Η Fatima δεν μένει πια εδώ...

«Αν πεθάνω, θέλω έναν δυνατό θάνατο. Δεν θέλω να είμαι απλώς έκτακτες ειδήσεις ή ένας αριθμός σε μια ομάδα, θέλω ο θάνατός μου να ακουστεί στον κόσμο, να δημιουργήσει έναν αντίκτυπο που θα παραμείνει στον χρόνο και μια διαχρονική εικόνα, που δεν μπορεί να θαφτεί από τον χρόνο ή τον τόπο», έγραφε η 25χρονη Παλαιστίνια φωτορεπόρτερ Fatima Hassouna (Φατμά Χασούνα) λίγο καιρό πριν. Και πράγματι, ο θάνατός της μαζί με την οικογένειά της, από ισραηλινούς βομβαρδισμούς στις 16 Απρίλη, συγκλόνισε τον κόσμο.

Λίγες ώρες πριν, η Φατμά είχε μάθει ότι η ταινία που έκαναν μαζί με την Σεπιντέ Φαρσί θα συμμετάσχει στο παράλληλο πρόγραμμα του Φεστιβάλ των Καννών. Η Φατμά είναι το κεντρικό πρόσωπο, η ψυχή του ντοκιμαντέρ της Ιρανής σκηνοθέτιδας Σεπιντέ Φαρσί «Put your Soul on your Hand and Walk». Οι δύο γυναίκες γνωρίστηκαν όταν η Φαρσί, αφού δεν μπορούσε να επισκεφτεί τη Γάζα, έψαχνε κάποιον να τη βοηθήσει να καταγράψει την καθημερινότητα των Παλαιστινίων κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αρχικά ζήτησε από την Φατμά να της στείλει φωτογραφίες, αλλά στη συνέχεια σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα ντοκιμαντέρ με τις συνομιλίες τους μέσω βίντεο. Η Φατμά έγινε το επίκεντρο του ντοκιμαντέρ.

Η Sapideh_Farsi,_Berlinale_2023

«Από την πρώτη μας συνομιλία άρπαξα την κάμερα και άρχισα να τραβάω τις συνομιλίες μας, τι γινόταν γύρω της, της ζητούσα να με οδηγήσει σε ένα παράθυρο, είτε του σπιτιού της είτε του καταφυγίου της, ανάλογα με το πού βρισκόταν, για να δω από το παράθυρο. Ηταν τα μάτια μου στη Γάζα, μάτια γεμάτα ζωή. Κινηματογραφούσα τα γέλια, τα δάκρυά της, τις ελπίδες και τη θλίψη της. Ήταν τόσο φωτεινή, τόσο ταλαντούχα. Ακολούθησα το ένστικτό μου, χωρίς να γνωρίζω πού θα μας οδηγούσαν οι τόσες εικόνες. Αυτή είναι η ομορφιά του σινεμά. Η ομορφιά της ζωής... Της είχα μιλήσει λίγες ώρες πριν για να της πω ότι η ταινία ήταν στις Κάννες και να την προσκαλέσω». Η Φατμά θα πήγαινε μόνο αν την διαβεβαίωναν ότι θα γυρίσει πίσω στην οικογένειά της στη Γάζα...

Σε ανακοίνωσή της η Ένωση Κινηματογραφιστών και Διανομέων Ανεξάρτητου Κινηματογράφου (ACID) αναφέρει: «Εμείς, κινηματογραφιστές και μέλη της ομάδας ACID, γνωρίσαμε την Φατμά Χασούνα από την ταινία της Σεπιντέ Φαρσί, "Put your Soul on your Hand and Walk", κατά τη διάρκεια του προγράμματος των Καννών. Το χαμόγελό της ήταν τόσο μαγικό όσο και η επιμονή της: Να δίνει μαρτυρία, να φωτογραφίζει τη Γάζα, να μοιράζει φαγητό παρά τις βόμβες, το πένθος και την πείνα. Η ιστορία της έφτασε σε εμάς, χαιρόμασταν κάθε φορά που ξέραμε ότι είναι ζωντανή, φοβόμασταν για εκείνη. Χθες μάθαμε με φρίκη ότι ένας ισραηλινός πύραυλος στόχευσε το κτίριό της, σκοτώνοντας την Φατμά και τα μέλη της οικογένειάς της. Είχαμε προγραμματίσει μια ταινία όπου η δύναμη της ζωής αυτής της νεαρής γυναίκας δεν ήταν τίποτα λιγότερο από θαυματουργή. Δεν είναι πια η ίδια ταινία που θα κουβαλάμε, θα υποστηρίζουμε και θα παρουσιάζουμε σε όλες τις αίθουσες, αρχής γενομένης από τις Κάννες». Το ντοκιμαντέρ “Put Your Soul on Your Hand and Walk” _«Βάλε την ψυχή σου στο χέρι σου και περπάτα», βασίζεται στις συνομιλίες μέσω Zoom μεταξύ της Χασούνα και της σκηνοθέτιδας Σεπιντέχ Φαρσί που διήρκεσαν περίπου έναν χρόνο. Η Χασούνα είναι «τα μάτια» της Φαρσί στη Γάζα, παρέχοντας φωτογραφικό υλικό για την καθημερινή ζωή και τον πόλεμο.

Demain, je traverse
Αύριο Περνάω Απέναντι

Μία αστυνομικός η Μαρία δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα με τις υποχρεώσεις της στην Αθήνα της κρίσης: έχει την ευθύνη της ηλικιωμένης μητέρας της που χρειάζεται 24ωρη φροντίδα στο σπίτι και της έφηβης κόρης της, της οποίας έχει εξ ολοκλήρου την κηδεμονία. Όταν γίνονται περικοπές στο τμήμα της, δέχεται να πάρει μετάθεση στη Λέσβο, στους προσφυγικούς καταυλισμούς και τις περιπολίες. Εκεί γνωρίζεται με έναν νεαρό Σύριο, ο οποίος έχει ξεφύγει από το βομβαρδισμένο του τόπο κουβαλώντας τους εφιάλτες του. Η βάρκα που τους μετέφερε βούλιαξε, ένα μικρό αγοράκι πνίγηκε και οι ελληνικές αρχές τον συνέλαβαν μπερδεύοντάς τον με τον παράνομο λαθρέμπορο.

Οι δυο τους θα ξεκινήσουν μία απρόσμενη σχέση. Πολλά τους χωρίζουν, αλλά ακόμα περισσότερα τους ενώνουν: εκείνος έχει χάσει την πατρίδα και την οικογένεια του, ενώ εκείνη πληροφορείται ότι η κόρη της το έσκασε κι αγνοείται. Πρόκειται για τη συνάντηση μεταξύ δύο ευαίσθητων και εύθραυστων ανθρώπων σε μια δύσκολη καμπή της ζωής τους. Η σχέση τους θα είναι μικρή, αλλά έντονη, και θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο.

·    To a land unknown _Σε άγνωστη χώρα –
του Mahdi Fleifel: H ταινία με τα 24 βραβεία
και τις 52 υποψηφιότητες

·    Ακόμη και στο Ισραήλ ο κόσμος θέλει συμφωνία
με Χαμάς και λήξη του πολέμου

 

__Sepideh Farsi_ Βερολίνο 2023
«Η Σειρήνα» της μας σαγηνεύει

Με το «The Siren» παραδίδει το πρώτο της animation που είναι ίσως και το η εντυπωσιακή, σύνθετη και ολοκληρωμένη δουλεία της, ένα φιλμ που ντύνει τις πονεμένες αναμνήσεις του πολέμου του Ιράκ με το Ιράν την δεκαετία του 80, με εικόνες εξαιρετικής ομορφιάς και συναισθήματος. Το φιλμ ξεκινά με μια επίθεση πυραύλων στο Αμπαντάν, το μεγαλύτερο λιμάνι του Ιράν και μια από τις πρώτες πόλεις που δέχτηκαν επίθεση. Όταν η οικογενειά του εγκαταλείπει την πόλη και ο μεγαλύτερος αδελφός του πηγαίνει εθελοντικά στο μέτωπο, ο δεκατετράχρονος Ομίντ μένει μόνος στο σπίτι με τον παππού του, ο οποίος αρνείται να εγκαταλείψει την εστία του. Όντας πολύ μικρός για να πολεμήσει, βρίσκεται υπεύθυνος να διανέμει φαγητό σε όσους έμειναν πίσω, ενώ δεν παύει στιγμή να αναζητά τα ίχνη του μεγάλου του αδελφού. Καθώς με την πάροδο των εβδομάδων οι επιθέσεις στην πόλη γίνονται όλο και πιο σφοδρές, ο Ομίντ θα γίνει ο συνδετικός κρίκος μιας ολόκληρης ομάδας ανθρώπων, οι ιστορίες των οποίων αποκαλύπτουν ένα σύνθετο κοινωνικό ταμπλό βιβάν και έναν κόσμο που ακόμη δεν έχει ισορροπήσει μετά την Ισλαμική επανάσταση που έφερε τον Χομεϊνί στην εξουσία.

Το ρευστό, γοητευτικό φιλμ κινουμένων σχεδίων της Ιρανής δημιουργού, καλύπτει τον πόνο και την τραγωδία του πολέμου, με ένα πέπλο ποιητικής ομορφιάς.

Εξόριστη από το Ιράν, όπως και ο σεναριογράφος της Τζαβάντ Τζαβαχερί, η Σεπιντέ Φαρσί δουλεύει εδώ και χρόνια στην Ευρώπη (και στην Ελλάδα _βλ 60ό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) κάνοντας τόσο ταινίες μυθοπλασίας όσο και ντοκιμαντέρ.

Ένα φιλμ ενηλικίωσης στην καρδιά του, Η Σειρήνα κατορθώνει να αντιδιαστέλλει την τραγωδία με την τρυφερότητα και τις πιο σκοτεινές πλευρές του με το χιούμορ και βρίσκει στο εξαιρετικό animation του Ζαβέν Τζαβάρ, την ελευθερία που χρειάζεται για να μιλήσει για περισσότερα από μια ιστορία για τον πόλεμο ή την επιβίωση. Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αρπαζόμαστε από την ελπίδα σαν σανίδα σωτηρίας τις πιο δύσκολες στιγμές, η σημασία της αλληλεγγύης, η κεντρομόλος δύναμη που ασκεί ένας βιωμένος τόπος και οι αναμνήσεις του, ακόμη και η μαγική δύναμη της μουσικής βρίσκουν την θέση τους σε αυτή την απλή, αλλά καλοδουλεμένη ταινία, που σε κερδίζει με την συναισθηματική της ειλικρίνεια και τις σχεδόν μαγικές εικόνες της.