Κώστας Λουλές: Για το Κόμμα να λες τη γνώμη σου αλλά να φροντίζεις να ΄ναι σωστή

1988 _28 Γενάρη
“Εφυγε” ο γερόλυκος κομμουνιστής ο “μπαρμπα Κώστας” σ.φος Λουλές, (γενν. στον Τύρναβο της Λάρισας το 1906). Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Αρχικά (1924) οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ και έπειτα στο ΚΚΕ. Το 1945 εξελέγη μέλος της Κ.Ε. και από το 1970 ως το 1982 του Π.Γ. Υπηρέτησε επί σειρά ετών ως βουλευτής με το ΚΚΕ και ως ευρωβουλευτής (πρώτος ευρωβουλευτής του). Συνολικά πέρασε 28 χρόνια στη φυλακή και στην εξορία και 12 χρόνια στην προσφυγιά και στην παρανομία. Όταν κηρύχθηκε η χούντα των συνταγματαρχών, το 1967, συνελήφθη μαζί με τη σύζυγό του (από το 1945 ως το θάνατό του), Μαρία και εκτοπίστηκαν στα Γιούρα ως το 1968. Το 1978 μιλώντας στο Κοινοβούλιο προέβλεψε ότι η Εθνική Αντίσταση θα αναγνωριζόταν “ντάλα μεσημέρι”

Ο Κώστας Λουλές αποτελεί για όλους μας - τους κομμουνιστές πρωτίστως, όμως και για άλλους προοδευτικούς, αλλά και συντηρητικούς - ένα παράδειγμα γνήσιου κομμουνιστή κι σύμβολο ακούραστου λαϊκού αγωνιστή. Για τους Θεσσαλούς, ήταν και είναι ο δικός τους άνθρωπος __«ο μπαρμπα – Κώστας». Η Μαρία, η σύντροφος στη ζωή δεν ζει πια _»έφυγε» 7 Απρίλη 2015

Τα συναισθήματα συγκίνησης και περηφάνιας στην εκδήλωση της ΚΟ περιοχής καταιγιστικά από την πρώτη στιγμή, όταν στην οθόνη, που προβάλλονταν τα σλάιτς από τη ζωή και τη δράση του, εμφανίστηκε η μορφή του μπαρμπα - Κώστα. Ενα ατέλειωτο χειροκρότημα δονεί την ατμόσφαιρα. Ένα χειροκρότημα δείγμα της μεγάλης αγάπης, εκτίμησης και θαυμασμού που έτρεφαν προς το πρόσωπο του οι κομμουνιστές και ο λαός, όσο ζούσε κι αγωνιζόταν πάντα και παντού μαζί τους και, φυσικά, μετά το θάνατό του, στον οποίο έφτασε «ορθοστατών κι ορθοβαδίζων μέχρι το έσχατο γήρας». Η συγκίνηση όλων έφτασε στην κορύφωσή της όταν, στα πλαίσια του αφιερώματος, άρχισε να «παίζεται», σαν σε παράσταση, η ζωή και η δράση του μεγάλου κομμουνιστή. Ηθοποιοί - οι Κ. Μαλκότσης, Λ. Τζουλάκης, Πόπη Πελτεκοπούλου, Πόπη Θεοφίλου και Φ. Αθανασόπουλος - αφηγούνταν περιστατικά αυτής της ζωής και _κυρίως δράσης, συνοδευόμενοι από τη ζωντανή μουσική που έπαιζε στο πιάνο ο μεγάλος μουσουργός Γιούρι Στούπελ. Κι όλοι κουνούσαν το κεφάλι επιδοκιμάζοντας, ακούγοντας λόγια αναγνώρισης και τιμής που ειπώθηκαν για τον Κώστα Λουλέ _πολλοί δάκρυζαν.

Δε θα υπήρχε Λουλές,
αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ

«Πάντα δρων, πρωτοπόρος» είχε πει γι' αυτόν, στην εκδήλωση για τα 80χρονά του, ο Χ. Φλωράκης. Ο συντοπίτης του και συγχωριανός του Χατζηρεπάνης εξιστορούσε: «Μας ήρθε παράξενο το 1924, όταν ο Κώστας Λουλές, το πλουσιόπαιδο, όπως τον λέγαμε τότε, γράφτηκε στη Φιλαρμονική του Τυρνάβου και έπαιζε τύμπανο. Μπήκε εκεί γιατί ήταν ο μόνος χώρος που μαζεύονταν οι νεολαίοι και ήθελε να τους μιλήσει για το Κόμμα». Ο αξέχαστος Χριστόφορος Δαμάνης μολογούσε πώς γνωρίστηκε και δούλεψε μαζί του πολλά χρόνια, τονίζοντας ότι ο μπαρμπα - Κώστας, ως βουλευτής Λάρισας, «δεν έλειψε από καμιά παράσταση στα υπουργεία για τη λύση μικρών και μεγάλων προβλημάτων της περιοχής μας» και ο αείμνηστος Ηλίας Παπαδημητρίου υπογράμμιζε: «Πολλά διδάχτηκα από τον μπαρμπα - Κώστα. Προσπαθούσε να μας δώσει την πείρα του μέσα από τους αγώνες του Κόμματος με ζωντανά παραδείγματα. Στις δύσκολες στιγμές ήταν ο πιο αισιόδοξος».

Οι θύμησες παρούσες όταν οι ηθοποιοί αναφέρονταν σε γνωστές στιγμές της δράσης του Κώστα Λουλέ. Στο διάλογό του περί «κατασκοπίας» με τον αστυνομικό διευθυντή Κροντήρη, στη θρυλική απολογία του στο δικαστήριο, αλλά και σ' εκείνο το αλησμόνητο και δικαιωμένο «θ' αναγνωριστεί και θα 'ναι ντάλα μεσημέρι», που είπε στη Βουλή, απαντώντας στον Αβέρωφ που ισχυριζόταν ότι δε θ' αναγνωριστεί ποτέ η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση.

Οι Θεσσαλοί κομμουνιστές έκαναν το χρέος τους τιμώντας, με εκδήλωση στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, τη μνήμη του Κώστα Λουλέ, 12 χρόνια από το θάνατό του. Τιμώντας τον δικό τους άνθρωπο, τον γνήσιο κομμουνιστή, που πέρασε 28 χρόνια φυλακές και εξορίες και 12 χρόνια παρανομία και προσφυγιά. Κι όλοι οι Θεσσαλοί, όλοι οι Ελληνες ξέρουν «από πούθε θα έβγαινε μια τέτοια λεβεντιά». Ο Κώστας Λουλές είχε πει: «Δε θα υπήρχε Λουλές, αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ».

Για το Κόμμα να λες τη γνώμη σου
αλλά να φροντίζεις να ΄ναι και σωστή

Ήταν μετά την μεταπολίτευση, μεγάλες στιγμές αλλά και μεγάλες αυταπάτες. ΚΟ _με την ουσιαστική σημασία της λέξης, πρακτικά δεν υπήρχαν στην Ελλάδα, ο ευρωκομμουνισμός ante portas, “ΚΚΕσ” κλπ.

4 — 10 Δεκέμβρη 1973: Το 9^ο Συνέδριο του ΚΚΕ

Τα Κόμμα κατέβηκε στις εκλογές του 1974 μέσω του σχήματος _ συνασπισμού «Ενωμένη Αριστερά» που δημιουργήθηκε με προοπτική, αλλά φυσικά δεν είχε μέλλον (με τη λήξη της κοινοβουλευτικής της θητείας, διασπάστηκε). Το ΚΚΕ συνέχισε μέσα από κλυδωνισμούς και Ανδρουκλάκηδες αυτόνομη πορεία, ενώ τα υπόλοιπα (απο)κόμματα μαζί με άλλα μορφώμτα δημιούργησαν στη συνέχεια τη Συμμαχία Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων. Πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής της Ενωμένης Αριστεράς ήταν _πλατιά γαρ, ο Ηλίας Ηλιού. Για την ιστορία απέσπασε 464.787 ψήφους (9,47%) και εξασφάλισε 8 έδρες στη βουλή, εκ των οποίων οι 5 ΚΚΕ, 2 «ΚΚΕες» και 1 στην ΕΔΑ.

Η ΚΟΜΕΠ δεν είχε ακόμη κυκλοφορήσει _η οπορτουνιστική ομάδα της ΚΕ που αποσχίστηκε και λειτούργησε ως «ΚΚΕ εσωτερικού», αρχικά καπηλεύτηκε τον τίτλο της, με τον οποίο έγιναν ορισμένες εκδόσεις στην περίοδο της δικτατορίας και Νοέμβρη του 1974, επανεκδόθηκε ως «μηνιαίο πολιτικό θεωρητικό περιοδικό, όργανο της ΚΕ του Κόμματος» και σταμάτησε το περιοδικό «Νέος Κόσμος» (σσ. μετά την ήττα του ΔΣΕ και με το ΚΚΕ παράνομο, από το Γενάρη μέχρι τον Ιούνη του 1950, εκδόθηκε το μηνιαίο περιοδικό «Νέος Κόσμος», με τον υπότιτλο «Επιλογή άρθρων από τον παγκόσμιο δημοκρατικό τύπο». Από τον Ιούλη του 1950 έως το Μάη του 1956, εκδιδόταν ως «Επιθεώρηση για τα ελληνικά και διεθνή προβλήματα», ενώ από τον Ιούνη του 1956 μέχρι το 1974 «Νέος Κόσμος», με τον υπέρτιτλο «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε»

Ήταν τότε _ το 1974, που ο «μπαρμπα Κώστας» … «χτύπησε»: Με επώνυμο άρθρο του σχετικά με την «ελευθερία λόγου», εξήγησε τη σοβαρότητα της γνώμης, που μετατρέπεται σε ψήφο και δεν μπορεί να είναι «έτσι_ελαφρά τη καρδία», «χαμός» φυσικά με συζητήσεις επί συζητήσεων και τον σ.φο να μειδιά

Ο χώρος που έγινε το 9ο Συνέδριο του Κόμματος
__________________________________________________________

Κώστας Λουλές:
"Ορθοστατών και ορθοβαδίζων"

Του Τάκη ΜΑΜΑΤΣΗ

Ήταν τόσο έντονη η παρουσία του σε πολλούς τομείς της κομματικής, αλλά και της δημόσιας ζωής, τόσο πολύπλευρη η δράση του, τόσο άμεση και ανυπόκριτη η επαφή του με τους ανθρώπους και τόσο αυθόρμητη και χαρακτηριστική η λαϊκή θυμοσοφία, ώστε άφησε βαθιά ίχνη στο πέρασμα του χρόνου. Ως την τελευταία στιγμή της υπερογδοντάχρονης ζωής του, δε σταμάτησε την πολύτιμη προσφορά του στο Κόμμα, στο ΚΚΕ, και στο λαϊκό κίνημα. Ως το "έσχατον γήρας", όπως συνήθιζε να λέει, έμεινε πιστός και αφοσιωμένος, ολόψυχα δοσμένος στην υπόθεση του Κόμματός μας. Ήταν τίμιος, σεμνός, ευθύς και ανιδιοτελής κομμουνιστής. Σταθερός και ασυμβίβαστος επαναστάτης. Αταλάντευτος και ανυποχώρητος μαρξιστής - λενινιστής. Συνεπής και ακούραστος αγωνιστής για τα συμφέροντα των ανθρώπων της δουλιάς και του μόχθου, για την ειρήνη, τη δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική πρόοδο και το θρίαμβο του σοσιαλισμού. Φλογερός πατριώτης, αλλά και αλύγιστος διεθνιστής.

Η ζωή του, στο μεγαλύτερο μέρος της, ήταν φοβερά δύσκολη και τρικυμιώδης. Αλλά και γεμάτη επαναστατική φλόγα, ακατανίκητη δύναμη, παραδειγματική πίστη και ανεξάντλητη αισιοδοξία. Από τα 82 του χρόνια και τα 63 χρόνια της ακατάβλητης κομματικής δράσης του, τα 28 τα έζησε στις φυλακές και τις εξορίες, 12 στην παρανομία και 8 στην αναγκαστική πολιτική προσφυγιά.

Γέννημα της μικρής επαρχιακής πόλης του Τυρνάβου, του Τούρναβου, όπως με ανυπόκριτη χαρά και αγάπη αποκαλούσε, αν και προερχόταν από πλούσια οικογένεια, επηρεάστηκε πολύ νωρίς από τις επαναστατικές ιδέες και προσχώρησε στο κομμουνιστικό κίνημα, που τότε έκανε ακόμα τα πρώτα βήματα στη χώρα μας, κάτω από τη ζωοδότρα επίδραση της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ το 1924 και λίγο αργότερα πέρασε στο ΚΚΕ. Από τότε, αψηφώντας τις απερίγραπτες δυσκολίες και τους μεγάλους κινδύνους που αντιμετώπιζαν οι πρωτομάρτυρες του κομμουνισμού, ρίχτηκε στα μανιασμένα κύματα της σκληρής και αδυσώπητης επαναστατικής πάλης. Από την πλούσια και άνετη ατομική και οικογενειακή ζωή, από την εύκολη σταδιοδρομία και το σκαρφάλωμα σε πλουσιοπάροχες θέσεις, προτίμησε το δύσβατο, τον ακανθώδη, τον επικίνδυνο δρόμο του αγώνα, για το καλό του λαού και του τόπου, για να ανατείλει και στη χώρα μας ο ήλιος της κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης, για να καταργηθεί η εκμετάλλευση και η καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο και να οικοδομηθεί η νέα, η σοσιαλιστική κοινωνία.

Σ' αυτό το δρόμο, το δρόμο της τιμής και του αγώνα, του αλτρουισμού, της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας, βάδισε από τα νεανικά του χρόνια ο γνωστός μπάρμπα - Κώστας. Και έμεινε στητός και αψηλομέτωπος. "Ορθοστατών και ορθοβαδίζων", όπως πολύ χαρακτηριστικά και παραστατικά έλεγε. Δε λύγισε μπροστά στις ακατάπαυστες διώξεις, θύελλες και κακοδρομές, στις κακουχίες και τις πολύχρονες ταλαιπωρίες και στερήσεις. Δεν κάμφθηκε ούτε μπροστά στην απειλή της εκτέλεσής του με τη βρώμικη κατηγορία της κατασκοπίας. Δεν υποχώρησε και δε λοξοδρόμησε. Σφυρηλατημένος μέσα στο καμίνι της σκληρής επαναστατικής πάλης με το πιο ανθεκτικό ατσάλι, το ατσάλι του πραγματικού κομμουνιστή και επαναστάτη, γαλουχημένος και εξοπλισμένος με τη διδασκαλία του μαρξισμού - λενινισμού, άντεξε και στις πιο δύσκολες δοκιμασίες. Τα 'βγαλε πέρα και στις πιο δύσκολες καμπές του αγώνα. Και αναδείχτηκε, με το σπαθί του, σε ηγετική μορφή του Κόμματός μας.

Από το 1945 εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ και από το 1970 ως το 1982 μέλος του ΠΓ. Το 1977 και το 1981 εκλέχτηκε βουλευτής του Κόμματος στο Νομό Λάρισας. Εκλέχτηκε επίσης και πρώτος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.

Σε όποιον τομέα και αν δούλεψε, εντυπωσίασε με την κοχλάζουσα ενεργητικότητα και την εκπληκτική εργατικότητά του, την πραγματικά νεανική αντοχή του, την ανησυχία για τα προβλήματα του λαού και ιδιαίτερα της αγροτιάς, την απαιτητικότητα πρώτ' απ' όλα από τον εαυτό του και μετά και από τους συνεργάτες του, την αυστηρή στάση του απέναντι στις ελλείψεις και αδυναμίες, την απόλυτη συνέπεια λόγων και έργων, την προθυμία του να βοηθάει και να συμβουλεύει τα νεαρά στελέχη, τη σεμνότητα και την ανθρωπιά του, το ήθος, την κομματικότητα και τη μαχητικότητά του στην υπεράσπιση των αρχών του Κόμματος.

Ο Κώστας Λουλές ενσάρκωσε τις καλύτερες ιδιότητες του κομμουνιστή και του κομμουνιστή ηγέτη. Ξεχώρισε σαν μια ακόμη ηθική μορφή επαναστάτη, που κέρδισε την αναγνώριση και το σεβασμό, όχι μόνο των κομμουνιστών, παλαιών και νέων, αλλά και πολιτικών του αντιπάλων.

Σαν βουλευτής του Κόμματος, ο μπάρμπα - Κώστας πρόβαλε επίμονα τα αιτήματα και τα προβλήματα των εργαζομένων και υπεράσπισε με σθένος τα συμφέροντά τους. Οπως εύστοχα έγραψε ο "Ριζοσπάστης", ο μπάρμπα - Κώστας "άφησε και στη Βουλή εποχή. Εδινε μάχες, φώναζε, παθιαζόταν και για τα μεγάλα και για τα μικρά ζητήματα. Ολοι έβλεπαν σ' αυτόν - κι ας ήταν αντίπαλοι και διαφωνούσαν ριζικά μαζί του - την προσωποποίηση της εντιμότητας, της αφοσίωσης, της αυταπάρνησης". Ιστορική έμεινε η προφητική ρήση του στη Βουλή στις 4 Απρίλη 1978, απαντώντας στον τότε υπουργό Αμυνας Ευάγγελο Αβέρωφ, ότι "η Εθνική Αντίσταση θ' αναγνωριστεί και θα 'ναι ντάλα μεσημέρι".

Ιστορική είναι και η αποστομωτική απάντηση που έδωσε σ' όλους εκείνους, που σκόπιμα προσπαθούν, διαστρεβλώνοντας αυθαίρετα την ιστορική αλήθεια, να διαγράψουν τον πρωτοπόρο και αποφασιστικό ρόλο του ΚΚΕ στην ΕΑΜική Αντίσταση και να εμφανιστούν σφετεριστές και κληρονόμοι της. "Οπως δεν μπορείς να μιλάς για χάνι της Γραβιάς χωρίς Ανδρούτσο - βροντοφώναξε ο μπάρμπα - Κώστας - δεν μπορείς να μιλάς και για ΕΑΜ - ΕΛΑΣ χωρίς το ΚΚΕ"!

Ο Κώστας Λουλές αναδείχθηκε με τη στάση και τη δράση του σε γνήσιο λαϊκό ηγέτη, που έκλεινε μέσα του τον εργάτη και τον ξωμάχο του θεσσαλικού κάμπου. Εζησε και πέθανε σαν κομμουνιστής. Δηλαδή σαν άνθρωπος με υψηλά και ευγενικά ιδανικά. Υπηρέτησε με όλες τις δυνάμεις και τις ικανότητές του τη μεγάλη υπόθεση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Κράτησε ψηλά τον τιμημένο τίτλο του κομμουνιστή και του έδωσε μεγαλύτερο κύρος, μεγαλύτερη δύναμη.

Πολλά έχουμε να θυμόμαστε και να διδασκόμαστε από την πολύχρονη ζωή και δράση του, όπως και από τις αμέτρητες άλλες ηρωικές μορφές του Κόμματός μας. Ιδιαίτερα πρέπει να το επιδιώξουν, με την ευκαιρία και των 80χρονων του Κόμματος, οι νέοι και οι νέες και πριν απ' όλα οι Κνίτες και οι Κνίτισσες. Να αντλούν δύναμη και θάρρος από το πρωτοποριακό τους παράδειγμα.

Μαρία Λουλέ

Η ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση
για το θάνατο της συντρόφισσας Μαρίας:

«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με θλίψη ανακοινώνει το θάνατο της συντρόφισσας Μαρίας Λουλέ, η οποία "έφυγε" σήμερα (Δευτέρα) σε ηλικία 98 ετών.

Η συντρόφισσα Μαρία Λουλέ γεννήθηκε στη Λάρισα την 1^η Σεπτέμβρη του 1917. Στις 18 Μάρτη του 1945 παντρεύεται τον Κώστα Λουλέ, ιστορικό στέλεχος του Κόμματος. Γεννάει τα δύο της παιδιά, την Νίτσα και τον Δημήτρη, σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας. Συλλαμβάνεται τον Οκτώβρη του 1948 και μεταφέρεται στις φυλακές του Αβέρωφ, όπου παραμένει υπόδικη για τριάμισι χρόνια. Μοναδική κατηγορία σε βάρος της ότι είναι η γυναίκα του Κώστα Λουλέ και αδελφή του Βασίλη Μπαρτζώτα (Φάνη). Από τις φυλακές Αβέρωφ γράφει στο σύντροφό της Κώστα Λουλέ, σε ένα από τα γράμματα, που καταφέρνει παράνομα να του στείλει, με ημερομηνία 25/9/1950: "Είμαι ευχαριστημένη από το σχολείο που βρέθηκα, παρακολουθώ πολλά μαθήματα, όσα βέβαια μου επιτρέπει η υγεία μου". Αφέθηκε ελεύθερη, γιατί ουσιαστικά δεν υπήρχε καμία κατηγορία σε βάρος της.

Η Μαρία Λουλέ συλλαμβάνεται ξανά, μαζί με το σύζυγό της Κώστα, με το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του '67 και μεταφέρονται στα Γιούρα, όπου παραμένει ως το χειμώνα του '68. Μετά μεταφέρεται στην Αλικαρνασσό από όπου και αποφυλακίζεται το καλοκαίρι του '69.

Η Μαρία Λουλέ αντιμετώπισε όρθια όλες τις διώξεις, τις φυλακίσεις, τις δυσκολίες της παρανομίας, με πίστη στο Κόμμα και τα ιδανικά του. Η πίστη και η αφοσίωσή της στο Κόμμα, αλλά και η στήριξη της οικογένειάς της, ιδιαίτερα των εγγονών της, τη βοηθά να σταθεί όρθια και στη μεγάλη δοκιμασία που πέρασε όταν σε αυτοκινητικό δυστύχημα τον Απρίλη του 1991 χάνει το γιο της Δημήτρη, τη νύφη της Άννα και τον εγγονό της Κωνσταντίνο. Η Κεντρική Επιτροπή εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια της συντρόφισσας Μαρίας, στην κόρη της, στα εγγόνια και στα δισέγγονά της».

Σύντροφοι, συναγωνιστές και φίλοι αποχαιρέτησαν την Μαρία Λουλέ _
VIDEO - ΦΩΤΟ