"Ευπειθώς αναφέρω" ΑΡΝΟΥΜΑΙ! Μια τέτοια διαταγή δεν μπορεί να δεσμεύει κανέναν Έλληνα στρατιώτη - Απρίλης 1999 | Γιουγκοσλαβία

Η Γιουγκοσλαβία, μια χώρα που ο λαός της όρθωσε το ανάστημά του στις μεραρχίες του Χίτλερ, δεν υπάρχει πια. Οι χειροκροτητές της θηριωδίας των 5.000 νεκρών, των «παράπλευρων απωλειών», των ΝΑΤΟικών «λαθών», των εκτελέσεων αμάχων, του βομβαρδισμού νοσοκομείων, σχολείων, ΜΜΕ και νεκροταφείων (!), υποστήριζαν ότι τα αμερικανικά «Στελθ» αποτελούσαν προάγγελο της «δημοκρατίας» και της «ειρήνης» στα Βαλκάνια και τον κόσμο. Η αλήθεια είναι ότι εκείνος ο πόλεμος, που έγινε με πρόσχημα τα «δικαιώματα των μειονοτήτων», εξελίχτηκε σε «προληπτικό πόλεμο» στο Αφγανιστάν και μετεξελίχτηκε σε «ανθρωπιστικό πόλεμο» στο Ιράκ.
Αποτέλεσε το πειραματικό εργαστήριο για την εμπέδωση της παγκόσμιας «νέας τάξης» μέσω των βομβαρδιστικών. Αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς, είχε και μια ακόμα πρωτιά: Έγινε το πειραματικό εργαστήριο για την εφαρμογή της «νέας τάξης» και με τη μέθοδο της κάλπης, και με τη μέθοδο των εκλογών.
Στη μετά τους βομβαρδισμούς Γιουγκοσλαβία «αναγεννήθηκε» μέχρι και ο πρίγκιψ Καραγεώργεβιτς, ο τύπος που τον έφερε ο Παπανδρέου στην Αθήνα και τον αποκαλούσε «υψηλότατο». Στη μετα-βομβαρδισμένη Γιουγκοσλαβία το πολιτικό δολάριο είχε μεγάλη πέραση: Σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια υπολόγιζε η «Ουάσιγκτον Ποστ» τα χρήματα που μέσω της CIA έπαιξαν το δικό τους ρόλο στις εκλογές στη Γιουγκοσλαβία μετά την επιδρομή…
Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία αποτέλεσε πεδίο εφαρμογής και της παλιάς και δοκιμασμένης τακτικής «διαίρει και βασίλευε», που στη συνέχεια επανέλαβε το ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία.

Δ. Κουτσούμπας:
«Δεν διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών,
διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών»

…
Ακόμα δεν μπορούν να το χωνέψουν οι επιτελείς του ΝΑΤΟ πως οι στρατιωτικές φάλαγγές τους αντί να βρεθούν στα σύνορα, βρέθηκαν στη λαχαναγορά της Θεσσαλονίκης!!!
Και φυσικά τα νέα παιδιά πρέπει να μάθουν για τη γενναία στάση που κράτησαν στρατευμένοι νέοι της πατρίδας μας - ναύτες στην ελληνική φρεγάτα «Θεμιστοκλής» - που η ελληνική κυβέρνηση τότε ήθελε να στείλει στην Αδριατική, στις περιοχές που το ΝΑΤΟ είχε χαρακτηρίσει εμπόλεμη ζώνη.

«Αρνούμαι να υπηρετήσω το ΝΑΤΟ», έγραφε η πρώτη επιστολή ναύτη, κι αυτό το «αρνούμαι», που ακούστηκε σε μια ελληνική φρεγάτα το 1999, μπορεί σήμερα να εμπνεύσει όλα τα στρατευμένα παιδιά, που περήφανα αυτές τις μέρες βγαίνουν και δηλώνουν στις μονάδες τους ότι αρνούνται να συμμετάσχουν σε αποστολές εκτός συνόρων, ενάντια σε άλλους λαούς.

Ευπειθώς αναφέρω: Αρνούμαι να συμμετέχω στο έγκλημα

Ο ναύτης Νίκος Γαρδίκης, (σσ. στέλεχος του ΚΚΕ σήμερα) που υπηρετεί τη θητεία του στο Α|Τ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, αρνείται να ακολουθήσει το πλοίο στην Αδριατική, απ' όπου ΝΑΤΟικά καράβια χτυπούν το λαό της Γιουγκοσλαβίας

"ΑΡΝΟΥΜΑΙ!" Ο ναύτης που βγήκε στην πρωινή αναφορά λέγεται Νίκος Γαρδίκης.
Υπηρετεί τη θητεία του στο Α|Τ "ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ". "Χαιρέτησε" και "ανέφερε ευπειθώς" στον κυβερνήτη του ότι αρνείται να συμμετάσχει στις ΝΑΤΟικές Ναυτικές Δυνάμεις στην Αδριατική.
"Ανέφερε" ακόμα, μπροστά στους συναδέλφους του και στους αξιωματικούς, ότι δεν ορκίστηκε να υπερασπίσει τα συμφέροντα των δυνάμεων που αλλάζουν τα σύνορα και μοιράζουν τις σφαίρες επιρροής.
Μ' αυτό τον τρόπο, αντέδρασε ο ναύτης Ν. Γαρδίκης, όταν οι αξιωματικοί ανακοίνωσαν στο προσωπικό ότι το πλοίο θα αναχωρήσει για την Αδριατική.

Ο Ν. Γαρδίκης με επιστολή που έστειλε στον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλο και τις πολιτικές νεολαίες (ν. ΠΑΣΟΚ, ΟΝΝΕΔ, ΚΝΕ, ΕΑΝ, ΝΕΑΝ) εξηγεί τους λόγους της απόφασής του.

Όλο το κείμενο της επιστολής είναι το εξής:

Είμαι ναύτης του Α/Τ του Π. Ν. "ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ".
Η προφορική αναγγελία προετοιμασίας για αναχώρηση του πλοίου με προορισμό την Αδριατική, δημιούργησε μεγάλη αναστάτωση στο προσωπικό του πλοίου και σε μένα.
Οσον με αφορά, εκτιμώ ότι, η αποστολή αυτή αφού εντάσσεται στη Διοίκηση και στα πλαίσια των πολυποίκιλων επιχειρησιακών δραστηριοτήτων του ΝΑΤΟ ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, αποτελεί παραβίαση των διεθνών συνθηκών και των αποφάσεων του ΟΗΕ, αλλά ακόμα και μ' αυτό το λεγόμενο αμυντικό χαρακτήρα του ΝΑΤΟ.

Μια τέτοια διαταγή φεύγει από τα όρια της στρατιωτικής υπηρεσίας και πιστεύω ότι δεν μπορεί να δεσμεύει τον Έλληνα στρατιώτη.

Άλλωστε, κανείς δε με ρώτησε αν θέλω να πάω έξω από τα σύνορα της πατρίδας μου, αν θέλω να εντάσσομαι υπό ΝΑΤΟική Διοίκηση και να εκτελώ τις διαταγές τους.

Εκφράζω την κατηγορηματική μου αντίθεση στην υποχρεωτική συμμετοχή μου με οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο τρόπο, στην υλοποίηση ή διευκόλυνση των εγκληματικών δραστηριοτήτων του ΝΑΤΟ.

Την αντίθεσή μου να γίνω συνεργός στο έγκλημα, στο αιματοκύλισμα του λαού της Γιουγκοσλαβίας που διαπράττουν οι πραγματικοί τρομοκράτες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η αντίθεσή μου αυτή στηρίζεται στην πεποίθηση του λαού μας για την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων, που είναι η υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μου.

Αυτή την αποστολή ορκίστηκα να υπερασπίσω και όχι τα συμφέροντα των δυνάμεων, που αλλάζουν τα σύνορα και μοιράζουν τις σφαίρες επιρροής.

Ο ρόλος των ΝΑΤΟικών Ναυτικών Δυνάμεων στην Αδριατική όπου κλήθηκα ως μέλος του πληρώματος του Α/Τ "Θεμιστοκλής" να πάω, δεν υπηρετεί αυτά τα συμφέροντα για τα οποία παρουσιάστηκα στο Ναυτικό.

Γι αυτό αρνούμαι.
Δε δέχομαι να μπω υπό δύο σημαίες.
Η σημαία του ΝΑΤΟ δε μου ταιριάζει όπως δεν ταιριάζει σε κανένα Ελληνόπουλο.
Έχω σημαία!
Έχω πυξίδα!

Τα συμφέροντα της εθνικής ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μου, την ειρήνη και φιλία όλων των λαών ανεξάρτητα από καταγωγή, θρησκεία, κλπ.

Είμαι διατεθειμένος όπως ολόκληρος ο ελληνικός λαός και η νεολαία, να υπερασπίσω τα συμφέροντα της ειρήνης, ανεξαρτησίας και ακεραιότητας της πατρίδας μου, όποια θυσία και αν απαιτεί αυτό.

Αρνούμαι όμως να κάνω το ίδιο για τα συμφέροντα αυτών που σφάζουν το λαό της Γιουγκοσλαβίας σήμερα, τους λαούς της Βαλκανικής αμέσως μετά.

Είμαι αντίθετος σ' έναν τέτοιον πόλεμο.
Δε μου επιτρέπει η συνείδησή μου, το χρέος μου απέναντι στην ίδια μου τη ζωή.
Ναύτης, Γαρδίκης Νίκος (Τ/ΠΒ)
Α/Τ "Θεμιστοκλής".

«Στην υγειά μας, Μίλαν, αλλά πες μου, θα γίνει τελικά πόλεμος;”,
ρώτησε ο Χαλίλ.
“Ποιος πόλεμος, ρε φίλε“» -Ποιος πόλεμος...

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Να νικήσει ο πραγματικός πατριωτισμός
και ο διεθνισμός

"Τα παιδιά μας πρέπει να μείνουν εδώ. Κανένας δεν πρέπει να βγει από τα σύνορα της Ελλάδας. Αυτή είναι η ευχή μας: Να μείνετε εδώ!".

Κυριακή μεσημέρι στο Τατόι, στη βάση της Αεροπορίας. Η ευχή που διατυπώνει η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα - απευθυνόμενη στους παρόντες σμηνίτες - για το σύνολο των στρατευμένων παιδιών της χώρας "μιλούσε" κατευθείαν στην καρδιά και το μυαλό. Το μήνυμα πέρασε σε ένα προς ένα τα τραπέζια που είχαν στρωθεί για την Πασχαλιά. Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ έγινε δεκτή μ' έναν έκδηλα ιδιαίτερα ζεστό τρόπο. Οχι τυχαία. Οσοι επίσημοι είχαν προηγηθεί μιλούσαν γενικώς για ειρήνη. Μόνο που εκείνη ακριβώς την ώρα στα στρατόπεδα και τα σπίτια των στρατευμένων γίνονταν ήδη ετοιμασίες για ένα εκστρατευτικό σώμα που καλείται να πάρει μέρος σ' ένα πόλεμο εκτός συνόρων... Κι έτσι όταν δημοσιογράφος ρώτησε την Αλ. Παπαρήγα για το αν συμφωνεί το ΚΚΕ με τη συμμετοχή Ελλήνων στην επέμβαση και χερσαίων δυνάμεων στο Κόσσοβο, η απάντηση έγινε δεκτή με δεκάδες συγκαταβατικά νεύματα: "Είναι δυνατόν, είπε, να είμαστε υπέρ μιας τέτοιας θέσης; Ούτε ένας Ελληνας φαντάρος έξω από την Ελλάδα. Γιατί αυτός ο πόλεμος θα είναι επεκτατικός και κατακτητικός".

Και σαν μια γενικότερη ευχή δήλωσε: "Να λήξει ο πόλεμος στα Βαλκάνια. Αλλά με τη νίκη του λαού της Γιουγκοσλαβίας. Να νικήσει ο πραγματικός πατριωτισμός και ο διεθνισμός και όχι ο κοσμοπολιτισμός του πολέμου και των διαφόρων ειρηνευτικών, δήθεν, σχεδίων Μάρσαλ".

Ήμουν αδιάφορος, έγινε πόλεμος

Τούτες τις ώρες που τα Βαλκάνια φλέγονται, τούτες τις ώρες που οι Αμερικανοί και ΝΑΤΟικοί ιμπεριαλιστές βομβαρδίζουν τη Σερβία, τις ώρες που αρχίζει να οργιάζει η παραπληροφόρηση, αλλά και να ξεσκεπάζεται ο πραγματικός ρόλος της ελληνικής κυβέρνησης, τούτες τις ώρες που ολόκληρος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των νεοναζί προσπαθεί να στρέψει την προσοχή του κόσμου από τους καθημερινούς βομβαρδισμούς, από τους υπεύθυνους, από τα αίτια του πολέμου στο "μοναδικό" ζήτημα των χιλιάδων προσφύγων, τούτες τις ώρες χρειάζεται να δυναμώσει ακόμα πιο πολύ η αντίσταση, να ακουστεί πιο δυνατά και ξεκάθαρα το σύνθημα: "Εξω οι ΝΑΤΟμακελάρηδες και οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές από τα Βαλκάνια".

Τούτες οι ώρες είναι κρίσιμες. Είναι επικίνδυνες. Θα είναι αποφασιστικές για το μέλλον. Το "διαίρει και βασίλευε" δεν πρέπει να περάσει. Οι δραματικές εξελίξεις ΜΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΟΛΟΥΣ. Τα σχέδια των ιμπεριαλιστών προβλέπουν γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή των Βαλκανίων. Ωμά και απροκάλυπτα, κυνικά και δίχως να υπολογίζουν το μέγεθος των καταστροφών, θέλουν να ξαναχαράξουν τα σύνορα με το αίμα των λαών. Οι ιμπεριαλιστές που απ' όπου και αν τους πιάσεις στάζουν... αίμα! Να 'ναι όμως σίγουροι ότι το σύνθημα "φονιάδες των λαών Αμερικάνοι" θα ακούγεται όλο και πιο δυνατά, όλο και περισσότερο, όλο και από πιο πολλούς.

Ολοι συνειδητοποιούν ότι τούτες τις ώρες κανείς δεν πρέπει, κανείς δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Κανείς δεν πρέπει να σφυρίζει αδιάφορα, βλέποντας"το σπίτι του γείτονα" να καίγεται, διότι αύριο θα αρπάξει φωτιά και το δικό του! Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κλείνει τα μάτια του μπροστά στη μεγάλη απειλή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων για την περιοχή. Κανείς δεν πρέπει να σιωπά, αν δε θέλει να γίνει αυριανός στόχος των Αμερικανο - ΝΑΤΟικών βομβαρδιστικών. Χρειάζεται ΤΩΡΑ και κάθε στιγμή να βροντοφωνάξουμε: "Κανένας φαντάρος στη Γιουγκοσλαβία - Εμείς δεν πολεμάμε για ΗΠΑ - Γερμανία". Χρειάζεται ΤΩΡΑ να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση της χώρας μας:

• Να πάρει πίσω την υπογραφή της, στην επίθεση του ΝΑΤΟ στη νέα Γιουγκοσλαβία.
• Να μη διαθέσει αεροδρόμια και αεροδιαδρόμους για τη διέλευση ξένων στρατευμάτων, που μέσω των Σκοπίων θα χτυπήσουν τη Νέα Γιουγκοσλαβία.
• Να κλείσει τις βάσεις που έχουν οι ΝΑΤΟικοί στην Ελλάδα.
• Να μην υπογράψει το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ.
• Να μη συμμετάσχει στις "δυνάμεις ταχείας αντίδρασης", που στόχο έχουν τους λαούς.
• Να σταματήσει τώρα να προβάλλει το πολύ επικίνδυνο σλόγκαν: "Πρώτα η Ελλάδα".

Χρειάζεται τώρα να γίνει ένα πράγμα κατανοητό από όλους: Οτι μόνο η πάλη των λαών μπορεί να σταματήσει τους ιμπεριαλιστές. Οτι αν σήμερα στο στόχαστρο είναι οι Σέρβοι και οι Κούρδοι, αύριο θα είμαστε εμείς. Ακόμα, πρέπει τούτες τις κρίσιμες ώρες, που ο καθένας πρέπει να ξεκαθαρίσει "με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει", να μην ξεχνάμε ότι: Το πράσινο φως στα γεράκια του ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές το άναψαν οι "κεντροαριστερές", "σοσιαλιστικές" και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις. Οτι από τη βάση του Αβιάνο της Ιταλίας του κ. Ντ' Αλέμα ξεκινούν οι αεροπορικές επιδρομές των νεοναζί. Οτι η φωνή του Αγγλου Μπλερ είναι η φωνή του Αδόλφου Κλίντον. Οτι από τη Θεσσαλονίκη του Σημίτη μεταφέρθηκαν τα στρατεύματα των ιμπεριαλιστών. Οτι στη χώρα μας, συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις καλλιέργησαν μεγάλες αυταπάτες στον ελληνικό λαό για το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΝΑΤΟ και των ιμπεριαλιστών. Οτι η μοναδική φωνή που βροντοφώναξε: "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, πολέμου συνδικάτο" και "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι", ήταν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Δυστυχώς επιβεβαιώνεται σήμερα με τον τραγικότερο τρόπο.

Βασίλης ΖΙΩΒΑΣ
Μέλος της Επιτροπής Περιοχής ΒΔ Ελλάδος του ΚΚΕ

Θα 'ρθει νέα Νυρεμβέργη!

"Συμπληρωματικές ζημιές"! Είναι η ορολογία που χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ, όταν καλείται να μιλήσει για τα θύματά του...

Το τρένο που χτύπησαν προχτές οι βόμβες του Κλίντον ήταν μια "συμπληρωματική ζημιά". Οι δέκα άνθρωποι, που βρήκαν φρικτό θάνατο, που έγιναν "ένα" με τις λιωμένες από τους πυραύλους λαμαρίνες της αμαξοστοιχίας, οι δεκάδες που τραυματίστηκαν, πέφτοντας μαζί με τα βαγόνια στις χαράδρες, το δεκάχρονο παιδί, που πριν κλείσει για πάντα τα μάτια του κοιτούσε από τα παράθυρα του τρένου τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ να παρακολουθούν και να στοχεύουν την αμαξοστοιχία, όλοι αυτοί, δεν είναι παρά "συμπληρωματικές ζημιές"! Κάτω από αυτές τις "συμπληρωματικές ζημιές", υπάρχει η υπογραφή του Κ. Σημίτη...

Το ΝΑΤΟ μίλησε πάλι για "λάθος"... Πόσο "λάθος" μπορεί να κάνει κάποιος που "βολτάρει" με το αεροπλάνο του, μια και δυο φορές, μέρα μεσημέρι, πάνω από ένα τρένο; Που το στοχεύει με τέτοια ακρίβεια, ώστε ο πύραυλός του να κάνει συντρίμμια σίδερα και ψυχές, περνώντας από τη μια και βγαίνοντας από την άλλη άκρη του τρένου; Αυτό το "λάθος" ήταν αντάξιο με εκείνο που έγινε πριν 50 τόσα χρόνια. Στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

"Συμπληρωματικές ζημιές"! Προχτές, την ίδια σχεδόν ώρα που ο "ανθρωπισμός" του ΝΑΤΟ τίναζε στον αέρα μια αμαξοστοιχία γεμάτη αμάχους, στον εθνικό δρόμο της Σερβίας δυο ακόμη ...εχθροί της ανθρωπότητας τιμωρούνταν παραδειγματικά. Εναν ανδρόγυνο Σέρβων, που κινούνταν με το αυτοκίνητό τους στον εθνικό δρόμο, μέρα μεσημέρι, δέχτηκαν πύραυλο από ΝΑΤΟικό βομβαρδιστικό! Κομμάτια και θρύψαλα.

Οι "ελεύθεροι σκοπευτές" του Μπλερ, του Σρέντερ, του Ζοσπέν και του Ντ' Αλέμα βρήκαν πάλι το στόχο τους. Πρόσθεσαν δυο ακόμα "συμπληρωματικές ζημιές" στο ενεργητικό τους. Κάτω και από αυτές τις "συμπληρωματικές ζημιές", κάτω και από αυτόν τον ...εξέχουσας σημασίας "στρατιωτικό στόχο" του ανδρόγυνου των Σέρβων, που βομβαρδίστηκαν (!) εντός του αυτοκινήτου τους που εκινείτο επί της εθνικής οδού, υπάρχει η υπογραφή του Κ. Σημίτη...***

Μια μέρα πριν, πριν οι δολοφόνοι του λαού της Σερβίας βομβαρδίσουν την ίδια τους τη μάσκα, τη μάσκα του ειδεχθούς ιμπεριαλιστή εγκληματία, τη μάσκα του σαδιστή κανίβαλου με την οποία περιφέρονται στις συναθροίσεις της συμμορίας του θαΝΑΤΟυ, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα παραχωρούσε συνέντευξη στην "Καθημερινή". Την ώρα που το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε το τρένο των αμάχων, οι Ελληνες αναγνώστες είχαν την ευκαιρία να διαβάσουν τον κ. Μπερνς να δηλώνει, μιλώντας εκ μέρους της κυβέρνησης των ΗΠΑ, πως "έχουμε την ηθική με το μέρος μας"!

Την ώρα, που οι κατ' εξακολούθηση φονιάδες εκτόξευαν βόμβες εναντίον αυτοκινήτων (!) στους δρόμους της Σερβίας, ο κ. Μπερνς απαντούσε ως εξής, όταν ρωτήθηκε αν η κυβέρνησή του είναι ικανοποιημένη από τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης: "Ναι, είμαστε. Πολύ. Είχαμε πολύ στενή σχέση με την Ελλάδα από την αρχή αυτής της σύρραξης και είμαστε ικανοποιημένοι που η Ελλάδα πληρεί τις ΝΑΤΟικές της υποχρεώσεις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τη στάση της Ελλάδας"...

Αυτά συμβαίνουν στον κόσμο, σχεδόν πέντε δεκαετίες από το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτά συμβαίνουν στον κόσμο, σχεδόν 5 ώρες δρόμο πιο πάνω από τα σπίτια μας.

Στο μεταξύ, οι δολοφόνοι συνεχίζουν το έγκλημα. Οι ορδές της κτηνωδίας σαρώνουν κάθε έννοια πολιτισμού και ανθρώπινης συνύπαρξης. Οι "έξυπνες" βόμβες τους στραπατσάρουν δικαιώματα και ελευθερίες. Οι "έξυπνες" βόμβες τους κόβουν και ράβουν τον πλανήτη στα μέτρα του ανθρωποφάγου ιμπεριαλισμού.

Κι όμως! Αυτή η - νέα - πολιορκία της ανθρωπότητας δε θα κρατήσει πολύ. Τα "αόρατα" βομβαρδιστικά του Κλίντον, που εκτελούν τόσο φανερά και τόσο ψυχρά αμάχους επιβάτες τρένων, θα έχουν την ίδια τύχη με τις φάλαγγες της Βέρτμαχτ του Χίτλερ. Οι λαοί θα βρεθούν - και πάλι - ενώπιοι ενωπίοις με τους σφαγιαστές τους. Τότε, πριν από 55 χρόνια, οι "συμπληρωματικές ζημιές" των "Ες - Ες" αποτιμήθηκαν στη Νυρεμβέργη.
Ας θυμούνται ορισμένοι το εξής: Μαζί με τους πρωταγωνιστές της φρικαλεότητας του ναζισμού, στη δίκη της Νυρεμβέργης, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν και οι συνεργάτες των εγκληματιών.

Όσο για το τώρα, για το σήμερα, αυτό που τελικά "οργώνουν" τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ, είναι το έδαφος για την προετοιμασία μιας νέας δίκης κατά των διεθνών δολοφόνων. Οι λαοί θα την επιβάλουν και αυτή τη δίκη. Αργά ή γρήγορα, οι λαοί, σταθμίζοντας τις νέες "συμπληρωματικές ζημιές" του ΝΑΤΟ, θα επιβάλουν και την καταδίκη των εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας.

Στο μεταξύ, οι Κλίντον, Μπλερ, Σρέντερ, Ζοσπέν και Ντ' Αλέμα, με την υπογραφή και του Κ. Σημίτη, συνεχίζουν το μακελειό στη Γιουγκοσλαβία. Συνεχίζουν να βομβαρδίζουν σε έναν πόλεμο, που η ηθική του είναι ίδια, είτε όταν τα αεροπλάνα τους στοχεύουν τρένα, είτε όταν στοχεύουν βιομηχανίες γεμάτες εργάτες, όπως η "Ζάσταβα", είτε όταν στοχεύουν σπίτια, αεροδρόμια, στρατόπεδα.

Η πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ λυσσομανά. Και είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να το πούμε: Οσο περισσότερες βόμβες πέσουν στη Σερβία, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες, η νέα δίκη της Νυρεμβέργης να στηθεί στο Βελιγράδι!

Ας θυμούνται ορισμένοι το εξής: Μαζί με τους πρωταγωνιστές της φρικαλεότητας του ναζισμού, στη δίκη της Νυρεμβέργης δικάστηκαν και καταδικάστηκαν και οι συνεργάτες των εγκληματιών

Ούτε μια σταγόνα αίμα για τους ιμπεριαλιστές

Στρατιώτες που υπηρετούν στο ΚΕΒΟΠ καταδικάζουν τις ΝΑΤΟικές δολοφονικές επιδρομές στη Νέα Γιουγκοσλαβία και απαιτούν από την ελληνική κυβέρνηση να μη στείλει κατοχικό στρατό στη γειτονική χώρα

"Δώσαμε όρκο για την υπεράσπιση των συνόρων, της εθνικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας. Δηλώνουμε αποφασιστικά ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να χύσουμε ούτε μια σταγόνα αίμα δικό μας ή άλλων λαών για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών".

Αυτό τονίζουν σε επιστολή, με την οποία καταδικάζουν τη δολοφονική επίθεση του ΝΑΤΟ, στρατιώτες που υπηρετούν στο Κέντρο Εκπαίδευσης Βαρέων Οπλων (ΚΕΒΟΠ) στο Χαϊδάρι.

Παραθέτουμε ολόκληρη την επιστολή:
"Εμείς οι νέοι στρατευμένοι που υπηρετούμε τη θητεία μας καταδικάζουμε τη δολοφονική επίθεση των ΝΑΤΟικών γκάνγκστερ ενάντια στο γιουγκοσλαβικό λαό. Η ωμή επέμβαση με την κάλυψη της δήθεν "ειρηνευτικής" δύναμης χτυπά τη ζωή και το μέλλον της ελληνικής νεολαίας, απειλεί να βάλει φωτιά σε ολόκληρη τη Βαλκανική.

Καταδικάζουμε όλες τις κυβερνήσεις που πρωτοστατούν στην επιβολή της Νέας Τάξης των ιμπεριαλιστών, δολοφονώντας και τρομοκρατώντας αμάχους, ενεργώντας σαν παγκόσμιοι χωροφύλακες.
Επίσης, καταδικάζουμε την εκχώρηση των λιμανιών, των σιδηροδρόμων, των εθνικών οδών, στους ΝΑΤΟικούς μακελάρηδες, που έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε προτεκτοράτο, που έχουν κηρύξει στρατιωτικό νόμο στη Βόρεια Ελλάδα.

Χαιρετίζουμε το μεγαλειώδες αντιιμπεριαλιστικό κίνημα του λαού και της νεολαίας, που αποτελεί εγγύηση για το χτύπημα της φασιστικής Νέας Τάξης πραγμάτων.

Εμείς οι στρατευμένοι νέοι, που δώσαμε όρκο για την υπεράσπιση των συνόρων, της εθνικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας, δηλώνουμε αποφασιστικά ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να χύσουμε ούτε μια σταγόνα αίμα δικό μας ή άλλων λαών για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.

Καλούμε την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στην αποστολή κατοχικού στρατού στη Γιουγκοσλαβία και επίσης να επιστρέψουν όλοι οι συνάδελφοί μας που βρίσκονται εκτός συνόρων (Βοσνία, Αλβανία). Το σύνθημα "Κανένας φαντάρος στη Γιουγκοσλαβία, εμείς δεν πολεμάμε για ΗΠΑ - Γερμανία" να γίνει πράξη.
                  Στρατευμένοι από το ΚΕΒΟΠ".

Αναμνήσεις θητείας
Ναύτης Γαρδίκης Νίκος –
Γιουγκοσλαβία 1999

Μεγαλώνει η μέρα, πράσινο παντού. Παρά τα διαδοχικά κλειδώματα, το κλείδωμα μέσα στο κλείδωμα, η διάθεση παραμένει εξαιρετική. Πώς το λέει στο ποίημά του ο Φώτης Αγγουλές, που μελοποίησε ο Θωμάς Μπακαλάκος;

«Μην
καρτεράτε να λυγίσουμε, μήτε για μια στιγμή».

Αυτό ακριβώς! Με αυτές τις σκέψεις μπήκα στο στρατόπεδο και έφτασα στο Διοικητήριο. Η υποδοχή, όπως πάντα.

(…)
Η θητεία μου στο Πολεμικό Ναυτικό το 1999 αποτέλεσε μια συναρπαστική εμπειρία που στιγμάτισε θετικά τη ζωή μου, μια για πάντα. Ήταν μία περιπέτεια που είχε απ’ όλα, πολλές μέρες στη θάλασσα, συζητήσεις ατελείωτες, συνεδριάσεις ναυτών, αποφάσεις, γλέντια, μεθύσια, κουβάλημα, ιδρώτα, φιλίες, σκοπιές, ορθοστασία, αναφορές, φυλακές, επιθεωρήσεις, βάψιμο, γρασάρισμα, σφουγγάρισμα, παγωμένα δάκτυλα, εκατοντάδες βλήματα και φυσίγγες, πολύ κοτόπουλο, πιλάφι και μπιφτέκι. Είχε ξενύχτια με κιθάρες, ποτά και ζβαν… στο «τιμονάκι», στο υπόφραγμα, στο «μπαλαούρο», στο κατάστρωμα πυροβόλου 52. Είχε οργανωμένες κι ανοργάνωτες αντιδράσεις, αυθόρμητες – αλλά συναρπαστικές υπερβολές. Είχε αμίλητους ναύτες που εξελίχθηκαν σε «μαζικούς οργανωτές». Μόνιμους που αρνήθηκαν να «γεμίσουν», άλλους που αρνήθηκαν να επιβιβαστούν. Είχε φίλους που εξελίχθηκαν σε ρουφιάνους, άλλους… σε πρεζόνια. Και πώς να ξεχάσω τους θυρεούς του ΝΑΤΟ που επέπλεαν στη θάλασσα, τα δεκάδες κιλά κιμά που δεν έτρωγαν ούτε τα ψάρια της Μαύρης Θάλασσας. Δεν ξεχνιέται επίσης η σημαία του ΝΑΤΟ, που… την πήρε ο αέρας, αλλά και τις λάμψεις στον βραδινό ουρανό από τους βομβαρδισμούς…

Κέντρο Εκπαίδευσης: Ας το πάρουμε από την αρχή. Πρώτη «καλή» στιγμή. Τέλη Γενάρη 1999. Μια μέρα πριν μπω στο Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκας. Κούρεμα. Δεν φτάνει που αποχωρίζομαι τα μακριά μου μαλλιά, ανακαλύπτει κι η κομμώτρια το πρώτο «ταληράκι». Λέω, μετά από αυτό δεν πρόκειται να συμβεί κάτι χειρότερο. Μπροστά μας έχουμε μόνο καλά.
ΚΕ Παλάσκας: Πέφτει πίσω μου η μπάρα. Οι δικοί μου με χαιρετούν από μακριά. Είμαι αποφασισμένος να κάνω την πιο επαναστατική μου πράξη. Ο Ριζοσπάστης στη μασχάλη, «γραφικό» νομίζω. Νόμιζα ότι αυτό θα ήταν αρκετό κι είπα να τα δώσω όλα! Τελικά τον τακτοποίησα πάνω πάνω στο σακίδιό μου. Ουρές, ορθοστασία, ιατρικές εξετάσεις, εμβόλια. Ρούχα, ημιάρβυλα, στολές, λουκάνικα. Κούραση. Την επόμενη με την «Ευκαιρία» σαλπάρουμε για Πόρο.
ΚΕ Πόρος: Μου φάνηκε σαν ασπρόμαυρη ταινία. Το Αντιτορπιλικό Βέλος πρυμοδετημένο στη προβλήτα του Κέντρου Εκπαίδευσης, κτίρια σαν τα προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας, ασπρισμένα πεζοδρόμια, παγκάκια στην προκυμαία, 2 τεράστιες πλατείες, λέσχη σίτισης – ίδια με της φοιτητικής εστίας της Κομοτηνής – καθαριότητα και τάξη… αλλά πολύς λαός. Δεν μου ήταν πολύ ξένες οι εικόνες. Από μικρός μπαινόβγαινα στα στρατόπεδα και τα ΚΑΑΥ με τον Παππού μου… Συνταγματάρχης της Μουσικής.

Αρχίσανε οι ουρές. Ουρά για το φαγητό, ουρά για την τουαλέτα, το καρτοτηλέφωνο, ουρά για την καντίνα, τα μπάνια… παντού ουρές και βαθύ μπλε. Αρχίσανε τα πεζικά. Ατελείωτες ώρες… ΠΡΟΣΧΗ, ΗΜΙΑΝΑΣ…, ΚΛΙΝΑΤΕ ΕΠΙ… χαμός, γέλια, φωνές εκπαιδευτών, λιποθυμίες. Στο ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ… κυλούσαν εκατοντάδες πηλίσκοι. Ξανά γέλια. Ξανά φωνές. Προσοχές. Βολές. Πορείες. Σφουγγάρισμα. Χαιρετούρες.

Θυμάμαι μια φορά χαιρέτησα με τον κουβά στο χέρι! Ένας Κελευστής ήρθε να ελέγξει πώς καθαρίζαμε τις τουαλέτες. Μόλις μπήκε σταθήκαμε προσοχή. Είχα στο δεξί τον Κουβά. Μου απηύθυνε το λόγο. Δεν πτοήθηκα. Χαιρέτησα. Κώλυσα το χερούλι του κουβά στο δεξί μου μάτι… Χαμός. Αν βγάζαμε εφημερίδα θα ήμουν πρωτοσέλιδο για καμιά βδομάδα.

Από τη δεύτερη μέρα ζήτησα Ριζοσπάστη από την Καντίνα. Είχε έναν. Του πα… αύριο να φέρεις δύο. Δεν αντέδρασε ο Ποριώτης ναύτης. Το απόγευμα ελεύθερη ώρα. Στο παγκάκι, στην προβλήτα με τον Ριζοσπάστη ορθάνοιχτο επιδειχτικά. Μόνο τρύπες δεν είχα ανοίξει στην εφημερίδα. Αλλά τσίμπησε το μελανούρι! Δεύτερη μέρα και βρεθήκαμε οι τρεις πρώτοι. Στις 33 μέρες της προπαίδευσης η καντίνα πούλαγε 6 καθημερινούς Ριζοσπάστες. Τις 3 επόμενες Κυριακές 12 φύλλα Ριζοσπάστη πουλιούνταν μέσα στο ΚΕ Πόρος. Ορκωμοσία (τιμής… εννοείται). Ο Αρχηγός ΓΕΝ με ελικόπτερο. Χώματα και νερά παντού. Πάλι γέλια. Φωτογραφίες, παρέλαση, επίδειξη κωπηλασίας, φιλιά με τους γονείς, τις κοπέλες μας. Τσίπουρα στο λιμανάκι του Πόρου. Πέντε μέρες άδεια.

Φύλο Πορείας… Αντιτορπιλικό Θεμιστοκλής

Σε πέντε μέρες ήμουν ξανά στα ναυτικά. Από το ΚΕ Παλάσκας στο ΚΕ Κανελλόπουλος. Καμία εκπαίδευση. Μετά από δύο μέρες, μου δώσανε την ειδικότητα Τ/ΠΒ. Ναυτοδίοπος Τεχνικός Πυροβόλου. Τίποτα δηλαδή. Κουβάλημα και φόρτωση βλημάτων. Την δεύτερη μέρα φύγαμε καμιά 100αριά για το Στόλο. Με τα ΒΒ περάσαμε από τον Σκαραμαγκά στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας.
Είμαστε πια στα τέλη Φλεβάρη 1999. Οι διαδηλώσεις ενάντια στους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία φουντώνουν σε όλη την Ελλάδα.
Η πρόθυμη Κυβέρνηση Σημίτη (ΠΑΣΟΚ) δίνει γη και ύδωρ στους ΝΑΤΟϊκούς.
Ο λαός και οι στρατευμένοι αντιδρούν.

Πρώτη στάση… Προβλήτα 1 (Π1).
«ΟΣΟΙ ΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΑ ΦΡΕΓΑΤΕΣ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ». Ο Θεμιστοκλής ήταν γίγαντας. Περπατώντας στην Π1, από τη πλώρη του μέχρι την πρύμνη, που ήταν η κλίμακα για να ανέβω, μου φάνηκε καμιά ώρα! Στη δεξιά του μπάντα ναύτες φωνάζανε «καλωσορίσματα». Κοίταξα πίσω να σχολιάσω με κανέναν άλλο νέο… τίποτα. Μόνο εγώ πήγαινα για «Θεμιστοκλή». Από όλη αυτή τη σειρά… από τους περίπου μια εκατοσταριά που πήγαμε στο στόλο εκείνη τη μέρα… μόνος. Και δώσ’ του φωνές από το καράβι για τα ζουμπουρλούδικα… Ήθελε ψυχή. Δεν μπορούσα να φανταστώ εκείνη την ώρα ότι αυτοί οι ναύτες, 3 μήνες μετά, θα ξηλώνουν με μανία τους θυρεούς του ΝΑΤΟ και θα τους πετάνε στην Αδριατική.

Ακολούθησαν 10 μέρες εντός. Προσαρμογή. Γνώρισα όλο το πλήρωμα. Αρχίσαμε να συζητάμε πώς θα αντιδράσουμε στη συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίων της Γιουγκοσλαβίας. Σε ένα μήνα ήμασταν πλήρεις. Το πλοίο είχε πια 120 στρατεύσιμους και 90 μόνιμους, υπαξιωματικούς κι αξιωματικούς.

SNFM99: Τέλη Φλεβάρη σε αναφορά ενημερωνόμαστε επίσημα για αυτό που ξέραμε ήδη από φήμες. Ο «Θεμιστοκλής» θα ενταχθεί στην Μόνιμη Ναυτική Δύναμη Μεσογείου του ΝΑΤΟ (Standart Naval Force Mediteranian – SNFM99). Επρόκειτο για μια Νατοϊκή αρμάδα που έκανε το χωροφύλακα σε Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα. Ανανεωνόταν κάθε 4 μήνες. Την περίοδο εκείνη η SNFM βομβάρδιζε μαζί με τον 6^ο στόλο από την Αδριατική Θάλασσα την καρδιά των Βαλκανίων.
Ξαφνικά στις ολιγομελείς συζητήσεις τα βράδια, εντάχθηκαν σχεδόν όλοι οι ναύτες του Αντιτορπιλικού. Τώρα πια ο πόλεμος έφτασε στα σπίτια μας. Ή σωστότερα όσοι ήρθαν να υπηρετήσουν την πατρίδα… ετοιμάζονται να υπηρετήσουν το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στον πόλεμό τους, εναντίον ενός λαού, του Γιουγκοσλαβικού. 

(συνειρμικά -εμείς)

• Κυριακή 4-4-1999 |> Προς «τιμή» συμπλήρωσης 50 χρόνων από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, γίνεται «επίδειξη δύναμης» με 10πλάσιες επιδρομές και πολλά θύματα στον άμαχο πληθυσμό που δείχνει απαράμιλλη αντοχή.

• Τετάρτη 7-4-1999 |> 15^η μέρα της επιδρομής, εκατόμβες θυμάτων ενώ η Γιουγκοσλαβία ανακοινώνει μονομερή κατάπαυση του πυρός, λόγω του Πάσχα.
• Κυριακή 11-4-1999 / Πάσχα των ορθοδόξων |> καταγράφονται 16 άμαχοι νεκροί και 43 βαρια τραυματίες.
• 19-Απρ-1999 |> μεγάλη αντιπροσωπεία του ΚΚΕ (μέλη της ΚΕ., ευρωβουλευτής, βουλευτές και στελέχη του κόμματος) με επικεφαλής τον επίτιμο πρόεδρο Χαρίλαο Φλωράκη, ξεκινάει για τις γέφυρες του Βελιγραδίου και του Νόβι Σαντ.
  Ο Χαρίλαος Φλωράκης πραγματοποιεί μακρά συνομιλία με τον πρόεδρο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ενώ τα άλλα στελέχη συζητούν και ενημερώνονται από παράγοντες της πολιτικής ζωής της χώρας
• 21-Απρ-1999 |> Στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ εκπρόσωποι σωματείων, της ΕΕΔΥΕ και απλοί πολίτες, καταφθάνουν από την Ελλάδα με περισσότερα από 10 πούλμαν και στις γέφυρες μαζί με το λαό της χώρας, διαδηλώνουν και τραγουδούν εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους
• 23|>24-Απρ-1999, μέσα στη νύχτα ακούγεται ένα ανεπαίσθητο αλλά ανατριχιαστικό σφύριγμα «έξυπνου» πυραύλου ακριβείας μιας ακόμη εγκληματικής ΝΑΤΟϊκής επίθεσης, με νεκρούς και τραυματίες δημοσιογράφους και τεχνικούς στο κεντρικό κτίριο της ραδιοτηλεόρασης, απ’ όπου εξέπεμπαν και όλες οι ξένες τηλεοράσεις. 

Η Κόλαση του Δάντη

Όταν το πρωί οι μπουλντόζες προσπαθούσαν να ανοίξουν δρόμο μήπως και διασωθεί κανείς, από το κατεστραμμένο κτίριο της πυκνοκατοικημένης και πολυσύχναστης οδού Αμπερντάρεβα, ξεκίνησαν να «παίζουν οι αριθμοί για τους νεκρούς και τους τραυματίες …τρεις, επτά, δεκαπέντε …δεκαοκτώ, τριάντα, σαράντα 
Σκηνές μιας απέραντης φρίκης… γιατροί και τεχνικοί αναγκάσθηκαν να κόψουν τα… πόδια εγκλωβισμένου ατόμου για να μην πεθάνει!
Ο τεράστιος κρατήρας και το «σάντουιτς» των πέντε ορόφων, τα σπασμένα τζάμια, οι καταστροφές στα γύρω κτίρια, οι ηλικιωμένες γυναίκες που έστεκαν με τις ώρες έξω από τις πόρτες των σπιτιών τους, για να μάθουν, τα λουλούδια που βουβά εναπόθετε ο κόσμος

σσ.
Εμείς τότε κοιμόμαστε ανήσυχοι-αμέριμνοι στο ξενοδοχείο μας στα ~100μ απόσταση από το κτίριο της τηλεόρασης -έτοιμοι για την επόμενη μέρα, που ο Χαρίλαος θα μιλούσε μπροστά στην διαλυμένη γέφυρα...
Ακούσαμε μόνο ένα ανατριχιστικό σφύριγμα απ' αυτά που όπως έλεγε ο Σαββόπουλος στη "θεία Μάρω" σου τρυπάει το κρανίο...
Το πρωί μάθαμε τα νέα "χτύπησαν το κτίριο της τηλεόρασης"

Στη ▪️|>γέφυρα «Μπράνκο» του Σάβα<|▪️ ο Χαρίλαος Φλωράκης, απευθύνοντας χαιρετισμό στους συγκεντρωμένους, έγινε δεκτός με θερμά και παρατεταμένα χειροκροτήματα και συνθήματα στα ελληνικά και στα σερβικά, τα οποία φώναζαν όλοι οι συγκεντρωμένοι, Έλληνες και Σέρβοι, ο καθένας στη γλώσσα του «Τιμημένο ΚΚΕ», «ΚΚΕ το Κόμμα σου λαέ», «Ζήτω η Ελλάδα», «Ελλάδα-Ελλάδα-ΚΚΕ».

Συνολικά 78 ημέρες ως τις 10-Ιουν-1999, μέχρι που, η χώρα του Τίτο σβήστηκε απ’ το χάρτη.

“Πάμε πόλεμο;”

Ναύτης Γαρδίκης Νίκος
Α_Τ Θεμιστοκλής (D221) Μάης 1999

13 Απρίλη 1999: Φτιάχτηκε η πρώτη επώνυμη επιστολή προς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τον Υπουργό Άμυνας. ΑΡΝΟΥΜΑΙ. Αρνούμαι να υπηρετήσω το ΝΑΤΟ. Αναφορά Υπάρχου. Ο Ριζοσπάστης βγαίνει με πρωτοσέλιδο «Η σημαία του ΝΑΤΟ δεν ταιριάζει σε κανένα ελληνόπουλο!»
Μετά τις 5 αναφορές «παραπονούμενων» δίνεται εντολή να μην ξαναγίνει αναφορά. Χιονοστιβάδα.

Ακολούθησε άλλη μία επώνυμη δημόσια επιστολή. Βγαίνουν ομαδικές επιστολές που δημοσιεύονται στον Τύπο. Ένας αξιωματικός αρνείται να ακολουθήσει. Ένας άλλος ναύτης επώνυμα αρνείται να επιβιβαστεί. Οι Ανθυπασπιστές, όλοι μαζί, ενημερώνουν τον Κυβερνήτη ότι δεν θα οπλίσουν σε καμιά περίπτωση.

Σε τρεις μέρες οι εφημερίδες και τα κανάλια κυριαρχούνται από επιστολές καταγγελίας του πολέμου και συμπαράστασης στους ναύτες του Α/Τ Θεμιστοκλής από στρατευμένους από όλη την Ελλάδα. ΚΕΒΟΠ, Ναύσταθμος Σαλαμίνας, πολεμικά πλοία, στρατόπεδα Έβρου, νησιών Ανατολικού Αιγαίου, Λάρισας, Θεσσαλονίκης, Αττικής… Οι κυβερνητικοί του ΠΑΣΟΚ λυσσάνε. Οι αντιπολιτευόμενοι της ΝΔ τους συμπαραστέκονται «εθνικά ομόψυχοι». Ο Ρέππας (κυβερνητικός εκπρόσωπος) μιλάει για λιποτάχτη. Ο Τσοχατζόπουλος (Υπουργός Άμυνας) λέει, δεν διαπραγματεύομαι με ναύτες. Ο Α. Λοβέρδος (Πανεπιστημιακός, Συνταγματολόγος, λίγο μετά γίνεται Υπουργός του ΠΑΣΟΚ) λέει ότι η άρνηση είναι λιποταξία που τιμωρείται με εκτέλεση σε καιρό πολέμου…

Εργατικά σωματεία, καλλιτέχνες, απόστρατοι, δικαστικοί, φοιτητικοί σύλλογοι δημοσιεύουν επιστολές συμπαράστασης.

Τα βράδια μετά την νυχτερινή κατάκλιση στο πλοίο οι ναύτες συζητάμε. Ο στενός κύκλος μεγαλώνει… ελεγχόμενα. Διαφωνίες, εντάσεις, τσακωμοί, συμφωνίες, αποφάσεις, φόβος, εμψύχωση. Δυνατά συναισθήματα. Πρωτόγνωρα για όλους. Την μέρα την πέρναγα όρθιος μπροστά στον Κυβερνήτη. Μας σκορπίζουν σε διάφορα καθήκοντα.

Στους αλλουέδες υπαξιωματικοί μας σφίγγουν το χέρι στα… γρήγορα. Ένας Πλωτάρχης από τα Υποβρύχια έρχεται στο πλοίο. Με φωνάζουν από τα μεγάφωνα στην κλίμακα. Με κοιτάει στα μάτια. Μου σφίγγει το χέρι. Δεν λέει κουβέντα. Μεταβολή. Χαιρετάει τη σημαία και φεύγει. Το πλοίο είναι πια μοιρασμένο! Όχι ισάριθμα. Η αντίδραση στη συμμετοχή του πλοίου απομονώνει τη διοίκηση.

Από τα μεγάφωνα ακούγεται συνεχώς… Ναύτης Γαρδίκης στο καρέ αξιωματικών… στη Γέφυρα… στην τραπεζαρία πληρώματος… στο οπλονομείο… στο καρέ Ανθυπασπιστών… στο κατάστρωμα πυροβόλου 52.

Η «τιμωρία» της ορθοστασίας
γεννά νέα συμπαράσταση

Ένας Ανθυπασπιστής με απομονώνει και με ενημερώνει ψιθυριστά ότι θα ζητήσει να αναλάβω την καντίνα για να είμαι απασχολημένος με τις προμήθειες του πλοίου. Αρνούμαι… εμείς από το δύσκολο μονοπάτι… Μου λέει ότι είναι απόφαση των Ανθυπασπιστών που συμφωνούν με την επιστολή μου! Δεν συναινώ. Με καλούν το απόγευμα στο οπλονομείο και με ενημερώνουν για τη νέα μου ευθύνη. Καντίνα και επιστασία Πυράρχη, πυροβόλο 52. Όλη μέρα είμαι στο Ναύσταθμο, έξω από το πλοίο. Το βράδυ συνεδριάσεις.

Οι μέρες περνούν. Το κύμα συμπαράστασης δίνει νέα ώθηση στις αντιπολεμικές συγκεντρώσεις. Ο Ναύσταθμος πολιορκείται από τα εργατικά σωματεία της Ζώνης του Περάματος. Αποφασίζεται από τον Κυβερνήτη η ακύρωση όλων των εξόδων πληρώματος. Ζητάμε 9 ναύτες να ξεκινήσουν οι αναφορές ξανά. Δεν απαντάνε σε κανέναν. Αρχίζουν ξανά οι έξοδοι.

Στο σπίτι τηλεφωνούν συνεχώς ανώνυμοι και απειλούν του γονείς μου. Τηλεφωνούν επώνυμα, ένας ναυτοδίκης και άλλοι δικαστικοί και εισαγγελείς που τους εμψυχώνουν. Στην ΑΕΝ Ασπροπύργου, που εργάζεται ο πατέρας μου, συνάδελφοι και λιμενικοί του δίνουν συγχαρητήρια. Στο Βόλο απόστρατοι αξιωματικοί του στρατού σφίγγουν το χέρι του Παππού μου. Το σπίτι μου στη Καλλιθέα πολιορκείται από κανάλια. Εντάσεις στην οικογένεια. Τελικά δίνουμε όλοι μαζί συνέντευξη στον Ελεύθερο Τύπο. Όλο το σόι πολιορκείται. Βγαίνουν στα κανάλια.

Ο Πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ (Κ. Σημίτης) σαν λοχίας του ΝΑΤΟ λέει… «Θα στείλω τους Έλληνες στρατιώτες όπου θέλω, χωρίς κανέναν περιορισμό!». Οσμή θανάτου. Ο Ριζοσπάστης αποκαλύπτει ότι η περιοχή βορειότερα από το Άκτιο και τη Λευκάδα έχει χαρακτηριστεί εμπόλεμη ζώνη από το ΝΑΤΟ. Στα ελληνοσκοπιανά σύνορα διαδηλωτές μπλοκάρουν το κομβόι του γαλλικού στρατού που κατευθυνόταν προς Κόσοβο. Τους γυρίζουν πίσω. Αμερικανοί στρατιώτες χάνονται στην λαχαναγορά της Θεσσαλονίκης. Τεθωρακισμένα και Χάμμερ μπερδεύονται με λάχανα και ντομάτες.

Στο Αντιτορπιλικό Θεμιστοκλής πέφτει η τελική απομόνωση πριν τον απόπλου. Φήμες δίνουν και παίρνουν. Η διοίκηση τρέμει την αντίδραση των εργατικών σωματείων. Τα ΜΑΤ φυλάνε το Ναύσταθμο. Στο Πέραμα γίνονται έλεγχοι. Ο «Θεμιστοκλής» δένει στο ΝΑΥΔΕΤΟ έξω ακριβώς από τον Ναύσταθμο. Σκοπιές παντού. Βάλανε εμάς να φυλάμε μην τυχόν και μας την πέσουν με λάντζες και καΐκια. Γέλια και πειράγματα καταπραΰνουν την ένταση.

Ξημερώνει 21 Απρίλη 1999. Εις τάξιν απάρσεως. Αλλαγή σημαιών. Πρόσω ηρέμα. Όλο το πλήρωμα στα καταστρώματα παραταγμένο. Είμαι σε παράταξη στο πρόστεγο με το βλέμμα προς τη Σαλαμίνα. Οι λάντζες με τους εργάτες «κράτη» στο στενό της Σαλαμίνας. Η Κυνόσουρα είναι γεμάτη λαό. Συγγενείς, φίλοι, εργάτες, πανό. Τ’ αυτοκίνητα κορνάρουν κι αναβοσβήνουν τα φώτα προς το πλοίο. Την ησυχία της αυγής σκίζουν τα συνθήματα από την ακτή. Ακούγονται πεντακάθαρα. Οι ναύτες αμίλητοι δακρύζουν. Ο Κυβερνήτης βρίζει από τη βαρδιόλα. Ήθελε ψυχή για να μην σε προδώσουν τα πόδια σου… Πάμε πόλεμο…

Στην Αδριατική Θάλασσα – Εμπόλεμη ζώνη

Τις επόμενες μέρες εν πλω και εν όρμω στο Μπάρι της Ιταλίας φουντώνουν οι συζητήσεις. Παίρνουν μέτρα. Μας χωρίζουν σε 6ωρίες και πόστα. Άδικος κόπος. Τώρα ήμασταν παντού.
Η στενή ομάδα συγκεκριμενοποιείται.
Συναγερμοί – ασκήσεις κάθε 6 ώρες. Σπάσιμο νεύρων. «Όσο είστε απασχολημένοι δεν σκέφτεστε» λέει ένας υπαξιωματικός. Σε κάθε άσκηση πυρκαγιάς δηλώνεται σημείο φωτιάς το υπόφραγμά μας. Η οσμή των πορτοκαλί καπνογόνων γίνεται συνήθεια.

Τα βράδια κιθάρα. Τραγούδια. Ποτά. Δυνατές φιλίες. Το κατάστρωμα πυροβόλου 52 μετατρέπεται σε παράνομο Κλαμπ ναυτών.

Στον ασύρματο ακούγεται «Lαunch Time». Ώρα εκτοξεύσεων. Οι πύραυλοι φωτίζουν τον ουρανό. Τα στέλθ βομβαρδιστικά σαν γιγαντιαίες νυχτερίδες περνάνε πάνω από το κεφάλι μας. Ο ορίζοντας αστράφτει. Το πλοίο είναι η αεράμυνα των αμερικάνικων που εκτοξεύουν τους Τόμαχωκ. Η περιοχή που περιπολεί το πλοίο άλλαζε κάθε 10ημερο. Όλο και πιο κοντά στο Μαυροβούνιο (Γιουγκοσλαβία τότε).

Η αντίδραση των ναυτών ενισχύεται.

Ενδιάμεσα ο «Θεμιστοκλής» ξεκουράζεται 3-4 μέρες στο Μπάρι. Εξασφαλίζουμε Ριζοσπάστη από τα δύο SuperFast της γραμμής. Γνωρίζουμε το πλήρωμά του. Μας φέρνουν σε κάθε δρομολόγιο εφημερίδες. Μόλις βγουν οι επιβάτες, το σαλόνι γίνεται καρέ ναυτών του Α/Τ Θεμιστοκλής.

Εντοπίζουμε στο λιμάνι κοντέινερ με στολές του UCK (Νατοϊκή ακροδεξιά παραστρατιωτική οργάνωση που δρούσε στο Κόσοβο εναντίον του Γιουγκοσλαβικού στρατού). Μιλάμε με το ιταλικό πλήρωμα του Φορτηγού Mario που θα φορτώνονταν. Μεταφέρουν στολές κι άλλο εξοπλισμό σε Αλβανία για τον UCK.

Ο περήφανος “τουαλετάριος”

Νέα επιστολή των ναυτών του πλοίου. «Γυρίστε μας πίσω. Δεν υπηρετούμε το ΝΑΤΟ.» Η επιστολή διαβάστηκε σε πολλούς. Μετά όποιος ήθελε να την «υπογράψει» έβρισκε ένα χαρτί για δύο μέρες στην τουαλέτα. Όλοι θέλανε να αναλάβουν την φύλαξη του χαρτιού. Ωστόσο «Τουαλετάριος» («υπεύθυνος» ναύτης να καθαρίζει και να ξεβουλώνει τις… 5 τουαλέτες για 120 ναύτες) μπήκε ο κατάλληλος. Πρώτη φορά μάλωσαν ναύτες για το ποιος θα ξεβουλώνει το «θηρίο»!

38 υπογραφές. Την επόμενη ήταν στο Ριζοσπάστη. Ενθουσιασμός. Πολλοί διαμαρτυρήθηκαν γιατί δεν τους είπαμε για τις υπογραφές.
Το ίδιο βράδυ, κι ενώ πλέαμε αργόσυρτα πάλι, ένας ναύτης υπέστειλε τη σημαία του ΝΑΤΟ από τον ιστό και μας την έφερε, σε κατάσταση έκστασης, στο γλέντι, για να την κάψουμε. Εννοείται, ότι απλώς την πήρε ο νοτιάς. Από την επόμενη υπήρχε σκοπιά που φύλαγε την νέα σημαία.
Πρώτος σκοπός εγώ! Γελάγανε κι οι τσιπούρες της Αδριατικής. Ξεχάστηκε αργότερα η σκοπιά ή κατάλαβε η διοίκηση πόσο γελοίο φαινόταν ένας ναύτης, σε ημιανάπαυση, στο κέντρο του πελάγους, κάτω από τα αστέρια, να κάνει σκοπιά στον ιστό του πλοίου.

Σαν τη μύγα μες στο γάλα

Το Α/Τ Θεμιστοκλής όσο ήταν υπό την διοίκηση της SNFM έφερε δύο μεγάλους ξύλινους θυρεούς του ΝΑΤΟ στα πλάγια της γέφυρας. Σε κάθε «συνεδρίαση» είχαν φαγωθεί δύο τρεις ναύτες να τους ξηλώσουμε. Τελικά τους το επιτρέψαμε όταν καταλάβαμε ότι ήταν πολύ διαδεδομένο το αίτημα. Και πλαφ… χάθηκαν. Μεγάλος χαβάς για τη διοίκηση. Έπρεπε να παραγγείλουν άλλους από Ελλάδα. Και τι ντροπή να δένεις στο λιμάνι χωρίς τους θυρεούς που έφεραν τα άλλα 7 πολεμικά της παρέας. Όντως σαν τη μύγα μες το γάλα.

Πανό ναυτών του Α_Τ Θεμιστοκλής (D221)
Νατοϊκή αρμάδα SNFM –
Ιούνης 1999 καλοκαιρινή διασπορά...

Η μοναξιά του Αμερικανού Ναυαρχούκου

Λίγες μέρες μετά ήρθε ο Αμερικανός Ναύαρχος στο πλοίο. Διοικητής της αρμάδας. Έγινε «κλήση» εν πλω για να μας μιλήσει στο κατάστρωμα. Αφού μας είπε κάτι κρύα αστεία, που… έκαναν το σύμπαν να παγώσει, μας διαβεβαίωσε ότι η SNFM δεν βομβαρδίζει και ούτε πρόκειται (!). Για την ιστορία το Αντιτορπιλικό των ΗΠΑ που ήταν η Ναυαρχίδα της SNFM εκτόξευε κάθε βράδυ πυραύλους Τόμαχωκ. Στην κλήση πήγαν ελάχιστοι. Κυρίως αξιωματικοί και κάποιοι υπαξιωματικοί και ναύτες που δεν βρήκαν έγκαιρα δικαιολογία.
Την τελευταία αντίδραση την γιορτάσαμε με γλέντι και χορό το βράδυ στο υπόφραγμα. Μας έκαναν την τιμή μάλιστα ένας Σημαιοφόρος και τρεις υπαξιωματικοί. Οι φωτογραφίες με αυτούς τους ναύτες να χορεύουν στη σειρά μακαρένα είναι χαρακτηρισμένες «Άκρως Απόρρητες» από τότε.

Συνθηκολόγηση Γιουγκοσλαβίας

Ο πόλεμος τελείωσε με την συνθηκολόγηση της Γιουγκοσλαβίας. Ανακοινώθηκε από τα μεγάφωνα του Αντιτορπιλικού. Πάλι ψυχή χρειαζόταν. Δεν θυμάμαι να μαζευτήκαμε σύντομα. 

Συνεχίζουμε ως οι χωροφύλακες της Μεσογείου

Με το τέλος του πολέμου έρχεται σήμα για τις ποινές μου. Δεκάδες μέρες ΦΥΛΑΚΗ. Τρεις 20αδες. Ξανά αναφορές, ορθοστασία, μελέτη των διατάξεων του Πολεμικού Ναυτικού. Σε όλα τα λιμάνια μου απαγορεύεται η έξοδος. Τώρα πια όμως τα πράγματα είναι αλλιώς. Από τον ενάμιση μήνα του πολέμου έμεινε κάτι καθοριστικό. Είμαστε οργανωμένοι.

Ιούνης 1999: Το Αντιτορπιλικό Θεμιστοκλής συνεχίζει, ενταγμένο στην SNFM99 για έναν μήνα ακόμη, στο ρόλο του χωροφύλακα της Μεσογείου. Σαλέρνο, Βαρκελώνη, Κατάνια, Αλεξάνδρεια.

Όλα συζητιούνται σε μια ομάδα με αποφασιστικό κύρος σε όλο το πλοίο. Όποιος θέλει να βγει αναφορά για οτιδήποτε, από τα γένια μέχρι «παραπονούμενος», υποστηρίζεται και προετοιμάζεται πρώτα από την ομάδα. Ακόμη και τα γλέντια και τα τσιγάρα είναι πιο οργανωμένα. Οι ρουφιάνοι απομονώνονται. Στα πόστα, τα καρέ, τα γραφεία και τις επιστασίες μπαίνουν τίμιοι κι έμπιστοι ναύτες. Τα ρούχα, το φαγητό, οι σκοπιές, οι περίπολοι… όλα μοιράζονται ακριβοδίκαια. Είναι χαρακτηριστικό ότι καμία ποινή «φυλακή», «περιορισμός» ή «στέρηση» δεν εφαρμόστηκε στην πράξη. Γράφουμε ακόμη και τα γράμματα και τις αναφορές κάποιων ναυτών που δεν ξέρουν γραφή κι ανάγνωση.

Επιστροφή στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας

Για περίπου ενάμιση μήνα ακολουθούν άδειες, διακοπές και διανυκτερεύσεις στα σπίτια μας. Τώρα πια μαζευόμαστε στα καφέ του Πειραιά και της Αθήνας. Η ανάπαυλα κρατάει λίγο. Το Α/Τ Θεμιστοκλής αναλαμβάνει τα πάντα. Σκοπούν, Αστραπές, Επιθεωρήσεις, Ασκήσεις. Πιο πολλές μέρες είμαστε στο Αιγαίο παρά στον Ναύσταθμο. Σιγά – σιγά το πλήρωμα αλλάζει. Μεταθέσεις. Για 30 περίπου από μας η λέξη αυτή είναι άγνωστη.
Έρχονται οι νέοι. Άντε πάλι από την αρχή να τους εξηγήσουμε πως δουλεύει το «μαγαζί». Οι περισσότεροι από μας διηγούνται τις ιστορίες του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας σαν να είναι βετεράνοι 60 χρονών. Γέλια. Γλέντια. Νέες φιλίες. Και δεύτερη κιθάρα στο πλήρωμα.

Άνοιξη 2000

Έτσι περνάει ο χειμώνας του 1999. Την άνοιξη του 2000 ξανά εξωτερικό. SNFM2000. Φεύγουμε για άλλους 4 μήνες. Είμαστε οι 30 ίδιοι κι άλλοι 60 νεότεροι ναύτες. Έχουν απολυθεί πολλοί. Άλλοι μετατέθηκαν. Το πλήρωμα συμπληρώθηκε όλο τον χειμώνα που πέρασε. Αντίστοιχα ανανεώνονται και οι μόνιμοι.
Η Νατοϊκή αρμάδα κάνει το χωροφύλακα από την μια άκρη της Μεσογείου ως τα βόρεια της Μαύρης Θάλασσας.
Εμείς φροντίζουμε να είμαστε ξανά παντού. Οι φιλίες δεν ξεχωρίζουν πια μόνιμους από ναύτες. Στις εξόδους βγαίνουμε όλοι μαζί. Βαρκελώνη. Μασσαλία. Αλεξάνδρεια. Παλέρμο. Θεσσαλονίκη. Μαρμαρίδα. Οδησσός. Τάραντας. Σούδα.

Κρυφό σχολειό

Ο Ναύσταθμος της Σούδας δεν ήταν στο πρόγραμμα. Σε μια 15ήμερη Νατοϊκή άσκηση, την Dynamic Mix, πλήρωμα και πλοίο έχουν εξουθενωθεί. Μεταξύ των προβλημάτων που προκύπτουν είναι και η αφαλάτωση. Τα πιάτα και οι δίσκοι πλένονται με θαλασσινό νερό, με πατέντες που έκαναν οι μηχανικοί. Ενημερωνόμαστε από τα μεγάφωνα ότι απαγορεύεται η «κούρα». Αρχίζει δελτίο για το πόσιμο νερό. Μία φιάλη έκαστος την ημέρα. Αποφασίζουμε να ζητήσουν κάποιοι αναφορά. Η απάντηση του οπλονομείου κλισέ. Δεν γίνονται αναφορές εν πλω. Γράφουμε στο βιβλίο αναφορών όσους περισσότερους μπορούμε. Όλοι ζητούν το αυτονόητο. Διακοπή της συμμετοχής στην άσκηση κι επισκευή στη Σούδα. Συζητήσεις. Εντάσεις. Είμαστε μέρες άπλυτοι. Το πλοίο βρωμάει πια.
Με καλεί ο Ύπαρχος. Με ρωτάει: Τι λέει το «κρυφό σχολειό»; (!) Το πλοίο αποχωρεί από την αρμάδα και κατευθύνεται στη Σούδα. Ένας Ανθυποπλοίαρχος πηδάει στη θάλασσα κατά τον κατάπλου στον Ναύσταθμο. Σαλτάρισε κυριολεκτικά. Νοσηλεύτηκε στο Ναυτικό Νοσοκομείο κι από κει αεροπορικώς στην Αθήνα. Δεν ξέρω τι απέγινε. Η ανικανότητα να δεις την πραγματική διέξοδο παίζει πολλές φορές επικίνδυνα παιχνίδια με το μυαλό σου. Κρίμα. Ήμασταν δίπλα του. Δεν άπλωσε το χέρι να πιαστεί.

Το σημαντικότερο είναι ότι αποκτήσαμε όνομα. «ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ’».
Νέα γέλια. Νέα γλέντια. Ξενύχτια στα Χανιά. Ενθουσιασμός.

Δεν υπάρχει πιο γλυκό πιοτό
από τη συνειδητοποίηση της συλλογικής δύναμης.

Βόμβες βυθού από κιμά

Στην Οδησσό σε μία από τις συνηθισμένες και πολύωρες πια «αλυσίδες» κουβαλήματος τροφοδοσίας διαπιστώνουμε ότι τα κρέατα είναι σάπια. Οι μάγειρες το επιβεβαιώνουν. Αποφασίζονται και μοιράζονται οι αναφορές. Ζητάμε να πεταχτούν. Ακυρώνονται πάλι οι αναφορές.

Οι συζητήσεις φουντώνουν πάλι. Για αρχή αναβάλλουμε το μαγείρεμα του κρέατος από τους μάγειρες και την επιστασία. Οι υπαξιωματικοί συμφωνούν μαζί μας. Η Διοίκηση αδιάλλακτη.

Ανθυποβρυχιακή συνεκπαίδευση με το Ουκρανικό Ναυτικό. Το μόνο που ακούγεται είναι ο διαπεραστικός ήχος του σόναρ. Οι κατεψυγμένοι κιμάδες πέφτουν σαν βόμβες βυθού στη Μαύρη Θάλασσα.

Νέα γλέντια. Τις νέες προμήθειες τις αξιολογεί με εμφανή «έπαρση» ο ναύτης βοηθός μάγειρα. Νιώθει τουλάχιστον Αρχηγός Στόλου. Τον απολαμβάνουμε καθώς κουβαλάμε, λιωμένοι στον ιδρώτα ξανά σε αλυσίδα, δεκάδες κιλά τροφοδοσίας.

Το εφοπλιστικό έγκλημα

Επιστροφή στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας. Ξαναγυρνάμε σε ελληνικά νερά. Σκοπούν, αστραπές, ασκήσεις, επιθεωρήσεις, αγήματα, άδειες. Μέσα σ’ όλα ο «Θεμιστοκλής» ανέλαβε και το μακάβριο έργο των αναζητήσεων και περισυλλογής νεκρών από το Εξπρές Σάμινα. Μία μέρα μετά (27/9/2000) το εφοπλιστικό έγκλημα με τους 81 νεκρούς επιβάτες, το πλοίο ήταν εκεί φορτωμένο με σάκους…

Το πάθημα γίνεται μάθημα

Ξανά άδειες, νεοσύλλεκτοι, μεταθέσεις, εμείς εκεί. Είμαστε πια σαν τους καταραμένους από τους Πειρατές της Καραϊβικής. Ένα με το πλοίο. Κλείσαμε 20 μήνες μέσα στο Αντιτορπιλικό. Ταυτόχρονα όμως είμαστε και μια γροθιά.

Το Πολεμικό Ναυτικό θα πάρει μέτρα. Την επόμενη χρονιά καταργεί τους στρατεύσιμους στο στόλο. Χρειάστηκαν περίπου 10-15 χρόνια για να ξαναδούν ναύτες τα πλοία. Μέσα στην πυριτιδαποθήκη δεν βάζεις σπίρτα. Τελικά οι ανάγκες υπερισχύουν των «προστατευτικών μέτρων».

26 Οκτώβρη 2000: Απολυτήριο

Αυτή η θητεία δεν είχε λούφα. Δεν είχε ανία. Δεν είχε καβάτζωμα.
Αυτή θητεία ήταν συναρπαστική τελικά. Δεν είναι τα εντυπωσιακά γεγονότα που αντικειμενικά επιπλέουν στη μνήμη 20 χρόνια μετά.
Τα πιο απλά, τα πιο ταπεινά είναι που δεν αλλάζω με τίποτα.

Την επιρροή στους ένστολους της έξαρσης του λαϊκού κινήματος. Τον καταλυτικό ρόλο της λαϊκής συμπαράστασης. Τα πρωτόγνωρης έντασης συναισθήματα. Τη δύναμη. Την ψυχή. Τις φιλίες…
Για μένα και τους συντρόφους μου ήταν σχολειό οργανωτικότητας, αυτοθυσίας, πρωτοβουλίας, εφευρετικότητας, ψυχικής δύναμης και κυρίως συντροφικότητας που γεννήθηκε και ωρίμασε κάτω από τον φωτισμένο από τους αμερικανικούς πυραύλους ουρανό.

Κι όλα αυτά για τόσους πολλούς… σε τόσο μικρό χρόνο.

Γαρδίκης Νίκος, Ναύτης Τ/ΠΒ του Α/Τ Θεμιστοκλής για το ALT.GR

ℹ️ ️ NATO’s maritime activities
ℹ️   Hellenic National Defence General Staff | Standing Naval Force Mediterranean

Η Standing NATO Maritime Group 2 (SNMG2) είναι μια μόνιμη θαλάσσια δύναμη άμεσης αντίδρασης του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ)

Η Standing Naval Force Mediterranean (STANAVFORMED) ενεργοποιήθηκε στις 30 Απριλίου 1992, στη Νάπολη της Ιταλίας. Το STANAVFORMED ήταν ο διάδοχος της Μεσογειακής Ναυτικής Δύναμης Εφημερίας του NATO (NAVOCFORMED) – η οποία είχε ενεργοποιηθεί περιοδικά για περισσότερα από 20 χρόνια.

🆘  Βίος και πολιτεία

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, η STANAVFORMED συμμετείχε σε μεγάλο βαθμό στην Επιχείρηση Maritime Monitor (Ιούλιος | Νοέμβριος 1992), στην Επιχείρηση Maritime Guard (Νοέμβρης 1992 | Ιούνης 1993) και στην Επιχείρηση Sharp Guard (Ιούνης 1993 | Οκτώβρης 1996), την επιχείρηση “embargo operations” στη Αδριατική για να διασφαλίσει τη συμμόρφωση της Σερβίας και του Μαυροβουνίου με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών (σσ. δηλ. ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ). Μεταξύ Νοεμβρίου 1992 και Ιουνίου 1996 έγιναν προκλήσεις και επεισόδια σε πάνω από  ~74.000 πλοία, ~6.000 “επιθεωρήθηκαν” στη θάλασσα και περισσότερα από 1.400 σε λιμάνια.
Το 2001, η STANAVFORMED αναπτύχθηκε στην Ανατολική Μεσόγειο για να υποστηρίξει την Επιχείρηση Active Endeavour, σαν “θαλάσσια συμβολή” του ΝΑΤΟ για την “πρόληψη της μετακίνησης τρομοκρατών ή όπλων μαζικής καταστροφής”
Η δύναμη επαναπροσδιορίστηκε ως Standing NATO Maritime Group 2 το Γενάρη του 2005.

Το 2019, η SNMG2 ανέλαβε να περιπολεί τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα στο μαλακό υπογάστριο του σημερινού πολέμου…

Θεμιστοκλής D-221(1992-2002) - πρώην USS BERKELEY DDG15 - Αντιτορπιλικό Κ|Β τύπου Charles F. Adams “Αμερικάνικης κατασκευής και προελεύσεως” (134 | 14,3 | 6,1μ - 3.370 τόν.
70.000 hp, 30 κόμβοι)
Οπλισμός: Κ|Β Ε|Ε Harpoon, Κ|Β Ε|Α SM Mk 1, 2 πυροβόλα 5 ιντσών|34, εκτοξευτής Τα|Λ ASROC, 2 τριπλοί Τα|Λ Mk 32, εκτοξευτής ΗΝ αντιμέτρων και συσκευή αντιμέτρων Τα|Λ  Fanfare + ανάλογο ΗΝ εξοπλισμό και συσκευές Ρ|Ε - Πλήρωμα 300-350
Κατασκευάστηκε στα New York Shipbuilding Corp., (1961 | εντάχθηκε στο ναυτικό των ΗΠΑ το 1962) και αποτελεί ένα από τα τέσσερα αυτού τύπου (ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, ΚΙΜΩΝ, ΝΕΑΡΧΟΣ και ΦΟΡΜΙΩΝ). Κατέπλευσε στην Ελλάδα από το San Diego της California το 1993, ανέλαβε δράση στην υπηρεσία των αμερικανοΝΑΤΟϊκών | ΕΕ. Παροπλίσθηκε το 2002.

ℹ️  Με πληροφορίες από το Ριζοσπάστη &
ℹ️  Αναμνήσεις θητείας – Ναύτης Γαρδίκης Νίκος – Γιουγκοσλαβία 1999