Το θρυλικό "Take Five" του … ?¿

Σας θυμίζει 🎶  Dave Brubeck; ΟΚ!! (αλλά) είναι στην πραγματικότητα ένα πρότυπο τζαζ που συνέθεσε ο Paul Desmond! Ο Brubeck απλά _αργότερα εμπνεύστηκε να δημιουργήσει ένα άλμπουμ βασισμένο σε περίεργους για την εποχή μουσικούς χρόνους κατά τη διάρκεια ταξιδιού του στην “Ευρασία” το 1958 και ηχογραφήθηκε ως "Take Five"για πρώτη φορά το 1959 (όντας το τρίτο κομμάτι στο Time Out του  Κουαρτέτου του). Έχει ακουστεί χιλιάδες φορές από διάφορους καλλιτέχνες και είναι το jazz song με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών σε περίοπτη θέση του Hall of Fame του Grammy.
Το κομμάτι γράφτηκε αφού ο ντράμερ του Κουαρτέτου, Joe Morello, ζήτησε ένα τραγούδι σε πενταπλό (5_4) μέτρο. Ο Desmond συνέθεσε τις μελωδίες στους ρυθμούς του Morello ενώ ο Brubeck διασκεύασε το τραγούδι. Περισσότερες μουσικές λεπτομέρειες, υπάρχουν άφθονες στο διαδίκτυο

Κυκλοφόρησε ως promotional σινγκλ (βινύλιο φυσικά) τον Σεπτέμβριο του 1959, έγινε μεγάλη επιτυχία το 1961 και στη συνέχεια έγινε το τζαζ σινγκλ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών (που εξακολουθεί να παίζει στα πιο σημαντικά ραδιόφωνα).

Το Κουαρτέτο προσπάθησε για πρώτη φορά να ηχογραφήσει το "Take Five" στις 25 Ιουνίου 1959, αλλά αποδείχθηκε τόσο επίπονο που, μετά από 40λ και περισσότερες από 20 αποτυχημένες προσπάθειες, ο παραγωγός Teo Macero είπε _τέλος!, μια και το ένα ή το άλλο από τα μέλη συνέχιζε να χάνει τον ρυθμό. Αυτή η επανάληψη της μελωδίας χρησιμοποίησε ένα διαφορετικό ρυθμικό αυλάκι από την τελική έκδοση. ήταν “καθοδηγητικό και γρήγορο” με “μονόπλευρο λάτιν ρυθμό”. Ηχογράφησαν με επιτυχία το σινγκλ και το κομμάτι του άλμπουμ σε δύο λήψεις στη την 1^η Ιουλίου, με τον Ντέσμοντ να θεωρεί το κομμάτι "πεταχτό". Τελικά από το Κουαρτέτο παίχτηκε πρώτη φορά για ένα ζωντανό κοινό στο Φεστιβάλ Τζαζ του Νιούπορτ στις 5 Ιουλίου (1959).

Σύνθεση

Το "Take Five" είναι γραμμένο σε ♭ελάσσονα σε τριμερή (ABA) μορφή[8] και σε πενταπλό (5_ 4) χρονισμό. Σύμφωνα με την παρτιτούρα Alfred Publishing που δημοσιεύτηκε στο Musicnotes.com, το τραγούδι έχει ένα μέτρια γρήγορο ρυθμό 176 “κτύπων” ανά λεπτό και είναι γνωστό για το χαρακτηριστικό δίχορδο πιάνο/μπάσο βαμπ του (E♭m-B♭m7), τις δροσερές μελωδίες σαξόφωνου τζαζ, το σόλο των ντραμς, και το ανορθόδοξο μέτρο, από το οποίο πήρε το όνομά του ο Ντέιβ Μπρούμπεκ. Ο Ντέσμοντ πίστευε ότι η οριακή απόφαση να διατηρήσει τη γέφυρα με τη μελωδία του ήταν το κλειδί για να αποκτήσει δημοτικότητα. Κατά τους ειδικούς είναι “λεπτό μείγμα από cool και τζαζ της Δυτικής Ακτής”.

🎶 🎶

Το άλμπουμ έφτασε στο Νο. 2 στο τσαρτ των ποπ άλμπουμ του Billboard και ήταν το πρώτο (τζαζ) που πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Το σινγκλ "Take Five" από το άλμπουμ ήταν επίσης το πρώτο σινγκλ τζαζ που πούλησε p;anv ap;o ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Μόνο το 1963, είχε πουλήσει πάνω από 500.000 κομμάτια ενώ 50 χρόνια μετά (το 2011) πιστοποιήθηκε διπλά πλατινένιος από την RIAA, που σημαίνει ότι πουλήθηκαν πάνω από δύο εκατομμύρια δίσκοι. Το άλμπουμ μπήκε στο Grammy Hall of Fame το 2009, ενώ νωρίτερα (το 2005) επιλέχθηκε, για διατήρηση στο Εθνικό Μητρώο Ηχογράφησης των ΗΠΑ από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως "πολιτιστικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντικό".

Το άλμπουμ προοριζόταν ως πείραμα χρησιμοποιώντας μουσικά στυλ που ανακάλυψε ο Brubeck στο εξωτερικό, όπως όταν παρατήρησε στην Τουρκία μια ομάδα μουσικών του δρόμου που ερμήνευαν ένα παραδοσιακό τουρκικό λαϊκό τραγούδι που παιζόταν με σπάνιο μέτρο για δυτική μουσική.

Και με την προϋπόθεση πως το συγκρότημα του Μπρούμπεκ θα ηχογραφούσε ένα συμβατικό άλμπουμ με παραδοσιακά τραγούδια του αμερικανικού Νότου _“Gone with the Wind”, ο πρόεδρος της Κολούμπια βρήκε την ευκαιρία να αναλάβει και να κυκλοφορήσει το Time Out, αλλά έλαβε αρνητικές κριτικές κατά την κυκλοφορία του, ενώ παρήγαγε με επιτυχία ένα σινγκλ των Top 40 στο "Take Five", που συνέθεσε ο Paul Desmond, (στην πραγματικότητα το μόνο κομμάτι άλμπουμ που δεν γράφτηκε από τον Dave Brubeck). Το “Blue Rondo à la Turk” ξεκινά σε σύντομους και μεγάλους ρυθμούς (του τουρκικού ζεϊμπέκικου, αντίστοιχου του δικού μας), με τα παράξενα ως ακούσματα σόλο σαξόφωνου και πιάνου. Ο τίτλος είναι ένα παιχνίδι στο “Rondo alla Turca” του Μότσαρτ από τη Σονάτα του για πιάνο Νο. 11.

Σε ένα άρθρο για τον Independent, ο Spencer Leigh υπέθεσε ότι το "Kathy's Waltz" (του άλμουμ) ενέπνευσε αργότερα το τραγούδι των Beatles "All My Loving" (που γράφτηκε από τον Paul McCartney, που πιστώθηκε στους Lennon/McCartney). Τα δύο τραγούδια μοιράζονται παρόμοιο ρυθμικό τέλος με τις τελευταίες φράσεις των μελωδιών τους.

Η συνέχεια

Το κουαρτέτο Dave Brubeck ακολούθησε το Time Out με τρία ακόμη άλμπουμ με παρόμοια ονομασία που έκαναν επίσης χρήση ασυνήθιστων χρονικών υπογραφών: Time Further Out (1961), Countdown—Time in Outer Space (1962) και Time Changes (1964). Ένα άλλο άλμπουμ, το Time In (1966), το οποίο περιλάμβανε το κουαρτέτο αλλά πιστώθηκε μόνο στον Brubeck, απηχούσε τον τίτλο του Time Out, αν και έκανε χρήση πιο συμβατικών χρονικών υπογραφών. Το 2005, καταγράφηκε επίσης στο βιβλίο 1001 άλμπουμ που πρέπει να ακούσεις πριν πεθάνεις. Το 2009 το άλμπουμ μπήκε στο Grammy Hall of Fame.

Επανεκδόσεις

Το 1997, το άλμπουμ έγινε remaster για CD και το 2009, κυκλοφόρησε μια ειδική έκδοση με τρεις δίσκους 50^th Anniversary Edition του Time Out. Αυτή η έκδοση προσφέρει πολύ υψηλότερο δυναμικό εύρος από το remaster του 1997. Εκτός από το πλήρες άλμπουμ, περιλαμβάνει έναν μπόνους δίσκο με προηγουμένως ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις συναυλιών του Κουαρτέτου Brubeck από τα Newport Jazz Festival (1961, 1963 και 1964 ). Το 2020 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Time OutTakes, το με ευθύνη των παιδιών του (στη δική τους δισκογραφική, Brubeck Editions), με εναλλακτικές εκδοχές των "Blue Rondo a la Turk", "Strange Meadowlark", "Take Five", "Three To Get Ready" και "Kathy's Waltz", καθώς και δύο τραγούδια που δεν είχαν συμπεριληφθεί στο άλμπουμ: μια διασκευή του "I'm In a Dancing Mood" (το οποίο είχε διασκευάσει προηγουμένως ο Brubeck, ζωντανά και στο άλμπουμ Dave Brubeck and Jay & Kai at Newport) και "Watusi Jam " (μια λήψη της σύνθεσης του Brubeck "Watusi Drums"). Η κυκλοφορία επαινέθηκε (ως επιλογή) των κριτικών (New York Times κά).