Οι “απελευθερωτές” της Συρίας

"Η Συριακή Ομάδα Έκτακτης Ανάγκης (SETF) δημιουργήθηκε τον Μάρτιο του 2011 για να απαντήσει στη συριακή δικτατορία και τους συμμάχους της (...) με έδρα στην Ουάσιγκτον, η SETF είναι η πιο αξιοσημείωτη αμερικανική οργάνωση που εργάζεται στη Συρία, όπως αποδεικνύεται από τον αντίκτυπο που έχει η δράση της. Αποτελείται από παθιασμένους ακτιβιστές από όλο τον κόσμο, που εργάζονται μαζί για μια ελεύθερη, ασφαλή και δημοκρατική Συρία (...) Φέρνοντας τις φωνές του συριακού λαού στη διεθνή σκηνή (...) η ομάδα συγκεντρώνει ομοϊδεάτες που είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν για μια ασφαλή και ελεύθερη Συρία, μακριά από τη μοχθηρή δικτατορία του Άσαντ και της Ρωσίας (...) Μέσω του δικτύου μελών και ωφελούμενων, η ομάδα "εκπέμπει" απευθείας από τη Συρία. Μέλη της από τις ΗΠΑ, ταξιδεύουν συχνά στα σύνορα Τουρκίας/Συρίας για να επισκεφθούν τη χώρα και να μεταφέρουν δωρεές από φίλους σε όλο τον κόσμο".

Κάπως έτσι αυτοσυστήνεται στην ιστοσελίδα της μια από τις πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ και τώρα πρωτοστατεί στο ξέπλυμα των τζιχαντιστών και στην εμβάθυνση των δεσμών τους με κέντρα εξουσίας των ΗΠΑ και άλλων ευρωατλαντικών «συμμάχων». Η συγκεκριμένη οργάνωση είναι γνωστό ότι χρηματοδοτείται από την USAID, το «ταμείο» που χρησιμοποιεί η CIA για τέτοιες βρώμικες δουλειές, προωθώντας μέσω της «ήπιας πολιτικής» την ιμπεριαλιστική πολιτική και τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Οι επικεφαλής της SETF έχουν πρόσβαση σε αμερικάνικους κυβερνητικούς και κρατικούς οργανισμούς, ενώ σε συνεννόηση με την τουρκική κυβέρνηση, φαίνεται πως διατηρούν το ελεύθερο όλα αυτά τα χρόνια να μπαινοβγαίνουν από τα σύνορά της στη Συρία. Πληροφορίες αναφέρουν επίσης ότι η ηγεσία της διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με το ισραηλινό λόμπι στις ΗΠΑ, το οποίο συμμετέχει ενεργά σε εκδηλώσεις της στις ΗΠΑ και εμφανίζεται να χρηματοδοτεί τη δράση της.

ΣΥΡΙΑ:
Αναζωπύρωση συγκρούσεων
με παλιούς και νέους “παίκτες”
στο κουβάρι ανταγωνισμών              

 

Από την ίδρυσή της, η ομάδα αποτέλεσε σύνδεσμο του Αμερικάνικου Κογκρέσου με τον λεγόμενο Ελεύθερο Συριακό Στρατό (FSA) και άλλες αντιπολιτευόμενες ομάδες της Συρίας. Ο εκτελεστικός διευθυντής του SETF, Μουάζ Μουσταφά, που παρουσιάζεται ως «συριακής καταγωγής ακτιβιστής με έδρα την Ουάσιγκτον», υπήρξε σύμβουλος του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου της Λιβύης κατά τη διάρκεια της εισβολής των ΝΑΤΟικών υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Οταν ολοκληρώθηκε η αποστολή του εκεί, ανέλαβε να ...απελευθερώσει και τη Συρία, προπαγανδίζοντας υπέρ των δημοκρατικών ελευθεριών και της ανατροπής Ασαντ. Ηταν η ώρα να επεκταθεί η «αραβική άνοιξη» και στο έδαφος της Συρίας.

Ο Αμερικάνος γερουσιαστής Τζον Μακέιν περιγράφει πως το 2013 συναντήθηκε με τον Μουσταφά και ταξίδεψε μυστικά στη Συρία, διασχίζοντας εν μέσω συγκρούσεων τη σύνορα με την Τουρκία, για να συναντηθεί με τους αντικυβερνητικούς του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Η φωτογραφία που διέρρευσε από αυτή τη συνάντηση προκάλεσε σάλο, καθώς ανάμεσα στους ηγέτες του FSA υπήρχαν και ένοπλοι που αναγνωρίστηκαν ως υπεύθυνοι για εγκλήματα πολέμου.

Το 2016, κι ενώ ο Άσαντ με τη στήριξη της Ρωσίας έδειχνε να σταθεροποιείται απέναντι στους τζιχαντιστές και την ένοπλη αντιπολίτευση που στήριζαν οι ευρωατλαντικοί, ο Μουσταφά, μαζί με τον επικεφαλής της οργάνωσης «Λευκά Κράνη» κι έναν βουλευτή του αμερικάνικου Καπιτώλιου, άσκησαν από κοινού πιέσεις για κυρώσεις στη Συρία, με επίκεντρο το τραπεζικό της σύστημα. Η δράση του SETF συνεχίστηκε τα χρόνια που μεσολάβησαν. Με ισχυρές προσβάσεις σε διεθνή ΜΜΕ, η οργάνωση προπαγάνδιζε την «ανάγκη» μιας πιο μαχητικές «δυτικής» παρέμβασης στη Συρία. Αμέσως μετά την επικράτηση των τζιχαντιστών πριν από μερικές εβδομάδες και μία μόλις μέρα μετά τη διαφυγή του Ασαντ, ο εκτελεστικός διευθυντής του SETF συναντήθηκε με τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν, για να συζητήσουν την ολοκλήρωση της αμερικανικής «αποστολής» και την ακόμα μεγαλύτερη υποστήριξη από την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Όλα αυτά είναι η κορυφή μόνο του παγόβουνου της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία, με τους τζιχαντιστές που υπέθαλψαν με χρήμα, όπλα και εκπαίδευση οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Τουρκία και το Ισραήλ. Ενας στρατός από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις δρούσε και δρα υπέρ των ευρωατλαντικών συμφερόντων, στη σύγκρουσή τους με τα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά κέντρα στην περιοχή. Οργανώσεις όπως η SETF, εμφανίζονται στα «payrolls» ξένων μυστικών υπηρεσιών, κυρίως αμερικάνικων και βρετανικών, να προωθούν την ευρωατλαντική πολιτική με τον μανδύα των υπερασπιστών των «δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών». Έχει αποδειχτεί άλλωστε ότι τέτοιες οργανώσεις είναι ο προπομπός «πολύχρωμων επαναστάσεων» ή και ωμών στρατιωτικών επεμβάσεων, που πάντα πληρώνουν οι λαοί. Όπως γίνεται τώρα με τον λαό της Συρίας, ο οποίος καλείται να αποδεχτεί ως «απελευθερωτές» τους φιλοΝΑΤΟικούς τζιχαντιστές που τον αιματοκύλισαν πριν από λίγα χρόνια...

Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Μείνετε συντονισμένοι

________________________________________

🤔  Δείτε και Ριζοσπάστης_902
🇸🇾  ΣΥΡΙΑ
Παιχνίδια με τη φωτιά και τη “σωστή” πλευρά της Ιστορίας

 ________________________________________

 

Ανακοίνωση του ΚΚΕ
σχετικά με τις εξελίξεις στη Συρία

Η επέμβαση στη Συρία και η επικράτηση των τζιχαντιστών είναι ένας ακόμη “κρίκος στην αλυσίδα” των -επικίνδυνων για τους λαούς- εξελίξεων, που έχουν δρομολογηθεί στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της Τουρκίας και του Ισραήλ. Έρχονται ως συνέχεια της συνεχιζόμενης σφαγής του λαού της Παλαιστίνης, των επιθέσεων κατά του λαού του Λιβάνου, της στοχοποίησης του Ιράν» αναφέρει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του και προσθέτει:

“Το ΚΚΕ με συνέπεια και σταθερότητα έχει τοποθετηθεί για τις εξελίξεις στη Συρία από την αρχή το 2011, αποκαλύπτοντας τις επικίνδυνες αλλαγές κατά των λαών που ακολούθησαν τη λεγόμενη “Αραβική Άνοιξη”. Σήμερα οι ίδιες αντιδραστικές δυνάμεις, “αναμορφωμένες” από τη ΝΑΤΟϊκή Τουρκία, βαφτίζονται “αντάρτες” και παρουσιάζονται από τα αστικά ΜΜΕ ως δήθεν “απελευθερωτές” του συριακού λαού. Επαναλαμβάνεται η ίδια προπαγάνδα “περί αποκατάστασης της δημοκρατίας” που αποτέλεσε το πρόσχημα των ιμπεριαλιστών για τους πολέμους σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη κλπ, οδηγώντας σήμερα τη Μέση Ανατολή να είναι μία φλεγόμενη περιοχή.
Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι παρά τις ιδεολογικοπολιτικές διαφορές με το αστικό συριακό καθεστώς, παρά την κριτική στην πολιτική του, καταδικάζει τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του Ισραήλ και της Τουρκίας, που συνιστούν επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ανεξάρτητης χώρας”.

“Ο λαός της Συρίας πληρώνει σήμερα και αυτός τις συνέπειες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της διαπάλης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τις πρώτες ύλες, τους αγωγούς και δρόμους μεταφοράς, τις στρατιωτικές βάσεις, τα γεωπολιτικά στηρίγματα, τα μερίδια των αγορών.
Η κατάσταση, που διαμορφώνεται σήμερα στη Συρία, όχι μόνο δεν θα βάλει τέλος στα βάσανα των λαών της περιοχής, αλλά εγκυμονεί νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και πιθανές αλλαγές συνόρων, με νέους γύρους αιματηρών συγκρούσεων και νέα κύματα προσφύγων” τονίζει η ανακοίνωση.

“Η κυβέρνηση της ΝΔ χαιρέτισε την πτώση του Άσαντ, δηλαδή την κατάλυση της χώρας από τους τζιχαντιστές με τη στήριξη της Τουρκίας, του Ισραήλ και των ΗΠΑ, αναλαμβάνοντας μεγάλες ευθύνες. Για να μην διαταράξουν τη ΝΑΤΟϊκή γραμμή και την πολιτική των “ήρεμων νερών” με την Τουρκία, χαιρετίζουν την επέμβαση αυτών των δυνάμεων σε ξένη χώρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η υποκρισία της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του ΝΑΤΟϊκού τόξου ξεπερνάει κάθε όριο, αφού από τη μία καταγγέλλουν δήθεν τον “αναθεωρητισμό” κι από την άλλη τον νομιμοποιούν. Η στάση αυτή είναι μέρος της επικίνδυνης πολιτικής της κυβέρνησης και των άλλων ΝΑΤΟϊκών κομμάτων, που σέρνουν τη χώρα σε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπου διακυβεύονται τα συμφέροντα των καπιταλιστών του ευρωατλαντικού άξονα έναντι των ανταγωνιστικών συμφερόντων του υπό διαμόρφωση ευρασιατικού” επισημαίνει η ανακοίνωση του κόμματος και καταλήγει:

“Το ΚΚΕ τάσσεται στο πλευρό του λαού και των κομμουνιστών της Συρίας και τονίζει πως η πάλη ενάντια στα κοινωνικά αδιέξοδα της φτώχειας, της εξαθλίωσης των λαών, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, για να είναι αποτελεσματική πρέπει να στοχεύει το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και των μονοπωλίων, που τα γεννά και τα αναπαράγει”.

___902.gr
Σε εξέλιξη οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί με θύμα τους λαούς – “Ξέπλυμα» των τζιχαντιστών από χώρες της ΕΕ

 

Κ. Σημίτης: Συνεπής υπερασπιστής των θέσεων και των στόχων της αστικής πολιτικής

Ξεφυλλίζοντας τα περί Σημίτη ανάμεσα στις “κορυφαίες ειδήσεις” _του αστικού ηλεκτρονικού και μη τύπου διαβάσαμε για “μια αποτίμηση, μακριά από ύμνους και αναθέματα”… “ο Κώστας Σημίτης και το νόημα της ζωής του” “ο Κώστας και η μοναξιά του ανάμεσα στους σύγχρονους και τους επιγόνους” - Συνέντευξη “η διαδρομή, η δράση και η ζωή του σε σπάνιες εικόνες” “ο μεθοδικός πολιτικός που παραιτήθηκε τρεις φορές (!!!) και επανήλθε για να οδηγήσει την Ελλάδα στη Δύση (σσ. λες και ήμασταν ποτέ στην “ανατολή”) “το συγκινητικό αντίο από τον σωματοφύλακά του -Δεν είπες ούτε γεια … Με μια συγκινητική ανάρτηση τον αποχαιρέτησε ο συνεργάτης και επί χρόνια υπεύθυνος ασφαλείας του”, ακόμα και “ο Κ. Σημίτης εφάρμοσε στην πράξη την ανεξιθρησκία” (τίτλος γραμμένος μάλιστα και ανορθόγραφα ανεξιθρησκεία), με μπλα-μπλα κάθε είδους.

Εμείς προτού μπούμε στην ουσία της πολιτικής του _βλ τέλος ανάρτησης, που έχει να κάνει με τις κορυφαίες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, δυο λόγια “σε τίτλους” για τη ζωή του _ως “εκσυγχρονιστικός” πόλος εξουσίας με κύριο στόχο την οικονομική και πολιτική μεταρρύθμιση και την κοινωνική “σύγκλιση” με την Ευρώπη, υπέρ των μονοπωλίων και τσαλαπατώντας βάναυσα τη λαϊκή οικογένεια. Να θυμίσουμε ότι ως πρωθυπουργός προώθησε την ιδιωτικοποίηση του “μεγάλου” και “μικρού” ελληνικού δημόσιου τομέα, σύμφωνα με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ προσάρμοσε την πολιτική που διατηρούσε ψήγματα λεονταρισμών τύπου “βυθίσατε to Xora”, προκρίνοντας την πορεία προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση πάντα στα πλαίσια της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, παράλληλα με εφαρμογή μέτρων λιτότητας. Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του ολοκληρώθηκε η ένταξη της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση το 2001 και η είσοδος της Κύπρου στην ΕΕ το 2004.

Οι γονείς έλαβαν μέρος στην Εθνική Αντίσταση από τις τάξεις του Ε.Α.Μ. και αποστασιοποιήθηκαν μετά τον Δεκέμβρη του 44. Ο ίδιος σπούδασε νομικά σε Πανεπιστήμιο της Δυτικής Γερμανίας και οικονομικά στο London School of Economics & Political Science και διακρίθηκε για την αφοσίωση στην καπιταλιστική οικονομική διαχείριση (τον έκαναν αμέσως διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ το 1959). Αμέτοχος στα πολιτικά γεγονότα της χώρας μέχρι το 1967 (114 Ιουλιανά κλπ) πρωτοστάτησε το 1965 στην ίδρυση του Ομίλου Πολιτικής Έρευνας “Αλέξανδρος Παπαναστασίου” (διετέλεσε γραμματέας). Ο Όμιλος είχε ως στόχο τη “συστηματική μελέτη των σημαντικότερων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας και την ανάληψη πρωτοβουλιών για την αντιμετώπισή τους”.

Αρχείο Κώστα Σημίτη __αυτός στο κέντρο
ανάμεσα στον αδελφό του Σπύρο και στη μετέπειτα σύζυγό του, Δάφνη Αρκαδίου.
Η φωτογραφία, από το βιβλίο του "Δρόμοι ζωής"

 

 

                     __________________________

 Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στο πλευρό του Αντρέα Παπανδρέου … ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο κλπ. και κατά τη μεταπολίτευση με την κυβερνητική εναλλαγή και τα διάφορα “Καραμανλής ή τανκς” υπεύθυνος προπαγάνδας του κόμματος _θυμίζουμε την αφίσα που είχε κυκλοφορήσει με το σύνθημα “Όχι στην Ευρώπη των μονοπωλίων, ναι στην Ευρώπη των λαών”…

(παρένθεση)
Σύμφωνα με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ η αφίσα αυτή του στοίχισε τη βουλευτική έδρα, αφού ο Παπανδρέου τον απέκλεισε από τις λίστες των υποψηφίων. Στις δημόσιες δηλώσεις του αλλά και στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες του πάντα διατηρούσε τη γραμμή του κόμματος σε ό,τι αφορά την ΕΟΚ και τη γενική πολιτική. Ο Παπανδρέου βέβαια επανειλημμένα έχει τονίσει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν στρέφεται κατά της Ευρώπης, ούτε κατά της ΕΟΚ 100%, αλλά είναι αντίθετο μόνο στην πλήρη ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ.

Να θυμηθούμε μειδιώντας και την “Κατάρα ...στον λαδέμπορα _Μαλβίνα Κάραλη"

Αμέσως μετά την εκλογική νίκη του ΠΑ.ΣΟ.Κ (1981), με τον σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης, κλήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου να αναλάβει:

·        υπουργός Γεωργίας, από το 1981 ως το 1985, όπου και εξασφάλισε την επιτυχή ένταξη της ελληνικής γεωργίας στην ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική, καθώς και τον πολλαπλασιασμό των ενισχύσεων,

·        υπουργός Εθνικής Οικονομίας, από το 1985 ως το 1987, όπου και εφάρμοσε το πρώτο αυστηρό πρόγραμμα σταθεροποίησης, με ιδιαίτερα θετική επίπτωση στις μακροοικονομικές ανισορροπίες,

·        υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά τη διάρκεια της οικουμενικής κυβέρνησης, υπό την προεδρία του καθηγητή Ξενοφώντα Ζολώτα (Νοέμβριος 1989 - Φεβρουάριος 1990),

·        υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και υπουργός Εμπορίου ταυτόχρονα, από το 1993 ως το 1995. Κατά το διάστημα αυτό έθεσε το πλαίσιο μιας μακροχρόνιας πολιτικής ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

·        Εκλεγόταν βουλευτής συνεχώς από το 1985 μέχρι και το 2007.

Ο επίσημος δικτυακός τόπος του Κώστα Σημίτη
Βιογραφικό __Βουλή των Ελλήνων

ΚΚΕ: Συνεπής υπερασπιστής των θέσεων και των στόχων της αστικής πολιτικής
Σε ανακοίνωσή του για τον θάνατο του Κώστα Σημίτη το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει: «Το ΚΚΕ εκφράζει τα συλλυπητήριά του για τον θάνατο του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Υπήρξε ένας πολιτικός αντίπαλος που συνέδεσε το όνομά του με σημαντικά πολιτικά γεγονότα, υπερασπιζόμενος με συνέπεια τις θέσεις και τους στόχους της αστικής πολιτικής».
                          __________________________

Πέθανε ο Κ. Σημίτης,
πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ

Σε ηλικία 88 ετών πέθανε τα χαράματα της Κυριακής 5-Ιαν, ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Η κηδεία του θα γίνει αύριο Πέμπτη στις 12 μ., στη Μητρόπολη Αθηνών, δημοσία δαπάνη και με τιμές εν ενεργεία πρωθυπουργού, ενώ κηρύχθηκε και 4ήμερο πένθος. Με την πορεία του ως πρωθυπουργός την οκταετία 1996 - 2004, όπως και τις προηγούμενες δεκαετίες από υπουργικές θέσεις σε όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, υπηρέτησε απαρέγκλιτα τις θέσεις και τους στόχους της αστικής πολιτικής.

Ως πρωθυπουργός και ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, εξάλλου, ανέλαβε να προσαρμόσει τη σοσιαλδημοκρατία στις νέες απαιτήσεις της αστικής τάξης τη δεκαετία του '90 και στις αρχές του 2000, υλοποιώντας με συνέπεια την πολιτική του «Μάαστριχτ» και της ΕΕ, όπως και αυτή για την ένταξη της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας στην ΟΝΕ.

Όλα αυτά μεταφράστηκαν σε μεγάλο ξήλωμα κατακτήσεων των εργαζομένων, εισαγωγή των «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων που απογειώθηκαν στη συνέχεια και μέχρι τις μέρες μας, χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση με τους περιβόητους νόμους Γιαννίτση, υλοποίηση της ΚΑΠ που ξεκλήρισε εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες στην ύπαιθρο, αλλά και ένα σχολείο και πανεπιστήμιο ακόμα μεγαλύτερων ταξικών φραγμών, προσαρμοσμένο στις «ανάγκες» του κεφαλαίου, με τους νόμους Αρσένη, την ενσωμάτωση της «Μπολόνια» κ.ο.κ.

Παράλληλα, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ προχώρησαν και διάφορους αστικούς εκσυγχρονισμούς στο κράτος, ώστε αυτό να προσαρμόζεται πιο αποτελεσματικά στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου. Έβαλαν τα θεμέλια των ιδιωτικοποιήσεων και της «απελευθέρωσης» αλά ΕΕ σε μια σειρά τομείς, με τα γνωστά αποτελέσματα για τον λαό, ενώ «έτρεξαν» και μια σειρά έργα προκειμένου να υπηρετήσουν τον στόχο του κεφαλαίου για «πύλη εισόδου» προς τα Βαλκάνια και την ΕΕ.

Από κοντά και η προσπάθεια ενσωμάτωσης και εξαγοράς λαϊκών στρωμάτων, όπως και η καταστολή του εργατικού - λαϊκού κινήματος, που γνώρισε «μέρες δόξας», με χτυπήματα μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων, π.χ. των ναυτεργατών το 2001, «αναζωογόνηση» του Συνδικαλιστικού της Ασφάλειας, «αγροτοδικεία» και «μαθητοδικεία».
Στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, οι τότε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής και τον Κ. Σημίτη, ανέλαβαν ρόλο «εμπροσθοφυλακής» στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό στην περιοχή: Κόντρα στο λαϊκό αίσθημα πρωτοστάτησαν στην ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στη Γιουγκοσλαβία το 1999 και στη συνέχεια στη διαδικασία της ευρωατλαντικής «ολοκλήρωσης» στην περιοχή (π.χ. Σύνοδος Θεσσαλονίκης το 2003), όπου το ελληνικό κεφάλαιο «εφορμούσε» μετά τις ανατροπές και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας από τους ιμπεριαλιστές.
Στο πλαίσιο των ευρωατλαντικών σχεδιασμών, εξάλλου, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο έκαναν πολλά βήματα στο «γκριζάρισμα» του Αιγαίου, με τα Ιμια και το περιβόητο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», τη Συμφωνία της Μαδρίτης που αναγνώρισε «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο, την παράδοση του Οτσαλάν, όπως και με τη συμβολή της στην ένταξη της Κύπρου στην ιμπεριαλιστική ένωση της ΕΕ, με προμετωπίδα το ψέμα περί «επίλυσης του Κυπριακού».

Πάνω στα νέα τετελεσμένα που δημιούργησε η Συμφωνία της Μαδρίτης και τα οποία επέκτειναν όλες οι επόμενες κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) διεξάγεται σήμερα ο ελληνοτουρκικός διάλογος για διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά, που έχουν ανεξίτηλη τη σφραγίδα των ΝΑΤΟικών σχεδίων και οδηγούν σε συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου.

Διαγκωνίζονται
για την «πολιτική κληρονομιά» του

Για την «πολιτική κληρονομιά» του Σημίτη διαγκωνίζονται τα αστικά κόμματα, όπως προκύπτει από ανακοινώσεις και δηλώσεις τους για τον θάνατο του πρώην πρωθυπουργού, ερίζοντας για το χρίσμα του κεφαλαίου στον ρόλο του συνεχιστή στην εφαρμογή βαθιά αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων.

Πρώτη και καλύτερη η ΝΔ, με τον ίδιο τον Κυρ. Μητσοτάκη - ο οποίος αναμένεται να εκφωνήσει και επικήδειο στην κηδεία - να αναγνωρίζει στον εκλιπόντα ότι πέτυχε στρατηγικούς στόχους της ντόπιας αστικής τάξης, μιλώντας για έναν πρωθυπουργό που «συνόδευσε την Ελλάδα στα μεγάλα εθνικά της βήματα: Την ένταξη στην Ευρωζώνη και στο ευρώ και την είσοδο της Κύπρου στην Ευρώπη», ενώ ταυτόχρονα «έθεσε με τόλμη στο επίκεντρό της τη μεγάλη προσπάθεια του εκσυγχρονισμού της χώρας». «Ανεξάρτητα από πολιτικές διαφορές, νομίζω ότι αυτή η παρακαταθήκη του διατρέχει και σήμερα, ως κοινή διεκδίκηση, τα ζητούμενα της πατρίδας», πρόσθεσε ο Μητσοτάκης, παίρνοντας τη σκυτάλη από το ΠΑΣΟΚ σε αυτήν την επιταχυνόμενη πορεία καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Καρμπόν ήταν η δήλωση του Ν. Ανδρουλάκη, προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος είπε ότι ο εκλιπών «συνέδεσε την πρωθυπουργία του με κορυφαίες εθνικές επιτυχίες: Την ένταξη της χώρας στον σκληρό πυρήνα του ευρώ και την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, με άλυτο το Κυπριακό. Αλλά και με μακρόπνοα έργα υποδομών, που (...) ενίσχυσαν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας». Χαιρέτισε δε το γεγονός ότι ο Σημίτης «εργάστηκε για τη μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας».

Ο Ευ. Βενιζέλος δήλωσε ότι ο Σημίτης «έχει καταγραφεί στην κοινή συνείδηση ως εκφραστής του εκσυγχρονιστικού ρεύματος. Αγωνίστηκε σε όλη του τη ζωή για μια Ελλάδα που μπορεί να κινείται ισότιμα στην Ευρώπη και διεκδικεί τη θέση της στο διεθνές γίγνεσθαι έχοντας επίγνωση των συσχετισμών και των καταστάσεων». Στο ίδιο μήκος κύματος, η Ντ. Μπακογιάννη μίλησε για έναν πολιτικό που «υπήρξε συνεπής στις αρχές και στα πιστεύω του και αφήνει μεγάλη παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές».

Από τον ΣΥΡΙΖΑ - ο οποίος ως κυβέρνηση εγκολπώθηκε σειρά στελεχών του ΠΑΣΟΚ και εφάρμοσε τον πυρήνα των αντιλαϊκών του νόμων - ο Σ. Φάμελλος δήλωσε ότι ο Σημίτης «συνέδεσε το όνομά του με κρίσιμες στιγμές της χώρας μας» και «είχε πλούσιο κοινοβουλευτικό έργο». «Για την Αριστερά υπήρξε πολιτικός αντίπαλος και έχουν καταγραφεί οι διαφωνίες και η κριτική μας στην πολιτική του δράση, ιδιαίτερα την περίοδο της πρωθυπουργίας του», ισχυρίστηκε, για να κλείσει τονίζοντας ότι «οφείλουμε να τον αποχαιρετήσουμε με σεβασμό και να κρατήσουμε τα συμπεράσματα για τις πολιτικές που πρέπει να αλλάξουμε ή να ενισχύσουμε».

Ο δε Αλ. Τσίπρας έγραψε ότι ο Σημίτης «συνέδεσε το όνομά του με το δικό του όραμα για τον εκσυγχρονισμό, που καθόρισε τόσο την οικονομική εξέλιξη της χώρας όσο και τη φυσιογνωμία του πολιτικού της συστήματος. Ιδίως, δε, με την απόφασή του για την είσοδο στην Ευρωζώνη, που είχε σημαντικά οφέλη αλλά και σοβαρότατες οικονομικές συνέπειες, μετέπειτα», βάζοντας και κάποιες πινελιές κριτικής στο πώς υπηρετήθηκαν μακροπρόθεσμα στόχοι του ντόπιου κεφαλαίου. Μίλησε εξάλλου για «σημαντική παρακαταθήκη στην εξωτερική μας πολιτική» που «αφήνει με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, καθώς και την έναρξη της ευρωπαϊκής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων με την ατζέντα της Θεσσαλονίκης», έχοντας άλλωστε πιάσει το νήμα με την ευρωατλαντικής κοπής Συμφωνία των Πρεσπών.

Ο Κυρ. Βελόπουλος αναφέρεται στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και ιδιαίτερα στα Ελληνοτουρκικά, χωρίς να πει «κιχ» για τον ρόλο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ενώ αντίστοιχη γαργάρα έκανε και για το ευρωατλαντικό έγκλημα στη Γιουγκοσλαβία.

Ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλ. Χαρίτσης, έγραψε ότι ο Σημίτης «άφησε το δικό του αποτύπωμα στη νεότερη πολιτική Ιστορία», ενώ ξεπλένοντας τη σαπίλα της σοσιαλδημοκρατίας πρόσθεσε ότι «ως πρωθυπουργός ταυτίστηκε με την υιοθέτηση από το ΠΑΣΟΚ νεοφιλελεύθερων πολιτικών, στο πλαίσιο της ιδεολογικής μετάλλαξης της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας».

Το κόμμα της Ζ. Κωνσταντοπούλου σε ανακοίνωσή του επιφυλάσσεται να «ενημερώσει», όπως γράφει, «τις επόμενες μέρες» «για το ιστορικό του αποτύπωμα, όπως εκτέλεσε τον εκσυγχρονισμό και για τις αποφάσεις που σημάδεψαν βαθιά τη χώρα μας και τους πολίτες της σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, δημοσιονομικό, στρατιωτικό επίπεδο, όπως και τη θέση της στο διεθνές τοπίο».