Η οικονομική κρίση και ο πόλεμος είναι στο DNA της καπιταλιστικής ΕΕ

Του \\ Δημήτρη Κουτσούμπα ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
ΚΟΜΕΠ 6/2024 · ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ανατροπή του καπιταλισμού
και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού
παραμένει η μόνη πραγματική διέξοδος
για τους λαούς της Ευρώπης 

ΚΟΜΕΠ: Στο τεύχος που κυκλοφορεί

ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

·       Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: H κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και η προετοιμασία του Κόμματος.

·       Εισηγητική ομιλία του ΓΓ Δ. Κουτσούμπα στη Σύνοδο της ΚΕ του ΚΚΕ εκ μέρους ΠΓ

·       Εισαγωγικό σημείωμα

·       Β. Ι. Λένιν: Η χρεοκοπία της δεύτερης διεθνούς (απόσπασμα)

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ

·       Μάκης Παπαδόπουλος: Σοσιαλιστικό κράτος και κεντρικός σχεδιασμός

·       Αλέκα Παπαρήγα: Για το ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος στη σοσιαλιστική οικοδόμηση

·       Β. Ι. Λένιν: Θέσεις και εισήγηση για την αστική δημοκρατία και τη δικτατορία του προλεταριάτου

ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ

·       Δημήτρης Κουτσούμπας: Η οικονομική κρίση και ο πόλεμος είναι στο DNA της καπιταλιστικής ΕΕ

·       Δημήτρης Γόντικας: Σε διαρκή επαγρύπνηση και ετοιμότητα

ΙΣΤΟΡΙΑ

·       Ελένη Μπέλλου: Η μάχη της Ιστορίας: Ταξική χειραφέτηση ή αστική οπισθοδρόμηση;

της Σύνταξης

Το τέλος του 2024 βρίσκει τους λαούς όλου του κόσμου αντιμέτωπους με επικίνδυνες εξελίξεις που κινούνται με μεγάλη ταχύτητα. Η Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα «H κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και η προετοιμασία του Κόμματος» αναδεικνύει αυτές τις εξελίξεις, τον άμεσο κίνδυνο κλιμάκωσης και γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Οι εξελίξεις στο διάστημα που μεσολάβησε από τη Σύνοδο της ΚΕ επιβεβαιώνουν την ανάγκη της ουσιαστικής μελέτης και πλατιάς διάδοσης της Απόφασης της ΚΕ για την πολύπλευρη προετοιμασία του εργατικού λαϊκού παράγοντα ώστε να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις.

Η κατάληψη της Συρίας από τους τζιχαντιστές επιτάχυνε τις συνολικότερες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή. Οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν ενεργά στις εξελίξεις που υπηρετούν τους σχεδιασμούς τους, μεταξύ άλλων για την επικράτηση του «ινδικού εμπορικού δρόμου», απέναντι στους αντίστοιχους σχεδιασμούς Κίνας και Ρωσίας στην περιοχή. Ο δε ΓΓ του ΝΑΤΟ Μ. Ρούτε, στην πρώτη μεγάλη επίσημη ομιλία του στην ΕΕ, στις 12 Δεκέμβρη, μίλησε ανοιχτά για την ανάγκη στροφής «προς μια νοοτροπία εν καιρώ πολέμου», ενίσχυσης της πολεμικής βιομηχανίας και αύξησης των πολεμικών δαπανών.

Αντίστοιχα, η ΕΕ επιδιώκει την ενίσχυση της παρέμβασής της στην περιοχή κι έχει αναπτύξει επαφές ήδη μέσω του επικεφαλής της ευρωπαϊκής αντιπροσωπίας στη Συρία με τους τζιχαντιστές, παρόλο που η HTS ανήκει στη λίστα των «τρομοκρατικών οργανώσεων» λόγω της σχέσης της με την Αλ Κάιντα. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 19 Δεκέμβρη στις Βρυξέλλες, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «η Ευρώπη έχει ρόλο να παίξει», προαναγγέλλοντας την αποστολή «ανθρωπιστικής βοήθειας», αλλά και χρηματικής ενίσχυσης για την ανοικοδόμησή της. Η Σύνοδος αποφάσισε επίσης τη συνέχιση της εμπλοκής στον πόλεμο στην Ουκρανία και των ρωσικών κυρώσεων που πληρώνουν οι λαοί. Είναι ενδεικτικές για τις στοχεύσεις κλιμάκωσης του πολέμου από πλευράς της ΕΕ οι δηλώσεις του Φινλανδού υπουργού Άμυνας στη Σύνοδο Κορυφής ότι η Ρωσία και οι χώρες που την υποστηρίζουν θα παραμείνουν κίνδυνος για την Ευρώπη ακόμη και μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.

Αναδεικνύεται επίσης και η ενίσχυση της θέσης της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή. Πρωτοστατεί στην εκπαίδευση και τον εξοπλισμό των ομάδων των τζιχαντιστών, με τη σύμφωνη γνώμη ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ διαπραγματεύονται με τους τζιχαντιστές και μέσω της τουρκικής κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, η Τουρκία προωθεί τις θέσεις στη Βόρεια Συρία, προετοιμάζοντας μια νέα επίθεση στους Κούρδους της περιοχής, οι οποίοι, στην προηγούμενη φάση του πολέμου, είχαν τη στήριξη κυρίως των Αμερικανών. Αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα και στο διπλωματικό πεδίο, προκειμένου να διαμορφώσει μια ευνοϊκή για τα σχέδιά της κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν τα δημοσιεύματα και οι σχετικοί χάρτες για το υπό συζήτηση τουρκο-συριακό σύμφωνο για τη χάραξη των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Τουρκίας - Κατεχομένων στη Βόρεια Κύπρο και Συρίας, που εξαφανίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου από την περιοχή, σφραγίζοντας ταυτόχρονα και τη διχοτόμηση στην πράξη του νησιού.

Αλλά και το Ισραήλ ενισχύει τη θέση του στην ευρύτερη περιοχή. Αφού κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών και του πολεμικού υλικού που διέθετε ο συριακός στρατός, συνεχίζει την προέλαση από τα υψίπεδα του Γκολάν προς τη Δαμασκό, με στόχο να επεκτείνει τη ζώνη κατοχής και να ενσωματώσει νέα εδάφη στην επικράτειά του. Παρά την επέμβαση και την κατοχή εδαφών στη νότια Συρία, οι τζιχαντιστές συνομιλούν με το Ισραήλ με όλα τα ενδεχόμενα να είναι ανοιχτά, όπως και ο διαμελισμός της χώρας. Το Ισραήλ συνεχίζει τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, με τους νεκρούς να έχουν φτάσει τους 45.000 και τους τραυματίες να ξεπερνούν τους 100.000 σε Βόρεια Γάζα και Δυτική Όχθη, ενώ έχει παραβιάσει πάνω από 250 φορές την εκεχειρία με το Λίβανο σε λιγότερο από ένα μήνα από την υπογραφή της.

Από την πλευρά της η Ρωσία επιδιώκει τη διατήρηση των δυο βάσεων της στη Συρία, τη ναυτική βάση στο Ταρτούς και την αεροπορική βάση στο Χμεϊμίμ, που αποτελούν ενδιάμεσο σταθμό για τις στρατιωτικές δυνάμεις που έχει αναπτύξει στην Αφρική, σε μια σειρά συγκρούσεις που διεξάγονται εκεί. Το κύριο μέτωπο για τη Ρωσία παραμένει η Ουκρανία, όπου συνεχίζεται η προέλαση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων. Ενδεικτικές των επικίνδυνων εξελίξεων και της πιθανότητας γρήγορης κλιμάκωσης του πολέμου είναι η ετήσια συνέντευξή του Ρώσου Προέδρου Β. Πούτιν για το τέλος της χρονιάς, όπου δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «Όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ βρίσκονται στην πραγματικότητα σε πόλεμο με τη Ρωσία», προαναγγέλοντας τη συνέχιση της επέμβασης στην Ουκρανία, ενώ έθεσε ότι οι όποιες συνομιλίες θα πρέπει να γίνουν με βάση τις «συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης» και τις «τρέχουσες συνθήκες στο πεδίο της μάχης».

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις βαθαίνει με γρήγορους ρυθμούς και η περαιτέρω εμπλοκή της αστικής τάξης της Ελλάδας. Αφού χαιρέτισαν όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις την «πτώση του καθεστώτος Άσαντ», η κυβέρνηση της ΝΔ πρωτοστάτησε μαζί με Κύπρο και Αυστρία για την ενίσχυση του ενεργού ρόλου της ΕΕ στην περιοχή, προτείνοντας το διορισμό ειδικού απεσταλμένου της ΕΕ για τη Συρία. Αντίστοιχα, υπερθεμάτισε στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες για την ανάγκη ενίσχυσης της πολεμικής οικονομίας της ΕΕ, τόσο με τις προβλέψεις της έκθεσης Ντράγκι όσο και με την ενίσχυση της «αμυντικής» δυνατότητάς της. Ακόμα, με βάση τις διαφαινόμενες εξελίξεις για την προώθηση τουρκο-συριακού συμφώνου, ενισχύεται η προσπάθεια να εμφανιστεί ως «εθνικός στόχος» η ανάσχεση της τουρκικής επιρροής στην περιοχή και η διαμόρφωση νέων τετελεσμένων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Επιβεβαιώνεται ότι κάθε βήμα εμπλοκής προετοιμάζει το επόμενο· καταγράφεται όλο και μεγαλύτερη στήριξη και συναίνεση όλων των αστικών κομμάτων στους σχεδιασμούς της αστικής τάξης της Ελλάδας, που περιλαμβάνουν και τη μεγαλύτερη εμπλοκή στον πόλεμο της Συρίας. Σε αυτή την κατεύθυνση, ήταν αποκαλυπτική η στάση των κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή. ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο αναπαρήγαγαν τα επιχειρήματα που αθωώνουν τους τζιχαντιστές που –όπως και το προηγούμενο καθεστώς– σφαγιάζουν το συριακό λαό, αλλά υπερψήφισαν τις πολεμικές δαπάνες, μαζί με ΝΔ, Ελληνική Λύση, Νίκη, Σπαρτιάτες και τους ανεξάρτητους βουλευτές, μεταξύ των οποίων και οι «5» που εκφράζουν το Κίνημα Δημοκρατίας (Κασσελάκης). Η Νέα Αριστερά και η Πλεύση, παρότι καταψήφισαν, στην ουσία στήριξαν αυτούς τους σχεδιασμούς, κάνοντας κριτική στο ύψος των δαπανών και όχι στο ότι αυτές κατευθύνονται στην πολεμική εμπλοκή και τις ανάγκες του ΝΑΤΟ που καθιστούν τον ελληνικό λαό στόχο αντιποίνων, δολοφονούν τους λαούς της περιοχής, ετοιμάζουν νέους επώδυνους συμβιβασμούς για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις όπως θέτει και η Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ «δουλεύουμε αποφασιστικά για να γίνει το Κόμμα μας πιο ικανό στη διαπάλη που διεξάγεται με την κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα, το αστικό κράτος και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, τις δυνάμεις του οπορτουνισμού, να αναβαθμίσει το ρόλο του στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης, συσπειρώνοντας νέες δυνάμεις, αντιστοιχώντας την ιδεολογική - πολιτική και οργανωτική δουλειά με το επαναστατικό του Πρόγραμμα, στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος, για τη νέα σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία.

Σε αυτή την κατεύθυνση, το παρόν τεύχος της ΚΟΜΕΠ περιλαμβάνει:

Στην ενότητα ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ:

·       Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: H κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και η προετοιμασία του Κόμματος.

·       Εισηγητική ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, εκ μέρους του ΠΓ, στη Σύνοδο της ΚΕ, που περιλαμβάνει και τις πρόσφατες εξελίξεις και τονίζει τη σημασία να αναδειχτεί ο χαρακτήρας, η βασική αιτία των ιμπεριαλιστικών πολέμων και οι ακόμα μεγαλύτερες θυσίες που απαιτεί από τους λαούς. Κωδικοποιεί στις κρίσιμες αυτές συνθήκες τα καθήκοντα του Κόμματος.

·       Β. Ι. Λένιν: Η χρεοκοπία της Δεύτερης Διεθνούς (απόσπασμα)

Για την ολοκλήρωση του αφιερώματος
για τα 100 χρόνια από το θάνατο του Λένιν:

Από την ημερίδα της ΚΕ του ΚΚΕ με τίτλο «Σοσιαλισμός, η Ιστορία που διδάσκει, η Ιστορία που μένει να γραφτεί», που πραγματοποιήθηκε στις 8 Νοέμβρη 2024 στη Θεσσαλονίκη:

·        Την εισηγητική ομιλία του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Σοσιαλιστικό κράτος και κεντρικός σχεδιασμός». Αναδεικνύει την ανωτερότητα του κεντρικού σχεδιασμού ως βασικής κομμουνιστικής σχέσης παραγωγής, όχι μόνο με βάση τα τεράστια επιτεύγματα της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και στη βάση των σύγχρονων δυνατοτήτων. Αναλύει το ρόλο του σοσιαλιστικού κράτους, τη σημασία της εργατικής εξουσίας, της δικτατορίας του προλεταριάτου.

·       Την εισηγητική ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα «Για το ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος στη σοσιαλιστική οικοδόμηση». Αποτυπώνει τον καθοριστικό ρόλο του Κόμματος στην προετοιμασία της σοσιαλιστικής επανάστασης και καθόλη τη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

·       Άρθρο του Β. Ι. Λένιν «Θέσεις και εισήγηση για την αστική δημοκρατία και τη δικτατορία του προλεταριάτου».

Στην ενότητα ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ:

·       Ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ τη ΚΕ του ΚΚΕ με τίτλο: «Η οικονομική κρίση και ο πόλεμος είναι στο DNA της καπιταλιστικής ΕΕ». Πρόκειται για την εισηγητική ομιλία στην Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Συνάντηση που διοργάνωσε το ΚΚΕ και η Ευρωκοινοβουλευτική του Ομάδα με θέμα «Η ΕΕ των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του αντικομμουνισμού και το επίκαιρο έργο του Λένιν “Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης”», στις 2 Δεκέμβρη στις Βρυξέλλες. Τονίζει την πολεμική προετοιμασία ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ σε όλα τα επίπεδα, τη σημασία της πάλης των λαών με μπροστάρηδες τα κομμουνιστικά κόμματα για την απεμπλοκή από τους πολεμικούς σχεδιασμούς, την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, για το σοσιαλισμό.

·       Ομιλία του Δημήτρη Γόντικα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Σε διαρκή επαγρύπνηση και ετοιμότητα», σε εκδήλωση της ΤΕ Εύβοιας στις 15 Νοέμβρη 2024, για την επέτειο του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου, παρουσιάζοντας το βιβλίο της Αγγελικής Σωτήρη «Από το παράνομο τυπογραφείο της “Πανσπουδαστικής” στην Ασφάλεια Μεσογείων - Αναμνήσεις από τον αντιδικτατορικό αγώνα». Τονίζει τη σημασία τα μέλη, τα στελέχη του Κόμματος να πρωτοστατούν σε κάθε χώρο, αλλά και τα χαρακτηριστικά αυτής της πρωτοπόρας δράσης «με ετοιμότητα, ικανότητα, θέληση και γεμάτη αυτοθυσία δουλειά του κομμουνιστή και της κομμουνίστριας όπου κι αν βρίσκεται και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες».\

Στην ενότητα ΙΣΤΟΡΙΑ

Η κεντρική εισήγηση της Ελένης Μπέλλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Η μάχη της ιστορίας: Ταξική χειραφέτηση ή αστική οπισθοδρόμηση;» στην ομότιτλη επιστημονική διημερίδα που διοργάνωσε το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ και η ΚΟ Αττικής στις 29-30 Νοέμβρη 2024. Αποτυπώνει τη διαχρονική προσπάθεια του ΚΚΕ να μελετήσει την Ιστορία του, αλλά και συνολικά την ελληνική Ιστορία, την Ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Αναδεικνύει την αντιεπιστημονικότητα της αστικής διδασκαλίας διαχρονικά, αλλά και με μεγαλύτερη ένταση στις σύγχρονες συνθήκες, όπως και αντίστοιχα τη σημασία της μελέτης και εξαγωγής πολύτιμων συμπερασμάτων για τη δράση του Κόμματος και του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, πραγματοποίησε την εισηγητική ομιλία στην Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Συνάντηση που διοργάνωσε το ΚΚΕ και η Ευρωκοινοβουλευτική του Ομάδα με θέμα «Η ΕΕ των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του αντικομμουνισμού και το διαχρονικό έργο του Λένιν για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».
___          Παραθέτουμε την ομιλία του

             Aγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ σας απευθύνω θερμό καλωσόρισμα στις εργασίες της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Συνάντησης, που διοργανώνει η Ευρωκοινοβουλευτική μας Ομάδα εδώ στις Βρυξέλλες, στο κτίριο του Ευρωκοινοβουλίου στο πλαίσιο πολλών δραστηριοτήτων που πραγματοποίησε μέσα στο 2024 το ΚΚΕ τιμώντας τον Λένιν, τον ηγέτη της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, που φέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τον θάνατό του.

Η εκδήλωσή μας εδώ είναι και συνάμα μια ηχηρή απάντηση στο "κύμα" του αντικομμουνισμού και αντισοβιετισμού που καλλιεργείται συστηματικά από τα αστικά ΜΜΕ και τις κυβερνήσεις, την ίδια την ΕΕ, που έχει κάνει δόγμα της την απαράδεκτη εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού, αλλά και την ανιστόρητη ταύτιση της σημερινής καπιταλιστικής Ρωσίας με τη Σοβιετική Ένωση και απλώνει σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο ένα "δίχτυ" αντικομμουνιστικών διώξεων, παραποίησης και διαστρέβλωσης της Ιστορίας, καταστροφής αντιφασιστικών μνημείων.

Το ΚΚΕ έχει καταδικάσει αυτήν την εξέλιξη, εκφράζει την αλληλεγγύη του δτους κομμουνιστές, που σε διάφορες χώρες της Ευρώπης έρχονται αντιμέτωποι με διώξεις, απαγορεύσεις, περιορισμούς δράσης. Θα συνεχίσουμε συνάμα να παλεύουμε ενάντια στην παραπληροφόρηση των λαών, στη διαστρέβλωση της Ιστορίας, χωρίς να εξιδανικεύουμε, μελετώντας όχι μόνον τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού, αλλά και τις αδυναμίες, τα λάθη, τις παρεκκλίσεις και αντλώντας έτσι πολύτιμα συμπεράσματα για το μέλλον.

Τέτοια χρήσιμα συμπεράσματα μπορεί να αντλήσει κανείς και από το επίκαιρο και σήμερα έργο του Λένιν "Για το σύνθημα των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης", στο φόντο της όξυνσης της ταξικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, με την εμπλοκή και της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Οι επισημάνσεις του Λένιν στις συνθήκες των αρχών του 20ού αιώνα διατηρούν τη σημασία τους και στον 21^ο αιώνα. Πρόκειται για ένα έργο το οποίο θεωρούμε πως πρέπει να μελετούν οι κομμουνιστές, οι ριζοσπάστες, οι άνθρωποι καλής θέλησης, όχι μόνο από την ήπειρό μας, την Ευρώπη, αλλά από όλη την υφήλιο, μιας και σήμερα διαμορφώνονται και σε άλλες "γωνιές" του πλανήτη διάφορες διακρατικές καπιταλιστικές ενώσεις κρατών, όπως π.χ. οι BRICS και άλλες.

Μελετώντας τον Λένιν, με πνεύμα δημιουργικό, υπό το πρίσμα των αλλαγών που συντελέστηκαν στον κόσμο, μπορούμε να εξετάσουμε τις διακρατικές συμφωνίες, παλιές και νεότερες καπιταλιστικές συμμαχίες, που επιδιώκουν να "βάλουν τάξη" στη "διεθνή ασφάλεια", στο διεθνές εμπόριο, στην εξαγωγή κεφαλαίων, χωρίς, βέβαια, να αναιρούν τις καπιταλιστικές νομοτέλειες.

Γιατί, όσες αλλαγές κι αν έχουν συμβεί από τότε που κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο έργο, αυτές δεν αλλοίωσαν την ουσία, τις βασικές νομοτέλειες της καπιταλιστικής οικονομίας, την παραγωγή με κίνητρο την υπεραξία, το κέρδος, τον ανταγωνισμό και την ανισομετρία, την αναρχία στην παραγωγή, την αδικία στην κατανομή.

Έγραφε ο Λένιν: "Στις συνθήκες του καπιταλισμού είναι αδύνατη μια ισόμετρη οικονομική ανάπτυξη των διαφόρων οικονομιών και των διαφόρων κρατών. Στις συνθήκες του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρχουν άλλα μέσα για την αποκατάσταση από καιρό σε καιρό της παραβιασμένης ισορροπίας, εκτός από τις κρίσεις στη βιομηχανία και τους πολέμους στην πολιτική".

__Ποιος είναι σε θέση να διαψεύσει αυτή τη λενινιστική εκτίμηση σήμερα, όταν η ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη αναδεικνύει νέες ισχυρές καπιταλιστικές δυνάμεις, οξύνει την αντιπαράθεση για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα και δυναμώνει τη σύγκρουση ανάμεσα στον ευρωατλαντικό άξονα και στον υπό διαμόρφωση ευρασιατικό;
__Ποιος δεν βλέπει την "ωρολογιακή βόμβα" πάνω στην οποία κάθεται η διεθνής καπιταλιστική οικονομία, δηλαδή την υπερσυσσώρευση κεφαλαίου που δεν βρίσκει διέξοδο για να επενδυθεί με ικανοποιητικό κέρδος; Δοκιμάσανε με την "πράσινη και ψηφιακή μετάβαση", όπως και με την "παλιά συνταγή" του πολέμου, στην οποία αναφέρεται κι ο Λένιν, αλλά τα αδιέξοδα του συστήματος συνεχίζονται.

Η καπιταλιστική κρίση, ο πόλεμος είναι στο DNA του καπιταλισμού. Μια σειρά δείκτες της διεθνούς οικονομίας αποδεικνύουν ότι η κρίση γεννιέται από τη φυσιολογική λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος.

Ήδη η οικονομία της ΕΕ βρίσκεται στην ουσία σε φάση ύφεσης, δείτε επίσης την εκτίναξη του χρέους του αμερικανικού κράτους, που έχει ήδη υπερβεί την "κόκκινη γραμμή" του θεσμοθετημένου ανώτατου ορίου και συνεχίζει να αυξάνεται ή την κρίση ακινήτων στην καπιταλιστική Κίνα κ.ο.κ.

Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι προσφέρουν κερδοφόρα διέξοδο στο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο. Αυτό μαρτυρούν, άλλωστε, τα κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας των ΗΠΑ και των άλλων μεγάλων κατασκευαστών όπλων μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή.

Όχι τυχαία η λεγόμενη και πολεμική οικονομία και η κλιμάκωση του πολέμου αποτελούν πλέον την πρώτη προτεραιότητα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Ιδιαίτερα η ΕΕ, με βάση την έκθεση Ντράγκι, προβλέπει την κατεύθυνση 500 δισ. στην πολεμική βιομηχανία ενώ με την έκθεση Νινίστο προορίζει μεταξύ άλλων το 20% του προϋπολογισμού της επίσης για την πολεμική οικονομία, προωθώντας την επικίνδυνη διασύνδεση των πολεμικών σχεδιασμών της με την πολιτική προστασία και την "ψυχολογική προετοιμασία" των λαών "να ζουν σε συνθήκες κινδύνων και αστάθειας", διαθέτοντας προμήθειες τροφίμων για τρεις ημέρες.

Επιπλέον, οι τεράστιες καταστροφές που προκαλεί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος δημιουργούν ένα νέο "χρυσωρυχείο" κερδοφόρων επενδύσεων στις περιοχές που καταστρέφονται. ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία ήδη "τρέχουν" ειδικά επενδυτικά "προγράμματα" για την "ανοικοδόμηση" της Ουκρανίας.

Η επικράτηση του Ντ. Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές συνοδεύτηκε από μια ολόκληρη "φιλολογία" περί προσεχούς "επικράτησης της ειρήνης", τουλάχιστον στο ουκρανικό μέτωπο. Ο Λένιν σημείωνε πως "φυσικά, είναι δυνατές προσωρινές συμφωνίες ανάμεσα σε καπιταλιστές και ανάμεσα σε κράτη", αλλά την ίδια στιγμή υπογράμμιζε πως καθόλου αυτές δεν ακυρώνουν τη διαπάλη για τη "μοιρασιά των αποικιών", γράφοντας αυτά τότε που η ανθρωπότητα κατά τα ¾ ήταν αποικίες. Και σήμερα όμως, ισχύει η θέση αυτή, αφού στη θέση της διαπάλης για "τη μοιρασιά των αποικιών", βρίσκεται η διαπάλη για τη μοιρασιά πρώτων υλών, Ενέργειας, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, γεωπολιτικών στηριγμάτων, μεριδίων των αγορών.

Κι όπως τόνιζε: "Στον καπιταλισμό όμως, δεν μπορεί να υπάρξει άλλη βάση, άλλη αρχή μοιρασιάς, εκτός από τη δύναμη. (…) Το να κηρύσσει κανείς μια "δίκαιη" μοιρασιά του εισοδήματος σε μια τέτοια βάση είναι …στενοκεφαλιά μικροαστού και φιλισταίου. Το μοίρασμα δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, παρά σύμφωνα με τη δύναμη". Η δύναμη, όμως, αλλάζει με την πορεία της οικονομικής εξέλιξης.(…) Για να ελεγχθεί η πραγματική δύναμη ενός καπιταλιστικού κράτους δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει άλλο μέσο εκτός από τον πόλεμο. Ο πόλεμος δεν αντιφάσκει στις βάσεις της ατομικής ιδιοκτησίας, αλλά είναι η άμεση και αναπόφευκτη ανάπτυξη αυτών των βάσεων".

Είναι αναγκαίο σήμερα για το κομμουνιστικό κίνημα στην Ευρώπη και στον κόσμο να μη λησμονεί τα λόγια του Λένιν, να τα "μετρήσει" με πρίσμα τις σημερινές διεθνείς εξελίξεις και να απορρίψει οπορτουνιστικές αντιλήψεις που επικράτησαν μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και στις γραμμές του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και προωθούσαν λαθεμένες προσεγγίσεις. Τέτοιες ήταν αυτές που διαχώριζαν τους ιμπεριαλιστές σε "γεράκια" και "περιστέρια", σε "φιλοπόλεμους" και "ειρηνιστές", αφήνοντας να εννοηθεί πως θα μπορούσε να υπάρξει κι ένας "ειρηνικός ιμπεριαλισμός", μια παραίτηση των ιμπεριαλιστών από τα βίαια, τα πολεμικά μέσα, που όπως τόνιζε ο Λένιν είναι "η συνέχιση της πολιτικής" που εφαρμόζεται την προηγούμενη περίοδο.

Δυστυχώς, και στις γραμμές τους διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος κυριάρχησαν, ειδικά μετά το Β' Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο, τέτοιες λαθεμένες αντιλήψεις στις οποίες βασίστηκαν εκτιμήσεις Κομμουνιστικών Κομμάτων, πως μπορούμε δήθεν να "δαμάσουμε" τους πολεμικούς σχεδιασμούς των καπιταλιστών με το λεγόμενο ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας. Σήμερα, από ορισμένες δυνάμεις, ως διέξοδος επίλυσης της πολεμικής σύγκρουσης στην Ευρώπη, ανακυκλώνονται ανάλογες απόψεις περί διαμόρφωσης "μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφαλείας" ή ένα ΝΑΤΟ "χωρίς πολεμικούς σχεδιασμούς και επιθετικά οπλικά συστήματα στα εδάφη του" ή μια "φιλειρηνική ΕΕ" ή έναν "ειρηνικό πολυπολικό κόσμο" κ.ο.κ.

Όλες αυτές οι εικασίες δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα και δρουν σε βάρος της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής πάλης, επιδιώκοντας να καλλιεργήσουν μια αντίληψη περί δήθεν δυνατότητας «αποχής» του ιμπεριαλισμού από τα πολεμικά μέσα. Σαν να ζητούμε, δηλαδή από ένα αρπακτικό σαρκοφάγο ζώο της ζούγκλας να μεταμορφωθεί σε φυτοφάγο και μάλιστα κατοικίδιο. Όμως η αλήθεια είναι πως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, όπως και κάθε καπιταλιστική διακρατική ένωση, έχουν βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα, δεν μπορούν να γίνουν φιλολαϊκές, θα συνεχίσουν να δρουν ενάντια στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και τους λαούς.

Ο Λένιν δικαιώνεται, όταν έγραφε πως “οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα σε καπιταλιστικό καθεστώς είτε είναι απραγματοποίητες είτε είναι αντιδραστικές". Η σημερινή ΕΕ αποτελεί μια διακρατική ιμπεριαλιστική οικονομική, πολιτική και στρατιωτική ένωση των μονοπωλίων, αντίθετη με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Δεν διορθώνεται με επιμέρους μερεμέτια!
Όπως και ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται!
Γιατί η ΕΕ δεν συγκροτήθηκε από τους λαούς
ούτε για τους λαούς,
δεν υπηρετεί τα συμφέροντά τους.

Αυτή η ΕΕ των καπιταλιστών δεν είναι ούτε μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Στόχοι της είναι η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και επεμβάσεις, η προώθηση της στρατηγικής για τη μέγιστη ενίσχυση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, που οδηγούν στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την ακρίβεια, την ενεργειακή φτώχεια, την προσφυγιά, την άγρια καταστολή, το φακέλωμα και τον αντικομμουνισμό.
Τα σκάνδαλα που εκδηλώνονται στο Ευρωκοινοβούλιο των λόμπι της διαφθοράς επιβεβαιώνουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ως ένωσης του κεφαλαίου σε βάρος των λαών.
Τα ψηφίσματα - πολεμικά τελεσίγραφα, οι αντιλαϊκοί κανονισμοί και οι αντεργατικές οδηγίες στοχεύουν να εξυπηρετήσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων και να τσακίσουν τη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η ΕΕ, σήμερα, επιδιώκει να γίνει η εμπροσθοφυλακή των αντιλαϊκών πολιτικών και των πολέμων.

Αυτό ισχύει, ανεξάρτητα από την έκβαση των ανταγωνισμών στο εσωτερικό της, ανάμεσα στις αστικές τάξεις των χωρών της για περισσότερη στρατιωτική αυτοτέλεια της ΕΕ ή για μεγαλύτερη πρόσδεση στο άρμα του ΝΑΤΟ, ανταγωνισμοί που αναζωπυρώθηκαν μετά και την εκλογή Τραμπ. Για την εξυπηρέτηση των κυρίαρχων συμφερόντων των αστικών τάξεων της Ευρώπης έχει εμπλακεί και η ΕΕ, από κοινού με τις ΗΠΑ, στον πόλεμο της Ουκρανίας, στο πλευρό εκείνου του τμήματος της ουκρανικής αστικής τάξης, που αξιοποιώντας και φασιστικές δυνάμεις, προχώρησε το 2014 σε αντισυνταγματική εκτροπή.

Για ανάλογα συμφέροντα η ΕΕ στηρίζει το κατοχικό κράτος του Ισραήλ, που μακελεύει τον ηρωικό λαό της Παλαιστίνης. Κι από εδώ, από το Ευρωκοινοβούλιο εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον Παλαιστινιακό λαό και ενώνουμε τη φωνή μας με τις ογκώδεις και συγκλονιστικές εργατικές - λαϊκές διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο υπεράσπισης του δίκαιου αγώνα του για την αποτίναξη της ισραηλινής κατοχής.

·       Μετά την επίθεση της Ουκρανίας με αμερικάνικα και βρετανικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς μέσα στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας και την σε συνέχεια τροποποίηση του πυρηνικού δόγματος της Ρωσίας και τις δηλώσεις Πούτιν, είναι περισσότερο από φανερό ότι ο κίνδυνος γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου μεγαλώνει με τη χρησιμοποίηση ακόμα και πυρηνικών όπλων.

·       Ακόμη κι αν βρεθεί κάποιος προσωρινός συμβιβασμός, κανείς δεν μπορεί να αποσοβήσει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, που εκτείνονται από τον εμπορικό και τον τεχνολογικό τομέα μέχρι τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Κι αυτό ισχύει, από την Αρκτική μέχρι την Αφρική και τον Ινδικό - Ειρηνικό Ωκεανό, συμπεριλαμβάνοντας και το Διάστημα.

·       Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και οι επεμβάσεις της ΕΕ και των ιμπεριαλιστικών συμμαχικών αστικών κυβερνήσεων, εκτός από τη σφαγή των λαών, τον διαμελισμό χωρών, τα οικονομικά βάρη στις πλάτες των λαών και τις στρατιές των ξεριζωμένων, προκαλούν και μεγαλύτερη καταστροφή του περιβάλλοντος για την οποία υποκριτικά κόπτονται οι λεγόμενες πράσινες διακηρύξεις τους.

§  Το ΚΚΕ, όπως και άλλα Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα της Ευρώπης, απορρίπτοντας όλα τα προσχήματα εκατέρωθεν, αναδεικνύουμε στους λαούς τις πραγματικές αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

§  Δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στην εμπλοκή των χωρών μας σ’ αυτόν.

§  Παλεύουμε για να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στην Ελλάδα και αλλού, να φύγουν τα πυρηνικά όπλα από την Ευρώπη.

§  Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας, που έζησαν ειρηνικά και μεγαλούργησαν μαζί στα χρόνια του σοσιαλισμού και τώρα χύνουν το αίμα τους για μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα.

§  Αντιπαλεύουμε την εντεινόμενη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ μέσα από την προώθηση της λεγόμενης Στρατηγικής Αυτοτέλειάς της, που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για τους λαούς, τη συγκρότηση στρατιωτικών σχηματισμών, τύπου PESCO και Ευρωστρατού, αποστολών όπως η "Aspides" στην Ερυθρά Θάλασσα.

§  Υψώνουμε μέτωπο στον φασισμό και κάθε είδους ρατσισμό, τις διακρίσεις με βάση τη θρησκεία, το χρώμα, το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό και απορρίπτουμε τον κάλπικο "αντιφασισμό" και τα διάφορα "αντιφασιστικά μέτωπα", που χρησιμοποιούν αστικές και οπορτουνιστικές πολιτικές δυνάμεις για τον εγκλωβισμό εργατικών - λαϊκών δυνάμεων στην αστική διαχείριση, αποκόβοντας τον φασισμό από το καπιταλιστικό σύστημα που τον γεννά και τον χρησιμοποιεί όταν τον χρειάζεται.

Η απογείωση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, της εντατικοποίησης της ευέλικτης εξουθενωτικής δουλειάς με απάνθρωπα ωράρια, που οδηγούν σε εργοδοτικά εγκλήματα, της δουλειάς χωρίς δικαιώματα και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, της κλιμάκωσης της εργοδοτικής τρομοκρατίας, των χαμηλών αποδοχών σε συνδυασμό με την ακρίβεια και τη βαριά φορολογία των λαϊκών στρωμάτων και τους πολέμους, έχει οδηγήσει τους λαούς της Ευρώπης στους δρόμους του αγώνα. Πριν 10 μέρες, στις 20 Νοέμβρη απ’ άκρη σε άκρη, σε όλη την Ελλάδα γέμισαν οι δρόμοι και οι πλατείες από απεργούς εργαζόμενους, προκαλώντας έναν πραγματικό σεισμό με το σύνθημα "Λεφτά για μισθούς - Υγεία - Παιδεία, έξω από του πολέμου τα σφαγεία!".

Με τη μαχητική δράση εργατικών σωματείων όπως αυτό των λιμενεργατών του Πειραιά φορτίο γεμάτο πυρομαχικά με προορισμό το Ισραήλ δεν έφτασε στον προορισμό του, σε άλλες περιοχές εμποδίστηκε η μεταφορά ΝΑΤΟικών όπλων και πυρομαχικών στον πόλεμο στην Ουκρανία.

§  Συνεχίζουμε την πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων κομμάτων του συστήματος, ενάντια στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ του κεφαλαίου, της ταξικής εκμετάλλευσης, των μονοπωλίων και του πολέμου!

§  Για την αποδέσμευση της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό σφαγείο, τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και συμμαχίες, με τον λαό κυρίαρχο στον τόπο μας. Για μια Ευρώπη της ευημερίας των λαών, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του σοσιαλισμού!

§  Βαδίζουμε στον κοινό μας δρόμο, της ταξικής επαναστατικής πάλης μέχρι την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Γιατί ο δρόμος, που άνοιξαν τον Οκτώβρη του '17 οι κομμουνιστές με επικεφαλής τον Λένιν, "σπάζοντας τον πάγο", παραμένει η μόνη πραγματική διέξοδος για τους λαούς των χωρών μας».

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες.

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, σας απευθύνω θερμό καλωσόρισμα στις εργασίες της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Συνάντησης που διοργανώνει η Ευρωκοινοβουλευτική μας Ομάδα εδώ, στις Βρυξέλλες, στο κτήριο του Ευρωκοινοβουλίου, στο πλαίσιο πολλών δραστηριοτήτων που πραγματοποίησε μέσα στο 2024 το ΚΚΕ, τιμώντας το μεγάλο επαναστάτη Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν, τον ηγέτη της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, που φέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από το θάνατό του.

Η εκδήλωσή μας εδώ είναι και συνάμα μια ηχηρή απάντηση στο «κύμα» του αντικομμουνισμού και αντισοβιετισμού που καλλιεργείται συστηματικά από τα αστικά ΜΜΕ και τις κυβερνήσεις, την ίδια την ΕΕ, που χει κάνει δόγμα της την απαράδεκτη εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού, αλλά και την ανιστόρητη ταύτιση της σημερινής καπιταλιστικής Ρωσίας με τη Σοβιετική Ένωση, κι απλώνει σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο ένα δίχτυ» αντικομμουνιστικών διώξεων, παραποίησης και διαστρέβλωσης ΐς Ιστορίας, καταστροφής αντιφασιστικών μνημείων.

Το ΚΚΕ έχει καταδικάσει αυτήν την εξέλιξη, εκφράζει την αλληλεγγύη του με τους κομμουνιστές που σε διάφορες χώρες της Ευρώπης έρχονται αντιμέτωποι με διώξεις, απαγορεύσεις, περιορισμούς δράσης. Θα συνεχίσουμε συνάμα να παλεύουμε ενάντια στην παραπληροφόρη­ση των λαών, ενάντια στη διαστρέβλωση της Ιστορίας, χωρίς να εξιδανικεύουμε, μελετώντας όχι μόνο τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού, αλλά και τις αδυναμίες, τα λάθη, τις παρεκκλίσεις κι αντλώντας έτσι πολύτιμα συμπεράσματα για το μέλλον.

Τέτοια, χρήσιμα συμπεράσματα, μπορεί να αντλήσει κανείς και από το επίκαιρο και σήμερα έργο του Λένιν σύνθημα των Ενωμένων Πο­λιτειών της Ευρώπης, στο φόντο της όξυνσης της ταξικής εκμετάλλευ­σης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων στην Ουκρανία και στη Μέση Ανα­τολή, με την εμπλοκή και της ιμπεριαλιστικής ΕΕ.

Οι επισημάνσεις του Λένιν στις συνθήκες των αρχών του 20ού αιώνα διατηρούν τη σημασία τους και στον 21^ο αιώνα. Πρόκειται για ένα έρ­γο το οποίο θεωρούμε πως πρέπει να μελετούν οι κομμουνιστές, οι ρι­ζοσπάστες, οι άνθρωποι καλής θέλησης, όχι μόνο από την ήπειρό μας, την Ευρώπη, αλλά απ’ όλη την υφήλιο, μια και σήμερα διαμορφώνονται και σε άλλες «γωνιές» του πλανήτη διάφορες διακρατικές καπιταλιστι­κές ενώσεις κρατών, όπως, π.χ., οι ΒICS και άλλες.

Μελετώντας τον Λένιν, με πνεύμα δημιουργικό, υπό το πρίσμα των αλλαγών που συντελέστηκαν στον κόσμο, μπορούμε να εξετάσουμε τις διακρατικές συμφωνίες, παλιές και νεότερες καπιταλιστικές συμμαχίες, που επιδιώκουν να «βάλουν τάξη» στη «διεθνή ασφάλεια», στο διεθνές εμπόριο, στην εξαγωγή κεφαλαίων, χωρίς βέβαια να αναιρούν τις καπι­ταλιστικές νομοτέλειες.

Γιατί, όσες αλλαγές κι αν έχουν συμβεί από τότε που κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο έργο, αυτές δεν αλλοίωσαν την ουσία, τις βασικές νο­μοτέλειες της καπιταλιστικής οικονομίας, την παραγωγή με κίνητρο την υπεραξία, το κέρδος, τον ανταγωνισμό και την ανισομετρία, την αναρχία στην παραγωγή, την αδικία στην κατανομή.

Έγραφε ο Λένιν: «Στις συνθήκες του καπιταλισμού, είναι αδύνατη μια ισόμετρη οικονομική ανάπτυξη των διάφορων οικονομιών και των διά­φορων κρατών. Στις συνθήκες του καπιταλισμού, δεν μπορεί να υπάρχουν άλλα μέσα για την αποκατάσταση από καιρό σε καιρό της παραβιασμένης ισορροπίας, εκτός από τις κρίσεις στη βιομηχανία και τους πο­λέμους στην πολιτική.»

Ποιος είναι σε θέση να διαψεύσει αυτήν τη λενινιστική εκτίμηση σήμε­ρα, όταν η ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη αναδεικνύει νέες ισχυ­ρές καπιταλιστικές δυνάμεις, οξύνει την αντιπαράθεση για την πρωτοκα­θεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κί­να και δυναμώνει τη σύγκρουση ανάμεσα στον ευρωατλαντικό άξονα και στον υπό διαμόρφωση ευρασιατικό;

Ποιος δε βλέπει την «ωρολογιακή βόμβα» πάνω στην οποία κάθεται η διεθνής καπιταλιστική οικονομία, δηλαδή την υπερσυσσώρευση κεφα­λαίου που δε βρίσκει διέξοδο για να επενδυθεί με ικανοποιητικό κέρδος; Δοκιμάσανε με την «πράσινη και ψηφιακή μετάβαση», όπως και με την «παλιά συνταγή» του πολέμου, στην οποία αναφέρεται κι ο Λένιν, αλλά τα αδιέξοδα του συστήματος συνεχίζονται.

Η καπιταλιστική κρίση, ο πόλεμος είναι στο DNA του καπιταλισμού. Μια σειρά δείκτες της διεθνούς οικονομίας αποδεικνύουν ότι η κρίση γεν­νιέται από τη φυσιολογική λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος.

Ήδη η οικονομία της ΕΕ βρίσκεται στην ουσία σε φάση ύφεσης, δεί­τε επίσης την εκτίναξη του χρέους του αμερικανικού κράτους, που έχει ήδη υπερβεί την «κόκκινη γραμμή» του θεσμοθετημένου ανώτατου ορί­ου και συνεχίζει να αυξάνεται, ή την κρίση ακινήτων στην καπιταλιστική Κίνα κ.ο.κ.

Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι προσφέρουν κερδοφό­ρα διέξοδο στο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο. Αυτό μαρτυρούν, άλλω­στε, τα κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας των ΗΠΑ και των άλλων μεγά­λων κατασκευαστών όπλων μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρα­νία και στη Μέση Ανατολή.

Όχι τυχαία, η λεγάμενη και πολεμική οικονομία και η κλιμάκωση του πολέμου αποτελούν πλέον την πρώτη προτεραιότητα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Ιδιαίτερα η ΕΕ, με βάση την έκθεση Ντράγκι, προβλέπει την κατεύθυν­ση 500 δισ. στην πολεμική βιομηχανία, ενώ με την έκθεση Νινίστο προο­ρίζει μεταξύ άλλων το 20% του προϋπολογισμού της επίσης για την πο­λεμική οικονομία, προωθώντας την επικίνδυνη διασύνδεση των πολε­μικών σχεδιασμών της με την πολιτική προστασία, και την «ψυχολογική προετοιμασία» των λαών «να ζουν σε συνθήκες κινδύνων κι αστάθειας», διαθέτοντας προμήθειες τροφίμων για τρεις ημέρες.

Επιπλέον, οι τεράστιες καταστροφές που προκαλεί ο ιμπεριαλιστι­κός πόλεμος δημιουργούν ένα νέο «χρυσωρυχείο» κερδοφόρων επεν­δύσεων στις περιοχές που καταστρέφονται. ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία ήδη «τρέ­χουν» ειδικά επενδυτικά «προγράμματα» για την «ανοικοδόμηση» της Ουκρανίας.

__              Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Η επικράτηση του Ντ. Τραμπ στις αμερικάνικες εκλογές συνοδεύτηκε από μια ολόκληρη «φιλολογία» περί προσεχούς «επικράτησης της ειρή­νης», τουλάχιστον στο ουκρανικό μέτωπο. Ο Λένιν σημείωνε πως, «φυ­σικά, είναι δυνατές προσωρινές συμφωνίες ανάμεσα σε καπιταλιστές και ανάμεσα σε κράτη», αλλά την ίδια στιγμή υπογράμμιζε πως αυτές καθό­λου δεν ακυρώνουν τη διαπάλη για τη «μοιρασιά των αποικιών», γράφοντάς τα αυτά τότε που η ανθρωπότητα κατά τα ³/₄ ήταν αποικίες.

Και σήμερα όμως ισχύει η θέση αυτή, αφού στη θέση της διαπάλης για «τη μοιρασιά των αποικιών» βρίσκεται η διαπάλη για τη μοιρασιά πρώ­των υλών, ενέργειας, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, γεωπολιτικών στηριγμάτων, μεριδίων των αγορών. Κι όπως τόνιζε:
«Στον καπιταλισμό όμως δεν μπορεί να υπάρξει άλλη βάση, άλλη αρχή μοιρασιάς, εκτός από τη δύναμη. (...) Το να κηρύσσει κανείς μια “δίκαιη” μοιρασιά του ει­σοδήματος σε μια τέτοια βάση είναι (...) στενοκεφαλιά μικροαστού και φιλισταίου. Το μοίρασμα δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, παρά “σύμ­φωνα με τη δύναμη”. Η δύναμη, όμως, αλλάζει με την πορεία της οικο­νομικής εξέλιξης. (...) Για να ελεγχθεί η πραγματική δύναμη ενός καπι­ταλιστικού κράτους, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει άλλο μέσο εκτός από τον πόλεμο. Ο πόλεμος δεν αντιφάσκει στις βάσεις της ατο­μικής ιδιοκτησίας, αλλά είναι η άμεση και αναπόφευκτη ανάπτυξη αυ­τών των βάσεων».

Είναι αναγκαίο σήμερα για το κομμουνιστικό κίνημα στην Ευρώπη και στον κόσμο να μη λησμονεί τα λόγια του Λένιν, να τα «μετρήσει» με πρί­σμα τις σημερινές διεθνείς εξελίξεις και να απορρίψει οπορτουνιστικές αντιλήψεις που επικράτησαν μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και στις γραμμές του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και προωθούσαν λα­θεμένες προσεγγίσεις. Τέτοιες ήταν αυτές που διαχώριζαν τους ιμπερια­λιστές σε «γεράκια» και «περιστέρια», σε «φιλοπόλεμους» και «ειρηνι­στές», αφήνοντας να εννοηθεί πως θα μπορούσε να υπάρξει κι ένας «ει­ρηνικός ιμπεριαλισμός», μια παραίτηση των ιμπεριαλιστών από τα βίαια, τα πολεμικά μέσα, που όπως τόνιζε ο Λένιν είναι «η συνέχιση της πολιτι­κής» που εφαρμόζεται την προηγούμενη περίοδο.

Δυστυχώς, και στις γραμμές του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος κυριάρχησαν, ειδικά μετά το Β' Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο, τέ­τοιες λαθεμένες αντιλήψεις, στις οποίες βασίστηκαν εκτιμήσεις κομμου­νιστικών κομμάτων, πως μπορούμε δήθεν να «δαμάσουμε» τους πολε­μικούς σχεδιασμούς των καπιταλιστών με το λεγόμενο «ευρωπαϊκό σύ­στημα ασφάλειας»!

Σήμερα, από ορισμένες δυνάμεις, ως διέξοδος επίλυσης της πολεμι­κής σύγκρουσης στην Ευρώπη ανακυκλώνονται ανάλογες απόψεις πε­ρί διαμόρφωσης «μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφαλείας» ή για ένα ΝΑΤΟ «χωρίς πολεμικούς σχεδιασμούς και επιθετικά οπλικά συστήματα στα εδάφη του» ή για μια «φιλειρηνική ΕΕ» ή για έναν «ειρηνικό πολυπολι­κό κόσμο» κ.ο.κ. Όλες αυτές οι εικασίες δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα και δρουν αποπροσανατολιστικά για την αντικαπιταλιστική και αντιιμπεριαλιστική πάλη, επιδιώκοντας να καλλιεργήσουν μια αντίληψη περί δήθεν δυνατότητας «αποχής» του ιμπεριαλισμού από τα πολεμικά μέσα. Σαν να ζητάμε δηλαδή από ένα αρπακτικό σαρκοφάγο ζώο της ζούγκλας να μεταμορφωθεί σε φυτοφάγο, και μάλιστα κατοικίδιο.

Όμως η αλήθεια είναι πως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ -όπως και κάθε καπι­ταλιστική διακρατική ένωση- έχουν βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα, δεν μπορούν να γίνουν φιλολαϊκές, θα συνεχίσουν να δρουν ενάντια στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα και τους λαούς.

Ο Λένιν δικαιώνεται όταν έγραφε πως «Ενωμένες Πολιτείες της Ευ­ρώπης μέσα σε καπιταλιστικό καθεστώς είτε είναι απραγματοποίητες είτε είναι αντιδραστικές». Η σημερινή ΕΕ αποτελεί μια διακρατική ιμπε­ριαλιστική οικονομική, πολιτική και στρατιωτική ένωση των μονοπωλί­ων, αντίθετη με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λα­ϊκών στρωμάτων.

Δε διορθώνεται με επιμέρους μερεμέτια!
Όπως κι ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται!
Γιατί η ΕΕ δε συγκροτήθηκε από τους λαούς,
ούτε υπη­ρετεί τα συμφέροντά τους.
Το αντίθετο!

Η ΕΕ δεν είναι, ούτε μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Στόχοι της είναι η συ­γκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, οι ιμπεριαλιστικοί πό­λεμοι και επεμβάσεις, η προώθηση της στρατηγικής για τη μέγιστη ενί­σχυση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, που οδηγούν στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την ακρίβεια, την ενεργειακή φτώχεια, την προσφυγιά, την άγρια καταστολή, το φακέλωμα και τον αντικομμουνισμό. Τα σκάνδαλα που εκδηλώνονται στο Ευρωκοινοβούλιο των λόμπι της διαφθοράς επιβεβαιώνουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ως ένω­σης του κεφαλαίου σε βάρος των λαών.

Τα ψηφίσματα - πολεμικά τελεσίγραφα, οι αντιλαϊκοί κανονισμοί και οι αντεργατικές οδηγίες στοχεύουν να εξυπηρετήσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων και να τσακίσουν τη ζωή και τα δικαιώματα των εργα­ζόμενων. Η ΕΕ, σήμερα, επιδιώκει να γίνει η εμπροσθοφυλακή των αντιλαϊκών πολιτικών και των πολέμων. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από την έκβαση των ανταγωνισμών στο εσωτερικό της, ανάμεσα στις αστικές τάξεις των χωρών της, για περισσότε­ρη στρατιωτική αυτοτέλεια της ΕΕ ή για μεγαλύτερη πρόσδεση στο άρ­μα του ΝΑΤΟ, ανταγωνισμοί που αναζωπυρώθηκαν μετά και από την εκλογή Τραμπ.

Για την εξυπηρέτηση των κυρίαρχων συμφερόντων των αστικών τά­ξεων της Ευρώπης έχει εμπλακεί και η ΕΕ, από κοινού με τις Η ΠΑ, στον πόλεμο της Ουκρανίας, στο πλευρό εκείνου του τμήματος της ουκρανι­κής αστικής τάξης που, αξιοποιώντας και φασιστικές δυνάμεις, προχώ­ρησε το 2014 σε αντισυνταγματική εκτροπή.

Για ανάλογα συμφέροντα η ΕΕ στηρίζει το κατοχικό κράτος του Ισρα­ήλ, που μακελεύει τον ηρωικό λαό της Παλαιστίνης. Κι από εδώ, από το Ευρωκοινοβούλιο, εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας με στον Παλαιστινιακό λαό κι ενώνουμε τη φωνή μας με τις ογκώδεις και συ­γκλονιστικές εργατικές-λαϊκές διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο για την υπεράσπιση του δίκαιου αγώνα του για την αποτίναξη της ισραηλινής κατοχής.

            Σύντροφοι και συντρόφισσες.
Μετά την επίθεση της Ουκρανίας με αμερικανικά και βρετανικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς μέσα στο έδαφος της Ρώσικης Ομοσπονδίας και τη σε συνέχεια τροποποίηση του πυρηνικού δόγματος της Ρωσίας και τις δηλώσεις Πούτιν, είναι περισσότερο από φανερό ότι ο κίνδυνος γενίκευ­σης του ιμπεριαλιστικού πολέμου μεγαλώνει με τη χρησιμοποίηση ακό­μα και πυρηνικών όπλων.

Ακόμη κι αν βρεθεί κάποιος προσωρινός συμβιβασμός, κανείς δεν μπορεί να αποσοβήσει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, που εκτείνονται από τον εμπορικό και τον τεχνολογικό τομέα μέχρι τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Κι αυτό ισχύει από την Αρκτική μέχρι την Αφρική και τον Ινδικό-Ειρηνικό Ωκεανό, συμπεριλαμβάνοντας και το Διάστημα.

Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και οι επεμβάσεις της ΕΕ και των ιμπερια­λιστικών συμμαχικών αστικών κυβερνήσεων, εκτός από τη σφαγή των λαών, το διαμελισμό χωρών, τα οικονομικά βάρη στις πλάτες των λα­ών και τις στρατιές των ξεριζωμένων, προκαλούν και μεγαλύτερη κατα­στροφή του περιβάλλοντος για την οποία υποκριτικά κόπτονται οι λεγά­μενες «πράσινες» διακηρύξεις τους.

Το ΚΚΕ, όπως και άλλα κομμουνιστικά κι εργατικά κόμματα της Ευ­ρώπης, απορρίπτοντας όλα τα προσχήματα εκατέρωθεν, αναδεικνύουμε στους λαούς τις πραγματικές αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στην εμπλοκή των χωρών μας σ’ αυτούς.

·       Παλεύουμε για να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις στην Ελλά­δα και αλλού, να φύγουν τα πυρηνικά όπλα από την Ευρώπη.

·       Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας, που έζησαν ειρηνικά και μεγαλούργησαν μαζί στα χρόνια του σοσιαλισμού και τώρα χύνουν το αίμα τους για μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα.

·       Αντιπαλεύουμε την εντεινόμενη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ μέσα από την προώθηση της λεγάμενης «Στρατηγικής Αυτοτέλειάς» της, που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για τους λαούς, τη συγκρότηση στρατιω­τικών σχηματισμών, τύπου PESCO και Ευρωστρατού, αποστολών όπως της «Aspides» στην Ερυθρά Θάλασσα.

·       Υψώνουμε μέτωπο στο φασισμό και κάθε είδους ρατσισμό, στις δια­κρίσεις με βάση τη θρησκεία, το χρώμα, το φύλο ή το σεξουαλικό προ­σανατολισμό κι απορρίπτουμε τον κάλπικο «αντιφασισμό» και τα διάφο­ρα «αντιφασιστικά μέτωπα» που χρησιμοποιούν αστικές και οπορτουνι- στικές πολιτικές δυνάμεις για τον εγκλωβισμό εργατικών-λαϊκών δυνά­μεων στην αστική διαχείριση, αποκόβοντας το φασισμό από το καπιτα­λιστικό σύστημα που τον γεννά και τον χρησιμοποιεί όταν τον χρειάζεται.

            Σύντροφοι και συντρόφισσες.
Η απογείωση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων, της εντατικο­ποίησης της ευέλικτης εξουθενωτικής δουλειάς με απάνθρωπα ωράρια, που οδηγούν σε εργοδοτικά εγκλήματα, της δουλειάς χωρίς δικαιώμα­τα και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, της κλιμάκωσης της εργοδοτικής τρομοκρατίας, των χαμηλών αποδοχών σε συνδυασμό με την ακρίβεια και τη βαριά φορολογία των λαϊκών στρωμάτων και τους πολέμους, έχει οδηγήσει τους λαούς της Ευρώπης στους δρόμους του αγώνα.

Πριν 10 μέρες, στις 20 Νοέμβρη, απ’ άκρη σ’ άκρη, σε όλη την Ελλά­δα γέμισαν οι δρόμοι και οι πλατείες από απεργούς εργαζόμενους, προ- καλώντας ένα «σεισμό» με το σύνθημα «Λεφτά για μισθούς - Υγεία - Παι­δεία, έξω από του πολέμου τα σφαγεία!». Με τη μαχητική δράση εργατικών σωματείων, όπως αυτό των λιμενερ­γατών του Πειραιά, φορτίο γεμάτο πυρομαχικά με προορισμό το Ισρα­ήλ δεν έφτασε στον προορισμό του, ενώ σε άλλες περιοχές εμποδίστη­κε η μεταφορά ΝΑΤΟϊκών όπλων και πυρομαχικών στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Συνεχίζουμε την πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνη­σης της ΝΔ και των άλλων κομμάτων του συστήματος, ενάντια στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ του κεφαλαίου, της ταξικής εκμετάλλευσης, των μονοπωλί­ων και του πολέμου!

·       Για την αποδέσμευση της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό σφαγείο, τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και συμμαχίες, με το λαό κυρίαρχο στον τόπο μας.

·       Γ ια μια Ευρώπη της ευημερίας των λαών, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του σοσιαλισμού!

·       Βαδίζουμε στον κοινό μας δρόμο, της ταξικής επαναστατικής πάλης μέχρι την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού!

·       Γιατί ο δρόμος που άνοιξαν τον Οκτώβρη του 1917 οι κομμουνιστές με επικεφαλής τον Λένιν, «σπάζοντας τον πάγο», παραμένει η μόνη πραγματική διέξοδος για τους λαούς των χωρών μας.

 

_______________

Εισηγητική ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Συνάντηση που διοργάνωσε το ΚΚΕ και η Ευρωκοινοβουλευτική του Ομάδα με θέμα «Η ΕΕ των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του αντικομμουνισμού και το επίκαιρο έργο του Λένιν «Για το σύνθημα των Ενωμένων  Πολιτειών της Ευρώπης», στις 2.12.2024, στις Βρυξέλλες.

 

Δ. Κουτσούμπας:
Ο 21^ος αιώνας θα φέρει την οριστική ανατροπή του καπιταλισμού
και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού