Anita Ekberg & Boccaccio '70 _Βοκκάκιος '70

Πρόκειται για μια _σχετικά άγνωστη στη χώρα μας ταινία του 1962 (σπονδυλωτή _4 επεισόδια) σε σκηνοθεσία των Vittorio De Sica, Federico Fellini, Mario Monicelli και Luchino Visconti, που έκανε σάλο στην εποχή της __Βοκκάκιος '70 (208λ). Μάλιστα στην πρώτη έξοδο εκτός Ιταλίας, το επεισόδιο που σκηνοθέτησε ο Monicelli εξαλείφθηκε από την παραγωγή και οι άλλοι τρεις σκηνοθέτες, από αλληλεγγύη, αρνήθηκαν να πάνε στο 15^ο Φεστιβάλ Καννών, όπου η ταινία παρουσιάστηκε εκτός συναγωνισμού.

Εννοιολογικά εμπνευσμένο από τις διηγήσεις του Βοκκάκιου (Giovanni Boccaccio), κάθε επεισόδιο επικεντρώνεται αποκλειστικά στο ταμπού του σεξ στην Ιταλία τη 10ετία του 1960, μια περίοδο οικονομικής άνθησης και μεγάλων πολιτισμικών αλλαγών. Προβλήθηκε … ως αυστηρώς κατάλληλο!!

Ι

Ρέντσο & Λουτσιάνα _ Σκηνοθεσία: Mario Monicelli _ Σενάριο: Giovanni Arpino, Suso Cecchi D'Amico και Italo Calvino, από την ιστορία του τελευταίου L'avventura di due sposi (Η περιπέτεια δύο συζύγων )

Πρόκειται για σύγχρονη παρωδία, που ξαναδούλεψε ο Monicelli. Ένα ζευγάρι νεαρών εργατών, ο Renzo (που υποδύεται ο Germano Gilioli) και η Luciana (η Marisa Solinas), καταφέρνουν μετά από μια σειρά περιπετειών να βρουν ένα σπίτι και τελικά να βιώσουν την πολυπόθητη οικειότητα, αλλά τους χωρίζουν αδυσώπητα οι αντίστοιχες βάρδιες εργασίας τους: ο ένας γυρίζει από τη δουλειά ακριβώς όταν η άλλη πρέπει να φύγει.

II

Οι πειρασμοί του dottor Αντώνιο (σσ. ο όρος “ dottor(e)” στα ιταλικά δεν έχει σχέση με γιατρό, σημαίνει “προφέσορας” (και μεταφορικά)
Σκηνοθεσία: Φεντερίκο Φελίνι \ Σενάριο: Ennio Flaiano, Tullio Pinelli, Federico Fellini

Το επεισόδιο εισάγεται από την αφηγηματική φωνή ενός μικρού κοριτσιού, ενός Έρωτα που εισάγει την ιστορία του Antonio Mazzuolo, ασυμβίβαστου πουριτανού ηθικολόγου και ηδονοβλεψία, ο οποίος επιπλήττει τα ζευγάρια που απομονώνονται τη νύχτα στις λεωφόρους της Ρώμης, διακόπτει τα σόου των “τσίτσιδων” μπαλαρίνων και χορευτών στο θέατρο, σκίζει περιοδικά που θεωρεί άσεμνα στα περίπτερα και πάνω απ' όλα, σε μια συγκυρία που σίγουρα θυμίζει τον νεαρό Oscar Luigi Scalfaro που χαστουκίζει μια γυναίκα, την οποία θεωρούσε ντυμένη με σκανδαλώδη τρόπο, σε δημόσιο χώρο (σσ. Όσκαρ Λουίτζι Σκάλφαρο, Ιταλός πολιτικός και δικαστής, 9^ος πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας και στη συνέχεια ισόβιος γερουσιαστής, παλιό μέλος των Χριστιανοδημοκρατών). Ο Mazzuolo λοιπόν, ενώ προεδρεύει της τελετής απονομής στους προσκόπους, διακόπτεται από το στήσιμο μιας γιγαντιαίας διαφημιστικής πινακίδας, η οποία απεικονίζει την εικόνα της Anita Ekberg, ήδη μούσας του σκηνοθέτη της Dolce Vita, ξαπλωμένη σε έναν καναπέ με ανοιχτά πόδια, που διαφημίζει το γάλα, ενώ αποκαλύπτει το μεγαλειώδες στήθος της.

Ο Mazzuolo σκανδαλίζεται από την αφίσα και ξεκινά μια μάχη με υψηλά θεσμικά πρόσωπα και εκκλησιαστικές προσωπικότητες για να αφαιρέσει την αφίσα που θεωρεί άσεμνη. Χωρίς να καταφέρει να το πετύχει, με μια συνταρακτική χειρονομία, βρώμικος, με …βόμβες μελανιού, τελικά  καταφέρνει την κάλυψή διαφήμισης.

Κατά τη διάρκεια των εορτασμών για την απομάκρυνση, αρχίζει να έχει παραισθήσεις που θα κορυφωθούν σε μια νύχτα έκφυλων οραμάτων όπου θα κυνηγήσει, θα προσκυνήσει και θα πολεμήσει ενάντια στη γιγάντια εικόνα της Anita Ekberg του διαβόλου, που εγκαταλείπει την αφίσα και περπατά στη Ρώμη και μάλιστα στη γειτονιά του νύχτα, ημίγυμνη θεά.

Την επόμενη μέρα, προς τη γενική κατάπληξη του κόσμου και της οικογένειάς του, σε ερωτική παραζάλη από την Neuro, βρίσκεται να έχει σκαρφαλώσει, παραμένοντας προσκολλημένος σε αυτό όλη τη νύχτα στο άδειο πλέον ικρίωμα της αφίσας.

Η εικόνα με τις γκριμάτσες του κοριτσιού _Έρωτα (Cupido) οπλισμένου με βέλη, μέσα στο ασθενοφόρο που απομακρύνει τον Mazzuolo (προς το νοσοκομείο ή το τρελλοκομείο) που αναστενάζει το όνομα της Anita, ολοκληρώνει το αστείο και ονειρικό επεισόδιο.

Σύμφωνα με τους Celli και Cottino-Jones, συγγραφείς του Νέου Οδηγού Ιταλικού Κινηματογράφου, το επεισόδιο θα εμπνεύστηκε, με σκοπό την παρωδία, από την ταινία επιστημονικής φαντασίας Attack of the 50 Foot Woman του 1958, σε σκηνοθεσία Nathan H. Juran _ακυκλοφόρητο στα ιταλικά.

III

Η δουλειά _εργασία: Σκηνοθεσία: Λουκίνο Βισκόντι __ Σενάριο: Suso Cecchi D'Amico και Luchino Visconti, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Guy de Maupassant Au bord du lit _στην άκρη του κρεβατιού
Η Pupe, παντρεμένη με έναν αμετανόητο βιομήχανο εσώρουχων, ανακαλύπτοντας ότι συμμετέχει σε κύκλωμα call girls, αποφασίζει να του απαιτήσει, ως τιμωρία, πληρωμή για τις σεξουαλικές υπηρεσίες που υποτίθεται ότι του οφείλονταν δωρεάν και παύει να του “κάθεται”.

IV

Η κλήρωση _ Σκηνοθεσία: Vittorio De Sica _ Σενάριο: Cesare Zavattini

Η μεγαλόστομη Zoe, σε συνεργασία με ένα ζευγάρι που έχει παράγκα σκοποβολής, προσφέρει τον εαυτό της ως έπαθλο σε μια παράνομη λαχειοφόρο αγορά για να αυξήσει τα πενιχρά κέρδη της. Το δελτίο που κερδίζει πηγαίνει σε έναν ιεροψάλτη, ο οποίος αρνείται, παρά τις πιέσεις, να μεταπωλήσει το δελτίο και απαιτεί την “παραλαβή” επιτόπου του βραβείου.

Για να μπούμε στο μυαλό των τεσσάρων λαμπρών σκηνοθετών και να βρούμε σε καθέναν από αυτούς κάποια ακριβή νοήματα των επεισοδίων τους, πρέπει να γράψουμε σελίδες και σελίδες.

Πάντως _κατά δήλωση εκείνα τα χρόνια

·       σύμφωνα με τον Monicelli, οι καπιταλιστικές συνθήκες εργασίας είναι απάνθρωπες ακόμη και σε μια περίοδο ραγδαίας οικονομικής και βιομηχανικής ανάπτυξης (σας θυμίζει κάτι, από την “ξύλινη” γλώσσα του ΚΚΕ;).

·       σύμφωνα με τον Visconti, η κατάσταση των γυναικών στην αστική οικογένεια δεν διαφέρει από τη μακροχρόνια πορνεία …

·       κατά De Sica, είναι γελοίο το πόσο σεξουαλοποιημένη είναι η ιταλική κουλτούρα και οι όμορφες γυναίκες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να συμμετέχουν σε αυτήν για να επιβιώσουν, τέλος

·       Όσον αφορά τον Fellini, η δική του είναι μια πιο μεταφυσική αντίληψη, με επίκεντρο την ομορφιά της Anita Ekberg _της οποίας υπήρξε και σύντροφος

Εξαιρετική η Μουσική: Nino Rota (επ. Il lavoro, Le tentazioni del dottor Antonio), Armando Trovajoli (επ. La riffa The Raffle), Piero Umiliani (επ. Renzo και Luciana)

Καστ και χαρακτήρες

Ρέντσο και Λουτσιάνα \ Marisa Solinas: Luciana __ Germano Gilioli: Renzo

Οι πειρασμοί του dottor Antonio

·       Peppino De Filippo: Dr. Άντονι Ματζουόλο

·       Anita Ekberg: η ίδια σε ονειρική Version

·       Antonio Acqua: Commendator Pappa

·       Donatella Della Nora: Η αδερφή του Antonio

·       Dante Maggio: εργάτης

·       Alberto Sorrentino: εργάτης

·       Mario Passante: νεωκόρος

·       Gianfranco Mingozzi: γιατρός

·       Giuliano Gemma: Ηρακλής

·       Giacomo Furia: εργάτης

·       Alfredo Rizzo: εργάτης

·       Ciccio Barbi: μηχανικός

·       Silvio Bagolini: γραμματέας

Il lavoro _ Η δουλειά _εργασία

·       Tomas Milian: Κόμης Ottavio

·       Romy Schneider: Κούκλα

·       Romolo Valli: δικηγόρος Zacchi

·       Paolo Stoppa: δικηγόρος Alcamo

Η κλήρωση

·       Σοφία Λόρεν: Ζωή

·       Λουίτζι Τζουλιάνι: Γκαετάνο

·       Annarosa Garatti: Η φίλη της Ζωής

“Δεν ξέρω αν υπάρχει παράδεισος ή κόλαση,
αλλά σίγουρα η κόλαση θα είναι πιο ευχάριστη”…

2015 _σαν σήμερα: Πέθανε η  Ανίτα Έκμπεργκ (Kerstin Anita Marianne Ekberg _γεννήθηκε 29-Σεπ-1931 και αναγεννήθηκε στα παγωμένα νερά της Fontana di trevi) Σουηδή Ηθοποιός και Μοντέλο. Το 1950 στέφθηκε Μις Σουηδία. Έφυγε για τις ΗΠΑ με στόχο να γίνει Μις Υφήλιος, αλλά δεν τα κατάφερε. Έτσι ξεκίνησε η σταδιοδρομία της στην υποκριτική και το 1956 κέρδισε Χρυσή Σφαίρα της πιο ελπιδοφόρας νέας ηθοποιού. Η μεγαλύτερή της επιτυχία ήταν ο ρόλος της στην ταινία Γλυκιά ζωή του Φεντερίκο Φελίνι. Έμειναν ιστορικές οι γυμνές της φωτογραφήσεις εκείνη την περίοδο σε εξώφυλλα περιοδικών. Όμως έτσι, ταυτόχρονα με φωτογραφίσεις μόδας άρχισε να κάνει και τις πρώτες της εμφανίσεις σε ταινίες, σε ρόλους που αναδείκνυε της φυσική της ομορφιά, ενώ σύντομα, θα δείξει και το ταλέντο της στην υποκριτική και θα βρεθεί δίπλα σε ιερά τέρατα του Χόλιγουντ, όπως οι Τζον Γουέιν, Τζέρι Λιούις, Ντιν Μάρτιν, Χένρι Φόντα και Φρανκ Σινάτρα. Ο τελευταίος, γνωστός γυναικοκατακτητής, θα συνάψει σχέση μαζί της … θα ακολουθήσουν και έρωτες με τους Τάιρον Πάουερ, Γιουλ Μπρίνερ, Έρολ Φλιν και Γκάρι Κούπερ, ενώ ο δισεκατομμυριούχος και παραγωγός ταινιών, αλλά με αρκετά προβλήματα και ψυχική διαταραχή, Χάουαρντ Χιουζ, της ζήτησε να παντρευτούν και φυσικά η Σουηδέζα απομακρύνθηκε τρέχοντας.

Ανίτα Έκμπεργκ: Σαν πάγος που τσουρουφλίζει, τσαλαβουτά στη φημισμένη Φοντάνα, θαμπώνοντας τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και δημιουργώντας παγκόσμια ταραχή, καθώς φαντάζει ως το πιο επιθυμητό άγαλμα του μπαρόκ σιντριβανιού, στο οποίο, λες και ήξεραν, οι δημιουργοί του Νικόλα Σάλβι και Πιέτρο Μπράτσι, είχαν αφήσει χώρο για να ενσωματωθεί μία εμβληματική αναπαράσταση του μεγαλείου της Αιώνιας Πόλης και της αιώνιας γυναίκας. Η Fontana di Trevi _το μεγαλύτερο συντριβάνι της Ιταλίας–σημαίνει “κρήνη στους τρεις δρόμους” (tre vie), “κρήνη του τριδρόμου”. Το συντριβάνι αυτό σηματοδοτεί το τέλος του “σύγχρονου” Acqua Vergine, του ανακαινισμένου Aqua Virgo,ενός αρχαίου ρωμαϊκού υδραγωγείου το οποίο υδροδοτούσε την αρχαία Ρώμη. Το 19 μ.Χ., οι Ρωμαίοι τεχνίτες εντόπισαν με την υποτιθέμενη βοήθεια μιας παρθένου μια πηγή καθαρού νερού περίπου 13χλμ έξω από την πόλη. Το Aqua Virgo οδηγούσε το νερό στα μπάνια Λουτρά του Αγρίππα. Υδροδότησε τη Ρώμη τουλάχιστον για τετρακόσια χρόνια. Η καταστροφή των υδραγωγείων από Γότθους πολιορκητές το 537 με 538 ήταν το τελειωτικό χτύπημα για την αστική ζωή της ύστερης κλασσικής Ρώμης. Οι Ρωμαίοι στο Μεσαίωνα υδροδοτούνταν από μολυσμένα πηγάδια και από τον επίσης μολυσμένο ποταμό Τίβερη.

Η Ανίτα Έκμπεργκ, παρότι έπαιξε σε πολλές ταινίες, θα μείνει στην ιστορία ως η Αμερικανίδα σταρ σεξοβόμβα Σίλβια Ρανκ, στην ανεπανάληπτη αριστουργηματική ταινία του Φεντερίκο Φελίνι «La Dolce Vita» και θα επισκιάσει ακόμη και τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, το άλτερ έγκο του “maestro”, πάνω στον οποίο βασίζεται το θαυμαστό σενάριο, που αναδεικνύει μοναδικά την παρακμή της ρωμαϊκής αριστοκρατίας, την καπιταλιστική ταξική ανασύσταση μιας Ιταλίας στραγγισμένης από τον πόλεμο, σε αντίστιξη με την γοητεία της νυχτερινής Αιώνιας Πόλης.

Ένα θαύμα της φύσης: Λέγεται ότι όταν ο Φελίνι συναντήθηκε με τη Σουηδέζα ηθοποιό το 1959 στην Piazza di Spagna, έναν χρόνο πριν από την πρεμιέρα της περίφημης ταινίας, που σάρωσε στις Κάννες και γνώρισε πολλές τιμές, μεταξύ των οποίων και Όσκαρ (κοστουμιών), έμεινε άναυδος, σχεδόν αποχαυνωμένος μόλις την είδε από κοντά. Όπως εξομολογήθηκε σε στενούς συνεργάτες του, τη σύγκρινε με έναν “πανίσχυρο πάνθηρα, μια λέαινα περήφανη για την καλή της υγεία”. Ήταν η σεξουαλικότητα που ενέπνεε και ξεπερνούσε κάθε φαντασία, δημιουργώντας την αίσθηση ότι η φύση έκανε πάλι το θαύμα της και μάλιστα χωρίς να θέλει να το μοιραστεί με την ανθρωπότητα.

Η αθάνατη σκηνή – και για τη μαεστρία του Φελίνι – στην Φοντάνα ντι Τρέβι, γυρίστηκε μία παγωμένη νύχτα του Μαρτίου, αλλά το “θηρίο” από τη Σκανδιναβία δεν δίστασε στιγμή να βουτήξει μέσα στα νερά της, με μία άνεση που έκανε τον ήδη μεθυσμένο, από τα δεκάδες ποτά που είχε πιει νωρίτερα, Μαστρογιάνι να τρεκλίζει ακόμη περισσότερο και να μην μπορεί να σταθεί όρθιος στα νερά του σιντριβανιού.

10 χρόνια από τον θάνατό της η Έκμπεργκ παραμένει ένα σύμβολο – όχι μόνο του σεξ – των κορυφαίων στιγμών της κινηματογραφίας και συνάμα, μία γλυκόπικρη υπενθύμιση για το σινεμά των μεγάλων δημιουργών, των σπουδαίων ταινιών και βεβαίως, μίας γλυκιάς ζωής, που πάντα θα ονειρευόμαστε. Στο διαδίκτυο, μπορείτε να βρείτε πολλά για την προσωπική της ζωή κλπ. __για όποιον ενδιαφέρεται
Θα πεθάνει πάμφτωχη στη Ρώμη, έπειτα από επιπλοκές χρόνιων ασθενειών και τα λείψανά της θα μεταφερθούν στη γενέτειρά της, στη Σουηδία, σύμφωνα με επιθυμία της.
Η Έκμπεργκ, θα μείνει στη μνήμη μας για πάντα στα νερά της Φοντάνα ντι Τρέβι, αλλά και ως ένα δυναμικό και “άτακτο” __ “κορίτσι”. Κάτι που παραδεχόταν και η ίδια, λέγοντας σε κάποια ανύποπτη στιγμή με νόημα: “Δεν ξέρω αν υπάρχει παράδεισος ή κόλαση, αλλά σίγουρα η κόλαση θα είναι πιο ευχάριστη”…