιστικά κάλαντα της ΚΝΕ και πάντα λέγαμε: “Το σπίτι της Αθηνάς να το αφήσουμε τελευταίο. Εκεί θα πάμε να κάτσουμε. Κάτι θα έχει να μας βγάλει. Και πάντα είχε. Ένα ζεστό σπίτι, μια ζεστή αγκαλιά, ένα ζεστό χαμόγελο. Ό,τι άφησες πίσω σου θα το συνεχίσουμε εμείς, συντρόφισσα».
- Από την ΚΟΒ Περάματος η Αγγελική Μανώλη τόνισε μεταξύ άλλων: «Η Αθηνά έφυγε νωρίς. Ήθελε και είχε ακόμα πολλά να δώσει στον αγώνα για την υπόθεση της εργατικής τάξης. Ο πρόωρος χαμός της μας άφησε μεγάλο αβάσταχτο πόνο (…). Ήταν βασικό στήριγμα στην Κομματική Οργάνωση του Περάματος, πάντα δίπλα μας σε ό,τι της ζητήθηκε, πάντα με τον καλό συντροφικό της ρόλο και την πείρα της».
- «Παρά το φορτωμένο πρόγραμμά της σαν δημοσιογράφος του “Ριζοσπάστη”, είχε έννοια να συμμετάσχει κάθε Σαββατοκύριακο στην εξόρμηση χωρίς να σκεφτεί κούραση, φρόντιζε η φωνή του Κόμματος, η εφημερίδα του Κόμματος να μπαίνει κάθε εβδομάδα σε κάθε σπίτι εργάτη, εργαζόμενου, συνταξιούχου, στις γειτονιές του Άνω Περάματος, στην περιοχή της Αγίας Τριάδας που κατοικούσε και την είχε χρεωμένη η Οργάνωση», σημείωσε και αναφέρθηκε στους γερούς δεσμούς που είχε αναπτύξει η Αθηνά στην περιοχή της, την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη που είχε κερδίσει.
- «Εμείς οι σύντροφοι σου Αθηνά, σου δίνουμε την υπόσχεση ότι δεν θα σταματήσουμε, θα συνεχίσουμε τη δική σου πορεία, θα συνεχίσουμε με την ορμή που μας δίνει η υπερεκατοντάχρονη ιστορία του τιμημένου ΚΚΕ. Σε αποχαιρετάμε Αθηνά με δάκρυα και πόνο στις καρδιές μας».
- Ο Λεονάρντο Ντε λα Κρουζ – Καρναβάς από οικογένεια φίλων της Αθηνάς σημείωσε: «Όταν μετακομίσαμε στο Πέραμα πριν 15 χρόνια η Αθηνά ήρθε σπίτι μας και μας έδωσε το καλωσόρισμα της περιοχής και μας τόνισε ότι χάρηκε που θα είμαστε γείτονες και πως αν χρειαστούμε οτιδήποτε να της απευθυνόμασταν, η φιλική της πρόσκληση δεν έπαψε ποτέ να ισχύει. Προσπαθώντας να διαμορφώσουμε ένα τελευταίο “αντίο” σαν οικογένεια για την Αθηνά, το κοινό που φαίνεται, είναι αυτή η εγκάρδια απλή προσέγγιση, η φιλία και η φιλοξενία που είχε, μια αρετή της που χώρεσε πάρα πολύ κόσμο, προέκταση της κομμουνιστικής της κοσμοαντίληψης και στάσης ζωής … Σαν οικογένεια θα της είμαστε για πάντα ευγνώμονες για το ενδιαφέρον που συνεχώς έδειχνε για να ακούσει τι έχουμε να πούμε, για τη μεγάλη οικογένεια που νιώσαμε δίπλα της, σε αποχαιρετούμε με ένα τελευταίο χαμόγελο για το μπόι που μας έδωσες, δεν είναι δεδομένο, δεν το συναντάς εύκολα, το παράδειγμά σου μένει ζωντανό στην κόρη και την οικογένειά σου».
- Ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν. Αττικής, κατέθεσε τη δική του εμπειρία από τη συνάντηση με την Αθηνά, από τότε που και ο ίδιος έκανε τα πρώτα του βήματα ως πρόεδρος. «Στις πρώτες μας κινητοποιήσεις, στις γενικές συνελεύσεις, στις στάσεις εργασίας, στις περιφρουρήσεις ήταν παντού παρούσα. Από όταν ξεκίναγε μέχρι που τελειώναμε. Ήταν χαρακτηριστικό ότι πάρα πολλοί συνάδελφοι που συμμετείχαν τακτικά στις κινητοποιήσεις, την προσφωνούσαν “συναδέλφισσα”. Είχε κατακτήσει τέτοιο κύρος και τέτοια οικειότητα με τους συναδέλφους». «Δεν άργησα να καταλάβω πώς το είχε καταφέρει αυτό η Αθηνά όταν αρχίσαμε να συνεργαζόμαστε σχεδόν σε καθημερινή βάση. Έμαθα πάρα πολλά – ήταν ένα κινητό αρχείο. Θυμόταν παλιότερες κινητοποιήσεις, τι αιτήματα είχαμε, τι απαντήσεις είχαμε πάρει. Αυτό αποτυπώνει την αγωνία της να μη λείψει μέρα που να μην υπάρχει ρεπορτάζ από τον Πειραιά, από τα καράβια, από τη Ζώνη και από το Μέταλλο και να μην αναδειχτούν τα προβλήματά μας. Όσο είχε αυτή τη χρέωση και είχαμε φάει άκυρο από τα αστικά ΜΜΕ, ήταν η φωνή του συνδικάτου προς τον έξω κόσμο».
Ο Σ. Πουλικόγιαννης κλείνοντας μοιράστηκε τη φράση ενός συναδέλφου του στο άκουσμα της απώλειας της Αθηνάς: «Είναι η ώρα να λυγίσουν και τα μέταλλα»…
Ο δήμαρχος Περάματος Γιάννης Λαγουδάκος ανέφερε για την Αθηνά, ως δημοτική σύμβουλο, πως «δεν ήταν λίγες οι φορές που έσυρε όλο το Δημοτικό Συμβούλιο σε ψηφίσματα υπέρ της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης και κατά των μονοπωλίων». «Θέλουμε να μείνει άσβηστη η μνήμη της και το Δημοτικό Συμβούλιο σε συνεργασία με τους συναδέλφους της “Λαϊκής Συσπείρωσης” θα θεσμοθετήσει από τον Σεπτέμβρη δράσεις που θα φέρουν το όνομα της συναδέλφου, ώστε και η επόμενη γενιά αιρετών να διδάσκεται για ανθρώπους κομμουνιστές, αγωνιστές και αδούλωτους όπως η Αθηνά Ζύμαρη», κατέληξε.
Αποχαιρετούν με μεγάλη θλίψη την αγαπημένη συντρόφισσα Αθηνά Ζύμαρη
Οι ΚΟΒ ΜΜΕ της ΚΟ Αττικής αποχαιρετούν με μεγάλη θλίψη την αγαπημένη συντρόφισσά μας Αθήνα Ζύμαρη, δημοσιογράφο του «Ριζοσπάστη» από το 1992, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή.
Όπως σημειώνουν: «Τίμησε τον τίτλο του μέλους του Κόμματος που υπηρέτησε μέσα από διάφορες χρεώσεις. Στάθηκε ακούραστα δίπλα σε κάθε συνάδελφο δημοσιογράφο και μέσα από τη χρέωσή της στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στον σύζυγό της Νίκο, στην κόρη της συντρόφισσα Αφροδίτη, στη μητέρα της συντρόφισσα Μαρία και στον αδελφό της σύντροφο Νίκο».
Η Τομεακή Επιτροπή Ικαρίας – Φούρνων του ΚΚΕ, οι Οργανώσεις Βάσεις της ΚΝΕ Ικαρίας καθώς και όλες οι ΚΟ Ικαρίας και Φούρνων του ΚΚΕ αποχαιρετούν με απέραντη θλίψη τη συντρόφισσα Αθηνά Ζύμαρη.
«Γεννημένη στην εργατούπολη του Περάματος το 1967, με καταγωγή από το Καραβόσταμο Ικαρίας, τίμησε την ιδιότητα του μέλους της ΚΝΕ αρχικά και στη συνέχεια του ΚΚΕ. Έφερε εις πέρας, με πείσμα και απόλυτη συνέπεια όλες τις δύσκολες χρεώσεις που της ανατέθηκαν από το Κόμμα, με χαρακτηριστικότερη αυτή της μαχόμενης δημοσιογράφου και συντάκτριας του “Ριζοσπάστη”.
Παραμένουν ακόμα επίκαιρα τα άρθρα της που αφορούσαν ναυτιλιακό, κοινοβουλευτικό, πολιτικό και εργατικό ρεπορτάζ. Χαρακτηριστικές της στιγμές ήταν η δημοσιογραφική κάλυψη του εγκλήματος από το ναυάγιο του “Σαμίνα” το 2000, των εργοδοτικών εγκλημάτων στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, για τα καζάνια του θανάτου επίσης στο Πέραμα. Ξεχωρίζουμε την παλικαρίσια στάση και την όρθωση του αναστήματός της απέναντι στους εγκληματίες ναζιστές της Χρυσής Αυγής και τους υποστηρικτές αυτών. Εξίσου σημαντική και η δουλειά της στην Τοπική Διοίκηση και στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.
Η καλύτερή της όμως “πινελιά”, τόσο στην αρθρογραφία στην εφημερίδα του Κόμματος όσο και στην φωτογράφιση, εκτιμάμε ότι ήταν στην κάλυψη όλων των Φεστιβάλ της ΚΝΕ όλα αυτά τα χρόνια, που γινόντουσαν στον γνώριμο χώρο του ρέματος στο Καραβόσταμο. “Κάθε χρόνο και καλύτερο, κάθε χρόνο ψηλότερο, κάθε χρόνο και πιο κόκκινο το Φεστιβάλ και το Καραβόσταμο”, μας έλεγε και σχεδόν αμέσως το αποτύπωνε.
Νικημένη από την κακιά αρρώστια, αλλά νικήτρια σε όλους τους αγώνες που έδωσε για να ξημερώσουν στον λαό καλύτερες μέρες, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για μια κοινωνία σοσιαλιστική – κομμουνιστική.
Εκφράζουμε τα θερμότερα συλλυπητήρια και τη συμπαράστασή μας στην μητέρα της σ. Μαρία, στον σύζυγό της Νίκο, στην κόρη της σ. Αφροδίτη, στον αδερφό της σ. Νίκο…».
– ΚΟ Μετάλλου Πειραιά
“Θα σε θυμόμαστε πάντα στην πρώτη γραμμή”
«Πέρα από την περίοδό που ήταν μέλος της Κομματικής μας Οργάνωσης, η Αθηνά δεν έλειψε ούτε στιγμή από τους αγώνες, τις γενικές συνελεύσεις, τις δράσεις των σωματείων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, παλεύοντας με υπομονή, επιμονή και πραγματικό ενδιαφέρον να καταγράψει την ουσία και το δίκιο των διεκδικήσεων των εργατών της Ζώνης.
Ακόμα και στα μαύρα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης. Τότε που ο “Ριζοσπάστης” ήταν το μοναδικό βήμα που είχαμε οι εργάτες της Ζώνης να αναδείξουμε τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις μας απέναντι στην ανελέητη επίθεση που δεχόμασταν από την εργοδοσία, τις κυβερνήσεις, τα αστικά κόμματα και ΜΜΕ με σκοπό να μας λυγίσουν.
Αυτό γινόταν μέσα από τα ρεπορτάζ της Αθηνάς με αποτέλεσμα να την γνωρίζουν όλοι οι εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης με το μικρό της όνομα.
Θα σε θυμόμαστε πάντα στην πρώτη γραμμή, μέσα στα ΜΑΤ και τα χημικά στις συγκεντρώσεις που δεχόμασταν επίθεση, διεκδικώντας τα αιτήματά μας, με το χαμόγελο και το μπλοκάκι σου στο χέρι.
Καλό ταξίδι συντρόφισσα Αθηνά και καλό κουράγιο στην οικογένεια και τους φίλους σου».
Συλλυπητήρια
από τη ΤΕ Μεταφορών Αττικής του ΚΚΕ
Η Τομεακή Επιτροπή Μεταφορών Αττικής αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τη συντρόφισσα Αθηνά Ζύμαρη και εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια και τους οικείους της συντρόφισσας Αθηνάς.
Μεταξύ άλλων τονίζει:
«Η συντρόφισσα Αθηνά πάντοτε παρούσα σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες των ναυτεργατών, των εργαζομένων στο Λιμάνι, στη ναυπηγοεπισκευή, ήταν η σταθερή αυτή δύναμη – εγγύηση ότι η φωνή των εργαζομένων, τα γεγονότα των αγώνων τους, η πείρα που γεννιόταν καθημερινά μέσα στους χώρους θα γίνει συλλογική πείρα του Κόμματος, θα φτάσει στα αυτιά της εργατικής τάξης όλης της χώρας μέσω του “Ριζοσπάστη”.
Από τα χαράματα σε κάθε απεργιακή μάχη, σε κάθε κινητοποίηση δεν κατέγραφε απλά τις ειδήσεις, συνέβαλλε με όλες της τις δυνάμεις στις μάχες απέναντι στο κράτος και την εργοδοσία. Με αποφασιστικότητα έμπαινε μπροστά για να ακούσει, να αφουγκραστεί πραγματικά τους εργαζόμενους, να καταλάβει τα άγχη και τις αγωνίες τους, να συμβάλει και η ίδια με τη στάση της στον αγώνα. Τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ της στον “Ριζοσπάστη” πάντα γίνονταν θέμα συζήτησης στα καράβια, εργαλείο δουλειάς για τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος.
Ο πρόωρος χαμός της συντρόφισσας Αθηνάς μας πεισμώνει ακόμα περισσότερο να δουλέψουμε για την υπόθεση που και αυτή δούλευε αδιάκοπα, για την υπόθεση της εργατικής τάξης».
ΚΟΒ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ –
902.GR ΤΟΥ ΚΚΕ
Στη μνήμη της συντρόφισσάς μας Αθηνάς Ζύμαρη, δημοσιογράφο του «Ριζοσπάστη», η ΚΟΒ «Ριζοσπάστη – 902.gr» προσφέρει στο Κόμμα 940 ευρώ ως πρώτη δόση.
ΚΕ του ΚΚΕ:
Αποχαιρετά με μεγάλη θλίψη την συντρόφισσα
Αθηνά Ζύμαρη
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ αποχαιρετάει με μεγάλη θλίψη τη συντρόφισσα Αθηνά Ζύμαρη, που έχασε πρόωρα τη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 57 χρονών.
Με καταγωγή από την Ικαρία, η συντρόφισσα Αθηνά γεννήθηκε στο Πέραμα το 1967. Από μαθήτρια ζυμώθηκε με τις αγωνιστικές παραδόσεις της οικογένειάς της, των εργαζόμενων και του λαού του Περάματος. Ο πατέρας της ήταν ναυτεργάτης και στη συνέχεια για πολλά χρόνια μεταλλεργάτης.
Οργανώθηκε στην ΚΝΕ ως μαθήτρια Λυκείου και υπήρξε μέλος του Γραφείου της Οργάνωσης στο Πέραμα. Τελειώνοντας το Γενικό Λύκειο φοίτησε σε ιδιωτική σχολή δημοσιογραφίας. Δούλεψε στον επισιτισμό και για ένα διάστημα σε ναυτιλιακή εταιρία.
Από το 1992 ήταν συντάκτρια του “Ριζοσπάστη”.Ανέλαβε τη χρέωση αυτή ως μέλος της ΚΝΕ και λίγους μήνες αργότερα έγινε μέλος του Κόμματος. Στη δημοσιογραφική δουλειά, η συντρόφισσα Αθηνά πέρασε από πολλούς και διαφορετικούς τομείς, με τελευταίο το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ. Σε όλες τις χρεώσεις ανταποκρίθηκε με μεγάλη συνέπεια και συνέβαλε καθοριστικά στη δουλειά της εφημερίδας. Τα χαρακτηριστικά του μαχόμενου κομμουνιστή δημοσιογράφου την καταξίωσαν στους συναδέλφους της και ευρύτερα στον κλάδο. Εκεί που έδωσε, όμως, πραγματικά τον εαυτό της, ήταν το εργατικό ρεπορτάζ, στο οποίο χρεώθηκε αμέσως μόλις ανέλαβε δουλειά στην εφημερίδα.
Όπως έγραφε η ίδια στο βιογραφικό της “ο συνδυασμός μέλος του ΚΚΕ και συντάκτρια του “Ριζοσπάστη”, με χρέωση στην εργατική τάξη και ειδικά στους κλάδους των ναυτεργατών, των εργαζόμενων στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στη Ναυπηγική Βιομηχανία, στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά και συνολικά στους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια του Πειραιά, είναι για μένα μεγάλη υπόθεση. Η πλούσια πείρα που αποκομίζω καθημερινά από τη μάχη που δίνουν οι δυνάμεις μας, είναι μια τεράστια πείρα και πλούτος γνώσεων και επεξεργασιών. Είναι ατσάλωμα της συνείδησης και κάνει χειροπιαστό τον πρωτοπόρο, ηγετικό ρόλο της εργατικής τάξης και της πολιτικής της πρωτοπορίας, την ιστορική της αποστολή”.
Πέρα από τη δουλειά στην εφημερίδα, η συντρόφισσα Αθηνά ανέλαβε και άλλες χρεώσεις στο Κόμμα. Εκτός από μέλος της ΚΟΒ Ριζοσπάστη, υπήρξε κατά διαστήματα μέλος της ΚΟΒ Μετάλλου και της ΚΟΒ Περάματος. Αναδείχτηκε μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Πειραιά και μέλος του συνδικαλιστικού της Τμήματος. Υπήρξε επίσης εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο Πέραμα.
Από το 2022 μέχρι και πριν από λίγους μήνες, ήταν εκλεγμένη στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με την παράταξη της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας». Είχε μεγάλη αγάπη για τον τόπο καταγωγή της, την Ικαρία και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Ικαριωτών Περάματος.
Στη σύντομη ζωή της, η συντρόφισσα Αθηνά τίμησε τον τίτλο του μέλους του Κόμματος. Η μεγάλη προσφορά της στην εφημερίδα αποτελεί παράδειγμα για τις νεότερες γενιές των συντακτών του “Ριζοσπάστη”.
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στον σύζυγό της Νίκο, στην κόρη της συντρόφισσα Αφροδίτη, στη μητέρα της συντρόφισσα Μαρία και στον αδελφό της σύντροφο Νίκο.
