Αφιέρωμα: Manuel Antonio Rodolfo Quinn Oaxaca _Άντονι Κουίν

Ο Μεξικάνος ηθοποιός κινηματογράφου θεάτρου και τηλεόρασης Anthony Quinn, επίσης γλύπτης, συγγραφέας, σκηνοθέτης, ζωγράφος κλπ. γεννήθηκε 11-Απρ- 1915  στην Τσιουάουα και έφυγε από τη ζωή _από πνευμονία, σαν σήμερα 3  Ιούνη 2001, Βραβεύμένος με Ντονόστια (1995), Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου (Βίβα Ζαπάτα _Viva Zapata! ως συμπρωταγωνιστής του Μάρλον Μπράντο 1952 και 1956 για την ερμηνεία του στο ρόλο του ζωγράφου Πολ Γκογκέν στο φιλμ Η ζωή ενός ανθρώπου _Lust For Life,) και αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ,  έγινε σε μας _τουλάχιστον στους μη σινεφίλ στον ρόλο του Ζορμπά από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη και στους Ροδίτες από την ομώνυμη παραλία (Anthony Quinn beach) _ανάμεσα σε Φαληράκι και Λαδικό, μέσα σε ένα μικρό ορμίσκο, 15 χιλιόμετρα νότια από την πρωτεύουσα (ονομάστηκε έτσι από τους ντόπιους μετά το γύρισμα της ταινίας “Τα κανόνια του Ναβαρόνε” τιμώντας έτσι τον διάσημο ηθοποιό.

Μεξικανοϊρλανδικής καταγωγής Αμερικανός με διασημότερους ρόλος το Ζορμπά (στην ομώνυμη ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη Αλέξης Ζορμπάς, με τους Άλαν Μπέιτς και Ειρήνη Παππά _1964 -τον ίδιο ρόλο ερμήνευσε και σε θεατρική παράσταση στο Μπρόντγουεϊ  το 1984), ενώ πρωταγωνίστησε, μεταξύ άλλων, στις Λώρενς της Αραβίας (Lawrence Of Arabia, 1962), Τα κανόνια του Ναβαρόνε (The Guns Of Navarone, 1961) Λα στράντα (La Strada, 1954) κά _βλ αναλυτικά στο τέλος

Ο ρόλος του Αλέξη Ζορμπά, συμπρωταγωνιστώντας, που ερμήνευσε το 1963 παρέμεινε ο πλέον αξιομνημόνευτός του.. Ο Κουίν ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία το 1936 με την ταινία Λόγια (Paroles) και μετά συνέχισε με την ταινία Γαλαξίας. Το 1937 παντρεύτηκε την Κάθριν ντε Μιλ, κόρη του παραγωγού και σκηνοθέτη Σέσιλ Ντε Μιλ ενώ στη συνέχεια ασχολήθηκε με το θέατρο και γνώρισε την επιτυχία με την ερμηνεία του στο έργο Λεωφορείον ο πόθος του Τένεσι Ουίλιαμς. Από τους γάμους του και τους διάφορους κατά καιρούς ερωτικούς δεσμούς του ο ηθοποιός απέκτησε συνολικά 13 παιδιά. Πέραν της υποκριτικής, ο Άντονι Κουίν ασχολήθηκε σε ερασιτεχνικό επίπεδο με τη ζωγραφική.

Φιλμογραφία

Κινηματογραφικές ταινίες (Έτος _Τίτλος_Ρόλος –Πρωτότυπος +Ελληνικός

·         10ετία 1930

·         1936    The Milky Way Με το στανιό πυγμάχος θεατής αγώνα

§  Parole! Ζίνγκο Μπράουνινγκ

§  Sworn Enemy            κακοποιός

§  The Plainsman Ο άρχων του Νότου            Ινδιάνος Τσεγιέν

§  Night Waitress κακοποιός

·         1937    Swing High, Swing Low ντον

§  Waikiki Wedding Κίμο

§  Under Strange Flags αντάρτης

§  The Last Train from Madrid Το τελευταίο τρένο απ' τη Μαδρίτη Ρικάρντο Αλβάρεζ

§  Partners in Crime Νίκολας Μάζανι

§  Daughter of Shanghai Χάρι Μόργκαν

·         1938   The Buccaneer Μπελούς

§  Dangerous to Know Νίκολας Κάσνοφ (Νίκι)

§  Tip-Off Girls Μάρτι

§  Hunted Men Λεγκς

§  Bulldog Drummond in Africa Ντιόν Φορντάιν

§  King of Alcatraz Λου Γκέντνι

·         1939   King of Chinatown Μάικ Γκόρντον

§  Union Pacific Η μεγάλη περιπέτεια             Κόρντρεϊ

§  Island of Lost Men Τσανγκ Τάι

§  Television Spy Φορμπς

·         10ετία 1940

·         1940   Emergency Squad Νικ Μπούλερ

§  Parole Fixer Φράνσις Μπράντμορ

§  Road to Singapore Σίζαρ

§  The Ghost Breakers Ραμόν Μαντέρος / Φρανσίσκο Μαντέρος

§  City for Conquest Μάρεϊ Μπερνς

§  Texas Rangers Ride Again Τζο Γιάμα

·         1941    Knockout Τρέγκο

§  Thieves Fall Out Τσικ Κόλινς

§  Blood and Sand Μανόλο ντε Πάλμα

§  Bullets for O'Hara Τόνι βαν Ντάιν

§  They Died with Their Boots On Η επέλασις των Δραγώνων Τρελό Άλογο

§  The Perfect Snob Αλεξάντερ Μορένο

·         1942   Larceny, Inc Λίο Ντέξτερ

§  Maroko Μουλάι Κασίμ

§  The Black Swan Ο μαύρος πειρατής            Βόγκαν

§  The Ox-Bow Incident            Η πόλις του μίσους Χουάν Μαρτίνεζ

·         1943   Guadalcanal Diary Χεσούς Αλβάρεζ

·         1944   Buffalo Bill Η επιστροφή του Μπούφαλο Μπιλ αρχηγός Κίτρινο Χέρι

§  Ladies of Washington           Μάικλ Ρομανέσκ

§  Roger Touhy, Gangster Οι γκάνγκστερ του τρόμου Τζορτζ Κάρολ

§  Irish Eyes Are Smiling Όταν τα μάτια σου χαμογελούν    Αλ Τζάκσον

·         1945   China Sky Τσεν-Τα

§  Where Do We Go from Here? αρχηγός

§  Back to Bataan Βατάαν, το φρούριο του Ειρηνικού            Αντρές Μπονιφάσιο

·         1946   The Imperfect Lady Χοσέ Μαρτίνεζ

·         1947   Sinbad, the Sailor Σεβάχ ο θαλασσινός εμίρης

§  California Καλιφόρνια ντον Λουίς Ριβέρα ι Χερνάντεζ

§  Black Gold Μαύρος χρυσός Τσάρλι Ιγκλ

§  Tycoon Ρίκι

·         10ετία 1950

·         1951    The Brave Bulls Ραούλ Φουέντες

§  Mask of the Avenger Με τη μάσκα του εκδικητού Βιοβάνι Λαρόκα

·         1952   Viva Zapata! Βίβα Ζαπάτα Εουφέμιο Ζαπάτα

§  The World in His Arms Ο κυρίαρχος του κόσμου Πορτουγκί

§  The Brigand πρίγκιπας Ραμόν

§  Against All Flags Ροκ Μπραζιλιάνο

·         1953   City Beneath the Sea             Ο θησαυρός της Τζαμάικας Τόνι Μπάρτλετ

§  Seminole Οι αδάμαστοι Οσκεόλα

§  Ride, Vaquero! Χοσέ Εσκέντα

§  East of Sumatra Κιάνγκ

§  Blowing Wild Στην ορμή του πάθους           Πάκο Κόνγουεϊ

§  Il più comico spettacolo del mondo θεατής

§  Cavalleria rusticana Άλφιο

·         1954   Donne proibite Φραντσέσκο Κασερτάνο

§  The Long Wait Τζόνι Μακμπράιντ

§  La strada Λα Στράντα Τζαμπανό

§  Ulisse Ομήρου Οδύσσεια      Αντίνοος

§  Attila Αττίλας

·         1955   The Magnificent Matador Λουίς Σάντος

§  The Naked Street Ο γυμνός δρόμος Φιλ Ρίγκαλ

§  Seven Cities of Gold Όπλα και σταυρός Γκάσπαρ ντε Πορτόλα

·         1956   Lust for Life Η ζωή ενός ανθρώπου Πολ Γκογκέν

§  Man from Del Rio Ντέιβ Ρομπλς

§  Notre-Dame de Paris            Κουασιμόδος

§  The Wild Party Οι 4 της νύχτας Τομ Κάπφεν

·         1957    The River's Edge Μπεν Κάμερον

§  The Ride Back Μπομπ Κάλεν

§  Wild Is the Wind Άγριος είναι ο άνεμος Τζίνο

·         1958   Hot Spell Τζον Χένρι Ντιβάλ

§  The Black Orchid Φρανκ Βαλέντε

·         1959   Warlock Οι αετοί της καταραμένης κοιλάδας Τομ Μόργκαν

§  Last Train from Gun Hill Το τελευταίο τρένο από το Γκαν Χιλ Γκρεγκ Μπέλντεν

·         10ετία 1960

·         1960   Heller in Pink TightsΤόμας Χίλι (Τομ)

§  The Savage Innocents Άγριος σαν τη θύελλα Ινούκ

§  Portrait in Black δρ Ντέιβιντ Ριβέρα

·         1961    The Guns of Navarone Τα κανόνια του Ναβαρόνε συνταγματάρχης Ανδρέας Σταύρος

§  Barabbas Βαραββάς Βαραββάς

·         1962   Requiem for a Heavyweight Λουίς Ριβέρα

§  Lawrence of Arabia Ο Λόρενς της Αραβίας Άουντα Άμπου Τάγι

·         1964   The Visit Σερτζ Μίλερ

§  Behold a Pale Horse Βίνιολας

§  Alexis Zorbas             Αλέξης Ζορμπάς Αλέξης Ζορμπάς

·         1965   A High Wind in Jamaica Τζάβεζ

§  La fabuleuse aventure de Marco Polo Ο δαίμων της Ασίας          Κουμπλάι Χαν

·         1966   Lost Command Πιερ Ρασπεγκί

·         1967   La vingt-cinquième heure Η 25η ώρα         Γιόχαν Μόριτς

§  The Happening Ροκ Ντελμόνικο

§  L'avventuriero           Ο αντάρτης Πέιρολ

·         1968   La bataille de San Sebastian            Τα κανόνια του Σαν Σεμπαστιάν Λεόν Αλαστρέ

§  The Magus Ο μάγος Μορίς Κονσί

§  The Shoes of the Fisherman            αρχιεπίσκοπος Κύριλλος

·         1969   The Secret of Santa Vittoria Μπομπολίνι

§  A Dream of KingsΜατσούκας

·         10ετία 1970

·         1970   A Walk in the Spring Rain Γουίλ Κέιντ

§  R.P.M. Επανάστασις κάθε λεπτό καθηγητής Πάκο Πέρεζ

§  Flap Αετός

·         1972    Across 110th Street Άγριο κυνηγητό στην 110η λεωφόρο Ματέλι

§  El asesinato de Julio César Ιούλιος Καίσαρ

·         1973    Los amigos Το πέμπτο έγκλημα Εράστους Σμιθ

§  The Don Is Dead ντον Άντζελο Ντιμόρα

·         1974   The Marseille Contract Τα τσακάλια του υποκόσμου Στιβ Βεντούρα

·         1976   Bluff storia di truffe e di imbroglioni Φίλιπ Μπανγκ

§  L'eredità Ferramonti Οι κληρονόμοι Γκρεγκόριο Φεραμόντι

§  The Message Ο λέων της Αραβίας Χάμζα

·         1977    Target of an Assassin            Έρνεστ Χόμπντεϊ Σλέιντ

§  Jesus of Nazareth Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ Καϊάφας

·         1978   The Greek Tycoon Ο Έλληνας μεγιστάνας Θίο Τομάσης

§  The Children of Sanchez Χεσούς Σάντσες

§  Caravans Ζουλφικάρ

·         1979   The Passage Βάσκος

·         10ετία 1980

·         1980   Lion of the Desert Το λιοντάρι της ερήμου Ομάρ Μουχτάρ

·         1981    High Risk Μαριάνο

§  The Salamander Σαλαμάνδρα Μπρούνο Μανζίνι

·         1982   Valentina Μοζέν Χοακίν

·         1983   Regina Roma             πατέρας

·         1988   Stradivari Αντόνιο Στραντιβάρι

·         1989   Pasión de hombre Μαουρίτσιο

§  Ghosts Can't Do It Σκοτ

·         10ετία 1990

·         Revenge Εκδίκηση πάθους Τάιμπεϊ

·         1991    Jungle Fever Ο πυρετός της ζούγκλας Λου Καρμπόνε

§  Only the Lonely Ποτέ χωρίς τη... μαμά Νικ Ακρόπολις

§  Mobsters Η αυτοκρατορία του εγκλήματος Ντον Μασερία

§  A Star for Two δρ Γκέιμπριελ Τοντ

·         1993   Last Action Hero Ο τελευταίος μεγάλος ήρωας Βιβάλντι

·         1994   This Can't Be Love Λες να 'ναι αγάπη; Μάικλ Ρέιμαν

§  Hercules and the Amazon Women Ο Ηρακλής και οι Αμαζόνες Δίας

§  Hercules and the Lost Kingdom Ο Ηρακλής και το χαμένο βασίλειο Δίας

§  Somebody to Love Εμίλιο

§  Hercules and the Circle of Fire Ο Ηρακλής και ο κύκλος της φωτιάς Δίας

·         1995   A Walk in the Clouds            Περπατώντας στα σύννεφα ντον Πέντρο Αραγκόν

·         1996   Seven Servants Επτά υπηρέτες Άρτσι

·         1997   Il sindaco Αντόνιο Μπαρακάνο

·         1999   Oriundi Τζουζέπε Παντοβάνι

§  Camino de Santiago Ο δρόμος προς το Σαντιάγο   Φέλιξ Φουλέ

§  Terra de canons ντε Σικάρ

·         10ετία 2000

·         2002 Avenging Angelo Άντζελο Αλιεγκέρι

Κατά τους κριτικούς ο Manuel Antonio Rodolfo Quinn Oaxaca _ περισσότερο γνωστός με το καλλιτεχνικό του όνομα Άντονι Κουίν, γεννημένος στο Μεξικό από Μεξικανή μητέρα και Ιρλανδο-Μεξικάνο πατέρα πρώτης γενιάς, ήταν γνωστός για την ερμηνεία του γήινων, παθιασμένων χαρακτήρων «που χαρακτηρίζονται από μια βάναυση και ανθρώπινη αρρενωπότητα» σε πολυάριθμες ταινίες που έχουν αναγνωριστεί τόσο στο Χόλιγουντ όσο και στο εξωτερικό. Θερούνται πλέον αξιοσημείωτες οι La Strada (1954), The Guns of Navarone (1961), Lawrence of Arabia (1962), Guns for San Sebastian (1968), The Shoes of the Fisherman (1968), Across 110th Street (1972), The Message (1976), Lion of the Desert (1980), Jungle Fever (1991) και Seven Servants (1996). Μέσω των καλλιτεχνικών του προσπαθειών και του ακτιβισμού για τα πολιτικά δικαιώματα, παραμένει μια σημαντική προσωπικότητα της Λατινοαμερικανικής εκπροσώπησης στα μέσα ενημέρωσης των Ηνωμένων Πολιτειών.

Παιδική ηλικία, σπουδές
και πρώιμη υποκριτική

Γεννήθηκε στις, κατά τη διάρκεια της Μεξικανικής Επανάστασης από τη Manuela "Nellie" (το γένος Oaxaca) και τον Francisco "Frank" Quinn. (από πατέρα Ιρλανδό μετανάστη και Μεξικανή μητέρα) Ο Φρανκ φέρεται να πολέμησε με τον Μεξικανό επαναστάτη Pancho Villa, στη συνέχεια μετακόμισε στη γειτονιά City Terrace του Ανατολικού Λος Άντζελες και έγινε βοηθός εικονολήπτη σε κινηματογραφικό στούντιο. Στην αυτοβιογραφία του Κουίν, The Original Sin: A Self-portrait by Anthony Quinn, αρνήθηκε ότι ήταν γιος ενός «Ιρλανδού τυχοδιώκτη» και απέδωσε αυτή την ιστορία σε δημοσιογράφους του Χόλιγουντ.

Για ένα διάστημα, ο (Άντονι) Κουίν έπαιζε στο συγκρότημα της εκκλησίας και ήταν μαθητευόμενος ιεροκήρυκας. «Γνώρισα τις περισσότερες από τις σπουδαίες ηθοποιούς της εποχής μου, και καμία από αυτές δεν μπορούσε να την αγγίξει», είπε κάποτε ο Κουίν για τον μαγευτικό ΜακΦέρσον, στον οποίο πίστευε ότι ενέπνευσε τη χειρονομία του Ζορμπά με το δραματικά τεντωμένο χέρι.

Ο Κουίν μεγάλωσε πρώτα στο Ελ Πάσο του Τέξας και αργότερα στο Ανατολικό Λος Άντζελες και στην περιοχή Echo Park της Καλιφόρνια. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Hammel Street, στο Belvedere Junior High School, στο Polytechnic High School και στο Belmont High School στο Λος Άντζελες, με τον μελλοντικό παίκτη του μπέιζμπολ και αστέρι του General Hospital John Beradino, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές πριν αποφοιτήσει. Τον Ιούνιο του 1987, το γυμνάσιο Tucson στην Αριζόνα του απένειμε τιμητικό δίπλωμα γυμνασίου. Ως νεαρός, ο Κουίν έκανε επαγγελματικό μποξ για να κερδίσει χρήματα, στη συνέχεια σπούδασε τέχνη και αρχιτεκτονική υπό τον Frank Lloyd Wright στην κατοικία του σχεδιαστή στην Αριζόνα και στο στούντιο του στο Ουισκόνσιν, Taliesin. Οι δύο άνδρες έγιναν φίλοι. Όταν ο Κουίν ανέφερε ότι τον τράβηξε η υποκριτική, ο Ράιτ τον ενθάρρυνε. Ο Κουίν είπε ότι του είχαν προσφέρει 800$ την εβδομάδα (σσ. κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης του 1999 στις Ιδιωτικές Προβολές με τον Ρόμπερτ Όσμπορν, ο Κουίν είπε ότι το συμβόλαιο ήταν μόνο για 300$) από ένα κινηματογραφικό στούντιο και δεν ήξερε τι να κάνει. Ο Ράιτ απάντησε, "Πάρε το, ποτέ δεν θα βγάλεις τόσα πολλά μαζί μου."

Καριέρα

1936–1952: Αρχές στον κινηματογράφο

Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα στη σκηνή, ο Κουίν ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα ερμηνεύοντας ρόλους χαρακτήρων στις ταινίες του 1936 The Plainsman (ως Ινδός Cheyenne μετά την ήττα του Custer με τον Gary Cooper), Parole (στην οποία έκανε το ντεμπούτο του) και The Milky Way , την πρώτη του κινηματογραφική ταινία, αν και δεν του πιστώθηκε. Έπαιξε «εθνικούς» κακούς σε ταινίες της Paramount όπως Dangerous to Know (1938) με την Anna May Wong και Road to Marocco με τους Bing Crosby και Bob Hope και ένα πιο συμπαθητικό Crazy Horse στο They Died with their Boots On με τον Errol Flynn.

Μια σημαντική ανακάλυψη στην καριέρα του έγινε το 1941, όταν έλαβε μια πρόταση να παίξει έναν ματατόρ στην ταινία Blood and Sand με θέμα τις ταυρομαχίες με τους Tyrone Power και Rita Hayworth. Το 1942, ο Κουίν συμπρωταγωνίστησε δίπλα στον Πάουερ σε μια άλλη κρίσιμη και οικονομική επιτυχία, την περιπέτεια The Black Swan _μαύρος κύκνος. Το 1943, είχε έναν ρόλο στο βραβευμένο για Όσκαρ Western The Ox-Bow Incident. Συμπρωταγωνίστησε στο Sinbad the Sailor (1947) με τους Douglas Fairbanks, Jr. και Maureen O'Hara.

Μέχρι το 1947, ο Κουίν είχε εμφανιστεί σε περισσότερες από 50 ταινίες και είχε υποδυθεί διάφορους χαρακτήρες, συμπεριλαμβανομένων Ινδών, μαφιόζων, αστυνομικών της Χαβάης, Φιλιππινέζων μαχητών ελευθερίας, Κινέζων ανταρτών και Αράβων σεΐχηδων. Επέστρεψε στο θέατρο, αντικαθιστώντας τον Μάρλον Μπράντο στο ρόλο του Στάνλεϊ Κοβάλσκι στο A Streetcar Named Desire (λεωφορείο ο Πόθος) στο Broadway. Το 1947, έγινε πολιτογραφημένος πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών.

Επέστρεψε στο Χόλιγουντ στις αρχές της 10ετίας του 1950 και συμμετείχε σε μια σειρά από περιπέτειες B, όπως το Mask of the Avenger (1951). Στέριωσε τη θέση του ως ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς του Χόλιγουντ στο Viva Zapata του Elia Kazan (1952), απέναντι από τον Μάρλον Μπράντο. Η ερμηνεία του Κουίν ως αδελφού του Ζαπάτα του χάρισε ένα Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου _κατέχει τη διάκριση του πρώτου Μεξικανοαμερικανού που κέρδισε Όσκαρ, ενώ ο Μπράντο έχασε το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου από τον Γκάρι Κούπερ στο High Noon.

1953–1959: Διεθνείς ταινίες και επιτυχία σταδιοδρομίας

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Κουίν ταξίδεψε στη Ρώμη, όπου συνεργάστηκε με αρκετούς διάσημους Ιταλούς κινηματογραφιστές και καθιερώθηκε ως αστέρι του παγκόσμιου κινηματογράφου. Εργάστηκε με τον Ντίνο Ντε Λαουρέντις και τον Κάρλο Πόντι στην ταινία Οδυσσέας του Κερκ Ντάγκλας και πρωταγωνίστησε ως Αττίλας ο Ούννος, με τη Σοφία Λόρεν, στον Αττίλα. Το 1953, συμμετείχε σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες του ως θολωμένος, τραμπούκος και ευμετάβλητος ισχυρός άνδρας στο βραβευμένο με Όσκαρ La Strada (1954) του Federico Fellini, απέναντι σσ την Giulietta Masina.

Ο Κουίν κέρδισε το δεύτερο Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του του ζωγράφου Πολ Γκογκέν στο Lust for Life του Vincente Minnelli (1956), μαζί με τον Kirk Douglas, ο οποίος υποδύθηκε τον Vincent van Gogh. Πρωταγωνίστησε επίσης ως Κουασιμόντο στη γαλλόφωνη ταινία The Hunchback of Notre Dame. Ακόμη και μετά την επιστροφή του στις ΗΠΑ συνέχισε να εμφανίζεται περιοδικά σε ευρωπαϊκές ταινίες. Η συχνή ερμηνεία του Ιταλών χαρακτήρων και η εμφάνισή του σε ιταλικές ταινίες οδήγησαν στη δημοφιλή παρερμηνεία ότι ήταν στην πραγματικότητα Ιταλός.

1959–1969: Επιστροφή σε Χόλυγουντ και Μπρόντγουεϊ

Την επόμενη χρονιά, έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για τη συμμετοχή του στο Wild Is the Wind του Τζορτζ Κιούκορ. Πρωταγωνίστησε στην ταινία The Savage Innocents (1959) ως Inuk, ένας Εσκιμώος που βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα σε δύο αντικρουόμενες κουλτούρες. Συνεργάστηκε με τον Kirk Douglas για άλλη μια φορά στο Western Last Train από το Gun Hill (1959).

Εμφανίστηκε στο Μπρόντγουεϊ με μεγάλη αναγνώριση στον Μπέκετ, ως Βασιλιάς Ερρίκος Β' στον Τόμας Μπέκετ του Λόρενς Ολίβιε το 1960. Η ερμηνεία του Κουίν του χάρισε μια υποψηφιότητα για το βραβείο Tony για τον καλύτερο πρωταγωνιστικό ρόλο και ο Μπέκετ έλαβε το βραβείο καλύτερου έργου. Μια λανθασμένη ιστορία προέκυψε τα επόμενα χρόνια ότι δήθεν, ο Κουίν και ο Ολίβιε άλλαξαν ρόλους και ο Κουίν έπαιξε τον Μπέκετ στον Βασιλιά του Ολίβιε. Στην πραγματικότητα, ο Κουίν εγκατέλειψε την παραγωγή για μια ταινία, χωρίς ποτέ να υποδυθεί τον Μπέκετ, και ο σκηνοθέτης Πίτερ Γκλένβιλ πρότεινε μια οδική περιοδεία με τον Ολιβιέ ως Χένρι. Ο Ολιβιέ συμφώνησε ευτυχώς και ο Άρθουρ Κένεντι ανέλαβε το ρόλο του Μπέκετ για την περιοδεία και τη σύντομη επιστροφή στο Μπρόντγουεϊ. Καθώς τελείωσε η 10ετία, ο Κουίν άφησε να εξαπλωθεί η ωριμότητά του και άρχισε να μεταμορφώνεται σε σημαντικό ηθοποιό. Η σωματική του διάπλαση γέμισε, τα μαλλιά του γκρίζα και το κάποτε λείο, αγριεμένο πρόσωπό του ξεπεράστηκε και έγινε πιο τραχύ. Έπαιξε έναν Έλληνα αγωνιστή της αντίστασης στο The Guns of Navarone (1961), έναν ηλικιωμένο πυγμάχο στο Requiem for a Heavyweight και τον Βεδουίνο σεΐχη Auda abu Tayi στο Lawrence of Arabia (και τα δύο 1962). Ο Λόρενς της Αραβίας θα κέρδιζε το Όσκαρ και τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας και ο Κουίν έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα καλύτερου ηθοποιού μαζί με τον συμπρωταγωνιστή Peter O'Toole. Έπαιξε επίσης τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία Barabbas του 1961, βασισμένη σε ένα μυθιστόρημα του Pär Lagerkvist. Το 1962 επέστρεψε στο Μπρόντγουεϊ, παίζοντας τον ρόλο του Caesario Grimaldi στο βραβευμένο για Tony Tchin-Tchin και είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Requiem for a Heavyweight.

Η επιτυχία του Έλληνα Ζορμπά το 1964 είχε ως αποτέλεσμα άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου. Άλλες ταινίες περιελάμβαναν The 25th Hour, The Magus, Guns for San Sebastian και The Shoes of the Fisherman. Το 1969, πρωταγωνίστησε στο The Secret of Santa Vittoria με την Anna Magnani _ ο καθένας ήταν υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα.

1970–1979: Τηλεόραση και μεταγενέστερες ταινίες

Το 1970 ο Κουίν πρωταγωνίστησε ως φιλελεύθερος καθηγητής κοινωνιολογίας στο δράμα αναταραχής της πανεπιστημιούπολης R.P.M., με την Ann-Margret, και ως οπαδός των Smoky Mountains στο A Walk in the Spring Rain, την πρώτη αμερικανική ταινία της Ingrid Bergman μετά από 20 χρόνια. Το 1971, μετά την επιτυχία μιας τηλεοπτικής ταινίας με το όνομα The City, όπου ο Κουίν έπαιξε τον δήμαρχο Thomas Jefferson Alcala, πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά, The Man and the City. Οι επόμενες τηλεοπτικές εμφανίσεις του ήταν σποραδικές, συμπεριλαμβανομένου του Ιησού από τη Ναζαρέτ.

Το 1972 συμπρωταγωνίστησε με τον Yaphet Kotto στην ταινία blaxploitation Across 110th Street. Έπαιξε τον επικεφαλής του NYPD Frank Martelli, ο οποίος μαζί με τον Kotto ερευνούσε μια ληστεία-ανθρωποκτονία Ιταλών και Μαύρων γκάνγκστερ στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης. Έπαιξε τον παλιό ρατσιστή, βίαιο επιθεωρητή, ενάντια στον σύγχρονο, μορφωμένο, φωτισμένο υπολοχαγό του Κόττο.

Το 1976, ο Κουίν πρωταγωνίστησε στην ταινία Mohammad, Messenger of God (επίσης γνωστή ως The Message), σχετικά με την προέλευση του Ισλάμ, ως Hamza, έναν πολύ σεβαστό θείο του Mohammad, του προφήτη του Ισλάμ και το 1981 πρωταγωνίστησε στο Lion of the Desert. Μετά έπαιξε τον πραγματικό ηγέτη των Βεδουίνων Ομάρ Μουχτάρ, ο οποίος πολέμησε τα ιταλικά στρατεύματα του Μπενίτο Μουσολίνι στις ερήμους της Λιβύης. Το 1979, ο Κουίν πρωταγωνίστησε στην ταινία The Passage, ως Βάσκος βοσκός κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, που του ανατέθηκε να οδηγήσει έναν επιστήμονα και την οικογένειά του στα Πυρηναία, ενώ τον καταδίωκαν οι Ναζί. Πρωταγωνίστησαν επίσης οι James Mason και Malcolm McDowell.

1980–1994: Τελευταία έργα

Το 1983, επανέλαβε τον ρόλο του ως Ζορμπά για 362 παραστάσεις σε μια επιτυχημένη μουσική εκδοχή, ονόματι Ζορμπάς, με συμπρωταγωνίστριά του τη Λίλα Κέντροβα, επαναλαμβάνοντας τον ρόλο της ως Μαντάμ Ορτένς. Ο Κουίν έπαιξε στο μιούζικαλ τόσο στο Μπρόντγουεϊ όσο και στο Κέντρο Κένεντι στην Ουάσιγκτον, DC.

Το 1990 πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική ταινία The Old Man and the Sea (ο γέρος και η θάλασσα), βασισμένη στο μυθιστόρημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Η κινηματογραφική καριέρα του Κουίν επιβραδύνθηκε κατά τη δεκαετία του 1990, αλλά παρ' όλα αυτά συνέχισε να εργάζεται σταθερά, εμφανιζόμενος στις ταινίες Revenge (1990), Jungle Fever (1991), Last Action Hero (1993), A Walk in the Clouds (1995) και Seven Servants (1996) .

Το 1994, ο Κουίν έπαιξε το ρόλο του Δία σε πέντε τηλεοπτικές ταινίες με επίκεντρο τα θρυλικά ταξίδια του Ηρακλή. Αυτοί ήταν, κατά σειρά, ο Ηρακλής και οι γυναίκες της Αμαζόνας, ο Ηρακλής και το Χαμένο Βασίλειο, ο Ηρακλής και ο Κύκλος της Φωτιάς, ο Ηρακλής στον Κάτω Κόσμο και ο Ηρακλής στο Λαβύρινθο του Μινώταυρου.

Το 1995, ο Κουίν πρωταγωνίστησε στην τελευταία του ταινία σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Seven Servants, του Daryush Shokof.

Σχέσεις και οικογένεια

Η πρώτη σύζυγος του Κουίν ήταν η ηθοποιός Katherine DeMille, η υιοθετημένη κόρη του Cecil B. DeMille. παντρεύτηκαν το 1937. Το ζευγάρι απέκτησε πέντε παιδιά (την Χριστίνα 1941, την Καταλίνα 1942, τον Ντάνκαν 1945 και τη Βαλεντίνα 1952 _το πρώτο τους παιδί, ο Κρίστοφερ, δύο ετών, πνίγηκε στη λίμνη του διπλανού γείτονα) 

Το 1965, ο Quinn και η DeMille χώρισαν λόγω της σχέσης του με την Ιταλίδα ενδυματολόγο Jolanda Addolori (πέθανε το 2016), την οποία παντρεύτηκε το 1966 (απέκτησαν τρία αγόρια0

Στη 10ετία του 1970, κατά τη διάρκεια του γάμου του με την Ανδολόρι, ο Κουίν απέκτησε επίσης δύο ακόμη αγόρια με την Friedel Dunbar (Φρίντελ Ντάνμπαρ), παραγωγό εκδηλώσεων στο Λος Άντζελες και στη 10ετία του 1990, δύο ακόμη με τη γραμματέα του Katherine Benvin (Κάθριν Μπένβιν), οδηγώντας τελικά σε διαζύγιο το 1997 το γάμο του με την Addolori: στη συνέχεια παντρεύτηκε την Benvin (1997) και παρέμεινε μαζί της μέχρι το θάνατό του.

Ακτιβισμός για τα πολιτικά δικαιώματα

Ο Κουίν, ο οποίος βίωσε διακρίσεις μεγαλώνοντας στο Λος Άντζελες, συμμετείχε σε διάφορα πολιτικά δικαιώματα και κοινωνικούς σκοπούς. Παρείχε χρηματοδότηση για την ομάδα υπεράσπισης των Λατίνων, το Ισπανόφωνο Λαϊκό Κογκρέσο. Βοήθησε σε προσπάθειες συγκέντρωσης κεφαλαίων για τη νομική υπεράσπιση της μεξικανοαμερικανικής νεολαίας στη ρατσιστικά φορτισμένη δίκη δολοφονίας Sleepy Lagoon το 1942. Ενώ ήταν στο Παρίσι, στήριξε την Πορεία του 1963 στην Ουάσιγκτον για τα πολιτικά δικαιώματα με συμβολική κατάληψη του νησού Αλκατράζ σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Το 1970, ο Κουίν ήταν μέλος της ομάδας στο Mexican-American Conference (Μεξικανο-Αμερικανικό Συνέδριο) και το 1971, αφηγήθηκε σε μια ταινία ντοκιμαντέρ από την the Equal Employment Opportunity Commission (Επιτροπή Ίσων Ευκαιριών Απασχόλησης), που συζητούσε τις εργασιακές διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι Ισπανοαμερικανοί.

·         Anthony Quinn στο IMDb

·         Anthony Quinn στο Internet Broadway Database

·         The Estate of Anthony Quinn __Επίσημος ιστότοπος

·         FaceBook

Αυτοπροσωπογραφίες από τον κινηματογράφο

(από το επίσημο site του)
Στον εορτασμό της 109^ης επετείου από τη γέννηση του Anthony Quinn - 21 Απριλίου - θυμόμαστε την καλλιτεχνική του πλευρά (σσ. artistic genius = ιδιοφυΐα, τον χαρακτηρίζει ΟΚ μην τρελαθούμε κιόλας!!) τόσο ως Performing όσο και ως Visual Artist.

Ο Άντονι Κουίν δεν ήταν μόνο δεξιοτέχνης της οθόνης αλλά και ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης με πάθος για αυτοέκφραση. Παράλληλα με τη λαμπρή καριέρα του στην υποκριτική, εμβάθυνε στον κόσμο της τέχνης, δημιουργώντας σαγηνευτικές αυτοπροσωπογραφίες που απαθανάτισαν τις εμφανίσεις του σε διάφορους κινηματογραφικούς ρόλους.

Χρησιμοποιώντας διαφορετικά καλλιτεχνικά μέσα, απεικόνισε επιδέξια τον εαυτό του σε χαρακτήρες που άφησαν μόνιμο αντίκτυπο στον κινηματογράφο. Μέσα από ζωηρές πινελιές, χάραξε την ένταση των εμβληματικών ρόλων του όπως ο Ζορμπάς ο Έλληνας, ο άγριος ηγέτης της φυλής της Λιβύης Ομάρ Μουχτάρ στο Λιοντάρι της Ερήμου και ο αινιγματικός Kiril Cardinal Lakota (Pope Kiril I) Κύριλλος Καρδινάλιος Λακότα (Πάπας Κύριλλος Α') στα Shoes of the Fisherman Παπούτσια του Ψαρά.

Revenge _Εκδίκηση, 1990

Στην ταινία του Tony Scott το 1990 "Revenge" πρωταγωνιστούν οι Kevin Costner, Anthony Quinn και Madeleine Stowe. Τοποθετημένο εν μέρει στο Μεξικό, βασίζεται στη νουβέλα του Τζιμ Χάρισον από το περιοδικό Esquire, συνδυάζοντας τον ρομαντισμό με στοιχεία θρίλερ. Ο Anthony Quinn είναι ο Tibey Mendez, επιχειρηματίας, άρχοντας του εγκλήματος, πρώην φίλος του Jay (Kevin Costner) και σύζυγος της Miryea (Madeleine Stowe).

Σε αυτές τις αυτοπροσωπογραφίες, η καλλιτεχνική ικανότητα του Κουίν ζωντάνεψε τα συναισθήματα των χαρακτήρων του, αποκαλύπτοντας το βάθος της κατανόησής του για την ανθρώπινη ψυχή. Κάθε εγκεφαλικό επεισόδιο μετέφερε την ουσία των ρόλων που είχε τόσο έξοχα απεικονίσει στην οθόνη, δίνοντας στους θεατές μια ματιά στην ένταση και το πάθος που τροφοδότησαν την υποκριτική του.

The Shoes of the Fisherman Τα παπούτσια του ψαρά, 1986

Ο Άντονι Κουίν ηγείται ενός συνόλου του καστ στο «The Shoes of the Fisherman», ένα έπος του 1968 σε σκηνοθεσία Μάικλ Άντερσον. Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Morris West, εξερευνά την πολιτική του Βατικανού και του Ψυχρού Πολέμου. Στην ταινία πρωταγωνιστούν ο ίδιος ως ο καρδινάλιος Kiril Pavlovich Lakota, αργότερα ο Πάπας Kiril I, ο Oskar Werner, ο David Janssen, ο Vittorio De Sica, ο Leo McKern, ο John Gielgud και ο Laurence Olivier.

Αυτές οι αυτοπροσωπογραφίες χρησίμευσαν ως παράθυρο στην ψυχή του Άντονι Κουίν, αναδεικνύοντας όχι μόνο το καλλιτεχνικό του ταλέντο αλλά και τη βαθιά σύνδεσή του με τους χαρακτήρες που ενσάρκωσε. Ήταν μια αντανάκλαση της αφοσίωσης και της αυθεντικότητας που έφερνε σε κάθε κινηματογραφικό ρόλο, αφήνοντας ένα ανεξίτηλο σημάδι στην ιστορία του κινηματογράφου.

Lion of the Desert - Λιοντάρι της Ερήμου 1981

Το Λιοντάρι της Ερήμου είναι μια ιστορική πολεμική ταινία του 1981 σε σκηνοθεσία Moustapha Akkad Μουστάφα Ακκάτ, για τον 2^ο Ιταλο-Λιβυκό Πόλεμο, Πόλεμο, με πρωταγωνιστή τον Άντονι Κουίν ως ηγέτη της φυλής της Λιβύης Ομάρ Μουχτάρ, έναν ηγέτη Βεδουίνων που πολεμά το Regio Esercito (Βασιλικός Ιταλικός Στρατός) και τον Όλιβερ Ριντ ως  Ιταλός στρατηγός Rodolfo Graziani, ο οποίος νίκησε τον Mukhtar (σσ. ήταν μια ένοπλη σύγκρουση κατά τη διάρκεια του ιταλικού ιμπεριαλιστικού επί Μουσολίνι αποικισμού της Λιβύης μεταξύ ιταλικών στρατιωτικών δυνάμεων _που αποτελούνταν κυρίως από αποικιακά στρατεύματα από τη Λιβύη, την Ερυθραία και τη Σομαλία και ιθαγενών ανταρτών που συνδέονταν με το Τάγμα Ζενούσι. Ο πόλεμος διήρκεσε από το 1923 έως το 1932, όταν ο κύριος ηγέτης των Ζενούσι, Ομάρ αλ-Μουχτάρ, συνελήφθη και εκτελέστηκε. Σήμερα, οι αυτοπροσωπογραφίες του μαρτυρούν την καλλιτεχνική λαμπρότητα ενός ανθρώπου που άφησε ανεξίτηλο σημάδι τόσο στον καμβά όσο και στο ασημένιο παραβάν. Η τέχνη του Anthony Quinn συνεχίζει να εμπνέει και να αιχμαλωτίζει το κοινό, όπως και οι αξέχαστες ερμηνείες του στον κόσμο του κινηματογράφου. Και μέσω του Προγράμματος Υποτροφιών του Ιδρύματος Anthony Quinn, η κληρονομιά του ζει!

Zorba the Greek _Ζορμπάς ο Έλληνας 1981

Ο Ζορμπάς είναι μια δραματική ταινία του 1964 σε σενάριο, παραγωγή, μοντάζ και σκηνοθεσία του Ελληνοκύπριου σκηνοθέτη Μιχαήλ Κακογιάννη. Πρωταγωνιστεί ο Άντονι Κουίν ως Ζορμπάς, ένας γήινος και θορυβώδης Κρητικός χωρικός, και ο Άλαν Μπέιτς ως Μπάζιλ, ο κουμπωμένος νεαρός διανοούμενος με τον οποίο γίνεται φίλος. Στο καστ συμμετέχουν επίσης η Λίλα Κέντροβα, η Ειρήνη Παπά και ο Σωτήρης Μουστάκας.

Zorba, 1983 (Broadway Revival)

Ο Ζορμπάς είναι και μιούζικαλ σε παρτιτούρα  του Τζόζεφ Στάιν, στίχους Φρεντ Έμπ και μουσική Τζον Κάντερ. Ελεύθερη διασκευή από το μυθιστόρημα του 1946 του Νίκου Καζαντζάκη. Η αναβίωση του 1983 σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη και χορογραφία Graciela Daniele άνοιξε στις 16 Οκτωβρίου 1983, στο θέατρο Broadway, όπου έτρεξε για 362 παραστάσεις και 14 προεπισκοπήσεις. Το καστ περιλάμβανε τον Άντονι Κουίν και τη Λίλα Κέντροβα που είχαν πρωταγωνιστήσει και οι δύο στην κινηματογραφική εκδοχή, ενώ η τελευταία κέρδισε ένα Όσκαρ για την ερμηνεία της.

Lust for Life, 1956

Το Lust for Life είναι μια αμερικανική βιογραφική ταινία του 1956 για τη ζωή του Ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ, βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του 1934 του Ίρβινγκ Στόουν, το οποίο διασκευάστηκε για την οθόνη από τον Νόρμαν Κόργουιν. Το σκηνοθέτησε ο Vincente Minnelli και την παραγωγή του John Houseman. Στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Kirk Douglas ως Van Gogh και ο Anthony Quinn ως Paul Gauguin. Ο Ντάγκλας κέρδισε το Βραβείο Χρυσής Σφαίρας Καλύτερου Ηθοποιού σε Δράμα, ενώ ο Κουίν κέρδισε το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου.

The Message _Το μήνυμα, 1976

Το Μήνυμα (αρχικά γνωστό ως Mohammad, Messenger of God) είναι μια επική ταινία του 1976 σε σκηνοθεσία και παραγωγή του Μουσταφά Ακκάντ που εξιστορεί τη ζωή και την εποχή του Μωάμεθ. Στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Anthony Quinn ως Hamza και η Ειρήνη Παπά ως Hind bint Utbah. Το The Message ήταν υποψήφιο για την Καλύτερη Πρωτότυπη Μουσική στα 50ά Όσκαρ, αλλά έχασε το βραβείο από το Star Wars.

The Old Man and the Sea, Ο Γέρος και η Θάλασσα 1990

Αμερικανο-βρετανική δραματική τηλεοπτική ταινία περιπέτειας του 1990 σε σκηνοθεσία Τζαντ Τέιλορ και σενάριο Ρότζερ Ο. Χίρσον, βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του 1952 του Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Anthony Quinn ως Santiago, Gary Cole, Patricia Clarkson ως Mary Pruitt και Joe Santos ως Lopez.

Requiem for a Heavyweight _ Ρέκβιεμ για έναν βαρέων βαρών, 1962

Το Requiem for a Heavyweight είναι ταινία του 1962 σκηνοθετημένη από τον Ralph Nelson βασισμένη στο ομώνυμο τηλεοπτικό έργο με τον Anthony Quinn στον ρόλο που έχουν παίξει οι Jack Palance, Jackie Gleason και Mickey Rooney. Με Ed Wynn και την κοινωνική λειτουργό Grace Miller(Julie Harris). Ο Μοχάμεντ Άλι, γνωστός τότε ως Κάσιους Κλέι, εμφανίζεται ως αντίπαλος του Κουίν σε έναν αγώνα πυγμαχίας στην αρχή της ταινίας.

§  Χρήσιμοι σύνδεσμοι –

§  Γλυπτά, Πίνακες και Σχέδια

§  Περισσότερες αυτοπροσωπογραφίες

§  Η υποκριτική κληρονομιά του Anthony Quinn ξεκινά:
Εξερευνώντας το "The Plainsman"

«Κάποιος είπε κάποτε αν με άφηναν σε ένα νησί,
θα ξαναφτιάξω τους βράχους.
Έχω την ανάγκη να πω ότι ήμουν εδώ».