Κυβερνητική πανδημία, με πράσιν’ άλογα και εκατοντάδες νεκρούς

🙈 Πανδημία; Ποια πανδημία;

Αυτήν την απάντηση δίνει η κυβέρνηση με την πολιτική της, χώνοντας κάτω από το χαλί τους εκατοντάδες νεκρούς κάθε βδομάδα, τους χιλιάδες που συνεχίζουν να νοσηλεύονται στα νοσοκομεία, αλλά και τους εκατοντάδες χιλιάδες που στοιβάζονται στις λίστες αναμονής για μια εγχείρηση, μια διάγνωση, ακόμα και για μια εξέταση, αντιμέτωποι με το σύστημα Υγείας της μίας νόσου.

Το φαινόμενο δεν είναι βέβαια ελληνικό. Σε Ευρώπη και Αμερική τα κράτη καλλιεργούν εφησυχασμό ότι «με την πανδημία ξεμπερδέψαμε», όταν οι λεγόμενοι «σκληροί δείκτες» παραμένουν στα ύψη. Κηρύσσουν το τέλος της πανδημίας και ανακοινώνουν τη σταδιακή απόσυρση ακόμα και της επιδημιολογικής επιτήρησης!

Η Βρετανία π.χ., για να μη χάνονται εργατοώρες, σκοπεύει να καταργήσει μέχρι και την καραντίνα για όσους νοσούν! Τα κρούσματα όμως παραμένουν 60.000 καθημερινά, 160.000 έχουν χάσει συνολικά τη ζωή τους και σχεδόν το 10% των Βρετανών βρίσκεται σε λίστα αναμονής για κάποιο χειρουργείο, εξετάσεις, ακόμα και αντικαρκινική θεραπεία!

Αλλά και στη Σουηδία, το κράτος κατάργησε ακόμα και τα διαγνωστικά τεστ, λέγοντας κυνικά ότι έχουν μεγαλύτερο «κόστος» παρά οφέλη. Δεν σκέφτονται όμως το ίδιο οι πάνω από 2.000 ασθενείς που συνεχίζουν να νοσηλεύονται με κορονοϊό στα νοσοκομεία της χώρας. Ούτε οι συγγενείς των 100 και πλέον ασθενών που πεθαίνουν κάθε μέρα από επιπλοκές της νόσου.

😎 “Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον κορονοϊό”, 
είναι το σλόγκαν σε όλα τα κράτη 
😜 Υποδεικνύουν στον λαό “να μάθει να ζει”…

Με τα υποχρηματοδοτούμενα και εμπορευματοποιημένα συστήματα Υγείας, που απέχουν «έτη φωτός» από όσα έχουν ανάγκη τα λαϊκά στρώματα με κριτήριο το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης, της τεχνολογίας, της ιατρικής έρευνας. Στη χώρα μας, γι’ αυτό το σύστημα Υγείας που κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος στην πανδημία, έχουν εγκληματική ευθύνη όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ.

Με τα αντεργατικά μέτρα — ακορντεόν, που επιβλήθηκαν με πρόσχημα τη διαχείριση της πανδημίας και ήρθαν για να μείνουν. Τέτοια μέτρα είναι η τηλεργασία, οι αναστολές συμβάσεων, που η εφαρμογή τους επεκτείνεται τώρα και σε άλλες «έκτακτες καταστάσεις», το χτύπημα στη συλλογική οργάνωση και δράση, με τις ηλεκτρονικές Γενικές Συνελεύσεις και τις ψηφιακές εκλογές στα συνδικάτα.

Με την αγωνία μιας επόμενης μετάλλαξης, που όλοι οι επιστήμονες συμφωνούν ότι θα υπάρξει. Αν και δεν μπορούν να προβλέψουν την επικινδυνότητά της, είναι βέβαιο ότι η χαλάρωση της — υποτυπώδους έτσι κι αλλιώς — επιδημιολογικής επιτήρησης ανοίγει «λεωφόρους» στον ιό και στις μεταλλάξεις του, σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό δισεκατομμυρίων ανθρώπων από τους εμβολιασμούς εκεί όπου οι φαρμακοβιομηχανίες δεν «βλέπουν» κέρδη.

Με την ατομική ευθύνη, ως το «φάρμακο διά πάσαν νόσο», πίσω από την οποία το αστικό κράτος κρύβει τις δικές του εγκληματικές ευθύνες για την άθλια κατάσταση στο δημόσιο σύστημα Υγείας, στα σχολεία και στους χώρους δουλειάς, για τα πρωτόκολλα υπερμετάδοσης του ιού που ευθύνονται για χιλιάδες μολύνσεις και θανάτους.

Με ένα κράτος επιλεκτικά «ανίκανο» να προστατέψει την υγεία και τη ζωή του λαού, αλλά ταχύτατο και αποτελεσματικό όταν πρόκειται να διευκολύνει τους ομίλους στις επενδύσεις τους, ανοίγοντας και νέα κερδοφόρα πεδία, με την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας, τα ΣΔΙΤ στα νοσοκομεία, τη μετατροπή του ΕΟΠΥΥ σε έναν τεράστιο ιδιωτικό ασφαλιστικό οργανισμό.

Δύο χρόνια μετά το πρώτο κρούσμα του νέου κορονοϊού στη χώρα μας, είναι πλέον καθαρό ότι προτεραιότητα του κράτους στη διαχείριση της πανδημίας ήταν από την πρώτη στιγμή η προστασία της οικονομίας και των επιχειρηματικών ομίλων, που ποτέ και πουθενά δεν μπορεί να συμβαδίσει με την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού.

Το ίδιο γίνεται και τώρα: Η κυβέρνηση κηρύσσει το τέλος της πανδημίας και διαφημίζει τις προσδοκίες της για ανάπτυξη από την «απογείωση» του Τουρισμού, όταν όλα συνηγορούν ότι ο κορονοϊός είναι και θα παραμείνει απειλή για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία. Κανένας εφησυχασμός λοιπόν δεν δικαιολογείται!

Αντίθετα, είναι ανάγκη τώρα να δυναμώσει η διεκδίκηση ουσιαστικής ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, πρόληψης και προστασίας από την πανδημία σε όλους τους κρίσιμους κρίκους της μετάδοσης. 
Όλα αυτά δηλαδή για τα οποία εκατοντάδες σωματεία και φορείς θα διαδηλώσουν μαζικά στις 26 Φλεβάρη στο Σύνταγμα και σε άλλες πόλεις, συνεχίζοντας με αποφασιστικότητα τον αγώνα ενάντια στην ακρίβεια, για την ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος, την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού.

Πηγή: Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ στον Ριζοσπάστη

Φυλλάδιο ΚΚΕ: Δεν θυσιάζουμε την υγεία για των κερδών την "ανοσία" – Ο καπιταλισμός είναι ο πιο επικίνδυνος "ιός"

 

Σχεδόν δύο χρόνια από την έναρξη της πανδημίας του κορονοϊού στην Ελλάδα βρισκόμαστε πάλι αντιμέτωποι με καθημερινά ρεκόρ κρουσμάτων, με τη στρόφιγγα να ανοιγοκλείνει συνεχώς για τις διαθέσιμες ΜΕΘ και τις απλές κλίνες, τα ιατρεία και χειρουργεία πάλι να υπολειτουργούν, με χιλιάδες υγειονομικούς να έχουν βγει εκτός μάχης γιατί νοσούν.

Η κυβέρνηση της ΝΔ υπερτονίζει την ηπιότερη συμπτωματολογία της μετάλλαξης «Όμικρον» και δε διστάζει να κυκλοφορεί υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις για ταχεία αποκλιμάκωση και σενάρια τέλους της πανδημίας από το γεγονός της μαζικής ανοσοποίησης του πληθυσμού. Ταυτόχρονα, αξιοποιείται η υπαρκτή υψηλή μεταδοτικότητα για να ενισχυθεί το γνωστό αποτυχημένο αφήγημα της ατομικής ευθύνης.

Οι συνέπειες της πανδημίας είναι βαριές για τον λαό και δεν αντιμετωπίζονται με τα πρωτόκολλα των επιχειρηματικών ομίλων.

Η κυβέρνηση είναι πολλαπλά εκτεθειμένη απέναντι στον λαό. Εμμένει στα πρωτόκολλα «υπερμετάδοσης» γιατί βασικό της κριτήριο είναι η θωράκιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτή είναι η προτεραιότητά της, αντί να είναι η προστασία της υγείας του λαού.

Πώς μπορεί άλλωστε:

• Να αντιμετωπιστεί η πανδημία, όταν το μεγαλύτερο ποσοστό των λαών των πιο φτωχών χωρών παραμένει ανεμβολίαστο, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, γιατί τα εμβόλια και τα φάρμακα είναι χρυσοφόρα εμπορεύματα στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων;
• Να εξασφαλιστεί η υγεία του λαού, όταν η λήψη των αναγκαίων μέτρων προστασίας και η στήριξη του δημόσιου συστήματος Υγείας θεωρούνται «πολυτέλεια» και «περιττό κόστος», ενώ την ίδια στιγμή ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας θησαυρίζει με το 95% των νοσοκομειακών υποδομών του να παραμένουν Covid-free;
• Να γίνει ουσιαστική επιδημιολογική επιτήρηση και ιχνηλάτηση, όταν παραμένει συνειδητά υποβαθμισμένη η ΠΦΥ και ο αναγκαίος δωρεάν επαναλαμβανόμενος έλεγχος με τεστ βαφτίζεται «αλόγιστη χρήση» που δεν «αντέχει η οικονομία»;
• Να μειωθεί η διασπορά, όταν δε λαμβάνεται κανένα μέτρο στις πραγματικές εστίες υπερμετάδοσης που είναι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα σχολεία και οι μεγάλοι χώροι δουλειάς και αντ’ αυτού υιοθετείται η επικίνδυνη και αντιεπιστημονική οδηγία του να επιστρέφει ο εργαζόμενος που νοσεί στη δουλειά στις 5 μέρες, γιατί, όπως λέει η κυβέρνηση, «πρέπει να λειτουργήσει η οικονομία»;

Τα πρωτόκολλα-λάστιχο, η ανεξέλεγκτη έκθεση του λαού, η παραίτηση από την επιδημιολογική επιτήρηση, τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας και η άρνηση ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας έχουν τραγικές συνέπειες στην υγεία του λαού που δεν αφορούν μόνο τη νόσηση και την ανάρρωση, αλλά και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία του.

Χρεοκόπησε η πολιτική εμπορευματοποίησης – ιδιωτικοποίησης της Υγείας

Τι κι αν η πανδημία απέδειξε τον παρασιτικό χαρακτήρα του ιδιωτικού τομέα Υγείας; Η κυβέρνηση σχεδιάζει συγχωνεύσεις νοσοκομείων και κλινών, επιμένει στις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), αλλά και στην περαιτέρω λειτουργία του δημόσιου συστήματος με επιχειρηματικά κριτήρια.

Τι κι αν αποδείχτηκε ότι η Υγεία δεν πρέπει να λογίζεται με βάση την τσέπη του καθενός; Η κυβέρνηση επιμένει στη λογική «ό,τι πληρώνεις παίρνεις», γι’ αυτό προχωρά τις αναδιαρθρώσεις για να λειτουργεί ο ΕΟΠΥΥ ως μεγάλη ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία.

Τι κι αν η υποχρηματοδότηση φάνηκε με δραματικό τρόπο; Η κυβέρνηση συνεχίζει και το 2022 με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας κατά 279 εκατ. ευρώ, ενώ αυξήθηκαν οι πληρωμές από τα ασφαλιστικά ταμεία κατά 15,7%.

Αυτό τον δρόμο, όπου η Υγεία αποτελεί ελάχιστο κόστος για το κράτος και τους επιχειρηματίες, τον έχουν περπατήσει όλες οι κυβερνήσεις. Τον δρόμο της ενίσχυσης της ατομικής ευθύνης των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών στην άμεση ή έμμεση αγορά υπηρεσιών Υγείας τον έχουν εφαρμόσει όλες οι εκδοχές της κυβερνητικής διαχείρισης.

Αυτό υπηρετούν και τα σχέδια της κυβέρνησης με το «νέο ΕΣΥ», με σκοπό την ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας των νοσοκομείων και την απεμπλοκή της ευθύνης του κράτους για τη λειτουργία τους.

Παρά τις «μεταλλάξεις» της πολιτικής των αστικών κομμάτων ο πυρήνας παραμένει ίδιος

Διαχρονικά από τη μία ο υποβαθμισμένος και εμπορευματοποιημένος δημόσιος τομέας και από την άλλη ο πολυδιαφημισμένος «εύρωστος» ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας αποτελούσαν τις δύο όψεις της ενιαίας αντιλαϊκής πολιτικής στην Υγεία. Στη χώρα μας αυτή την πολιτική ακολούθησαν οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ.

ΟΣΥΡΙΖΑδε σταματά να υπενθυμίζει ότι παρά την κούφια αντιπαράθεση, παρέχει συναίνεση: πότε καλώντας τον λαό σε «σιγήν ιχθύος», όπως τους πρώτους μήνες της πανδημίας με τα «θα λογαριαστούμε μετά». Πότε με τις προτάσεις του για κοινό υπουργό Υγείας και κοινή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων με τη ΝΔ. Δεν έχει σταματήσει λεπτό τα καλέσματά του προς την κυβέρνηση για έναν «κοινό εθνικό σχεδιασμό» προτείνοντας μέτρα πάντα «κοστολογημένα» στους λογαριασμούς του κεφαλαίου.

Δε χάνει ευκαιρία να θυμίσει ότι κυβέρνησε με «σύνεση», καθώς επί ημερών του ενισχύθηκε η επιχειρηματική δράση στην Υγεία, η «συνύπαρξη» δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, κράτησε κλειστά τα νοσοκομεία που έκλεισε η ΝΔ και πρόσθεσε κι άλλα σε αυτή τη λίστα της ντροπής, μείωσε τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Αλλά και σήμερα έχει προτάσεις «κομμένες και ραμμένες» για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου. Μιλάει για «επίταξη» του ιδιωτικού τομέα, αλλά με το αζημίωτο. Διακηρύσσει προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού που θα είναι όμως με ελαστικές σχέσεις εργασίας και «ημερομηνία λήξης», σταγόνα στον ωκεανό των δεκάδων χιλιάδων κενών θέσεων. Μιλάει για «γενναία» αύξηση των οικονομικών πόρων του συστήματος, ώστε αυτοί να εναρμονιστούν με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο που είναι σήμερα στο 7% του ΑΕΠ, όταν ήδη το 2015 στη χώρα μας ήταν στο 8%.

Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στηρίζει ανοιχτά την αντιλαϊκή γραμμή που μας έφερε μέχρι εδώ. Κάνει λόγο για «νέο εξορθολογισμό του ΕΣΥ» με τα ίδια όμως παλιά, φθαρμένα υλικά. Στήριξε την πλειοψηφία των αντιλαϊκών μέτρων διαχείρισης, που πρότεινε η κυβέρνηση, βασική συνισταμένη των οποίων ήταν η διασφάλιση της διαιώνισης της επιχειρηματικής δράσης στον τομέα της Υγείας.

Η πρόταση των αστικών κομμάτων αντιστρατεύεται τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό

Η προστασία της υγείας του λαού σήμερα απαιτεί:

• Διενέργεια ΔΩΡΕΑΝ επαναλαμβανόμενων διαγνωστικών τεστ Covid σε όλους με ευθύνη του ΕΟΔΥ. Όχι στο αίσχος της 5ήμερης καραντίνας και των πρωτοκόλλων της εργοδοσίας.
• Πλήρη και επαρκή κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων, των ΚΥ και των άλλων μονάδων των ΠΕΔΥ από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης όλων των κλάδων και ειδικοτήτων στα δημόσια νοσοκομεία, στα ΚΥ και τις άλλες μονάδες των ΠΕΔΥ. Κατάργηση του μέτρου της αναστολής εργασίας στην Υγεία-Πρόνοια.
• Επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας χωρίς αποζημίωση, με προτεραιότητα τις ΜΕΘ και τις μεγάλες διαγνωστικές αλυσίδες.
• Ενίσχυση του προγράμματος μαζικού εμβολιασμού με πλατιά και οργανωμένη επιστημονική ενημέρωση με επίκεντρο τους χώρους δουλειάς, τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια, τις κοινωνικές ομάδες «υψηλού κινδύνου», με μέτρα προσωποποιημενης ενημέρωσης.
• Εξασφάλιση από το κράτος της δωρεάν, πλήρους και απρόσκοπτης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και νοσηλείας σε όλους.
• Ούτε σκέψη για συγχωνεύσεις και κλείσιμο κλινών, κλινικών νοσοκομείων, όπως προβλέπει το «νέο ΕΣΥ» της κυβέρνησης. Καμία εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ -εργολάβοι) στις ιατρικές, νοσηλευτικές, εργαστηριακές και υποστηρικτικές υπηρεσίες των δημόσιων νοσοκομείων.
• Ανάπτυξη δημόσιων ΚΥ και Περιφερειακών Ιατρείων με σύγχρονο εξοπλισμό και επαρκή στελέχωση σε αριθμό όλων των ειδικοτήτων προκειμένου να καλύπτονται πλήρως οι λαϊκές ανάγκες για όλες τις υπηρεσίες ΠΦΥ σε όλες τις περιοχές της χώρας, όλο το 24ωρο, όλες τις μέρες του χρόνου και για την κατ’ οίκον νοσηλεία.
• Ανάπτυξη τμημάτων με διεπιστημονικές ομάδες για την παρακολούθηση των ασθενών που νόσησαν από τον κορονοϊό. Πλήρης και δωρεάν εξασφάλιση των αναγκαίων υπηρεσιών αποκατάστασης.

Ο καπιταλισμός είναι ο πιο επικίνδυνος «ιός»!
Με το ΚΚΕ στον δρόμο της διεκδίκησης και της προοπτικής!

Σήμερα οι τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνικής, της παραγωγής, αντί να αξιοποιηθούν στο έπακρο για την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού, αξιοποιούνται για τη μεγέθυνση των κερδών των λίγων αφήνοντας τον λαό στο έλεος της πανδημίας. Αυτό είναι το «σύμπτωμα» του πιο επικίνδυνου «ιού», του άδικου και διεφθαρμένου εκμεταλλευτικού συστήματος.

Από κάθε πλευρά της ζωής του εργαζόμενου λαού προκύπτει ότι σήμερα είναι ανάγκη να δυναμώσει η συλλογική αντίσταση για να εμποδίσουμε τα «χειρότερα» με στόχο και προοπτική να απαλλαγούμε από τον «ιό» της αδικίας που έχει όνομα: Καπιταλισμός.

Οι δυνατότητες της εποχής μπορούν να αντιστοιχηθούν και να υπηρετήσουν τον λαό μόνο στο πλαίσιο μίας άλλης οργάνωσης της κοινωνίας. Της κοινωνίας, που στο επίκεντρό της θα έχει την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών. Αυτόν τον δρόμο ανοίγει το ΚΚΕ με τη δράση του, τις θέσεις του, το Πρόγραμμά του.

Τον δρόμο της διεκδίκησης, της αντεπίθεσης και της προοπτικής μπορούμε να τον βαδίσουμε μαζί!

• Δυναμώνοντας την οργάνωση στα Σωματεία και τους φορείς του εργατικού – λαϊκού κινήματος.
• Ενισχύοντας την κοινωνική συμμαχία ενάντια στον κοινό αντίπαλο, την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν.
• Δυναμώνοντας τη λαϊκή αλληλεγγύη και διεκδίκηση σε κάθε χώρο δουλειάς, μόρφωσης, σε κάθε εργατική – λαϊκή γειτονιά, σε κάθε πόλη και χωριό.

Υπάρχει ρεαλιστική διέξοδος από το σύστημα της εκμετάλλευσης:
Ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός

 

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΣΕ ΕΓΧΡΩΜΗ ΜΟΡΦΗ

 

 

 

 

 

Αλκυόνη, Αλκυονίδες με κάποια self_ test για τυράκι…

Τα πιάσαμε τα λεφτά μας …
Ενώ στους χώρους δουλειάς και στα νοσοκομεία πληρώνεται ξανά αυτές τις μέρες το πιο βαρύ τίμημα από τα αδιέξοδα της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, με τους εργαζόμενους να ζουν από πρώτο χέρι τις συνέπειές της και να διαπράττεται έγκλημα διαρκείας ειδικά στις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων και επιχειρήσεις, καθώς μετατρέπονται σε εστίες συρροών | υπερμετάδοσης λόγω της έλλειψης ουσιαστικών μέτρων προστασίας των εργαζομένων… και με «πρωτόκολλα» της πλάκας ξανανοίγουν τα σχολεία μετά τις γιορτές ξεκινούν σιγά-σιγά και οι αλκυονίδες, με έναν ήλιος ψεύτη να προσπαθεί να μας πείσει να τον ακολουθήσουμε στους δρόμους μιας παγωμένης πόλης...
Τ0 2021 ένας χρόνος γεμάτος απώλειες –αλλά και μάχες, έκλεισε: Απώλειες ακριβών –κοντινών μας και μη προσώπων, ελευθεριών, δικαιωμάτων, αξιοπρέπειας...
Η Νέα Χρονιά, ξεκινάει γονατισμένη μπροστά στην πανδημία, το φόβο, τους εκβιασμούς, τον καταναγκασμό, την καχυποψία, τα ψέματα, την εξαπάτηση, την εκμετάλλευση, την κατάχρηση εξουσίας, το δισταγμό να διεκδικήσουμε τη ζωή που αξίζουμε, τα δικαιώματα που μας έκλεψαν, το χαμόγελο που μας στέρησαν, τη θαλπωρή της αγκαλιάς, τους φίλους, με έναν παραλογισμό που έγινε συστατικό της ζωή μας, με βασανισμένα αυτονόητα που πνίγονται από το φόβο...

🎈 Αλλά εμείς επιμένουμε!
🎈 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ με υγεία και δύναμη!
🔻 Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τους λαούς!
🎈🎈 ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ, όχι ρομαντικά ή αθεράπευτα αλλά επειδή ξέρουμε ότι «ο κόσμος αλλάζει», πραγματικά, όταν η κοινωνία προχωρά μπροστά -και θα προχωρήσει, γιατί αυτό είναι νομοτέλεια ...τα πάντα ρει!.
💥 Αυτόν τον κόσμο υποδεχόμαστε το 2022.
💥 Μαθαίνουμε από το χθες, αντιμετωπίζουμε με αισιοδοξία το σήμερα, παλεύοντας για το αύριο

Αλκυόνη, Alcyone, Halcyone, Alkyónē

Η Αλκυόνη στην ελληνική μυθολογία ήταν σύζυγος του Κήυκα και κόρη του Αιόλου: Αλκυόνη, Alcyone, Halcyone, Alkyónē των Ρωμαίων η πανέμορφη θεσσαλή πριγκίπισσα από την Τραχίδα (σσ. κάπου γύρω από την Οίτη) και αργότερα βασίλισσα
Κατά τη μυθολογία κόρη του βασιλιά Αιόλου (από την Εναρέτη ή από την Αιγιάλη …τότε οι βασιλιάδες, όπως και σήμερα οι πλούσιοι είχαν το πάνω χέρι κάνοντας ό,τι τους γούσταρε αβρόχοις ποσί), που ο Κήυκας (Ceyx) γιος του Εωσφόρου (που συχνά ταυτίζεται με τον Εωσφόρο) την αγάπησε παράφορα και την παντρεύτηκε.

Σύμφωνα με αφήγηση της Βιβλιοθήκης του Απολλοδώρου (σσ. μυθικό βιβλία, σαν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια) συχνά αποκαλούσαν ο ένας τον άλλον «Δία» και «Ήρα» …κανονική ιεροσυλία -εννοείται, αυτό εξόργισε τον Δία και, ενώ ο Κήυκας βρισκόταν στη θάλασσα (για να συμβουλευτεί έναν χρησμό, σύμφωνα με τον Οβίδιο), ο θεός του έριξε έναν κεραυνό στο καράβι του και -αμέσως μετά, ο Μορφέας, θεός των ονείρων, μεταμφιεσμένος, εμφανίστηκε στην Αλκυόνη ως οπτασία για να της πει τη μοίρα και εκείνη ρίχτηκε στη θάλασσα μέσα στη θλίψη της, όπου αντίκρισε το νεκρό σώμα του. Από συμπόνια, οι θεοί τους μετέτρεψαν και τους δύο σε πουλιά …
Παρόμοια διήγηση –με κάποιες παραλλαγές βρίσκουμε στον Οβίδιο και τον Υγίνο, όπως επίσης στον Βιργίλιο. Οι δύο πρώτοι αναφέρουν την μεταμόρφωση ως την προέλευση για την ετυμολογία των αλκυονίδων ημερών, μέρες μέσα στο χειμώνα κατά τις οποίες υπάρχει καλοκαιρία χωρίς ανέμους, ενώ η φράση εμφανίζεται και στις Όρνιθες του Αριστοφάνη, με την σημασία μιας ανέμελης και ήρεμης περιόδου, αναφορά επίσης γίνεται και από το Λουκιανό (σσ. στο διάλογό του «Αλκυών» ή «περί μεταμορφώσεως», όπου αναφέρει ότι οι άνεμοι κοπάζουν και η θάλασσα είναι σαν καθρέπτης, στον Αιλιανό στο έργο του «Περί ζώων ιδιότητος».
Μία άλλη εκδοχή θέλει τις (επτά) Αλκυονίδες κόρες του Γίγαντα Αλκυονέα, οι οποίες μετά το φόνο του πατέρα τους σκοτώθηκαν πηδώντας στη θάλασσα, και μεταμορφώθηκαν στη συνέχεια από την Αμφιτρίτη στα πουλιά αλκυόνες ή στον αστερισμό των Πλειάδων, που μεσουρανούν το Γενάρη, όταν γεννάει η Αλκυόνη.
Ο Αριστοτέλης στο «Περί ζώων ιστοριών», αναφέρει ότι ο αλκυόνη γεννά επτά μέρες τα αβγά και επτά τα μεγαλώνει, κατά τις οποίες μέρες ο Δίας χάρισε τις αλκυονίδες μέρες (σσ.«Διὸ καὶ καλοῦνται, ὅταν εὐδιειναὶ γένωνται αἱ τροπαί, ἀλκυονίδες ἡμέραι ἑπτὰ μὲν πρὸ τροπῶν, ἑπτὰ δὲ μετὰ τροπάς, καθάπερ καὶ Σιμωνίδης ἐποίησεν ὡς ὁπόταν χειμέριον κατὰ μῆνα πινύσκῃ Ζεὺς ἤματα τεσσαρακαίδεκα»), αναφέροντας ότι δεν έχουμε παντού αλκυονίδες, αλλά στην περιοχή της Σικελίας πάντα.

Η εμφάνιση των αλκυονίδων ημερών σήμερα αναφέρεται στο διάστημα 15-Δεκ | 15-Φεβρουαρίου, διάστημα το οποίο περιέχει τη μυθολογική σύνδεση και των 14 ημερών γύρω από το ηλιοστάσιο το Δεκέμβριο, και το μύθο των Πλειάδων και την περίοδο επώασης των αβγών των αλκυόνων τον Ιανουάριο. Από μετεωρολογικής πλευράς, σχεδόν πάντα εμφανίζονται και ιδιαίτερα το δεύτερο μισό του Ιανουαρίου, άλλοτε λίγες και άλλοτε περισσότερες, με σχετική άπνοια, ηλιοφάνεια ψηλές για την εποχή θερμοκρασίες και μικρή νεφοκάλυψη –δείτε εδώ
Η εξήγηση του φαινομένου ως φυσιολογικό αντι-κυκλωνικό λόγω της θέσης της Ελλάδας στα ΝΑ,  ενώ πρόσφατη (2014) έρευνα έδειξε ότι οι αλκυονίδες μέρες ήταν ένα σταθερό μετεωρολογικό φαινόμενο κατά τον 5^ο και 4^ο π.Χ αιώνα

Ο Άγγλος ποιητής Robert Graves, στους ελληνικούς μύθους, εξήγησε την προέλευση της Αλκυόνης ως εξής:  Ο θρύλος της φωλιάς (που δεν έχει σχηματισμό αφού δεν χτίζει κανένα είδος φωλιάς, αλλά γεννά αυγά σε τρύπες δίπλα στο νερό) μπορεί να αναφέρεται μόνο στη γέννηση του νέου ιερού βασιλιά, στο χειμερινό ηλιοστάσιο - αφού η βασίλισσα που αντιπροσωπεύει τη μητέρα του, τη θεά της Σελήνης, έχει μεταφέρει το πτώμα του γέρου βασιλιά σε ένα νεκρικό νησί. Επειδή όμως το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν συμπίπτει πάντα με την ίδια φάση της σελήνης, το «κάθε έτος» πρέπει να γίνει κατανοητό ως «κάθε μεγάλο έτος», των εκατό σεληνίων, στο τελευταίο από τα οποία ο ηλιακός και ο σεληνιακός χρόνος συγχρονίστηκαν κατά προσέγγιση, και η θητεία του ιερού βασιλιά έληξε.

Ο Όμηρος συνδέει το πουλί με την Αλκυόνη, έναν τίτλο της Κλεοπάτρας συζύγου του Μελέαγρου, (Ιλιάδα), και με μια κόρη του Αιόλου, φύλακα των ανέμων. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να σημαίνει «θαλάσσιο αρπακτικό», όπως κάποιοι υποστηρίζουν «βασίλισσα που διώχνει το κακό».

Αλκυόνη Alcyone Alcedo

Το πουλί, που έχει μια παραπονεμένη κραυγή, ήταν ιερό για τη θεά της θάλασσας Αφροδίτη ή τη Λευκοθέα (όπως η αλκυώνη της Κύπρου.)
Φαίνεται ότι στα τέλη της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. οι θαλασσοπόροι Αιολείς, που λάτρευαν την προελληνική θεά της Σελήνης ως θεϊκή τους πρόγονο και προστάτιδα τους, έγιναν υποτελείς στους λάτρεις του Δία Αχαιούς και αναγκάστηκαν να δεχτούν τον Ολύμπιο. θρησκεία. Ο «Δίας», που σύμφωνα με τον Ιωάννη Τζέτζη (σσ. Βυζαντινός λόγιος, συγγραφέας και ποιητής, με πολυάριθμα έργα που αποτελούν σημαντική πηγή για χαμένα αρχαία ελληνικά), ήταν μέχρι τότε ένας τίτλος που γεννιόταν από μικρούς βασιλιάδες, εφεξής προοριζόταν μόνο για τον Πατέρα των Ουρανών. Στην Κρήτη, η αρχαία μυστικιστική παράδοση ότι ο Δίας γεννιόταν και πέθαινε κάθε έτος παρέμεινε και στους χριστιανικούς χρόνους με τους τάφοι του Δία στην Κνωσό, στο όρος Ίδη και στο όρος Δίκτη, το καθένα διαφορετικό λατρευτικό κέντρο.

Ο Πλίνιος, ο οποίος περιγράφει λεπτομερώς την υποτιθέμενη φωλιά του αλκυώνα - σαν ζωόφυτο που ονομάζεται halcyoneum από τον Linnaeus - αναφέρει ότι φαίνεται σπάνια, και μετά μόνο στα δύο ηλιοστάσια και κατά τις Πλειάδες. Αυτό αποδεικνύει ότι ήταν αρχικά μια εκδήλωση της θεάς της Σελήνης, η οποία ήταν εναλλακτικά (στο χειμερινό | θερινό ηλιοστάσιο) Θεά της Ζωής | Θανάτου και, αρχές Νοεμβρίου, όταν έδυαν οι Πλειάδες, έστελνε στον ιερό βασιλιά την κλήτευση του θανάτου του.

Οι συνθήκες του θανάτου του Κήυκα δείχνουν ότι οι Αιολείς, που ήταν διάσημοι ναυτικοί, λάτρευαν τη θεά ως «Αλκυόνη» επειδή τους προστάτευε από τους βράχους και τις δύσκολες καιρικές συνθήκες με τον εκδικητικό Δίας να καταστρέφει το πλοίο και τον-την αλκυώνα να πιστώνεται με τη μαγική δύναμη της καταπράυνσης των καταιγίδων με το νεκρό σώμα του, να γίνεται φυλαχτό ενάντια στους κεραυνούς

Η Αλκυόνη αναζητά τον σύζυγό της.
Λάδι σε μουσαμά, έργο του Herbert James Draper halcyone_1915

Το γένος Ceyx Κήυκας (οικογένεια των αλκυόνων του ποταμού) πήρε το όνομά του
Η οικογένεια των Halcyonidae (δέντρων) πήρε επίσης το όνομά της από την Αλκυόνη, το γένος Halcyon, επίσης το λατινικό όνομα του είδους της αλκυόνας (Megaceryle alcyon) αναφέρεται επίσης στο όνομά της.
Η ιστορία τους εμφανίζεται στο The Book of the Duchess, επίσης είναι η βάση για την όπερα Alcyone του Γάλλου συνθέτη Marin Marais και την καντάτα Alcyone του Maurice Ravel.

Μια συλλογή του διάσημου Καναδού ποιητή της φύσης, Archibald Lampman, Alcyone, η τελευταία του συλλογή (δημοσιεύτηκε μετά θάνατον το 1899), αναδεικνύει τα ουτοπικά οράματα του Lampman για το μέλλον.
Ο TS Eliot  αντλεί από αυτόν τον μύθο στο The Dry Salvages: Και ο κουρελιασμένος βράχος στα ανήσυχα νερά | Τα κύματα τον ξεπλένουν, οι ομίχλες τον κρύβουν | την ημέρα της αλκυόνης είναι απλώς ένα μνημείο | ανεμολάμνοντας είναι πάντα ένα σημάδι | Να χαράξω μια πορεία …αλλά στη ζοφερή εποχή | ή την ξαφνική οργή, είναι αυτό που ήταν πάντα…

Ο Μορφέας μεταμορφωμένος σε Κήυκα παρουσιάζεται στην Αλκυόνη.
Tempesta Antonio, Χαλκογραφία, 1606 - Harvard Art Museums

Το The Demigod Files του Rick Riordan είχε ένα μέρος που ονομάζεται "The Diary of Luke Castellan" που αναφέρει έναν παρόμοιο χαρακτήρα που ονομάζεται Halcyon Green, ο οποίος είναι γιος του Απόλλωνα και βρίσκεται σε "κατ' οίκον περιορισμό" επειδή αποκάλυψε σε μια γυναίκα τη μοίρα της…

Η Αλκυόνη θρηνεί τον πνιγμένο Κήυκα.
Wilson Richard 1768, λάδι σε μουσαμά, National Museum Wales

Δείτε και "αλκυονίδες ημέρες" meteo.gr

 

 

Τα αδιέξοδα της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας πληρώνει με βαρύ το τίμημα η εργατική τάξη

Ακόμα και τα στοιχεία του ΕΟΔΥ για το τωρινό κύμα της πανδημίας δείχνουν ότι πάνω από το 75% των δεκάδων χιλιάδων καθημερινών κρουσμάτων είναι μέχρι 59 ετών, αφορά δηλαδή στις παραγωγικές ηλικίες.
Πού «κολλάνε» όλοι αυτοί τον ιό; Κατά βάση, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αλλά και μέσα στους χώρους δουλειάς, αφού τα «πρωτόκολλα» της εργοδοσίας ακυρώνουν ακόμα και την όποια προσπάθεια καταβάλλει ο καθένας να αυτοπροστατευτεί.

Στους χώρους δουλειάς και στα νοσοκομεία πληρώνεται ξανά αυτές τις μέρες το πιο βαρύ τίμημα από τα αδιέξοδα της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, με τους εργαζόμενους να ζουν από πρώτο χέρι τις συνέπειές της.
Ειδικά σε μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων και επιχειρήσεις διαπράττεται ένα έγκλημα διαρκείας, καθώς μετατρέπονται σε εστίες συρροών και υπερμετάδοσης λόγω της έλλειψης ουσιαστικών μέτρων προστασίας των εργαζομένων.

Οι καταγγελίες που πέφτουν βροχή τις τελευταίες μέρες από σωματεία και οι μαρτυρίες από εργαζόμενους είναι αποκαλυπτικές.
Σε βιομηχανίες, αποθήκες, σούπερ μάρκετ, μεγάλα ξενοδοχεία κ.ά. είναι απανωτές οι «συστάσεις» σε εργαζόμενους με συμπτώματα να πάρουν ένα ...παυσίπονο και να πάνε για δουλειά. Συστηματική είναι και η απόκρυψη κρουσμάτων για να μην δίνονται άδειες, η άρνηση για μέτρα προστασίας, όπως η τήρηση αποστάσεων και οι απολυμάνσεις.

Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο από όσα συνθέτουν τα «πρωτόκολλα της εργοδοσίας», με τις πλάτες της κυβέρνησης και των ανύπαρκτων κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών, που είναι γυμνοί από προσωπικό. Μάλιστα, η κατάσταση χειροτέρεψε τους τελευταίους μήνες, αφού με άλλοθι τους εμβολιασμούς ακυρώθηκαν ακόμα και μέτρα όπως τα δωρεάν προληπτικά τεστ, που κι αυτά είχαν επιβληθεί μόνο κάτω από την πίεση των εργαζομένων, με αποτέλεσμα να εξασθενίσει ακόμα περισσότερο η επιδημιολογική επιτήρηση και ιχνηλάτηση.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, από την προηγούμενη βδομάδα η κυβέρνηση φρόντισε να ικανοποιήσει άλλο ένα αίτημα της μεγαλοεργοδοσίας, νομιμοποιώντας αυτό που έκαναν έτσι κι αλλιώς «στα κρυφά»: Μείωσε τις απαραίτητες μέρες καραντίνας σε 5 από 10, για να μην ξεμένουν οι επιχειρήσεις από προσωπικό, λόγω των δεκάδων χιλιάδων κρουσμάτων!

Έτσι, στη δουλειά επιστρέφουν ακόμα και ασθενείς, συμβάλλοντας στη μεγαλύτερη διασπορά του ιού, γιατί όπως λέει η κυβέρνηση, «πρέπει να λειτουργήσει η οικονομία». Ρεπό και προγραμματισμένες άδειες κόβονται, η εντατικοποίηση, τα 10ωρα και τα 12ωρα πάνε σύννεφο και οι εργαζόμενοι, γονατισμένοι από την κούραση, γίνονται ακόμα πιο ευάλωτοι στην πανδημία, περιμένοντας απλά πότε θα βγει θετικό το τεστ.

Να λοιπόν ποιο είναι το τίμημα για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας μέσα στην πανδημία: Εργαζόμενοι εκτεθειμένοι στον ιό, ανύπαρκτα μέτρα προστασίας, ανεξέλεγκτη υπερμετάδοση και μεταφορά του κορονοϊού μέσα στα σπίτια.

Κι όλα αυτά επειδή οι «αντοχές της οικονομίας» που επικαλείται η κυβέρνηση, χωράνε τις κάθε είδους φοροαπαλλαγές και κρατικές επιδοτήσεις στις επιχειρήσεις, δεν χωράνε όμως τα δωρεάν και επαναλαμβανόμενα τεστ για όλο τον πληθυσμό, την οργάνωση της επιδημιολογικής επιτήρησης στους χώρους δουλειάς, τα μέτρα προστασίας και τις προληπτικές εξετάσεις σε βιομηχανικές ζώνες.

Η «αδιατάρακτη πορεία» των κερδών είναι που δεν επιτρέπει να δίνονται άδειες ειδικού σκοπού σε όσους εργαζόμενους βγαίνουν θετικοί, σε όσους βρίσκονται σε καραντίνα ή πρέπει να φυλάξουν τα παιδιά τους. Αυτή είναι που καθιστά «πολυτέλεια» την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, τον σχεδιασμό ενός ολοκληρωμένου εμβολιαστικού προγράμματος, με παράλληλη ανάπτυξη της ΠΦΥ με βάση τις ανάγκες.

Για όλα αυτά, που είναι αναγκαία για την προστασία του λαού, χρειάζεται τώρα να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο η πάλη σωματείων και φορέων σε όλη τη χώρα. Μαζί με διεκδικήσεις, όπως για την ενίσχυση των αστικών συγκοινωνιών, για να πάψει η εργοδοτική αυθαιρεσία, να περάσει επιτέλους τις πύλες των προσφυγικών καταυλισμών ο εμβολιασμός, να συμπεριλάβει μετανάστες εργάτες χωρίς όρους και προϋποθέσεις κ.λπ.

Είναι υπόθεση του οργανωμένου εργατικού κινήματος να επιβάλει μέτρα με την πάλη του, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο: Το κεφάλαιο και το κράτος του, την ίδια τη βαρβαρότητα που θυσιάζει την υγεία του λαού στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Πηγή Ριζοσπάστης