Τα ψεύτικα διλήμματα του 2ου γύρου των περιφερειακών & δημοτικών εκλογών

Παρακολουθώντας χτες κάποια πάνελ για τα εκλογικά, κάποια στιγμή “από σπόντα” εμφάνισαν  εκπρόσωπο του Κόμματος (Χρήστος Κατσώτης μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ), που εξηγούσε με ηρεμία τα προφανή και αυτονόητα και όλοι μαζί οι υπόλοιποι φώναζαν και χειρονομούσαν για να μην ακουστεί…

·       Απαντώντας σε ερώτηση για το αν αναμένει ότι το ΚΚΕ θα ενισχυθεί από ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, ο Χρ. Κατσώτης είπε «καλούμε τους πολίτες, ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, να κάνουν το βήμα και να στηρίξουν το ΚΚΕ, να συμπορευτούν μαζί μας, γιατί έχουν πια πείρα από τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και τελευταία με τις εκλογές και την ανάδειξη του νέου αρχηγού τους» και πρόσθεσε ότι οι ριζοσπάστες που υπάρχουν ακόμη στον ΣΥΡΙΖΑ «δεν θα πρέπει να απέχουν, ούτε να ρίξουν την ψήφο τους αλλού, αλλά να συμπορευτούν με το ΚΚΕ, που είναι η μόνη δύναμη αντίστασης, που οργανώνει αγώνες, που έχει διαφορετική πολιτική πρόταση και για την Τοπική Διοίκηση».

·       Όσο για τη στάση του ΚΚΕ στον δεύτερο γύρο, επανέλαβε ότι το ΚΚΕ λέει καθαρά στους ψηφοφόρους του να τοποθετηθούν με άκυρο και λευκό, όπου δεν υπάρχουν υποψήφιοι της “Λαϊκής Συσπείρωσης”.

Λίγο νωρίτερα, σε δηλώσεις του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφέρθηκε με σαφήνεια πως “εκεί που τα ψηφοδέλτια της "Λαϊκής Συσπείρωσης" δεν είναι στον β΄ γύρο, καλούμε τον ελληνικό λαό να στείλει μήνυμα καταδίκης, με λευκό ή άκυρο, των κομμάτων και των άλλων συνδυασμών, όπως κι αν αυτά ονομάζονται, τα οποία κινούνται στη γραμμή της στήριξης της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και υπηρετούν πιστά μέσα στους δήμους και τις Περιφέρειες ως μακρύ χέρι του αστικού κράτους και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων για τη διασφάλιση των κερδών τους και όχι φυσικά για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών”.

Τέλος στην ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τον α' γύρο των Δημοτικών και Περιφερειακών εκλογών, στο τέλος της παραγρ. 1 αναφέρεται “Χαιρετίζουμε όσους και όσες στήριξαν τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης και τους καλούμε να κάνουν το ίδιο με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και πείσμα την επόμενη Κυριακή για να εκλεγούν δήμαρχοι της Λαϊκής Συσπείρωσης σε Πάτρα, Καισαριανή, Πετρούπολη, Νίκαια-Ρέντη, Χαϊδάρι και Τύρναβο. Θα είναι προς το συμφέρον συνολικά των εργαζομένων και όλου του λαού μια τέτοια εξέλιξη. Θα επιδράσει θετικά στον γενικό πολιτικό συσχετισμό μπροστά στις μάχες που έρχονται. Στους υπόλοιπους δήμους και τις περιφέρειες, όπου τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης δεν είναι στο δεύτερο γύρο, καλούμε τον λαό να στείλει μήνυμα καταδίκης (με λευκό ή άκυρο) εκείνων των κομμάτων και των συνδυασμών -όπως κι αν ονομάζονται- που κινούνται στην ίδια γραμμή και υπηρετούν την τοπική διοίκηση ως “μακρύ χέρι” του κράτους, των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών συμφερόντων. Θα μας βρουν απέναντι από θέση ισχυρής αντιπολίτευσης στις αντιλαϊκές επιλογές τους.

Στο μεταξύ λακριντί κανονικό στα “παντοδύναμα” και παρελκυστικά ΜΚΔ με δημοσιεύματα _πάντα με εισαγωγή και επωδό “είναι γνωστό ότι ψηφίζω ΚΚΕ”… (και μετρώντας likes), δημοσιεύματα του είδους “η σημαντική νίκη των υποψηφίων δημάρχων του ΚΚΕ σε ολόκληρη την Ελλάδα δυστυχώς συνοδεύεται από το λάθος του « Λευκό ή Άκυρο» στον 2^ο γύρο” _ o απομονωτισμός του έχει οδηγήσει το ΚΚΕ στην εγκατάλειψη των πολιτικών συνεργασιών και των λαϊκών μετώπων… (σσ. πού τα θυμήθηκαν;) “κρίμα για το ΚΚΕ που στην ιστορία του έχει μεγαλουργήσει που, όταν ξεπερνούσε τις αγκυλώσεις του, δημιούργησε πολλά λαϊκά μέτωπα, δημιούργησε το ΕΑΜ, δημιούργησε τον Συνασπισμό (καλύτερα να μην το θυμόμαστε!!) και συμμετείχε ενωτικά σε λαϊκούς αγώνες και κινήματα”.
Δεν υπάρχει μόνο το μαύρο και το άσπρο στην ζωή μας, αλλά υπάρχουν και όλα τα άλλα χρώματα και όλες οι αποχρώσεις του γκρι… Πολύ περισσότερο ισχύει στην πολιτική…

Αυτό το τελευταίο _για να πούμε την αλήθεια μας θύμισε τις αποχρώσεις του Κισλόφσκι  όταν μετά το Λευκό και το Μπλε ο Κριστόφ επιλέγει το Κόκκινο για να κλείσει την τριλογία του (που έμελλε να είναι και η τελευταία του)

Ξαναγυρνώντας στο “λακριντί”: τα σχόλια ποικίλα από “(και εγώ ΚΚΕ) αλλά η πολιτική των συνεργασιών δεν μπορεί να είναι με όποιον νάναι χωρίς προγραμματικές συγκλίσεις _καταρχάς είναι λάθος να υπάρχουν κομματικά κριτήρια και χρίσματα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, τη νοοτροπία που πάμε να ξεριζώσουμε τη θρέφουμε;?”
ΠΟΤΕ ΠΙΑ!! Γιατί ξέρω ότι όποιος από τους δύο βγει τώρα στο δεύτερο γύρω και το πρόβλημα των σκουπιδιών δεν θα λύσει και νερό το καλοκαίρι δεν θα έχουμε και τα σκατά από τους βόθρους των μεγάλων ξενοδοχείων θα συνεχίσουν να πέφτουν στη θάλασσα που έκανα μια ζωή μπάνιο.
ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ που υπηρετούν βλέπεις. Δεν μετάνιωσα για μένα. Μετανιώνω κάθε μέρα όμως που με την ορμή της νιότης και της αμάθειας για το πως λειτουργεί το σύστημα έπεισα τον πατέρα μου να ψηφίσει και εκείνο το βράδυ παρουσίασε, από στεναχώρια πρώτη φορά κολπική μαρμαρυγή. Κομμουνιστής με διώξεις και φυλακές.
“Που την είδατε την νίκη τού ΚΚΕ στο τέλος θα μας τρελάνετε”.
“Δυστυχώς αυτό είναι και αυτό ήταν πάντα το ΚΚΕ. Είναι ένα κόμμα που θέλει να περιφρουρεί στο μαντρί τους ψηφοφόρους του και να τους οδηγεί όπου αυτό θέλει. Δεν είναι δημοκρατικό κόμμα κι ας λέει πως είναι. Δεν σέβεται τους κανόνες της αστικής δημοκρατίας άσχετα αν τους έχει ασπαστεί”.
Είναι επιεικώς απαράδεκτο... Σε έναν κόσμο που αποτελείται από ανθρώπους που δεν είναι (ακόμα) τέλειοι, μπορεί να ισχύσει "το μη χείρον βέλτιστον" χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιος προδίδει την ιδεολογία του.
Από την Αλέκα στον Κουτσούμπα ...

Η πολιτική των συμμαχιών πάει περίπατο... Οι αρχές περί απλής αναλογικής στον κάλαθο των άχρηστων... Ο Φλωράκης αποκαθηλωμένος ξεχασμένος... Στο Βόλο το 2015 φώναζαν ... Καλύτερα τον Μπέο παρά τον ΣΎΡΙΖεο... Περιχαράκωση ... Σεχταριστές...

Πρώτη και πολλοστή φορά

Είναι η πρώτη φορά - μεταπολιτευτικά το ΚΚΕ καλεί τους οπαδούς του να ψηφίσουν άκυρο, λευκό ή αποχή σχολίασε ο Π. Τσίμας τη δήλωση της Αλ. Παπαρήγα στα χτεσινά «Νέα» ότι στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών -εφόσον δε συμμετέχει η παράταξη που στηρίζει το ΚΚΕ- το Κόμμα θα καλέσει όλον το λαό να καταψηφίσει και τους δύο.

Κι όταν ρωτήθηκε τι σημαίνει αυτό πρακτικά, η Αλ. Παπαρήγα απάντησε: «Λευκό, άκυρο, ό,τι θέλει ο καθένας. Αλλά να μην μπει στη λογική, για να πέσει το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζω τη ΝΔ ή για να μην έρθει η ΝΔ ξαναμένω στο ΠΑΣΟΚ».
Πάντως, η πρώτη φορά που το ΚΚΕ τήρησε αυτή τη στάση ήταν στις δημοτικές εκλογές του 1986. (1^ος γύρος στις 12.10 και 2^ος 19.10.1986).

Τα αποτελέσματα του Α' γύρου ήταν τα εξής: Θ. Κατριβάνος -επικεφαλής τότε της ευρύτερης αριστερής Συμπαράταξης - 17,59%, Μ. Εβερτ (ΝΔ) 44,6%, Δ. Μπέης (ΠΑΣΟΚ) 29,17%, Κ. Φιλίνης (παλιό «Εσωτερικό») 3,89% και Γ. Αβέρωφ (ΔΗΑΝΑ) 1,49%.

Στις 14.10.1986) συνεδρίασε η ΚΕ του ΚΚΕ και αποφάσισε για τη θέση του Κόμματος στο 2^ο γύρο: «Η ΚΕ του ΚΚΕ συμφωνεί πλήρως με τις εκτιμήσεις και τις ως τώρα ενέργειες του Πολιτικού Γραφείου, αναφέρεται στην απόφαση. Ύστερα από τη στάση που τήρησε η κυβέρνηση, η ΚΕ αποφάσισε ομόφωνα να σταλεί ένα κατηγορηματικό μήνυμα αντίθεσης στα εκβιαστικά διλήμματα από τον πρώτο δήμο της χώρας, που έχει τη μεγαλύτερη πολιτική σημασία. Γι' αυτό το σκοπό, αποδεσμεύει τους οπαδούς και φίλους του Κόμματος, και τους καλεί να εκφράσουν την αντίθεσή τους αυτή με την ψήφο τους, , με όποιον τρόπο θεωρούν πιο πρόσφορο. Με τη στάση του αυτή, το ΚΚΕ καταγγέλλει τη μεθοδολογία των εκβιαστικών διλημμάτων που επιβάλλει ο ληστρικός εκλογικός νόμος που στηρίζουν από κοινού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αποδοκιμάζει τη γενικότερη αντιλαϊκή οικονομική πολιτική που προβάλλουν από κοινού ΠΑΣΟΚ και Ν. Δημοκρατία. Εκφράζει την αντίθεσή του σε μια πολιτική που οδηγεί σε χειροτέρευση των συνθηκών της ζωής στις μεγάλες πόλεις».

Έκτοτε η θέση του ΚΚΕ στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών ήταν πανομοιότυπη με εκείνη του Οκτώβρη του 1986 για την Αθήνα. 

Ο 2^ος γύρος...

(2014)
Ο εκλογικός νόμος με τους δεύτερους γύρους στις τοπικές εκλογές πάντα αποσκοπεί να νοθεύσει την επιλογή του λαού γι' αυτό άλλωστε το ΚΚΕ σταθερά ζητάει την κατάργησή του.
Ο εργαζόμενος θα βρεθεί αυτήν την Κυριακή μπροστά σε τρεις κάλπες. Δεν μπορεί στη μία κάλπη να του λες να πει όχι στα δεσμά της ΕΕ, των μονοπωλίων και στα κόμματα που στηρίζουν αυτήν την πολιτική και στις άλλες δύο κάλπες να του λες το αντίθετο.

Έτσι, λοιπόν, σε Ικαρία, Πετρούπολη, Χαϊδάρι και Πάτρα οι εργαζόμενοι θα πρέπει να κοκκινίσουν την κάλπη για το δήμο και αυτή για τις ευρωεκλογές. Σε όλες τις υπόλοιπες κάλπες Δήμων και Περιφερειών να εκφράσουν με όποιον τρόπο θέλουν την καταδίκη τους στους υποψηφίους των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, των Συμπράξεων Ιδιωτικού και Δημοσίου Τομέα, των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, της αποδοχής της υποχρηματοδότησης, της φορομπηξίας, της «υγιούς επιχειρηματικότητας» και βεβαίως να κοκκινίσουν την κάλπη των ευρωεκλογών.

Οι εργαζόμενοι που ψήφισαν «Λαϊκή Συσπείρωση» στον α' γύρο σε όλους τους Δήμους μπορούν αυτήν την Κυριακή να κάνουν ένα βήμα παραπέρα ενισχύοντας το ΚΚΕ στις ευρωεκλογές. Δεν πρέπει να κάνουν βήμα πίσω στο όνομα του «μικρότερου κακού», να υποκύψουν σε εκβιαστικά διλήμματα.

Όσοι έκαναν άλλες επιλογές, ψήφισαν συνδυασμούς του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, άλλους δήθεν ανεξάρτητους - βαθιά εξαρτημένους όμως από την ΕΕ και το κεφάλαιο - όσοι δεν πήγαν να ψηφίσουν έχουν το χρόνο να ξανασκεφθούν τη δυνατότητα να κάνουν βήμα χειραφέτησης από την πολιτική της ΕΕ και των μονοπωλίων ενισχύοντας τη «Λαϊκή Συσπείρωση» όπου κατεβαίνει και το ΚΚΕ στην κάλπη των ευρωεκλογών.

Τα παζάρια, τους εκβιασμούς, τις φανερές και κρυφές συναλλαγές, τα πάρε - δώσε που ορισμένοι θέλουν να ονομάσουν «πολιτική αρχών», θεωρώντας τους ψηφοφόρους εκλογική πελατεία, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να τα πάρουν υπόψη τους. Να αξιολογηθεί σωστά η στάση του ΚΚΕ, που απορρίπτει και δεν συμμετέχει στα διάφορα πάρε - δώσε. Είναι και αυτό ένα κριτήριο ψήφου.

              Φτηνές υπεκφυγές

2014
“Δεν θεωρούμε τους ψηφοφόρους μας αγέλη για να κάνουμε τον τσοπάνη και να την κατευθύνουμε στο δεύτερο γύρο των εκλογών», δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας σε ραδιοφωνική του συνέντευξη. Και πρόσθεσε: «Οι ψηφοφόροι μας έχουν και κριτήριο και αντίληψη και θα συνεκτιμήσουν και θα αποφασίσουν για τη στάση που θα κρατήσουν στο δεύτερο γύρο». Αυτά για να αιτιολογήσει την προτροπή του ΣΥΝ για ψήφο «κατά συνείδηση» στον δεύτερο γύρο των εκλογών. Για να υπεκφύγει και να αποφύγει μια καθαρή και ξάστερη πολιτική τοποθέτηση, η οποία εκ των πραγμάτων δεν υποτιμά το κριτήριο και την αντίληψη των ψηφοφόρων, αλλά αντίθετα δηλώνει τη θέση του κάθε κόμματος απέναντι στους άλλους υποψήφιους και τη στρατηγική που υπηρετούν.

Είναι καθόλα θεμιτό όλες οι πολιτικές δυνάμεις να απευθύνονται στον λαό για να επιδράσουν στη συνείδησή του και να διαμορφώσουν υπέρ τους τα κριτήρια με τα οποία ψηφίζει και δρα πολιτικά. Ασχέτως αν η επίδραση επιχειρείται πολλές φορές με αθέμιτα μέσα και το κριτήριο καταλήγει να διαμορφώνεται υπό το βάρος εκβιασμών και εκφοβιστικών διλημμάτων. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απευθύνθηκε στον λαό καθ' όλη την προεκλογική περίοδο καταγγέλλοντας στα λόγια τον δικομματισμό και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Κι αφού μάζεψε ό,τι μπόρεσε να μαζέψει στον πρώτο γύρο, τώρα σφυρίζει αδιάφορα και προτείνει στον λαό να επιλέξει ανάμεσα σ' αυτούς που προεκλογικά κατήγγειλε.

Αν αυτό δεν είναι υποκρισία και καιροσκοπισμός, τότε τι είναι; Αυτή η στάση επιβεβαιώνει το πόσο ρηχή ήταν η αντιδικομματική ρητορεία του και ότι αποσκοπούσε μόνο στην ψηφοθηρία. Ξέρει ο ΣΥΝ ότι η θέση του σπρώχνει αντικειμενικά ψηφοφόρους που τον στήριξαν στον πρώτο γύρο να επιλέξουν ανάμεσα στους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, να γίνουν ρυθμιστές των μεταξύ τους ανταγωνισμών, την ώρα που είναι δεδομένη η αντιλαϊκή πολιτική και των δύο. Ο ίδιος που στηλίτευε την «Δημοκρατική Αριστερά» του Φ. Κουβέλη όταν αυτή προέτρεπε σε ψήφο με κριτήριο τις «ικανότητες» και τη «φερεγγυότητα» των υποψηφίων, δηλώνει σήμερα ότι «θα υπάρξουν δήμοι όπου θα παίξει ρόλο η προσωπικότητα του δημάρχου»! Πάει κι ο «Καλλικράτης», πάει και το μνημόνιο, σαν να λέμε περασμένα - ξεχασμένα!

Λίγο μετά, στην ίδια συνέντευξη, ο Αλ. Τσίπρας δηλώνει με θράσος ότι «στην πολιτική δεν είναι σαν το σκοτσέζικο ντους, κάθε δέκα μέρες να αλλάζεις δίλημμα»... Ο,τι δηλαδή κάνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα συνειδητά, αφού ο πρόεδρός του παραδέχεται πως είναι «προφανές ότι την Κυριακή το βράδυ όλοι όσοι σήμερα μιλούν για δίλημμα αυτοδιοικητικό θα ξαναγυρίσουν το διακόπτη και θα πουν ότι κερδίσαμε ή χάσαμε». Καιροσκόπος και αναξιόπιστος σε όλα του ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Δύναμη αφερέγγυα που πρέπει να αποδοκιμαστεί από το λαό”.

2002
Αποκαλυπτική των στόχων της κυβερνητικής προπαγάνδας είναι η ενορχηστρωμένη επίθεση που εξελίσσεται το τελευταίο κυρίως διάστημα, πότε με αφορμή τους μεγάλους αγώνες του εργατικού και αγροτικού κινήματος, πότε με αφορμή δηλώσεις ηγετικών στελεχών του Κόμματος, διαστρεβλώνοντάς τες μάλιστα τις περισσότερες φορές.

Η στρατηγική ταύτιση του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ έχει οδηγήσει τα προπαγανδιστικά επιτελεία του πρώτου να αναζητούν επιστροφή της αντιπαράθεσης σε ξεπερασμένα και πλαστά διλήμματα του τύπου «Δεξιά - Αντιδεξιά», ταυτόχρονα με την αναζήτηση κεντροαριστερών σωσιβίων. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη συντηρητική πολιτική, αφού αυτή υλοποιεί, όπως και η ΝΔ δεν μπορεί να ασκήσει πραγματική αντιπολίτευση, αφού την πολιτική της προωθεί η κυβέρνηση.

Προκλητικά εμφανίστηκαν πολλά κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τόσο στη Βουλή, όσο και στο πρες-ρουμ αλλά και στα Μέσα Ενημέρωσης, δίνοντας ουσιαστικά «αέρα στα πανιά» της ΝΔ, ενώ βρήκαν «συμμάχους» την ηγεσία του ΣΥΝ και άλλους «πρώην».

Το ΚΚΕ δεν εκβιάζεται με τα πάσης φύσεως διλήμματα! Οι κομμουνιστές, οι πραγματικά προοδευτικοί άνθρωποι, απαντάνε με ένταση της πάλης τους, με ενίσχυση του ΚΚΕ και της πολιτικής του, απευθύνοντας το ίδιο κάλεσμα και σε όσους βρίσκονται ακόμα εγκλωβισμένοι στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ και τα στηρίγματά τους.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Για τις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές του Β' γύρου 18 - 10 - 1998

…
3) Το μήνυμα των εκλογών είναι σαφές και ηχηρό: Αγανάκτηση και δυσαρέσκεια κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Εκφράστηκε βεβαίως πολύμορφα, με την καταδίκη συνδυασμών που στήριζε η κυβέρνηση, με το αυξημένο και στους δύο γύρους λευκό, άκυρο, με την αποχή ως συνειδητή πολιτική στάση. Είναι οπωσδήποτε αρνητικό γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της λαϊκής δυσαρέσκειας εκφράστηκε μέσα από ψηφοδέλτια που στήριζε η ΝΔ, δηλαδή ένα κόμμα που έχει ίδια στρατηγική με το ΠΑΣΟΚ.

4) Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καταγγέλλει μπροστά στον ελληνικό λαό την ενορχηστρωμένη αντικομουνιστική εκστρατεία της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης σε βάρος του ΚΚΕ, σε βάρος ενός μεγάλου μέρους του λαού μας. Μεγάλη ευθύνη έχει και η ηγεσία του ΣΥΝ που γίνεται συνήγορος του ΠΑΣΟΚ στην προπαγάνδα περί των "ανίερων" ή ετερόκλητων συμμαχιών, με σαφή στόχο να αποσείσει τις δικές της ευθύνες για το κλίμα συναίνεσης. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση γνωρίζουν καλύτερα από όλους ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια και απογοήτευση πυροδότησε τα συγκεκριμένα αποτελέσματα. Αντί να δείξει στους αγανακτισμένους ψηφοφόρους του ότι αναλαμβάνει ανοιχτά και καθαρά τις ευθύνες ως κόμμα και ως κυβέρνηση, επέλεξε συνειδητά τη γραμμή της συκοφαντίας κυρίως σε βάρος του ΚΚΕ, με τη βοήθεια και της παραποίησης στοιχείων. Ο σκοπός είναι ολοφάνερος, από τη μια μεριά να καλλιεργηθεί κλίμα αποπροσανατολισμού, από την άλλη να βγάλει λάδι την αντιλαϊκή πολιτική του, να ρίξει τις ευθύνες δεξιά και αριστερά, να παρεμποδίσει φτωχά λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα τα μέλη του να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα, να ξεφύγουν από τη χειραγώγηση και την ενσωμάτωση στη λογική των μονόδρομων. Στόχος, επίσης, της κυβέρνησης είναι να υφαρπάσει μια νέα συναίνεση και ανοχή εν όψει και των νέων αντιλαϊκών μέτρων που θα φέρει.

 

Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις εξελίξεις και τη μάχη των εκλογών

1.

Συνεδρίασε η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ και κατέληξε στο πρόγραμμα δράσης του Κόμματος για το επόμενο διάστημα, στη βάση των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων και με ορίζοντα την επερχόμενη μάχη των βουλευτικών εκλογών.

• Η Κεντρική Επιτροπή καλεί τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ σε συστράτευση και δράση για την οργάνωση και πραγματοποίηση μιας νέας πλατιάς πολιτικής εξόρμησης στον λαό, με στόχο την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η οποία αποτελεί την καλύτερη απάντηση απέναντι στα ψευτοδιλήμματα και τους εκβιασμούς που θα ενταθούν μπροστά στην εκλογική μάχη.
• Η σταθερότητα για τον λαό προϋποθέτει δυνατό ΚΚΕ, δυνατό εργατικό - λαϊκό κίνημα και ταυτόχρονα αδύναμες τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Οπου οι εργαζόμενοι πήραν την υπόθεση στα χέρια τους, όπου ξεπέρασαν τις λογικές των λύσεων «από τα πάνω», είχαν μικρές και μεγαλύτερες νίκες. Γι' αυτό, το ΚΚΕ καλεί τον λαό να γυρίσει την πλάτη σε επίδοξους - παλιούς και νέους - κυβερνητικούς «σωτήρες» και «προστάτες».

Ενέκρινε τον βασικό κορμό των υποψηφίων του Κόμματος στις βουλευτικές, περιφερειακές και δημοτικές εκλογές και επεξεργάστηκε βασικά ζητήματα που αφορούν το περιεχόμενο του πολιτικού ανοίγματος μπροστά στις εκλογικές μάχες. Συζήτησε για την τελική ευθεία προς το 13ο Συνέδριο της ΚΝΕ που θα γίνει 10-12 Φλεβάρη 2023, με στόχο την επιτυχία του.

Η Κεντρική Επιτροπή καλεί τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ σε συστράτευση και δράση για την οργάνωση και πραγματοποίηση μιας νέας πλατιάς πολιτικής εξόρμησης στον λαό με στόχο την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η οποία αποτελεί την καλύτερη απάντηση απέναντι στα ψευτοδιλήμματα και τους εκβιασμούς που θα ενταθούν το επόμενο διάστημα και μπροστά στην εκλογική μάχη.

Η πολύπλευρη πολιτική, οργανωτική και εκλογική ισχυροποίηση του ΚΚΕ είναι όρος για να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης, μαχητικότητας και αποτελεσματικότητας στην παρέμβαση του ίδιου του εργατικού - λαϊκού κινήματος στις εξελίξεις, που είναι ζωτικής σημασίας, πιο αναγκαία και επείγουσα από ποτέ. Αυτό είναι και το περιεχόμενο της αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ που αποτυπώνεται και στο σύνθημα «Ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, στον δρόμο της ανατροπής, με ΚΚΕ πιο δυνατό».

To KKE δίνει ταυτόχρονα όλες του τις δυνάμεις για τη μαζικοποίηση και ενδυνάμωση όλων των κρίσιμων μετώπων πάλης για τη ζωή και το μέλλον του εργαζόμενου λαού, όπως αυτά της ακρίβειας, της ενεργειακής φτώχειας, των εργασιακών δικαιωμάτων και του εισοδήματος των εργαζομένων, των πλειστηριασμών, για την προστασία της υγείας, των επιπτώσεων από την εμπλοκή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία μεταξύ ΝΑΤΟ - Ρωσίας, αλλά και της όξυνσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πρόκειται για μέτωπα στα οποία οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία αναμετριούνται, εκτός των άλλων, με τα προβλήματα και τις συνέπειες της αντιλαϊκής στρατηγικής της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης για λογαριασμό του κεφαλαίου.

2.

Οι μάχες του επόμενου διαστήματος θα δοθούν σε συνθήκες διεθνών οικονομικών και γεωπολιτικών εξελίξεων που θα φέρουν ακόμη μεγαλύτερη «βαρυχειμωνιά» για τους λαούς. Σε συνθήκες που: Κλιμακώνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, ανάμεσα στο ευρωατλαντικό μπλοκ από τη μία και τη Ρωσία με τους συμμάχους της από την άλλη. Ενισχύεται η σύγκρουση ΗΠΑ και Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και οξύνονται οι αντιθέσεις στο εσωτερικό «παραδοσιακών» συμμαχιών, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Εντείνεται η εμπλοκή της Ελλάδας τόσο στους πολεμικούς σχεδιασμούς, με τελευταία εξέλιξη -μεταξύ άλλων- και τα σχέδια για αποστολή πυραύλων S-300, όσο και στον ενεργειακό πόλεμο και τους οικονομικούς ανταγωνισμούς (σταθμοί μεταφοράς LNG, πακέτα κυρώσεων της ΕΕ προς τη Ρωσία κ.ά.). Πολλαπλασιάζονται έτσι οι κίνδυνοι για τον λαό και τη χώρα ακόμα περισσότερο από την όξυνση των αντιθέσεων στην περιοχή και τα επιθετικά σχέδια της τουρκικής αστικής τάξης που παζαρεύει τη σχέση της με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Οι οικονομικές εξελίξεις οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην παραπέρα όξυνση του συνόλου των εργατικών - λαϊκών προβλημάτων. Η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία της κοινωνίας, η εργατική τάξη, τα κατώτερα μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, οι γυναίκες, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, τα ΑμεΑ, οι εργαζόμενοι στον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό δίνουν καθημερινά τη μάχη της επιβίωσης σε δυσμενέστερες συνθήκες. Εντείνεται η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, μεγαλώνει η απόλυτη και σχετική εξαθλίωσή της. Το «μεγάλο επίτευγμα», που διαφημίζει η κυβέρνηση της ΝΔ, οι επενδύσεις, όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν τα προβλήματα των εργαζομένων, αλλά αντίθετα τα πολλαπλασίασαν. Δεν επέφεραν βελτίωση στο λαϊκό εισόδημα ούτε συγκράτησαν την επιδείνωση γιατί «χτίζονται» πάνω σε παλιά μνημονιακά και νέα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, στις φοροελαφρύνσεις και τις κρατικές επιδοτήσεις προς το κεφάλαιο, που τις πληρώνει ο λαός μέσω της φορολεηλασίας.

Η απολιγνιτοποίηση, η στήριξη στο φυσικό αέριο, οι επενδύσεις σε ορισμένες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και το «πράσινο» ρεύμα, που εκτίναξαν τις τιμές για τους εργαζόμενους, αλλά και τα τεράστια κέρδη των ενεργειακών ομίλων των αμερικανικών μονοπωλίων που παράγουν το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) και των εφοπλιστών που το μεταφέρουν, είναι ακριβώς ο πυρήνας της ενεργειακής φτώχειας. Οι επενδύσεις στον τουρισμό μετατρέπουν σε πανάκριβο εμπόρευμα τη λαϊκή αναψυχή, εκτινάσσουν το κόστος της λαϊκής και επαγγελματικής στέγης, ενώ βασίζονται στην ολοένα και φθηνότερη εργατική δύναμη στον κλάδο. Η επέκταση του ηλεκτρονικού εμπορίου οξύνει τον ανταγωνισμό, οδηγώντας στο κλείσιμο δεκάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, επιταχύνει τη συγκέντρωση, ενώ τα μεγάλα κέρδη του βασίζονται στις άθλιες συνθήκες εκμετάλλευσης των εργαζομένων στη διανομή και διαλογή.

Ο μονόπλευρος προσανατολισμός στην εξαγωγή αγροτικών προϊόντων ωφελεί κυρίως τους εμποροβιομήχανους, τις μεγάλες αγροτικές καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις, ενώ οι αθρόες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων προσθέτουν νέες δυσκολίες στη ζωή των μικρών αγροτοπαραγωγών, υποβαθμίζουν την ποιότητα βασικών ειδών διατροφής του λαού.

Ο καβγάς ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ καθώς και των άλλων αστικών κομμάτων για το ποιος εκφράζει τη «μεσαία τάξη», επιδιώκει να εξισώσει ανάγκες ανώτερων τμημάτων των μεσαίων στρωμάτων με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών δυνάμεων των επαγγελματιών αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, αλλά και της εργατικής τάξης, στην οποία αποφεύγουν κάθε αναφορά.

Αποδεικνύεται ότι η «ανάπτυξη για όλους» είναι το μεγαλύτερο παραμύθι, αφού ο λαός μετράει συνεχώς απώλειες, κάτι που δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε από τα στατιστικά στοιχεία.

Και αν οι εργαζόμενοι πληρώνουν τόσα στη φάση της ανάπτυξης, μπορούμε να προβλέψουμε πόσα θα πληρώσουν στην όποια επιβράδυνση της οικονομίας, στην πορεία προς την ύφεση τους επόμενους μήνες. Αλλωστε, στην ΕΕ και σε ολόκληρο τον κόσμο, οι αναλύσεις προειδοποιούν για μια ακόμα βαθύτερη και πιο συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ετοιμάζεται για νέα αύξηση των επιτοκίων, με άμεση επίπτωση στην αποπληρωμή στεγαστικών και άλλων λαϊκών δανείων, οδηγώντας σε περαιτέρω επιβάρυνση των ήδη υπερχρεωμένων εργατικών - λαϊκών εισοδημάτων. Μειωμένη εμφανίζεται η βιομηχανική παραγωγή στα μεγάλα βιομηχανικά κέντρα διεθνώς. Ο όγκος των θαλάσσιων μεταφορών υποχωρεί σημαντικά και οι προβλέψεις των οικονομικών ινστιτούτων κάνουν λόγο για μία νέα κρίση, βαθύτερη από την κρίση του 2008. Σε ολόκληρη την Ευρωζώνη αυξάνεται η πίεση για επιστροφή σε «περιοριστική πολιτική» και τον τερματισμό των «οριζόντιων κρατικών επιδοτήσεων». Το «φθηνό χρήμα» και η δυνατότητα δανεισμού προσκρούει στην τεράστια διόγκωση των κρατικών χρεών σε πολλές χώρες της ΕΕ. Η γνωστή απειλή του λεγόμενου δημοσιονομικού εκτροχιασμού εμφανίζεται και πάλι και θα αποτελέσει, μετά τις επερχόμενες εκλογές, το νέο αφήγημα πάνω στο οποίο θα στηριχθεί η περικοπή των κρατικών δαπανών, ακόμα και των σημερινών ισχνών δαπανών «κοινωνικής πολιτικής».

Οι εξελίξεις των τελευταίων χρόνων είναι αδιαμφισβήτητες και επιβεβαιώνουν ότι το «φάρμακο» που χρησιμοποιείται για το ένα πρόβλημα γίνεται «δηλητήριο» για κάποιο άλλο, αποδεικνύοντας ότι καμία πρόταση αστικής διαχείρισης δεν μπορεί να ακυρώσει τις νομοτέλειες και τις αντιθέσεις του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που σε κάθε ενδεχόμενο τις πληρώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Επιβεβαιώνεται επίσης ότι η εφαρμογή του ενός ή άλλου μείγματος οικονομικής διαχείρισης επιβάλλεται από τις ίδιες τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας και όχι από την «ιδεολογία» και την αποπροσανατολιστική συνθηματολογία κάθε κυβέρνησης. Γι' αυτό ο «σοσιαλδημοκράτης ΣΥΡΙΖΑ» εφάρμοσε πολιτική λιτότητας μέσω μνημονίων, γι' αυτό η «νεοφιλελεύθερη ΝΔ» εφάρμοσε επεκτατικά μέτρα όπως και οι ομογάλακτοί τους σε μια σειρά χώρες της ΕΕ και όχι μόνο.

Η «επεκτατική πολιτική», που έχει για θεό ο ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα η σοσιαλδημοκρατία, καθώς και το «φτηνό χρήμα» για τη στήριξη της ανάπτυξης, οδήγησαν στην εκτίναξη του πληθωρισμού, που ροκανίζει το λαϊκό εισόδημα. Τώρα, για τη συγκράτηση του πληθωρισμού στην ΕΕ μεθοδεύεται η επιστροφή σε «περιοριστικές πολιτικές», που επιταχύνουν μια νέα ύφεση, με αύξηση των επιτοκίων, χρεώνοντας ακόμα περισσότερο την εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Οι αντιθέσεις στην ΕΕ σχετικά με τους ρυθμούς και τη μορφή των πολιτικών λιτότητας, οι δυσκολίες των κρατών - μελών της ΕΕ να καταλήξουν σε συμφωνία σχετικά με το ζήτημα του πλαφόν στο φυσικό αέριο αντανακλούν τα διαφορετικά συμφέροντα των κρατών - μελών και επιχειρηματικών ομίλων και όχι βέβαια των λαών. Ο προσωρινός συμβιβασμός, που επιτεύχθηκε για πλαφόν σε μια πολύ υψηλή τιμή, ούτε τις αντιθέσεις αναιρεί ούτε πρόκειται να ανακουφίσει τους λαούς από την ενεργειακή φτώχεια.

Η εναλλαγή των μορφών αστικής διαχείρισης και η μετάβαση από την κρίση στην ανάπτυξη και αντίστροφα συσσωρεύει νέα βάρη στα εργατικά - λαϊκά στρώματα, αφού κάθε «νέα» φάση χτίζεται πάνω στα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα της προηγούμενης, όπως συνέβη και στην Ελλάδα με τους μνημονιακούς νόμους που ψήφισαν και εφάρμοσαν διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ.

3.

Είναι ανεδαφικός ο ισχυρισμός ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να μείνει αλώβητη από μια ευρωπαϊκή ή παγκόσμια ύφεση. Η ελληνική οικονομία δεν αναπτύσσεται σε «γυάλα». Αλλωστε το ονομαζόμενο μεγάλο ατού της ελληνικής οικονομίας, ο τουρισμός, ενδέχεται να σημειώσει σημαντική υποχώρηση σε συνθήκες ευρωπαϊκής ή παγκόσμιας κρίσης. Αποκαλύπτεται ότι η «εξωστρέφεια», που αποτελεί το «Αγιο Δισκοπότηρο» όλων των αστικών κομμάτων, υπηρετεί μόνο την κερδοφορία των μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων, ενώ για την εργατική τάξη, την αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους μικρούς επαγγελματίες, τον λαό συνιστά μια «βραδυφλεγή βόμβα» για τα δικά τους συμφέροντα.

Αποτελεί εξίσου τεράστια κοροϊδία ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι η ενεργειακή φτώχεια αποτελεί «εισαγόμενο πρόβλημα», απότοκο του πολέμου στην Ουκρανία. Οχι μόνο γιατί η εκτίναξη των τιμών προϋπήρχε του πολέμου -και τότε οι κυβερνήσεις την απέδιδαν σε άλλες αιτίες- αλλά και γιατί η Ελλάδα ως στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης και των κομμάτων της είναι πλήρως ενταγμένη στην ενιαία ευρωενωσιακή αγορά, στις αντίστοιχες δομές και μηχανισμούς, όπως είναι π.χ. η ΕΚΤ, το εμπόριο ρύπων και το Χρηματιστήριο Ενέργειας, που αποτελούν τους «εμπρηστές» της ακρίβειας.

Τα υπόλοιπα κόμματα δεν απορρίπτουν τη θεωρία περί «εισαγόμενης ακρίβειας», διαφωνούν μόνο για το ποσοστό απόκλισης από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο μιλώντας για «ακρίβεια Μητσοτάκη». Η στάση τους από τη μία αθωώνει όλες τις αιτίες και τους μηχανισμούς της ακρίβειας -τους οποίους άλλωστε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ έχουν συνδιαμορφώσει- ενώ από την άλλη δημιουργεί το κατάλληλο «άλλοθι» ώστε μια πιθανή κυβέρνηση με τη συμμετοχή τους να επικαλείται το ίδιο επιχείρημα απέναντι στον λαό.

Η προσπάθεια χειραγώγησης του λαού με τα διάφορα επιδόματα και pass της φτώχειας και της κοροϊδίας στόχο έχει να ξαναμοιράσει τη φτώχεια ανάμεσα στους λιγότερο και περισσότερο φτωχούς, μονιμοποιώντας τους αντιλαϊκούς φόρους και τα χαράτσια και αφήνοντας στο απυρόβλητο την κερδοφορία των ομίλων.

 

                      4.

Αποδεικνύεται καθημερινά ότι τόσο οι διακηρύξεις για το «επιτελικό κράτος» όσο και αυτές για το «κράτος δικαίου» έχουν ως στόχο την αναβάθμιση ενός σάπιου αντιλαϊκού κράτους των λίγων για την καταπίεση και την εκμετάλλευση της λαϊκής πλειοψηφίας, το κράτος της δικτατορίας του κεφαλαίου.

Στοιχεία αυτής της σήψης και αντιδραστικοποίησης είναι -μεταξύ άλλων- οι παρακολουθήσεις, τα φαινόμενα διαφθοράς τύπου Καϊλή και Πάτση, η έξαρση της καταστολής και της κρατικής βίας που πάει χέρι - χέρι με την αντιλαϊκή πολιτική.Η άλλη όψη του «καρότου» της χειραγώγησης είναι το «μαστίγιο» της καταστολής που παίρνει διάφορες μορφές, όπως η αστυνομική βία και αυθαιρεσία, οι διώξεις σε βάρος αγωνιστών, το κράτος - «διαρρήκτης» που βγάζει στο σφυρί τα σπίτια του λαού, ο θεσμικός βούρκος των παρακολουθήσεων και των υποκλοπών, τον οποίο έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις με απώτερο στόχο την αντιμετώπιση των λαϊκών αντιδράσεων.

Φυσικά αξιοποιείται και για το ξεκαθάρισμα πολιτικών και επιχειρηματικών λογαριασμών, γεγονός που βλέπουμε να συμβαίνει αυτό το διάστημα, όπως και τα αλλεπάλληλα κυβερνητικά μέτρα για τον έλεγχο της ενημέρωσης.

Η λαϊκή απάντηση απέναντι στην κρατική βία και καταστολή περνάει μέσα από την πάλη για την κατάργηση όλων των αντιδραστικών νόμων και θεσμών, των διάφορων ειδικών ομάδων καταστολής, όπως ΔΙΑΣ, ΜΑΤ, ΔΡΑΣΗ, ΕΚΑΜ, ΟΠΚΕ, ΟΔΟΣ, πανεπιστημιακή αστυνομία κ.λπ. και όχι μέσα από τον δήθεν -γενικά και αφηρημένα- «εκδημοκρατισμό» τους.

Αυτό το κράτος δεν μπορεί να διασφαλίσει «δικαιοσύνη για όλους και παντού», όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν μπορούν πουθενά να συναντηθούν τα συμφέροντα και η εξουσία του κεφαλαίου με τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Πρόκειται για το ίδιο κράτος που είναι επιλεκτικά «ανίκανο» να προστατεύσει τον λαό και τις ανάγκες του από φυσικές καταστροφές και άλλους κινδύνους, όπως αποδείχθηκε περίτρανα και με την πανδημία, γιατί έχει ως προτεραιότητα τα κέρδη του κεφαλαίου. Ετσι γίνεται και με τον πρόσφατο νόμο της κυβέρνησης για το ΕΣΥ, που καλεί τους ασθενείς να βάλουν ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και μετατρέπει τα νοσοκομεία σε χώρους άντλησης πελατείας για τα «κοράκια» της Ιδιωτικής Υγείας. Ομως είναι κράτος ικανότατο για να προωθεί με fast track διαδικασίες τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Είναι το ίδιο εχθρικό κράτος που αφήνει τα παιδιά ευάλωτα στη βία της φτώχειας, της εγκατάλειψης του σχολείου, της ανήλικης εργασίας, στην κακοποίηση και στην ανάθεση της προστασίας τους σε κάθε είδους ιδιώτες, ΜΚΟ.

5.

Ιδιαίτερα το σκάνδαλο με την πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ Ε. Καϊλή αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ ως μιας Ευρωπαϊκής Ενωσης των επιχειρηματικών συμφερόντων και των λόμπι που αποτελεί φυτώριο σκανδάλων και διαφθοράς.

Το ΚΚΕ δεν έπεσε από τα σύννεφα, αφού χρόνια τώρα αποκαλύπτει στοιχεία και ντοκουμέντα για τη δράση των λόμπι και τους «δεσμούς αίματος» που έχουν αναπτύξει με την ΕΕ και τους θεσμούς της. Τα σκάνδαλα αυτά δεν αποτελούν κάποια μεμονωμένη και σπάνια εξαίρεση.

Στο πλαίσιο της ΕΕ και του Ευρωκοινοβουλίου δρουν θεσμοθετημένα επιχειρηματικά λόμπι που -μαζί με τα ανεπίσημα- υπολογίζονται στις 25.000 - 30.000. Στο Ευρωκοινοβούλιο νομοθετικά κείμενα, Οδηγίες και συγκεκριμένες διατυπώσεις πολύ συχνά γράφονται απευθείας ή καθ' υπαγόρευση από εκπροσώπους τέτοιων λόμπι και στη συνέχεια υπογράφονται και κατατίθενται ως τροπολογίες από ευρωβουλευτές.

Αυτή τη σαπίλα «ξέπλυναν» οι ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και της Ελληνικής Λύσης, αποδεχόμενοι το ψήφισμα όπου κυνικά ομολογείται ότι «η ικανότητα των λόμπι να επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων στο Κοινοβούλιο επιχειρηματολογώντας, αποτελεί ζωτικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας»!!!

Αυτές οι αποκαλύψεις πρέπει να αξιοποιηθούν για να βγουν αποφασιστικής σημασίας ταξικά συμπεράσματα, για να αφυπνιστεί η εργατική - λαϊκή συνείδηση, για να συνειδητοποιηθεί ότι αυτή είναι η περιβόητη «ευρωπαϊκή δημοκρατία» και οι «ευρωπαϊκές αξίες» που εξυμνούν όλα τα άλλα κόμματα μαζί.

                            6.

Το σύνολο των εξελίξεων αναδεικνύει ότι διαμορφώνονται δυνατότητες ώστε η λαϊκή δυσαρέσκεια να μην εγκλωβιστεί στα ψεύτικα και εκβιαστικά αστικά διλήμματα. Αναδεικνύει ότι η άρχουσα τάξη δεν είναι παντοδύναμη και η εξουσία της μπορεί να δοκιμαστεί από ρωγμές και κλονισμούς. Χωρίς να παραγνωρίζουμε τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, οι μαζικές εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις σε μια σειρά χώρες, παρά τον ακόμη αδύναμο προσανατολισμό τους, όπως άλλωστε και η πρόσφατη απεργιακή κινητοποίηση στις 9 Νοέμβρη στην Ελλάδα, επιβεβαιώνουν ότι οι λαοί δεν είναι «δεδομένοι», ούτε τα λαϊκά κινήματα θα αξιοποιούνται πάντα ως ένα «σκαλοπάτι» για το ανεβοκατέβασμα αντιλαϊκών κυβερνήσεων.

Τα αστικά επιτελεία στην ΕΕ και στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι οι ολέθριες συνέπειες για τον λαό από την υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου θα φανούν πολύ πιο έντονα το επόμενο διάστημα. Γι' αυτό και επιδιώκουν σταθερές κυβερνήσεις «για την επόμενη μέρα» που θα υλοποιήσουν τη στρατηγική του κεφαλαίου και τις δεσμεύσεις της ΕΕ, θα προωθήσουν τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς στη Μεσόγειο, επώδυνους συμβιβασμούς για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Κυβερνήσεις που θα επιδιώξουν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά κάθε ριζοσπαστική διάθεση που μπορεί να οδηγήσει σε ανάταση του εργατικού κινήματος. Ανησυχούν για τις κοινωνικές εκρήξεις, την πιθανή άνοδο του ριζοσπαστισμού, τη δυναμική που μπορούν να αποκτήσουν οι αγώνες των εργαζομένων έχοντας στο πλευρό τους πιο δυνατό ΚΚΕ.

Τον στόχο αυτής της «κυβερνητικής σταθερότητας», που για τον λαό σημαίνει μεγάλη αστάθεια και ανασφάλεια, υπηρετούν τόσο η ΝΔ όσο και τα υπόλοιπα κόμματα, ανεξάρτητα από τον τρόπο που την επιδιώκει ο καθένας. Η μεν ΝΔ μέσα από τον στόχο της αυτοδυναμίας, ο δε ΣΥΡΙΖΑ μέσα από την ξαναζεσταμένη σούπα των «προοδευτικών» κυβερνήσεων, που τις έχουμε ζήσει στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες και που αποδείχτηκαν ο καλύτερος σύμμαχος των «νεοφιλελεύθερων» πολιτικών και όχημα συντηρητικοποίησης και απογοήτευσης. Στο ίδιο μήκος κύματος και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ που, πίσω από το σύνθημα της «αυτονομίας», κρύβει τον ρόλο του μπαλαντέρ που επιδιώκει, τόσο σε μια κυβέρνηση με τη ΝΔ όσο και σε μια κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ανάλογα με τις εξελίξεις.

Η σταθερότητα των κυβερνήσεων του κεφαλαίου σημαίνει αδυναμία αντίδρασης του εργατικού - λαϊκού κινήματος απέναντι στην αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση.

Η σταθερότητα για τον λαό προϋποθέτει δυνατό ΚΚΕ, δυνατό εργατικό - λαϊκό κίνημα και ταυτόχρονα αδύναμες τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Οσο περισσότερο και όσο γρηγορότερα ο ίδιος ο λαός «κάψει» τα διάφορα αντιλαϊκά κυβερνητικά «σενάρια», τόσο θα διαμορφώνονται καλύτερες προϋποθέσεις παρεμπόδισης αντιλαϊκών μέτρων και απόσπασης κατακτήσεων, θα ανοίγονται νέες δυνατότητες στον δρόμο της ριζικής ανατροπής.

Για αυτόν τον σκοπό μετράει κάθε λαϊκή ψήφος στο ΚΚΕ από όλους και όλες που αναγνωρίζουν στο ΚΚΕ την αξιοπιστία, τη συνέπεια, τη σταθερότητα, τη μαχητικότητα κάτω από όλες τις συνθήκες.

7.

Ο λαός έχει πείρα για να αποφύγει τις παγίδες των ψεύτικων διλημμάτων. Αυτοί που διαχρονικά καλλιεργούν τέτοιους εκβιασμούς είναι οι ίδιοι που -όταν το σύστημα χρειάστηκε- ξεπέρασαν τις όποιες διαφορές τους για να στηρίξουν από κοινού την αντιλαϊκή αστική σταθερότητα. Αυτό έγινε με τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ και τον ακροδεξιό ΛΑ.Ο.Σ. Το ίδιο έγινε με τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Το ίδιο με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ. Το ίδιο έγινε το 2015, όταν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ έσπευσαν να αναπληρώσουν την απώλεια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ για να ψηφιστεί το τρίτο μνημόνιο.

Το ίδιο μπορεί να ξαναγίνει από τη στιγμή που το «κοινό πρόγραμμα» όλων είναι οι δεσμεύσεις της ΕΕ, το νέο «υπερμνημόνιο» που ονομάζεται Ταμείο Ανάκαμψης, η στρατηγική της «πράσινης μετάβασης» που οδηγεί στην απαξίωση των εγχώριων πηγών Ενέργειας, οι δεσμεύσεις απέναντι στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, όπως η δέσμευση για τουλάχιστον 2% του ΑΕΠ τον χρόνο που αφορά τις ΝΑΤΟικές ανάγκες και τους εξοπλισμούς και η εμπλοκή στους πολέμους.

Γι' αυτό και αυτή την τετραετία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ψήφισαν τα περισσότερα από τα κρίσιμα αντιλαϊκά νομοσχέδια που έφερε στη Βουλή η ΝΔ.

Οι προεκλογικές διαφωνίες τους δεν αφορούν τα βασικά, τα στρατηγικά ζητήματα, αλλά επιμέρους πλευρές που δεν έχουν σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρεται για τον υψηλό ΦΠΑ, όμως ως κυβέρνηση υπήρξε ο «πρωταθλητής» της εκτόξευσής του. Διαμαρτύρεται για την ενεργειακή φτώχεια, όμως υπήρξε ο πρωτεργάτης του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και του λουκέτου σε λιγνιτικές μονάδες. Μιλάει για την επιστροφή του 51% της ΔΕΗ στο κράτος, όμως ήταν αυτή η δική του ΔΕΗ που, στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς Ενέργειας και με την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας στους ιδιώτες με τιμές κάτω του κόστους, διαμόρφωσε το καρτέλ της Ενέργειας. Εξάλλου αυξήσεις των τιμών για τη λαϊκή κατανάλωση είχαμε και όταν το 51% της ΔΕΗ ανήκε στο κράτος, γιατί στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς Ενέργειας κάθε επιχείρηση -λιγότερο ή περισσότερο κρατική- επιδιώκει τη μέγιστη κερδοφορία των μετόχων της και τον ανταγωνισμό με τις υπόλοιπες.

Αυτόν τον δρόμο υπηρετούν και οι προτάσεις τόσο της Ελλ. Λύσης όσο και του ΜέΡΑ25, γι' αυτό και δεν απορρίπτουν τελεσίδικα τη συμμετοχή σε ένα κυβερνητικό σχήμα είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχα. Ειδικά οι κορόνες του ΜέΡΑ25 ενάντια στη «Μητσοτάκης ΑΕ» και τους «ολιγάρχες» ουσιαστικά αφήνει στο απυρόβλητο τον χαρακτήρα της ΝΔ ως κόμματος των επιχειρηματικών ομίλων και επιδιώκει να κρύψει τη δική του μεγάλη προσφορά ως κόμμα στην «ολιγαρχία» (δηλαδή στο κεφάλαιο), που είναι η αυταπάτη για έναν δήθεν φιλολαϊκό «μετασχηματισμό της ΕΕ» και κυρίως η αναγόρευση του «χρέους» σε κύρια αιτία της κρίσης και των λαϊκών προβλημάτων, αθωώνοντας τον ίδιο τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, σύμπτωμα του οποίου είναι και τα υψηλά κρατικά χρέη.

Την ίδια στρατηγική του κεφαλαίου υπηρετούν και διάφορα ακροδεξιά και φασίζοντα μορφώματα, που επιχειρούν να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια συσκοτίζοντας τις πραγματικές αιτίες της κατάστασης που βιώνουν σήμερα οι λαϊκές δυνάμεις, καλλιεργώντας τον ρατσισμό, τον χυδαίο αντικομμουνισμό.

8.

Το ΚΚΕ καταθέτει στον λαό τις θέσεις και το Πρόγραμμα εξουσίας - διακυβέρνησης με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, την πρότασή του σε σύγκρουση με το διαφθορείο της ΕΕ και τη σύγχρονη δικτατορία του κεφαλαίου.

Το Πρόγραμμα του ΚΚΕ τεκμηριώνει επιστημονικά πως ο λαός σήμερα μπορεί να ζήσει με σύγχρονα δικαιώματα και ποιότητα ζωής που αντιστοιχεί στον 21ο αιώνα, στις δυνατότητες της εποχής μας. Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, η ολόπλευρη αξιοποίηση του εργατικού και επιστημονικού δυναμικού, οι θεσμοί της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, η αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς μπορούν να απογειώσουν την ανάπτυξη της χώρας με κριτήριο τη διασφάλιση της λαϊκής ευημερίας.

Το Πρόγραμμα του ΚΚΕ αποδεσμεύει τη χώρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ με τον λαό κυρίαρχο στην εξουσία, εξοικονομώντας πολύτιμους πόρους και διαμορφώνοντας τις διεθνείς σχέσεις στη βάση του αμοιβαίου οφέλους με όλους τους λαούς και τις χώρες τους. Μεταξύ άλλων, καταργεί την επιχειρηματική δράση στην Ενέργεια. Μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί η αξιοποίηση όλων των ενεργειακών πηγών της χώρας, με στόχο την ενεργειακή επάρκεια και την εξάλειψη της ενεργειακής φτώχειας για τον λαό. Καταργεί την επιχειρηματική δράση στην Υγεία και σε άλλες κοινωνικές υπηρεσίες, που ο λαός την πλήρωσε πολύ ακριβά ιδιαίτερα την περίοδο της πανδημίας.

Μόνο το Πρόγραμμα του ΚΚΕ αντιμετωπίζει το πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Η σοσιαλιστική οικονομική και κοινωνική οργάνωση είναι το πραγματικά νέο στον 21ο αιώνα και εξασφαλίζει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.

Το Πρόγραμμα και οι θέσεις του ΚΚΕ είναι τα μόνα που δίνουν απάντηση στα άμεσα εργατικά - λαϊκά προβλήματα. Ηρθε ο καιρός να απορριφθεί η γνωστή και χρεοκοπημένη λογική του δήθεν «μικρότερου κακού», που καλεί τον λαό να επιλέγει κάθε φορά τι θα χάσει για να μη θιγούν τα συμφέροντα των λίγων. Για να πάρει ο λαός ανάσες ανακούφισης, να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, μπορεί και πρέπει να κοιτάξει έξω από τα σημερινά «τείχη» της ΕΕ και της εξουσίας του κεφαλαίου, που είναι ο κοινός παρονομαστής όλων των συστημικών κομμάτων.

Η συμμετοχή, στήριξη ή ανοχή του ΚΚΕ σε μια αστική κυβέρνηση δεν συνιστά πραγματική πίεση για επίλυση λαϊκών προβλημάτων, αλλά το αντίθετο. Η μοναδική αποτελεσματική πίεση που μπορεί να ασκηθεί σε μια τέτοια αντιλαϊκή κυβέρνηση είναι από την ίδια την εργατική τάξη, τον λαό, το κίνημά τους, δηλαδή από τα κάτω, με ένα ΚΚΕ που θα είναι μπροστάρης σε αυτούς τους αγώνες και θα ασκεί τον αυτοτελή πρωτοπόρο ρόλο του, χωρίς δεσμεύσεις, παντού, σε όλα τα επίπεδα. Μόνο έτσι, ως αποτέλεσμα της λαϊκής παρέμβασης, μπορούν να αποσπαστούν και θετικά μέτρα, γιατί η ίδια η ταξική πάλη, η βελτίωση του συσχετισμού δυνάμεων στον δρόμο της ανατροπής μπορεί να φέρνει και ορισμένα αποτελέσματα, όπως έδειξε και όλη η Ιστορία του εργατικού κινήματος.

Επειδή ακριβώς το ΚΚΕ έχει Θέσεις και Πρόγραμμα σύγκρουσης με τα στρατηγικά, πολιτικά και οικονομικά, κύρια ζητήματα, γι' αυτό και αποτελεί εγγύηση στον καθημερινό αγώνα και για κάθε λαϊκό πρόβλημα. Επειδή το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύσεις στην ΕΕ, στην καπιταλιστική εργοδοσία, στην εξουσία του κεφαλαίου και τους διάφορους πολυπλόκαμους μηχανισμούς της, επειδή αμφισβητεί τον σημερινό δρόμο ανάπτυξης και τη λογική των «αντοχών της οικονομίας», επειδή δεν δέχεται να δέσει τα χέρια του στο πλαίσιο μιας αντιλαϊκής κυβέρνησης, γι' αυτόν τον λόγο και μπορεί να πρωτοστατήσει σε μια μεγάλη εργατική - λαϊκή αντεπίθεση, που αφορά τόσο το σήμερα, τα άμεσα και επείγοντα προβλήματα του λαού, όσο κυρίως την προοπτική, με στόχο μια πραγματική λαϊκή νίκη και ανατροπή, με τον λαό πρωταγωνιστή και το ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό.

Γιατί, σήμερα, ο στόχος της φθηνής Ενέργειας προϋποθέτει εναντίωση και ρήξη με την «πράσινη ανάπτυξη», κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και της ρήτρας του άνθρακα, για να επαναλειτουργήσουν οι λιγνιτικοί σταθμοί με μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος.

Η προστασία της λαϊκής στέγης από τους πλειστηριασμούς απαιτεί σύγκρουση με τη «σταθερότητα» των τραπεζών και τα κέρδη των funds.

Η προστασία του λαϊκού εισοδήματος απαιτεί σήμερα σύγκρουση με την ίδια την καπιταλιστική κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα, απαιτεί αγώνα για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.

9.

Από αυτήν τη σκοπιά οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες πρωτοστατούν σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα πάλης: Για την αύξηση των μισθών και των συντάξεων. Για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Για την κατάργηση των αντιλαϊκών φόρων και χαρατσιών. Για διαγραφή χρεών, κατάργηση φόρων και πραγματική ανακούφιση των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ και των αγροτών. Για την προστασία της λαϊκής κατοικίας από τις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς των funds και των τραπεζών, για την κατάργηση του θεσμικού πλαισίου που διαμόρφωσαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Αυτά παλεύει το ΚΚΕ μέσα και έξω από τη Βουλή, με συγκεκριμένες προτάσεις που απορρίπτουν τα υπόλοιπα κόμματα.

Όπου οι εργαζόμενοι πήραν την υπόθεση στα χέρια τους, όπου ξεπέρασαν τις λογικές των λύσεων «από τα πάνω», είχαν μικρές και μεγαλύτερες νίκες. Γι' αυτό το ΚΚΕ καλεί τον λαό να γυρίσει την πλάτη σε επίδοξους -παλιούς και νέους- κυβερνητικούς «σωτήρες» και «προστάτες».

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι το σύνθημα «Ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, στον δρόμο της ανατροπής» μπορεί να γίνει πράξη. Γι' αυτό και χρειάζεται ένα ΚΚΕ πιο δυνατό, γιατί είναι το μόνο κόμμα που σε αυτό το σύνθημα δίνει περιεχόμενο, ζωντάνια, προοπτική.

Η ΚΕ του ΚΚΕ
5/1/2023