Στο ~93% η αποτελεσματικότητα του κουβανικού εμβολίου Abdala

 

Από το Associated Press, το LaRepublica και τη Deutsche Welle μέχρι το euronews και το πρακτορείο «Ανατολή» (Anadolu) και 10άδες άλλα αστικά ΜΜΕ αναφέρουν με πηχυαίους τίτλους, πως το νησί της επανάστασης τα κατάφερε!
Κόντρα στους αποκλεισμούς και το απάνθρωπο εμπάργκο έφτασε για μια ακόμα φορά σε ένα επίτευγμα.

Το Abdala, το ένα από τα εμβόλια που κατασκευάζονται στην Κούβα για τον κορωνοϊό, έχει αποτελεσματικότητα 92,28% (με τρεις δόσεις) έναντι της COVID-19, ανακοίνωσε το εργαστήριο που το δημιούργησε.
Τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα των δοκιμών της τρίτης φάσης ανακοινώθηκαν από τον πρόεδρο της Κούβας, ενώ εκατοντάδες είναι οι σχετικές αναφορές στο Twitter

Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ
«Παρότι πληττόμαστε από δύο πανδημίες (την COVID και το εμπάργκο), οι επιστήμονές μας στο ινστιτούτο Φίνλεϊ και στο CIGB ξεπέρασαν όλα τα εμπόδια και μας έδωσαν δύο πολύ αποτελεσματικά εμβόλια, το Soberana 2 και στο Abdala».

Το εμβόλιο πήρε το όνομα του από το ομώνυμο βιβλίο του εθνικού ήρωα της Κούβας Jose Marti και συγκεκριμένα έργο του, που έγραψε όταν ήταν 15 ετών (δημοσιεύθηκε στις 23-Ιαν-1869 στο πρώτο και μοναδικό τεύχος της εφημερίδας La Patria Libre που δημιούργησε και που τυπώθηκε στο τυπογραφείο και το βιβλιοπωλείο "El Iris" στην Αβάνα).

Στην εισαγωγή περιγράφεται λεπτομερώς πως ένας γερουσιαστής λέει στον Abdala ότι ένας κατακτητής απειλεί να καταλάβει το έδαφος της Nubia, μια μικρή χώρα στην αφρικανική ήπειρο που εισέβαλαν οι Άραβες.
Αντιμέτωπος με τέτοια νέα, ο νεαρός Martí αντιδρά με αποφασιστικότητα, λέγοντας:
Λοιπόν πείτε στον τύραννο ότι στη Νούβια
Υπάρχει ένας ήρωας για είκοσι –ενάντια στα δόρατά του...

Ο στίχος ξεδιπλώνεται σε οκτώ σκηνές.
Στη δεύτερη, αντικατοπτρίζεται ένα μακρύ κοινοβούλιο από τον Αμπντάλα, ο οποίος έρχεται να διαβεβαιώσει:
Επιτέλους το ανθεκτικό και παντοδύναμο χέρι μου χέρι μου μπορεί να φτιάξει τη σκληρό cimitarra (σς. σπαθί, μάτσα),

Και το άτι μου μπορεί να πετάξει ήδη
Φως στη ζέστη της μάχης!

Στην τρίτη αναφέρεται στη συνάντηση του Αμπντάλα με τους πολεμιστές …
Ούτε η δάφνη ούτε η κορώνα
Ποιος αποπνέει θάρρος; (λοιπόν)
Απειλούν μια ελεύθερη Nubia και ένας τύραννος θέλει να την κάνει άθλια σκλάβας του.
Τρέξτε! να πολεμήσουμε,
και το αίμα μας να χυθεί

Κατακτητή!
Στήθη μας οι βωμοί της Νουβίας,
Όπλα και τείχη τα μπράτσα μας

Η τέταρτη και η πέμπτη σκηνή είναι ιδιαίτερα συναισθηματική. Η μητέρα ψάχνει τον γιο της και, φοβισμένη ότι μπορεί να πεθάνει, προσπαθεί να τον πείσει να μην πάει εκεί που θα γινόταν η μάχη.
Αλλά ο Αμπντάλα λέει ότι δεν μπορεί …

Η αγάπη, μητέρα, στην πατρίδα | δεν είναι η γελοία αγάπη για τη γη |ούτε το γρασίδι γύρω από τα φυτά μας, που πατάνε.
Είναι το ανίκητο μίσος εναντίον εκείνων που την καταπιέζουν | ο αιώνιος μάγος που την απειλεί
Και τέτοια αγάπη ξυπνά στο στήθος μας | Ο κόσμος των αναμνήσεων που μας καλεί
Στη ζωή ξανά, όταν το αίμα | πληγωμένη ψυχή αναβλύζει με αγωνία…

Στην επιμονή της μητέρας της που ρωτά αν αυτή η αγάπη είναι μεγαλύτερη από αυτή που ξυπνά στο στήθος της, ο Abdala της απαντά:
Νομίζεις
Ότι υπάρχει κάτι πιο υπέροχο από την πατρίδα;
Εν μέσω της απελπισίας που την κατακλύζει, η μητέρα της ρωτά ακόμα:
Και ακόμα κι αν ήταν υπέροχο, θα έπρεπε;

Και πάλι ο νεαρός Abdala επαναλαμβάνει
Όποιοι να υπερασπιστούμε την πατρίδα τους λαχταράμε
Ούτε το αίμα ούτε τα εμπόδια ...
Προτρέποντας τη μητέρα του, που συνεχίζει να τον παρακαλεί, αυτή τη φορά στα γόνατά της, να παραμείνει και να δεχτεί το μέλλον που ανατέλλει
Πόσα βασανιστήρια! ... Τι τρομερή αγωνία!
Η μητέρα μου κλαίει ... η Νούμπια με ζητάει ...
Είναι ο γιος μου… Γεννήθηκε Νουβιανός, δεν αμφιβάλλω πια!
Αντίο σας! Βαδίζει να υπερασπιστεί την πατρίδα μας.
Και το δραματικό ποίημα ολοκληρώνεται όταν ο Abdala, αφού συμμετείχε στη μάχη, πεθαίνει, αλλά είναι χαρούμενος επειδή αισθάνεται την ικανοποίηση ότι ο εχθρός είχε ηττηθεί.

Το έργο τελειώνει με αυτές τις λέξεις από τον Abdala:
Η Νούβια κέρδισε! Πεθαίνω χαρούμενος
Δεν έχει σημασία για μένα, γιατί κατάφερα να την σώσω ...
Ω, πόσο γλυκό είναι να πεθάνεις, όταν πεθάνεις
Παλεύοντας με τόλμη για να υπερασπιστείς την πατρίδα!