Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισ΄ το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του

Πάνε χρόνια από τις 17-Νοε-2014, ήταν λίγο πριν τότε που η πρώτη φορά «αριστερά» μας άλλαξε τα φώτα… που κάναμε μια σχετική ανάρτηση για το Πολυτεχνείο

Η ΟΝΝΕΔ σε ένα ανιστόρητο ρεσιτάλ στο «facebook» γράφει, "για ρητορικές υπερβολές  κι ασύστολα ψεύδη γύρω από το Πολυτεχνείο που μόνο σκοπό έχουν να «ξεπλύνουν»  το βαρύ ποινικό μητρώο της κομμουνιστικής αριστεράς και να την νομιμοποιήσουν πολιτικά!" η «επίσημη» ΝΔ σε μια «λιτή» ανακοίνωση που τα λέει όλα μας κουνάει το δάχτυλο: για «τα πραγματικά διδάγματα που άφησε το Πολυτεχνείο» ...«για την ενότητα των Ελλήνων γύρω από κοινούς σκοπούς, για την αναβάθμιση της Παιδείας που μπορεί να επιτυγχάνεται μόνο με νέες ιδέες και όχι με βιαιότητες, για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων "που έχει ανάγκη ο τόπος μας" αλλά και για την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας που επιβάλλουν οι κρίσιμες στιγμές που περνούμε».

 

Το ΠΑΣΟΚ πάει παραπέρα και διαπιστώνει ότι «η ιστορία των τελευταίων 5 ετών δεν είναι η ιστορία της κρίσης, αλλά της εναγώνιας προσπάθειας ανάσχεσης των συνεπειών της» 

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ, για να είναι μεσ' τα όλα έβγαλε δύο ανακοινώσεις !! στη μία μιλούσε για εξέγερση ενάντια στην "αμερικανοκίνητη χούντα"  και στη δεύτερη -μετά τη διαμαρτυρία της κυβερνητικής εκπροσώπου Σοφίας Βούλτεψη, είχε διαγραφεί εξ ολοκλήρου η σχετική φράση. Απάλειψε και τις «όποιες» αναφορές στον ρόλο των ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών και άλλαξε τις διατυπώσεις που υπήρχαν στην πρώτη σχετικά με την κατάργηση του Μνημονίου (αναγνωρίζοντας, εμμέσως πλην σαφώς το λάθος που έκανε, με δεδομένο ότι ...θα μπορούσε να προκαλέσει και «διπλωματικές παρενέργειες» !!)

Νοέμβρης μήνας… δεν θα μείνει όπως έγραψε τις προάλλες ο αειθαλής Βασίλης Λιόγκαρης στο «Ατέχνως» 

Που θα περάσει ποτέ απαρατήρητος από την ζωή μας.
Που να στέκει στα βάθη της καρδιάς μας ΑΛΥΓΙΣΤΟΣ κι ΑΚΛΟΝΗΤΟΣ, γεμάτος από ιστορία και αναμνήσεις.
Ο ΝΟΕΜΒΡΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ που μας θυμίζει τους αγώνες και τις θυσίες της μεγάλης Οκτωβριανής επανάστασης, 104 χρόνια από την ύπαρξη μας.
Ήρωες, άσπαρτα βουνά! Ήρωες με δώδεκα ζωές.
Ικανοί να κάνουν τους εχθρούς να τρέμουν και να φοβούνται!

Σε βρήκα πάλι ξαφνικά
Να πίνεις ούζο στου Λευτέρη
Νύχτα δε θα 'ρθει σ'αλλα μέρη
Να 'χεις δικά σου μυστικά
Να 'χεις δικά σου μυστικά
Και να θυμάσαι ποιος τα ξέρει
Μα εσύ μοναχός σου έχεις μείνει
Μες' στην ομίχλη πέντε οχτώ
Μες' στην ομίχλη πέντε οχτώ
Μαχαίρι στη καρδιά σου εγίνει
(…)

Νοέμβρης – ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2021

• Αγανακτισμένε πολίτη πνιγμένε στην μπόχα της καπιταλιστικής πανδημίας, με τους αστούς κυβερνητικούς κλπ. διαχειριστές να έχουν χάσει αυγά και πασχάλια.
• Διαστρεβλωτή, παραπληροφορήτη, ασυγκράτητε προστάτη της «έννομης τάξης». 
• Διαμορφωτή της κοινής γνώμης και πλύσης εγκεφάλου.

ΝΑ ΤΡΕΜΕΤΕ, ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

🔻 Εμείς κρατάμε και θυμόμαστε το Νοέμβρη του 1973 και της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία δίπλα στον Νοέμβρη του Γοργοπόταμου, τον ΝΟΕΜΒΡΗ της ΙΔΡΥΣΗΣ του ΚΚΕ (103 ολόκληρα και σκληρά χρόνια) και στην ΜΕΓΑΛΗ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
🔻 Το Πολυτεχνείο φέρνει στη μνήμη μας όλους τους κομμουνιστές και τους άλλους ριζοσπάστες αγωνιστές που ορθώσαμε ανάστημα κατά της δικτατορίας, δίπλα σε κείνους που ήρθαν αντιμέτωποι με τη φρίκη των βασανιστηρίων στα μπουντρούμια της ΕΑΤ – ΕΣΑ, που κλείστηκαν στις φυλακές και τις εξορίες, που υπέστησαν κάθε μορφής δίωξη.
🔻 Τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ αφιερώσαμε όλες τις δυνάμεις μας στην οργάνωση του αντιδικτατορικού αγώνα -παρά το γεγονός ότι η επιβολή της απριλιανής δικτατορίας βρήκε το Κόμμα οργανωτικά ανέτοιμο, με διαλυμένες τις Κομματικές του Οργανώσεις από το 1958.
🔻 Μέσα σε συνθήκες παρανομίας σε σύγκρουση με την οπορτουνιστική ομάδα στο εσωτερικό μας –ευτυχώς η 12η Ολομέλεια (1968) έβαλε –κάπως, τα πράγματα στη θέση τους ανασυγκροτώντας τουλάχιστον τις Κομματικές Οργανώσεις στην Ελλάδα και αποφασίζοντας της ΚΝΕ.

«Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», «Εξω οι ΗΠΑ – Εξω το ΝΑΤΟ»:
48 χρόνια μετά, τα συνθήματα από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα.
Κι αυτό διότι παρά την επιστημονική – τεχνική ανάπτυξη του μισού αιώνα που μεσολάβησε, η ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών σκοντάφτει στο ποια τάξη έχει στα χέρια της την οργάνωση της παραγωγής, συνολικότερα της οικονομίας και της κοινωνίας.