Λένιν: GOELRO_план ГОЭЛРО

Το GOELRO_план ГОЭЛРО ήταν το πρώτο σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης των Σοβιέτ και αποτέλεσε προάγγελο της πολιτικής των πενταετών σχεδιασμών, η οποία προβλεπόταν από το Γκοσπλάν. GOELRO _σήμαινε “Κρατική Επιτροπή για την Ηλεκτροδότηση της Ρωσίας”__“Государственная комиссия по Электрификации РОссии”, που δημιουργήθηκε και είχε ως πρόεδρο τον ίδιο τον Λένιν. Η πίστη του μεγάλου ηγέτη της Οκτωβριανής σοσιαλιστικής επανάστασης στην τεράστια σημασία της ηλεκτροδότησης για την επιβολή του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού φαινόταν μέσω της παρακάτω ευρέως γνωστής δήλωσής του: “Ο Κομμουνισμός, είναι η κυβέρνηση των Σοβιέτ μαζί με την ηλεκτροδότηση του συνόλου της χώρας”.  — Λένιν, “Η εξωτερική και εσωτερική μας κατάσταση και οι υποχρεώσεις του κόμματος”

Gleb_Maksimilianovich_Krzhizhanovskiy

Τον Μάρτιο του 1918, ο διάσημος Ρώσος μηχανικός ενέργειας А.В. Винтер προσκλήθηκε από τον Βλαντιμίρ Ίλιτς, σε μια κουβέντα φαινομενικά άσχετη με τα γεγονότα που ανησυχούσαν τη χώρα εκείνη την περίοδο: ο Λένιν, με το μυαλό που έβλεπε χρόνια μπροστά  τον ρώτησε με έντονο ενδιαφέρον για τα νέα επιτεύγματα στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και την εφαρμογή της στη βιομηχανία. (σσ. Alexander Vasilievich Vinter Σοβιετικός επιστήμονας και μηχανικός με ειδίκευση στον τομέα της κατασκευής και λειτουργίας σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας _γεννήθηκε 10-Οκτ-1878, στο Osiedle Starosielce, Μπιαλιστόκ, Πολωνία _απεβίωσε 9-Μαρτ-1958 στη Μόσχα τιμημένος με πολλά μετάλλια από τη χώρα του)

Δεν ήταν τυχαίο ότι η βιομηχανία ηλεκτρικής ενέργειας τράβηξε την προσοχή του V.I. Λένιν. Στα τέλη του 1920, ο Λένιν έγραψε: “Μόνο όταν η χώρα ηλεκτροδοτηθεί, όταν η βιομηχανία, η γεωργία και οι μεταφορές εφοδιαστούν με την τεχνική βάση της σύγχρονης βιομηχανίας μεγάλης κλίμακας, μόνο τότε θα κερδίσουμε πλήρως”. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα εκείνη την εποχή ήταν μόνο στο 26% του επιπέδου του 1913. Αλλά και αυτό το προπολεμικό επίπεδο ήταν εξαιρετικά χαμηλό! Οι οδηγίες του Λένιν καθόρισαν την κατεύθυνση των εργασιών για την κατάρτιση ενός σχεδίου για την ηλεκτροδότηση της ΕΣΣΔ. Για να αναπτυχθεί λεπτομερώς αυτό το σχέδιο, δημιουργήθηκε τον Φεβρουάριο του 1920 η Κρατική Επιτροπή εξηλεκτρισμού (GOELRO_ГОЭЛРО). Πάνω από 200 επιστήμονες, μηχανικοί και οικονομολόγοι που εκπροσωπούν διάφορους κλάδους της επιστήμης και της τεχνολογίας συμμετείχαν στο έργο του. Μεταξύ αυτών ήταν ο А.В. Винтер, ο Αλεξάντροφ, που αργότερα έγινε διάσημος ακαδημαϊκός, και πολλοί άλλοι.

“Από την αρχή, ο Βλαντιμίρ Ίλιτς έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για το έργο της επιτροπής, δίνοντας συμβουλές, παρέχοντάς της τεράστια βοήθεια και υποστήριξη”, θυμάται αργότερα ο πρόεδρος της επιτροπής. Ο Λένιν είδε στο σχέδιο GOELRO όχι μόνο έναν τρόπο να πλημμυρίσει τις πιο απομακρυσμένες γωνιές της χώρας με το φως των ηλεκτρικών λαμπτήρων, όχι μόνο μια ευκαιρία να παρέχει ενέργεια σε εργοστάσια, , ορυχεία, σιδηροδρόμους και γεωργία. Ο Βλαντιμίρ Ίλιτς γνώριζε ότι η εφαρμογή του μεγαλεπήβολου προγράμματος εξηλεκτρισμού της Σοβιετικής Πατρίδας θα είχε επίσης τεράστια εκπαιδευτική σημασία - θα έδειχνε προσωπικά σε όλους τους εργαζόμενους της σοβιετικής χώρας και στους ανθρώπους των ξένων χωρών τις κολοσσιαίες δυνατότητες του σοσιαλιστικού συστήματος.

Μέχρι τον Δεκέμβριο του 1920 _22 Δεκέμβρη έγινε ένα πρώτος απολογισμός, ολοκληρώθηκε η ανάπτυξη του έργου με. 30 μεγάλους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής συνολικής ισχύος 1,5 εκατομμυρίου kW, κατασκευασμένοι κοντά σε βιομηχανικά κέντρα, καθώς και σε μεγάλα ποτάμια, σε περιοχές με κοιτάσματα άνθρακα και τύρφη, που έμελλε να αποτελέσουν τη βάση για την περαιτέρω ανάπτυξη της σοσιαλιστικής οικονομίας. Το σχέδιο προέβλεπε επίσης εκτεταμένες βιομηχανικές κατασκευές και σκιαγράφησε πώς να τονωθεί η γεωργία. Η συζήτηση για το πρόγραμμα ηλεκτροδότησης ήταν και το κύριο θέμα στο VIII Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ, το οποίο άνοιξε στη Μόσχα στις 22 Δεκεμβρίου 1920. Οι σύνεδροι μαζεύτηκαν __ όπως αναφέρει σχετική ανταπόκριση της εποχής “με μπότες από τσόχα και παλτά από δέρμα προβάτου κάθισαν στην –χωρίς θέρμανση, αμυδρά φωτισμένη αίθουσα του θεάτρου Μπολσόι”. Πίσω από το τραπέζι του προεδρείου, στα βάθη της σκηνής, βρίσκεται ένας τεράστιος χάρτης της Σοβιετικής Ρωσίας και όλων των δημοκρατιών της αχανούς χώρας, διάσπαρτος με πολύχρωμους κύκλους σε μέρη μελλοντικών εργοταξίων. Όταν ο Krzhizhanovsky έδειξε πού έπρεπε να εμφανιστούν οι νέοι ηλεκτροπαραγωγικοί λαμπτήρες στον χάρτη. Οι εκπρόσωποι του συνεδρίου χαιρέτησαν κάθε νέο φως με ενθουσιώδη χειροκροτήματα.

Εξώφυλλο προγράμματος _
από τη χαράκτρια Βάσω Κατράκη

Παρένθεση_συνειρμικά _“Μια ιστορία από το Ιρκούτσκ”
Το Ιρκούτσκ, με περίπου 800.000 κατοίκους, είναι η μεγαλύτερη πόλη της Σιβηρίας και κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά ημών των παλιότερων: πρώτη επαφή το θεατρικό έργο του Αλεξέι Αρμπούζοφ “Μια ιστορία του Ιρκούτσκ”, που παίχτηκε στην Αθήνα το 1962, τρία χρόνια μετά την πρεμιέρα του στη Μόσχα. Πρωταγωνιστές Αλέκος Αλεξανδράκης +Αλίκη Γεωργούλη, πασίγνωστοι προοδευτικοί καλλιτέχνες εκείνης της εποχής, όπως και οι περισσότεροι ηθοποιοί της παράστασης _οι κομμουνιστές Αλέκα Παϊζη, Νότης Περγιάλης, Κώστας Καζάκος Κώστας Μπάκας, έπαιζαν επίσης οι Γιάννης Φέρτης και Θόδωρος Καλλιφατίδης, που αργότερα έγινε συγγραφέας. Η σκηνοθεσία ήταν του Λεωνίδα Τριβιζά ενώ το εξώφυλλο του προγράμματος είχε φιλοτεχνήσει η χαράκτρια Βάσω Κατράκη. Το έργο αυτό σημείωσε εξαιρετική επιτυχία στην Ελλάδα, όπως και σε πολλές άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο. Σήμερα μετά τις ανατροπές και την καπιταλιστική παλινόρθωση είναι απλά περιζήτητος τουριστικός προορισμός. Ελάχιστοι θα έλεγαν όχι σε ένα ταξίδι με τον υπερσιβηρικό μέχρι το Ιρκούτσκ με μια επίσκεψη στη λίμνη Βαϊκάλη που απέχει μόνο 60 χλμ. από την πόλη.
2016 _σαν σήμερα 22-Δεκ: στην αγγλόφωνη εφημερίδα “The Moscow Times” αναφέρεται ότι πάνω από πενήντα άνθρωποι πέθαναν δηλητηριασμένοι επειδή ήπιαν το “μπογιαρισνίκ”, ένα καλλυντικό, μια λοσιόν σώματος,  που περιέχει μεθανόλη, ένα φτηνό υποκατάστατο του οινοπνεύματος. Και αυτό συμβαίνει συστηματικά καθώς το βαρύ κρύο δεν αντέχεται. Tα περισσότερα θύματα ήταν ηλικίας 35-50 ετών. Αρχικά οι νεκροί ήταν καμιά 35αριά, αλλά σύντομα άρχισαν να βρίσκουν και άλλους πεθαμένους, μόνους σε διαμερίσματα ή σε σωλήνες αποχέτευσης _Χώνονταν εκεί για να ζεσταθούν; Στην ίδια εφημερίδα αναφέρεται ότι λόγω της οικονομικής κρίσης, όλο και περισσότεροι Ρώσοι στρέφονται στην κατανάλωση καλλυντικών και φαρμακευτικών προϊόντων ως υποκατάστατων του αλκοόλ.

Ο Krzhizhanovsky έδειξε πού έπρεπε να εμφανιστούν οι νέοι ηλεκτροπαραγωγικοί λαμπτήρες στον χάρτη. Οι εκπρόσωποι του συνεδρίου χαιρέτησαν κάθε νέο φως με ενθουσιώδη χειροκροτήματα (σσ. ο Gleb Maksimilianovich Krzhizhanovsky_Глеб Максимилианович Кржижановский 24_Ιαν -12 με το παλιό ημερολόγιο 1872 – 31-Μαρτ-1959 ήταν Σοβιετικός επιστήμονας, πολιτικός, επαναστάτης, παλιός μπολσεβίκος και και συγγραφέας. Γεννημένος στην οικογένεια ενός ευγενούς πολωνικής καταγωγής __πολωνικό επώνυμο Krzyżanowski__ έγινε ο επί μακρόν πρόεδρος του Gosplan και διευθυντής του GOELRO)

Στο συνέδριο μίλησε ο Β. Ι. Λένιν. Τα συναισθήματα που κυριάρχησαν σε όλους όσοι ήταν παρόντες στην αίθουσα μεταφέρθηκαν τέλεια από τον Α. Ν. Τολστόι στο μυθιστόρημα “Ο Δρόμος προς τον Γολγοθά” μια τριλογία μυθιστορημάτων, που ανιχνεύει τη μοίρα της ρωσικής διανόησης παραμονές, κατά και μετά την επανάσταση του 1917: “Οι άνθρωποι στο αμφιθέατρο, που είχαν μια χούφτα βρώμη στις τσέπες τους με στρατιωτικά πανωφόρια bekesh , δεν ανάσαιναν, αφουγκραστήκαμε τις ιλιγγιώδεις αλλά υλικά εφικτές προοπτικές της επανάστασης, που ξεκινούσε τον δρόμο της δημιουργικότητας. Τα λόγια του Λένιν ακούστηκαν σε ολόκληρη τη Ρωσία: Ο κομμουνισμός είναι η σοβιετική εξουσία συν ο ηλεκτρισμός ολόκληρης της χώρας. Διαφορετικά, η χώρα θα παραμείνει μια μικροαγροτική χώρα και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε ξεκάθαρα... Μόνο η ηλεκτροκίνηση καθιστά  δυνατό τον εξοπλισμό της βιομηχανίας με σύγχρονη τεχνολογία. Και η βιομηχανία είναι η βάση ολόκληρης της εθνικής οικονομίας”.

Οι εχθροί αντιμετώπισαν το σχέδιο του Λένιν με κατάχρηση και χλεύη. “Υπερφαντασία”, “ηλεκτρικές ουτοπίες”, “ηλεκτρισμός _τί είναι αυτό;”» ούρλιαζαν οι αστικές εφημερίδες στην Αμερική και την Ευρώπη. Τον Οκτώβριο του 1920, τον Λένιν επισκέφτηκε ο διάσημος Άγγλος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Herbert Wells. Μίλησε για πολλή ώρα μαζί του και επιστρέφοντας στην Αγγλία, δημοσίευσε το βιβλίο “Russia in the Dark” _η Ρωσία στο σκοτάδι. Έγραψε ότι ο Λένιν, που απέρριψε τους ουτοπιστές, “τελικά έπεσε σε μια ουτοπία, μια ουτοπία ηλεκτρισμού...”. “Είναι δυνατόν να φανταστούμε ένα πιο τολμηρό έργο σε αυτή την απέραντη, επίπεδη, δασική χώρα, που κατοικείται από αγράμματους αγρότες, που στερούνται πηγές υδάτινης ενέργειας, χωρίς τεχνικά ικανούς ανθρώπους, στην οποία το εμπόριο και η βιομηχανία έχουν σχεδόν σβήσει;” - αναφώνησε ο Γουέλς. “Ανεξάρτητα από τον μαγικό καθρέφτη που κοιτάζω, δεν μπορώ να δω αυτή τη Ρωσία του μέλλοντος…”

Όσοι έβλεπαν την ΕΣΣΔ μόνο στο σκοτάδι, δεν κατάλαβαν από πού θα έπαιρνε τη δύναμη μια χώρα που δεν είχε τα απαραίτητα υλικά, εξοπλισμό και ειδικούς να κατασκευάσει σταθμούς παραγωγής ενέργειας. Αλλά αυτό που θα ήταν αδύνατο σε οποιαδήποτε καπιταλιστική χώρα έγινε δυνατό στη Σοβιετική Ρωσία, μέχρι την μακρινή Σιβηρία. Ο ενθουσιασμός των εργαζομένων που χτίζουν το σοσιαλισμό υπό την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος έκανε θαύματα. Αμέσως μετά την έγκριση του σχεδίου GOELRO, ξεκίνησε η κατασκευή των δύο πρώτων μεγάλων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής - Kashirskaya και Shaturskaya. Ο ηρωισμός των οικοδόμων δεν ήταν κατώτερος από τα στρατιωτικά κατορθώματα του Εμφυλίου Πολέμου. Κακοντυμένοι, μερικές φορές και πεινασμένοι, οι άνθρωποι δούλευαν όταν χρειαζόταν, 18 ώρες την ημέρα. Και οι δυσκολίες υποχώρησαν μπροστά από το θάρρος και την αφοσίωσή τους στον κοινό σκοπό.

Τον Ιούνιο του 1922, πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του πρωτότοκου του GOELRO, του σταθμού ηλεκτροπαραγωγής Kashirskaya με ισχύ 12 χιλιάδων kW, και πέντε χρόνια αργότερα, το 1927, λειτουργούσαν ήδη στη χώρα πέντε νέοι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής: Kashirskaya, Shaturskaya, Κόκκινος Οκτώβρης (Λένινγκραντ), Kizelovskaya και Balakhinskaya. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας εξαπλασιάστηκε σε σύγκριση με το 1920. Τον Δεκέμβριο του 1926, οι Σοβιετικοί προγραμματιστές ενέργειας κέρδισαν άλλη μια νίκη: ο υδροηλεκτρικός σταθμός Volkhov, ο πρώτος υδροηλεκτρικός σταθμός, τέθηκε σε λειτουργία.

Η παραγγελία για την κατασκευή του υπογράφηκε από τον V.I Lenin τον Απρίλιο του 1918. Στα απειλητικά χρόνια του εμφυλίου πολέμου ξεκίνησε η κατασκευή του υδροηλεκτρικού σταθμού Volkhov. Αυτό ήταν το πρώτο πανσοβιετικό κατασκευαστικό έργο. Ο Βλαντιμίρ Ίλιτς απευθύνθηκε στους εργάτες του Λένινγκραντ _ Αγία Πετρούπολη, μετά τις ανατροπές με έκκληση να βοηθήσουν τους κατακτητές του Βόλχοφ. Τα εργοστάσια της Πετρούπολης έστειλαν μηχανήματα και εξοπλισμό για την κατασκευή, και ομάδες εργατών από Putilov ήρθαν εδώ. Ήταν δύσκολο, πολύ δύσκολο. Όμως οι οικοδόμοι, εμπνευσμένοι από έναν μεγάλο στόχο, κέρδισαν. Στα εγκαίνια του υδροηλεκτρικού σταθμού Volkhov, ο S. M. Kirov είπε: “Σήμερα το Volkhovstroy θα παρέχει ενέργεια στα εργοστάσια του Λένινγκραντ. Αυτή η ενέργεια θα φωτίσει το μεγάλο λενινιστικό μονοπάτι με ανανεωμένο σθένος και το προλεταριάτο όλου του κόσμου, που γιορτάζει αυτή τη νίκη, θα έχει την ευκαιρία να δει ακόμη πιο φωτεινά και καθαρά τη λεωφόρο από την οποία ο ιδρυτής του κόμματός μας, Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν , μας οδήγησε”. Η κατασκευή του υδροηλεκτρικού σταθμού Volkhov σφυρηλάτησε τις ανεξάντλητες δυνάμεις των Σοβιετικών μηχανικών, τεχνικών και εργατών: θάρρος, επιμονή, εύρος, εμπιστοσύνη στη νίκη. Αυτές οι ιδιότητες τους βοήθησαν να εφαρμόσουν έξοχα το πιο περίπλοκο και σημαντικό μέρος του σχεδίου GOELRO - την κατασκευή του υδροηλεκτρικού σταθμού του Δνείπερου.

Η κατασκευή του υδροηλεκτρικού σταθμού του Δνείπερου ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1927. Σε πέντε χρόνια, χρειάστηκε να κατασκευαστεί ένα φράγμα κατά μήκος του Δνείπερου, ένας υδροηλεκτρικός σταθμός, κανάλια για τη διέλευση πλοίων, γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας που κάλυπταν όλες τις σημαντικότερες βιομηχανικές περιοχές τη λεκάνη του Ντόνετσκ, το Κριβόι Ρογκ κ.λπ. Ο τεράστιος όγκος κατασκευής και οι σύντομες προθεσμίες απαιτούσαν πρωτοφανείς προσπάθειες. Το ποτάμι αντιστεκόταν πεισματικά. Το μονοπάτι προς τα βράχια στα οποία τέθηκε η θεμελίωση του φράγματος ήταν από κοιτάσματα λάσπης και τεράστιους ογκόλιθους. Πολλά έπρεπε να γίνουν χειροκίνητα. Άλλωστε, τότε δεν είχαν ακόμη τεράστιους εκσκαφείς, ισχυρές μπουλντόζες ή ανατρεπόμενα φορτηγά. Αλλά οι άνθρωποι με πείσμα, μέρα με τη μέρα, σφυρηλατούσαν τους πέτρινους ογκόλιθους, πλησιάζοντας σταθερά τον πυθμένα του Δνείπερου. Οι κατασκευές συνεχίστηκαν μέρα και νύχτα σε διάφορους τομείς, οι εργάτες του Δνείπερου πέτυχαν παραγωγικότητα εργασίας χωρίς προηγούμενο. Και σύντομα ο επαναστατημένος ποταμός νικήθηκε.

Οι Αμερικανοί ειδικοί, που εργάστηκαν μετά από πρόσκληση της σοβιετικής κυβέρνησης για την κατασκευή του υδροηλεκτρικού σταθμού του Δνείπερου, θεώρησαν φανταστικό το χρονικό πλαίσιο στο οποίο οι εγκαταστάτες τοποθέτησαν ιστούς εβδομήντα μέτρων βάρους 169 τόνων 30 περιφερειακών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, συμπεριλαμβανομένων 20 θερμικών και 10 υδραυλικών συνολικής ισχύος 1.750 χιλ.kW Η προγραμματισμένη περίοδος υλοποίησης αυτού του προγράμματος ήταν 10-15 χρόνια. Μέχρι τη στιγμή που έληξε, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας αναμενόταν να αυξηθεί από 0,5 δισεκατομμύρια kWh το 1920 σε 8,8 δισεκατομμύρια kWh. Ο ρυθμός που προβλεπόταν στο σχέδιο GOELRO δεν είχε ανάλογο σε όλη την παγκόσμια ιστορία. Παρά τις δυσκολίες που συνδέονται με τον εμφύλιο πόλεμο, τις καταστροφές και την πείνα_σοβαρά πρακτικά βήματα για την εφαρμογή του σχεδίου το 1923-1924, το 1931 ολοκληρώθηκε. Σε μόλις δύο χρόνια (1930-31), η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΣΣΔ αυξήθηκε κατά 27% και έφτασε τα 10,7 δισεκατομμύρια kW/h, η εγκατεστημένη ισχύς των περιφερειακών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής ήταν υπεραρκετή.

·       Μέχρι το 1935, αντί για τους προγραμματισμένους 30 σταθμούς παραγωγής ενέργειας, κατασκευάστηκαν 40 Το 1926, ο πρώτος εγχώριος υδροηλεκτρικός σταθμός, ο υδροηλεκτρικός σταθμός Volkhov, ξεκίνησε στα βορειοδυτικά και το 1932, ήταν ο ισχυρότερος εκείνη την εποχή στην Ευρώπη και ο Υδροηλεκτρικός Σταθμός Dnepropetrovsk (το περίφημο DneproGES) μεγαλύτερος στον κόσμο, Ταυτόχρονα, αναπτύχθηκε η εγχώρια βιομηχανία ηλεκτρολογικής μηχανικής, η οποία κατέστησε δυνατή την πλήρη εγκατάλειψη της εισαγωγής εξοπλισμού ισχύος μέχρι το 1934.

·       Μέχρι το 1935, το σχέδιο GOELRO ξεπέρασε σημαντικά όλους τους κύριους δείκτες. Η δυναμικότητα των περιφερειακών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής ανήλθε σε 4,34 εκατομμύρια kW, 2,5 φορές μεγαλύτερη από την προγραμματισμένη GOELRO, και ο συνολικός όγκος της βιομηχανικής παραγωγής αυξήθηκε κατά 5,7 φορές σε σύγκριση με το 1913 αντί 1,8-2 φορές σύμφωνα με το σχέδιο. Ξεπεράστηκε το σχέδιο GOELRO για την εξόρυξη άνθρακα, πετρελαίου, τύρφης, μεταλλεύματος σιδήρου και μαγγανίου και την παραγωγή χυτοσιδήρου και χάλυβα. Αυτό το ιστορικό σχέδιο υλοποιήθηκε κάτω από πραγματικά ακραίες συνθήκες. Οι “μισοπεθαμένοι” δούλευαν πολλές ώρες, επτά ημέρες την εβδομάδα, σε τρομερές, απάνθρωπες συνθήκες. Τα κύρια εργαλεία της εργασίας ήταν μια λαβή και ένα φτυάρι. Πρακτικά δεν υπήρχε τεχνολογία. Και οι σημερινές γενιές, βέβαια, οφείλουν μεγάλο χρέος στα μέλη του εργατικού στρατού του GOELRO.

Έχουν περάσει λίγο περισσότερα από δέκα χρόνια από τη συνομιλία του V. I. Lenin με τον G. Wells. “Ελάτε ξανά σε δέκα χρόνια”, πρότεινε τότε ο Βλαντιμίρ Ίλιτς, “και δείτε τι θα γίνει στην ΕΣΣΔ αυτό το διάστημα”. Και έφτασε ο Γουέλς. Αυτό που είδε ο Άγγλος συγγραφέας τον ανάγκασε να εγκαταλείψει πολλές από τις προηγούμενες παρανοήσεις του. Αναγνώρισε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα κατάφερε να κερδίσει τη μάχη για την ηλεκτρική ενέργεια.

Δείτε εδώ __και εδώ, Περισσότερα __ “Ο κομμουνισμός είναι η σοβιετική εξουσία + ηλεκτρισμός ολόκληρης της χώρας” __V. I. Λένιν το VIII Πανρωσικό συνέδριο των Σοβιέτ

Shabe Yalda _νύχτα της Γιάλντα __κι οι ουλές απ' τις λαβωματιές κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου

Οι αρχαίοι Πέρσες, όπως εξάλλου, όλοι οι λαοί τότε εξαρτιόνταν βασικά από τη γεωργία (και εν μέρει από την αλιεία και το κυνήγι) για τα προς το ζην και έπρεπε να φυτεύουν και να μαζεύουν τη σοδειά τους ανάλογα με την αλλαγή των εποχών. Από την πείρα έμαθαν ότι οι μεγαλύτερες μέρες και οι ζεστές ακτίνες του ήλιου βοηθούσαν τις καλλιέργειές τους και οι μήνες συγκέντρωσης έφεραν μικρότερες μέρες και μεγαλύτερες νύχτες. Ανακάλυψαν ότι μετά από τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου οι ώρες της ημέρας άρχισαν να γίνονται μεγαλύτερες.

Αυτή η νύχτα ονομαζόταν Γιάλντα που σήμαινε αναγέννηση (του ήλιου) και γιορταζόταν για τον θρίαμβο του φωτός επί του σκότους.Το Shabe Yalda, ή η νύχτα της Γιάλντα είναι μια βραδιά εορτασμών και διασκέδασης που ξεκινά όταν ο ήλιος δύει την τελευταία ημέρα του φθινοπώρου (τελευταία ημέρα του Maah e Azar στο ημερολόγιο Jalali) και συνεχίζεται μέχρι την αυγή της πρώτης ημέρας του χειμώνα ή την πρώτη ημέρα του Maah e Dey.

Άναβαν φωτιές στο ηλιοβασίλεμα της τελευταίας ημέρας του φθινοπώρου και τις κράταγαν αναμμένες μέχρι τις πρώτες ακτίνες του ήλιου την επόμενη μέρα. Κατά τη διάρκεια αυτής της νύχτας μαζεύονταν με την οικογένεια και τους φίλους, έτρωγαν λιχουδιές, έπιναν και τραγούδησαν χαρούμενα άσματα όλη τη νύχτα και διηγόντουσαν ιστορίες από τα παλιά.

Γιάννη Ρίτσου__“Ειρήνη”
Στον Κώστα Βάρναλη

Τ' όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ' όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ' τα δέντρα,
είναι η ειρήνη.
Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο μ' ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ' ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κ' οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.

Όταν οι ουλές απ' τις λαβωματιές κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκκους που 'σκαψαν οι οβίδες φυτεύουμε δέντρα
και στις καρδιές που 'καψε η πυρκαϊά δένει τα πρώτα της μπουμπούκια η ελπίδα
κ' οι νεκροί μπορούν να γείρουν στο πλευρό τους και να κοιμηθούν δίχως παράπονο
ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου,
είναι η ειρήνη.

Ειρήνη είναι η μυρωδιά του φαγητού το βράδι,
τότε που το σταμάτημα του αυτοκίνητου στο δρόμο δεν είναι φόβος,
τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει φίλος,
και το άνοιγμα του παράθυρου κάθε ώρα σημαίνει ουρανός
γιορτάζοντας τα μάτια μας με τις μακρινές καμπάνες των χρωμάτων του,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κ' ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.
Τότε που τα στάχυα γέρνουν τόνα στ' άλλο λέγοντας: το φως το φως, το φως,
και ξεχειλάει η στεφάνη του ορίζοντα φως
είναι η ειρήνη.
Τότε που οι φυλακές επισκευάζονται να γίνουν βιβλιοθήκες,
τότε που ένα τραγούδι ανεβαίνει από κατώφλι σε κατώφλι τη νύχτα
τότε που τ' ανοιξιάτικο φεγγάρι βγαίνει απ' το σύγνεφο
όπως βγαίνει απ' το κουρείο της συνοικίας φρεσκοξυρισμένος ο εργάτης το Σαββατόβραδο
είναι η ειρήνη.

Τότε που η μέρα που πέρασε
δεν είναι μια μέρα που χάθηκε
μα είναι η ρίζα που ανεβάζει τα φύλλα της χαράς μέσα στο βράδι
κ' είναι μια κερδισμένη μέρα κ' ένας δίκαιος ύπνος
τότε που νιώθεις πάλι ο ήλιος να δένει βιαστικά τα κορδόνια του
να κυνηγήσει τη λύπη απ' τις γωνιές του χρόνου
είναι η ειρήνη.

Ειρήνη είναι οι θημωνιές των αχτίνων στους κάμπους του καλοκαιριού
είναι τ' αλφαβητάρι της καλοσύνης στα γόνατα της αυγής.
Όταν λες: αδελφέ μου — όταν λέμε: αύριο θα χτίσουμε
όταν χτίζουμε και τραγουδάμε
είναι η ειρήνη.
Τότε που ο θάνατος πιάνει λίγο τόπο στην καρδιά
κ' οι καμινάδες δείχνουν με σίγουρα δάχτυλα την ευτυχία,
τότε που το μεγάλο γαρύφαλλο του δειλινού
το ίδιο μπορεί να το μυρίσει ο ποιητής κι ο προλετάριος
είναι η ειρήνη.
Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας.
Μονάχα αυτό.

Τίποτ' άλλο δεν είναι η ειρήνη.
Και τ' αλέτρια που χαράζουν βαθειές αυλακιές σ' όλη τη γης
ένα όνομα μονάχα γράφουν:
Ειρήνη. Τίποτ' άλλο. Ειρήνη.
Πάνω στις ράγες των στίχων μου
το τραίνο που προχωρεί στο μέλλον
φορτωμένο στάρι και τριαντάφυλλα
είναι η ειρήνη.

Αδέρφια μου,
μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει
όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά του.
Δόστε τα χέρια, αδέρφια μου,
αυτό 'ναι η ειρήνη.

ΑΘΗΝΑ, Γενάρης 1953
Από τη συλλογή Αγρύπνια (1941-1953)
Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα 1930-1960, Β΄ τόμος, Εκδόσεις «Κέδρος», Αθήνα 1961, σ. 173-175

Μέχρι σήμερα η Γιάλντα παραμένει ως μια από τις αρχαιότερες εορταστικές τελετές που γιορτάζεται στο Ιράν εδώ και αιώνες από την εποχή της Περσικής Αυτοκρατορίας. Εκτός από το Ιράν, η Γιάλντα γιορτάζεται στο Τατζικιστάν, Αφγανιστάν, Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία, Ουζμπεκιστάν Τουρκμενιστάν, Νταγκεστάν Τουρκία και Ιρακινό Κουρδιστάν και ορισμένες τελετές παρόμοιες με τη Γιάλντα στο Πακιστάν και τη Βόρεια Ινδία την ίδια περίπου εποχή του χρόνου. Κατά την παράδοση, οι Ιρανοί συγκεντρώνονται στα σπίτια των μεγαλύτερων της οικογένειας τη νύχτα της Γιάλντα, τρώνε, πίνουν τσάι και σαρμπάτ (σορμπέ _γλυκά ποτά που παρασκευάζονται με ανάμειξη σπιτικού σιροπιού φρούτων και νερού) και χαίρονται. Κύρια φρούτα της Γιάλντα είναι το καρπούζι, το ρόδι, οι λωτοί, μήλα κι αχλάδια, αν και άλλα φρούτα όπως τα πορτοκάλια, τα μανταρίνια και το ακτινίδιο είναι επίσης διαθέσιμα στο Ιράν αυτή την εποχή του χρόνου. Παλιότερα τα καλοκαιρινά φρούτα όπως το καρπούζι, τα αχλάδια και τα μήλα διατηρούνταν σε μια ειδική ψυκτική αποθήκευση που ονομαζόταν “anbar”. Σήμερα αυτά τα φρούτα εισάγονται φρέσκα από τις θερμότερες περιοχές.

Ο αρχαίος μύθος είναι ότι τρώγοντας hendevaneh هندوانه (καρπούζι) τη νύχτα της Γιάλντα, το άτομο έχει ανοσία στον κρύο χειμώνα καθώς και στη ζέστη του επόμενου καλοκαιριού. Παλιά τα καλοκαιρινά καρπούζια θάβονταν κάτω από κλαδιά και φύλλα σε ένα κρύο μέρος για να διατηρηθούν φρέσκα μέχρι τη νύχτα της Γιάλντα. Σε ορισμένα μέρη του Ιράν, η οικογένεια του γαμπρού στέλνει ένα καλά διακοσμημένο καρπούζι μαζί με διάφορα φρέσκα και αποξηραμένα φρούτα καθώς και δώρα και κοσμήματα στο σπίτι της μέλλουσας νύφης του.
Ξηροί καρποί (ajil) και αποξηραμένα φρούτα (khoshkbar) τρώγονται τη νύχτα της Γιάλντα. Τα ειδικά φαγητά που παρασκευάζονται για αυτό το βράδυ αλλάζουν από οικογένεια σε οικογένεια και εξαρτώνται επίσης από τη διαθεσιμότητα των συστατικών σε διάφορες περιοχές του Ιράν.

Η ποικιλία είναι ατελείωτη, αλλά για να αναφέρουμε μερικά (με λατινικούς χαρακτήρες): Mahi Polo (κλασικό περσικό πιάτο με βότανα ρύζι και ψάρι), Fesenjoon (Χορές-ε Φεσεντζάν, ή απλά Φεσεντζάν, Ιρανικό στιφάδο αρωματισμένο με πάστα ροδιού και αλεσμένα καρύδια, που  παρασκευάζεται παραδοσιακά με πουλερικά, αλλά επίσης με κεφτεδάκια ή κομμάτια αρνιού, ή ψάρι χωρίς καθόλου κρέας), Khoresh Bademjan (περσικό στιφάδο με μελιτζάνα και ντομάτες_ khoresh = στιφάδο _bādemjān = μελιτζάνα), σαλατικά  Aash Reshteh (ή ash-e-reshteh _āsh = ιρανική παχύρρευστη σούπα που περιλαμβάνει reshteh _λεπτές χυλοπίτες, φασόλια, ρεβίθια, βότανα και kashk _ξινό γαλακτοκομικό προϊόν, που παρασκευάζεται από μαγειρεμένο ή αποξηραμένο γιαούρτι με βρώσιμη γαρνιτούρα ζεστό, τηγανητό σκόρδο, κρεμμύδι ή μέντα).

Στη συνέχεια παραδοσιακά επιδόρπια όπως το Fereni (παραδοσιακό επιδόρπιο πουτίγκας φτιαγμένο με ρυζάλευρο, ζάχαρη, γάλα, ροδόνερο και μια πρέζα κάρδαμο _γαρνίρεται με κανέλα και φιστίκια Αιγίνης, πολύ ανακουφιστικό για τις κρύες μέρες και μπορεί να σερβιριστεί ζεστό ή κρύο) και το Sholeh_Zard (ρυζόγαλο με σαφράν, ροδόνερο, βούτυρο, κανέλα και κάρδαμο, που συχνά παρασκευάζεται και διανέμεται σε σημαντικές ποσότητες σε θρησκευτικές τελετές)

Κατά τη διάρκεια αυτής της νύχτας όλοι οι λαοί της περιοχής απολαμβάνουν νόστιμο φαγητό, γλυκά,  ζουμερά φρούτα και απολαυστικά γλυκά σε συνδυασμό με ζεστό τσάι. Η ανάγνωση των μαγευτικών ποιημάτων του Hafez حافظ και της σπουδαίας περσικής μυθολογίας όπως το Shahnameh شاهنامه , το Khosro va Shireen خسرو و شیرین, το Leili va Majnoon لیلی و مجنون κάνουν αυτή την κατά τα άλλα κρύα νύχτα του χειμώνα μια απολαυστική συγκέντρωση με την οικογένεια και τους φίλους. Η Γιάλντα είναι μια βραδιά γεμάτη ελπίδα για το μέλλον και ευτυχία για μικρούς και μεγάλους. َΥπάρχει ένα ρητό στα Φαρσί που λέει κάπως έτσι: Σας εύχομαι μια μακρά και ευτυχισμένη ζωή όπως η Shabe Yalda, γλυκιά σαν το καρπούζι και καρποφόρα σαν τα ρόδια! Shabe Yalda mobarak!!

Γιάλντα, η νύχτα της συγχώρεσης

Το Yalda, a Night for Forgiveness (: یلدا، شبی برای بخشش; Yalda یلدا) είναι μια ιρανική δραματική ταινία του 2019 σε σκηνοθεσία Massoud Bakhshi.
Η ιστορία του βασίζεται σε μια πραγματική ιρανική τηλεοπτική εκπομπή με κορυφαία βαθμολογία, όπου, μια νεαρή γυναίκα που καταδικάστηκε για τη δολοφονία του πολύ μεγαλύτερου συζύγου της αντιμετωπίζει κοντινό συγγενή του θύματος (την κόρη του), που έχει τη δύναμη να της συγχωρήσει και να σώσει τον δράστη από τη θανατική ποινή. Η νεαρή γυναίκα πρέπει να επικαλεστεί τη ζωή της, ενώ οι θεατές μπορούν να ψηφίσουν με sms για να βοηθήσουν στην αποφυγή της ποινής, ζητώντας από τους χορηγούς να πληρώσουν για το χρηματικό ποσό Η πραγματική τηλεοπτική εκπομπή Mah-e Asal (που σημαίνει «Φεγγάρι του μέλιτος»), προβλήθηκε από το 2007 έως το 2018 κατά τη διάρκεια του ισλαμικού θρησκευτικού φεστιβάλ του Ραμαζανιού και συχνά συνεργαζόταν με το δικαστικό σύστημα του Ιράν, το οποίο βασίζεται στον ισλαμικό νόμο και περιλαμβάνει το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού». 

Η ταινία έχει μεταφερθεί στο ιρανικό φεστιβάλ Γιαλντά, που γιορτάζεται τη νύχτα του χειμερινού ηλιοστασίου στο βόρειο ημισφαίριο. Η ταινία κέρδισε 10άδες βραβεία και υποψηφιότητες

“Γιαλντά”
αρχαία γιορτή του χειμερινού  ηλιοστασίου
Νύχτα Yalda ή Shab-e Yalda

Η τελευταία νύχτα του φθινοπώρου (του ιρανικού ημερολογίου) και η πρώτη νύχτα του χειμώνα, η μεγαλύτερη νύχτα ολόκληρου του χρόνου που από την επόμενη δίνει τη θέση της σε μικρότερες νύχτες και μεγαλύτερες ημέρες. Στο παρελθόν, οι Ιρανοί γιόρταζαν πολλές διαφορετικές ημέρες ως τις αρχές του έτους, μία από τις οποίες ήταν η πρώτη ημέρα του μήνα Dey ___σσ. περσικά: دی, dei̯ είναι ο δέκατος μήνας του ηλιακού ημερολογίου Hijri, του επίσημου ημερολογίου του Ιράν και του Αφγανιστάν. Σηματοδοτεί την έναρξη του χειμώνα.Έχει τριάντα ημέρες, ξεκινώντας τον Δεκέμβριο και τελειώνει τον Ιανουάριο του Γρηγοριανού Ημερολογίου., που συμπίπτει με την 21^η Δεκεμβρίου και σήμαινε το τέλος ενός κοσμικού κύκλου και την αρχή ενός άλλου χρονικού κύκλου και την αρχή του χειμώνα. Αυτή η νύχτα ήταν γνωστή ως η παραμονή των γενεθλίων του Ιζαντμέχρ ή Μίθρα, η αναγέννηση του Ήλιου και το σύμβολο του Μεχρ. Πιστεύεται ότι με το να μένουν ξύπνιοι αυτή τη νύχτα μέχρι την ανατολή του χειμερινού ήλιου οι άνθρωποι θα απομακρύνουν τον δαίμονα του σκότους από τη ζωή τους.

Χειμερινό ηλιοστάσιο:
Για όποιον έχει κουραστεί να νυχτώνει από το απόγευμα,
το χειμερινό ηλιοστάσιο φέρνει καλά νέα

Πότε είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου;
21-Δεκ_βλ και παρακάτω, σηματοδοτείται το χειμερινό ηλιοστάσιο, το οποίο φέρνει μαζί του τη μικρότερη μέρα και τη μεγαλύτερη νύχτα του έτους.

+/- 1-3 μέρες, από 22-Δεκ, οι ημέρες θα αρχίσουν να γίνονται λίγο μεγαλύτερες στο βόρειο ημισφαίριο, κάθε μέρα μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Η αύξηση του φωτός της ημέρας θα είναι μικροσκοπική στην αρχή, μόλις μερικά δευτερόλεπτα την ημέρα, αλλά θα αυξάνεται σταθερά μέχρι το φως της ημέρας να επεκταθεί κατά τρία λεπτά κάθε μέρα τον Μάρτιο. Η ακριβής ποσότητα φωτεινότητας που θα κερδηθεί εξαρτάται από το πού βρίσκεται κανείς στον κόσμο.

Τι είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο;

Γνωστό και ως Yule, το ηλιοστάσιο είναι μια γιορτή του φωτός και της συμβολικής αναγέννησης του ήλιου. Επιστημονικά, είναι η εποχή του έτους κατά την οποία η Γη βρίσκεται στην πιο ακραία κλίση της προς ή μακριά από τον ήλιο. Η κλίση σημαίνει ότι το βόρειο και το νότιο ημισφαίριο δέχονται πολύ διαφορετικές ποσότητες ηλιακού φωτός – και οι ημέρες και οι νύχτες είναι οι πιο άνισες. Κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστασίου στο βόρειο ημισφαίριο, το πάνω μισό της Γης έχει κλίση μακριά από τον ήλιο, δημιουργώντας τη μικρότερη ημέρα και τη μεγαλύτερη νύχτα του έτους. Εν τω μεταξύ, κατά το θερινό ηλιοστάσιο, το βόρειο ημισφαίριο είναι προς τον ήλιο, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη ημέρα και τη μικρότερη νύχτα του έτους.

Αυτό το ηλιοστάσιο πέφτει μεταξύ 20 και 22 Ιουνίου.

Ωστόσο, οι ημερομηνίες της ισημερίας και του ηλιοστασίου δεν είναι σταθερές λόγω της ελλειπτικής τροχιάς της Γης γύρω από τον Ήλιο.

Τι είναι η ισημερία;

Κατά τη διάρκεια της εαρινής και της φθινοπωρινής ισημερίας, ο άξονας της Γης και η τροχιά της ευθυγραμμίζονται έτσι ώστε και τα δύο ημισφαίρια να δέχονται ίση ποσότητα ηλιακού φωτός. Κατά την ισημερία, η ημέρα και η νύχτα διαρκούν σχεδόν το ίδιο χρονικό διάστημα – εξ ου και ο όρος, ο οποίος προέρχεται από δύο λατινικές λέξεις που σημαίνουν ίση και νύχτα. Ενώ τα ηλιοστάσια εγκαινιάζουν το καλοκαίρι και το χειμώνα, οι ισημερίες σηματοδοτούν την έναρξη της άνοιξης και του φθινοπώρου.

                Γιατί οι ημερομηνίες ποικίλλουν;

Η ημερομηνία των ισημεριών και των ηλιοστασίων ποικίλλει επειδή ένα έτος στο σύγχρονο Γρηγοριανό ημερολόγιο δεν αντιστοιχεί ακριβώς στο χρονικό διάστημα που χρειάζεται η Γη για να ολοκληρώσει μια τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Αυτό σημαίνει ότι ο χρόνος των ισημεριών και των ηλιοστασίων απομακρύνεται σιγά σιγά από το Γρηγοριανό ημερολόγιο και το ηλιοστάσιο συμβαίνει περίπου έξι ώρες αργότερα κάθε χρόνο. Τελικά, η υστέρηση γίνεται τόσο μεγάλη που πέφτει σε διαφορετική ημερομηνία. Για να ευθυγραμμιστεί εκ νέου το ημερολόγιο με την τροχιά της Γης, εισάγεται μια δίσεκτη ημέρα κάθε τέσσερα χρόνια. Όταν συμβαίνει αυτό, οι ημερομηνίες της ισημερίας και του ηλιοστασίου μετατοπίζονται πίσω στην προηγούμενη ημερομηνία.

 

Τροπικός του Αιγόκερω

Ο Τροπικός του Αιγόκερω είναι ένας από τους πέντε βασικούς νοητούς κύκλους γεωγραφικού πλάτους στη χαρτογράφηση της Γης. Βρίσκεται παράλληλος με τον ισημερινό της Γης σε απόσταση 23° 26′ 22″ νότια, ενώ ορίζεται ως ο κύκλος με το νοτιότερο γεωγραφικό πλάτος στο οποίο μπορεί να βρεθεί ο Ήλιος στο ζενίθ το μεσημέρι κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο του Δεκεμβρίου (21 ή 22 Δεκεμβρίου). Κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο σημειώνεται η μικρότερη σε διάρκεια ημέρα και η μεγαλύτερη σε διάρκεια νύχτα του έτους (στο βόρειο ημισφαίριο), ενώ εκείνη τη μέρα το νότιο ημισφαίριο της Γης έχει τη μέγιστη δυνατή έκθεση προς τον Ήλιο.

Το όνομα που δόθηκε σε αυτό το νοητό κύκλο προέρχεται από τη θέση του Ήλιου κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο στον αστερισμό του Αιγόκερω, την περίοδο ονομασίας του. Σήμερα, με τη σταδιακή μετάπτωση του άξονα της Γης, ο Ήλιος βρίσκεται στον αστερισμό του Τοξότη κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, η ονομασία όμως παραμένει ως Τροπικός του Αιγόκερω για ιστορικούς αλλά και βασικούς χαρτογραφικούς λόγους.

Ο αντίστοιχος νοητός κύκλος του Τροπικού του Αιγόκερω στο βόρειο ημισφαίριο είναι ο Τροπικός του Καρκίνου. Ο Τροπικός του Αιγόκερω διαχωρίζει τα γεωγραφικά πλάτη ως εξής: τα νοτιότερα πλάτη ανήκουν στη νότια εύκρατη ζώνη, ενώ τα βορειότερα πλάτη ως και τον Τροπικό του Καρκίνου, περιλαμβάνοντας δηλαδή τις ζώνες ανάμεσα στους τροπικούς και τον ισημερινό, ανήκουν στη ζώνη των τροπικών.

Ξεκινώντας από τον πρώτο μεσημβρινό (Μεσημβρινός του Γκρίνουιτς) και με κατεύθυνση ανατολικά, παρακάτω παρουσιάζονται τα σημεία από τα οποία διέρχεται ο Τροπικός του Αιγόκερω _ Γεωγραφικές συντεταγμένες \ Χώρα, περιοχή ή θάλασσα

·     23°26′S 0°0′E        Ατλαντικός ωκεανός         

·     23°26′S 14°27′E     Ναμίμπια Ναμίμπια

·     23°26′S 20°0′E      Μποτσουάνα Μποτσουάνα

·     23°26′S 27°18′E      Νότια Αφρική         επαρχία Λιμπόπο και περιοχή Πίτερσμπουργκ

·     23°26′S 31°33′E     Μοζαμβίκη Μοζαμβίκη       επαρχίες Γκάζα και Ιναμπανέ

·     23°26′S 35°26′E     Ινδικός ωκεανός      Πορθμός της Μοζαμβίκης

·     23°26′S 43°45′E     Μαδαγασκάρη Μαδαγασκάρη      επαρχίες Τολιάρα και Φιαναρντσόα

·     23°26′S 47°39′E     Ινδικός ωκεανός     

·     23°26′S 113°47′E   Αυστραλία    Δυτική Αυστραλία, Βόρεια Αυστραλιανή Περιοχή και Κουίνσλαντ

·     23°26′S 151°3′E     Θάλασσα των Κοραλλίων νότια των υφάλων Κάτο και από τα νησιά των Κοραλλιών (Αυστραλία)

·     23°26′S 166°46′E   Ειρηνικός ωκεανός νότια των υφάλων Μινέρβα και νότια από τα νησιά Τουμπουάι

·     23°26′S 70°36′W    Χιλή Χιλή      Αντοφαγάστα

·     23°26′S 67°07′W    Αργεντινή Αργεντινή         επαρχίες Χουχούι, Σάλτα και Φορμόσα

·     23°26′S 61°23′W    Παραγουάη Παραγουάη    περιοχές Μποκερόν, Πρεσιτέντε Άγιες, Κονσεπσιόν, Σαν Πέδρο και Αμαμπάι

·     23°26′S 55°38′W    Βραζιλία Βραζιλία   πολιτείες Μάτο Γκρόσο ντο Σουλ, Παρανά, Σάο Πάολο και νότια από την πόλη του Ρίο ντε Τζανέιρο

·     23°26′S 45°2′W     Ατλαντικός ωκεανός         

Ο ενδεικτικός κατάλογος στη συνέχεια περιλαμβάνει πόλεις, οικισμούς, αλλά και σημεία ενδιαφέροντος, που βρίσκονται κοντά στον Τροπικό του Αιγόκερω, ή ο νοητός κύκλος διέρχεται από αυτά.

·       Αργεντινή:

§  Σαν Σαλβαντόρ ντε Χουχούι, Πάμπας (περιοχή), Άνδεις (οροσειρά)

·       Αυστραλία:

§  Άλις Σπρινγκς (Βόρεια Αυστραλιανή Περιοχή), Έμεραλντ (Κουίνσλαντ), Ρόκχαμπτον (Κουίνσλαντ), Λόνγκριτς (Κουίνσλαντ), καθώς και έρημος Γκίμπσον (Δυτική Αυστραλία), οροσειρά Γκρέιτ Ντιβάιντινγκ (Κουίνσλαντ)

·       Βραζιλία:

§  Ιτακακεστετούμπα, Μόζι ντας Κρούσες, Μαρινγκά, Σάο Πάολο, Σοροκάμπα, Ουμπατούμπα

·       Μαδαγασκάρη:

§  Τολιάρα

·       Μοζαμβίκη:

§  Ιναμπανέ

·       Μποτσουάνα:

§  έρημος Καλαχάρι

·       Ναμίμπια:

§  έρημος Καλαχάρι, έρημος Ναμίμπ

·       Νότια Αφρική:

§  Πολοκουάνε, Κάπρικορν (πόλη), Κρούγκερ (εθνικό πάρκο)

·       Παραγουάη:

§  Κονσεψιόν

·       Χιλή:

§  Αντοφαγάστα, έρημος Ατακάμα, Άνδεις (οροσειρά)

Τροπικός του Καρκίνου

Ο Τροπικός του Καρκίνου (ή βόρειος τροπικός) είναι ένας από τους πέντε βασικούς νοητούς κύκλους γεωγραφικού πλάτους στη χαρτογράφηση της Γης. Βρίσκεται παράλληλος με τον ισημερινό της Γης σε απόσταση 23° 26′ 22″ βόρεια (όση είναι η κλίση του άξονα περιστροφής της γης γυρω από τον εαυτό της ως προς το επίπεδο περιστροφής της γυρω από τον ήλιο), ενώ ορίζεται ως ο κύκλος με το βορειότερο γεωγραφικό πλάτος στο οποίο μπορεί να βρεθεί ο Ήλιος στο ζενίθ το μεσημέρι κατά το θερινό ηλιοστάσιο του Ιουνίου (22 ή 23 Ιουνίου). Κατά το θερινό ηλιοστάσιο έχει τη μέγιστη δυνατή έκθεση προς τον Ήλιο.

Το όνομα που δόθηκε σε αυτό το νοητό κύκλο προέρχεται από τη θέση του Ήλιου κατά το θερινό ηλιοστάσιο στον αστερισμό του Καρκίνου, την περίοδο ονομασίας του. Σήμερα, με τη σταδιακή μετάπτωση του άξονα της Γης, ο Ήλιος βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου κατά το θερινό ηλιοστάσιο, έχοντας περάσει και από τον αστερισμό των Διδύμων νωρίτερα. Η ονομασία όμως παραμένει ως Τροπικός του Καρκίνου για ιστορικούς αλλά και βασικούς χαρτογραφικούς λόγους.

Ο αντίστοιχος νοητός κύκλος του Τροπικού του Καρκίνου στο νότιο ημισφαίριο είναι ο Τροπικός του Αιγόκερω. Ο Τροπικός του Καρκίνου διαχωρίζει τα γεωγραφικά πλάτη ως εξής: τα βορειότερα πλάτη ανήκουν στη βόρεια εύκρατη ζώνη, ενώ τα νοτιότερα πλάτη ως και τον Τροπικό του Αιγόκερω, περιλαμβάνοντας δηλαδή τις ζώνες ανάμεσα στους τροπικούς και τον ισημερινό, ανήκουν στη ζώνη των τροπικών. Ξεκινώντας από τον πρώτο μεσημβρινό (Μεσημβρινός του Γκρίνουιτς) και με κατεύθυνση ανατολικά, παρακάτω παρουσιάζονται χώρες και περιοχές από τις οποίες διέρχεται ο Τροπικός του Καρκίνου: Γεωγραφικές συντεταγμένες \ Χώρα \ περιοχή ή θάλασσα

§  23°26′N 0°0′E     Αλγερία       

§  23°26′N 11°51′E  Νίγηρας       

§  23°26′N 12°17′E  Λιβύη  Η θέση του τροπικού διέρχεται μερικές φορές και από το βορειότερο σημείο του Τσαντ στη θέση 23°26′N 15°59′E

§  23°26′N 25°0′E    Αίγυπτος     

§  23°26′N 35°30′E  Ερυθρά θάλασσα    

§  23°26′N 38°38′E  Σαουδική Αραβία   

§  23°26′N 52°8′E   Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα _μόνο από το εμιράτο του Αμπού Ντάμπι

§  23°26′N 55°24′E Ομάν Ομάν  

§  23°26′N 58°46′E Ινδικός ωκεανός _Αραβική θάλασσα

§  23°26′N 68°23′E Ινδία _πολιτείες Γκουτζαράτ, Ραζαστάν, Μάντια Πραντές, Τσατισγκράρ, Ζαρκάντ και Δυτική Βεγγάλη

§  23°26′N 88°47′E  Μπανγκλαντές _περιοχές Κούλνα, Ντάκα και Τσιτανγκόνγκ

§  23°26′N 91°14′E  Ινδία _πολιτεία Τριπούρα

§  23°26′N 91°56′E  Μπανγκλαντές _περιοχή Τσιτανγκόνγκ

§  23°26′N 92°19′E  Ινδία _πολιτεία Μιζοράμ

§  23°26′N 93°23′E  Μυανμάρ (Βιρμανία)         

§  23°26′N 98°54′E  Κίνα _επαρχίες Γιουνάν, Γουανξί και Γουανγκντόνγκ

§  23°26′N 117°8′E  Στενό της Ταιβάν   

§  23°26′N 120°8′E  Ταϊβάν         

§  23°26′N 121°29′E   Ειρηνικός ωκεανός _διέλευση νότια από τη νήσο Νέκερ της πολιτείας της Χαβάη των ΗΠΑ

§  23°26′N 110°15′W  Μεξικό \ πολιτεία Μπάχα Καλιφόρνια Σουρ

§  23°26′N 109°24′W Κόλπος της Καλιφόρνια

§  23°26′N 106°35′W  Μεξικό _πολιτείες Σιναλόα, Ντουράνγκο, Ζακατέκας, Σαν Λουίς Ποτοσί, Νουέβο Λεόν και Ταμαουλίπας

§  23°26′N 97°45′W  Κόλπος του Μεξικού       

§  23°26′N 83°0′W Ατλαντικός ωκεανός \ διέλευση από τα στενά της Φλόριντα και τον πορθμό Νίκολας

§  23°26′N 76°0′W Μπαχάμες \ νησιά Εξούμα και Λονγκ Άιλαντ

§  23°26′N 75°10′W \ Ατλαντικός ωκεανός     

§  23°26′N 15°57′W \ Δυτική Σαχάρα

§  23°26′N 12°0′W Μαυριτανία  

§  23°26′N 6°23′W  Μάλι

§  23°26′N 2°23′W Αλγερία

Καλές γιορτές
Λευτεριά στην Παλαιστίνη
Ένας είναι ο εχθρός
ο ιμπεριαλισμός