Η Κούβα δεν είναι μόνη της! 🇨🇺 Κυκλοφορεί το εικαστικό λεύκωμα του Τάκη Βαρελά στήριξης του αγώνα στο νησί της επανάστασης

Η Ελληνική Πρωτοβουλία για την Απονομή του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης 2021 στην Κουβανική Ιατρική Ταξιαρχία «Henry Reeve», στους διεθνιστές γιατρούς, έδωσε συνέντευξη Τύπου στον αύλειο χώρο του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος για την προβολή αυτού του αιτήματος.
Η μπριγάδα, που δημιουργήθηκε με πρόταση του ιστορικού ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, το 2005, έχει βοηθήσει σε σεισμούς, άλλες καταστροφές, στην επιδημία του Εμπολα στην Αφρική, και στην παρούσα συγκυρία βρέθηκε στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της πανδημίας της Covid-19 σε πάνω από 20 χώρες σε όλες τις ηπείρους.
Δείτε και FaceBook πρεσβείας Κούβας diplocuba-cubagrecia

Στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου, που συντόνιζε ο Βελισάριος Κοσσυβάκης, από την Ελληνική Πρωτοβουλία, εκτέθηκαν και τα έργα από το συλλεκτικό εικαστικό λεύκωμα «Η Κούβα δεν είναι μόνη της», του εικαστικού Τάκη Βαρελά, που το εμπνεύστηκε από τον αγώνα του κουβανικού λαού και το φιλοτέχνησε -μετά από πρόταση της Ελληνικής Επιτροπής Νόμπελ, που έχει αναλάβει και τη διακίνηση.
ℹ️  Το Λεύκωμα  διατίθεται από την
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΟΥ  NΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ 2021 ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ
Τηλ: 2108640054 - 2108220008 –κιν 6932479731
E-mail: newstarcine@gmail.com

Θα κρατηθεί σειρά προτεραιότητας.
Κλείστε τώρα προαγορά.

🇨🇺  Η αλληλεγγύη σας προσδίδει δύναμη στην νίκη της Κούβας
Τα έσοδα από την πώλησή του διατίθενται για την ενίσχυση της Κούβας.

ℹ️  Τεχνική Ακουαρέλλα, Κάρβουνο, Ακρυλικά κλπ (ή συνδυασμός) σε καμβά ή χαρτί 300gr

  1.         Διεθνής Ταξιαρχία  «Henry Reeve»,

  2.         Venceremos!

  3.         Επαναστατικό αποτύπωμα.

  4.        Του αδυνάτου νικητές

  5.         Ηγέτες των αδυνάτων

  6.        Κούβα. H επανάσταση καθημερινή υπόθεση

  7.       Πρωτομαγιά

  8.        Αχ αυτό το κόκκινο του δρόμου

  9.       Τσε.

10.       Μάχη των μαχών

11.       Μέσα – έξω, αλληλεγγύη

12.       Ειρήνη εν ζωή

ℹ️  Η εκτύπωση είναι τυπογραφική (όχι ψηφιακή) σε velvet χαρτί (χαρτόνι) 300gr

Το κόστος είναι ~25€ +έξοδα αποστολής, υπάρχουν επίσης και 2 τιμές (κουπόνια) ενίσχυσης 50-100€

Ο κουβανικός λαός
θα εξακολουθήσει να αντιστέκεται

Η πρέσβειρα της Κούβας στην Ελλάδα, Σέλμις Μαρία Ντομίνγκες Κορτίνα, παίρνοντας τον λόγο αφού ευχαρίστησε τους διοργανωτές και τον ζωγράφο για την προσφορά του σημείωσε ανάμεσα σε άλλα:

«Απέναντι στην πανδημία της COVID-19, η Κούβα ενεργοποίησε το δωρεάν σύστημα Υγείας σε όλα τα επίπεδα και κινητοποίησε το εθνικό επιστημονικό δυναμικό της και τη βιοφαρμακευτική βιομηχανία της, διαθέτοντας τη στήριξη του λαού.
Ολη αυτή η προσπάθεια του έθνους επέτρεψε να διατηρηθεί μια συγκριτικά πολύ χαμηλή θνησιμότητα λόγω πανδημίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Κούβα έχει επιπλέον δημιουργήσει 5 δικά της υποψήφια εμβόλια και έχει εφαρμόσει 3 από αυτά, σε μελέτες υγειονομικών παρεμβάσεων σε εκατομμύρια Κουβανούς.
Το εμβόλιο "Αμπντάλα", αφού εφαρμόστηκε σε τρεις δόσεις, έχει μια αποτελεσματικότητα της τάξης του 92,28%, πράγμα που το τοποθετεί πολύ υψηλότερα από τις απαιτήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), για να χαρακτηριστεί εμβόλιο ενάντια στην COVID-19.
Είναι ένα ενδεικτικό αποτέλεσμα της προσπάθειας της επιστήμης στην υπηρεσία του λαού και το μοναδικό στη Λατινική Αμερική, παρ' όλη την ιμπεριαλιστική εχθρότητα».

Αναφέρθηκε στη συνέχεια στη σκλήρυνση του εμπάργκο των ΗΠΑ από την προηγούμενη κυβέρνηση του Ντ. Τραμπ που συνεχίζει και ο Μπάιντεν, σημειώνοντας ότι «έχει στόχο να πλήξει τις βασικές ανάγκες του κουβανικού λαού και τις καθημερινές δραστηριότητές του και να ενοχοποιήσει γι' αυτό την κουβανική κυβέρνηση, προκειμένου να προσπαθήσουν να δείξουν την αποτυχία του σοσιαλισμού και να εμποδίσουν να εξακολουθήσει ο λαός να στηρίζει την επανάσταση».

Αναφερόμενη στο πρόσφατο σχέδιο της κυβέρνησης των ΗΠΑ, με τις προβοκάτσιες και μέσα στην Κούβα, στις 11 Ιούλη, σημείωσε χαρακτηριστικά: «Γνωρίζουμε την ανάμειξή τους στη χρηματοδότηση, στον προσανατολισμό και την υποκίνηση ομάδων και ατόμων στην Κούβα, ώστε να αψηφήσουν την κυβέρνηση, τόσο με ειρηνικούς όσο και με βίαιους τρόπους.
Η Κούβα γνωρίζει την επίμονη αλλά αποτυχημένη προσπάθεια προκειμένου να συμπεριλάβουν γι' αυτούς τους στόχους τα πιο αντιπροσωπευτικά τμήματα της Τέχνης, του Πολιτισμού και της διανόησης της χώρας.
Η Κούβα γνωρίζει επίσης τον ισχυρό μηχανισμό που από τις ΗΠΑ καθοδηγεί, χειραγωγεί και παρενοχλεί στα κοινωνικά δίκτυα, με μια ασύγκριτη τεχνολογική και οικονομική υποστήριξη, προκειμένου να διασπείρουν ψεύτικες ειδήσεις, να παρακινήσουν στο μίσος, να διασπάσουν τον λαό, να προωθήσουν σε μνησικακία και να καλέσουν για διάπραξη παρανομιών.
Προσπαθούν να ενοχοποιήσουν την κουβανική κυβέρνηση για τις οικονομικές δυσκολίες σε καιρούς πανδημίας, χωρίς να παίρνουν υπόψη τους την επίδραση του αποκλεισμού, που είναι η κύρια αιτία των δυσκολιών».
Και κατέληξε:

«Ο κουβανικός λαός αγαπάει την ειρήνη και έχει βαθιές ανθρωπιστικές τάσεις και θα εξακολουθήσει να αντιστέκεται, δεν θα παραιτηθεί από την οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας, που τους περιλαμβάνει όλους, που είναι δημοκρατική, ανθηρή και αειφόρος, με όλους και για το καλό όλων».

«Η ζωντανή Τέχνη
είναι ζωντανή δράση»

Παίρνοντας τον λόγο ο εικαστικός Τάκης Βαρελάς, που είναι και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας για την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στους γιατρούς της Κούβας, τόνισε:

Κυρία Πρέσβειρα της Κούβας στην Ελλάδα κ Zelmys Maria Dominguez Cortina, σας  ευχαριστώ για τιμή που μου κάνετε να προλογίσετε το Εικαστικό Λεύκωμα «Η Κούβα δεν είναι μόνη της» , όπως επίσης και για την παρουσία σήμερα στη συνέντευξη τύπου, η οποία αποτελεί βήμα ενημέρωσης του Ελληνικού λαού για την προβοκατόρικη επίθεση των ΗΠΑ στα κυριαρχικά δικαιώματα  της πατρίδα σας.

Αγαπητοί φίλοι
Επιτρέψτε μου από το  βήμα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στο Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος τόσο για την παραχώρηση του χώρου, όσο και για την έντονη ανακοίνωση του που εξέδωσε για την αλληλεγγύη του στην Κούβα για τον ανέντιμο, απάνθρωπο οικονομικό αποκλεισμό της Κούβας από τις ΗΠΑ.
Δεν έχω την πρόθεση να ερμηνεύσω, τα πως και το γιατί οι ΗΠΑ σφίγγουν τον κλοιό γύρω από το λαό της Κούβας και μάλιστα παρόντος της Πρέσβειρας.  Άλλωστε 62 χρόνια τώρα οι ΗΠΑ συνεχίζουν να επιβεβαιώνουν την επιθετικότητα της. Δυστυχώς οι ΗΠΑ, δεν μπορούν αποδεχθούν, ότι ένα μικρός λαός όπως η Κούβα της έσπασε τα δόντια και την κοιτά κατάματα και ας είναι δυο βήματα από το στόμα του Λύκου.

Ο θυμός, λένε, ότι δεν είναι καλό πράγμα.

Ίσως, γιατί εκφράζεται με ένταση πρωταρχικά  και σαν την σπίθα πριν ανάψουν οι φωτιές. Μα για να υπάρξει θυμός, προϋποθέτει να υπάρχει αίτια και η αίτια ήταν και είναι υπαρκτή, κινείται γύρω και μέσα μας. Επιδρά στη ζωή μας και τις περισσότερες φορές καθορίζει την υπόσταση της ανθρώπινης ύπαρξης.
Αν κοιτάξουμε γύρω και μέσα μας, είμαι σίγουρος, ότι ο καθένας και η κάθε μια, θα δει τα αίτια του θυμού. Μπορεί να μην είναι ζωγράφος να τα σχεδιάσει, ή ποιητής και συγγραφέας να τα αποδώσει, αλλά θα τα δει και εφόσον τα δει, ο θυμός που θα προκύψει, θα ξεχειλίσει, ως ανθρώπινη αγανάκτηση, θα μετουσιωθεί και θα πραγματωθεί ως στάση, συμπεριφορά, εν τέλει, σε ατομική και συλλογική δράση, απέναντι στα αίτια που γενούν τα βάσανα των λαών.

Κάπως έτσι ξεκίνησαν οι διεργασίες της εικαστικής μου προσέγγισης με τα 12 έργα «Η Κούβα δεν είναι μόνη της».
Στο κάδρο της βαρβαρότητας, την πρώτη θέση, είχαν και έχουν οι επεμβάσεις των ΗΠΑ, αμέτρητες θα έλεγα, τόσο, που ο θυμός είναι λίγος μπροστά στο αίμα των λαών που χύνεται και η Κούβα, είναι μόνο μια μαχαιριά από τις διαρκής βαρβαρότητες των ιμπεριαλιστών.
Τα αίτια που γέννησαν τα έργα για την αλληλεγγύη στο Κουβανικό λαό, αντανακλούν την προσωπική μου απάντηση στην 62χρονη επιθετική και δολοφονική  πολιορκία των ΗΠΑ, σε ένα λαό που επέλεξε να βάλει τέρμα στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Πράγμα που για πολλούς διαφαινόταν ως αδύνατο και όμως έγινε δυνατό και αποτελεί πλέον, σημείο αναφοράς για τους εργάτες όλου του κόσμου, ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει αρκεί να πιστέψει στη νίκη.
Πολλοί μου λένε ότι κάνω στρατευμένη τέχνη, ότι υποτιμώ τα αισθητικά χαρακτηριστικά της τέχνης. Ότι η τέχνη δεν πρέπει να καθοδηγεί, αλλά θα πρέπει να θέτει ερωτήματα και ας βγάλει το κοινό τα συμπεράσματα του!

Αναρωτιέμαι:
Ποιος είναι ο λόγος  να υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ΜΜΕ στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων τα οποία προβάλλουν συγκεκριμένα αισθητικά πρότυπα, διαμορφώνουν την μόδα, τις απόψεις και τις συμπεριφορές, χειραγωγούν τη νεολαία με όρους αγοράς – πώλησης;

Αναρωτιέμαι.
Μήπως αυτή η τέχνη να προμοτάρεις την μορφή και το περιεχόμενο του καλλιτεχνικού έργου εξιδανικεύοντας τον ψεύτικο και γυάλινο κόσμο, υποδομεί  και υποτάσσει την σκέψη και την δράση το λαού στο περίφημο δόγμα There is not alternative  (Δεν υπάρχει εναλλακτική);

Θα έλεγα, ότι σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στην πιο έντεχνη, βρώμικη δουλειά της αστικής τάξης για την χειραγώγηση των Λαών, στο να αποδεχθούν την κυριαρχία της, με ότι  αυτό συνεπάγεται.

Αυτό το βρώμικο παιχνίδι που εξελίσσεται σε βάρος των λαών σήμερα  στοχεύει στο νου και την καρδιά των εργαζόμενων. Να υποταχθούν ως νέοι σύγχρονοι δούλοι, λάστιχο και καβάντζα των δουλεμπορικών για την κερδοφορία μιας χούφτας κηφήνων.
Αναρωτιέμαι λοιπόν…

Ποια άλλη μεγαλύτερη ανθρώπινη ελεύθερη αισθητική αξία υπάρχει, από το να  στρατευθείς για  να μην υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο;

Τι ποιο έντιμο να υψώνεις της αξίες ελευθερίας,  αξιοπρέπειας, του να ζεις και να υπάρχεις, να απολαμβάνεις τα αγαθά που για τις ανάγκες σου, εσύ παράγεις;
Μα, αν δεν ζωγραφίσω, αν δεν μιλήσω εγώ για αυτούς τους ανθρώπους της εργασίας, τότε ποιοι θα μιλήσουν, οι εικονοκλάστες της αστικής κυριαρχίας, των ψεύτικων και κάλπικων προτύπων του Αμερικάνικου ονείρου;

Ας δείξουν τους νεκρούς τους και τους ομαδικούς τάφους των νεκρών της πανδημίας στις ΗΠΑ, μιας και δικό τους έργο είναι!

Και εδώ έρχεται η Κούβα, των υπέρτατων αγώνων για την ζωή, να προσφέρει απλόχερα ζωή, γιατρούς, εμβόλια, φάρμακα και αλληλεγγύη σε κάθε φτωχό λαό, όπου γης.

Θυμό και ταξική πεισματώδη αλληλεγγύη
έχουν τα έργα που γεννήθηκαν για να υπηρετήσουν,
εκείνους που έκαναν το αδύνατο δυνατό.
Το νέο κόσμο το σοσιαλισμό.

Η τέχνη είναι κατ’ εξοχήν πολιτική πράξη. Προϋποθέτει την ατομική έκφραση και τη συλλογική δράση. από αυτή την άποψη η συμμετοχή μου στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, είναι δεδομένη και την υπηρετώ πολύμορφα συμμετέχοντας σε δράσεις αλληλεγγύης των αγώνων των εργαζομένων, της Ειρήνης, της υπεράσπισης της ανεξαρτησίας των φτωχών λαών.

Είμαι απέναντι στην βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού και συμπορεύομαι με τις δυνάμεις εκείνες που έχουν ένα λογο  ύπαρξης.  Να αλλάξουν τον κόσμο και να είναι ανθρώπινος

Υπό αυτήν την  έννοια, η ζωντανή τέχνη σήμερα, είναι ταυτόχρονα  ζωντανή δράση σήμερα. Από εδώ προκύπτει η κίνηση έμπρακτης αλληλεγγύης  με τα 12 έργα του Λευκώματος «Η Κούβα δεν είναι μόνη!» ως μια απάντηση στο οικονομικό θανατηφόρο αποκλεισμό της Κούβας από της ΗΠΑ. Το Λεύκωμα είναι ένα εργαλείο αλληλεγγύης στα χερια των εργαζομένων της χώρας μας, να ενισχύσουν το πολύμορφο αγώνα αλληλεγγύης στον Κουβανικό λαό, και στο νησί της επανάστασης, που ήρθε και άναψε επαναστατικές φωτιές στην Λατινική Αμερική, στον κόσμο όλο και δει μπροστά στο στόμα του λύκου τις ΗΠΑ!

Αγαπητοί φίλοι.
Έχουμε την αίσθηση ότι το κίνημα αλληλεγγύης στην Κούβα και τον Κουβανικό λαό θα ενταθεί. Το εικαστικό λεύκωμα, «Η Κούβα δεν είναι μόνη της» ήταν  η αφετηρία.
Υπάρχει έντονος προβληματισμός και στην Επιτροπή για το πώς η τέχνη και οι καλλιτέχνες θα εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στην Κούβα, για την μορφή που αυτή θα πάρει αλλά και στο χρόνο που αυτές θα ξεδιπλωθούν στο εξής.
Πρώτιστο καθήκον μας, θα έλεγα, είναι ένταση της συλλογής υπογραφών και εκδηλώσεις για την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στους Γιατρούς της Κούβας
Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας

Αξιοποιούμε το παράδειγμα των Κουβανών γιατρών

Από την πλευρά του, ο Νίκος Χονδρόπουλος, ειδικευόμενος γιατρός στο Νοσοκομείο «Σωτηρία», δηλώνοντας ότι στηρίζει το αίτημα για το Νόμπελ στους Κουβανούς γιατρούς και αναφερόμενος στην πανδημία που δείχνει το αληθινό πρόσωπο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, ανέφερε:

«Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για εμένα να παρευρίσκομαι σε μια τόσο σημαντική πρωτοβουλία και ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.
Προσπαθώντας να εκφράσω τις αγωνίες και τα προβλήματα των μάχιμων υγειονομικών που παλεύουν από τη μία για τη ζωή κόντρα σε μια πανδημία αλλά από την άλλη παλεύουν και κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική στο χώρο της υγείας, στηρίζω και εγώ με τη σειρά μου ανεπιφύλακτα τη σπουδαία πρωτοβουλία της επιτροπής για το Νόμπελ στους Κουβανούς γιατρούς.
Η ανάδειξη τέτοιων πρωτοβουλιών του κουβανικού λαού, είναι σήμερα ακόμη πιο σημαντική, σε μια περίοδο που εξελίσσεται η επίθεση του διεθνούς ιμπεριαλιστικού παράγοντα στην Κούβα, πρώτα από όλα των ΗΠΑ. Τέτοιες εξελίξεις ούτε τυχαίες είναι, ούτε μεμονωμένες πράξεις, αλλά αποτελούν συνέχεια των μόνιμων επιδιώξεών τους να σπιλώσουν στη συνείδηση των λαών αλλά και εν τέλει να ανατρέψουν τις κατακτήσεις της κουβανικής επανάστασης.

Σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας του Covid-19 αναδεικνύεται με τον πιο εξόφθαλμο τρόπο το αληθινό πρόσωπο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, ιδιαίτερα ποιες είναι η συνέπειες της Υγείας-εμπόρευμα στις χώρες-μητροπόλεις του καπιταλισμού.

Αντί οι εργαζόμενοι να απολαμβάνουν τις κατακτήσεις τις επιστήμης και της τεχνολογίας, αντί να αναπτύσσονται συστήματα Υγείας υψηλού επιπέδου, από το πρωτοβάθμιο ως το τριτοβάθμιο επίπεδο, με αυξημένη πρόληψη, με στόχο την κάλυψη όλων των λαϊκών αναγκών, βλέπουμε να συμβαίνει το αντίθετο. Νοσοκομεία να κλείνουν, κατά χιλιάδες μετράμε τις απώλειες της ανθρώπινης ζωής, συστήματα Υγείας καταρρέουν, από τις ΗΠΑ μέχρι την Ιταλία.
Η ίδια πραγματικότητα διαμορφώνεται και για όλες τις επιστημονικές κατακτήσεις.
Τα εμβόλια είναι και αυτά εμπόρευμα, αποτελούν σχεδόν ένα χρόνο μετά τη δημιουργία τους όχι λαϊκό καθολικό αγαθό και δικαίωμα, αλλά στοιχείο οικονομικού ανταγωνισμού. Παράλληλα αποτελούν μακρινό άπιαστο όνειρο για φτωχότερους λαούς, ενώ χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ινδίας, μιας χώρας ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης, πρώτης σε παραγωγή εμβολίων στον κόσμο, με τους νεκρούς να στιβάζονται.

Την ίδια κατάσταση βιώνουμε και στην Ελλάδα. Επί σειρά ετών το σύνολο των κυβερνήσεων έχει κλείσει και συγχωνεύσει νοσοκομεία, έχει διαλύσει την πρωτοβάθμια φροντίδα, και την έχει παραδώσει στους ιδιώτες.
Η κοινωνική ασφάλιση ιδιωτικοποιείται κομμάτι το κομμάτι, τα νοσοκομεία λειτουργούν σαν ιδιωτικά μαγαζιά, με τους ελαστικά εργαζόμενους να πολλαπλασιάζονται.
Η πανδημία, αντί να αξιοποιηθεί για να γίνουν μαζικές μόνιμες προσλήψεις, για ενίσχυση των μονάδων υγείας ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες, έπαιξε ρόλο ευκαιρίας για τις επιδιώξεις τους.
Οι επιχειρηματίες της υγείας μπουκώθηκαν με χρήμα, τα νοσοκομεία μετατράπηκαν σε μίας νόσου, αυξάνοντας τη θνητότητα από όλες τις παθήσεις, υλοποιήθηκαν μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση της εμπορευματοποίησης.

Πριν προλάβει να κοπάσει το τρίτο κύμα της πανδημίας, διάφορα επιτελεία και κυβερνητικά στελέχη ακονίζουν τα μαχαίρια τους, μιλούν για κρατικά νοσοκομεία που δεν είναι απαραίτητα δημόσια και δωρεάν, για ΣΔΙΤ, για «ξεπέρασμα των αγκυλώσεων», για κλείσιμο νοσοκομείων και συγχωνεύσεις. Έχει μεγάλη εμπειρία το λαϊκό κίνημα, ξέρει τι ακολουθεί τέτοιων διακηρύξεων και θα μας βρουν μπροστά τους.

Σε αυτό το αποπνικτικό πλαίσιο, η δράση του Κουβανικού λαού, αποτελεί ανάσα φρέσκου αέρα για κάθε τίμιο εργαζόμενο. Γιατί ο λαός της Κούβας, εν μέσω απαράδεκτων αποκλεισμών και δεκαετιών εμπάργκο, εν μέσω πανδημίας και ελλείψεων ακόμη και σε βασικά αγαθά, έχει καταφέρει να υπερασπιστεί την Υγεία του, να παράξει αποτελεσματικό εμβόλιο για χρήση σε μαζική κλίμακα, μακριά από τα παιχνίδια για τις πατέντες,  αλλά και να δώσει στήριξη σε συστήματα Υγείας καπιταλιστικών χωρών που κατέρρεαν. Από τη Δυτική Αφρική μέχρι την Ιταλία, η δράση της ταξιαρχίας Henry Reeve δεν αποτελεί απλά δείγμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.

Αποτελεί ζωντανή προβολή της ανωτερότητας του σοσιαλισμού, της δύναμης που μπορεί να επιδείξει ακόμη και ένας μικρός λαός από την Καραϊβική, όταν αποφασίζει να διαχειριστεί μόνος του τις τύχες του.

Από αυτή τη σκοπιά, η στήριξή μας στην υπόθεση του Νόμπελ, δεν σταματά το Νοέμβριο, δεν είναι συμβολική.
Θα αξιοποιήσουμε το παράδειγμα των κουβανών γιατρών, για να καλλιεργήσουμε ρεύμα αλληλεγγύης και για να σπάσει το κλίμα μοιρολατρίας και ηττοπάθειας, να πάρουν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία τα πάνω τους, για να προχωρήσει ακόμη γρηγορότερα η ανασύνταξη του κινήματος των υγειονομικών στην πάλη για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας για όλο το λαό».

Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε η πρόεδρος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, Εύα Μελά, η οποία είχε ολιγόλεπτη συνάντηση και με την πρέσβειρα της Κούβας.
Στην εκδήλωση το «παρών» έδωσαν ο ποιητής Γιώργος Μπίμης, ο οποίος έχει γράψει το ποίημα «Τσε» που το έχει μελοποιήσει η Εύα Φάμπα

ΥΓ
Κάπου εκεί και ο γνωστός –λείπει ο Μάης από τη σαρακοστή; Γιώργος Κατρούγκαλος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μέλος της Επιτροπής Ελληνοκουβανικής Φιλίας της Βουλής, που έχει «χτυπήσει» επανειλημμένα και μετά τη Μακρόνησο, το «Νέο Παρθενώνα» -όπως ανάρτησε, με την αποτρόπαια εικόνα του με κόκκινο γαρίφαλο στο στήθος να ακουμπάει με χάρη στην αψίδα όταν ανέβασε παρόμοιες φωτογραφίες του από τη Σάντα Κλάρα με λεζάντα «Φόρος τιμής στο Μεγάλο Τσε …Hasta Siempre!».

Φυσικά δεν έχει νόημα, να μιλήσεις για τσίπα.
Ούτε να χαραμίσεις κουβέντες για να υπερασπιστείς χώματα και πρόσωπα ιερά με χιλιάδες κόκκινες κουκκίδες «υλικό» ανέγγιχτο και αδιάβροχο στην πολιτική αλητεία, αδιαπέραστο στον πολιτικό τσογλανισμό.

Πατρίδες ταυτισμένες με τη συνέπεια, την αξιοπρέπεια, τη λεβεντιά και την αλήθεια που δεν λερώνονται από κάπηλους.

Ήρθαν ντυμένοι  «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα
δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους
         (Οδ. Ελύτης)