Εξάλειψη της ανεργίας στην ΕΣΣΔ: η εργατική τάξη κυρίαρχη από τα πρώτα χρόνια της σοβιετικής εξουσίας

Ποιο ήταν το κατασυκοφαντημένο από αστούς και οπορτουνιστές σοβιετικό μοντέλο; -που απ' τη σκοπιά τους, οι καπιταλιστές έχουν κάθε λόγο να το ξορκίζουν...

Προσπαθώντας να εκτονώσουν ανώδυνα για τον καπιταλισμό τη διογκούμενη οργή του απλού πολίτη του λένε:

Δικαίωμά σου να φωνάζεις στις πλατείες, να βρίζεις τους κλέφτες, τους διαπλεκόμενους, τα λαμόγια, που ευθύνονται για την κρίση.

Πρόσεξε όμως...

...
''τα πάντα πράξε και τα πάντα φτύσε

μονάχα μαύρε κόκκινος μην είσαι"...

                (Βάρναλης «Ελεύθερος Κόσμος»).

Να δυναμώσει ο διεκδικητικός αγώνας -
Απεργιακός ξεσηκωμός παντού
και όλοι στο συλλαλητήριο στη ΔΕΘ

Αποδεικνύεται ακόμα μια φορά ότι οι καπιταλιστές γνωρίζουν καλά από τι κινδυνεύουν.
Ζητούμενο είναι να το μάθουν και οι εργάτες που αργά ή γρήγορα θα μετατρέψουν την οργή τους σε συνειδητή - οργανωμένη ταξική πάλη, για να πουν τον τελευταίο λόγο...

ΕΣΣΔ 1917

Παρά τον εμφύλιο πόλεμο, η κυβέρνηση του νεαρού σοβιετικού κράτους υιοθετεί πολλές νομοθετικές πράξεις για ζητήματα που σχετίζονται με τη δημιουργία ενός συστήματος κρατικών οργάνων που επιλύουν σημαντικά προβλήματα όπως η εργασιακή διαμεσολάβηση, η ανακατανομή της εργασίας, η παροχή βοήθειας σε ανέργους η απασχόληση και η κατάρτιση των νέων.

(1917-1920)
Με διάταγμα της Πανρωσικής Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής και του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων (ВЦИК \ СНК РСФСР) 2-Δεκ-1917 δημιουργήθηκε το Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Οικονομίας ως το κεντρικό οικονομικό όργανο της χώρας

1. Τα κύρια καθήκοντά του ήταν η οργάνωση της εθνικής οικονομίας και η ανάπτυξη γενικών κανόνων και σχεδίων για τη ρύθμιση της οικονομικής ζωής

2. Στις 23-Δεκ-1917 το Ανώτατο Οικονομικό Συμβούλιο ενέκρινε τον κανονισμό «Περί οργανώσεως τοπικών οικονομικών συμβουλίων (совнархозах \ σοβναρκχόζ)». Δημιουργήθηκαν επαρχιακά (περιφερειακά), επαρχιακά,  περιφερειακά και περιοχών οικονομικά συμβούλια ως τμήματα των αντίστοιχων Σοβιέτ «βουλευτών Εργατών, Στρατιωτών και Αγροτών» με υπαγωγή στο Ανώτατο Οικονομικό Συμβούλιο. Έπρεπε να οργανώσουν και να ρυθμίσουν την οικονομική ζωή στην επικράτεια υπό τη δικαιοδοσία τους σύμφωνα με τα εθνικά και τοπικά συμφέροντα και να λάβουν μέτρα για την εξάλειψη της ανεργίας

3.Για πραγματική βοήθεια στους ανέργους, στις 11- Δεκ-1917, η Πανρωσική Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή και το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων της RSFSR (ВЦИК & СНК РСФСР) ενέκριναν τους κανονισμούς για την ασφάλιση σε περίπτωση ανεργίας

4. Αυτός ο κανονισμός εισήγαγε ασφάλιση για όλους τους μισθωτούς εργαζόμενους χωρίς διάκριση φύλου, ηλικίας, εθνικότητας, τόπου και χαρακτηριστικών.

Τα έξοδα ασφάλισης ανεργίας επιβαρύνουν τις  επιχειρήσεις με εισφορές στα ταμεία ανεργίας σε % όχι χαμηλότερο από το 3% των μισθών των μόνιμων εργαζομένων και το 5% των αποδοχών των εποχικών. Στη βάση τους δημιουργήθηκε το Πανρωσικό Ταμείο Ανεργίας

5. – εργατικός έλεγχος

Η ασφάλιση ανεργίας χορηγήθηκε από τοπικά ταμεία ανεργίας. Η επιτροπή επικεφαλής του ταμείου αποτελείτο από εκπροσώπους τοπικών εργαζομένων, επαγγελματικών και ασφαλιστικών οργανώσεων. Η συγκρότηση ταμείων ανεργίας ανατέθηκε στα συνδικάτα, δηλαδή η ασφάλιση ανεργίας πέρασε στα χέρια των εργαζομένων

6. Κατά τη γνώμη μας, η αξία αυτής της κανονιστικής πράξης έγκειται στο γεγονός ότι έχει γίνει η βάση για την οργάνωση της κοινωνικής προστασίας των ανέργων. Οι Κανονισμοί Ασφάλισης Ανεργίας εισήγαγαν την έννοια του «άνεργου». προβλέφθηκε ότι η διάρκεια της ανεργίας θα έπρεπε να καθορίζεται από τα τοπικά ταμεία ανεργίας μέσω των ανταλλαγών εργασίας και των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Θα πρέπει επίσης να καθορίσουν το επίπεδο των επιδομάτων ανεργίας

Βλ.: 1. Διατάγματα της σοβιετικής εξουσίας- έγγραφα. - Μόσχα, 1957. Τ. 1. Σελ. 172-174 ^# 2 Gimpelson E.G. Μεγάλος Οκτώβριος και η διαμόρφωση του σοβιετικού συστήματος διαχείρισης της εθνικής οικονομίας. - Μόσχα, 1977 Σελ. 17-18 ^# 3. Suvorov K.I. Η ιστορική εμπειρία του ΚΚΣΕ στην εξάλειψη της ανεργίας (1917-1930). – 1968 \ Σελ. 41-42 ^# 4 Διατάγματα της σοβιετικής εξουσίας (στα ρώσικα) Τ. 1. Σελ. 200-204 ^# Suvorov K.I. Διάταγμα. όπ. σελ. 55-56.

7. Η ανάλυση αυτού και άλλων κανονιστικών εγγράφων μας επιτρέπει να βγάλουμε ένα σαφές συμπέρασμα ότι ουσιαστικά έθεσαν τα θεμέλια για την εγχώρια υποχρεωτική ασφάλιση.

Καταπολέμηση ανεργίας

Οι άνεργοι είχαν συνεχή κρατική προσοχή. Οι Λαϊκές Επιτροπές Εργασίας της RSFSR – εφεξής NCT (Народный комиссариат труда РСФСР [далее — НКТ]) σημείωσε ότι ένα από τα κύρια καθήκοντα για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι η σωστή κατανομή της εργασίας στη χώρα. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν φορείς που να τηρούν αρχεία όλων των ανέργων, να μελετούν την τοπική αγορά εργασίας – στα πλαίσια και των πλάνων. Ως προς αυτό, τα CNT, με επιστολή στις 26-Ιαν-1918, ζητά από τα Σοβιέτ, μαζί με τα συνδικάτα, να ξεκινήσουν την άμεση οργάνωση των «τοπικών ανταλλαγών εργασίας».

Για τον προσδιορισμό του αριθμού των ανέργων και της σύνθεσής τους, στις 31-Ιαν-1918, το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων εξέδωσε διάταγμα "Περί ανταλλαγών εργασίας", σύμφωνα με το οποίο ιδρύθηκαν τοπικά και περιφερειακά σχετικά γραφεία μα αρχείο όλων των ατόμων που είχαν ανάγκη δουλειάς σε μια δεδομένη περιοχή. καταχωρημένες αιτήσεις για εργατικό δυναμικό παρέχοντας υπηρεσίες διαμεσολάβησης για προσλήψεις· Διεξήγαγε στατιστικές σχετικά με την προσφορά και τη ζήτηση εργασίας· συνέλεγε πληροφορίες για την τοπική αγορά, παρείχε κοινωνική βοήθεια σε ανέργους, διοργάνωσε καντίνες και ξενώνες για αυτούς.

Οι διατάξεις του Διατάγματος έδιναν εντολή για  γενική εφαρμογή .

Σημειωτέον ότι σε σχέση με αυτήν την κανονιστική πράξη εκκαθαρίστηκαν όλοι οι ιδιωτικοί καπιταλιστικοί ενδιάμεσοι θεσμοί «μίσθωσης εργατών» και έγιναν οι μοναδικοί και συγκεντρωτικοί οργανισμοί που ήταν υπεύθυνοι για την πρόσληψη εργατικού δυναμικού.

Τηρούσαν αρχεία ανέργων και τους εξέδιδαν κατάλληλες βεβαιώσεις λήψης επιδόματος ανεργίας, ρύθμισαν τη ζήτηση και την προσφορά εργασίας στο χωράφι.

Το πρώτο 6μηνο του 1918 έγινε η οργανωτική περίοδος για τη δημιουργία αυτών των «ανταλλαγών» όταν εγγράφηκαν σχεδόν όλοι οι άνεργοι .

Τα μέτρα που έλαβε το σοσιαλιστικό κράτος ήταν απαραίτητα: στις αρχές του 1918, κατά την περίοδο του μαζικού κλεισίματος των επιχειρήσεων και της επιστροφής των στρατιωτών από το μέτωπο, ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε σημαντικά:

Αυτό το «σημαντικά» έχει να κάνει με τη σοσιαλιστική οπτική …σε ένα κράτος εκατομμυρίων το Δεκέμβρη του 1917, υπήρχαν 164.670 άνεργοι, που μέχρι τις 10 Απριλίου 1918 έγινε 324.000 –ενδεικτικά λιγότεροι από 100.000 στην περιοχή της Μόσχας, που μετρούσε ήδη πάνω από 2.000.000 πληθυσμό.

Μέχρι την 1η Απριλίου 1918, επιχειρήσεις όπως «Арсенал Петра Великого» το εργοστάσιο όπλων, φυσιγγίων, μετάλλων -«Οπλοστάσιο του Μεγάλου Πέτρου», στο  Λένινγκραντ, το ναυπηγικό και μηχανολογικό εργοστάσιο της Βαλτικής, το εργοστάσιο «Треугольник» κλπ. έκλεισαν και  176.392 εργάτες έχασαν τη δουλειά τους. 1η Μάη 1918, 44.025 ήταν εγγεγραμμένοι στο εκεί ταμείο ανεργίας και στις 20 Μαΐου υπήρχαν ήδη 72.220

Μέχρι το καλοκαίρι του 1918, το Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Οικονομίας πέρασε από την εθνικοποίηση μεμονωμένων επιχειρήσεων και μετοχικών εταιρειών στην εθνικοποίηση ολόκληρων βιομηχανιών, δηλαδή οργανώθηκε η βιομηχανική παραγωγική βάση στη χώρα.

Την 1η Ιούνη κρατικοποιήθηκαν περισσότερες από 500 επιχειρήσεις, στις 31 Αυγούστου 1918 ο αριθμός τους έφτασε τις 3.000_

Στις 23 Ιουνίου 1918, η Ολομέλεια του Συμβουλίου Συνδικάτων της Μόσχας εξέδωσε απόφαση «Περί κατανομής των ανέργων», που καθόριζε ότι «ένας άνεργος εγγεγραμμένος στο ταμείο δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί θέση εργασίας που του προσφέρεται, με τη φύση και τις προϋποθέσεις «να αντιστοιχούν και να καθορίζονται από το αντίστοιχο συνδικαλιστικό σωματείο».

Κατά την κατάρτιση και την εφαρμογή σχεδίων στον τομέα της οικονομικής οικοδόμησης, τα όργανα της σοβιετικής εξουσίας, τόσο στο κέντρο όσο και στην περιφέρεια χρησιμοποιούσαν την εργασία των ανέργων στα μεγάλα δημόσια έργα, δίνοντας ανάσα πνοή στους εργάτες αλλά και στο σοσιαλιστικό σχεδιασμό. Κάτω από την Επιτροπή Κρατικών Κατασκευών του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Οικονομίας, με το Διάταγμα του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων της 9ης Μαΐου 1918 "Σχετικά με την Επιτροπή Κρατικών Κατασκευών" δημιουργήθηκε ένα ειδικό όργανο - το Προσωρινό Συμβούλιο Δημοσίων Έργων, που –στα πλαίσια των πλάνων σχεδίαζε τα έργα αυτά σε εθνική κλίμακα.

Κεντρική θέση στην εργατική νομοθεσία
από τα πρώτα χρόνια της σοβιετικής εξουσίας
είχε το σοσιαλιστικό Σύνταγμα

Η Ρωσική Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Σοβιετική Δημοκρατία αναγνωρίζει την εργασία ως καθήκον όλων των πολιτών της και –παράλληλα με την όλο και περισσότερο αυξημένη προστασία των ανέργων διακηρύσσει το σύνθημα: «Не трудящийся да не ест!» -όποιος δε δουλεύει δεν τρώει!

Ήταν το πρώτο Σύνταγμα που καθόρισε τη δημιουργία του σοβιετικού κράτους μέσω καταστροφής των παρασιτικών στρωμάτων της κοινωνίας και οργάνωσης της οικονομίας με βάση καθολική εργατική προσφορά –«στον καθένα ανάλογα με τη δουλειά του» -πάντα στην κομμουνιστική προοπτική «ο καθένας ανάλογα με τις ανάγκες του».

Κατέρρευσαν τότε και οι αυταπάτες ορισμένων ότι «η εργασία θα ρυθμιζόταν με εθελοντική αυτοπειθαρχία της εργατικής τάξης» μαζί με τις ελπίδες ότι «ο εξαναγκασμός θα εφαρμοζόταν μόνο στους γαιοκτήμονες και την αστική τάξη»

Φυσικά δεν ήταν δυνατό να εξαλειφθεί η ανεργία το 1918, όταν περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο αναζητούσαν με τον άλφα ή βήτα τρόπο εργασία το 1918 επιβεβαιώνοντας την ανάγκη συνέχισης της λήψης μέτρων για την εξάλειψη της ανεργίας.

Πηγή
Н.П. ФОФАНОВА (Ν.Π. ΦΟΦΑΝΟΒΑ), υποψήφια νομικών επιστημών, αναπληρώτρια καθηγήτρια, προϊσταμένη НОУ ВПО «Международный институт бизнес-образования»Τμήμα Επιστημών Αστικού Δικαίου του NOU HPE "Διεθνές Ινστιτούτο Επιχειρηματικής Εκπαίδευσης" (Μουρμάνσκ) \ fofanova.nat@mail.ru

Μετά ήρθε η αναγκαστική –κατά Λένιν
περίοδος της ΝΕΠ μέχρι το 1932 όταν
–επί Στάλιν  η ανεργία εξαφανίζεται

Από το 1929 καθιερώνεται το 7ωρο στην ημερήσια εργασία, όταν οι εργάτες στις καπιταλιστικές χώρες (όσοι δούλευαν) δούλευαν 10, 12 ή 14 ώρες.

Το εθνικό εισόδημα από 35 δισ. ρούβλια το 1930 ανεβαίνει στα 50 δισ. ρούβλια το 1933 δηλ. αυξήθηκε κατά 42,85%.

Ο χρονιάτικος μισθός των βιομηχανικών εργατών από 991 ρούβλια που ήταν το 1930 ανεβαίνει στα 1.519 ρούβλια το 1933 δηλ. αυξήθηκε κατά 53,27%. Να τονιστεί επίσης ότι σημαντική επίδραση στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου, ήταν η φροντίδα του Σοσιαλιστικού Κράτους (δωρεάν σύστημα Υγείας, Παιδείας, πάμφθηνη στέγη - θέρμανση - μεταφορές - διακοπές κ.λπ.).

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί και η δυνατότητα ανώτατων σπουδών των νέων. Στην ΕΣΣΔ το 1929 - 33 το ποσοστό των εργατών που φοιτούσε στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ήταν 51,4% και εργαζομένων αγροτών 16,5%!

Την ίδια περίοδο, στη Γερμανία οι εργάτες που φοιτούσαν στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ήταν μόλις 3,2% και οι αγρότες 2,4%. (βλ. «Άπαντα Στάλιν» τ. 13ος- Λογοδοσία στο 17ο Συνέδριο του ΚΚμπ.)

Επίσης, χαρακτηριστικά παραδείγματα για τις κυρίαρχες αξίες σε καπιταλισμό και σοσιαλισμό είναι τα παρακάτω:

Στις ΗΠΑ την προαναφερθείσα περίοδο, για να κρατηθούν ψηλά οι τιμές, έκαιγαν καλαμπόκι αντί για κάρβουνο, ενώ στη Βραζιλία, για τον ίδιο λόγο πετάχτηκαν στη θάλασσα 2.000.000 σακιά καφέ! Στον καπιταλισμό ακόμα και όταν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού λιμοκτονούν, η καταστροφή τροφίμων είναι απόλυτα επιτρεπτή ενέργεια ενταγμένη στη λογική της ελεύθερης αγοράς, της ανταγωνιστικότητας και του καπιταλιστικού κέρδους.

Αντίθετα, η απόκρυψη ή καταστροφή σιτηρών στο σοσιαλισμό από τους κουλάκους (μεγαλοαγρότες) για κερδοσκοπικούς λόγους, αποτελούσε εγκληματική πράξη κατά του κοινωνικού συνόλου και οδηγούσε στην εξορία ή στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι στον καπιταλισμό κυρίαρχη αξία και οδηγός είναι το καπιταλιστικό κέρδος, ενώ στο σοσιαλισμό κυρίαρχη αξία είναι η ικανοποίηση των αναγκών του κοινωνικού συνόλου.

Από όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, δεν πέρασε τα σύνορα της ΕΣΣΔ. Αποδεικνύεται έτσι και με ιστορικά γεγονότα ότι στο σοσιαλιστικό τρόπο ανάπτυξης της κοινωνίας δεν μπορεί να υπάρξουν κρίσεις!

• Δείτε και ΜΕΓΑΛΗ ΟΧΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ - Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ του ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ
• Αφιέρωμα “Ριζοσπάστη” στα 30 χρόνια από τη διάλυση της ΕΣΣΔ

«Το Κράτος ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ, 🎈🎈 Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΣ ΛΑΟΣ»
Προστατεύοντας του ανέργους
(Ντοκουμέντο από τα πρώτα διατάγματα της Σοβιετικής Ρωσίας)
🔻🔻 ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ

Από τις πρώτες φροντίδες της νεαρής σοβιετικής εξουσίας εκτός από τα διατάγματα για τη ΕΙΡΗΝΗ και τη ΓΗ ήταν η αντιμετώπιση των ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ, του αγώνα ουσιαστικά ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ του λαού που ανάμεσα στα κύρια μέτωπα ήταν η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ (που φυσικά με το προχώρημα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης έπαψαν να υπάρχουν στα τέλη του ’20 ενώ ο τελευταίος επίσημα άνεργος καταγράφηκε το 1930). Και φυσικά όλα αυτά ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΥΝΕΧΙΣΗΣ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ κλπ.

ℹ️ Να θυμίσουμε απλά ότι στα μέσα του Νοέμβρη (με το παλιό ημερολόγιο) η σοβιετική εξουσία πήρε στα χέρια της την Κρατική Τράπεζα και συνέχεια ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕ το ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, δημοσίευσε τον «Κανονισμό του εργατικού ελέγχου» (την ίδια περίοδο), ξεκίνησε και η ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, ενώ τον Δεκέμβρη ιδρύθηκε το Ανώτατο Συμβούλιο Λαϊκής Οικονομίας.

ℹ️ Με ημερομηνία: 1917.12.11 δημοσιεύεται από τη νεαρή Σοβιετική εξουσία απόφαση για την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ. Παραθέτουμε (σε αρκετή πιστή μετάφραση) αποσπάσματα από το  ντοκουμέντο θέλοντας ταυτόχρονα να δείξουμε την φροντίδα της νεαρής σοβιετικής εξουσίας ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ που ΚΑΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΓΙΓΑΝΤΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ:

«Άρθρο αριθ. 111.
🎈Πρόβλεψη ασφάλισης κατά της ανεργίας.
✔️ 1) Το παρόν καταστατικό εκτείνεται σε ολόκληρη την επικράτεια της Ρωσικής Δημοκρατίας και σε όλα τα πρόσωπα, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΦΥΛΟΥ ή ΗΛΙΚΙΑΣ, που απασχολούνται σε οποιονδήποτε κλάδο της οικονομίας, ανεξαρτήτως της φύσης τους και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το αν απασχολούνται από ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ή ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ φορείς ή από ΙΔΙΩΤΕΣ.

⛔2) Η παρούσα διάταξη ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ στα πρόσωπα των οποίων οι τακτικές αποδοχές ΥΠΕΡΒΑΙΝΟΥΝ το τριπλάσιο του μέσου όρου των αποδοχών των εργαζομένων της εν λόγω περιοχής, όπως αυτός καθορίζεται από τα τοπικά ή περιφερειακά συμβούλια των συνδικαλιστικών οργανώσεων.

ℹ️ 3) Ως ΑΝΕΡΓΟΣ ΟΡΙΖΕΤΑΙ κάθε ικανό προς εργασία πρόσωπο, του οποίου η κύρια πηγή διαβίωσης είναι η μισθωτή εργασία, το οποίο δεν μπορεί να βρει εργασία με το % αμοιβής που καθορίζεται από τις αντίστοιχες ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ή, ελλείψει αυτών, από το γραφείο εργασίας και το οποίο είναι εγγεγραμμένο στα τοπικά γραφεία εργασίας ή στις συνδικαλιστικές οργανώσεις ή, ελλείψει αυτών, στις ασφαλιστικές εταιρείες ασθενείας.

▪️♦️Σημείωση.
Τα άτομα που χάνουν τις αποδοχές τους λόγω ΛΟΥΚΕΤΟΥ θεωρούνται ΑΝΕΡΓΟΙ.

⚠️ 4) ΔΕΝ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ κατά την έννοια της παρούσας διάταξης: α) πρόσωπα που χάνουν την εργασία τους χωρίς απώλεια αποδοχών, β) πρόσωπα που διαπιστώνεται από το τοπικό ταμείο ανεργίας ή τα εξουσιοδοτημένα όργανά του ότι εγκατέλειψαν την προηγούμενη εργασία τους χωρίς βάσιμο λόγο ή ότι ξεκινούν νέα ή ότι δεν έχουν ανάγκη παροχών κατά το χρόνο αυτό.
(…).
7) Μέχρις ότου καταργηθεί ο φόρος αυτός, τα κεφάλαια για τις ασφαλιστικές παροχές προς τους ανέργους προέρχονται από την ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ή ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΙΣΦΟΡΑ.
(…)
11) Οι εισφορές πρέπει να καταβάλλονται από τους εργοδότες στο τοπικό ταμείο ασφάλισης ανεργίας εντός μίας εβδομάδας από την ημερομηνία καταβολής των αποδοχών. Εάν το ποσό δεν καταβληθεί εμπρόθεσμα, οι εργοδότες υπόκεινται σε καταλογισμό με απόφαση του Επιτρόπου Εργασίας για αδιαμφισβήτητη δημόσια επιβάρυνση, με πρόστιμο 10% ανά μήνα επί του μη καταβληθέντος ποσού, υπολογίζοντας κάθε ελλιπή μήνα ως πλήρη μήνα, υπέρ του Ταμείου Ανεργίας.
(…)

16) Εάν ένας άνεργος, ο οποίος δεν δικαιούται υποστήριξη από το ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ, αρρωστήσει, το τοπικό ταμείο ασφάλισης (ασθενείας) συμφωνεί να τον υποστηρίξει κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του και να χρεώσει το τοπικό ταμείο ανεργίας.

17) Σε κάθε πόλη ή χωριό με περισσότερους από είκοσι χιλιάδες κατοίκους δημιουργείται αμέσως τοπικό ταμείο ανεργίας. Ιδρύονται και άλλα τοπικά ταμεία ασφάλισης ανεργίας, καθένα από τα οποία καλύπτει ορισμένη περιφέρεια, τα εδαφικά όρια της οποίας εγκρίνονται από το Κεντρικό Συμβούλιο Ασφάλισης Ανεργίας κατόπιν πρότασης του Επαρχιακού Συμβουλίου Ασφάλισης Ανεργίας.

18) Τα τοπικά ταμεία ασφάλισης ανεργίας έχουν το δικαίωμα να σχηματίζουν συνδικάτα και να συνάπτουν συμφωνίες τόσο μεταξύ τους όσο και με άλλες οργανώσεις και ιδρύματα.

(…)
⚠️28) Ο παρών κανονισμός τίθεται αμέσως σε ισχύ και δημοσιεύεται τηλεγραφικά. Η παράβαση των διατάξεων αυτών τιμωρείται από το δικαστήριο με φυλάκιση μέχρι ενός έτους.

Πρόεδρος της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής, Sverdlov.
Πρόεδρος του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων, Β.Ουλιάνοφ (ΛΕΝΙΝ).
Λαϊκός Επίτροπος Εργασίας A. Shlyapnikov.
Διευθυντής του τμήματος Σοβιετικών Υποθέσεων Vlad. Bonch-Bruyevich.
Γραμματέας του Σοβιέτ N. Gorbunov.

11-Δεκ-1917
(Δημοσιεύθηκε στο αριθμ. 31^ο τεύχος της Εφημερίδας της Προσωρινής Κυβέρνησης των Εργατών και των Αγροτών της 13ης Δεκεμβρίου 1917).

Πηγή ο φίλος Αλέκος Χατζηκώστας // στο "Ατέχνως"