Σύριζα: Στρογγυλέματα με ψηφιακό άλμα και η μπάλα στο κέντρο με τον Τσίπρα αριστερό εξτρέμ

Ενώ ο προεκλογικός συναγερμός της Παρασκευής στο Κατράκειο καλά κρατεί, το παιχνίδι –όπως αναμενόταν γύρισε στην «ταλαιπωρημένη μεσαία τάξη» με τον Τσίπρα να κρατάει διακριτικά, αλλά χωρίς να αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης τη θέση του πρώτου βιολιού στο σόου.

Εκκλήσεις και αντ-εκκλήσεις (με υποβόσκουσες τις αντεγκλίσεις) για «εξωστρέφεια» και άνοιγμα στην κοινωνία, από ένα κόμμα προγραμματικής σύγκλισης του Όλοι_Μαζί_Μπορούμε απαλλαγμένο από τα βαρίδια του παρελθόντος, με δυσδιάκριτα τα ανοιχτά εσωκομματικά επίδικα για τους μη παροικούντες την Ιερουσαλήμ.

«Προεδρικοί» και «ομπρελοφόροι» προσπάθησαν να κερδίσουν πόντους, οι με πρώτοι μιλώντας για σύμπλευση με την κοινωνία που βράζει, οι δε άλλοι (Ευκλείδης Τσακαλώτος) ζητώντας ξεκάθαρες διαδικασίες στο κόμμα χωρίς αρχηγούς και κουτσαβάκια (και με τα απαραίτητα χτυπήματα κάτω από τη μέση -ο Λάμπρου πχ. θυμήθηκε τότε που ο Τριανταφυλλίδης είχε χαρακτηρίζει «γκρουπούσκουλο του 3%» τον ΣΥΡΙΖΑ και του το πέταξε, εν μέσω αμηχανίας και θυμηδίας)

Εμφανής η προσπάθεια να στραφεί η συζήτηση στην αναπροσαρμογή της τακτικής απέναντι στη Νέα Δημοκρατία (δεδομένου ότι σε επίπεδο στρατηγικής η σύμπλευση βγάζει μάτι), με όρους όχι πολιτικούς αλλά με τα δεδομένα των δημοσκοπήσεων (προβάδισμα Μητσοτάκη).
Την ώρα που (πχ.) ο Φίλης (με ιδεολογήματα «σε βάθος» που ακόμα και οι μεγάλοι αναλυτές αδυνατούν να συλλάβουν) ανέφερε ότι «η κυβέρνηση αυτή επιχειρεί να ανασυγκροτήσει τον αστισμό σε κοινωνικό -οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε πολιτισμικό-ιδεολογικό» (και χειροκρότησε ο Λιάκος) Αχτσιόγλου και Μαριλίζα, αναζητούσαν νέους δρόμους μιας «επικαιροποιημένης  συμμαχίας εργατικής και μεσαίας τάξης» και ο Τσίπρας σφύριζε αδιάφορα μιλώντας για το «πρωτόγνωρό ψηφιακό άλμα στις εσωτερικές διαδικασίες»
Ο (εξοβελισμένος) Πάνος Σκουρλέτης είπε ότι «δεν πρέπει να αναπαραχθεί η λογική του συναινετικού δικομματισμού», ο δε Νίκος Μπίστης με το μυαλό στην καρέκλα και οσφραινόμενος ως λαγωνικό 24Κ το γενικός «άρωμα» εκλογών που επικρατούσε, τόνισε ότι «απαιτείται μια πλατιά πολιτική και κοινωνική συμμαχία η οποία από την κάλπη της απλής αναλογικής θα βγάλει μια κυβέρνηση που θα αντικαταστήσει αυτή της Νέας Δημοκρατίας».

Τσίπρας:
«Κλίνατε επ΄αριστερά –στοχεύσατε Κέντρο»

Αφού ξεκίνησε με το «πετύχαμε τη συνδιάσκεψη ένα σημαντικό ψηφιακό άλμα στις εσωτερικές μας διαδικασίες -έτσι που θα μπορούμε πλέον να γίνουμε πιο παραγωγικοί και πιο ουσιαστικοί στις εσωτερικές μας δημοκρατικές διαδικασίες διαλόγου και απόφασης», προαναγγέλλοντας την ηλεκτρονική λειτουργία του Συριζα ως «Προοδευτική Συμμαχία» (δηλ. με κουμπιά του smart phone –στο διάλειμμα μεταξύ coppa euro και παραγγελίας πίτσας από τα διάφορα e-foods) και διακόπτοντας κάθε τόσο με ένα εμφαντικό συντρόφισσες και σύντροφοι, πήγε στο «προγραμματικό άλμα» λέγοντας:
«Πετύχαμε το σημαντικό κρίσιμο Προγραμματικό άλμα… Τώρα ξέρουμε τι θέλουμε αλλά ξέρει και η ελληνική κοινωνία... ξέρει ο εργαζόμενος ότι δε θέλουμε να νικήσουμε τη Δεξιά για να ξαναβρεθούμε σε καρέκλες εξουσίας αλλά για να έχει ανθρώπινες σχέσεις εργασίας. Με αξιοπρεπή μισθό και δικαιώματα. Για να πάει ο κατώτατος στα 800 ευρώ    και να συμπαρασύρει αυτό όλες τις μισθολογικές βαθμίδες (γιατί τόσο λίγο ρε Αλέξη; Έλεγες 751 και μετά μούγκα στη στρούγκα. Κάντο κάτι τις παραπάνω: Τσάμπα είναι)

(και συνέχισε –θαυμάστε θράσος)
Ξέρουν τόσο οι πολίτες που αγωνιούν για την ίδια τους τη ζωή με τη πανδημία αλλά και οι υγειονομικοί μας που δίνουν τη μάχη στη πρώτη γραμμή ότι θέλουμε να νικήσουμε τη Δεξιά για να αναμορφώσουμε το ΕΣΥ.
Για να φτιάξουμε μαζί ένα νέο ΕΣΥ με έμφαση στη πρωτοβάθμια, με καλύτερους μισθούς και κίνητρα για τους νέους γιατρούς. Με αναγνώριση του ρόλου και της προσπάθειας των ανθρώπων του.
Ξέρει ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, ο αυτοαπασχολούμενος, ο αγρότης, ότι θέλουμε να νικήσουμε τη Δεξιά για να στηρίξουμε τις δυνατότητες να υπάρχουν. Να μείνουν οι επιχειρήσεις τους στη ζωή και να στηριχτούν.
Ξέρουν οι νέοι και οι νέες, ότι θέλουμε να νικήσουμε για να στηρίξουμε τα όνειρα και τις ανάγκες τους. Ξέρουν όλοι οι Έλληνες πολίτες ότι θέλουμε να νικήσουμε τη Δεξιά για να επιστρέψει η δικαιοσύνη στο τόπο.

Ευτυχώς που δεν είμαστε εμείς

Αναφερόμενος στην πανδημία, -αναφορικά με την κυβέρνηση ανέφερε
«Απέτυχε και στην πανδημία. Ευτυχώς βέβαια που δεν είχαμε τον ΣΥΡΙΖΑ να την διαχειριστεί. Όχι γιατί δε θα τα κατάφερνε καλύτερα. Ούτε γιατί με τον ΣΥΡΙΖΑ θα είχαμε ενισχύσει το ΕΣΥ και άρα πιθανότητα θα είχαμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Αλλά για έναν λόγο.
Γιατί αν είχαμε τον ΣΥΡΙΖΑ θα είχαμε στην αντιπολίτευση τη πιο ακραία λαϊκιστική αντιπολίτευση που είχε ποτέ ο τόπος: Την αντιπολίτευση του κου Μητσοτάκη.
Και άρα θα είχαμε μια αντιπολίτευση που δε θα δίσταζε, όπως έκανε στο Μάτι, όπως έκανε στη Μανδρα (;;), να πάρει τις πιο ακραίες θέσεις -να συμπορεύεται με συνωμοσιολόγους και ακραίους…

Η μπάλα στη σέντρα

(με «αυτοκριτικό» πνεύμα)
«Και χρειάζεται να τους πείσουμε ότι όχι μόνο θέλουμε αλλά και μπορούμε. Ότι τώρα είμαστε ωριμότεροι γιατί μάθαμε από τα λάθη μας και γιατί πλέον όχι μόνο θέλουμε αλλά και ξέρουμε πως να υλοποιήσουμε τα θέλω μας. Με ένα ριζοσπαστικό αλλά ταυτόχρονα και υλοποιήσιμό πρόγραμμα και σχέδιο.
Άκουσα πολλούς από τους συνέδρους να αναρωτιούνται αν ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ πρέπει να πάει δεξιά ή αριστερά. Εγώ θα απαντήσω όπως το νιώθω.
Ο ΣΥΡΙΖΑ για να κερδίσει δεν αρκεί να κερδίσει μόνο όσους πολίτες αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί και ριζοσπάστες, πρέπει να κερδίσει αυτό που ονομάζουμε μεσαίο χώρο. Αυτούς που ενδεχομένως (αδόκιμα) να αυτοχαρακτηρίζονται πολίτες του κέντρου.
Άρα ναι πρέπει να κερδίσουμε το κέντρο. Ναι. Αλλά πως κερδίσουμε το κέντρο; Με κεντρώες πολιτικές; Με πολιτικές του μέσου όρου;
Θα είμαι πολύ σαφής. Δε κερδίζεται έτσι το Κέντρο. Αν θέλουμε να κερδίσουμε το Κέντρο πρέπει να στρίψουμε αριστερά. Και αυτό το κάνουμε όχι με ανούσιες αυτοαναφορικές προτάσεις και συνθήματα. Αλλά με τον προγραμματικό μας λόγο. Με ένα πρόγραμμα βαθιά ριζοσπαστικό αλλά ταυτόχρονα και ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο.
Όλα όσα λεμε, είναι υλοποιήσιμα. Είναι μια ριζικά διαφορετική συνταγή από αυτή που μας οδήγησε στη κρίση. Αλλά είναι και η συνταγή που ολοένα και περισσότεροι σε όλο το κόσμο, ακόμη και η κυβέρνηση των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, αναδεικνύουν ως αναγκαία προυπόθεση για να βγούμε από τη κρίση.»

Απύθμενο θράσος

«Και έρχομαι στο μείζον θέμα της αξιοπιστίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έκανε και λάθη. Αλλά κυβέρνησε παραλαμβάνοντας μια χώρα χρεοκοπημένη, στις χειρότερες δυνατές συνθήκες.

• Έβγαλε όμως τη χώρα από την επιτροπεία.
• Ρύθμισε το χρέος.
• Άφησε γεμάτα τα δημόσια ταμεία.
• Επανέφερε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις
• Αύξησε το κατώτατο μισθό
• Μείωσε κατά δέκα μονάδες την ανεργία με 360.000 νέες θέσεις εργασίας.
• Στήριξε τα Δημόσια νοσοκομεία, έδωσε πρόσβαση στους ανασφάλιστους
• Στήριξε τα δημόσια σχολεία και τα πανεπιστήμια, αναμόρφωσε τη τριτοβάθμια εκπαίδευση
• Προσέλαβε καθηγητές και αύξησε τους φοιτητές.
• Δε προσέλαβε αστυνομικούς και δεν έβαλε φραγμούς.

Στις σημερινές συνθήκες (χάρη σε μας), δεν υπάρχει η τρόικα. Δεν υπάρχει το Σύμφωνο σταθερότητας με τους αυστηρούς δημοσιονομικούς περιορισμούς. Υπάρχει φτηνός δανεισμός γιατί ρυθμίσαμε το χρέος. Υπάρχουν οι πόροι του Ταμείου ανάκαμψης. Οι δυνατότητές μας είναι πολλαπλάσιες. Και για αυτό είναι ασυγχώρητη η στάση της σημερινής κυβέρνησης.

Με το βλέμμα στην κάλπη

(και σαν γνήσιος τυμβωρύχος)
Θέλω να κλείσω αυτή στη συνδιάσκεψη που εγώ την αισθάνομαι σα μια νέα αρχή στη προσπάθειά μας με τους στίχους ένα αγαπημένο ποίημα του Ρίτσου, έτσι όπως μου ήρθε κάποια στιγμή στο μυαλό παρακολουθώντας μια πολύ ουσιαστική και παραγωγική συζήτηση τις τελευταίες δύο μέρες.

Και να αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα.
Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί.
Έτσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου απ’ τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.

Κλείνοντας, ο Τσίπρας επισήμανε:

«Η συνδιάσκεψή μας, οι προγραμματικές μας θέσεις, η διαδρομή μας, επικυρώνει τον πυρήνα της πολιτικής και της ηθικής μας:
Είμαστε εδώ για να ενώσουμε όχι για να διχάσουμε.
Να ενώσουμε στην αλλαγή και όχι στην υποταγή.
Να ενώσουμε για ένα άλμα στο αύριο και όχι μια επιστροφή στο χτες.
Να ενώσουμε στην εκλογική νίκη και την απαρχή μιας νέας πορείας.
Να ενώσουμε τους εργαζόμενους, τους νέους, τους μικρομεσαίους, τους αγρότες, τους ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού, τους φωτισμένους διανοούμενους, κάτω από τη σημαία της δικαιοσύνης.
Να ενώσουμε την κοινωνία στη διεκδίκηση της δικαιοσύνης παντού…
Η χαμαιλεοντική τακτική σε όλο της το μεγαλείο!
Τα υπόλοιπα για το Τσιπρέικο στο διαδίκτυο –και όποιος αντέξει …. (όπου προβάλλεται ασταμάτητα η «επανάστασή του»- με πηχυαίους τίτλους, την ώρα που η ίδια η Τράπεζα Ελλάδος προειδοποιεί για νέα λουκέτα ανεργία και ματωμένα πλεονάσματα, προχωράει στα μουλωχτά η αντιδραστική τομή στην εκπαίδευση και το ταξικό κίνημα βρίσκεται σε θέσεις μάχης ενάντια στη νέα αντιασφαλιστική επίθεση οργανώνοντας την πάλη σε Αθήνα -12 Ιούλη και Θεσσαλονίκη -7 Ιούλη)