Παγκόσμιος Οργανισμός Ενέργειας: Η διεθνής κοινότητα κάνει «πολύ λίγα, πολύ αργά» για την ενεργειακή μετάβαση

Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (Δ.Ο.Ε.) …ξαναχτύπησε: ο λόγος για το νέο εργαλείο του διεθνούς κεφαλαίου, που λέγεται «World Energy Outlook (WEO)  2021» και ως «νέα ενεργειακή οικονομία στον ορίζοντα - αλλά όχι αρκετά γρήγορη για να φτάσει στο “net zero” -καθαρό μηδέν μέχρι το 2050”

O Οργανισμός εξέδωσε «σοβαρή προειδοποίηση» ότι αν δεν γίνει μαζική επένδυση στις νέες ΑΠΕ, ο κόσμος θα υποστεί και τις κλιματικές αλλαγές και αναστάτωση στον εφοδιασμό

«Με φόντο τις ταραγμένες αγορές (σσ ;;) και την κρίσιμη συνάντηση της διάσκεψης COP26 για την κλιματική αλλαγή στη Γλασκώβη, 31-Οκτ|12-Νοε- 2021, το νέο πακέτο WEO παρέχει έναν απαραίτητο οδηγό για ευκαιρίες, οφέλη και κινδύνους αυτή τη ζωτική στιγμή μετάβασης στην καθαρή ενέργεια» … το εμβληματικό WEO είναι η πιο έγκυρη πηγή ανάλυσης για την ενέργεια στον κόσμο, ξεκινώντας από το 1998.
Τα αντικειμενικά δεδομένα και η αμερόληπτη ανάλυσή του παρέχουν κρίσιμες γνώσεις για την παγκόσμια προσφορά και ζήτηση ενέργειας σε διαφορετικά σενάρια και τις επιπτώσεις στην ενεργειακή ασφάλεια, τους κλιματικούς στόχους και την οικονομική ανάπτυξη» (επομένως) εν μέσω «υπερβολικά αργής μετάβασης» ο κόσμος θα υποστεί τις κλιματικές αλλαγές, αλλά και «αναστάτωση» όσον αφορά τον εφοδιασμό, αν δεν επενδύσει πιο μαζικά και γρήγορα σε πηγές καθαρής ενέργειας» προειδοποίησε ο Δ.Ο.Ε.
Εκδίδοντας ταυτόχρονα «σοβαρή προειδοποίηση όσον αφορά την κατεύθυνση που παίρνει ο κόσμος» με την ετήσια έκθεση που δόθηκε αυτές τις μέρες στη δημοσιότητα.

Outlook – Άποψη, με δήθεν θέα

Ξεχνώντας τις μέχρι χτες ΑΠΕ και το –πρώην καθαρό και οικολογικό φυσικό αέριο, οι μεγάλοι καπιταλιστικού όμιλοι είπαν και ελάλησαν: μια «νέα οικονομία αναδύεται» …μπαταρίες, υδρογόνο, ηλεκτρικά οχήματα, ενώ η πρόοδος εμποδίζεται από «την αντίσταση της υφιστάμενης κατάστασης και την ενέργεια από ορυκτά καύσιμα»: πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακας εξακολουθούν να συνιστούν το 80% της συνολικής ενέργειας που καταναλώνεται, προκαλώντας τα 3/4 της απορύθμισης του κλίματος.
Οι δεσμεύσεις μέχρι σήμερα των κρατών για το κλίμα (ακόμη και αν τηρηθούν –πράγμα αμφίβολο), δεν θα πετύχουν παρά μια μείωση μόνο 20% των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου από αυτήν που απαιτείται να υπάρξει ως το 2030 για να διατηρηθεί η άνοδος της θερμοκρασίας στον πλανήτη υπό έλεγχο» … (κλπ) –δείτε και εδώ.

Μας δουλεύουν κανονικά

Εν ολίγοις οι καπιταλιστικές ντιρεκτίβες, που μας άλλαξαν τα φώτα τα τελευταία 25 (τουλάχιστον) χρόνια άγοντας και φέροντας τις κοινωνίες στην υπηρεσία του μέγιστου κέρδους των κατεχόντων τα κλειδιά της οικονομίας (των ίδιων δηλ. που δίνουν τις ντιρεκτίβες –Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει…) καθ’ ομολογία τα των ίδιων έκαναν «μια τρύπα στο νερό» -με τους λαούς να πληρώνουν το μάρμαρο και επομένως φτου κι απ΄την αρχή με το –«δια πάσαν νόσον και μαλακίαν» «World Energy Outlook (WEO)  2021» (βλ και συγκριτικούς πίνακες παρακάτω (κατά περιοχή και συνλικά)

Ενδοκαπιταλιστικές εντάσεις και συγκρούσεις

Ο (υπερ)καπιταλιστικός οργανισμός, που –θυμίζουμε, αποτελεί ένα από τα πολλά πλοκάμια του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) που με τη σειρά του (και σε συνεργασία με τον Όμιλο της Παγκόσμιας Τράπεζας –επικεφαλής οι ΗΠΑ) έχει και επί μέρους στοχεύσεις από ήπειρο σε ήπειρο –με την Ευρώπη (έδρα Παρίσι) να συζητά δήθεν «πολιτικές και τα σχέδια για τη βελτίωση της κοινωνικοοικονομικής ευημερίας των πολιτών του κόσμου» (sic!!) εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης σύμφωνα με τα ίδια συμφέροντα τα πάντα, αρχίζοντας από την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία … αγροτική ανάπτυξη + βιώσιμη γεωργία και φτάνοντας στην «Προώθηση του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής μας» και φυσικά στην Νέα ώθηση για την ευρωπαϊκή δημοκρατία (βλ εξίσωση φασισμού κομμουνισμού κλπ.). Γόρδιοι δεσμοί που «λύνονται», με τον γνωστό τρόπο του Αλέξανδρου του Μακεδόνα.

Χαρακτηριστικό των αντιθέσεων ανάμεσα στα μονοπωλιακά συμφέροντα είναι το συγκριτικό κόστος και η εξέλιξή του μεταξύ των διάφορων πηγών ενέργειας, δείτε ενδεικτικά ($|kW -2020-2030-2050) ΗΠΑ-ΕΕ-Κίνα-Ινδία από πυρηνική ενέργεια [1], άνθρακα [2], Αέριο CCGT [3], Ηλιακά (ΦωτοΒολατϊκά) [4] και αιολική onshore – offshore [5-6] (σσ. εγκαταστάσεις στο νερό –θάλασσα & λίμνες), με τις τεράστιες διαφορές τόσο σήμερα όσο και προβλέψιμες

ΗΠΑ

1.     5.000 – 4.800 – 4.500

2.    2.100 – 2.100 –  2.100

3.    1.000 – 1.000 – 1.000

4.    1.100 – 640 – 440

5.    1.390 – 1.280 – 1.200

6.    4.040 – 2.420 – 1.660

EΕ

1. 6.600 – 5.100 – 4.500 
2. 2.000 – 2.000 – 2.000
3. 1 000 – 1 000 – 1 000
4. 840 –  510 – 370
5. 1.500 – 1.390 – 1.310
6. 3.480 – 2.220 –  1.520

Κίνα

1.     2.800 – 2. 800 –  2.500

2.    800 – 800 – 800

3.    560 – 560 – 560

4.    650 – 380 – 260

5.    1.260 – 1.160 – 1.090

6.    2.960 – 1.760 – 1.100

 Ινδία

1. 2.800 – 2.800 – 2.800
2. 1.200 – 1.200 – 1.200
3. 700 – 700 – 700
4. 600 – 340 – 230
5. 1.040 – 990 – 960
6. 2.980 – 1 800 – 1. 220 

 

Τα σενάρια επί χάρτου και το «τυράκι»

• Στο πρώτο, οι χώρες συνεχίζουν όπως σήμερα η άνοδος της θερμοκρασίας στον πλανήτη φτάνει τους 2,6 βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, απέχοντας πολύ από τον 1,5 ^οC που εγγυάται έναν διαχειρίσιμο αντίκτυπο.
• Στο δεύτερο, τα κράτη -περισσότερες από 50 χώρες, μεταξύ των οποίων αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης- τηρούν τις δεσμεύσεις τους και η άνοδος της θερμοκρασίας παραμένει στους 2,1 ^οC και
• Το τρίτο «ξεχάστε ό,τι ξέρατε, World Energy Outlook …και βλέπουμε

(Φάκα και στο βάθος δόλωμα)
«Μια νέα οικονομία της ενέργειας αναδύεται, με τη δυναμική της δημιουργίας εκατομμυρίων θέσεων εργασίας», σημείωσε ο Fatih Birol (σσ. Τούρκος –όχι τυχαία Εκτελεστικός Διευθυντής IEA International Energy Agency ως ενεργειακός εμπειρογνώμονας, πρώην στέλεχος του OPEC –όπως είπαμε «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει»…), ο οποίος κάλεσε τους ηγέτες που θα μετάσχουν στην COP26 να «κάνουν αυτό που τους αναλογεί, καθιστώντας τη δεκαετία του 2020 αυτήν της μαζικής ανάπτυξης πηγών ενέργειας χωρίς άνθρακα».
Θυμίζουμε πως ο Birol, φέτος το Μάη υποδείκνυε ως «μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα η αξιοποίηση των ΑΠΕ» απαντώντας στο ερώτημα «ποια είναι η γνώμη σας για τα μέτρα που έλαβε για την ιδιωτικοποίηση του δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας»; απάντησε «η Ελλάδα έχει θέσει υψηλούς στόχους για τη σταδιακή κατάργηση άνθρακα έως το 2023, ένα από τα πιο φιλόδοξα σχέδια εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης πολύ ενθαρρυντικό σχετικά με το μέλλον της …, οι επιπτώσεις της κατάργησης θέσεων εργασίας, σε τοπικό επίπεδο, μπορεί να είναι μεγάλες. (…)

Το Οutlook -πράσινο, αγαπημένο χρώμα όλων των αστικών κομμάτων.

Το σύγχρονο New Deal για ένα πιο φιλικό περιβάλλον –σε έναν πιο δίκαιο καπιταλισμό,  προβάλλονται στη διαπασών με επιμονή και υπομονή από ΜΜΕ και ΜΚΔ εν μέσω γραφικών σκίτσων για «ανθρώπινες πόλεις», αποτελώντας κυρίαρχη ατζέντα του μονοπωλιακού κεφαλαίου διεθνώς.

Στους  περισσότερους κλάδους της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας λιμνάζουν κεφάλαια που δεν μπορούν να επενδυθούν κερδοφόρα, οδηγούν σε διαδοχικές διεθνείς κρίσεις και επομένως πρέπει να απαξιωθεί και να καταστραφεί ένα τμήμα του, με –σ΄ότι αφορά την ενέργεια (πχ), «απόσυρση» λιγνιτικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής και παραδοσιακών δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, μικρών και μεγάλων οχημάτων που κινούνται με τα σημερινά καύσιμα (βενζίνη – πετρέλαιο – αέριο) δακτυλοδεικτώντας κατά βούληση ως «μη φιλικές προς το περιβάλλον» υφιστάμενες υποδομές παραγωγής, μεταφοράς, ενέργειας και μετακίνησης, δημιουργώντας καινούργιες «πράσινες» αγορές τρισεκατομμυρίων $. Την ίδια ώρα είναι οι εργαζόμενοι σ’ όλο τον κόσμο που ανησυχούν δίκαια για την συνεχιζόμενη περιβαλλοντική υποβάθμιση που βιώνουν.
Οι πλημμύρες αυτών των ημερών τόσο στην κατακαημένη Εύβοια όσο και στην υπόλοιπη χώρα, μετά από μερικές ώρες έντονης βροχής και με το «επιτελικό κράτος» της ΝΔ να δίνει τα ρέστα του, αποτελεί την καλύτερη απόδειξη του ποιος πληρώνει τα σπασμένα για κάτι που δε φέρει την πραγματική ευθύνη.
Σ’ όλη την Αττική και στο κλεινόν (όνομα και πράμα) άστυ παρέλυσαν τα πάντα μπλοκάρισαν δρόμοι, φρακάρισαν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ταλαιπωρώντας εκατομμύρια εργαζόμενοι, που -μεταξύ σπιτιού και δουλειάς, έτρεχαν να πάρουν τα παιδιά τους από τα πλημμυρισμένα σχολεία.

Κύριος στόχος λοιπόν με πρόσχημα αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής –για την οποία ευθύνονται 100% οι κραυγάζοντες εναντίον των «άλλων», η θωράκιση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου,  με επέκταση παράλληλα ελαστικών εργασιακών σχέσεων, διευθέτησης του χρόνου εργασίας και μεγαλύτερο ξεζούμισμα των εργαζόμενων.
Καθόλου τυχαίο ότι η προώθηση αυτής της πολιτικής συμβαδίζει με το συντελούμενο γενικό αντεργατικό γιουρούσι και κλιμάκωση της κρατικής καταστολής.

Και ενώ έχει αναδειχθεί το εισαγόμενο φυσικό αέριο σε στρατηγικό καύσιμο και 10άδες χιλιάδες ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκα απλώνονται απ΄ άκρη σ΄άκρη, τώρα μας λένε STOP! τσάμπα τα κάνατε, αλλαγή ρότας προτείνοντας αλληλοσυγκρουόμενα μέτρα –και μετά βλέποντας και κάνοντας, μέσα σε μια αμείλικτη πραγματικότητα όπου οι πράσινες επενδύσεις έχουν πολλαπλασιάσει το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά και την ενεργειακή φτώχεια τόσο στη χώρα μας όσο και σε όλη την Ευρώπη, υποχρεώνοντας τα εργατικά-λαϊκά στρώματα να χρυσοπληρώσουν την απαξίωση κεφαλαίου που χρειάζεται η μηχανή της καπιταλιστικής ανάκαμψης των κερδών των λίγων καταδικάζοντας δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία, σύμφωνα με ομολογία των ίδιων των αυτουργών του εγκλήματος.

Από κει και πέρα, διαφορές στα σημεία μεταξύ «ακραιφνών» αστών και σοσιαλδημοκρατίας, που όπως εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να προβάλλει ως εναλλακτική, πιο φιλολαϊκή λύση ΝΑΙ στην «πράσινη μετάβαση» αλλά …με «ενεργειακή δημοκρατία»! 

Τους απαντάμε:

Η λύση βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση τόσο από αυτή που έχει ακολουθηθεί μέχρι σήμερα, όσο και από εκείνη που σχεδιάζεται για το επόμενο διάστημα, γιατί η επιστημονική, ορθολογική διερεύνηση και αποτύπωση των επιπτώσεων και των εναλλακτικών σεναρίων, έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση ριζικά διαφορετική σχέση στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και στα κλειδιά της οικονομίας.

Και αυτό όχι σε μια άλλη ζωή «στη δευτέρα παρουσία» αλλά σήμερα εδώ και τώρα!
Αρκεί να πιστέψουμε στη δύναμή μας και πως ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος