Κορυφώνεται η ιμπεριαλιστική κρίση στην Ουκρανία, με τις ΗΠΑ να απειλούν με “παραλυτικές” κυρώσεις — και τη Μόσχα να μην “δίνει δεκάρα”

Ουκρανός στρατιώτης
μεταφέρει πυρομαχικά για τεθωρακισμένα
κατά τη διάρκεια άσκησης στο Donbas
©® AP

Η Ουκρανία ζήτησε συνάντηση με τη Ρωσία εντός 48 ωρών | επικοινωνία Μπάιντεν - Ζελένσκι

Συγκεκριμένα ο Ντμίτρι Κουλέμπα έγραψε στο twitter: «Η Ρωσία απέτυχε να ανταποκριθεί στο αίτημά μας βάσει του εγγράφου της Βιέννης. Κατά συνέπεια, κάνουμε το επόμενο βήμα. Ζητάμε συνάντηση με τη Ρωσία και όλα τα συμμετέχοντα κράτη εντός 48 ωρών για να συζητήσουμε την ενίσχυση και την αναδιάταξή της κατά μήκος των συνόρων μας και στην προσωρινά κατεχόμενη Κριμαία. Εάν η Ρωσία είναι σοβαρή όταν μιλάει για το αδιαίρετο της ασφάλειας στον χώρο του ΟΑΣΕ, πρέπει να εκπληρώσει τη δέσμευσή της για στρατιωτική διαφάνεια προκειμένου να αποκλιμακωθεί η ένταση και να ενισχυθεί η ασφάλεια για όλους».

Τηλεφωνική επικοινωνία Μπάιντεν - Ζελένσκι

(είδηση που αγνοήθηκε από όλα τα ρωσικά ΜΜΕ)
Επί 50 λεπτά συνομίλησαν τηλεφωνικά ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο Ουκρανός ομόλογός του Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
«Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν για τη σημασία της συνέχισης της διπλωματίας και της αποτροπής σε απάντηση στη ρωσική στρατιωτική ενίσχυση στα σύνορα της Ουκρανίας», σύμφωνα με ανακοίνωση του Λευκού Οίκου.
Έγινε επίσης γνωστό ότι κατά τη συνομιλία ο Τζο Μπάιντεν μίλησε για «γρήγορη και αποφασιστική» απάντηση των ΗΠΑ, σε συντονισμό με τους συμμάχους τους, σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης και επανέλαβε την υποστήριξή του στην «κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας».

Επικοινωνιακά παιχνίδια πολέμου

Σύμφωνα με το euronews, ο Ζελένσκι αμφισβήτησε τις προειδοποιήσεις από αμερικανούς αξιωματούχους ότι τις τελευταίες ημέρες «η Ρωσία θα μπορούσε να σχεδιάζει να εισβάλει μόλις τα μέσα της εβδομάδας», λέγοντας ότι «δεν έχει δει ακόμη πειστικά στοιχεία».
«Κατανοούμε όλους τους κινδύνους, καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν κίνδυνοι», είπε σε ζωντανή μετάδοση. «Εάν εσείς ή κάποιος άλλος έχει πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με μια 100% άμεση ρωσική εισβολή, παρακαλούμε προωθήστε αυτές τις πληροφορίες σε εμάς».

Εν τω μεταξύ, ο γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς πετάει προς την Ουκρανία και τη Ρωσία αυτή την εβδομάδα «σε μια προσπάθεια να βοηθήσει στην εκτόνωση της κλιμάκωσης των εντάσεων» καθώς αξιωματούχοι των δυτικών μυστικών υπηρεσιών προειδοποιούν ότι η πιθανότητα ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία αυξάνεται ενώ δηλώνει προκαταβολικά «Γερμανία και ΗΠΑ «απόλυτα ενωμένοι» για τις κυρώσεις στη Ρωσία.
Ο Scholz δεν έχει πει ρητά ποιες συνέπειες ή κυρώσεις θα αντιμετωπίσει η Ρωσία εάν εισβάλει στην Ουκρανία, ωστόσο, είναι σαφές ότι διακυβεύεται το μέλλον του αμφιλεγόμενου αγωγού Nord Stream 2 που επιδιώκει να φέρει ρωσικό φυσικό αέριο στη Γερμανία κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα, παρακάμπτοντας την Ουκρανία, την ίδια ώρα που ο Τζο Μπάιντεν απείλησε την περασμένη εβδομάδα ότι ο αγωγός θα μπλοκάρει σε περίπτωση εισβολής, που θα έβλαπτε οικονομικά τη Ρωσία, αλλά θα προκαλούσε και προβλήματα εφοδιασμού στη Γερμανία.

Όπως αναφέρει το με το euronews «εντείνοντας τις εντάσεις», η Ρωσία ξεκίνησε νέους ναυτικούς ελιγμούς στη Μαύρη Θάλασσα το Σάββατο για να εξασκηθεί στην «υπεράσπιση» της Κριμαίας, της χερσονήσου που προσάρτησε από την Ουκρανία το 2014.
Το Σάββατο, το υπουργείο Άμυνας ισχυρίστηκε επίσης ότι το ρωσικό ναυτικό απώθησε ένα αμερικανικό υποβρύχιο από τα ύδατά του στον Ειρηνικό Ωκεανό, ενώ δήλωσε ότι «δεν υπάρχει καμιά αλήθεια» στους ισχυρισμούς της Μόσχας σχετικά με τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ στα ρωσικά χωρικά ύδατα.

Η Ρωσία έχει συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό στρατευμάτων κοντά στα σύνορα της Ουκρανίας και έχει ξεκινήσει μια σειρά στρατιωτικών ελιγμών στην περιοχή, αλλά λέει ότι δεν έχει σχέδια να εισβάλει –ζητώντας εγγυήσεις από τη Δύση ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επιτρέψει στην Ουκρανία και σε άλλες πρώην σοβιετικές χώρες να ενταχθούν ως μέλη και στη συμμαχία. Ζητάει να σταματήσουν τις αναπτύξεις όπλων στην Ουκρανία και να αποσύρει τις δυνάμεις της από την Ανατολική Ευρώπη, ενώ ΗΠΑ και ΝΑΤΟ απορρίπτουν κατηγορηματικά αυτές τις απαιτήσεις.

 

Δείτε και

Ουκρανία - Ανατολική Ευρώπη: “Πρόβες πολέμου” συνοδεύουν τα σύνθετα παζάρια Δύσης - Ρωσίας

Ουκρανία - Ανατολική Ευρώπη: “Πρόβες πολέμου” συνοδεύουν τα σύνθετα παζάρια Δύσης - Ρωσίας

Ενώ Βρετανία και Πολωνία ενισχύουν τα «πατήματά» τους σε Βαλτική και Μαύρη Θάλασσα

Με όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων και εξοπλισμών γύρω και μέσα στην Ουκρανία, επίδειξη δύναμης, απειλές για εκτεταμένες κυρώσεις και αντιφατικές δηλώσεις συνεχίζονται η αντιπαράθεση και το παζάρι μεταξύ ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας για τις λεγόμενες «εγγυήσεις ασφαλείας» στην Ανατολική Ευρώπη.

Σε κάθε περίπτωση, στο έδαφος των οξυμένων γεωπολιτικών ανταγωνισμών και της αυξανόμενης έντασης, δεν μπορεί να υπάρχει καμία «εγγύηση» για τους λαούς.

Συνεχής ενίσχυση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη

Είναι ενδεικτικό ότι οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι στέλνουν άμεσα σχεδόν 3.000 επιπλέον στρατιώτες σε Πολωνία και Ρουμανία. Οι 1.700 στρατιώτες μεταφέρονται στην Πολωνία από την αμερικανική βάση «Φορτ Μπραγκ» στη Βόρεια Καρολίνα. Από την ίδια βάση άλλοι 300 στρατιώτες μεταφέρονται στη Γερμανία, ενώ 1.000 Αμερικανοί στρατιώτες που σταθμεύουν στη Γερμανία θα μετακινηθούν στη Ρουμανία.

Αεροσκάφη «C-17»
μεταφέρουν Αμερικανούς στρατιώτες
από τη βάση «Φορτ Μπραγκ»
στις ΗΠΑ προς την Ανατολική Ευρώπη

Η Γαλλία ετοιμάζεται επίσης να στείλει στρατεύματα στη Ρουμανία, στο πλαίσιο ευρύτερων σχεδίων ενίσχυσης της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Το Παρίσι προσφέρθηκε να αναλάβει την ηγεσία της πολυεθνικής αποστολής στη Ρουμανία, περίπου 1.000 στρατιωτών, με τον Γάλλο ΥΠΕΞ Ζαν - Ιβ Λε Ντριάν να ισχυρίζεται πως «δεν έχει σκοπό να προκαλέσει τη Ρωσία». Ο ίδιος είχε την Πέμπτη στο Βουκουρέστι συνομιλίες με εννέα ΥΠΕΞ κρατών της Ανατολικής Ευρώπης και της Βαλτικής.
«Αν συγκριθεί η συμμαχική παρουσία στην ανατολική πλευρά με τα στρατεύματα που έχει συγκεντρώσει η Ρωσία (σ.σ. στα δυτικά σύνορά της), είναι αρκετές φορές μικρότερη, επομένως δεν τίθεται θέμα προσπάθειας κλιμάκωσης της έντασης», ισχυρίστηκε και ο Ρουμάνος ΥΠΕΞ Μπ. Αουρέσκου.

Το ΝΑΤΟ έχει ήδη μια πολυεθνική χερσαία δύναμη έως 4.000 στρατιωτών στη Ρουμανία, ενώ οι ΗΠΑ έχουν ξεχωριστές βάσεις σε Ρουμανία και Βουλγαρία.

Να σημειωθεί ότι Ουγγαρία και Βουλγαρία έχουν αρνηθεί επιπλέον ανάπτυξη ΝΑΤΟικών στρατευμάτων στο έδαφός τους προς «αποτροπή της Ρωσίας», λέγοντας πως οι εθνικές Ενοπλες Δυνάμεις αρκούν, ενώ η Κροατία δήλωσε ότι δεν θα στείλει στρατεύματα στα ανατολικά σε περίπτωση κλιμάκωσης της σύγκρουσης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.

Μέσα σ' αυτό ρευστό κλίμα -που μυρίζει μπαρούτι, η «Κοινή Δήλωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας για τις διεθνείς σχέσεις που εισέρχονται σε μια νέα εποχή και την παγκόσμια βιώσιμη ανάπτυξη» -βλ παρακάτω, όπως υπογράφηκε από τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Σι Τζινπίνγκ στο Πεκίνο στις 4 Φεβρουαρίου θυμίζει άλλους καιρούς, άλλες εποχές υποστηρίζει το Νοβόστι (© РИА Новости).

Χιλιάδες στρατιώτες και βαρύς εξοπλισμός στη Λευκορωσία

Από την πλευρά της η Ρωσία προχωρά σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τη Λευκορωσία (9 - 20 Φλεβάρη), όπου έχουν συγκεντρωθεί χιλιάδες στρατιώτες, μαχητικά αεροσκάφη «Su-35», πύραυλοι «Iskander» και ρωσικά πυραυλικά συστήματα «S-400».

Ο Λευκορώσος Πρόεδρος Αλ. Λουκασένκο δήλωσε πως η χώρα του σχεδιάζει να αγοράσει σχεδόν όλο τον εξοπλισμό που θα αναπτυχθεί για τις ασκήσεις και να δημιουργήσει «περισσότερα κέντρα εκπαίδευσης» για να εξασκηθούν οι λευκορωσικές Ενοπλες Δυνάμεις «με τα συστήματα αεράμυνας και τα νεότερα όπλα που αναπτύσσονται στη Ρωσία».
Τόνισε ακόμα ότι η συμμαχία Ρωσίας - Λευκορωσίας στο πλαίσιο του «Ενωσιακού Κράτους» αποκτά ιδιαίτερη σημασία απέναντι στο ΝΑΤΟ και την Ουκρανία.

Από την πλευρά του, εκπρόσωπος του αμερικανικού Πενταγώνου κατηγόρησε τη Ρωσία ότι «συνεχίζει να προσθέτει δυνάμεις, συνδυασμένα όπλα, επιθετικές δυνατότητες» στη δυτική Ρωσία και στη Λευκορωσία, καθώς και σε Μεσόγειο και Βόρειο Ατλαντικό.
Ο δε γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, ανέφερε ότι η Ρωσία έχει μεταφέρει 30.000 στρατιώτες και σύγχρονα όπλα στη Λευκορωσία τις τελευταίες μέρες.

Στο μεταξύ οι ΗΠΑ συντηρούν το σενάριο μιας πιθανής «εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία». Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι η Ρωσία ενδέχεται να χρησιμοποιήσει ένα κατασκευασμένο βίντεο με μια ψεύτικη ουκρανική επίθεση εναντίον της ρωσικής επικράτειας ή εναντίον ρωσόφωνων της Ανατολικής Ουκρανίας, προκειμένου να δικαιολογήσει μια εισβολή. Η Μόσχα, όπως αναμενόταν, διέψευσε το εν λόγω σενάριο.

Συνεργασία «ασφαλείας» ετοιμάζουν Βρετανία - Πολωνία - Ουκρανία

Την Πέμπτη ο Ουκρανός υπουργός Αμυνας Ολ. Ρεζνίκοφ χαρακτήρισε «μικρό» τον κίνδυνο «σημαντικής κλιμάκωσης» της σύγκρουσης. Συνέχισε έτσι «καθησυχαστικές» παρεμβάσεις της ουκρανικής κυβέρνησης, που μεταξύ άλλων εντοπίζει κινδύνους για την οικονομία από την παρατεταμένη πολεμική ατμόσφαιρα, την ίδια ώρα που απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη στρατιωτική ενίσχυση από τη Δύση.
Την περασμένη βδομάδα, Ουκρανοί βουλευτές κράτησαν μέσα στο κοινοβούλιο σημαίες του ΝΑΤΟ και κρατών - συμμάχων τους, ως «ένδειξη ευγνωμοσύνης» για την ξένη στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη της Ουκρανίας απέναντι στη Ρωσία. Ξεχώριζαν οι σημαίες των ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Τουρκίας, Καναδά, Πολωνίας κ.ά., καθώς και δύο σημαίες της Βρετανίας, η οποία αναλαμβάνει όλο και πιο αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή.

Μια νέα «συνεργασία ασφαλείας» στήνουν στην περιοχή Βρετανία - Πολωνία - Ουκρανία, αποτυπώνοντας τη στρατηγική της «παγκόσμιας Βρετανίας» μετά το Brexit, αλλά και τις εντεινόμενες φιλοδοξίες της Πολωνίας, καθώς συνεχίζονται και οι κόντρες με την ΕΕ σε διάφορα μέτωπα.
Κύριος στόχος της συμμαχίας, είπε ο Ουκρανός ΥΠΕΞ Ντμ. Κούλεμπα, είναι να σταθεροποιήσει μια «ζώνη ασφαλείας» στην περιοχή και να ενισχύσει τον άξονα Βαλτικής - Μαύρης Θάλασσας, με παρουσία του πολωνικού Ναυτικού στη Βαλτική Θάλασσα και των βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα, η οποία είναι ήδη σημαντική.

Με δεδομένες αντιθέσεις και εντός ΕΕ - ΝΑΤΟ, και καθώς σύμφωνα με δημόσιες δηλώσεις η ένταξη της Ουκρανίας στις ιμπεριαλιστικές αυτές συμμαχίες δεν αναμένεται στο άμεσο μέλλον, ο Κούλεμπα υπογράμμισε: «Δεν μπορούμε να περιμένουμε την ασφάλεια και την ευημερία κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν γίνουμε μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Τις χρειαζόμαστε τώρα».

Ο δε πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του ουκρανικού κοινοβουλίου βλέπει την Πολωνία και τη Βρετανία ως τους πλέον αξιόπιστους στρατηγικούς εταίρους της Ουκρανίας και αναφέρει ότι «ίσως αξίζει να σκεφτούμε τη δημιουργία ενός είδους "μίνι ΝΑΤΟ"», αν και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα άλλα δύο κράτη στοχεύουν σε κάτι τέτοιο.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπ. Τζόνσον βρέθηκε στο Κίεβο την περασμένη βδομάδα, όπως και σειρά ηγετών, δείχνοντας τη στήριξή τους.

Πολλοί “πρόθυμοι” μεσολαβητές

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν συναντήθηκε επίσης στο Κίεβο με τον ομόλογό του, Β. Ζελένσκι, επαναλαμβάνοντας την προθυμία του να μεσολαβήσει για την ουκρανική κρίση, ώστε να οργανωθεί συνάντηση των Προέδρων Ρωσίας και Ουκρανίας στην Τουρκία ή διαπραγματεύσεις σε άλλο επίπεδο. Την κίνηση χαιρέτισε το Κίεβο.
Ο Ερντογάν δήλωσε ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος και χώρες της Δύσης δεν βοήθησαν να επιλυθεί η κρίση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, όπως και ότι δεν υπάρχουν Ευρωπαίοι ηγέτες κατάλληλοι να την επιλύσουν, μετέδωσαν τουρκικά ΜΜΕ.

Ο Ρώσος Πρόεδρος «είναι έτοιμος να συναντηθεί με οποιονδήποτε, αν χρειαστεί, αλλά αυτό απαιτεί κατανόηση ποιο θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα και ποιο το θέμα της συζήτησης» και «δεν υπάρχει ακόμα τέτοια συνεννόηση», δήλωσε το Κρεμλίνο, χωρίς να αποκλείει τέτοια πιθανότητα στο μέλλον.

Στο μεταξύ συνεχίζονται οι επαφές των συμμετεχόντων στο «Σχήμα της Νορμανδίας» (Γερμανία, Γαλλία, Ρωσία, Ουκρανία) για τη σύγκρουση στην Ανατολική Ουκρανία. Αυτήν τη βδομάδα ο Γάλλος Πρόεδρος Εμ. Μακρόν είχε τρεις τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον Βλ. Πούτιν, προτού μεταβεί σε Μόσχα και Κίεβο Δευτέρα και Τρίτη.
Τη Δευτέρα ο Γερμανός καγκελάριος Ολ. Σολτς θα έχει συνάντηση με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον, εν μέσω κατηγοριών για «χλιαρή» υποστήριξη της Γερμανίας στην Ουκρανία, εξαιτίας της άρνησης να της παραδώσει όπλα και του αγωγού φυσικού αερίου «Nord Stream 2», που ενισχύει τη γεωπολιτική επιρροή της Ρωσίας στην Ευρώπη. Στις 15/2 ο Σολτς θα επισκεφτεί επίσης τη Μόσχα για συνομιλίες με τον Ρώσο Πρόεδρο, ενώ θα προηγηθεί επίσκεψή του στην Ουκρανία.

Στο πλαίσιο της προσπάθειας της ΕΕ να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, αντιπροσωπεία της Κομισιόν επισκέφτηκε το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο θα ανταποκριθεί και θα αυξήσει τις παραδόσεις στην ΕΕ μέσω του «Southern Gas Corridor» (Νότιος Διάδρομος Φυσικού Αερίου). Ακόμα, συζητήθηκε συνεργασία για τις ΑΠΕ και την «ενεργειακή μετάβαση».

Ο εν λόγω αγωγός, που υποστηρίχθηκε έντονα από ΕΕ, ΗΠΑ και Γερμανία - με την καγκελάριο Μέρκελ να επισκέπτεται η ίδια το Μπακού - ολοκληρώθηκε το 2020 και ξεκίνησε να εξάγει αέριο προς την Ευρώπη στα τέλη του 2021.

“Διαρροές” για τις προτάσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία

Πλευρές των εξελισσόμενων διαπραγματεύσεων αποκάλυψε η ισπανική εφημερίδα «El Pais», επικαλούμενη τις γραπτές απαντήσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ προς τις ρωσικές προτάσεις για τις «εγγυήσεις ασφαλείας», κάτι που αργότερα επιβεβαιώθηκε από τις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Ουάσιγκτον προτείνει συμφωνία Ρωσίας και ΗΠΑ «να απόσχουν από την ανάπτυξη επιθετικών πυραυλικών συστημάτων και μόνιμων δυνάμεων με μαχητική αποστολή στο έδαφος της Ουκρανίας».

Επίσης, οι ΗΠΑ φέρονται να προτείνουν έναν «μηχανισμό διαφάνειας» που «θα επιβεβαιώνει την απουσία πυραύλων Κρουζ "Tomahawk"» στις βάσεις αντιπυραυλικής ασπίδας του ΝΑΤΟ «Aegis Ashore» σε Ρουμανία και Πολωνία, με αντάλλαγμα η Ρωσία να προσφέρει αμοιβαία μέτρα διαφάνειας «σε δύο βάσεις πυραύλων εδάφους της επιλογής μας». Η απουσία τέτοιων επιθετικών πυραύλων σε Ρουμανία και Πολωνία αποτελεί πάγιο αίτημα της Μόσχας.
Οι ΗΠΑ προτείνουν επιπλέον διαπραγματεύσεις για τον έλεγχο πυρηνικών πυραύλων μικρού και μεσαίου βεληνεκούς και των εκτοξευτών τους, όπως προέβλεπε η Συνθήκη INF, επέκταση της Συνθήκης «New START» μεταξύ ΗΠΑ - Ρωσίας για τους διηπειρωτικούς πυραύλους, ώστε να συμπεριλάβει όλα τα πυρηνικά όπλα.

ΗΠΑ και ΝΑΤΟ τονίζουν ωστόσο ότι παραμένει ανοιχτή η πόρτα για παραπέρα διεύρυνση της «λυκοσυμμαχίας», και έτσι δεν αποκλείεται μελλοντική ένταξη της Ουκρανίας και της Γεωργίας. Αναφέρονται στο «δικαίωμα» κάθε κράτους του ΟΑΣΕ «να επιλέγει ή να αλλάζει τις ρυθμίσεις ασφαλείας του και τις συμμαχίες του», ενώ παράλληλα εμφανίζονται «πρόθυμοι» να συζητήσουν την πρόταση της Ρωσίας περί «αδιαιρέτου της ασφάλειας», δηλαδή την πρόβλεψη διεθνών Συνθηκών ότι η ασφάλεια ενός κράτους δεν πρέπει να ενισχύεται σε βάρος άλλου κράτους.

Περνώντας στην «αντεπίθεση», η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Β. Νούλαντ ανέφερε ότι η Ρωσία είναι αυτή που απειλεί το «αδιαίρετο της ασφάλειας», έχοντας εισβάλει στη Γεωργία (Νότια Οσετία, Αμπχαζία), έχοντας στρατεύματα στη Μολδαβία (Υπερδνειστερία), ενάντια στη θέληση της μολδαβικής κυβέρνησης, προσαρτώντας την Κριμαία και έχοντας εισβάλει στο Ντονμπάς.

Η Ρωσία από την πλευρά της επαναλαμβάνει ότι η παραπέρα επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα σύνορά της έρχεται σε αντίθεση με το «αδιαίρετο της ασφάλειας». Το μόνο σίγουρο βέβαια είναι ότι τα εν λόγω ιμπεριαλιστικά παζάρια δεν θα λυθούν με «νομικές ερμηνείες» του «Διεθνούς Δικαίου».

Πούτιν και Σι υπερασπίζονται τη δημοκρατία από τους "δημοκράτες"

© RIA Novosti © РИА Новости

Η «Κοινή Δήλωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας για τις διεθνείς σχέσεις που εισέρχονται σε μια νέα εποχή και την παγκόσμια βιώσιμη ανάπτυξη» που υπογράφηκε από τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Σι Τζινπίνγκ στο Πεκίνο στις 4 Φεβρουαρίου θυμίζει ένα άλλο έγγραφο από την ιστορία των σχέσεών μας.
Και το πιο σημαντικό. Στις 14 Φεβρουαρίου 1950, στη Μόσχα, ως αποτέλεσμα των συναντήσεων μεταξύ του Στάλιν και του Μάο Τσε Τουνγκ, υπογράφηκε συμφωνία φιλίας, συμμαχίας και αμοιβαίας βοήθειας μεταξύ της ΕΣΣΔ και της ΛΔΚ. Οι δύο κομμουνιστικές χώρες έγιναν επίσης επίσημοι στρατιωτικοί σύμμαχοι. Τότε, πριν από περισσότερες από επτά δεκαετίες, η Πρωτοχρονιά στην Κίνα δεν είχε φτάσει ακόμη -η χρυσή τίγρη ήρθε μόλις στις 17 Φεβρουαρίου- αλλά, όπως και τώρα, και οι δύο χώρες έδειξαν την ενότητά τους στον κόσμο.
Ωστόσο, υπάρχει επίσης μια θεμελιώδης διαφορά μεταξύ των δύο εγγράφων του Φεβρουαρίου.

Το θέμα δεν είναι ότι σήμερα τα κράτη δεν ενώνονται με μια επίσημη στρατιωτική συμμαχία - το σημερινό επίπεδο των σχέσεων εξακολουθεί να εκτιμάται ως πολύ υψηλό. Δεν είναι τυχαίο ότι η δήλωση λέει ότι «οι ρωσο-κινεζικές διακρατικές σχέσεις νέου τύπου είναι ανώτερες από τις στρατιωτικοπολιτικές συμμαχίες του Ψυχρού Πολέμου», και αυτό είναι μια νύξη όχι μόνο για το ΝΑΤΟ, αλλά και για τη Σοβιετο-Κινεζική στρατιωτικό σύμφωνο. Οι διμερείς σχέσεις είναι τώρα ακόμη πιο αξιόπιστες από τη δεκαετία του 1950: εκείνη την εποχή, η συμφωνία που υπογράφηκε για 30 χρόνια, στην πραγματικότητα, λειτούργησε μόνο για δέκα - υπονομεύτηκε, μεταξύ άλλων, από διαφωνίες για την αντιμετώπιση του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού.

© РИА Новости / Михаил Климентьев
Перейти в фотобанк

Ρωσία και Κίνα υπογράφουν κοινή δήλωση για τις διεθνείς σχέσεις

Από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950, η ΕΣΣΔ ήταν γενικά διατεθειμένη προς την ειρηνική συνύπαρξη, ενώ η Κίνα πίστευε ότι ήταν απαραίτητο να επιταχυνθεί η παγκόσμια επανάσταση, και όχι με λόγια, αλλά με πράξεις, να αγωνιστεί για την πλησιέστερη «κηδεία του καπιταλισμού». Η διαφορά στις προσεγγίσεις εξηγήθηκε όχι μόνο από τις προσωπικές ιδιότητες του Χρουστσόφ και του Μάο, αλλά και από τη θέση των δύο χωρών. Η ΕΣΣΔ ήταν μια υπερδύναμη, που πλήρωνε ήδη ένα τεράστιο τίμημα για την παγκόσμια επιρροή, και η Κίνα μόλις ανέκαμψε από έναν αιώνα εσωτερικής αναταραχής και ταπείνωσης από τις εξωτερικές δυνάμεις. Και παρόλο που και οι δύο χώρες δεν είχαν μόνο κοινά ιδανικά, αλλά και έναν κοινό εχθρό, αυτό δεν ήταν αρκετό για να σωθεί η ένωση - η Μόσχα και το Πεκίνο έθαψαν μια τόσο σημαντική συμμαχία με τα χέρια τους.

Το φταίξιμο γι' αυτό πρέπει να μοιραστεί εξίσου: αν ο Μάο υπέφερε από επαναστατική «ζάλη από την επιτυχία» (σε παγκόσμια κλίμακα, δηλαδή υπερεκτίμησε τις δυνατότητες και τη δημοτικότητα του κόσμου του σοσιαλισμού και των κομμουνιστικών ιδεών), ο Χρουστσόφ απογοητεύτηκε από τους βολονταρισμούς και την έλλειψη κατανόησης της κινεζικής αυτοεκτίμησης. Οι Κινέζοι έβλεπαν στις πράξεις και στα λόγια του αλαζονεία και μεγάλη δύναμη, και για μια χώρα που είχε πρόσφατα απαλλαγεί από εκατό χρόνια καταπίεσης από ξένους, αυτό ήταν αφόρητο.

Η συνθήκη του 1950 δεν ανέφερε τις Ηνωμένες Πολιτείες - αφορούσε την πρόθεση «να αποτρέψουν από κοινού την αναβίωση του ιαπωνικού ιμπεριαλισμού και την επανάληψη της επιθετικότητας από την πλευρά της Ιαπωνίας». Αλλά, στην ουσία, εννοούνταν τα κράτη: «οποιοδήποτε άλλο κράτος θα ενωνόταν με οποιαδήποτε μορφή με την Ιαπωνία σε επιθετικές ενέργειες». Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ιαπωνία εκείνη τη στιγμή ήταν ένα κράτος κατεχόμενο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με το οποίο δεν είχε ακόμη συναφθεί συνθήκη ειρήνης, είναι κατανοητός ο αντιαμερικανικός προσανατολισμός του σοβιεο-κινεζικού συμφώνου.
Η Μόσχα και το Πεκίνο δεν ήθελαν να πολεμήσουν την Ουάσιγκτον, και ακόμη περισσότερο δεν επρόκειτο να της επιτεθούν οι ίδιοι - αλλά έβλεπαν μια απειλή για τους εαυτούς τους στα αμερικανικά σχέδια για παγκόσμια κυριαρχία.

Απατηλά όνειρα της Δύσης: Χρειάζεται τη Ρωσία εναντίον της Κίνας

Τι άλλαξε λοιπόν μέσα σε 72 χρόνια; Άλλωστε, ακόμη και τώρα οι Αγγλοσάξονες διεκδικούν την παγκόσμια ηγεμονία, ενώ απεικονίζουν κυνικά τη Ρωσία και την Κίνα ως απειλή για τον κόσμο. Μόνο που τώρα η χώρα μας είναι άλλο πράγμα από ό,τι στη δεκαετία του '50 (αν συγκρίνουμε όλη την ισχύ - τόσο στρατιωτική όσο και οικονομική), η Κίνα -αντίθετα, έχει πάρει τη θέση της πρώτης οικονομίας στον κόσμο. Ή μήπως όλα είναι ίδια: πάλι ένας Ρώσος με έναν Κινέζο εναντίον των Αγγλοσάξωνων;

Στην πραγματικότητα, πολλά έχουν αλλάξει - τότε ο κόσμος ήταν γενικά δυτικός. Και το θέμα δεν είναι καν ότι εκείνη τη στιγμή η Ευρώπη είχε αποικίες στην Αφρική και την Ασία, και όχι ότι η συνδυασμένη δύναμη της Δύσης ξεπερνούσε πολύ τη σοβιετική-κινεζική - οι ίδιοι οι κανόνες του παιχνιδιού και η παγκόσμια τάξη καθορίζονταν από τη Δύση. δηλαδή οι Αγγλοσάξονες.

Ναι, η κομμουνιστική ιδεολογία που μεταδόθηκε από την ΕΣΣΔ ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη γι' αυτούς, αλλά τα σχέδια για την παγκοσμιοποίηση λειτουργούσαν ήδη τότε. Η Ευρώπη και η Ιαπωνία ήταν υπό αγγλοσαξονικό έλεγχο και η Ασία και η Αφρική δεν υπήρχαν ως υποκείμενα της παγκόσμιας πολιτικής, η Λατινική Αμερική ήταν η αυλή των ΗΠΑ. Μόλις είχε αναδυθεί μια ανεξάρτητη Ινδία, η οποία δεν είχε ακόμη αναδυθεί από την άκαμπτη βρετανική κηδεμονία.

Έτσι, η ΕΣΣΔ με τους Ευρωπαίους συμμάχους της και η ΛΔ Κορέας η Βόρεια Κορέα ήταν, εξωγήινο μέρος ενός άλλου κόσμου στον οποίο έπρεπε να μάθει κανείς πώς να παίζει το δικό του παιχνίδι.
Η προσπάθεια αναμέτρησης δυνάμεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες (ο πόλεμος στην Κορέα) απέτυχε: ακόμη και κοντά στα σύνορά της, η Κίνα (με την υποστήριξη της ΕΣΣΔ) μπορούσε μόνο να αποκαταστήσει το status quo, αλλά όχι να διώξει τους Αμερικανούς.
Η βιετναμέζικη εμπειρία ήταν πιο επιτυχημένη, αλλά υπάρχει μεγαλύτερη αξία στον πιο ηρωικό βιετναμέζικο λαό (φυσικά, με την τεράστια υποστήριξη της ΕΣΣΔ και της ΛΔΚ).

Φυσικά, αν στη δεκαετία του '60 η Μόσχα και το Πεκίνο τα είχαν βρει και είχαν εργαστεί μαζί στην Αφρική και την Ασία, στην παγκόσμια σκηνή συνολικά, η ιστορία θα μπορούσε να είχε πάρει διαφορετικό δρόμο, αλλά τελικά, οι δύο χώρες πήγαν η καθεμία δικούς της δρόμους. Πρώτα, η ΛΔΚ και μετά η ΕΣΣΔ έκαναν ειρήνη με τη Δύση, αλλά η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε (και εδώ δεν πρέπει να υπερεκτιμηθεί η συμβολή της Δύσης) ενώ η Κίνα απογειώθηκε σαν δράκος.
Και τώρα ξανά παρέα και πάλι εναντίον ΗΠΑ-Αγγλοσαξόνων, αλλά σε μια ριζικά διαφορετική κατάσταση.

Η Δύση δεν είναι πλέον ηγεμόνας – δεν είναι τυχαίο ότι η δήλωση του Πούτιν και του Σι κάνει λόγο για ΗΠΑ-Αγγλοσάξονες ως «ορισμένες δυνάμεις που αντιπροσωπεύουν μια μειονότητα στην παγκόσμια σκηνή» – αυτό δεν είναι τρολάρισμα, αλλά πραγματικότητα.
Ναι, οι Αγγλοσάξωνες παίκτες εξακολουθούν να έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή και εξακολουθούν να έχουν τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στη διάθεσή τους, αλλά η μεγάλης κλίμακας εικόνα έχει σκιστεί και διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη.
Η ατλαντική ΝΑΤΟ_παγκοσμιοποίηση δεν είναι μόνο χρήμα και στρατός, είναι κανόνες παιχνιδιού, θεσμοί, προσωπικό, ιδεολογία και προπαγάνδα. Και το πιο σημαντικό είναι η πεποίθηση της υπόλοιπης ανθρωπότητας.
Ωστόσο, δεν υπάρχει πια φόβος για το μακρύ τους χέρι - όπως και δεν υπάρχουν χρήματα να αγοράσουν τα πάντα. Η Ρωσία και η Κίνα δεν πωλούνται.
Επιπλέον, αρνούνται να παίξουν με τους κανόνες κάποιου άλλου. Και όχι μόνο στη στρατιωτικο-γεωπολιτική διάσταση, όχι μόνο στην οικονομική και εμπορική διάσταση, αλλά και στην ιδεολογική.
Ναι, οι Ρώσοι και οι Κινέζοι δεν έχουν τώρα ένα ιδανικό μια ενωτική παγκόσμια ιδέα όπως τότε ο κομμουνισμός, αλλά δεν θα επιτρέψουν ούτε στους Αγγλοσάξονες να παίξουν τέτοια παιχνίδια.

Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο από τα τέσσερα κεφάλαια της δήλωσής τους είναι αφιερωμένο στη... δημοκρατία. Ναι, αυτό ακριβώς προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν στον αγώνα κατά της Κίνας και της Ρωσίας.

Μαζεύουν συνόδους κορυφής …αλλά Πούτιν και Σι εξηγούν:
«Τα κόμματα κατανοούν ομόφωνα ότι η δημοκρατία είναι μια παγκόσμια ανθρώπινη αξία και όχι προνόμιο μεμονωμένων κρατών, η προώθηση και η προστασία της είναι κοινό καθήκον για ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα.
Τα κόμματα προέρχονται από το γεγονός ότι η δημοκρατία είναι ένας τρόπος συμμετοχής των πολιτών στη διαχείριση της χώρας τους προς το συμφέρον της βελτίωσης της ευημερίας του πληθυσμού και της διασφάλισης της αρχής της δημοκρατίας. Η δημοκρατία εφαρμόζεται σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής και στο πλαίσιο της εθνικής διαδικασίας, αντανακλά τα συμφέροντα ολόκληρου του λαού, τη θέλησή του, εγγυάται τα δικαιώματά του, ικανοποιεί τις ανάγκες του και προστατεύει τα συμφέροντά του.

Η δημοκρατία δεν χτίζεται σε στένσιλ. Ανάλογα με την κοινωνικοπολιτική δομή, την ιστορία, τις παραδόσεις και τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου κράτους, ο λαός του έχει το δικαίωμα να επιλέξει τέτοιες μορφές και μεθόδους εφαρμογής της δημοκρατίας που ανταποκρίνονται στις ιδιαιτερότητες αυτού του κράτους. Το δικαίωμα να κρίνει αν ένα κράτος είναι δημοκρατικό ανήκει μόνο στον λαό του.

Τα μέρη σημειώνουν ότι Ρωσία και Κίνα, όντας παγκόσμιες δυνάμεις με πλούσια πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά, έχουν βαθιές παραδόσεις δημοκρατίας που βασίζονται σε εμπειρία χιλιάδων ετών ανάπτυξης, ευρεία λαϊκή υποστήριξη και συνεκτίμηση των αναγκών και των συμφερόντων των πολιτών...
Οι λαοί και των δύο χωρών είναι σίγουροι για τον δρόμο που έχουν επιλέξει και με σεβασμό σχετίζονται με τη δημοκρατική δομή και τις παραδόσεις άλλων κρατών.

Με πληροφορίες από Νοβόστι (РИА Новости) & Ριζοσπάστη

Ουκρανία | ΝΑΤΟ_ΗΠΑ_Ρωσία – με το δάχτυλο στη σκανδάλη

Τέτοιες μέρες το 2016 η Ουκρανία –για πολλοστή φορά «φλεγόταν» -κυριολεκτικά και μεταφορικά ως μια από τις απολήξεις -15 χρόνια μετά της «μαύρη τρύπας» του 1991 με την ανατροπή του υπαρκτού σοσιαλισμού –καπιταλιστική παλινόρθωση.

Από τότε (1995) πέρασαν 30+ χρόνια... ξεκίνησαν στην πόρτα μας με τη Γιουγκοσλαβία, που δεν υπάρχει πια -μεσολάβησαν οι βομβαρδισμοί του ΄99 (... 1.150 μαχητικά αεροσκάφη του ΝΑΤΟ, που απογειώθηκαν από 59 βάσεις σε 12 χώρες πραγματοποίησαν συνολικά 2.300 επιδρομές... εκτοξεύτηκαν 420.000 βλήματα συνολικού βάρους 22.000 τόνων, 20.000 πύραυλοι, από αυτούς 1.300 Κρουζ και 37.000 βόμβες διασποράς, χρησιμοποιήθηκαν βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου...) και τα υπόλοιπα ανέλαβαν οι εγχώριοι και απανταχού €υρωλάγνοι.
Η ΕΣΣΔ που γνωρίσαμε έγινε παρελθόν... αλλά η παλιά –από το 1962 ρήση του Κένεντι (...there is another type of warfare —new in its intensity, ancient in its origin— war by guerrillas, subversives, insurgents, assassins; war by ambush instead of by combat, by infiltration instead of aggression, seeking victory by eroding and exhausting the enemy instead of engaging him. It preys on unrest. - υπάρχει ένα άλλο είδος πολέμου – νέος στην σφοδρότητά του, αρχαίος στην προέλευσή του – ένας πόλεμος από αντάρτες, υπονομευτές, στασιαστές, δολοφόνους ... ένας πόλεμος ενέδρας αντί μάχης, διείσδυσης αντί επίθεσης, που επιδιώκει τη νίκη μέσα από τη διάβρωση και την εξάντληση του εχθρού αντί της ανάμειξής του... τρέφεται με την αναταραχή ) εξακολουθεί να κατέχει την περίοπτη θέση της στο «Εγχειρίδιο του Αντισυμβατικού Πολέμου [ΑΠ] των Ειδικών Στρατιωτικών Δυνάμεων του Αμερικανικού Στρατού» βλ ΗΠΑ_Εγχειρίδιο του Αντισυμβατικού Πολέμου... (επικαιροποιημένο συνεχώς από τότε τόσο επί Συριζα_ΑνΕλ, όσο και πρόσφατα επί ΝΔ)

Το μαστίγιο και το καρότο του καπιταλισμού πήρε σύγχρονο πρόσωπο: αρχικά οι «πορτοκαλί επαναστάσεις» άφησαν πίσω την Помаранчева революція της Ουκρανίας του 2004 και διαλύοντας Μέση Ανατολή, Αίγυπτο και Λιβύη οδήγησαν στην Ουκρανία του 2014
Στο παραπάνω αμερικάνικο εγχειρίδιο διαβάζουμε
«...§¶1-36 UW forces can function as effective instruments in the psychological preparation of the population for the introduction of conventional forces... for example, the United States can disseminate messages suggesting to meet a nonexistent threat ... examples of this type of UW effort by the United States include the following: European and Pacific Theaters (1942-1945), North Korea (1951-1953), Cold War Contingency Plans for Eastern Europe (1952-1989)...»
«...§¶1-36. Οι δυνάμεις του αντισυμβατικού πολέμου («UW» = Unconventional Warfar) μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά για την ψυχολογική προετοιμασία του πληθυσμού, ώστε να μπουν στη συνέχεια στη μάχη οι συμβατικές δυνάμεις... για παράδειγμα, διάδοση (σσ. ψευδών) ειδήσεων υποδεικνύοντας ανύπαρκτες απειλές ...παραδείγματα αυτής της προσπάθειας τύπου UW από τις Ηνωμένες Πολιτείες περιλαμβάνουν:
Τα θέατρα πολέμου (1942-1945) σε Ευρώπη και Ειρηνικό, τη Βόρεια Κορέα (1951-1953), τα σχέδια έκτακτης ανάγκης του ψυχρού πολέμου για την Ανατολική Ευρώπη (1952-1989)... και παρακάτω δομή κινήματος ανταρσίας η αντίστασης -
Υπόγειες δραστηριότητες (προετοιμασία αντιστασιακών στελεχών και κινητοποίηση πληθυσμού, προετοιμασία παράλληλων ιεραρχιών για την κατάληψη κυβερνητικών θέσεων
Δυσαρέσκεια με πολιτικές, κοινωνικές, διοικητικές και άλλες συνθήκες, εθνικές φιλοδοξίες (ανεξαρτησία), ή επιθυμία για ιδεολογικές και άλλες αλλαγές.
Δημιουργία ατμόσφαιρας μιας ευρύτερης δυσαρέσκειας μέσω προπαγάνδας, πολιτικές και ψυχολογικές προσπάθειες για δυσφήμηση της κυβέρνησης.
Αναταραχή. Δημιουργία ευνοϊκής κοινής γνώμης (υποστηρίζει εθνική υπόθεση). Δημιουργία δυσπιστίας εγκατεστημένου θεσμού.
Αυξημένη αναταραχή. Ανησυχία και δυσαρέσκεια. Διείσδυση στη διοίκηση, στην αστυνομία, στο στρατό και σε εθνικούς οργανισμούς.
Μποϊκοτάζ, επιβραδύνσεις - απεργίες.
Διείσδυση ξένων εκπαιδευτών διοργανωτών και συμβούλων και ξένης προπαγάνδας, υλικά, χρήματα, όπλα και εξοπλισμός.
Πρόσληψη και εκπαίδευση στελεχών “αντίστασης”.
Διείσδυση σε εργατικά συνδικάτα, φοιτητικούς και εθνικούς οργανισμούς, καθώς και σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας.
Εξάπλωση των ανατρεπτικών οργανώσεων σε όλους τους τομείς της ζωής μιας χώρας.
Δημιουργία εθνικών οργανώσεων βιτρίνα και απελευθερωτικών κινημάτων. Έκκληση προς ξένους συμπαθούντες.
Επέκταση των οργανώσεων βιτρίνα.

Το νέο ιμπεριαλιστικό σχέδιο των ΗΠΑ
🔘 🇨🇺  Η απάντηση του κουβανικού λαού

Εντατικοποίηση της προπαγάνδας, ψυχολογική προετοιμασία για εξέγερση.
Ανοικτή και συγκαλυμμένη πίεση εναντίον της κυβέρνησης (απεργίες, βιαιότητες και ταραχές).
Αύξηση υπόγειων δραστηριοτήτων για την επίδειξη ισχύος της αντιστασιακής οργάνωσης και την αδυναμία της κυβέρνησης.
Έντονη υπονόμευση του ηθικού (κυβέρνηση, διοίκηση, αστυνομία και στρατός).
Αυξημένη πολιτική βία και σαμποτάζ
Ενέργειες ανταρτοπόλεμου
Ανταρτοπόλεμος μικρής κλίμακας... Ανταρτοπόλεμος μεγάλης κλίμακας... κλπ.

Axis of Evil “Άξονας του Κακού”

Όπως είχε σημειώσει στο Ριζοσπάστη πριν 20 χρόνια ο αείμνηστος Μάκης Μαΐλης …
Και κατά του πολέμου και κατά της τρομοκρατίας; Ή μόνο κατά του πολέμου - άρα υπέρ της τρομοκρατίας; Ή - εν πάση περιπτώσει - μονομερώς κατά του πολέμου και αδιαφορώντας για την τρομοκρατία;
Αυτά τα πλαστά ερωτήματα των αστών έχουν τεθεί σε συζήτηση, σε ιδεολογική πάλη πιο σωστά, που οξύνθηκε περισσότερο από την 11^η του Σεπτέμβρη και μετά. Και που απευθύνονται στο ΚΚΕ, αλλά και σε άλλες πολιτικές κινήσεις, οργανώσεις και προσωπικότητες, οι οποίες πορεύτηκαν στα αντιπολεμικά κινήματα.

Ο Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας - War on Terror (WoT), επίσης γνωστός και ως Global War on Terrorism (GWOT) - Παγκόσμιος Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας …U.S. War on Terror  (κλπ. –και δεν συμμαζεύεται) αφορά την οικονομικο-πολιτική -στρατιωτική εκστρατεία που ξεκίνησε και συντηρεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ με πρόσχημα τις επιθέσεις της 11^ης Σεπτέμβρη 2001, με στόχο «εξτρεμιστικές ομάδες και παρακλάδια τους» ανά την υφήλιο (από την Αλ Κάιντα και το «Ισλαμικό Κράτος», μέχρι το Ιράν τη Συρία και καμιά 10αριά ακόμη…
Μέση Ανατολή, Αφρική, επιχείρηση Enduring Freedom (έτσι ξεκίνησε επί Μπους η επέμβαση στο Αφγανιστάν και κατέληξε 20 χρόνια μετά εκεί που όλοι γνωρίζουμε), και φυσικά με το νησί της επανάστασης –τη σοσιαλιστική Κούβα, να εντάσσεται στον axis of evil -«άξονα του κακού» (σσ. αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους στις 29-Ιαν- ως συνωμοσία κρατών υπέρ της διεθνούς τρομοκρατίας και στην ανάπτυξη όπλων μαζικής καταστροφής)

“Πορτοκαλί” και μαύρες “επαναστάσεις”

Τα πρώτα μέτρα της κυβέρνησης της Ουκρανίας… (23-Φεβ-2014):

• 4201 - Σχέδιο απόφασης για την απαγόρευση των δραστηριοτήτων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας
• 4217 - Σχέδιο ψηφίσματος για την αντιμετώπιση των συνεπειών της σοβιετικής κατοχής της Ουκρανίας.
• 4176 - Σχέδιο Νόμου για την κατάργηση του νόμου που ποινικοποιούσε την ναζιστική προπαγάνδα.
• 4184 - Σχέδιο απόφασης για τον διορισμό ως υπουργού Εσωτερικών της Ουκρανίας του V.Avakov και τον διορισμό μελών της νεοναζιστικής ομάδας «Δεξιός Τομέας» στο Υπουργείο.
• 4215 - Σχέδιο απόφασης για το «Πάνθεον των εθνικών ηρώων».
• 4203 - Σχέδιο διατάγματος για την εισαγωγή δημοσιονομικών περιορισμών.
• 4215 - Σχέδιο ψηφίσματος απόδοσης τιμής στους συμμετέχοντες στις ένοπλες συγκρούσεις κατά τη διάρκεια ειρηνικών διαδηλώσεων.
• 4197 - Σχέδιο απόφασης για το διορισμό του μέλους του κόμματος “Svoboda” Α.Mahnitskogo στο Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα.
• 4204 - Σχέδιο Νόμου για τα καθήκοντα του Προέδρου της Ουκρανίας.
• 4191 - Σχέδιο απόφασης για τον διορισμό του μέλους του (φιλογερμανικού) κόμματος “UDAR” V.A. Nalivaychenko ως επόπτη της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας
• 4211 - Σχέδιο απόφασης της απόλυσης από την υπηρεσία στρατιωτών και αξιωματικών των σωμάτων ασφαλείας (στη θέση τους προσλαμβάνονται μέλη των ακροδεξιών ομάδων).
• 4199- Σχέδιο απόφασης κατάργησης του δικαιώματος των μειονοτήτων στη χρήση της γλώσσας τους (απαγορεύθηκαν τα Ρωσικά, τα Ρουμανικά, τα Ουγγρικά, τα Ελληνικά).
• Την ίδια στιγμή η Ράντα (σσ. κοινοβούλιο) ψηφίζει νεοναζιστικούς νόμους και ο  Γραμματέας της ΚΕ του Κ. Κ. Ουκρανίας, Π. Σιμονένκο αναφέρεται σε πραξικόπημα που «παραδίδει την Ουκρανία υπό την “προστασία” των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και διαφόρων πολυεθνικών εταιρειών»

Τριάντα χρόνια από το διαφημιζόμενο τέλος της ιστορίας οι λαοί –όχι όλοι, ψάχνουν να βρουν την «καλή» ιμπεριαλιστική δύναμη για ν’ ακουμπήσουν πάνω της και να βρουν προστασία...

Στις εικόνες που έρχονται από την πάλαι ποτέ «πορτοκαλί» Ουκρανία το άγαλμα του Λένιν γκρεμίζεται, τη στιγμή που ούτε ο Γιανουκόβιτς ήταν κομμουνιστής και φυσικά ούτε η (καπιταλιστική) Ρωσία του Πούτιν.
Είναι λοιπόν καθοριστικό για τις εξελίξεις ο ιδεολογικός αγώνας που γίνεται και οι συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται. Το ζήτημα παίζεται στο επίπεδο των πολιτικών προσανατολισμών και της προοπτικής των λαϊκών κινητοποιήσεων.
Γι’ αυτό το άγαλμα του Λένιν πρέπει να γκρεμιστεί κι ας μην υπάρχει πια η Σοβιετική Ένωση.

Για να γκρεμιστούν όλα όσα ο Λένιν αντιπροσωπεύει, να κατεδαφιστούν όλα τα οράματα, να υποταγούν όλοι στους κανόνες της κυρίαρχης πολιτικής, να μην αναζητηθούν οι λόγοι που συντείνουν ώστε η πραγματικότητα να είναι αυτή που είναι, να μην αναλυθούν οι όροι εκμετάλλευσης των ανθρώπων με σκοπό την κατάργησή της, να μη μετασχηματισθεί η
κοινωνία.
Όλα μετατρέπονται σε θέμα κακών – καλών ηγετών που εναλλάσσονται στην εξουσία, η
μορφή της όμως δεν πρέπει να αμφισβητείται, εφόσον η (καπιταλιστική | ιμπεριαλιστική Δύση και οι ΗΠΑ) την έχουν βαπτίσει «δημοκρατία».
Κι έτσι η εργατική τάξη να μην «κινδυνεύει» στη σκέψη και οργάνωση για την υπέρβασή της,
για το μετασχηματισμό για μια νέα κοινωνία...
(...)
15+ χρόνια από την “Πορτοκαλί Επανάσταση” –που δεν έγινε (δείτε και αναδρομή στην ιστορία της) συνεχίζεται η οξυμένη ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση γύρω από την Ουκρανία και τη Μαύρη Θάλασσα, με ΝΑΤΟική κινητικότητα, σχεδιασμούς των ΗΠΑ για «μικρό πόλεμο» εν μέσω Καζακστάν στη δίνη των αντιθέσεων της καπιταλιστικής πυραμίδας, ενώ τα Defender-Europe 2017-2022 σχεδιάζουν παιχνίδια πολέμου σε φάσεις με πολλούς κύριους και επιμέρους στόχους, υπηρετώντας τη βασική ατζέντα –τη «μεγάλη εικόνα» της (Απρίλης 2021) πυριτιδαποθήκης γύρω από την Ουκρανία και την Κριμαία -ενώ συνεχίζεται το επικίνδυνο γαϊτανάκι με απειλές, προειδοποιήσεις και προκλήσεις, με την «ανατολική εταιρική σχέση» της ΕΕ - επίκεντρο η αντιπαράθεση με τη Ρωσία για την Ουκρανία, εντός του ΝΑΤΟ για τις «εγγυήσεις ασφαλείας».

Συνεχίζεται η στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας

«Ήμουν πολύ σαφής, αν όντως εισβάλει στην Ουκρανία» η Ρωσία, θα υπάρξουν «οικονομικές συνέπειες όπως δεν έχει ξαναδεί ποτέ» και στήριξη των ΝΑΤΟικών συμμάχων στην Ανατολική Ευρώπη, όπως και της Ουκρανίας, δήλωσε ο Μπάιντεν σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο, την επομένη της συνομιλίας με τον Ρώσο Πρόεδρο (σσ. αρχές Δεκ-21).

Αυτήν τη στιγμή, ανέφερε, «δεν βρίσκεται στο τραπέζι» μια αμερικανική στρατιωτική επέμβαση στην περίπτωση ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, καθώς η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Πάντως, πρόσθεσε, η αντίδραση του ΝΑΤΟ θα εξαρτηθεί και από τις προθέσεις των υπόλοιπων κρατών - μελών.
Στο μεταξύ, ο Μπάιντεν υποσχέθηκε άμεσα ακόμη 60 εκατ. δολάρια στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία.

«Οποιεσδήποτε προκλήσεις από τις ουκρανικές αρχές για στρατιωτική διευθέτηση της σύγκρουσης στο Ντονμπάς θα ματαιωθούν» προειδοποίησε ο επικεφαλής του ρωσικού Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, Β. Γκερασίμοφ, αναφερόμενος στον στρατιωτικό εξοπλισμό της Ουκρανίας από μέλη του ΝΑΤΟ, όπως ΗΠΑ, Τουρκία, Μ. Βρετανία κά.
Πάντως, σύμφωνα με δημοσίευμα του αμερικανικού πρακτορείου «Associated Press» ανώτεροι αξιωματούχοι του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ φέρονται να είπαν στην Ουκρανία ότι η ένταξή της στο ΝΑΤΟ «είναι απίθανο να εγκριθεί την επόμενη δεκαετία».

Την αντίδραση της Μόσχας προκάλεσε και η δήλωση του Ρεπουμπλικάνου γερουσιαστή, Ρ. Γουίκερ, ο οποίος πρότεινε στον Τζ. Μπάιντεν να κρατήσει στο «τραπέζι» το ενδεχόμενο στρατιωτικής δράσης, συμπεριλαμβανομένης της προληπτικής χρήσης πυρηνικών όπλων κατά της Ρωσίας σε περίπτωση κλιμάκωσης στην Ουκρανία.

«Παραμονές πολέμου» θυμίζει η κατάσταση στο Ντονμπάς

Συνεχείς προετοιμασίες για συγκέντρωση πρόσθετων δυνάμεων στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ ανακοίνωσαν χτες εκπρόσωποι των φιλορώσων αυτονομιστών των αυτοαποκαλούμενων Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, αναφέροντας έντονη δραστηριότητα των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Ντονμπάς και σε όλη τη χώρα, όπως στην πόλη Χάρκοβο.

Την ίδια ώρα το Κίεβο υποστήριξε ότι διέλυσε ομάδα που «συντονιζόταν από ρωσικές ειδικές υπηρεσίες», προετοίμαζε «ένοπλες επιθέσεις εναντίον υποδομών» και δρούσε στο Χάρκοβο και στο Ζιτόμιρ, όπως αναφέρει η ουκρανική υπηρεσία ασφαλείας SBU.

Στο μεταξύ, οι ΗΠΑ έθεσαν σε επιφυλακή 8.500 στρατιώτες οι οποίοι θα είναι έτοιμοι να αναπτυχθούν στην Ευρώπη μέσα σε πέντε μέρες για να ενισχύσουν τη Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ, που αποτελείται από 40.000 στρατιώτες, σε περίπτωση ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Ο εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας διευκρίνισε ότι προς το παρόν «δεν έχει ληφθεί καμία απόφαση για την ανάπτυξή τους έξω από τις ΗΠΑ», όμως «είναι καταφανές ότι οι Ρώσοι δεν προτίθενται να αποκλιμακώσουν».

Για «αμερικανικές ενέργειες που υποδαυλίζουν εντάσεις γύρω από την Ουκρανία» έκανε λόγο ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμ. Πεσκόφ.
Είχαν προηγηθεί, υπενθυμίζεται, οι ανακοινώσεις κρατών - μελών του ΝΑΤΟ και του γγ της λυκοσυμμαχίας, Γ. Στόλτενμπεργκ, για συγκέντρωση πρόσθετων πολεμικών πλοίων, αεροσκαφών και στρατιωτικών δυνάμεων στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Στο μεταξύ, ο Ουκρανός υπουργός Αμυνας Αλ. Ρεζνίκοφ εκτίμησε χτες ότι «επί του παρόντος δεν υπάρχει» απειλή εισβολής από τη Ρωσία και ότι μέχρι στιγμής δεν έχει πληροφορίες που να δείχνουν κάτι τέτοιο στο εγγύς μέλλον. «Μέχρι σήμερα οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν δημιουργήσει ομάδες κρούσης που να υποδεικνύουν ότι ήταν έτοιμες να ξεκινήσουν μια επίθεση αύριο», πρόσθεσε.