Astrid 💥 η αυτιστική _Raphaëlle η συμπονετική 💦 αφιέρωμα

Τρέχει πάλι με 1000 _και λογικά, στην ΕΡΤ η βραβευμένη γαλλο-βελγική αστυνομική τηλεοπτική σειρά, των Alexandre de Seguins και Laurent Burtin με πρωταγωνιστές ένα παράξενο δίδυμο  αστυνομικών _impair, étrange, bizarre, curieux, singulier, surprenant Équipe και πολλά ακόμη: από τη μια η αυτιστική αρχειονόμος Astrid Nielsen (Αστρίντ Νιλσέν) την οποία υποδύεται η Sarà Mortensèn (Σαρά Μορτενσέν) _ένας θηλυκός Σέρλοκ Χολμς κι από την άλλη η διοικητής Raphaëlle Coste (Ραφαέλ Κοστ), μια παρορμητική ντετέκτιβ, την οποία υποδύεται η Lolà Céleste Marie Bourdeaux _ψευδώνυμο Lolà Dewaere.

Αυτισμός και διαταραχές στο φάσμα του

Λίγα λόγια για τον όρο, επειδή ο πολύς κόσμος θεωρεί πως πρόκειται για κάτι σαν χαζό _ καθυστερημένο άτομο, με νοητική αναπηρία | σύνδρομο Down | σύνδρομο εύθραυστου Χ κλπ χαμηλό δείκτη νοημοσύνης: Μέγα λάθος: ο όρος «αυτισμός» αφορά απλά κοινωνική και επικοινωνιακή δυσκολία των ατόμων αυτών με τον κοινωνικό τους περίγυρο (χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1911, από τον ψυχίατρο Eugen Bleuler). Πολλές φορές _όχι πάντα ο δείκτης νοημοσύνης τους (iQ) είναι κατά πολύ μεγαλύτερος του φυσιολογικού _Σύνδρομο Asperger _η συνέχεια –με τον πρωτοπόρο ρόλο της ΕΣΣΔ (μεταξύ άλλων) στο τέλος της ανάρτησης. 

Lola Céleste Marie Bourdeaux

Περί Λολά Ντεγουέρ _Lola Dewaere ο λόγος, που την γνωρίσατε ίσως μόνο ως συμπονετικό αστυνομικό εγκληματολόγο Διοικητή Raphaëlle Coste στο Astrid et Raphaëlle μαζί με την αυτιστική και εξαιρετικά καινοτόμο Μόρτενσεν _για την οποία θα μιλήσουμε αμέσως μετά.

Πληθωρική γυναίκα γνωστή ως Lola Céleste Marie Bourdeaux, (γεννημένη Δεκ-1979), κόρη του αείμνηστου ηθοποιού Patrick Dewaere και της Élisabeth "Elsa" Malvina Chalier. Είναι επίσης ετεροθαλής αδερφή της Angèle Herry-Leclerc, που _εξώγαμη γεννήθηκε το 1974 από τον Dewaere και την ηθοποιό θρύλο Miou-Miou. Η Γαλλίδα ηθοποιός Sylvette Herry, γνωστή επαγγελματικά ως Miou-Miou (mjumju), δέκα φορές υποψήφια για το βραβείο Σεζάρ _κέρδισε τρία…

• Η Λολά έζησε τραυματικά από μωρό: αρχικά με την αυτοκτονία του εθισμένου στα ναρκωτικά πατέρα της — ταλαντούχου ηθοποιού από νεαρή ηλικία και τραγουδιστή και πολλά ακόμη, η καριέρα του κράτησε περισσότερα από 21 χρόνια
• Η χήρα του, «Elsa» Chalier, που χρειαζόταν να εργαστεί για να βοηθήσει στην αποπληρωμή των χρεών, ανέθεσε την τρίχρονη Λόλα στη φροντίδα των παππούδων της, οι οποίοι δεν την άντεξαν και την επέστρεψαν για να ζήσει με τη μητέρα της στο Παρίσι. Ξεκίνησε την εκπαίδευσή της σε ένα ιδιωτικό καθολικό σχολείο, το Saint-Michel-de-Picpus, από το οποίο αποβλήθηκε σε ένα δίμηνο λόγω της επαναστατικής της στάσης και της άρνησής της να αποδεχθεί την εξουσία (έδειρε μια δασκάλα και στη συνέχεια τον επιστάτη που πήγε να την βοηθήσει) και μεταβλήθηκε σε περιφερόμενο αλητάκι.
• Γύρω στα 16 της, λέει, ανακάλυψε πολλές από τις ταινίες του πατέρα της, συμπεριλαμβανομένων των AdieuPoulet (TheFrenchDetective, 1975), LaMeilleureFaçondemarcher ("TheBestWaytoWalk", 1976), Coupdetête ("Hothead", 1979) και Psy (198) που της άρεσαν. Το 1997, όταν έκλεισε τα 18, γράφτηκε και παρακολούθησε τη γαλλική δραματική σχολή CoursFlorent για να εκπαιδευτεί ως ηθοποιός _οι δάσκαλοί της εξήραν το ταλέντο της, αλλά την χαρακτήρισαν «αναρχική» στη συμπεριφορά, πάντως πτυχίο πήρε. Μετά ήρθε ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα το 2001, που την άφησε εκτός ρόλων, αλλά δεν το έβαλε κάτω… άρχισε να εργάζεται αρχισυντάκτρια για το γυναικείο περιοδικό Jalouse, ενώ αργότερα στο realestate και μόνο το 2007 ξεκίνησε δυναμικά την καριέρα της ως ηθοποιός.
• Τον Μάρτιο του 2010, η MyriamBoyer της εξασφάλισε έναν ρόλο στο LaViedevantsoi, μια τηλεοπτική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του RomainGary, που δημοσιεύτηκε στα αγγλικά ως TheLifeBeforeUs. Το καλοκαίρι του 2010, δέχτηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο δράμα του AntoineBeauvilleLaBiscotte στο Théâtrele στο Παρίσι και έκανε θραύση με 137 παραστάσεις.
• Την επόμενη χρονιά, η ηθοποιός-σκηνοθέτης CharlottedeTurckheim την επέλεξε για να υποδυθεί έναν κεντρικό χαρακτήρα στην κωμωδία MinceAlors! (BigIsBeautiful, 2012) δίπλα στη VictoriaAbril. Η ταινία είχε μεγάλη επιτυχία _έσπασε ταμεία. Την ίδια χρονιά, υποδύθηκε τη Marie-Lou, στο LaCroisière, μια σειρά έξι επεισοδίων που διαδραματίζεται σε ένα κρουαζιερόπλοιο. η σειρά μεταδόθηκε τόσο στην Ελβετία (RTS1) όσο και στη Γαλλία (TF1) το 2013 με μεγάλη επιτυχία, ενώ νωρίτερα κέρδισε Βραβείο Σεζάρ της πιο υποσχόμενης ηθοποιού για το Mince alors! (Big Is Beautiful _γαλλική κωμωδία του 2012, σε σκηνοθεσία Charlotte de Turckheim και με πρωταγωνιστές εκτός από τη Lolà, τις Victoria Abril και Catherine Hosmalin και το 2014 στο Luchon International Film Festival κέρδισε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού. Εκτός από το σινεμά παίζει ανελλιπώς στο θέατρο
  

Από την κυκλοφορία του «Astrid & Raphaelle», η Λολά _Lolà Raphaëlle, από τη μια διοικεί υποδειγματικά την ομάδα της και από την άλλη ως γυναικάρα με τα όλα της είναι άκρως ερωτική, αλλά δυστυχώς παρορμητική και άτυχη. Δεν είναι σε καμιά περίπτωση της ξεπέτας, αλλά κι αυτό το πράττει σπανίως. Ξεκινώντας στην 1^η σεζόν σε κατάσταση αναζήτησης αρσενικού φτάνουμε στην 2^η  με τον εισαγγελέα _Hubert Delattre στο κρεβάτι τα βράδια και τη μέρα να της κάνει τον βίο αβίωτο, οπότε ο Nicolas (Benoit Michel) _συνάδελφος στην ομάδα μπαίνει γλυκά στη ζωή και αρχίζουν να κάνουν κύκλους ο ένας τον άλλον με αγωνία μέχρι το φινάλε της 4^ης σεζόν, μήπως ανακατευτεί η τράπουλα. Raphaëlle και Nicolas αγγίζονται διακριτικά, αγκαλιάζονται φιλικά (η καρδούλα τους το ξερει…) και οι χιλιάδες θαυμαστές της Astrid _Raphaëlle (που ζητάνε κιόλας αμερικάνικο ριμέικ) απελπίζονται μετά που το ζευγάρι _ως συνάδελφοι αντάλλαξαν ένα παθιασμένο φιλί στο φινάλε της 3^ης σεζόν και τίτλοι τέλους.

Δυστυχώς, όταν η 4^η σεζόν έκανε πρεμιέρα, οι θεατές μπόρεσαν να δουν μόνο ότι για άλλη μια φορά, οι δύο φίλοι δεν ήταν στο ίδιο μήκος κύματος. Πολλές παρεξηγήσεις όντως έχουν ανακατατάξει τα χαρτιά και επέτρεψαν στη Nora (Sophia Yamna), τη νέα τους συνάδελφο, να παρέμβει στη συναισθηματική τους σύγχυση. Φινάλε της 4^ης σεζόν, που θα μπορούσε να αλλάξει τα πάντα για τη Raphaëlle και τον Nicolas. Η Raphaëlle και ο Nicolas είναι τελικά ζευγάρι; Ρωτούν οι φαν που ξεχνάνε και την πλοκή της σειράς και τα πάντα…

Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου που διοργανώθηκε για την προώθηση της Astrid & Raphaëlle, η Lola _Raphaëlle, και ο Alexandre de Seguins, ο σεναριογράφος της σειράς, συζήτησαν τη ρομαντική σχέση μεταξύ των δύο συναδέλφων. "Είναι περίπλοκο γιατί η Raphaëlle είναι ένας περίπλοκος άνθρωπος. Είμαι τελικά πιο περίπλοκη από την Astrid", εξήγησε. "Μόλις έχει χώρο για τον γιο της, οπότε πώς μπορεί να έχει χώρο για τον Νίκολας; Ποτέ δεν είμαστε έτοιμοι ταυτόχρονα" _"Όταν ο ένας είναι έτοιμος να ξεκινήσει μια σχέση, ο άλλος δεν είναι, και το αντίστροφο. Προσωπικά, στη ζωή μου δεν μου άρεσαν οι ιστορίες που έγιναν πολύ γρήγορα και όπου δεν υπήρχε πρόκληση. Δεν το βρίσκω τόσο ενδιαφέρον. Τώρα μένει να δούμε …" Για τον σεναριογράφο, οι δύο χαρακτήρες έχουν τα πάντα για να καταλήξουν μαζί, αλλά δυστυχώς, ο συγχρονισμός δεν είναι ποτέ σωστός.

«Αυτό που είναι συγκινητικό με τον χαρακτήρα του Nicolas είναι ότι πρέπει να είναι ως νεαρός πρωταγωνιστής στη σειρά, ο πρώτος που θα βγάλει το όπλο του, αλλά δεν: είναι ένας διανοούμενος που ασχολείται περισσότερο με τον πολιτισμό παρά τη δράση» και η Raphaëlle βγαίνει πάντα μπροστά. "Έτσι, αυτό περιπλέκει τα πράγματα με τη γυναίκα που τον τρελαίνει, η οποία είναι το εντελώς αντίθετο. Έχει την τάση να ενεργεί πριν σκεφτεί, ενώ εκείνος σκέφτεται πριν ενεργήσει. Έτσι αναπόφευκτα… αποσυγχρονίζονται" _"Το λέει η ίδια: δεν ερωτεύομαι ποτέ ούτε στη ζωή μου το σωστό άτομο. Και οι Νίκολας οι σωστοί  πάντα μου λείπουν"... Το 2023 η Lolà, επισημοποίησε, μέσω ανάρτησης στο Instagram, τη σχέση της με τον βραβευμένο 45χρονο σήμερα Γάλλο ηθοποιό και μοντέλο Gianni Giardinelli και το 2025, η Lolà ανακοίνωσε τον χωρισμό τους στα ΜΚΔ και σε πολλά ΜΜΕ.

              Σαρά Μορτενσέν

Η Sarà Mortensen (γεννημένη το 1979) είναι Γαλλίδα ηθοποιός θεάτρου, τηλεόρασης και  κινηματογράφου γνωστή για τον ρόλο της ως Coralie Blain στην τηλεοπτική σειρά Plus belle la vie, και φυσικά για το ρεσιτάλ στον ρόλο της νεαρής αυτιστικής εμπειρογνώμονα εγκληματολογίας, Astrid Nielsen στο Astrid et Raphaëlle. Έχει επίσης εμφανιστεί στον επαναλαμβανόμενο πρωταγωνιστικό ρόλο της Captain Emma Thélier, στην αστυνομική τηλεοπτική σειρά Les Mystères de..., καθώς και σε πολλές άλλες σειρές και πολλές ταινίες (στο σινεμά και τηλεοπτικές).

Πρώιμη ζωή _εκπαίδευση
Η Mortensen γεννήθηκε στο Παρίσι από πατέρα πλαστικό καλλιτέχνη και την Elisabeth Mortensen, Νορβηγίδα ηθοποιό, δασκάλα θεάτρου και σκηνοθέτη και μιλάει άπταιστα Γαλλικά, Νορβηγικά και Αγγλικά. Αφού παρακολούθησε την École Internationale Bilingue και το ακαδημαϊκό πρόγραμμα hypokhâgne, απέκτησε μεταπτυχιακό στην ιστορία. Εντάχθηκε 22χρονη στη δραματική σχολή Cours Florent όπου διέπρεψε για τέσσερα χρόνια _ξεκινώντας με τη σκηνοθεσία της μικρού μήκους Facteur chance.
Υποκριτική καριέρα
Εμφανίστηκε στις σειρές: Spiral, Femmes de loi (2008), Joséphine, ange gardien (2014), Clem (2015) και στις ταινίες 15 ans et demi (2008), Un homme et son chien (2009), 30° Leeurress (2012) (2014), Vicky (2015), Good Luck Algeria και L'Idéal (2016) του Frédéric Beigbeder. Το 2016, έπαιξε τη Cindy, μια μαγείρισσα και τραγουδίστρια της ροκ, στη σεζόν 2 των Chefs και στη συνέχεια την Kristina στο Il a déjà tes yeux. Το 2017, μια αστυνομική στη σεζόν 2 του Contact, στο TF1 και στη συνέχεια το 2018 και το 2019, στις τηλεταινίες Les Mystères de la basilique (με την Isabel Otero), στη συνέχεια στο Les Mystères du Bois Galant και Les Mystères de l'école de de gendarmerie. Για να ακολουθήσει η Astrid Nielsen, στην αστυνομική σειρά Astrid et Raphaëlle, με τη Lola Dewaere, και τη μητέρα της Elisabeth Mortensen, στο ρόλο της μητέρας της Astrid.

 

Προσωπική ζωή

Η Sara Mortensen είναι σε σχέση με τον Bruce Tessore που υποδύεται τον Nicolas Berger στο Plus belle la vie, τον οποίο γνώρισε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της σειράς. Έχει έναν γιο από προηγούμενη σχέση

4 μκροπράγματα  για τη Sara Mortensen

1. Μια μοίρα έξω από τις κάμερες
Η ηθοποιία μπροστά στις κάμερες δεν ήταν αυτό που σκόπευε να κάνει η Sara Mortensen στη ζωή της όταν ήρθε η ώρα να κάνει μια επιλογή. Αρχικά, η νεαρή γυναίκα προτιμούσε να ακολουθήσει επαγγέλματα όπως καθηγήτρια ή ερευνήτρια ιστορίας. Αφού σπούδασε φιλολογία, απέκτησε μεταπτυχιακό στην ιστορία. Αλλά όταν ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκηνή του Cours Florent σε ηλικία 21 ετών, ο δρόμος της φωτίστηκε σαν αποκάλυψη: ήταν φτιαγμένη για κωμωδία.

2. Κοινή ταινία με τον Ζαν-Πολ Μπελμοντό
Μόλις λίγα χρόνια αφότου η Σάρα Μόρτενσεν είχε ξεκινήσει πραγματικά την καριέρα της ως ηθοποιός, είχε την ευκαιρία να εμφανιστεί στην ίδια ταινία ως ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς του γαλλικού κινηματογράφου: τον Ζαν-Πολ Μπελμοντό. Ως εκ τούτου, μοιράστηκε τον λογαριασμό μαζί του στην ταινία μεγάλου μήκους Un homme et son chien 2008.
3. Νορβηγικής καταγωγής μέσω της μητέρας της, η ηθοποιός έχει μια βαθιά προσκόλληση σε αυτή την περιοχή του κόσμου. "Όλη η οικογένειά μου μένει εκεί, εκτός από τον πατέρα μου. Είναι το δεύτερο σπίτι μου! Τα γαλλικά είναι η κοινωνική μου γλώσσα, η γλώσσα σκέψης μου. Τα νορβηγικά είναι η γλώσσα της καρδιάς μου, της αγάπης μου", εκμυστηρεύτηκε στους συναδέλφους μας στο Télé Star. Θα πρέπει να ξέρετε, ωστόσο, ότι αυτό το όνομα προέρχεται στην πραγματικότητα από τη Δανία!
4. Ένα πραγματικό ελβετικό μαχαίρι
Αν και η Σάρα Μόρτενσεν αποκαλύφθηκε στο ευρύ κοινό για τη συμμετοχή της σε διάφορες τηλεοπτικές μυθοπλασίες, δεν περιορίζεται στη μικρή οθόνη. Έκανε το ντεμπούτο της σε ταινίες μικρού μήκους: Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας το 2001,Lobotomisé _2002 και Les souris dansent _Τα ποντίκια χορεύουν _2003. Ένα χρόνο αργότερα, σκηνοθέτησε τη δική της μικρού μήκους ταινία. Εκτός από τις κάμερες, δοκίμασε τις δυνάμεις της και στη σκηνή με δέκα έργα από το 2002 έως το 2010.

Ο έρωτας είναι το πιο όμορφο

Πριν γίνει μία από τις δύο κορυφαίες ηθοποιούς της Astrid και της Raphaëlle, η Sara Mortensen έλαμψε το φως στο Plus Belle La Vie για επτά χρόνια. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων στη Φωκαϊκή πόλη, η ηθοποιός συνάντησε δεκάδες ηθοποιούς, συμπεριλαμβανομένου του Bruce Tessore, που έπαιξε τον Nicolas Berger, γνωστό και ως τον επικίνδυνο κατά συρροή δολοφόνο στη σειρά L’Enchanteur, για τρία χρόνια. Στην οθόνη, οι δυο τους είχαν μια ερωτική σχέση που μετατράπηκε σε αληθινή αγάπη στην πραγματική ζωή.
Πολύ διακριτική για την ιδιωτική της ζωή, εκμυστηρεύτηκε το 2020 στις στήλες των Pure People σχετικά με τη σχέση της: "Έχω καθαρίσει όλα τα ντουλάπια μου, κάνω πολύ αθλητισμό, και επίσης εκπαιδεύω το γιο μου στο σπίτι. Είμαστε αρκετά τυχεροί που έχουμε έναν μικρό κήπο, έναν μικρό υπαίθριο χώρο, που είναι πολυτέλεια στο Παρίσι. Ζούμε σε ένα κουκούλι, όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο προφανώς με λίγο άγχος." 
                                                 _____________________________

                       

 Αυτισμός:
κοινωνικο_επικοινωνιακή δυσκολία

Στα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι τον 21^ο αιώνα, αρκετά πράγματα έχουν τροποποιηθεί, στα διαγνωστικά κριτήρια, στα ανιχνευτικά εργαλεία, στην πρώιμη παρέμβαση και υποστήριξη των ατόμων αυτών, με στόχο την κατάκτηση του βέλτιστου λειτουργικού αποτελέσματος. Η διαγνωστική τριάδα των διαταραχών αυτιστικού φάσματος, με τον τρόπο που το αναγνωρίζουμε σήμερα, περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1979, από την Lorna Wing στη Μεγάλη Βρετανία.

Λεβ Σεμιόνοβιτς Βιγκότσκι
Лев Семенович Выготский _17-Νοε-1896 | 11-Ιουν-1934

Πολύ νωρίτερα διαμορφώθηκαν οι πρώτες ιδέες για τον αυτισμό στην ΕΣΣΔ από τα πρώτα χρόνια της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής επανάστασης, με τους πρωτοπόρους ψυχολόγους Lev Vygotsky "Παιδαγωγικό Ποίημα" 💥 ο δρόμος προς τη ζωή και Grunya Sukhareva να γράφουν ιστορία. Αρχικά δημιουργήθηκαν ειδικά σχολεία για άτομα με αναπηρίες, στη συνέχεια η σοβιετική προσέγγιση για τον αυτισμό (και την αναπηρία στο σύνολό της), καθορίστηκε από την ενσωμάτωση _το 1929 (επανήλθαν στην κανονική κοινωνία _εκτός από τις πιο ακραίες περιπτώσεις αναπηρίας). Οι Σοβιετικοί θεώρησαν ότι ήταν καλύτερο να «καταργηθεί κάθε διδασκαλία της παιδολογίας» ( ρωσική λέξη για το συνδυασμό παιδαγωγικής, ψυχολογίας και ιατρικής) με αποτέλεσμα αναθεώρηση των σχολείων με τους μαθητές επιστρέφουν στα γενικά σχολεία.. Σε άρθρο του Andrew Sutton «Backward Children of the USSR», αφηγείται με ενθουσιασμό τις ιδέες του σοβιετικού ψυχολόγου και παιδολόγου Lev Vygotsky, μιας από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες της παιδικής αναπτυξιακής ψυχολογίας στην ΕΣΣΔ κατά τις πρώτες μέρες του σοσιαλιστικού πειράματός της, και μια πρωτοποριακή φωνή στην εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες.

Η Grunya Sukhareva

Οι ιδέες του Vygotsky ενσωματώνουν πολλές από τις πιο πλευρές της σοσιαλιστικής οπτικής, υποστηρίζοντας μια εφ όλης της ύλης φροντίδα και μορφή ανάπτυξης_στήριξης την οποία ο Sutton θεωρεί ότι απέχει πολύ από την ακαδημαϊκή ανταγωνιστικότητα της Δύσης. Η ψυχολογία του Vygotsky υποστηρίζει ότι το να διδάξεις ένα παιδί στο επίπεδο που καθορίζεται από τη χρήση τεστ νοημοσύνης (δηλαδή στο επίπεδο πραγματικής ή παρούσας ανάπτυξής του) δεν επιταχύνει τη διαδικασία της πραγματικής ανάπτυξής του, αλλά μάλλον την εμποδίζει, ενισχύοντας το σημερινό του επίπεδο και αποτυγχάνοντας να το βελτιώσεις με νέα εργαλεία νοητικής παραγωγής, λέει (ο Sutton), σε αντίθεση με αυτό, η ζώνη της επόμενης ανάπτυξης παρέχει μια ένδειξη των ανώτατων ορίων της ικανότητας διδασκαλίας του παιδιού (obuchaemost) και επιτρέπει τη ρύθμιση της διδασκαλίας για τη δημιουργία μέγιστης προόδου και ανάπτυξης. Αυτή η προσέγγιση είναι εξαιρετικά ωφέλιμη για παιδιά με αναπηρίες, ιδιαίτερα αυτισμό, δείχνοντας ένα βαθμό υπομονής μοναδικό σε μια κουλτούρα που φροντίζει τον άνθρωπο.

Ενώ ο Vygotsky πρότεινε τις εκπαιδευτικές του θεωρίες, η Σοβιετική παιδοψυχολόγος Grunya Efimovna Sukhareva (Груня Ефимовна Сухарева) (1891–1981) έβγαζε ένα σύνολο θεωριών γύρω από τη σχιζοφρένεια που τελικά οδήγησε σε μερικές από τις πρώτες διαγνώσεις αυτισμού (διαγνώσεις που προηγούνται του Hans Asperger) _ουσιαστικά η πρώτος ψυχίατρος που παθολόγησε τη Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ)..

Μεγάλο μέρος της έρευνας της Sukhareva πραγματοποιήθηκε στη Σχολή Ψυχο-Νευρολογικού και Παιδαγωγικού Σανατόριου του Ινστιτούτου Φυσικής Αγωγής και Ιατρικής Παιδολογίας στη Μόσχα, ένα σανατόριο για παιδιά με προβλήματα όπως το τραύμα και η σχιζοφρένεια. Η σοβιετική κυβέρνηση, θεωρώντας την ανατροφή των παιδιών ζωτικής σημασίας για την κοινωνία, έβαλε άφθονα χρηματικά ποσά στο σανατόριο, επιτρέποντας στη Σουχάρεβα να πραγματοποιήσει την έρευνά της με τους πόρους που χρειαζόταν. Οι ορισμοί της για τον αυτισμό – που περιβάλλουν τα μη κοινωνικά παιδιά, ιδιαίτερα τα αγόρια, τα οποία, παρά την έντονη ευφυΐα, προτιμούσαν τη δική τους κοινωνία και τους άρεσε να ζουν στους δικούς τους κόσμους – αναπτύχθηκαν από τη σοβιετική έρευνα μέχρι τις ανατροπές και την καπιταλιστική παλινόρθωση του 1991-92.

Υπάρχουν διαγνωστικά κριτήρια
για τις διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού;

·        Οι διαταραχές αυτιστικού φάσματος, σύμφωνα με το διαγνωστικό σύστημα κατάταξης ψυχιατρικών και νευροαναπτυξιακών νοσημάτων DSM-5, χαρακτηρίζονται από:

·        Δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση και στην επικοινωνία (προβλήματα στην κοινωνική επικοινωνία), αλλά και από επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και μονότονα ενδιαφέροντα ή δραστηριότητες.

·        Συνήθως, οι δυσκολίες αυτές εμφανίζονται στην πρώτη παιδική ηλικία, έως τα 3 έτη, αλλά τα λειτουργικά προβλήματα, που προκύπτουν από τις διαταραχές αυτές, μπορεί να εντοπιστούν αργότερα.​

·        Αρκετά άτομα με αναπτυξιακή διαταραχή εμφανίζουν «συμπτώματα» και από μικρότερες ακόμη ηλικίες, ανάλογα με τη βαρύτητα της εικόνας, ακόμη και από τη γέννηση.

·        Για αυτό το λόγο οι νευροαναπτυξιακές διαταραχές αυτές ονομάζονται Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος, γιατί καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα λειτουργικών και επικοινωνιακών δυσκολιών, διαφορετικών για κάθε παιδί.

Πώς γίνεται η διάγνωση των διαταραχών αυτιστικού φάσματος; Υπάρχει ειδικό διαγνωστικό τεστ; ​Η διάγνωση των Διαταραχών Αυτιστικού Φάσματος πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας (Αναπτυξιολόγοι, Παιδοψυχίατροι) ή ιδανικά από διεπιστημονική ομάδα πολλών και διαφορετικών ειδικοτήτων. ​Δυστυχώς μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν ειδικά αιματολογικά τεστ, που να οδηγήσουν στη διάγνωση του αυτισμού, αν και για κάποιους μικρούς ασθενείς, μπορεί να είναι χρήσιμος ένας μοριακός έλεγχος, λόγω πιθανών συνυπαρχουσών γενετικών προβλημάτων. Αντίθετα τα κριτήρια διάγνωσης βασίζονται στην κλινική παρατήρηση της συμπεριφοράς του παιδιού, στην ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη (αναπτυξιακά ορόσημα), στις πληροφορίες που παραθέτουν οι γονείς, αλλά και σε ειδικά ανιχνευτικά εργαλεία.

Υπάρχει θεραπεία για τον αυτισμό; Η μοναδική διαθέσιμη έως στιγμής θεραπεία είναι η πρώιμη διάγνωση και η πρώιμη παρέμβαση με ειδικά προγράμματα λογοθεραπείας, εργοθεραπείας, αισθητηριακής ολοκλήρωσης και ψυχοκοινωνικής εκπαίδευσης. Επικουρικά στο πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης μπορούν να δράσουν επικουρικές μορφές θεραπείας, όπως είναι το θεατρικό παιχνίδι, η μουσικοκινητική, η θεραπευτική ιππασία κα. Πολύ χρήσιμη βοήθεια για τις οικογένειες παιδιών με ΔΑΦ είναι και η συμβουλευτική οικογένειας από ειδικό Ψυχολόγο, ενημερωμένο για θέματα νευροαναπτυξιακών διαταραχών.

Αυτισμός & s3x

Η σεξουαλική επαφή αποτελεί μορφή έκφρασης της ανθρώπινης επιθυμίας και ικανοποίησης κατά την επιλογή του\της συντρόφου, με βασικό συστατικό τα (συν)αισθήματα ικανοποίησης και απόλαυσης. Η σεξουαλικότητα, εμφανίζεται με τη μορφή του ενστίκτου, ωριμάζει με την ψυχοσυναισθηματική οργάνωση του ατόμου και διεκδικείται με την αναζήτηση του συντρόφου _σε μια πρώτη φάση καλύπτεται από τον αυνανισμό. Η εκπαίδευση, η εμπειρία, η προσέγγιση και ο ψυχικός κόσμος, ωριμάζουν και προσδιορίζουν τη σεξουαλικότητα, τη στάση του ανθρώπου απέναντι στο s3x και το επίπεδο της ζωής που θα ακολουθήσει.

Η σεξουαλική επαφή συνδέεται με την ψυχική και βιολογική λειτουργία, με στόχο τη σωματική πραγμάτωση και την ψυχική πληρότητα δια μέσω της ικανοποίησης, όντας μια κατάσταση με πολλά επίπεδα, που επηρεάζει αρκετές πλευρές του ατόμου και αφορά όλες τις μορφές ζωής επηρεάζοντας τις σχέσεις των δύο φύλων (για τους ετερόφυλους), περικλείοντας κάθε βιολογική, κοινωνική, ψυχολογική και ηθική πλευρά της σεξουαλικής ζωής.

Σεξουαλική εξέλιξη
και έκφραση στα άτομα με αυτισμό

Όσον αφορά στα άτομα με αυτισμό, η μεγαλύτερη δυσκολία τους γύρω από τη σεξουαλική τους ζωή, είναι ο περιορισμός στην απόκτηση, διατήρηση ή κατανόηση των κοινωνικών σχέσεων με τους άλλους ανθρώπους, πράγμα που πολλές φορές οδηγεί σε απομόνωση και απόρριψη. Η κοινωνική αλληλεπίδραση, το άγγιγμα _που γενικά αποφεύγουν «μην αγγίζεις!!» φωνάζει συνεχώς η Astrid, η επικοινωνία, η ενσυναίσθηση, η αντίληψη της συμπεριφοράς του άλλου, ακόμα και η διαχείριση των δικών τους αντιδράσεων, δυσκολεύουν τα άτομα με αυτισμό. Δυσκολία εμφανίζει η απουσία της φαντασίας, ενώ οι στερεοτυπικές κινήσεις δημιουργούν περιορισμούς για μια φυσιολογική εξέλιξη. Τα άτομα με αυτισμό, δυσκολεύονται να καταλάβουν τα όρια που θέτει η κοινωνία, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε δημόσιο αυνανισμό, δημόσια έκδυση, όπως και _σε κάποιες περιπτώσεις να αγκαλιάζει, ή να φιλάει αγνώστους. Έρευνες έχουν δείξει ότι ενώ δυσκολεύονται να αναπτύξουν μια φυσιολογική ερωτική ζωή, αυτή ακριβώς η δυσκολία μπορεί να τους οδηγήσει σε εμμονή. Η απόρριψη που θα νιώσουν στην αναζήτηση μιας σχέσης μπορεί να προκαλέσει επιθετική συμπεριφορά, απομόνωση, απόγνωση και εγκατάλειψη της σεξουαλικότητας τους. Οι έφηβοι (και όχι μόνο) με αυτισμό, δεν έχουν αρκετές ευκαιρίες για επαφή με το άλλο φύλο κι έτσι η σεξουαλική τους ανάπτυξη δυσκολεύεται. Όλη αυτή η κατάσταση οδηγεί τα άτομα με αυτισμό, να αισθάνονται ενοχικά, πιστεύοντας ότι εκείνοι και μόνο εκείνοι ευθύνονται για την σύγχυση των σεξουαλικών διαθέσεών τους, εξ’ αιτίας της μη αποδοχής από την κοινωνία και της πίεσης που υφίστανται. Τις περισσότερες φορές αναπτύσσουν συναισθήματα ενοχής, φόβο, κατακρίνουν τον εαυτό τους, καταπιέζονται συναισθηματικά και νιώθουν να έχουν την αποκλειστική ευθύνη σχετικά με τα γενετικά τους όργανα ή τη σεξουαλική τους συμπεριφορά. Σε μια εθνικής εμβέλειας μελέτη στη Δανία, συγκεντρώθηκαν στοιχεία από άτομα με αυτισμό που φιλοξενούνταν σε ξενώνα. Προέκυψε ότι πάνω από τα δύο τρίτα των ενηλίκων αυτοϊκανοποιούνταν, ενώ έξι στους δέκα έφταναν σε οργασμό. Το 53% κατέφευγε σε δημόσιο αυνανισμό, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό εξ’ αυτών, ήταν άτομα δίχως λεκτική επικοινωνία. Κατά τη διάρκεια του αυνανισμού, ποσοστό 31% έκανε χρήση αντικειμένων, γεγονός που ερμηνεύεται ως αποτέλεσμα της χαμηλής φαντασίας. Σχετικά με τις κατευθυνόμενες σεξουαλικές συμπεριφορές προς τα άτομα αυτά, το 42% παρουσίασε σεξουαλική διέγερση (άγγιγμα γεννητικών οργάνων, σεξουαλική διείσδυση κ.α.) και το 28% των ατόμων εμφάνισαν ηπιότερες συμπεριφορές (άγγιγμα, αγκαλιάσματα, φιλιά). Τα άτομα με υψηλού λειτουργικού επιπέδου αυτισμό σε ποσοστό 75% έδειξαν ενδιαφέρον προς το αντίθετο φύλο, ενώ στα άτομα με χαμηλού λειτουργικού επιπέδου αυτισμό, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 27%.

Από τις σχετικές έρευνες, αναφορικά με τις στάσεις των αυτιστικών, φαίνεται ότι έχουν κυρίως αρνητικά συναισθήματα για σεξουαλική έκφραση και επιθυμία με το άλλο φύλο, ακόμη και να συζητήσουν σεξουαλικά θέματα _για τα οποία δεν έχουν εικόνα _ η Astrid ρωτάει σχετικά συνεχώς τη φίλη της και δεν δείχνει να καταλαβαίνει -λέγοντας α…ααα! Ναι;
Στο γενικότερο πλαίσιο, οι σεξουαλικές ανάγκες των ατόμων με αυτισμό, θεωρούνται υψηλότερες σε σχέση με τους τυπικούς ανθρώπους, γεγονός που φανερώνει την κακή πληροφόρηση που δέχονται, τα αρνητικά συναισθήματα και την έλλειψη των ευκαιριών.

      Αυτισμός και απτική αμυντικότητα

Γράφει η \\
Κατερίνα Μπούρικα, MSc OT (Paediatrics), Παιδιατρική εργοθεραπεύτρια,
Νοσοκομείο Παίδων "Αγλαΐα Κυριακού"

σσ. Απτική αμυντικότητα = υπερβολική αντίδραση σε απτικό ερέθισμα
(πχ. άγγιγμα, πίεση), που για τους περισσότερους ανθρώπους
θεωρείται αβλαβές.

1) Τι είναι το απτικό σύστημα;
Το απτικό σύστημα λαμβάνει πληροφορίες σχετικά με την αίσθηση της αφής. Οι υποδοχείς του απτικού συστήματος βρίσκονται στο δέρμα του σώματος δηλαδή από το κεφάλι μέχρι τα πόδια και ενεργοποιούνται από την αίσθηση του ήπιου αγγίγματος, της πίεσης, της δόνησης, της θερμοκρασίας και του πόνου. Η αίσθηση της αφής είναι η κυρίαρχη αίσθηση κατά την γέννηση και παίζει σημαντικό ρόλο στην αντίληψη και των άλλων αισθήσεων κατά την ανάπτυξη του παιδιού. Είναι η αίσθηση της αφής που μας συνδέει με τους άλλους γύρω μας και με το περιβάλλον παρέχοντας συναισθηματική ασφάλεια, την αντίληψη του σώματός μας, την ικανότητα ανάπτυξης πολλών δεξιοτήτων, όπως είναι η λεπτή κινητικότητα και οι κοινωνικές δεξιότητες. Καθημερινές δραστηριότητες όπως το ντύσιμο, η σίτιση, η υγιεινή της τουαλέτας και του μπάνιου, το βούρτσισμα των δοντιών, το κόψιμο των νυχιών, το χτένισμα των μαλλιών  αλλά και οι δουλειές του σπιτιού, οι δραστηριότητες στο σχολείο ή στην εργασία εξαρτώνται από ένα λειτουργικό απτικό σύστημα.
Για να είναι λειτουργικό το απτικό σύστημα θα πρέπει τα δύο είδη του, δηλαδή αυτό της προστασίας ή άμυνας που μας καθιστά σε εγρήγορση, ώστε να αντιδρούμε κάθε φορά που αγγίζουμε κάτι επικίνδυνο και το αντίστοιχο της διάκρισης που μας καθιστά ικανούς να νιώθουμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αντικειμένου που αγγίζουμε, να είναι ανεπτυγμένα και με τις λειτουργίες τους εναρμονισμένες. Τότε μόνο γνωρίζουμε ποιο άγγιγμα είναι επικίνδυνο, ποιο είναι ευχάριστο, ποιο μπορεί να αγνοηθεί και ποιο πρέπει να διερευνηθεί, όταν δηλαδή οι διαδικασίες εγγραφής, εντοπισμού, ρύθμισης και ερμηνείας του απτικού ερεθίσματος, σύμφωνα με τη θεωρία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης, λειτουργούν ομαλά.

2) Τι είναι η απτική αμυντικότητα;
Μια μορφή διαταραχής της αισθητηριακής ρύθμισης που εμφανίζεται πολύ συχνά σε παιδιά και ενήλικες με αυτισμό είναι αυτή της απτικής αμυντικότητας. Ο όρος  απτική αμυντικότητα περιγράφει μια υπερβολική αντίδραση ή υπερευαισθησία σε απτικό ερέθισμα που για τους περισσότερους ανθρώπους θεωρείται αβλαβές και ανεκτό. Ακολουθούν ορισμένα παραδείγματα:
«Στο νηπιαγωγείο η δασκάλα του Γιάννη λέει πως αντιδρά με επιθετικότητα όταν τον ακουμπούν τα άλλα παιδιά και αποφεύγει να λερώνεται με υλικά όπως κόλλα, άμμο, δακτυλομπογιές». Ή «Στη δουλειά φοράω πάντα γάντια γιατί δεν αντέχω να λερώνονται τα χέρια μου».
«Η μητέρα της Μαρίας παρατηρεί ότι η Μαρία εκφράζει δυσφορία κατά τη διάρκεια της περιποίησης (π.χ. αντιδρά ή κλαίει κατά το κόψιμο των μαλλιών, το πλύσιμο του προσώπου, το κόψιμο των νυχιών) και κατά την επίσκεψη στον οδοντίατρο ή κατά το πλύσιμο των δοντιών».
«Αποφεύγω να στέκομαι στη σειρά σε μια υπηρεσία διότι δε μου αρέσει να είμαι κοντά σε άλλους» ή «δεν μου αρέσει να μου ξύνουν την πλάτη».
«Ο Γιώργος αποφεύγει να περπατά ξυπόλυτος ειδικά στην άμμο ή στο χορτάρι».
«Με ενοχλούν στα ρούχα μου συγκεκριμένα ήδη υφάσματος (π.χ. τζιν, κοτλέ) καθώς και  τα ταμπελάκια στις μπλούζες».
«Η Ελένη είναι εκλεκτική στην τροφή της κι έχει ένα περιορισμένο διαιτολόγιο εξαιτίας της ευαισθησίας στην υφή της τροφής της (π.χ. προτιμά τις μαλακές τροφές)».

3) Τι προσφέρει η Αισθητηριακή Ολοκλήρωση;
Η προσέγγιση της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης παρέχει μια εξήγηση για τις παραπάνω  συμπεριφορές των ατόμων στο φάσμα του αυτισμού, καθώς και αποτελεσματικούς τρόπους μείωσης της απτικής αμυντικότητας μέσω συγκεκριμένων αισθητηριακών εμπειριών. Τέτοιες είναι υλικά και παιχνίδια που παρέχουν απτικό, ιδιοδεκτικό και αιθουσαίο ερέθισμα.
Για παράδειγμα η υφή του δαπέδου στο χώρο της Εργοθεραπείας, το κάλυμμα πάνω στις αιώρες, τα κουτιά με τα όσπρια όπου πολύ συχνά κρύβουμε αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών ή και παροτρύνουμε τα παιδιά να μπουν τα ίδια μέσα, οι δακτυλομπογιές και ο αφρός ξυρίσματος. Επίσης, το κινητικό παιχνίδι που δίνει πληθώρα ιδιοδεκτικών ερεθισμάτων , μέσα από την πίεση και έλξη των αρθρώσεων, αλλά και η αιώρηση με χρήση κατάλληλου για το σκοπό αυτό αναρτημένου εξοπλισμού. Αργότερα και καθώς θα έχει αρχίσει η απτική απευαισθητοποίηση στο ερέθισμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η βαθιά πίεση, που είναι μια μορφή απτικού ερεθίσματος και δίνεται στα πλαίσια ενός σταθερού αγγίγματος  ή κρατήματος ή αγκαλιάς ή ζουλήγματος στο σώμα.
4) Το πρωτόκολλο της Wilbarger
Υπάρχουν και τεχνικές όπως η εφαρμογή του πρωτοκόλλου της Wilbarger. Με απλά λόγια είναι η χρήση ειδικής βούρτσας για άσκηση βαθιάς πίεσης σε χέρια, πλάτη, πόδια καθώς και οι εντοπισμένες πιέσεις στις αρθρώσεις του σώματος. Η εφαρμογή του πρωτοκόλλου αυτού γίνεται συνήθως  στα πλαίσια μιας «αισθητηριακής δίαιτας» δηλαδή μιας σειράς δραστηριοτήτων στο σπίτι και στο σχολείο κατάλληλα επιλεγμένων για τις αισθητηριακές ανάγκες του παιδιού με απτική αμυντικότητα. Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα μια κατευναστική δράση στο Αυτόνομο Νευρικό σύστημα, κατά συνέπεια μείωση του άγχους του παιδιού και βελτίωση της λειτουργικότητας στα καθημερινά έργα.