Ο Γκορμπατσόφ πέθανε - Η μνήμη του θα μείνει συνώνυμη της προδοσίας

🤓 Δεν αξίζει ούτε καν αναφορά στο 💀 θάνατο Γκορμπατσόφ -αυτού που πρόδωσε τις ελπίδες των λαών

◾ Πέθανε λοιπόν ο ΘΛΙΒΕΡΟΣ ΚΟΜΠΑΡΣΟΣ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ που με κυνική θρασύτητα, δήλωνε ξεδιάντροπα: “ΣΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΕΝΑΝ ΣΤΟΧΟ ΕΙΧΑ, ΝΑ ΕΞΟΛΟΘΡΕΨΩ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ».

◾ Ο σύγχρονος Εφιάλτης που μαζί με τον Γιέλτσιν κάνανε το μεγάλο έγκλημα σε βάρος όχι μόνο της πατρίδας τους και του σοβιετικού λαού αλλά και όλων των λαών του πλανήτη μας. Οι συνέπειες της προδοσίας του βαρύνουν αρνητικά την πορεία ολάκερης της ανθρωπότητας.

◾ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ
ΣΥΝΩΝΥΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

🕷️ Κατάφερε να ανελιχθεί στην κομματική ιεραρχία, περνώντας από διάφορες θέσεις. Το 1971 εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, το 1978 γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής και το 1979 αναπληρωματικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Τον Οκτώβριο του 1980 έγινε τακτικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου και τον Μάρτιο του 1985, έπειτα από τον θάνατο του Κ. Τσερνιένκο, εκλέχθηκε γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ, στις 11 Μαρτίου 1985.

🕷️ Ως ΓΓ του ΚΚΣΕ εγκαινίασε την περίφημη ΠΕΡΕΣΤΡΟΙΚΑ, την οποία εμφάνισε αρχικά με τα συνθήματα της «ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ και ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ» του σοσιαλισμού και ως ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟΥ στα υπαρκτά την εποχή εκείνη, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
👉 Σχετικά γρήγορα, ωστόσο, άρχισε να αποκαλύπτεται το πραγματικό, αντεπαναστατικό της πρόσωπο, καθώς η συγκεκριμενοποίηση και πρακτική εφαρμογή των αρχικών συνθημάτων έπαιρνε το περιεχόμενο «μεταρρυθμίσεων» και μέτρων, που έθιγαν και έτειναν να ανατρέψουν καίριους και θεμελιακούς τομείς της σοσιαλιστικής κοινωνίας, τόσο στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος όσο και σ’ αυτό της οικονομίας.
🏴‍☠️ Η ουσία των «μεταρρυθμίσεων» Γκορμπατσόφ ήταν το ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ με αφετηρία την αγροτική οικονομία και με σαφή πρόθεση την επέκταση σε όλους τους τομείς. Απέβλεπαν στην εξάλειψη της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, στην κατάργηση του σοσιαλιστικού σχεδιασμού, στην αποδιάρθρωση του συστήματος κατανομής και διανομής των καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών. Επρόκειτο ουσιαστικά για πολιτική εξαγωγής της αντεπανάστασης με μέτρα και επιλογές που αναιρούσαν τον προλεταριακό διεθνισμό,τις αδελφικές, ισότιμες σχέσεις στα πλαίσια του σοσιαλιστικού καταμερισμού. 

Δείτε Ριζοσπάστης \ Μ. Γκορμπατσόφ «Στόχος της ζωής μου ήταν η εξολόθρευση του κομμουνισμού»
(παρέμβαση που έκανε κατά τη διάρκεια σεμιναρίου σε Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο, στην Τουρκία).
Την ίδια παρέμβαση, δημοσίευσε η εφημερίδα «Πράβντα Ποσί» στις 26 Ιουλίου του 2000.

🏴 Η ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ βοηθήθηκε αποφασιστικά με την καθολική ανάμειξη των ιμπεριαλιστικών χωρών, των κυβερνήσεών τους και των μυστικών τους υπηρεσιών, που προφανώς διέθεταν στα χέρια τους στοιχεία και ανθρώπους — όργανα για την υλοποίηση των σχεδίων τους.
Στο πλαίσιο αυτό, η εξωτερική πολιτική Γκορμπατσόφ προσανατολίστηκε προς την στενότερη συνεργασία με τις ΗΠΑ και άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες.
🏴 Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Μ. Γκορμπατσόφ στήριξε τις «μεταρρυθμίσεις» οπορτουνιστικών ηγεσιών σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, βάζοντας ουσιαστικά πλάτη στην επικράτηση αντεπαναστατικών στοιχείων με συνεπακόλουθο την ανατροπή του σοσιαλισμού.
🏴 Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, εγκαταλείφθηκε ταχύτατα η σοσιαλδημοκρατική προσέγγιση περί «οικονομίας της σχεδιοποιημένης αγοράς» (πλατφόρμα της KE του KKΣE για το 28ο Συνέδριο) υπέρ της θέσης για «οικονομία της ρυθμιζόμενης αγοράς» και στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από την «οικονομία της ελεύθερης αγοράς».
Mε τη μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος του 1988, το σύστημα των Σοβιέτ — που είχε σταδιακά υπονομευτεί τα προηγούμενα χρόνια — εκφυλίστηκε σε αστικό κοινοβουλευτικό όργανο με διαχωρισμό των εκτελεστικών και νομοθετικών λειτουργιών, μονιμότητα στη θητεία, υπονόμευση της ανακλητότητας, υψηλές αμοιβές κ.ά.

🔻🔻 Παρά τις προσπάθειες ορισμένων συνεπών κομμουνιστικών δυνάμεων εντός του ΚΚΣΕ να αποτραπεί η πορεία που είχε χαράξει η περεστρόικα, η αντεπαναστατική διαδικασία στην ΕΣΣΔ κορυφώθηκε το 1991. Στις 22 Δεκέμβρη 1991 οι ηγεσίες τριών από τις μεγαλύτερες Σοβιετικές Δημοκρατίες αποφάσισαν τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Είχε προηγηθεί το καλοκαίρι του ’91 η απαγόρευση του ΚΚΣΕ. Στις 25 Δεκέμβρη του ’91 ο Γκορμπατσόφ ανακοίνωσε την παραίτησή του από Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης. Το βράδυ της 26 Δεκέμβρη 1991 η κόκκινη σημαία έπαψε να κυματίζει στο Κρεμλίνο.
_____________

Σχετικά με τις εικόνες©®™
Ο Γκόρμπυ εκτός από πολιτικός σπόνσορας του ιμπεριαλισμού υπήρξε και σπόνσορας -με το αζημίωτο μεγάλων καπιταλιστικών πολυεθνικών κολοσσών (Luis Vuitton κλπ) του έλεγαν μάλιστα ότι σε λίγο θα διαφημίζει και σερβιέτες...
Το κοπρόσκυλο που διέλυσε τη Σοβιετική Ενωση, υπεραμύνθηκε της απόφασής του να συμμετάσχει στα διαφημιστικά της αλυσίδας Pizza Hut λέγοντας ότι η πίτσα «δεν είναι μόνο τροφή, είναι κοινωνικοποίηση. Αν δεν έβλεπα ότι ωφελεί τους ανθρώπους, δεν θα είχα συμμετάσχει».

Πίσω από αυτά τα λόγια υπήρχε παχυλή χρηματική αμοιβή, το ύψος της οποίας ποτέ δεν αποκαλύφθηκε, αλλά το Foreign Policy εκτιμά ότι πρόκειται για τουλάχιστον επταψήφιο σε σημερινά δολάρια, ενώ ο προϋπολογισμός για την κινηματογράφηση γενικά ανήλθε σε «λίγα εκατομμύρια δολάρια».

Ζήτω ο Γκορμπατσόφ! Горбачёв: реклама пиццы | Pizza Hut, Gorbachev
Στη διαφήμιση, στο πλευρό του Γκόρμπυ ήταν η 10χρονη εγγονή του, Αναστασία, η οποία απολάμβανε ένα κομμάτι πίτσα.
Στο διπλανό τραπέζι βρισκόταν μία ρώσικη οικογένεια που τον αναγνώρισε αμέσως και τον σιχτίριζε -«Εξαιτίας του βρισκόμαστε στο χείλος της καταστροφής» είπε ο πατέρας, που δεν καλωσόριζε το άνοιγμα των αγορών - «Εξαιτίας του έχουμε ελευθερία» ανταπάντησε ο μοντέρνος γιος του.
«Εξαιτίας του είμαστε ελεύθεροι να φάμε την πίτσα μας» κατέληξε η μητέρα και η συζήτηση έκλεισε, με το μήνυμα της διαφήμισης να είναι ότι η πίτσα ενώνει.

Το μήνυμα της φωτογραφίας ήταν: ο μεγάλος πολιτικός χρησιμοποιούσε βαλίτσες Luis Vuitton για τα ταξίδια του, που καθόριζαν το μέλλον του κόσμου. Μέσα στη βαλίτσα φαίνεται ένα περιοδικό.

Ο τίτλος στο εξώφυλλο του περιοδικού που ξεπροβάλλει από την ανοιχτή βαλίτσα γράφει στα ρωσικά: «Η δολοφονία του Λιτβινιένκο: Ήθελαν να παραδώσουν τον ύποπτο για 7 χιλιάδες δολάρια»...

Αναφερόταν στην υπόθεση του μυστικού πράκτορα Αλεξάντερ Λιτβινιένκο, που είχε διαφύγει στο Λονδίνο, ύστερα από αποκαλύψεις που ενέπλεκαν τον Βλάντιμιρ Πούτιν.

Και μετά τη σκυτάλη πήρε ο Πούτιν...

“ΣΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΕΝΑΝ ΣΤΟΧΟ ΕΙΧΑ,
ΝΑ ΕΞΟΛΟΘΡΕΨΩ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ”

                   (βλ ημερομηνίες –όπου δεν υπάρχει αφορά το σήμερα)
Μάργκαρετ Θάτσερ, Βρετανίδα πρωθυπουργός:
«Όταν λάβαμε πληροφορίες για τον επερχόμενο θάνατο του σοβιετικού ηγέτη (Andropov, -), σκεφτήκαμε την πιθανή έλευση στην εξουσία με τη βοήθειά μας ενός ατόμου, χάρη στο οποίο μπορούμε να προωθήσουμε (στηρίξουμε) και τις πολιτικές μας. Αυτή ήταν η εκτίμηση των ειδικών μου (και πάντα σχημάτιζα μια πολύ εξειδικευμένη ομάδα ειδικών για τη Σοβιετική Ένωση και, όπως ήταν απαραίτητο, συνέβαλα στην πρόσθετη “μετανάστευση” των απαραίτητων ειδικών από την ΕΣΣΔ). Αυτό το πρόσωπο ήταν ο Μ. Γκορμπατσόφ, ο οποίος χαρακτηρίστηκε από τους ειδικούς ως απρόσεκτος, υποβλητικός και πολύ φιλόδοξος άνθρωπος.
Είχε καλές σχέσεις με την πλειονότητα της σοβιετικής πολιτικής ελίτ, και ως εκ τούτου η έλευση του στην εξουσία με τη βοήθειά μας ήταν δυνατή».

Ronald Reagan, 40^ός Πρόεδρος των ΗΠΑ (όταν ο Γκορμπατσόφ έγινε Γενικός Γραμματέας, 1985):
«Υπήρχε ο Άρμαντ Χάμερ… (σσ. Armand Hammer, αμερικανός μεγαλοκαπιταλιστής επιχειρήσεων, στενά συνδεδεμένος με την Occidental Petroleum -1957 μέχρι τον θάνατό του, αποκαλούμενος από τον αστικό τύπο «ο μεγαλύτερος  Λένιν \ καπιταλιστής» επίσης γνωστός για στενούς δεσμούς του με τη Σοβιετική Ένωση)
Είδα τον Γκορμπατσόφ πρόσωπο με πρόσωπο. Είμαι πεπεισμένος ότι ο Γκόρμπι δεν μοιάζει καθόλου με τους πρώην σοβιετικούς ηγέτες και ότι μπορεί κανείς να τον αντιμετωπίσει. Είμαι πολύ κυνικός στο να λέω τα πράγματα με το όνομά τους».

Zbigniew Brzezinski, πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Προέδρου των ΗΠΑειών (μετά την εισαγωγή των βουλευτικών \ αστικών εκλογών στην ΕΣΣΔ το 1988):
«Κάνοντας τον εκδημοκρατισμό του πολιτικού συστήματος την πρώτη προτεραιότητα, ο Γκορμπατσόφ έδειξε ότι κατανοούσε το βάθος της κρίσης στη χώρα και το δικό του πνευματικό θάρρος. Ταυτόχρονα όμως -και ίσως ασυνείδητα- έκανε τα πρώτα βήματα, που, πολύ πιθανόν, να οδηγήσουν στην πλήρη κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Helmut Kohl, Γερμανός Καγκελάριος 1982-1998 (μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, 1989):
«Αυτό που θα μείνει από τον Γκορμπατσόφ είναι ότι εκκαθάρισε τον κομμουνισμό, εν μέρει παρά τη θέλησή του, αλλά de facto τον εκκαθάρισε. Χωρίς βία. Όχι αιματοχυσία».

Χένρι Κίσινγκερ, Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ:
«Ο Γκορμπατσόφ πραγματοποίησε μια από τις πιο σημαντικές επαναστάσεις της εποχής του. Μετά την αναχώρησή του, άφησε πίσω του τα θρυμματισμένα απομεινάρια μιας αυτοκρατορίας που είχε συγκεντρωθεί έντονα για αιώνες.

Yegor Ligachev, Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΣΕ το 1983-1990 (Όταν ο Γκορμπατσόφ έγινε πρόεδρος, 1990):
«Ακόμα και τώρα παίρνει τα εύσημα για το γεγονός ότι δεν χρησιμοποίησε τις ειδικές εξουσίες που του παρουσιάστηκαν ως πρόεδρος της χώρας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η χώρα είναι αναστατωμένη, οι ζωές των ανθρώπων έχουν γίνει εξαιρετικά δύσκολες, έχουν προκύψει περιοχές όπου διεξάγεται πραγματικός αδελφοκτόνος πόλεμος. Είναι πιθανό ότι η ιδιαίτερη ανησυχία του Γκορμπατσόφ για την «ιστορική του εικόνα» πράγματι κατά καιρούς κράτησε τον Γκορμπατσόφ από αποφασιστικά, αναγκαία, αλλά αντιλαϊκά μέτρα. Αυτό, όπως γνωρίζετε, μετατράπηκε σε μεγάλα προβλήματα, αύξηση των αντιφάσεων, που συνέβαλαν στην περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης.

Erich Honecker, de facto ηγέτης της ΛΔΓ το 1971-1989 (μετά την ενοποίηση της ΛΔΓ και της ΟΔΓ, 1990):
«Έχοντας έρθει στην εξουσία, συνθηκολόγησε πρώτα ως Γενικός Γραμματέας και στη συνέχεια κατέστρεψε ολόκληρο το ΚΚΣΕ. Τώρα ζει με τα χρήματα των πιστωτών του, το δολάριο έχει γίνει πιο βαρύ από το ρούβλι. Όλοι οι Cold Warriors, από τον Ρήγκαν μέχρι τον Μπους, τον υπερασπίζονται. Ο Γκορμπατσόφ, προφανώς, δεν παρατήρησε καν πώς μετατράπηκε σε απατεώνα. Σε κάθε περίπτωση, μια συνομοσπονδία με την ΟΔΓ θα ήταν καλύτερη επιλογή από αυτό το «deal» a la Cole.

Μπιλ Κλίντον, 42^ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών:
«Χρησιμοποιώντας τις γκάφες της σοβιετικής διπλωματίας, την ακραία αλαζονεία του Γκορμπατσόφ και της συνοδείας του, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πήραν ανοιχτά μια φιλοαμερικανική θέση, πετύχαμε αυτό που επρόκειτο να κάνει ο Πρόεδρος Τρούμαν με τη Σοβιετική Ένωση μέσω της ατομικής βόμβας».

Alexander Yakovlev, ένας από τους "αρχιτέκτονες" της περεστρόικα (μετά την Κρατική Επιτροπή Έκτακτης Ανάγκης, 1991):
«Η Δύση μάλλον κατέστρεψε τον Γκορμπατσόφ. Εκεί ο Γκορμπατσόφ προκάλεσε απόλαυση - ό,τι έκανε έγινε δεκτό με μεγάλο ενθουσιασμό. Ως αποτέλεσμα, μέχρι το 1991, είχε πάψει να καταλαβαίνει την κατάστας -του φαινόταν ότι όλα πήγαιναν όπως έπρεπε. Η αδράνεια είναι ο πρώτος εχθρός ενός ενεργού πολιτικού».

Οι αστοί ιστορικοί αποκαλούν την απόφαση για τη διάλυση της ΕΣΣΔ
"κορυφαίο επίτευγμα της πολιτικής καριέρας του Γκορμπατσόφ" -
μέσω του Κογκρέσου των Λαϊκών Βουλευτών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης...

Βλαντιμίρ Πούτιν, Πρόεδρος της Ρωσίας (σχετικά με τις ανατροπές και την παλινόθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ):
«Το πλεονέκτημά του είναι ότι ένιωσε την ανάγκη για αλλαγή και προσπάθησε να αλλάξει το ίδιο το σύστημα – που ήταν όμως άχρηστο. Το πιο σημαντικό είναι ότι μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, 25 εκατομμύρια Ρώσοι βρέθηκαν στο εξωτερικό εν μία νυκτί. Και αυτή είναι πραγματικά μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές του 20ου αιώνα».

Βλαντιμίρ Πούτιν (για την υπόσχεση του ΝΑΤΟ να μην επεκταθεί προς τα ανατολικά):
«Στην περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης, ακόμη και ο Γκορμπατσόφ, προφορικά, αλλά υποσχέθηκε ότι δεν θα υπάρξει επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά. Πού είναι λοιπόν αυτές οι υποσχέσεις; Δύο κύματα επέκτασης. Τέσσερις γροθιές ξεγέλασαν τον ανόητο, …Όλα πρέπει να μπουν στο χαρτί».

 

 

 

Κούβα: Οι επιστήμες στην υπηρεσία του λαού

 

Οι βασικές \φυσικές επιστήμες για ποιους;

Με αυτό τον τίτλο η σημερινή Granma –όργανο του ΚΚ Κούβας, έχει ένα μακροσκελές κριτικό σημείωμα του Orfilio Peláez, αναφορικά με ένα ζήτημα, που μπορεί να χαρακτηριστεί κομβικό και χαρακτηρίζει το εποικοδόμημα της εκπαίδευσης όχι μόνο στο νησί της επανάστασης αλλά και στον καπιταλιστικό κόσμο.

Πριν από μια 10ετία και πλέον -γράφει, εγκρίθηκε ένα Εθνικό Πρόγραμμα Βασικών Επιστημών, του  Υπουργείου Επιστήμης, Τεχνολογίας και Περιβάλλοντος (Citma) -σήμερα Υπουργείο Ανώτατης Εκπαίδευσης (MES), με στόχο να δοθεί προτεραιότητα στην ισονομία πρόσβασης.

Η απόκτηση και η βιομηχανική κλιμάκωση των κουβανέζικων εμβολίων κατά του COVID-19 θα ήταν αδύνατη χωρίς μια σταθερή εκπαίδευση στις βασικές επιστήμες των ειδικών ομάδων σύλληψης, δημιουργίας και μαζικής τους παραγωγής.

Στις 8 Ιουλίου, στην έδρα του Εκπαιδευτικού, Επιστημονικού και Πολιτιστικού Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών (Unesco), στο Παρίσι, πραγματοποιήθηκε η επίσημη έναρξη του Διεθνούς Έτους Βασικών Επιστημών για την Αειφόρο Ανάπτυξη.

Για να εμβαθύνει στα επιχειρήματα που οδήγησαν στην καθιέρωση αυτής της γιορτής και της ιδιαίτερης σημασίας της στην Κούβα, η Granma μίλησε με τη Lilliam Álvarez Díaz, Ph.D. στις Φυσικομαθηματικές Επιστήμες, εκτελεστική γραμματέα της Κουβανικής Ακαδημίας Επιστημών (ACC)
σσ. …σπουδαγμένη –κοίτα σύμπτωση στην ΕΣΣΔ, λίγο πριν τις ανατροπές

 

– (Granma)
Γιατί να δίνετε τόσο ιδιαίτερη χροιά στις βασικές επιστήμες παγκοσμίως;

Στην εναρκτήρια πράξη των εορτασμών, αναδείχτηκε ο πρωταγωνιστικός ρόλος της φιλοσοφίας, των μαθηματικών, της φυσικής, της χημείας και της βιολογίας στη δημιουργία νέας γνώσης, μέσα από την ιστορία, τις προτάσεις επαναστατικών θεωριών και την απόκτηση και μακροπρόθεσμη εφαρμογή μιας σειράς αποτελεσμάτων και τεχνολογιών που έχουν οδηγήσει την ανάπτυξη της ανθρωπότητας σε όλους τους τομείς της οικονομίας, της κοινωνίας και της ζωής γενικότερα.

Θα ήταν ατελείωτη μια λίστα με τις πιο σχετικές στην ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά σε μια σύντομη περίληψη, θα υπογράμμιζα, για παράδειγμα, την εφεύρεση της πυρίτιδας, τον τροχό και το δυναμίτη, το τηλεσκόπιο του Galileo, την ανακάλυψη της σφαιρικότητας της γης, τους νόμους της Θερμοδυναμικής, του Νεύτωνα, του Κέπλερ για το ηλιακό σύστημα, της ατμομηχανής...
Μεταξύ αυτών που βρίσκονται πιο κοντά μας χρονικά είναι οι ακτίνες Χ, ο ηλεκτρισμός, το ραδιόφωνο και η τηλεόραση, το τηλέφωνο, συμπεριλαμβανομένων των σημερινών έξυπνων τηλεφώνων, η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, η πυρηνική σχάση, η αεροπορία, η ανακάλυψη του DNA, το ανθρώπινο γονιδίωμα, η πρωτεϊνική, τα λέιζερ, το διάστημα ταξίδια, υπολογιστές, απεικόνιση και πυρηνική ιατρική, διαδίκτυο, ρομποτική, νευροεπιστήμες, νανοεπιστήμες και νανοτεχνολογίες…

Σε ένα σημαντικό μέρος των μεγάλων παγκόσμιων επιστημονικών προόδων που αναφέρθηκαν, το έργο μιας σειράς γυναικών που όχι σπάνια αποκλείονται σε αναφορές τέτοιων κατορθωμάτων, ήταν παρούσα, συμπεριλαμβανομένων των Ada Byron, Emy Noether, Rosalind Franklin, Lisse Meitner και πολλών άλλων.

Οι συμμετέχοντες στο εναρκτήριο συνέδριο του Διεθνούς Έτους Βασικών Επιστημών επέμειναν να τονίσουν ότι οι προαναφερθέντες κλάδοι είναι παρόντες σε καθέναν από τους 17 στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης που έχουν τεθεί για το 2030 και επιβεβαίωσαν ότι χωρίς «επίσημη» -κρατική δηλ. υποστήριξη και χρηματοδότηση είναι αδύνατη η ανάπτυξή τους.

Υπήρξε απόλυτη συναίνεση –στα λόγια, για την προώθηση της ευρύτερης επιστημονικής, πολυεπιστημονικής και αλληλεγγύης συνεργασίας, η οποία επιτρέπει την αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων του παρόντος, όπως η κλιματική αλλαγή, η έλλειψη πόσιμου νερού, η ερημοποίηση, η αποψίλωση των δασών και η απώλεια της βιοποικιλότητας.

Επισήμανε επίσης ότι είναι επείγον να μπουν οι νέοι στο μεδούλι των επιστημών, με έμφαση στα βασικά, για να διευκολυνθεί η εισαγωγή τους σε αυτόν τον κόσμο, παρέχοντάς τους τις απαραίτητες ευκαιρίες, ώστε, όπως είπε ο Νεύτων, «να μπορέσουν να σταθούν στο ώμους γιγάντων για να δουν τον κόσμο καλύτερα.»

–(Granma)
Πώς αξιολογείτε την τρέχουσα κατάσταση των βασικών επιστημών στην Κούβα;

Οι ηγέτες και οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων στη χώρα μας μετά το 1959 είχαν ξεκάθαρο όραμα για το επείγον της προώθησης της επιστημονικής ανάπτυξης, της επένδυσης στην εκπαίδευση, της δημιουργίας ανθρώπινου κεφαλαίου υψηλής ειδίκευσης, της δημιουργίας των απαιτούμενων υποδομών.

Θα μπορούσα να πω ότι η χημεία, η βιοχημεία, η βιολογία πάνε πολύ καλά. Παρά τις ελλείψεις σε πόρους και τη γήρανση της υποδομής σε εργαστήρια και άλλες οντότητες, έχουμε κορυφαία εξειδικευμένα ιδρύματα και ομάδες σε όλη την Κούβα, αφιερωμένα για πολλά χρόνια στην έρευνα σε αυτούς τους κλάδους.
Ομοίως, από τα πρώτα σχέδια μελέτης και την ίδρυση, τη 10ετία του 1960, των μεγάλων ινστιτούτων (Εθνικά Ινστιτούτα -Κέντρα Επιστημονικής Έρευνας, Ενδοκρινολογίας, Καρδιολογίας και Καρδιαγγειακής Χειρουργικής, Γαστρεντερολογίας, Αγγειολογίας, Ογκολογίας και Ραδιοβιολογίας, Νευρολογίας και Νευροχειρουργικής, Νεφρολογίας και Αιματολογίας \ Ανοσολογίας), στον τομέα και εξέλιξη της Ιατρικής μεγάλη σημασία αφιερώθηκε στη μελέτη των βασικών ιατρικών επιστημών και της έρευνας.

Δεν είναι τυχαία λοιπόν αυτή ανάπτυξη που επιτεύχθηκε στον κλάδο της βιοτεχνολογίας και της ιατρικής-φαρμακευτικής βιομηχανίας, της οποίας η πιο πρόσφατη έκφραση είναι η απόκτηση, η βιομηχανική κλιμάκωση και η μαζική εφαρμογή των εμβολίων μας κατά του COVID-19.
Χωρίς τη σταθερή εκπαίδευση των συντελεστών και εμπλεκόμενων στις βασικές επιστήμες, αυτό θα ήταν αδύνατο, καθώς επίσης και η μόνιμη ενημέρωση των πρωτοκόλλων θεραπείας.

Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τη φυσική, τα μαθηματικά και άλλες γραμμές βασικής έρευνας σε όλο και πιο απαραίτητους κλάδους, όπως η επιστήμη των υπολογιστών, η τεχνητή νοημοσύνη, η ρομποτική, ο αυτοματισμός και ορισμένες εφαρμογές νέων κλάδων της μηχανικής.

Η φυσική και τα μαθηματικά στην Κούβα θεωρούνται –όχι με ευθύνη του σοσιαλιστικού κράτους, «καταθλιπτικές» καριέρες, έτσι ένας μικρός αριθμός φοιτητών εισέρχεται και λίγοι επαγγελματίες αποφοιτούν.
Με πολλές δυσκολίες, υπάρχουν ιδρύματα ή μικρές ομάδες ειδικών που εργάζονται σε συγκεκριμένους τομείς έρευνας, αλλά δεν είναι όλα όσα χρειάζεται η χώρα.
Το πριν από μια 10ετία και πλέον εγκριμένο Εθνικό Πρόγραμμα Βασικών Επιστημών, από όσο γνωρίζω, απέχει πολύ από το να έχει ένα ευρύτερο φάσμα έργων και να δώσει τα απαραίτητα αποτελέσματα.

Για να εγγυηθούμε την επαγγελματική αλλαγή και να ενισχύσουμε τις ικανότητές μας σε αυτούς τους τομείς της γνώσης, το ACC, το Citma, το Υπουργείο Παιδείας, οι επιστημονικές εταιρείες, οι Τεχνικές Ταξιαρχίες Νεολαίας και τα πανεπιστήμια, έχουν προωθήσει διάφορες πρωτοβουλίες, με στόχο την ενθάρρυνση στα παιδιά και στους νέους με κλίση προς αυτές τις σταδιοδρομίες, αν και χωρίς την ένταση που απαιτείται σε εθνικό επίπεδο.

Συγκεκριμένα, από το 2018, το ACC γιορτάζει τις ήδη συστηματικές συναντήσεις Open Doors σε μηνιαία βάση, όπου επιστημονικά θέματα που ενδιαφέρουν όλους τους τύπους κοινού αντιμετωπίζονται στις πιο ανόμοιες πτυχές τους, με έμφαση σε μαθητές και καθηγητές διαφορετικών επιπέδων διδασκαλίας.
Κάθε μία από τις περισσότερες από 20 εκδόσεις των Open Doors, που πραγματοποιήθηκαν μέχρι σήμερα (η πιο πρόσφατη στις 25-Αυγ, αφιερωμένη στο προαναφερθέν Διεθνές Έτος), έδειξε ότι για να έχουμε υπερβατικά αποτελέσματα είναι απαραίτητο πρώτα η μελέτη και κατάκτηση των βασικών επιστημών σε βάθος γιατί χωρίς αυτές ο κόσμος δεν θα είχε περάσει ποτέ τόσες πολλές τεχνολογικές επαναστάσεις.

 –(Granma)
Ποιες ενέργειες θα διακρίνουν το Διεθνές Έτος Βασικών\Φυσικών Επιστημών στην Κούβα;

Η 76η σύνοδος της ΓΣ του ΟΗΕ –όπως ήδη ειπώθηκε ανακήρυξε το 2022 ως Διεθνές Έτος Βασικών Επιστημών, με στόχο να αναδείξει και να διαδώσει παγκοσμίως τον ζωτικό ρόλο των μαθηματικών, της φυσικής, της χημείας και της βιολογίας, για την εφαρμογή νέων ερευνητικών αποτελεσμάτων που προάγουν την ανάπτυξη συνολικά και ξεχωριστά κάθε τομέα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής των εθνών.
Ο Bernardo Houssay, ο πρώτος Λατινοαμερικανός που κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 1947, δήλωσε κάποτε ότι δεν υπάρχει εφαρμοσμένη επιστήμη χωρίς επιστήμη στην πράξη.
Άλλοι διάσημοι επιστήμονες υπερασπίστηκαν το κριτήριο ότι η επένδυση στις φυσικές επιστήμες ισοδυναμεί με επένδυση στη γνώση που έχει επιπτώσεις σε ολόκληρη την κοινωνία και καθιστά δυνατή την εφαρμογή της εφαρμοσμένης επιστήμης.

 

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΟ ΤΡΕΧΟΝ ΣΕΝΑΡΙΟ
Βλ. Κάψε το σενάριο και γράψε το δικό σου
(ΚΝΕ)

Στη συγκεκριμένη περίπτωση της χώρας μας, το Τμήμα Φυσικών και Ακριβών Επιστημών της Ακαδημίας Επιστημών της Κούβας (ACC), σχημάτισε την Εθνική Επιτροπή για την Προαγωγή του Διεθνούς Έτους Βασικών Επιστημών.
Μιλώντας σαν Granma, με τον Δ.ρα Επιστημών Luis Alberto Montero Cabrera, συντονιστή του προαναφερθέντος τμήματος και πρόεδρο του Επιστημονικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου της Αβάνας, τονίστηκε ότι η Επιτροπή σκοπεύει να προωθήσει και να ενισχύσει την ιδέα ότι οι βασικές επιστήμες είναι αναφαίρετο μέρος του εθνικού πολιτισμού και αποτελούν τη βάση και την ουσιαστική υποστήριξη των προόδων μας στην τεχνολογία και την καινοτομία του παρόντος και, κυρίως, του μέλλοντος.
Υπενθύμισε ότι ο σχεδιασμός του πρώτου κουβανικού υπολογιστή το μακρινό 1970 βασίστηκε στη γνώση των φυσικών επιστημών από τους εφευρέτες του, οι οποίοι ήταν πανεπιστημιακοί.
Ομοίως, η ανάπτυξη των εφαρμογών και του λειτουργικού συστήματος εκείνου του κοσμήματος της κουβανικής τεχνολογίας της εποχής βασίστηκε στη γνώση των αριθμητικών Μαθηματικών.

Για να φτάσουμε στις επιτυχίες της Κούβας στην απόκτηση, τη βιομηχανική κλιμάκωση και τη μαζική εφαρμογή των εμβολίων μας κατά του COVID-19.
Ενώ η γνώση που πέτυχε η εθνική επιστήμη σε όλη την ιστορία της στη βασική έρευνα για το γήινο, υδροφόρο και θαλάσσιο περιβάλλον της Κούβας, αποτέλεσε την αφετηρία για την εφαρμογή όλων των περιβαλλοντικών πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα.

Ο καθηγητής ενημέρωσε ότι η Επιτροπή σχεδιάζει να κάνει μια ακριβή καταγραφή της τρέχουσας κατάστασης των βασικών επιστημών στη χώρα, να προτείνει ενέργειες για να αντιστραφεί η υποβάθμιση των ανθρώπινων πόρων και των υποδομών που συνδέονται με αυτούς τους κλάδους και να καταρτίσει ένα εθνικό σχέδιο δράσης. για την επίτευξη της μόνιμης προόδου –και εδώ είναι σοσιαλιστικό κράτος επισήμανε, όχι καπιταλισμός και οικονομία της αγοράς.

Θα τονώσει επίσης στους νέους φοιτητές, κυρίως προπανεπιστημιακούς, το ενδιαφέρον για τη μελέτη νέων σταδιοδρομιών και θα αναπτυχθούν στρατηγικές επικοινωνίας με στόχο να γίνει πολύ πιο ορατό το έργο των βασικών-φυσικών επιστημών, δίνοντας έμφαση στη διδακτορική και μεταπτυχιακή εκπαίδευση, στην αυστηρή εφαρμογή της επιστημονικής μεθόδου επίλυσης προβλημάτων και τη στρατηγική σημασία της ενθάρρυνσης της καινοτομίας.

Πλευρές της φιλοσοφικής αντιπαράθεσης
στις σχολές των φυσικών επιστημών του καπιταλισμού

Οι φυσικές επιστήμες, ως αντικειμενική μελέτη της συμπεριφοράς της φύσης και των φυσικών νόμων, θεωρούνται συχνά ότι είναι εκτός ιδεολογικών αντιπαραθέσεων.
Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Εξ άλλου η ανάπτυξη των φυσικών επιστημών δε βρήκε λίγα εμπόδια στην ιστορική της πορεία από την ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης, με την περίπτωση του Γαλιλαίου να ξεχωρίζει ως τρανταχτό παράδειγμα.

Η εκάστοτε άρχουσα τάξη στα εκμεταλλευτικά κοινωνικά συστήματα που έχουμε γνωρίσει δεν μπορούσε να επιτρέψει την ανάπτυξη ιδεολογίας αντίθετης προς τη δική της, ιδεολογίας που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αμφισβήτηση της εξουσίας της. Οι φυσικές επιστήμες μπόρεσαν να αναπτυχθούν όταν απέδειξαν τη συμβολή τους στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, πράγμα που ανάγκασε την άρχουσα τάξη να προσαρμόσει πλευρές της κοσμοθεωρίας της (π.χ. με την αποδοχή του ηλιοκεντρικού συστήματος) που η επιστήμη αμφισβητούσε άμεσα.
Όμως η κυρίαρχη ιδεολογία δε συγχώρησε ποτέ την επιστήμη για δύο κυρίως λόγους: για το ότι η επιστήμη λειτουργεί με βάση τη διαλεκτική μεθοδολογία και για το ότι αποδεικνύει ότι ο κόσμος είναι υλικός και ενιαίος και ότι η γνώση είναι αντανάκλαση της αντικειμενικής πραγματικότητας.

Στα δύο αυτά σημεία εστιάζεται η ιδεολογική αντιπαράθεση και σήμερα. Η κυρίαρχη ιδεολογία δε διστάζει να χρησιμοποιεί ακόμα και σοφιστείες για να αμφισβητήσει ή για να προκαλέσει σύγχυση γύρω από την αντικειμενικότητα της ύλης, δεν έχει ενδοιασμό να προωθεί αντιεπιστημονικές έως θεολογικές ερμηνείες σε επιστημονικά αποτελέσματα.

Φυσικοί νόμοι
και αντικειμενική πραγματικότητα

Το πιο κρίσιμο ζήτημα στη φιλοσοφική προσέγγιση των φυσικών επιστημών είναι η σχέση των φυσικών νόμων, που πηγάζουν από την επιστημονική γενίκευση κατά τη μελέτη των φαινομένων, με την αντικειμενική πραγματικότητα. Σε αυτό καθοριστικό ρόλο παίζει η μεγάλη επιρροή του θετικισμού και κυρίως του λογικού.
Πιο συγκεκριμένα, οι φυσικοί νόμοι δεν αντιμετωπίζονται ως προϊόν της οργανωμένης προσπάθειας του ανθρώπου να ανακαλύψει την αντικειμενική πραγματικότητα, αλλά θεωρούνται ως προσωρινά λογικά σχήματα που η εγκυρότητά τους επαφίεται στο «λογικό» έλεγχο της εμπειρίας.
Έτσι στρεβλώνεται ο ρόλος των φυσικών επιστημών, ο οποίος είναι η διείσδυση στην ουσία των φαινομένων, αφού αυτή δεν είναι προσβάσιμη από την εμπειρία των θετικιστών. Επομένως, οι νόμοι των φυσικών επιστημών αποκόπτονται από τη φύση και τις νομοτέλειές της, χάνουν το περιεχόμενό τους, δεν μπορούν να μπουν σε διαδικασία επαλήθευσης.

Δείτε – ΚΟΜΕΠ
Για τη διαπάλη με άξονα το αντικείμενο και το περιεχόμενο σπουδών στα πανεπιστημιακά τμήματα φυσικής - του Τμήματος Παιδείας & Έρευνας της ΚΕ του ΚΚΕ
Επιστήμη και Έρευνα: Στην υπηρεσία του καπιταλιστικού κέρδους ή των λαϊκών αναγκών; του Μάκη Παπαδόπουλου
Η υλη, η κίνηση - ο χώρος και ο χρόνος - του Μάκη Παρέντη
Για το έργο του Β. Ι. Λένιν «υλισμός και εμπειριοκριτικισμός» - του Νίκου Παπακωνσταντίνου