Κούβα: Στον Camilo ο χαρακτήρας, το θάρρος, όλες οι αρετές μιας χώρας

Κάθε φορά που μιλάμε για έναν σπουδαίο άνθρωπο, με την ευρύτερη και ευγενέστερη έννοια, ο συντάκτης τρέμει στη σκέψη  μην και δε βρει τις ακριβείς λέξεις για να πει αυτό που αξίζει κάποιος με τέτοιο ηθικό ανάστημα. Η ίδια η μαρτυρία του τι έχτισε ο Camilo Cienfuegos, με την έντονη ζωή του, έμαθε σε αυτόν τον λαό να τον θυμάται, όπως ήταν χωρίς να στιγματίζει την ιδιότητά του ως πραγματικού ήρωα.

Ο θαυμασμός, ο σεβασμός και η ευαισθησία που μας παρακινούν να ρέει ο λόγος μας και, αν και ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι, τα συναισθήματα που ρίχνουμε στην κενή σελίδα μας βοηθούν να ορίσουμε μια αλήθεια: υπάρχουν άντρες και γυναίκες που, από την παιδική μας ηλικία, τους τοποθετούμε σε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά, όπου ζουν τα πρότυπα που ακολουθούμε στην προσπάθεια να είμαστε καλύτεροι κάθε μέρα.

Αυτό συμβαίνει με τον Camilo. Η εξοικείωση που μας ενώνει μαζί του είναι τόσο μεγάλη που τον ονομάζουμε σαν κάποιον πατέρα, αδερφό, στενό φίλο. Και αυτό έχει να κάνει με το τι έχτισε στη σύντομη ηρωική ζωή του. Σάρκα και αίμα, άνθρωπος, με τα πόδια στη γη, με ανάστημα γίγαντα και καρδιά λαού, έτσι ήταν. Έτσι ήταν και ο Camilo που ήξερα, ή αυτός που ήξερες εσύ, και έτσι θα τον γνωρίσουν οι επόμενες γενιές, γιατί έτσι θα τους μιλήσουμε για αυτόν, για να μείνει ανέπαφο το χαμόγελό του, σαν το καυτό μήνυμα της παρουσίας του και το θάρρος των πράξεών του για την υπεράσπιση της Πατρίδας.

Ο Φεβρουάριος είναι περήφανος με τον απόηχο των βημάτων του, που διέσχισαν αυτό το νησί με τον Camilo προστατευμένος από όνειρα, ντυμένος στα απελευθερωτικά λαχανί και, παρόλο που το Yaguajay ^(#) τον βάφτισε για πάντα ως ήρωα, ήταν κάτι πολύ περισσότερο σε αυτόν τον αγώνα. Ήταν από τη στιγμή που αγκάλιασε την υπόθεση που εκπροσωπούσε ο Φιντέλ. Χρειάζεται χείμαρρος θάρρους για να δώσεις τον εαυτό σου με αυτόν τον τρόπο, να δώσεις στον εαυτό σου σώμα και ψυχή, να μην τα παρατάς ποτέ, ακόμα κι όταν οι αντίξοες συνθήκες δείχνουν ότι η εκτροπή της πορείας μπορεί να είναι η ενδεδειγμένη απόφαση.

Ο Señor de la Vanguardia (σσ. προσωνύμιο του Camilo Cienfuegos _ κατά λέξη μετάφραση “Άρχοντας της Εμπροσθοφυλακής _της Πρωτοπορείας”) δεν τα κατάφερε μόνο λόγω των στρατιωτικών του ικανοτήτων , ήταν επίσης επειδή το διάλεξε ως τόπο δράσης του, ως το μέρος από το οποίο τίποτα δεν θα μπορούσε ποτέ να τον χωρίσει, από το οποίο τίποτα δεν τον χωρίζει ακόμα.

Ο Camilo μας δίδαξε πολύ περισσότερα από τη στρατηγική και την ηγεσία μάχης. Μας κληροδότησε επίσης την επιμονή, την άφθαρτη αξιοπρέπεια και την ικανότητα αντίστασης. Μας κληροδότησε την αξία που πρέπει να έχουν οι αρχές του για κάθε άνθρωπο. Άφησε για τους μεταγενέστερους ένα πρότυπο επαναστάτη που διατηρούμε, γιατί πιστεύουμε, όπως ο Apóstol (σσ. προσωνύμιο του Χοσέ Μαρτί José Martí, εθνικού ήρωα της Κούβας) στη χρησιμότητα της αρετής, και υπήρχαν τόσα πολλά σε αυτόν τον επαναστάτη διοικητή που το να τον ξεχάσουμε _έστω και για μια στιγμή θα ήταν έγκλημα, μια ασυγχώρητη προδοσία των ιστορία.

Αυτή η αναφαίρετη πεποίθησή του δίνει τη δυνατότητα στο παράδειγμά του –που πολλαπλασιάστηκε και έγινε παράδοση σήμερα, στην 92^η επέτειό του– να εξακολουθεί να συνοδεύει τα πεπρωμένα αυτής της γης στην οποία, κανείς δεν αμφιβάλλει, υπάρχουν χιλιάδες, εκατομμύρια Camilos.

σσ.
Το Yaguajay είναι δήμος και πόλη στην επαρχία Sancti Spíritus της Κούβας _στο βόρειο τμήμα της επαρχίας και συνορεύει με τον κόλπο της Buena Vista στα βόρεια, όπου και το Πάρκο Caguanes.
Η ομώνυμη μάχη κοντά στην Σάντα Κλάρα (19–30 Δεκ 1958) ήταν αποφασιστική νίκη για τους Κουβανούς Επαναστάτες με επικεφαλής τον Φιντέλ.

Τρεις ομάδες στάλθηκαν  υπό τις διαταγές  των _1. Τσε Γκεβάρα, _2. Χάιμε Βέγκα και _3. Καμίλο Σιενφουέγκος. Η ομαδα Βέγκα έπεσε σε ενέδρα και καταστράφηκε, του Τσε πήρε θέσεις γύρω από τη Σάντα Κλάρα (κοντά στο Φομέντο) και του  Cienfuegos επιτέθηκε απευθείας στο Yaguajay. Αρχικά αριθμούσε μόλις 60 άνδρες από τον πυρήνα του Κάστρο των 230, αλλά καθώς διέσχιζε την ύπαιθρο έφτασε τελικά σε μια εκτιμώμενη δύναμη 450 έως 500 μαχητών. Η φρουρά αποτελούνταν από ~250 άνδρες υπό τη διοίκηση του κινεζικής καταγωγής Alfredo Abon Lee. Η επίθεση φαίνεται ότι ξεκίνησε στις 19 Δεκεμβρίου. Πεπεισμένος ότι θα σταλούν ενισχύσεις από τη Σάντα Κλάρα, ο Λι υπερασπίστηκε αποφασιστικά τη θέση του. Στις 26 Δεκεμβρίου ο Camilo Cienfuegos έκανε το ακατόρθωτο, με ένα αυτοσχέδιο τανκ στην πραγματικότητα ένα μεγάλο τρακτέρ με σιδερένιες πλάκες γύρω-γύρω και προσαρτημένα αυτοσχέδια φλογοβόλα στην κορυφή. Τελικά, τελείωσαν όλα στις 30 Δεκεμβρίου και την επόμενη μέρα, οι συνδυασμένες δυνάμεις του Σιενφουέγκος, του Γκεβάρα και των ντόπιων επαναστατών υπό τον Γουίλιαμ Αλεξάντερ Μόργκαν κατέλαβαν την περιοχή και πανικόβλητος από την είδηση της ήττας στη Σάντα Κλάρα, ο Μπατίστα έφυγε από την Κούβα την επόμενη μέρα.

Αναδημοσίευση από την granma
_ όργανο του ΚΚ Κούβας _τα σχόλια δικά μας

H φιγούρα — γιγαντογραφία στην πρόσοψη του Υπουργείου Συγκοινωνιών του Camilo Cienfuegos επονομαζόμενος και “Señor de la Vanguardia” -«πρωτοπόρος» έχει στο πλάι / κάτω τη γραφή «¡Vas bien, Fidel!» που έχει την εξής ιστορία: Σε μια κινητοποίηση με πλήθος κόσμου να παρακολουθεί τον Φιντελ, τον Ιανουάριο του 1959 ‑είχαν μπει πια στην Αβάνα- ο Κάστρο διέκοψε την ομιλία του για να ρωτήσει (ρητορικά) τον Cienfuegos: “Voy bien, Camilo”; (“Καλά τα πάω, Καμίλο;”) .

Η απάντησή του Cienfuegos “¡Vas bien, Fidel!” (“καλά, Fidel !!”) επαναλήφθηκε από τις χιλιάδες του συγκεντρωμένου / επαναστατημένου / ένοπλου λαού και έγινε ένα από τα σλόγκαν της επανάστασης ‑όπως και το περίφημο «¡Aqui no se rinde nadie (carajo)!» -εδώ κανείς δεν παραδίνεται (γαμώτο!)

Και “χάθηκε” στα 27 του χρόνια!

 

Από το σκάνδαλο Watergate στους big_big brothers του καπιταλισμού

1974 _σαν σήμερα ο Νίξον κλητεύεται ως μάρτυρας στην υπόθεση με σχεδόν παμψηφεί απόφαση (ψήφους 410 έναντι 4) της αμερικανικής Βουλής.

Γνωστό στους παλιότερους το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ _μεγάλο για την εποχή του στην μητρόπολη του καπιταλισμού (1972): διάρρηξη στην έδρα της Εθνικής Επιτροπής Δημοκρατικών (DNC) στο συγκρότημα γραφείων Γουότεργκεϊτ στην Ουάσιγκτον και την απόπειρα συγκάλυψης και συμμετοχής του τότε πρόεδρου, Ρίτσαρντ Νίξον και της κυβέρνησής του (όταν αποκαλύφθηκε και ερευνήθηκε από το Κογκρέσο, ο Νίξον αντιστάθηκε στους ελέγχους, οδηγώντας σε συνταγματική κρίση)
Το σκάνδαλο οδήγησε στην “ανακάλυψη” καταχρήσεων εξουσίας με έναρξη διαδικασίας καθαίρεσης εναντίον του προέδρου που τελικά οδήγησε στην παραίτηση του Νίξον, προκειμένου να αποφύγει την καθαίρεση.

Στην ουσία _τίποτε επί της ουσίας, αλλά περί όνου σκιάς _το πρόβλημα για το Ανώτατο Δικαστήριο ήταν ότι “ο πρόεδρος ήταν υποχρεωμένος να δημοσιεύσει τις μαγνητοταινίες για να τις ερευνήσει η κυβέρνηση” _εξάλλου το 1974 ο επόμενος πρόεδρος Τζέραλντ Φορντ του απένειμε χάρη.

Να θυμίσουμε πως κεντρικό ρόλο στην αποκάλυψη της υπόθεσης είχε η Washington Post και όχι οι παντοδύναμε μυστικές υπηρεσίες (CIA FBI κλπ): ειδικότερα δύο δημοσιογράφοι  οι οποίοι με σειρά ρεπορτάζ αποκάλυπταν όλο και περισσότερες πτυχές του σκανδάλου. (πάνω στην έρευνα τους, βασίστηκε το 1976 η ταινία του Άλαν Πάκουλα, "Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου" με πρωταγωνιστές τους Ντάστιν Χόφμαν, Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Τζέισον Ρόμπαρντς ηθοποιός του θεάτρου βασικά _υποψήφιος για το όσκαρ καλύτερης ταινίας την ίδια χρονιά). Δείτε και "Οι Τρεις Μέρες του Κόνδορα (The Three Days of the Condor‎‎) του Sydney Pollack και την αξιόλογη σειρά Κόνδορας _Condor

Το σκάνδαλο είχε τεράστια επίδραση στην αμερικανική πολιτική ζωή _έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο και μέχρι και σήμερα στα αγγλικά και σε άλλες γλώσσες η κατάληξη -γκέιτ (-gate) χαρακτηρίζει πολιτικά ή άλλα σκάνδαλα _θυμίζουμε το Irangate: το 1984 το Κογκρέσο των ΗΠΑ ενέκρινε την τροπολογία Boland, που “απαγορεύει” την άμεση ή έμμεση υποστήριξη για στρατιωτικές ή παραστρατιωτικές επιχειρήσεις στη Νικαράγουα. Μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας (NSC) —ιδίως ο διευθυντής της CIA Γουίλιαμ Κέισι και ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Ρόμπερτ ΜακΦάρλαν—  “παρέκαμψαν” την απόφαση και βόηθησαν τους Κόντρας, κατά των Σαντινίστας. Να μην ξεχνάμε πως πολύ πριν και μέχρι σήμερα η Κούβα του Φιντέλ είναι axis of evil σε μια υποθετική συνωμοσία κρατών υπέρ της διεθνούς τρομοκρατίας Είχαν την ιδέα να πουλήσουν όπλα στο Ιράν κρυφά και να χρησιμοποιήσουν τα κέρδη για να χρηματοδοτήσουν τους.

Για το Watergate, μπορείτε να βρείτε τα πάντα στο διαδίκτυο _αλήθειες και ψέματα, κάποια “ιστορίες με αρκούδες”, καταγέλαστα, σοβαρά και σοβαροφανή, αναλύσεις επί αναλύσεων.

                     CIA_ΕΥΠ, “Watergate” & ο εχθρός λαός

Η σκοτεινή Ιστορία της ΕΥΠ, της αμαρτωλής υπηρεσίας που στήθηκε για να ασχολείται κυρίως με τον “εσωτερικό εχθρό”, υπό τον ασφυκτικό έλεγχο των ξένων μυστικών υπηρεσιών _ CIA-MIA-DIA, κλείνει 120+ χρόνια, επισήμως - με δυο λόγια - η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, έχει ως σκοπό - όπως αναφέρει στο επίσημο site της - την “πρόληψη, αποτροπή, ανάσχεση και εξουδετέρωση της κατασκοπευτικής και της τρομοκρατικής απειλής, με στόχο τη θωράκιση της χώρας και την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων”. Μότο της, το ρητό του Περίανδρου “Λόγων απορρήτων εκφοράν μη ποιού”.

Να η ιστορία της

·        2020: η ΕΥΠ ανακοίνωνε ότι “η κυβερνοασφάλεια αναδεικνύεται σε μία εκ των βασικών προτεραιοτήτων μας”

·        2022 - η ιταλική “La Repubblica”, αναφερόμενη στο πρόσφατο μέγα σκάνδαλο των υποκλοπών, μιλάει για την “πιο σκοτεινή ιστορία κατασκοπείας από την εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών” … “πολιτικοί της αντιπολίτευσης και δημοσιογράφοι υπό παρακολούθηση, το "ελληνικό Γουότεργκεϊτ" πνίγει τον Μητσοτάκη”, ενώ λίγες μέρες πριν, άρθρο στη βρετανική “Guardian» σημείωνε: “Σκάνδαλο υποκλοπών που θυμίζει τις χειρότερες μέρες της χούντας. Η κυβέρνηση κατηγορείται για σκοτεινές πρακτικές. Ο Έλληνας πρωθυπουργός αντιμετωπίζει την πιο δύσκολη ώρα της θητείας του”. Και η “Washington Post”: “Το ελληνικό Watergate - σκάνδαλο παρακολουθήσεων προκαλεί αναταραχή στην κυβέρνηση”.

·        1908 το “Τμήμα Πληροφοριών” (ο πρόγονος της ΕΥΠ δλδ) δημιουργείται το στο υπΕξ, με στόχο την “προώθηση της ελληνικής προπαγάνδας και τη συλλογή οικονομικών και στρατιωτικών πληροφοριών”.

·        1925 ο Θεόδωρος Πάγκαλος ιδρύει την “Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας”, υπό τη σκέπη της Χωροφυλακής και το

·        1926 μετονομάζεται σε “Υπηρεσία Γενικής Ασφαλείας του Κράτους”, υπάγεται στο υπΕσ και συγκεντρώνει πληροφορίες κυρίως για κομμουνιστές και μετανάστες.

·        1936 ιδρύεται η “Υπηρεσία Αμύνης του Κράτους”, με υπαγωγή στο υπουργείο Στρατιωτικών. Ασχολείται με την “παρακολούθηση της ξένης προπαγάνδας που διεξάγεται κατά του κράτους, της μετακίνησης και διαμονής ξένων υπηκόων στη χώρα, τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με την ασφάλεια του κράτους και της εισαγωγής αντίμετρων”.

·        1944: γίνεται “Υπηρεσία Προστασίας Στρατεύματος” και το

·        1945: “Διεύθυνση Υπηρεσίας Πληροφοριών”.

·        1949, στα πρότυπα της CIA, η “Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών και Ερευνών”.

·        1953, μια εποχή που η Ελλάδα προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της από τον εμφύλιο, με ad hoc νομοθετικό διάταγμα ιδρύεται η “Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών”_ΚΥΠ, με τη CIA να σπεύδει υποδείχνοντας στη νεοσύστατη υπηρεσία ποιος είναι ο βασικός εχθρός του πρόσφατα ιδρυθέντος ΝΑΤΟ: Ο κομμουνισμός φυσικά, άρα αυτός είναι και ο στόχος.

·        Στη διάρκεια των κυβερνήσεων Παπάγου και Καραμανλή η ΚΥΠ είναι υπό τον πλήρη έλεγχο της CIA. Οι πράκτορες μισθοδοτούνται απευθείας από τους Αμερικανούς. Οι αρχηγοί της χούντας εκπαιδεύονται στην ΚΥΠ. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος υπηρετεί εκεί πέντε χρόνια (1959 - 1964) και συμμετέχει στην προετοιμασία του σχεδίου “Περικλής”, ο δε Νικόλαος Μακαρέζος το 1966 - επί κυβερνήσεων αποστατών - διορίζεται επικεφαλής επίλεκτου κλάδου, υπεύθυνου για τους Ελληνες κατασκόπους σε ξένες χώρες. Από εκεί περνάει και ο αλήστου μνήμης Μιχάλης Ρουφογάλης. Επειδή το φαιδρό αυτό πρόσωπο, που ξημεροβραδιαζόταν με μοντέλα της εποχής σε δεξιώσεις και μπουζούκια, δεν καταφέρνει να αποδείξει τις διοικητικές του ικανότητες, το βάρος της καταστολής του αντιδικτατορικού κινήματος αναλαμβάνει η ΕΣΑ του Ιωαννίδη.

·        Tο χρονολόγιο του επίσημου site της ΕΥΠ, το διάστημα 1952 - 1974 παραμένει κενό (οι νοούντες νοείτωσαν)

·        Το 1986 η ΚΥΠ βαφτίζεται ΕΥΠ και γίνεται αυτοτελής πολιτική δημόσια υπηρεσία.

·        2015 _2024 Οι γαλαζο_πρασινορόζ κυβερνήσεις με υποκριτικές συγγνώμες, αστείες δικαιολογίες και την αγωνία Μητσοτάκη να καλύψει την αδιανόητη διαφθορά, κρύβοντας τη βασική πλευρά του σκανδάλου των παρακολουθήσεων, που είναι η διατήρηση του απαράδεκτου θεσμικού πλαισίου που υπονομεύει δικαιώματα και ελευθερίες, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ετοιμάζει αλλαγές στην ΕΥΠ, που θα ...διευκολύνουν τις νόμιμες υποκλοπές και παρακολουθήσεις. Π.χ. ο διοικητής της “διορίζεται και παύεται ελεύθερα με απόφαση του αρμόδιου μέλους της κυβέρνησης. Ο διορισμός διενεργείται μετά από γνώμη της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Κανονισμό της”. Αλλά και η άρση του απορρήτου των επικοινωνιών από την ΕΥΠ εγκρίνεται από δύο εισαγγελείς. Μιλάμε για αλλαγές που δεν αγγίζουν καν το επικίνδυνο θεσμικό πλαίσιο. Όχι μόνο δεν ρίχνουν “άπλετο φως”, αλλά θολώνουν περαιτέρω τη δράση των διαφόρων κέντρων, μηχανισμών και υπηρεσιών - επίσημων και ανεπίσημων, εγχώριων και ξένων. Κάτι που εδώ και χρόνια καταγγέλλει και καταψηφίζει το ΚΚΕ, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα κόμματα __δείτε Κραυγαλέο και μεθοδευμένο θάψιμο της υπόθεσης παρακολούθησης του ΚΚΕ - Παρά τις προσπάθειες ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώθηκαν οι συνακροάσεις και υποκλοπές στο τηλεφωνικό κέντρο της έδρας της ΚΕ _ Το πόρισμα του ΚΚΕ στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής _ Νέες αποκαλύψεις για παρακολουθήσεις _ Πρόσθετα στοιχεία ήρθαν στο φως, επιβεβαιώνοντας ξανά το διαχρονικό δόγμα “ουδείς εξαιρείται των παρακολουθήσεων”, το οποίο από κοινού εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.

Ο “εχθρός λαός”

Η παρακολούθηση _που σήμερα με την νέα τεχνολογία των smarts_phone γίνεται είναι πανεύκολη αποτελεί διαχρονικά δομικό συστατικό της πολιτικής του κεφαλαίου σε παγκόσμιο επίπεδο, με την εξέλιξη των μηχανισμών να γίνεται ιλιγγιώδης. Κράτος _μονοπώλια τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής σε ένα δυσδιάκριτο κουβάρι αναπτύσσουν τεράστια δίκτυα φακελώματος, για “έκτακτες” και “κανονικές” συνθήκεw, που προστατεύονται μάλιστα από ένα ευρύ πλέγμα αντιδραστικών νομοθετημάτων της ΕΕ σε όλα τα κράτη - μέλη της, από κυβερνήσεις κάθε χρώματος. Θυμηθείτε μόνο ότι το 1995, το Συμβούλιο της ΕΕ καλούσε όλες τις εταιρείες παροχής τηλεφωνικών υπηρεσιών κάθε τρόπου σύνδεσης (PSTN, ISDN, GPRS, UMTS, GSM κ.λπ.) να παρέχουν στις διωκτικές αρχές την απαιτούμενη τεχνολογική υποδομή για την πραγματοποίηση “νόμιμων συνακροάσεων”.

Η πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα, δεν μοιάζει καθόλου με τα πνευματώδη σενάρια του Ιαν Φλέμινγκ... δεν περιέχει κοσμοπολίτικες περιπέτειες και τον Σον Κόνερι να “καθαρίζει” για την Αυτής Μεγαλειότητα, με υπόκρουση τη φωνή της Σίρλεϊ Μπάσει. Στο δικό μας σενάριο παρακολουθούνται και φακελώνονται οι πάντες _σε ό,τι μας αφορά η λαϊκή οικογένεια και το ΚΚΕ (αφού η παραγωγή, εμπορία και διακίνηση κατασκοπευτικού λογισμικού είναι νόμιμη) και παραβιάζονται συστηματικά και γενικευμένα η ιδιωτική μας ζωή και τα προσωπικά μας δεδομένα. Πάντα με ...σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως θέτει υποκριτικά η ευρωενωσιακή σκηνοθεσία.

 

Οι Λουδίτες της κοινωνικής απελευθέρωσης και ο δρόμος του σοσιαλισμού

Πρόσφατα, ανέβηκαν αρκετά δημοσιεύματα στον αστικό τύπο, αναφερόμενα  στον λεγόμενο Λουδισμό με πανομοιότυπο τίτλο “εργάτες που κατέστρεφαν μηχανήματα για να σταματήσουν την βιομηχανική επανάσταση”

Λουδισμός ή Λουδιτισμός (αγγλικά: Luddism) είναι κίνημα που ξεκίνησε τον 19^o αιώνα στην Αγγλία, από υφαντουργούς που εξεγέρθηκαν κατά των νεοκατασκευασθέντων μηχανημάτων της βιομηχανικής επανάστασης, που σκοπό είχαν τη μείωση του εργατικού δυναμικού και κατά συνέπεια τον αφανισμό τους ως τεχνιτών. Οι Λουδίτες, μπροστά στον κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους από, χαμηλόμισθους “εισαγόμενους” και χαμηλής κατάρτισης εργάτες που χειρίζονταν ηλεκτροκίνητους αργαλειούς, μηχανές ραψίματος _ γνεσίματος, κατέφυγαν σε εχθροπραξίες με την κυβέρνηση της Βρετανίας και τον βρετανικό στρατό, κυρίως από το 1811 μέχρι το 1813. Η εξέγερση των Λουδιτών και η καταστροφή των μηχανών δεν αποτελούσε αντίδραση απέναντι στις μηχανές αυτές καθ’ αυτές, αλλά οφειλόταν περισσότερο στα δεινά που οι ίδιοι υπέστησαν κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων. Δεν αντιμάχονταν, δηλαδή, οι Λουδίτες τις νέες τεχνολογίες, αλλά την αλλαγή των κοινωνικών σχέσεων που σε μεγάλο βαθμό επέφερε η μηχανοποίηση. Απέκτησε όμως μια δευτερεύουσα σημασία, όπου Λουδίτης είναι αυτός ο οποίος αντιτίθεται ή αργεί να υιοθετήσει στον τρόπο ζωής που του επιβάλλεται από την άρχουσα τάξη, την εκβιομηχάνιση, τους αυτοματισμούς, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές ή γενικότερα νέες τεχνολογίες.

Εύκολα, σε μια κοινωνία που αλλάζει γρήγορα, μπορούν να γεννηθούν αβάσιμες προσδοκίες και αυταπάτες ότι η νέα τεχνολογία θα οδηγήσει αυτόματα σε έναν καλύτερο κόσμο, της κοινωνικής ευημερίας, είτε αντίστροφα να υπάρξει δαιμονοποίηση της τεχνολογίας, ως του μεγάλου ενόχου για τα δεινά που ζούμε, την αύξηση της ανεργίας, της καταστολής, της φτώχειας. Δεν είναι εξάλλου ιστορικά η πρώτη φορά. Συνέβη και στις παλιότερες βιομηχανικές και τεχνολογικές επαναστάσεις και αλλαγές. Θυμηθείτε τους Λουδίτες, που σκέφτονταν να καταστρέψουν τις μηχανές για να μη χαθούν θέσεις εργασίας.

Για να αποφύγουμε την παραπλανητική σκέψη τόσο της τεχνοφοβίας όσο και της ουτοπικής ντετερμινιστικής προσδοκίας για τα αυτόματα κοινωνικά οφέλη που τάχα θα φέρει η νέα τεχνολογία, πρέπει να προσδιορίσουμε θεωρητικά, επιστημονικά, ιστορικά, ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος που ακυρώνει τις τεράστιες δυνατότητες που έχουν δημιουργήσει οι εργαζόμενοι, οι εργάτες για να υπάρξει κοινωνική ευημερία.

Γι' αυτό και είναι αναντικατάστατη η μελέτη και η δημιουργική ανάπτυξη του μαρξισμού - λενινισμού στις σημερινές συνθήκες.
Σήμερα, στο πλαίσιο των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, το κεφάλαιο αποφασίζει τι, πότε, πού και πώς θα παραχθεί, ποιες είναι οι προτεραιότητες της επιστημονικής έρευνας, ποιο το περιεχόμενο της Εκπαίδευσης.

Σήμερα ζούμε στη ζούγκλα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Το ότι νέες τεχνολογικές δυνατότητες βρίσκονται στα χέρια του κεφαλαίου ευθύνεται για τα βάσανά μας, και όχι η ίδια η τεχνολογική εξέλιξη.
Δεν είναι μοιραίο τα drones να αξιοποιούνται για πολεμικούς σκοπούς, για να πλήττουν οι ΗΠΑ εύκολα, για παράδειγμα, μακρινούς στόχους στη Μέση Ανατολή. Θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πολύ περισσότερο για πρόληψη και προστασία από μεγάλες φυσικές καταστροφές και βιομηχανικά ατυχήματα.

Όμως ταυτόχρονα έχουμε τον παρασιτισμό και τη σχετική στασιμότητα, σε σύγκριση με τις δυνατότητες των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής να αξιοποιήσουν την τεχνολογία για να ικανοποιηθούν οι κοινωνικές ανάγκες. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τις πατέντες περιορισμού της διάχυσης της τεχνολογίας, που κατέχουν τα μονοπώλια.

Γενικότερα η τεχνολογική εξέλιξη οξύνει τις αντιφάσεις του καπιταλισμού. Οσο αυξάνεται η αναλογία των σύγχρονων μέσων παραγωγής σε σχέση με την εργατική δύναμη στη διαδικασία παραγωγής, τόσο ενισχύεται η τάση πτώσης του ποσοστού κέρδους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πηγή του καπιταλιστικού κέρδους, της υπεραξίας, είναι η εκμετάλλευση της ζωντανής εργατικής δύναμης και όχι τα ρομπότ. Είναι ο απλήρωτος χρόνος του εργάτη που κλέβει και ιδιοποιείται ο καπιταλιστής.

Σήμερα βλέπουμε ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου να λιμνάζει, να υπερσυσσωρεύεται, να μη βρίσκει διεξόδους να επενδυθεί με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Αυτή είναι η βαθύτερη αιτία της επιβράδυνσης της διεθνούς οικονομίας και του κινδύνου μιας νέας διεθνούς κρίσης.

Φυσικά, η αστική πολιτική δεν παρακολουθεί παθητικά αυτήν την τάση. Παρεμβαίνει πολύμορφα για να την αναχαιτίσει, αξιοποιεί και τη νέα τεχνολογία για να αυξήσει το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης».

Ο δρόμος του σοσιαλισμού, της κοινωνικής απελευθέρωσης, μπορεί να αξιοποιήσει τη νέα τεχνολογία για την ικανοποίηση των αναγκών μας _ του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην κεντρική συζήτηση του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στην Αθήνα το 2019

Η ακριβής προέλευση του ονόματος είναι ασαφής, αλλά μάλλον ονομάστηκαν έτσι από τον Νέντ Λουντ (Ned Ludd), ο οποίος λέγεται ότι έσπασε δυο μηχανές γνεσίματος το 1779. Το όνομά του έγινε εμβληματικό της καταστροφής μηχανών και εξελίχθηκε στον φανταστικό "Στρατηγό Λουντ" ή "Βασιλιά Νεντ Λουντ", μια μυθική φιγούρα που, ως άλλος Ρομπέν των Δασών.

Οι συνεχείς αυξήσεις στα τρόφιμα (τι ΄χες Γιάννη…) είχαν αρχίσει να δημιουργούν διαμαρτυρίες και εξεγέρσεις ήδη από το 1710, όταν τεχνίτες υφαντουργοί, κτίστες, επίσης στα ναυπηγεία, οργάνωσαν ειρηνικές κοινωνικές ομάδες _συντεχνίες, με σκοπό να ασφαλιστούν σε περίπτωση ανεργίας, ασθένειας κλπ. από την πρόσληψη “ξένου” εργατικού δυναμικού. Το κίνημα του Λουδισμού άνθισε κατά τη διάρκεια ενός δύσκολου οικονομικού κλίματος, κυρίως λόγω των Ναπολεόντειων πολέμων, και των δύσκολων συνθηκών εργασίας στα νέα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας.

Τον 19^ο αιώνα, τα επαγγέλματα που προέκυψαν από την ανάπτυξη του εμπορίου και της ναυτιλίας, ήταν διαβόητα για επισφαλείς προοπτικές απασχόλησης. Η υποαπασχόληση ήταν χρόνια κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, και ήταν κοινή πρακτική η διατήρηση ενός μεγαλύτερου εργατικού δυναμικού από ό,τι ήταν συνήθως απαραίτητο για την ασφάλιση έναντι της έλλειψης εργατικού δυναμικού σε περιόδους άνθησης. Επιπλέον, η οργάνωση της βιομηχανικής παραγωγής από τους εμπόρους καπιταλιστές στην κλωστοϋφαντουργία ήταν εγγενώς ασταθής. Ενώ το κεφάλαιο των χρηματιστών εξακολουθούσε να επενδύεται σε μεγάλο βαθμό σε πρώτες ύλες, ήταν εύκολο να αυξηθεί η δέσμευση όταν το εμπόριο πήγαινε καλά και σχεδόν το ίδιο εύκολο να περικοπεί όταν οι καιροί ήταν κακοί. Οι έμποροι καπιταλιστές δεν είχαν το κίνητρο των μεταγενέστερων ιδιοκτητών εργοστασίων, των οποίων το κεφάλαιο επενδύθηκε σε κτίρια και εργοστάσια, να διατηρήσουν ένα σταθερό ρυθμό παραγωγής και απόδοση στο πάγιο κεφάλαιο. Ο συνδυασμός των εποχικών διακυμάνσεων στα ποσοστά των μισθών και των βίαιων βραχυπρόθεσμων διακυμάνσεων που προέρχονται και από τον πόλεμο προκάλεσε περιοδικά ξεσπάσματα βίας.

Κύρια δράση: Οι Λουδίτες ξεκίνησαν στο Νότιγχαμ τον Μάρτιο του 1811 και το κίνημα εξαπλώθηκε ραγδαία σε όλη την Αγγλία. Συγκεντρώνονταν κυρίως τη νύχτα, γύρω από βιομηχανικές πόλεις, καταστρέφοντας μηχανήματα εργοστασίων (μηχανές ύφανσης) και καίγοντας μύλους. Έστελναν επίσης απειλητικά μηνύματα σε εργοδότες και ανώνυμα μηνύματα σε εφημερίδες υπογράφοντας με το ψευδώνυμο “Βασιλιάς Νεντ Λουντ” είτε φερόμενοι ως ακόλουθοί του. Ο βρετανικός στρατός προσπάθησε να καταστείλει το κίνημα με αρκετές μάχες και είχε φτάσει σε σημείο να έχει περισσότερους στρατιώτες να πολεμούν τους Λουδίτες παρά τον Ναπολέοντα. Τον Ιανουάριο του 1813 στην Υόρκη, η βρετανική κυβέρνηση κατηγόρησε πάνω από 60 άνδρες για εγκλήματα σχετισμένα με Λουδιτικές δράσεις. Οι δίκες που ήταν παρωδία, δεν ακολούθησαν νόμιμη δικαστική οδό για την ενοχή κάθε κατηγορουμένου ξεχωριστά, αφού πολλοί από τους κατηγορούμενους δεν είχαν καμία σχέση με το κίνημα, με σκοπό αποτροπής και σταμάτημα συνέχιση της δράσης των Λουδιτών, με μαζικές καταδικαστικές αποφάσεις, εκτελέσεις και εξορία.

Το 1817 ο Jeremiah Brandreth, ένας άνεργος ράφτης και πιθανότατα πρώην Λουδίτης, οργάνωσε μια ένοπλη εξέγερση σε ένα μικρό χωριό της Αγγλίας, το Pentrich στο Ντέρμπισαϊρ. Το γεγονός σχετίζεται περισσότερο με την οικονομική ύφεση της εποχής παρά με την αντίδραση στις μηχανές, αλλά θεωρείται ως μεταβατικό γεγονός μεταξύ του Λουδισμού και του λαϊκίστικου ριζοσπαστισμού (populist Radicalism).

Νεο-Λουδισμός: Σύγχρονης μορφής Λουδίτες είναι αυτοί που αντιτίθενται ακόμα και με μερικές μορφές της τεχνολογίας, όπως το Ίντερνετ ή το κινητό τηλέφωνο και έχει δημιουργηθεί το σύγχρονο φιλοσοφικό ρεύμα του νεο-λουδισμού, το οποίο είναι αντίθετο σε πολλές σύγχρονες τεχνολογίες, κυρίως σε σχέση με υπολογιστές, και στον καταναλωτισμό γενικότερα. Ο νεο–λουδισμός είναι στενά συνδεδεμένος με τον αναρχοπρωτογονισμό και προτείνει την πλήρη εγκατάλειψη της τεχνολογίας και την υιοθέτηση ενός απλού τρόπου ζωής χωρίς κανενός είδος τεχνολογία.

·        Τι θα μας σκοτώσει πρώτα; Η φαιντανύλη ή η τεχνητή νοημοσύνη;

·        Αντίστροφη βολή _Καπιταλισμός του 21ου αιώνα: ποιος ελέγχει τον κόσμο;

Η πρόοδος της επιστήμης, οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις και ιδιαίτερα η εμφάνιση και ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης (Artificial Intellinge, συντομ. AI) έχουν οδηγήσει σε πολλές αλλαγές στην καθημερινότητά μας τα τελευταία χρόνια. Και όμως, απ’ ό,τι φαίνεται, ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Σαφώς και η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση σημαντικών προβλημάτων, αλλά υπάρχει και μία άλλη παράμετρος: η AI θα οδηγήσει στην κατάργηση ή εξαφάνιση κάποιων επαγγελμάτων. Ανάμεσά τους οι ταμίες, οι οδηγοί ταξί, λεωφορείων και φορτηγών, τυπογράφοι, βιβλιοθηκάριοι κ.ά. Ορισμένοι βέβαια απ’ όσους εξασκούν σήμερα τα συγκεκριμένα επαγγέλματα, απλά θα κάνουν κάτι παρεμφερές: π.χ. οι βιβλιοθηκάριοι θα «μετατραπούν» σε ένα είδος ξεναγών στις βιβλιοθήκες. Όλα αυτά βέβαια αφορούν το, όχι και τόσο, μακρινό μέλλον. Γενικότερα, στο πέρασμα των αιώνων υπήρχαν πολύ συχνά εποχές ριζικών αλλαγών και επαγγέλματα που χάνονταν. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αναγνώστες θα θυμούνται ασφαλώς τους γανωτήδες, τους καρεκλάδες, τους νερουλάδες, τους παγοπώληδες κά.

Ένα γεγονός κομβικής σημασίας ήταν η δολοφονία του William Horsfall, ενός ιδιοκτήτη εργοστασίων από Λουδίτες. Ο Horsfall ήταν επιχειρηματίας κατασκευής υφασμάτων. Για να διατηρήσει τα κερδοφόρα εργοστάσιά του σε λειτουργία προσέλαβε μισθοφόρους και τοποθέτησε κανόνια στα εργοστάσιά του για να προστατεύσει τις μηχανές του. Έτσι όμως μπήκε στο στόχαστρο των Λουδιτών. Ένα από αυτούς ήταν ο Τζορτζ Μέλορ, 23 ετών περίπου, ο οποίος βλέποντας τις ραγδαίες εξελίξεις στον χώρο των βιομηχανιών αποφάσισε να ενταχθεί στο κίνημα των Λουδιτών. Πανύψηλος και με οργανωτικές ικανότητες ηγήθηκε επιθέσεων σε εργοστάσια. Στις 11 Απριλίου 1812, ο Μέλορ με τους Γουίλιαμ Θορπ, Τόμας Σμιθ και έναν ακόμα Λουδίτη ο οποίος έγινε έπειτα πληροφοριοδότης της Αστυνομίας έστησαν ενέδρα στον Horsfall. Ο Μέλορ πυροβόλησε τον σαραντάχρονο Horsfall στη βουβωνική χώρα και τον σκότωσε. Η κυβέρνηση μετά τη δολοφονία αυτή συνέλαβε τον Μέλορ και άλλα 60 άτομα, ανάμεσα στα οποία υπήρχαν και ορισμένα που δεν ήταν Λουδίτες. Όλοι αυτοί δικάστηκαν μαζικά στο Γιορκ τον Ιανουάριο του 1813. Οι περισσότεροι καταδικάστηκαν σε θάνατο και στη λεγόμενη «ποινική μεταφορά» (penal transportation), μιας μορφής εξορία, κυρίως σε αποικίες. Ανάμεσα σε αυτούς που εκτελέστηκαν με απαγχονισμό ήταν οι Μέλορ, Θορπ και Σμιθ _την ίδια μέρα απαγχονίστηκαν συνολικά 14 Λουδίτες.

Το άκρως επίκαιρο αυτό θέμα θίγει ο Brian Merchant στο βιβλίο του «Blood in Machine» («Αίμα στη Μηχανή»_2023). Σύμφωνα με τον Merchant οι Λουδίτες δεν αντιστάθηκαν στην τεχνολογία αυτή καθαυτή, αλλά αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα των εργαζόμενων, απέναντι στην, άδικη γι’ αυτούς, κερδοφορία των βιομηχάνων από τον αυτοματισμό. Κατά ένα περίεργο τρόπο το θέμα ήρθε στην επικαιρότητα σχεδόν διακόσια χρόνια αργότερα, αποδεικνύοντας ότι η ιστορία κάνει κύκλους. Ένα υπόγειο δίκτυο ανταρτών του 19^ου αιώνα, οι Λουδίτες, άρπαξαν τα όπλα εναντίον των βιομηχάνων σε αυτήν την αληθινή ιστορία της πρώτης φοράς που  μηχανές αντικατέστησαν τον άνθρωπο —δημιουργώντας το σκηνικό για την απειλή της μεγάλης τεχνολογίας σήμερα. Η πιο πιεστική ιστορία της σύγχρονης τεχνολογίας δεν ξεκινά από τη Silicon Valley, το Seattle ή ακόμα και το Shenzhen. Ξεκινά πριν από διακόσια χρόνια στην αγροτική Αγγλία, όταν οι εργαζόμενοι άνδρες και γυναίκες ξεσηκώθηκαν μαζικά αντί να πεινάσουν _υποχείρια των καπιταλιστών ιδιοκτητών των εργοστασίων που χρησιμοποιούσαν μηχανές για να τους υποβαθμίσουν και να τους εξοντώσουν.

Οργάνωσαν αντάρτικες επιδρομές, κατέστρεψαν αυτές τις μηχανές και ξεκίνησαν ευρείας κλίμακας επιθέσεις εναντίον των πλούσιων ιδιοκτητών μηχανών. Κέρδισαν την υποστήριξη του Λόρδου Βύρωνα, ενέπνευσαν τη Mary Shelley και εξόργισαν τον Πρίγκιπα Αντιβασιλέα και την αιμοδιψή κυβέρνησή του. Πριν τελειώσει, θα χυθεί πολύ αίμα φτωχών, αλλά και καπιταλιστών αφεντικών αόρατων και ισχυρών. Αυτή η (ξεχασμένη από κάποιους και βαθιά παρεξηγημένη) ταξική πάλη σχεδόν γονάτισε την Αγγλία του 19^ου αιώνα. Ζούμε τώρα στη δεύτερη εποχή των μηχανών, όταν παρόμοιοι φόβοι ότι η νέα τεχνολογία που κυριαρχεί στη ζωή μας με τις μηχανές να αντικαθιστούν την ανθρώπινη εργασία. Ανησυχούμε ότι η τεχνολογία θέτει σε κίνδυνο εκατομμύρια θέσεις εργασίας, τα ρομπότ διώχνουν εργάτες από τα εργοστάσια και η τεχνητή νοημοσύνη θα απομακρύνει σύντομα τους οδηγούς από τα αυτοκίνητα. Πώς όλα αυτά θα αναδιαμορφώσουν την οικονομία μας και τον τρόπο που ζούμε; Και τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό;

Οι απαντήσεις βρίσκονται στην ιστορία της πρώτης μας εποχής των μηχανών, όταν η μηχανοποίηση ήρθε για πρώτη φορά στα βρετανικά εργοστάσια στην αρχή της βιομηχανικής επανάστασης. Συνυφασμένη με μια διαυγή εξέταση της σημερινής μας εποχής, η ιστορία των Λουδιτών, η εξέγερση της εργατικής τάξης που άρπαξε τα όπλα ενάντια στον αυτοματισμό (σε μια εποχή που τιμωρούνταν με θάνατο το σπάσιμο μιας μηχανής), το Blood in the Machine φτάνει στον χρόνο και χώρο για να πούμε μια ιστορία για το πώς η τεχνολογία άλλαξε τον κόσμο μας—και πώς αλλάζει ήδη το μέλλον μας. Θα δικαιωθεί άραγε ο Sam Altman, CEO της OpenAI που δήλωσε στο “The Atlantic”, με περίσσιο κυνισμό, ότι “θέσεις εργασίας σίγουρα θα εξαφανιστούν” ή για μία ακόμα φορά ο άνθρωπος θα βγει νικητής, αυτή τη φορά σε μία μάχη απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό; 

(είδηση Google)
Η ΑΙ (τεχνητή νοημοσύνη) σκοτώνει τη βιομηχανία πορνό: Πλέον κάνετε ότι μπορείτε να φανταστείτε _ειδικά οι γυναίκες κατά παραγγελία, ΑΙ προσαρμοσμένη για τα φετίχ τις διαστροφές κλπ. κάθε καταναλωτή, με επιλογή “γυναίκα” “λεσβία” “ομο_σέξουαλ” κλπ Ένα bot τεχνητής νοημοσύνης κατάφερε να δημιουργήσει μια εικόνα ψεύτικων αλλά σχεδόν αληθινών όντων με κάμερα, viral στο Twitter τόσο που αναρωτιόντουσαν αν πρόκειται για πραγματική φωτογραφία ή αν δημιουργήθηκε από υπολογιστή.
Επιλέγεις και έχεις τέσσερις (ξανθιές ή ότι…) γυναίκες, άνδρες κλπ με σχεδόν πανομοιότυπα πρόσωπα, να ποζάρουν αρχικά με εσώρουχα, μετά να τα βγάζουν σιγά_σιγά, ενώ εσείς ξεκινάτε την ερωτική πράξη με τον \ την σύντροφό σας.

 

Πάνω από 22.000.000 χρήστες Twitter και OnlyFans την δοκίμασαν με 95% από αυτούς να ψηφίζουν “τέλειο”! Άλματα μέσα σε λίγες εβδομάδες Όλες αυτές οι επιθυμητές σέξι υπάρξεις, με μεγάλα μάτια και πλούσιο μπούστο, με όλα τα “καλούδια”, όλοι αυτοί οι προικισμένοι καουμπόηδες, είναι μεν όντα φανταστικά, δεν υπάρχουν, έχουν όμως εφευρεθεί από την Τεχνητή Νοημοσύνη, προέρχονται από τη συλλογική οπτική μνήμη της ανθρωπότητας και είναι δίπλα σας: να σας κάνουν τα πάντα, ότι ζητάει η ψυχούλα σας σε μοναξιά ή με παρέα, κάνοντας και διάλειμμα από μια πίτσα που τρώτε, όσες φορές το ζητήσετε και με γλυκά όνειρα μετά  ...

Αυτό δεν είναι εντελώς καινοτόμο. Η τεχνητή νοημοσύνη έχει δημιουργήσει «ψεύτικους ανθρώπους» εδώ και κάποια χρόνια. Το νέο είναι η απόλυτη αληθοφάνεια αυτών των εικόνων. Επιπλέον, η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται ολοένα και καλύτερη σε αυτό, σχεδόν σε καθημερινή βάση.

Εσείς επιλέγετε! Συνεχίστε παραδοσιακά (σσ. ευτυχώς μας αφήνουν και αυτό το παραθυράκι…) ή όπως σας πάει...

Δείτε Ριζοσπάστης
Για τα ρομπότ και την τεχνητή νοημοσύνη