Το Καζακστάν στη δίνη των αντιθέσεων της καπιταλιστικής πυραμίδας

(κρυφές πλευρές όσων θα θέλατε να ξέρετε)
Η –άγνωστη σε πολλούς ακόμη και κατά που πέφτει, χώρα ήρθε στο προσκήνιο τις τελευταίες μέρες με το ασύλληπτο κύμα κρατικής καταστολής των λαϊκών διαδηλώσεων, με τα αστικά ΜΜΕ να βλέπουν μόνο «νεκρούς και τραυματίες στα “όργανα της τάξης”» και «εμπλοκή της Ρωσίας».

Το Καζακστάν -«δημοκρατία» (μετά τις ανατροπές του 1990 και την καπιταλιστική παλινόρθωση στην ΕΣΣΔ) είναι μια αχανής χώρα 2.724.900 τ.χλμ –τόσο αναφορικά με την έκταση, 20 Ελλάδες –όσο και για το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του εδάφους της αποτελείται από στέπες. Εξαιρετικά αραιοκατοικημένη (πληθυσμός ~19.000.000 μόλις 7,0 | χλμ²) συνορεύει με τη Ρωσία, την Κίνα, την Κιργιζία, το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν, ενώ δεν έχει έξοδο στη θάλασσα (είναι όπως λέμε περίκλειστη), γειτονεύοντας μόνο με την Κασπία.
Έχει πάρα πολλές φυσικές πηγές, με το ~60% του ΑΕΠ της να προέρχεται από την βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Είναι γνωστή και για το Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ το μεγαλύτερο αλλά και το παλαιότερο διαστημικό κέντρο στον κόσμο, που λειτουργεί από το 1955 -κύριο διαστημοδρόμιο της Ρωσίας, «μισθωμένο» πλέον σήμερα, απ’ όπου εκεί έχουν εκτοξευτεί 2.500 διαστημόπλοια με πάνω από 130 κοσμοναύτες και από όπου μόνο μπορούν να ξεκινήσουν επανδρωμένες αποστολές στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

(τίτλος)
Γιατί «ανεφλέγη» η μεγαλύτερη οικονομία της κεντρικής Ασίας και πώς εμπλέκεται η Ρωσία

(υπότιτλος)
Η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει ότι οι διαδηλώσεις αποτελούν «άμεση συνέπεια της εκτεταμένης καταστολής των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις Αρχές»
(CNNi, Τhe Guardian, Reuters) -βλ παρακάτω, προς το παρόν
Ας δούμε την πραγματική κατάσταση

 🔻 ⏬️🔻

Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν
Για την κατάσταση στη χώρα &
τον ταξικό χαρακτήρα των κινητοποιήσεων

Σε ανακοίνωσή του για την κατάσταση στη χώρα, το Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν (ΣΚΚ) επισημαίνει μεταξύ άλλων:

«Στο Καζακστάν βρίσκεται σε εξέλιξη μια πραγματική λαϊκή εξέγερση και από την αρχή οι κινητοποιήσεις είχαν κοινωνικό και ταξικό χαρακτήρα, αφού ο διπλασιασμός της τιμής του υγροποιημένου αερίου στο χρηματιστήριο ήταν μόνο η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής.
Άλλωστε, οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν ακριβώς στο Ζαναοζέν, με πρωτοβουλία των εργαζομένων στη βιομηχανία εξόρυξης πετρελαίου, που έγινε ένα είδος πολιτικής έδρας ολόκληρου του κινήματος διαμαρτυρίας.
Και η δυναμική αυτού του κινήματος είναι ενδεικτική, αφού ξεκίνησε ως κοινωνική διαμαρτυρία, μετά άρχισε να επεκτείνεται και οι εργατικές κολεκτίβες πραγματοποίησαν συλλαλητήρια για να προβάλουν τα δικά τους αιτήματα για αύξηση μισθών κατά 100%, ακύρωση αποτελεσμάτων των ιδιωτικοποιήσεων, βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ελευθερία συνδικαλιστικής δραστηριότητας.

Ως αποτέλεσμα, στις 3 Γενάρη ολόκληρη η περιοχή Μανγκιστάου προσχώρησε σε γενική απεργία, η οποία επεκτάθηκε στη γειτονική περιοχή Ατιράου.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ήδη στις 4 Γενάρη οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία πετρελαίου "Tengizchevroil", όπου η συμμετοχή των αμερικανικών εταιρειών στην ιδιοκτησία φτάνει στο 75%, προσχώρησαν στην απεργία.
Εκεί ήταν που τον περασμένο Δεκέμβρη είχαν απολυθεί 40.000 εργαζόμενοι και σχεδιαζόταν νέος γύρος απολύσεων. Στη συνέχεια, τους εργάτες υποστήριξαν οι εργαζόμενοι στις περιοχές Ακτιούμπονσκ, Δυτικό Καζακστάν και Κιζιλορντίσκ.
Επιπλέον, το βράδυ της ίδιας μέρας ξεκίνησαν απεργίες ανθρακωρύχων της εταιρείας "ArcelorMittal Temirtau", στην περιοχή Καραγκαντά, στα μεταλλουργεία χαλκού και στους ανθρακωρύχους στην εταιρεία "Kazakhmys", κάτι που μπορεί ήδη να θεωρηθεί γενική απεργία σε ολόκληρη την εξορυκτική βιομηχανία της χώρας».

Το ΣΚΚ επισημαίνει την επέκταση των κινητοποιήσεων σε πολλές πόλεις της χώρας και στο ίδιο το Αλμάτι, όπου όπως αναφέρει «συμμετείχαν κυρίως άνεργοι νέοι και εσωτερικοί μετανάστες, που ζουν στα προάστια της μητρόπολης και εργάζονται σε προσωρινές ή χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας».

Παρά τους ελιγμούς και τις υποσχέσεις του Προέδρου του Καζακστάν Τοκάεφ, προσθέτει το ΣΚΚ, οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν, στο ίδιο το Ζαναοζέν «δημιουργήθηκε ένα Συμβούλιο το οποίο έγινε άτυπο όργανο τοπικής εξουσίας» και οι εργαζόμενοι διατύπωσαν νέα αιτήματα - παραίτηση του νυν Προέδρου και όλων των αξιωματούχων του Ναζαρμπάεφ, αποκατάσταση των ελευθεριών για τη δημιουργία κομμάτων και συνδικαλιστικών οργανώσεων, απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων και τερματισμό της καταστολής - τα οποία «μεταδόθηκαν σε διάφορες πόλεις και περιοχές σε όλο το κίνημα».
Απέναντι στη βίαιη καταστολή, τονίζει το ΣΚΚ, «είναι επείγουσα η συγκρότηση ενιαίων επιτροπών δράσης σε εδαφική και παραγωγική βάση, για την παροχή οργανωμένης αντίστασης στη στρατιωτική και αστυνομική τρομοκρατία».

Καταλήγοντας το ΣΚΚ καλεί σε ενίσχυση της αλληλεγγύης του διεθνούς εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος και απαιτεί:

• «Άμεση λήξη των εχθροπραξιών κατά του λαού μας και αποχώρηση των στρατευμάτων από τις πόλεις!
• Αμεση παραίτηση όλων των στελεχών του Ναζαρμπάγιεφ, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου Τοκάγιεφ!
• Απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων!
• Διασφάλιση του δικαιώματος στη δημιουργία συνδικάτων, πολιτικών κομμάτων, στη διεξαγωγή απεργιών και συγκεντρώσεων!
• Νομιμοποίηση των δραστηριοτήτων του απαγορευμένου Κομμουνιστικού Κόμματος Καζακστάν και του Σοσιαλιστικού Κινήματος του Καζακστάν!
• Καλούμε όλους τους εργαζόμενους της χώρας να εφαρμόσουν στην πράξη το αίτημα των δολοφονημένων εργατών της βιομηχανίας πετρελαίου στο Ζαναοζέν - να κρατικοποιηθεί, υπό τον έλεγχο των εργατικών κολεκτίβων, ολόκληρη η μεταλλευτική και μεγάλης κλίμακας βιομηχανία της χώρας!».

ℹ️  Ολόκληρη η ανακοίνωση δημοσιεύεται στο «902.gr»

 

Αλμάτι_Άλμα-Άτα |Almaty η πρωτεύουσα Καζακστάν επί ΕΣΣΔ

ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ
Μαζικές απεργίες και λαϊκές κινητοποιήσεις κόντρα στο όργιο της καταστολής

• Η έκρηξη των τιμών στα καύσιμα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των τεράστιων λαϊκών προβλημάτων
• Αλληλοκατηγορίες για «παρεμβάσεις» Δύσης - Ρωσίας στο φόντο πολυεπίπεδων γεωπολιτικών ανταγωνισμών στην Κεντρική Ασία

Με μαζική συμμετοχή συνεχίστηκαν και τις προηγούμενες μέρες οι πολύμορφες εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στο Καζακστάν, παρά την άγρια κρατική καταστολή από δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας, με μεγάλο αριθμό νεκρών και τραυματιών (χωρίς να δίνεται επίσημος απολογισμός...) και χιλιάδες συλληφθέντες.
Οι μεγάλες ανατιμήσεις στις τιμές του υγροποιημένου φυσικού αερίου - βασικό καύσιμο στη χώρα που επηρεάζει καθοριστικά τις τιμές σε πολλά ακόμα βασικά αγαθά - ήταν η αφορμή για να βρει μαζική και συντονισμένη έκφραση η λαϊκή αγανάκτηση χρόνων ενάντια στην ακρίβεια, στη μεγάλη ανεργία, στην επιδείνωση των συνθηκών δουλειάς, τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα.

Δεν είναι τυχαίο ότι πρωταγωνιστικό ρόλο στις κινητοποιήσεις διαδραμάτισαν από την πρώτη στιγμή οι εργάτες της εξορυκτικής βιομηχανίας, ιδιαίτερα στην περιοχή Ζαναοζέν (στη δυτική επαρχία Μανγκιστάου), γνωστή για τους σκληρούς ταξικούς αγώνες πριν μια δεκαετία, με πρωτεργάτες ανέργους της περιοχής και εργαζόμενους στον κλάδο εξόρυξης και επεξεργασίας πετρελαίου, κόντρα σε ένα όργιο αιματηρής καταστολής και διώξεων από κράτος και μεγαλοεργοδοσία.

Κινητοποιήσεις γίνονται σε πολλές πόλεις, μεταξύ άλλων στο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της χώρας, Αλμάτι (στα νοτιοανατολικά), ενώ εκτός από το επίκεντρο στο δυτικό Καζακστάν, στα τέλη της βδομάδας είχαν επεκταθεί και σε Βορρά - Ανατολή.

Σε περιοχές με σημαντική εργατική - λαϊκή οργάνωση και παραδόσεις αγώνων, όπως στο δυτικό Καζακστάν και στο Ζαναοζέν, ξεχώρισαν στοιχεία όπως η κλιμάκωση και πολιτικοποίηση των αιτημάτων, οι απεργιακές κινητοποιήσεις, η περιφρούρησή τους, περιστατικά όπου τμήματα του στρατού αρνήθηκαν να χτυπήσουν τους διαδηλωτές (βλ. περισσότερα στην ανακοίνωση του Σοσιαλιστικού Κινήματος του Καζακστάν).

Σε περιοχές, ωστόσο, όπως το Αλμάτι, με τη συμμετοχή πιο άπειρων λαϊκών τμημάτων και απουσία μορφών λαϊκής οργάνωσης, σημειώθηκαν περιστατικά βανδαλισμών κ.τ.λ., γεγονός που αξιοποίησε ως αφορμή ο Πρόεδρος της χώρας Κασίμ - Ζομάρτ Τοκάεφ, για να εξαπολύσει ένα όργιο καταστολής κατά του λαού.

Κάνοντας λόγο για «τρομοκράτες εκπαιδευμένους στο εξωτερικό», ο Τοκάεφ κήρυξε όλη τη χώρα σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», χαρακτήρισε τις επιχειρήσεις των δυνάμεων ασφαλείας «αντιτρομοκρατικές» και δήλωσε ότι «έδωσα εντολή στις δυνάμεις επιβολής του νόμου να πυροβολούν χωρίς προειδοποίηση»...

Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, το ίδιο το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας έκανε λόγο για «δεκάδες νεκρούς» από τα πυρά των δυνάμεων καταστολής και περίπου 3.500 συλλήψεις. Ακόμα, περίπου 400 τραυματίες είχαν μεταφερθεί σε νοσοκομεία.

Ανάπτυξη «ειρηνευτικών δυνάμεων» στο φόντο γεωπολιτικών ανταγωνισμών

Παράλληλα, μετά από αίτημα του Προέδρου Τοκάεφ στον Οργανισμό της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO - το «αμυντικό» σύμφωνο υπό την ηγεσία της Ρωσίας, στο οποίο συμμετέχουν ακόμα Λευκορωσία, Αρμενία, Καζακστάν, Τατζικιστάν, Κιργιστάν), ο Οργανισμός ανέπτυξε «ειρηνευτικές δυνάμεις» στο Καζακστάν - αερομεταφερόμενες και ειδικών επιχειρήσεων.

Σε πρώτη φάση θα αναπτύσσονταν 2.500 στρατιώτες, ενώ ανακοινώθηκε πως δεν θα εμπλέκονταν στην «αντιμετώπιση ταραχών», αλλά θα αναλάμβαναν τη φρούρηση του κοσμοδρόμιου Μπαϊκονούρ και στρατιωτικών βάσεων.

Είναι η πρώτη φορά από τη σύστασή του (1994), που το CSTO προχωρά σε μια τέτοια ανάπτυξη δυνάμεων και αυτή λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο που η ευρύτερη κρίσιμη περιοχή της Κεντρικής Ασίας «τυλίγεται» σε πυκνούς ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Υπενθυμίζεται ότι σε εξέλιξη βρίσκεται η προσπάθεια των ΗΠΑ να «αναπροσαρμόσουν» την παρουσία τους στην περιοχή - μέσα και από μια «βολική» πρόκληση αστάθειας - μετά την αποχώρηση των αμερικανοΝΑΤΟικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, με φόντο την κλιμάκωση της κόντρας με την Κίνα αλλά και τη Ρωσία.

Το Καζακστάν, η 9η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο σε έκταση, εκπροσωπεί το 60% του ΑΕΠ όλης της Κεντρικής Ασίας, πρωτίστως από τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ταυτόχρονα, είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ουρανίου (η τιμή του οποίου τις τελευταίες μέρες αυξήθηκε κατά 8%).

Συμμετέχει σε διακρατικές οργανώσεις με πρωτεργάτες Ρωσία και Κίνα (όπως το CSTO και ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης), ωστόσο διατηρεί παράλληλα ανοιχτούς διαύλους συνεργασίας με το ΝΑΤΟ: Το 2006 έγινε το πρώτο μη ευρωπαϊκό κράτος που υπέγραψε Ατομικό Σχέδιο δράσης Εταιρικής Σχέσης με το ΝΑΤΟ. Συμμετέχει ακόμα στο σχήμα C5+1 των ΗΠΑ και τους τελευταίους μήνες είναι μία από τις χώρες που δέχεται επίμονο «πρεσάρισμα» για να δεχτεί δημιουργία αμερικανικής βάσης στο έδαφός του.

Η σημερινή πρωτεύουσα του Καζακστάν Αστανά
(Φωτο 2019 | Central_Downtown_Astana)

Διεθνείς αντιδράσεις και αλληλοκατηγορίες για «παρεμβάσεις»

Σε ένα τέτοιο φόντο, την Παρασκευή ο Καζάχος Πρόεδρος Τοκάεφ συνομίλησε τηλεφωνικά με τον Ρώσο ομόλογό του Βλ. Πούτιν, ενώ ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών Αλ. Γκρουσκό είχε νωρίτερα επισημάνει ότι τα μέλη του Οργανισμού «στέκονται στο πλευρό του Καζακστάν και κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουν οι σύμμαχοι». Η δε εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα, παρουσίασε τα γεγονότα ως «μια προσπάθεια - ξένης έμπνευσης - να χρησιμοποιηθούν ένοπλες και εκπαιδευμένες ομάδες ανθρώπων βίαια για να υπονομεύσουν την ασφάλεια και την ακεραιότητα του Καζακστάν».

Ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, εκτίμησε ότι ο Καζάχος ομόλογός του πήρε «με αποφασιστικό τρόπο ισχυρά μέτρα σε κρίσιμες στιγμές», δείχνοντας «υπευθυνότητα και αίσθηση καθήκοντος (...) έναντι της χώρας και του λαού του».

Παρέμβαση έκανε όμως και ο νέος γγ του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), Ζ. Μινγκ, υποστηρίζοντας ότι «η διατήρηση της εσωτερικής σταθερότητας και της κοινωνικής αρμονίας στο Καζακστάν ως μέλος της SCO είναι κρίσιμος παράγοντας για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή (...) υπολογίζουμε στην όσο το δυνατόν ταχύτερη σταθεροποίηση της κατάστασης, την αποκατάσταση του νόμου...».

Από την πλευρά του, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Αντ. Μπλίνκεν, δεσμεύτηκε «να υποστηρίξουμε τους συνταγματικούς θεσμούς του Καζακστάν και την ειρηνική και διπλωματική επίλυση διαφορών», ενώ η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Τζεν Ψάκι, έκανε λόγο για «τρελούς ισχυρισμούς της Ρωσίας» που υπονοούν αμερικανική «εμπλοκή» και πρόσθεσε ότι η Ουάσιγκτον παρακολουθεί τη «νομιμότητα» του αιτήματος Τοκάεφ και της στρατιωτικής εμπλοκής του CSTO.

Ο επικεφαλής της ευρωενωσιακής διπλωματίας Ζ. Μπορέλ σχολίασε ότι «η εξωτερική στρατιωτική βοήθεια φέρνει μνήμες καταστάσεων που πρέπει να αποφευχθούν», καταλήγοντας ότι «η ΕΕ είναι έτοιμη να υποστηρίξει για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης».

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν εξέφρασε την επιθυμία να συσταθεί μια νέα κυβέρνηση στο Καζακστάν «το συντομότερο δυνατό, για να τερματιστεί η ένταση στη χώρα» (μετά την «παραίτηση» της προηγούμενης κυβέρνησης που έκανε αποδεκτή ο Τοκάεφ), δηλώνοντας κι αυτός ετοιμότητα να προσφέρει «κάθε μορφή τεχνικής πληροφόρησης και εμπειρίας».

Σύνθετες διεργασίες και στο εσωτερικό

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο των σύνθετων διεθνών ανταγωνισμών, «τρέχουν» και ενδοαστικές διεργασίες στο Καζακστάν.

Ηδη ο Πρόεδρος Τοκάεφ απομάκρυνε τον πρώην Πρόεδρο της χώρας, Ν. Ναζαρμπάεφ, από τη διά βίου προεδρία του ισχυρού Συμβουλίου Ασφαλείας, καθώς και διάφορους συγγενείς και συμμάχους του από κρίσιμες θέσεις, κινήσεις που πέρα από μια επιχειρούμενη προσπάθεια κατευνασμού των λαϊκών κινητοποιήσεων, επιταχύνουν ανακατατάξεις στο αστικό σκηνικό.

Μιλώντας στο αμερικανικό πρακτορείο «Reuters», ο M. Αμπλιάζοφ, πρώην τραπεζίτης στο Καζακστάν που δηλώνει ηγέτης της αντιπολιτευόμενης «Δημοκρατικής Επιλογής του Καζακστάν», κάλεσε τη Δύση να παρέμβει, γιατί «αν δεν το κάνει, τότε το Καζακστάν θα μετατραπεί σε Λευκορωσία και o Πούτιν θα επιβάλει μεθοδικά το πρόγραμμά του, την αναδημιουργία μιας δομής όπως η Σοβιετική Ενωση». Ο Αμπλιάζοφ, ο οποίος καταζητείται στο Καζακστάν για απάτη και υπεξαίρεση και ζει στη Γαλλία, δήλωσε ότι θεωρεί «τον εαυτό μου ηγέτη της αντιπολίτευσης» και ότι «η Δύση πρέπει να απομακρύνει το Καζακστάν από τη Ρωσία».

Μεταβατικό πρόγραμμα του СДК (Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν)
Παρουσιάζουμε στους αναγνώστες το πρόγραμμα των μεταβατικών αιτημάτων μας, προς το παρόν μια εκδοχή (σσ. δυστυχώς για εμάς…) στα ρωσικά για «ακτιβιστές των εργατικών και κοινωνικών κινημάτων» ενώ ένα δίγλωσσο φυλλάδιο αυτού του εγγράφου θα είναι έτοιμο σύντομα

(Μεταβατικό)
Πρόγραμμα Σοσιαλιστικού Κινήματος του Καζακστάν Περισσότερο λάδωμα - περισσότερο εργατικό αίμα!

Αυτό το σύνθημα σε μια πρόταση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει την κατάσταση και τους μηχανισμούς της διακυβέρνησης της σημερινής ελίτ και των κυρίαρχων καστών στο Καζακστάν.
Δεν είναι πλέον δυνατό να επιτευχθεί το προηγούμενο επίπεδο λεηλασίας της χώρας και ανήκουστης εκμετάλλευσης εργαζομένων χωρίς δολοφονίες, συλλήψεις και εκτεταμένη καταστολή. Όλα μπερδεύονται, και η ματωμένη διαφθορά, στο παιχνίδι των συμφερόντων των ηγετών του εγχώριου πρώην ΚΚΣΕ και της πάλαι ποτέ Κομσομόλ που έγιναν ολιγάρχες και λατιφουνιστές, αφενός, και το πολιτικό κατεστημένο σε συμμαχία με δυτικούς βιομήχανους που υποστηρίζουν ένα τέτοιο καθεστώς που εξασφαλίζει σταθερά υπερκέρδη , από την άλλη.
Ο Елбасы Έλμπασι -Ναζαρμπάγιεφ παίζει βασικό ρόλο σε αυτό το κατασκεύασμα και ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός προσεύχεται γι' αυτόν, δείχνοντας δημόσια στους νέους του απογόνους, στις ομάδες της ελίτ και σε ολόκληρη την κοινωνία, ότι δεν επρόκειτο να εγκαταλείψει τις θέσεις του στον αυτοκρατορικό Όλυμπο σε αναζήτηση για το «ελιξίριο της νεότητας» - ώστε να παραμείνει στην εξουσία να εξαπατήσει τον χρόνο και να διατηρήσει το σύστημα που έχει χτίσει μαζί με το νεοαποικιακό μοντέλο ανάπτυξης της χώρας.

Ασταθής «σταθερότητα»

Την ίδια στιγμή, τα κυρίως αρπακτικά καραδοκούσαν στο θρόνο, έτοιμοι να ξεκινήσουν έναν ανοιχτό αγώνα διαδοχής. Είναι ήδη έτοιμοι να κομματιάσουν τη χώρα και μόνο ο φόβος της λαϊκής εξέγερσης, καθώς και ο αιμοσταγής δεσπότης, τους αναγκάζει να συγκρατήσουν κάπως τις ορέξεις τους και να βρίσκονται ακόμα κοντά στο κρεβάτι του, καλλιεργώντας τα πιο εμπεριστατωμένα σχέδιά τους για πραξικοπήματα, ενώ πολλοί προσπαθούν κρυφά να έρθουν σε συμφωνία μεταξύ τους για να σκιαγραφήσουν τα περιγράμματα της μελλοντικής δομής της χώρας σε περίπτωση ξαφνικής αποχώρησης λόγω ασθένειας ή «ατυχήματος» του «Μεγάλου Νουρσιγιάνι», ενώ κάποιοι, όπως ο Imangali Tasmagambetov ή ο Aslan Musin, δεν κρύβουν τις φιλοδοξίες τους.

Παρά τη δημιουργία ενός νέου θαύματος της «διαχειριζόμενης δημοκρατίας» της Κεντρικής Ασίας, δηλαδή του «τρίοπλου» ή -στην επίσημη γλώσσα- «πολυκομματικού», αυτό δεν έδωσε σταθερότητα σε ολόκληρο το σύστημα και υπάρχουν ενδείξεις της σταδιακής στασιμότητας του. Οποιαδήποτε νέα πολιτική κρίση τύπου Zhanaozen, όταν οργισμένες μάζες μπαίνοντας στην πολιτική σκηνή, μπορούν να γκρεμίσουν ολόκληρο οικοδόμησμα μέσα σε μια νύχτα
(σσ. στις 16 Δεκεμβρίου 2011, τοπικές και ειδικές ομάδες της αστυνομίας άνοιξαν πυρ εναντίον άοπλων κατοίκων στο Zhanaozen, μια πόλη στα νοτιοδυτικά του Καζακστάν. Οι κάτοικοι στέκονταν στην κεντρική πλατεία της πόλης για επτά μήνες, διαμαρτυρόμενοι ζητώντας υψηλότερους μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας στα κοντινά κοιτάσματα πετρελαίου. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 17 άνθρωποι σκοτώθηκαν. περισσότεροι από εκατό διαδηλωτές και άλλοι τραυματίστηκαν. Η κυβέρνηση του Καζακστάν έχει προσπαθήσει να αποτρέψει τη μελλοντική πολιτική ανυπακοή από το 2011, εν μέρει αποσιωπώντας τις αποκαλύψεις και αναφέροντας αυτό που πολλοί αποκαλούν σήμερα σφαγή στο Zhanaozen).
Και τώρα κυβερνούν μάλλον μέσω μιας αιματηρής αστυνομικής δικτατορίας παρά μέσω του ολιγαρχικού κοινοβουλευτισμού. Ο σημερινός επικεφαλής είναι το ίδιο προσχηματικός όσο ο προηγούμενος.
Μέχρι στιγμής, τα κοινοβουλευτικά κόμματα καλούνται να δείξουν στη Δύση ότι υπάρχει πρόοδος προς τη «δημοκρατία», όπου ο Nur Otan (Нур Отан)  το παίζε κεντρώος, ο δεξιός φιλελεύθερος Ак Жол (Ak Zhol) -το κόμμα των βιομηχάνων και των επιχειρηματιών και οι κομμουνιστές της αυλής Косарев (Kosarev) - «αριστερή αντιπολίτευση».

Όπως το КНПК (CPPK) -μαριονέτα, στη σφαίρα των εργασιακών σχέσεων, που εκπροσωπείται από τις Федерации Профсоюзов Казахстана και Конфедерации Свободных Профсоюзов Казахстана (Ομοσπονδία Συνδικάτων του Καζακστάν και Συνομοσπονδία Ελεύθερων Συνδικάτων του Καζακστάν) οι ίδιοι που αποκρύπτουν την αλήθεια από τους εργαζόμενους, τους  αποδιοργανώνουν και αποπροσανατολίζουν τους αποθαρρύνουν. Αυτές οι «ομοσπονδίες» και οι «συνομοσπονδίες», στην πραγματικότητα υπηρετούν το καθεστώς και την εργοδοσία και δεν είπαν λέξη για τις επερχόμενες τροποποιήσεις στον Εργατικό Κώδικα, όπως σιωπούν για την αναμενόμενη αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στα 63 έτη και για άνδρες στα 68 ετών.
Τα κίτρινα συνδικαλιστικά αφεντικά δεν θυμούνται τα σχέδια της Ak Orda να καθιερώσει 60ωρη εβδομάδα εργασίας, δηλαδή να νομιμοποιήσει τη 12ωρη εργάσιμη ημέρα στη χώρα…

Ο αγώνας και τα συνθήματά μας

Καθυστερώντας την αναπόφευκτη κατάρρευσή τους, το καθεστώς και οι κυρίαρχες κάστες μεταφέρουν στους ώμους των εργαζομένων τις οικονομικές δυσκολίες που προκαλούνται από την κρίση και το αδιέξοδο της οικονομίας.
Η αναπόφευκτη πτώση των τιμών του πετρελαίου και των μετάλλων αναμφίβολα θα μειώσει περαιτέρω το κοινωνικό πακέτο των πιστώσεων του προϋπολογισμού. Οι μισθοί των εργαζομένων σε όλους τους κλάδους έχουν παγώσει, γεγονός που ήδη οδηγεί σε απεργίες των αγροτών. Το 80% των επιστημόνων της χώρας είναι απλήρωτοι και προσωρινά άνεργοι.
Η Τελωνειακή Ένωση έχει φέρει στους εργαζόμενους μέχρι στιγμής μόνο αύξηση στις τιμές των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και των καυσίμων οδηγώντας σε χρεοκοπία πολλές μικρές επιχειρήσεις και αγροκτήματα. Νέες –συνεχείς αυξήσεις  τιμών των τροφίμων, περικοπές θέσεων εργασίας προκαλούν αναπόφευκτα έξαρση της κοινωνικής διαμαρτυρίας σε διάφορες βιομηχανίες και περιοχές της χώρας.

Παρά τη βάναυση αστυνομική δικτατορία, την καταστολή και τη βία, μεταξύ των άνεργων νέων, των εργαζομένων, των εσωτερικών μεταναστών γίνεται όλο και πιο πολύ κατανοητό ότι μόνο αποφασιστικές ενέργειες, συγκεντρώσεις και απεργίες μπορούν να αλλάξουν τη ζωή τους προς το καλύτερο. Ναι, και το αίμα εκατοντάδων - ναι, είναι ακριβώς εκατοντάδες εργάτες και απλοί κάτοικοι του Zhanaozen και του Shetpe, καθώς και τα βασανιστήρια, ο εξευτελισμός και η σύλληψη απεργών, κανείς δεν θα συγχωρήσει τον Nazarbayev και τους «πυροσβέστες» του.

Επιμένουμε σε μια ανεξάρτητη έρευνα για τον αιματηρό πυροβολισμό εργατών στις 16-18 Δεκεμβρίου στο Zhanaozen και στο σταθμό Shetpe και στην απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων εργατών πετρελαίου, δημοσιογράφων και ακτιβιστών

Μία από τις κύριες προκλήσεις σήμερα είναι να οικοδομήσουμε μια ισχυρή δημοκρατική συνδικαλιστική ομοσπονδία για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, συμπεριλαμβανομένων:

• Δίκαιη αμοιβή για εργασία σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.
• Εβδομάδα εργασίας 35 ωρών χωρίς απώλεια μισθών.
• Ενάντια στην εργασία μέσω πρακτορείων, την επισφαλή απασχόληση, την απλήρωτη δοκιμαστική περίοδο, τις διακρίσεις λόγω ηλικίας, φύλου κ.λπ.
• Για ίση αμοιβή για ίση εργασία, ανεξαρτήτως εθνικότητας.
• Για την έγκαιρη τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών, αμοιβών, πριμ και συντάξεων, σύμφωνα με το % πληθωρισμού.
• Όχι στην ιδιωτική ασφαλιση και στην αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, πλήρης κρατική παροχή συντάξεων για όλους.
• Για καθολική ποιοτική και δωρεάν εκπαίδευση με πλήρη χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό. Να διασφαλίσει ότι τα ΑΕΙ ελέγχονται και διοικούνται από αιρετές επιτροπές φοιτητών και εκπαιδευτικών.
• Για ένα κυβερνητικό επενδυτικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της ανεργίας
  (…)

Αγωνιζόμαστε για μια σοσιαλιστική κοινωνία!

1. Η δημοκρατία στην υπηρεσία της εργατικής πλειοψηφίας με τη μορφή κράτους, στα κυβερνητικά όργανα του οποίου θα εκπροσωπούνται όλοι οι εργαζόμενοι και στο οποίο το ίδιο το κράτος –στην πορεία θα μαραζώσει, προς μία άλλη κοινωνία.
2. Κοινωνικοποίηση της βιομηχανίας, των τραπεζών, των μεταφορών και των επικοινωνιών, καθώς και της γης και των φυσικών πόρων, συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, και εργατικός έλεγχος στην παραγωγή και διανομή όλων των δημόσιων αγαθών.
3. Δημοκρατικά σχεδιασμένη οικονομία υπό τον πλήρη και άμεσο έλεγχο και διοίκηση της οργανωμένης εργατικής τάξης.
4. Δικαίωμα όλων των εθνών στην πολιτιστική και κρατική αυτοδιάθεση μέχρι την απόσχιση ή την ενοποίηση.
5. Για μια ελεύθερη και ισότιμη συμμαχία εργατικών κρατών σε παγκόσμια κλίμακα που θα δώσει τέλος στο χάος των ιμπεριαλιστικών πολέμων και των εθνοτικών συγκρούσεων.

Κυβέρνηση εργαζομένων με σοσιαλιστικό πρόγραμμα

• Το πετρέλαιο και ο πλούτος της χώρας στα χέρια του λαού!
• Νέα ταξικά συνδικάτα και το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα!
• Δημοκρατική Συνέλευση των Εργαζομένων και των Λαϊκών Μαζών!

Κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ - εκτοξευση Σογιούζ
Soyuz_TMA-18M_rocket launch_pad Baikonur_Cosmodrome

(τελευταία νέα)
Συνεχίζεται το πογκρόμ κατά των διαδηλωτών στο Καζακστάν, ενώ συγκλονίζεται από μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις.

Περισσότερες από 4.400 συλλήψεις και πάνω από 40 νεκρούς ανέφεραν αρχικά ως επίσημα στοιχεία σήμερα κρατικά μέσα ενημέρωσης της χώρας - με επισήμανση πως "μεταξύ των νεκρών είναι και μέλη των δυνάμεων καταστολής" και "δεν αποκλείεται ο αριθμός των νεκρών να αυξηθεί ή να ανακοινωθεί νεότερος απολογισμός" αποκρύπτοντας την πραγματική σφαγή: 164 σκοτώθηκαν -2 παιδιά- μετά την εντολή Τοκάγεφ για πυρ χωρίς προειδοποίηση. 

Ο απολογισμός αυτός, ο οποίος δεν μπορεί να επαληθευθεί από ανεξάρτητες πηγές,πάντως περισσότεροι από 2.200 άνθρωποι έχουν τραυματισθεί κατά την καταστολή των κινητοποιήσεων από τις δυνάμεις ασφαλείας και όπως μετέδωσε η κρατική τηλεόραση, μόνο στο Αλμάτι, τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, σκοτώθηκαν 103 άνθρωποι, περιλαμβανομένων δύο παιδιών.

Στο Καζακστάν βρίσκεται στρατιωτική αποστολή από το εξωτερικό. Ο Οργανισμός της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO) έχει στείλει στο Καζακστάν αλεξιπτωτιστές, που εμφανίζονται ως τμήμα «ειρηνευτικής δύναμης».
Συνολικά περίπου 2.500 μέλη δυνάμεων ασφαλείας από το εξωτερικό στέλνονται στο Καζακστάν, ανακοίνωσε η συμμαχία CSTO.

Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, σε σημερινή επικοινωνία του με τον Τοκάγεφ μέσω βιντεοκλήσης, υποστήριξε την πρόταση του τελευταίου για μια Σύνοδο Κορυφής του CSTO μέσα στις επόμενες μέρες για να συζητηθεί η αναταραχή.
Επίσης, ο Τοκάγεφ είχε επικοινωνία και με τον Πρόεδρο της Λευκορωσίας, Αλεξάντρ Λουκασένκο.
Εκπρόσωπος του βετεράνου πρώην Προέδρου του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ επιβεβαίωσε εξάλλου σήμερα ότι αυτός ο τελευταίος εξακολουθεί να βρίσκεται στη χώρα.

Είναι η πρώτη φορά από τη σύστασή του (1994), που το CSTO προχωρά σε μια τέτοια ανάπτυξη δυνάμεων και αυτή λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο που η ευρύτερη κρίσιμη περιοχή της Κεντρικής Ασίας«τυλίγεται» σε πυκνούς ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Υπενθυμίζεται ότι σε εξέλιξη βρίσκεται η προσπάθεια των ΗΠΑ να «αναπροσαρμόσουν» την παρουσία τους στην περιοχή - μέσα και από μια «βολική» πρόκληση αστάθειας - μετά την αποχώρηση των αμερικανοΝΑΤΟικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, με φόντο την κλιμάκωση της κόντρας με την Κίνα αλλά και τη Ρωσία.

Το Καζακστάν, συμμετέχει σε διακρατικές οργανώσεις με πρωτεργάτες Ρωσία και Κίνα (όπως το CSTO και ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης), ωστόσο διατηρεί παράλληλα ανοιχτούς διαύλους συνεργασίας με το ΝΑΤΟ: Το 2006 έγινε το πρώτο μη ευρωπαϊκό κράτος που υπέγραψε Ατομικό Σχέδιο δράσης Εταιρικής Σχέσης με το ΝΑΤΟ. Συμμετέχει ακόμα στο σχήμα C5+1 των ΗΠΑ και τους τελευταίους μήνες είναι μία από τις χώρες που δέχεται επίμονο «πρεσάρισμα» για να δεχτεί δημιουργία αμερικανικής βάσης στο έδαφός του.

2015
Πραγματοποιείται (1^η Νοεμβρίου) η πρώτη σύνοδος κορυφής του C5+1 στη Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν

2016
Η δεύτερη σύνοδος κορυφής γίνεται στην Ουάσιγκτον, DC στις 3 Αυγούστου. Η ίδια η συνάντηση σηματοδότησε την 25^η επέτειο από τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των έξι κρατών.
Ξεκίνησε οικονομικό πολεμικό αλισβερίσι (πέντε «έργα») με τις ΗΠΑ να παρέχουν οικονομική «υποστήριξη» έως και δεκαπέντε εκατομμύρια δολάρια.
μεταξύ αυτών τον Περιφερειακό Διάλογο για το Παγκόσμιο Αντιτρομοκρατικό Φόρουμ (GCTF), -σε εφαρμογή του Μνημονίου Χάγης-Μαρακές σχετικά με τις «σωστές πρακτικές για μια πιο αποτελεσματική απάντηση στο φαινόμενο των ξένων τρομοκρατών».
Η Central Asia Business Competitiveness (CABC) στοχεύει να διευκολύνει τις επιχειρήσεις στην Κεντρική Ασία να αυξήσουν τις εξαγωγές και να εισέλθουν σε νέες αγορές, ενώ η «Ανάπτυξη του Διαδρόμου Μεταφορών» (Transport Corridor Development -TCD) στήνεται για μείωση κόστους | χρόνου που σχετίζεται με τη διασυνοριακή μεταφορά εμπορευμάτων στην Κεντρική.
Το Power the Future θα παρέχει ΑΠΕ (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) με τις ΗΠΑ «να παρέχουν εκπαίδευση και τεχνική βοήθεια σε στρατηγικό ενεργειακό σχεδιασμό, ανταγωνιστικές προμήθειες, ενοποίηση στο δίκτυο, έξυπνα κίνητρα, ζώνες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και «καινοτόμα χρηματοδότηση». Η υποστήριξη του Εθνικού και Περιφερειακού Σχεδιασμού Προσαρμογής (National and Regional Adaptation Planning) συνίσταται στην «αύξηση της ικανότητας προσαρμογής της περιοχής στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής», «βοηθώντας» τη διαδικασία προσαρμογής των πέντε εθνών στο πλαίσιο της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή.

2017
Δύο σύνοδοι κορυφής, η πρώτη πραγματοποιήθηκε στο Ντουσάνμπε του Τατζικιστάν και η 2^η στη Νέα Υόρκη με τους υπουργούς να συναντώνται με τον Ρεξ Τίλερσον κατά τη διάρκεια της 72^ης συνόδου της ΓΣ του ΟΗΕ.

2018
Πέμπτη σύνοδος κορυφής στην Τασκένδη όπου «τα έξι έθνη επιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους για την αντιμετώπιση των ζητημάτων και τη συνεργασία όπως είχαν συμφωνηθεί κατά τη σύνοδο κορυφής του 2016», με «Ινστιτούτο Ειρήνης» των ΗΠΑ (Institute of Peace USA) να αναβαθμίζει τη συμμετοχή της κοινότητας στην πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης (radicalization).

2019
Δύο σύνοδοι κορυφής του C5+1, μία στο Νουρ-Σουλτάν του Καζακστάν, με την ευκαιρία της Συζήτησης για την Ασφάλεια Υψηλού Επιπέδου (C5+1 High-Level Security Discussion), όπου «τα έθνη επιβεβαίωσαν την υποστήριξή τους στην πλατφόρμα και στις πρωτοβουλίες της» και η 2^η στη Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια της 74^ης συνόδου της ΓΣ του ΟΗΕ, τέλος…

2020
Με δύο ψυχροπολεμικές μαζώξεις, η πρώτη στην Τασκένδη, όπου ο Πομπέο «εξήγησε» την «ειρηνευτική διαδικασία» του Αφγανιστάν και η 2^η μέσω τηλεδιάσκεψης λόγω της πανδημίας COVID-19.
Ο Πομπέο είχε συναντηθεί και ξεχωριστά με καθέναν από τους υπΕξ καθώς και με τους προέδρους του Καζακστάν, Kassym-Jomart Tokayev και του Ουζμπεκιστάν, Shavkat Mirziyoyev, προειδοποιώντας τις πέντε χώρες «να μην εξαρτώνται υπερβολικά από την Κίνα, επικρίνοντας τις επιχειρηματικές και δανειοδοτικές πρακτικές της»

2021
Οι κυβερνήσεις ΗΠΑ-Καζακστάν-Ουζμπεκιστάν, ανακοίνωσαν τη δημιουργία της Επενδυτικής Συνεργασίας Κεντρικής Ασίας (Central Asia Investment Partnership) που θα εφαρμοστεί μέσω της C5+1.
Η US International Development Finance Corporation, το Astana International Financial Centre και το Υπουργείο Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου του Ουζμπεκιστάν, σχεδιάζουν να συγκεντρώσουν ένα δισεκατομμύριο δολάρια «για να υποστηρίξουν την ανάπτυξη με πυλώνα τον ιδιωτικό τομέα και να αυξήσουν την οικονομική συνδεσιμότητα εντός»

(CNNi, Τhe Guardian, Reuters -το χαβά τους...)
Διαστάσεις γενικευμένης εξέγερσης προσέλαβαν οι διαδηλώσεις για την εκρηκτική άνοδο στις τιμές των καυσίμων στο Καζακστάν, με τον αυταρχικό πρόεδρο της μεγαλύτερης οικονομίας της κεντρικής Ασίας να κηρύσσει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να στρέφεται στη Ρωσία για στρατιωτική συνδρομή προς ανάκτηση του ελέγχου.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πρόκληση με την οποία έχει έλθει αντιμέτωπη η προεδρία του Κασίμ-Γιομάρτ Τοκάγεφ, με την αρχική οργή των πολιτών για την άνοδο των τιμών των καυσίμων να «επεκτείνεται» σε ευρύτερη δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση για τη διαφθορά, τη φτώχεια και την ανεργία στην πλούσια σε πετρέλαιο πρώην σοβιετική δημοκρατία.
Με τις τηλεφωνικές επικοινωνίες και το Διαδίκτυο εκτός λειτουργίας στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας είναι δύσκολη η ανεξάρτηση επαλήθευση στοιχείων για νεκρούς και τραυματίες στις διαδηλώσεις που έχουν σαρώσει τη χώρα.

Ο Καζάκος πρόεδρος διακήρυξε σε διάγγελμα την 7η Ιανουαρίου ότι η κατάσταση «έχει σταθεροποιηθεί» στο Αλμάτι, επίκεντρο των βιαιότερων ταραχών, αλλά η αποκαλούμενη «αντιτρομοκρατική επιχείρηση» συνεχίζεται ανά τη χώρα και οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν εντολή «να πυροβολούν χωρίς προειδοποίηση».

Έως την 7η Ιανουαρίου, συνολικά 18 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας έχουν σκοτωθεί και 748 αριθμούν οι τραυματίες, σύμφωνα με την κρατική τηλεόραση που επικαλείται στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών. Κατά την ίδια πηγή, «26 ένοπλοι εγκληματίες» έχουν σκοτωθεί και άνω των 3.800 διαδηλωτών έχουν τεθεί υπό κράτηση.

Γιατί ξέσπασαν οι διαδηλώσεις;

Διαδηλώσεις ξέσπασαν αρχικά στην πλούσια σε πετρέλαιο δυτική περιοχή Μανγκουστάου όταν η κυβέρνηση προχώρησε στην κατάργηση του πλαφόν στην τιμή του υγραερίου στις αρχές του έτους. Πολλοί Καζάκοι έχουν μετατρέψει τα αυτοκίνητά τους για να λειτουργούν με υγραέριο λόγω του χαμηλού κόστους του.

Το Καζακστάν, πετρελαιοπαραγωγός χώρα και η ένατη μεγαλύτερη παγκοσμίως σε έκταση, έχει προσελκύσει δισεκατομμύρια σε ξένες επενδύσεις και έχει διατηρήσει μία ισχυρή οικονομία μετά την 30ετίας ανεξαρτησία.
Ωστόσο, οι επιδοτήσεις υγραερίου είχαν δημιουργήσει μία κατάσταση κατά την οποία το Καζακστάν αντιμετώπιζε τακτικά ελλείψεις πετρελαίου, κατά το πρακτορείο Reuters. Η άρση του πλαφόν ήταν ένα μέσο από την κυβέρνηση για να μειώσει τις ελλείψεις και να διασφαλίσει ότι οι προμήθειες διοχετεύονταν στην εγχώρια αγορά.
Το σχέδιο απέτυχε και οι τιμές του υγραερίου υπερδιπλασιάστηκαν. Και οι διαδηλώσεις στη συνέχεια εξαπλώθηκαν γρήγορα σε όλη τη χώρα.

Υπάρχουν επίσης μακροχρόνια ζητήματα που «οδηγούν» τις διαμαρτυρίες: Οργή για την ενδημική διαφθορά στην κυβέρνηση, εισοδηματική ανισότητα και οικονομική δυσπραγία, που έχουν επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, σύμφωνα με την οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Human Rights Watch.
Ενώ οι φυσικοί πόροι της χώρας έχουν κάνει μια μικρή ελίτ εξαιρετικά πλούσια, οι πολίτες του Καζακστάν αισθάνονται ότι έχουν μείνει πίσω.

Η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει ότι οι διαδηλώσεις αποτελούν «άμεση συνέπεια της εκτεταμένης καταστολής των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις Αρχές».
«Επί χρόνια, η κυβέρνηση διώκει ανελέητα την ειρηνική διαφωνία, αφήνοντας τον λαό του Καζακστάν σε κατάσταση αναταραχής και απόγνωσης» δηλώνει η Μαρί Στρούδερς, διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ανατολική Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.

Τι ζητούν οι διαδηλωτές

Οι διαδηλωτές στρέφονται κατά του Κασίμ-Γιομάρτ Τοκάγεφ και του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ. Ο τελευταίος κυβέρνησε το Καζακστάν από την ανεξαρτησία του το 1991 έως το 2019, και έκτοτε δεν έχει πάψει να κινεί παρασκηνιακά τα νήματα.

Οι διαδηλωτές ζητούν μεταρρυθμίσεις και καλύτερη ποιότητα ζωής.

Ωστόσο το κίνημα διαμαρτυρίας δεν είναι συντονισμένο και δεν έχουν ηγεσία. Στη χώρα δεν υφίστανται ισχυροί πολιτικοί της αντιπολίτευσης και δεν υπάρχει καμία προφανής εναλλακτική κυβέρνηση εν αναμονή, κυρίως γιατί δεν «επιτρέπεται» να υπάρχει αντιπολίτευση, όπως σημειώνει ο Guardian.

Πού βρίσκεται σήμερα ο Ναζαρμπάγεφ

Ο 81χρονος σήμερα Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ, μόνος κυρίαρχος στη χώρα επί τρεις δεκαετίες, δεν έχει μιλήσει δημόσια από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις και υπάρχει φημολογία ότι μπορεί να έχει εγκαταλείψει τη χώρα.
Διαδηλωτές σε μια πόλη έχουν αποκαθηλώσει το άγαλμά του, ενώ η εικόνα του ως «ηγέτη του έθνους», λατρεία προσωπικότητας που χτίστηκε με την πάροδο των ετών, έχει αποδομηθεί δραματικά μέσα σε λίγες μέρες.

Πώς αντέδρασε η κυβέρνηση

Οι Αρχές κήρυξαν κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε όλη τη χώρα με απαγόρευση κυκλοφορίας και περιορισμούς μετακίνησης έως τις 19 Ιανουαρίου. Διακόπηκε η λειτουργία του Διαδικτύου και ο στρατός αναπτύχθηκε στους δρόμους.
Επιχειρώντας να περιορίσει την αναταραχή, ο Τοκάγεφ διέταξε την κυβέρνηση να μειώσει την τιμή του υγραερίου στα 50 τένγκε (0,11 δολάρια) ανά λίτρο «για να διασφαλίσει τη σταθερότητα στη χώρα».
Ανέφερε ότι σειρά μέτρων με στόχο τη «σταθεροποίηση της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης» έχουν επίσης τεθεί σε εφαρμογή, συμπεριλαμβανομένης της κυβερνητικής ρύθμισης των τιμών των καυσίμων για περίοδο 180 ημερών, ενός μορατόριουμ για την αύξηση των τιμολογίων κοινής ωφέλειας για τον πληθυσμό για την ίδια περίοδο. και το ενδεχόμενο επιδοτήσεων ενοικίου για «ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού».

Ο πρωθυπουργός Ασκάρ Μαμίν και η κυβέρνηση του Καζακστάν παραιτήθηκαν και ο Τοκάγεφ ανέλαβε τον έλεγχο του Συμβουλίου Ασφαλείας της χώρας, αντικαθιστώντας τον πρώην πρόεδρο Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ.
Αυτές οι παραχωρήσεις, ωστόσο, δεν ήταν αρκετές για να σταματήσουν τις διαδηλώσεις.

Τι είναι το Σύμφωνο CSTO

Στις 5 Ιανουαρίου ο Τοκάγεφ προειδοποίησε με σκληρή καταστολή· αποκάλεσε όσους φέρεται να είχαν εισβάλει στο αεροδρόμιο του Αλμάτι «τρομοκράτες» και κατηγόρησε τους διαδηλωτές ότι υπονόμευσαν το «κρατικό σύστημα», υποστηρίζοντας ότι «πολλοί από αυτούς έχουν λάβει στρατιωτική εκπαίδευση στο εξωτερικό».
Στρατιωτική συμμαχία πρώην σοβιετικών κρατών υπό την ηγεσία της Ρωσίας «απάντησε» στο κάλεσμά του για συνδρομή στην καταστολή των διαδηλώσεων και ρωσικές δυνάμεις έφθασαν στο Καζακστάν με στρατωτικά αεροσκάφη.
Ο Οργανισμός του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (Организация Договора о коллективной безопасности, ОДКБ CSTO) -που περιλαμβάνει τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, την Αρμενία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν- έστειλε «ειρηνευτικές δυνάμεις», κατά την επίσημη διατύπωση, «για να σταθεροποιήσουν και να ομαλοποιήσουν την κατάσταση».

Το CSTO αποτελεί σύμφωνο αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής, αλλά δεν «ενεργοποιείται» σε εγχώριας φύσης ζητήματα. Και αυτός είναι πιθανώς ο λόγος που ο Τοκάγεφ παρουσίασε τους διαδηλωτές ως «τρομοκράτες» που εκπαιδεύτηκαν στο εξωτερικό χωρίς να δίνει οποιαδήποτε εξήγηση.
Ο ίδιος επέμεινε και σήμερα, Παρασκευή 7 Ιανουαρίου, ότι «οι τρομοκράτες συνεχίζουν να βλάπτουν την κρατική και ιδιωτική περιουσία και να χρησιμοποιούν όπλα εναντίον πολιτών». Είπε ότι οι δυνάμεις του CSTO θα βρίσκονται στη χώρα «για σύντομο χρονικό διάστημα» για να εκτελέσουν τις λειτουργίες άμυνας και υποστήριξης.

 

Πώς εμπλέκεται η Ρωσία

Το Καζακστάν μοιράζεται κοινά σύνορα με τη Ρωσία και διαθέτει σημαντικό ρωσικό πληθυσμό. Για τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στα νότια σύνορα της Ρωσίας είναι ανησυχητικά.

Η Ρωσία διατηρεί στενές σχέσεις με το Καζακστάν και εξαρτάται από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ ως βάση εκτόξευσης για όλες τις ρωσικά επανδρωμένες διαστημικές αποστολές. Η χώρα της Κεντρικής Ασίας έχει επίσης μία σημαντική εθνική ρωσική μειονότητα: Περίπου το 20% του πληθυσμού του Καζακστάν είναι Ρώσοι.

Ο αυταρχικός πρώην πρόεδρος του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ παραιτήθηκε μεν το 2019, αλλά παρέμεινε ισχυρή προσωπικότητα στα παρασκήνιο (μέχρι να απαλλαχθεί από τη θέση του στο Συμβούλιο Ασφαλείας την Τετάρτη). Ένα τέτοιο μεταβατικό μοντέλο μπορεί να ήταν ελκυστικό στον Πούτιν εκείνη την εποχή, αλλά φαίνεται λιγότερο ελπιδοφόρο σήμερα.

Η απόφαση για την επέμβαση του CSTO ήρθε, δε, ακριβώς τη στιγμή που η Ρωσία ετοιμάζεται να εισέλθει σε κρίσιμη διαπραγμάτευση τόσο σε διμερές επίπεδο με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όσο και στους κόλπους του ΝΑΤΟ, επί των εγγυήσεων ασφαλείας που επιδιώκει ενόσω συντηρεί την απειλή εισβολής στην Ουκρανία.

Συνεπώς η παρούσα αναταραχή είναι δυνητικά μία ιδιαίτερα ανεπιθύμητη απόσπαση της προσοχής για το Κρεμλίνο, όπως αναφέρει το CNNi.

Ειδικοί εκτιμούν ότι ο Πούτιν θα χρησιμοποιήσει ισχυρές προσωπικές διασυνδέσεις με την ελίτ του Καζακστάν, ταυτόχρονα με τους πιο επίσημους διαύλους των περιφερειακών οικονομικών και οργανισμών ασφαλείας, για να παροτρύνει την καταστολή των διαδηλώσεων.

Τα συμπεράσματα προφανή, ακόμη και για μη ψαγμένους
Και δεν ξεχνάμε – Κάθε μέρα με το Ριζοσπάστη
H εφημερίδα δεν είναι μόνο συλλογικός προπαγανδιστής και συλλογικός διαφωτιστής, μα και συλλογικός οργανωτής (Β.Ι. Λένιν)