Ο Μητσοτάκης στην Ουκρανία: Για μπίζνες και εμπλοκή, με τους λαούς να πληρώνουν τον λογαριασμό

Στην 4^η Σύνοδο Κορυφής Ουκρανίας - Νοτιοανατολικής Ευρώπης, στην Οδησσό, μετείχε χθες ο Κυρ. Μητσοτάκης, έχοντας στον «φάκελο» της εμπλοκής όλη την υποστήριξη που έχει παράσχει τρία χρόνια τώρα η κυβέρνησή του στο μακελειό και διεκδικώντας μερτικό για τους ομίλους από την «ανοικοδόμηση».

• ·        Με το ένα χέρι και με συνεργούς τα άλλα κόμματα, η κυβέρνηση στέλνει πολεμικό υλικό στην Ουκρανία.
• Με το άλλο, αναζητά «ευκαιρίες» για κερδοφόρες επενδύσεις ελληνικών επιχειρήσεων πάνω στα συντρίμμια της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης
• Προπομπός για νέες αποστολές πολεμικού υλικού οι διαβεβαιώσεις στο καθεστώς Ζελένσκι ότι η Ελλάδα «θα συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία» και στρατιωτικά
• Κομμάτι από τη λεία δεκάδων δισ. ευρώ διεκδικεί η κυβέρνηση για λογαριασμό μεγάλων ομίλων. Στο επίκεντρο η Οδησσός και τα σχέδια για εμπορικό - ενεργειακό διάδρομο από την Αλεξανδρούπολη

Πήγε κατόπιν πρόσκλησης του ίδιου του Ζελένσκι, με το Μαξίμου να διαχέει στο ενδιάμεσο ότι «πρόθεση» της κυβέρνησης «είναι να συμβάλει στην ανασυγκρότηση της Οδησσού». Επίσης ότι «από την Οδησσό ο Κυρ. Μητσοτάκης αναμένεται να επαναλάβει τη στήριξη της Ελλάδας στην Ουκρανία, καθώς και να υπογραμμίσει το ενδιαφέρον της Ελλάδας και ελληνικών εταιρειών να συμμετάσχουν στα έργα ανοικοδόμησης της Ουκρανίας, ιδιαίτερα στους τομείς των υποδομών και της Ενέργειας», με τους «καρχαρίες» να μυρίζουν «ευκαιρίες» για κέρδη, εκεί που ρέει το αίμα.

Διάδρομος από Αλεξανδρούπολη

Διόλου τυχαία, κατά την τοποθέτησή του στην Ολομέλεια της Συνόδου, ο Μητσοτάκης εστίασε στη «σημασία της Οδησσού ως πόλης που αναδεικνύει τα μελλοντικά έργα ανοικοδόμησης και συνδεσιμότητας».

«Θα οραματιζόμουν την Οδησσό στο ένα άκρο ενός φιλόδοξου συνολικού έργου συνδεσιμότητας που θα ξεκινούσε από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και θα περνούσε από τη Βάρνα, την Κωστάντζα και τελικά θα έφτανε στην Οδησσό. Αυτό είναι έργο που θα μπορούσε να προταθεί για χρηματοδότηση από την ΕΕ. Θα περιελάμβανε μεταφορές, σιδηρόδρομο, ηλεκτρική ενέργεια, φυσικό αέριο, αγωγούς και θα ήταν ένα έργο που θα παρείχε έναν πρόσθετο διάδρομο συνδεσιμότητας για την Ουκρανία, πολύ ταχύτερο από τη θαλάσσια μεταφορά των εμπορευμάτων σας. Και θα ήταν επίσης ένα σαφές μήνυμα για το πώς η ένταξή σας στην ΕΕ θα μπορούσε να κάνει πραγματική διαφορά για τον λαό της Ουκρανίας», πρόσθεσε παρουσιάζοντας το ευρωατλαντικό «όραμα» του «Κάθετου Διαδρόμου» που προωθούν ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ, ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών για τη «λεία», τους δρόμους Ενέργειας και εμπορευμάτων, τις αγορές.

Εξάλλου οι μπίζνες του κεφαλαίου «ανθίζουν» μαζί με τις βόμβες και την εμπλοκή: Σύμφωνα με στοιχεία που μάζεψε το Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στο Κίεβο για τον πρωθυπουργό, η αξία των εξαγωγών της Ελλάδας προς την Ουκρανία το 2024 ανήλθε σε 1,240 δισ. ευρώ (από 193 το 2020). Αντίστοιχα, η αξία των εισαγωγών της Ελλάδας από την Ουκρανία το 2024 ανήλθε σε 403 εκατ. (από 179 το 2020).

Υγεία, Ενέργεια, Διαμετακόμιση

Άλλωστε στην προσπάθειά τους να διευρύνουν και παραπέρα τις μπίζνες, της μετάβασης Μητσοτάκη στην Ουκρανία προηγήθηκε επίσκεψη του υφυπουργού Εξωτερικών, Τ. Χατζηβασιλείου, 1-2/6, επικεφαλής επιχειρηματικής αποστολής 12 ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων (από τους τομείς της Ενέργειας, των δικτύων, της ασφάλειας, των κατασκευών και των υποδομών), ο οποίος τόνισε την «ετοιμότητα της Ελλάδας να συμμετέχει ενεργά στην ανοικοδόμηση των κρίσιμων υποδομών της πολύπαθης χώρας, ιδίως στους τομείς της Υγείας, της Ενέργειας και των μεταφορών». Ο δε υφυπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, Yevhen Perebiynis, κάλεσε τις ελληνικές επιχειρήσεις στο Συνέδριο για θέματα Ανοικοδόμησης της Ουκρανίας στις 10-11/7 στη Ρώμη, ενώ φέρεται να εστίασε στην «ανάγκη υλοποίησης κοινών έργων στους τομείς όπως Ενέργεια, ασφάλεια τροφίμων και ανοικοδόμηση της Ουκρανίας».

Στο μεταξύ, ο Μητσοτάκης καταδίκαζε χτες τις ρωσικές επιθέσεις ότι «παραβιάζουν κατάφωρα το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο», ενθαρρύνοντας ξανά το καθεστώς του Κιέβου «να αμυνθείτε ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα». Διαβεβαίωσε εξάλλου ότι η ελληνική κυβέρνηση «θα συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία, όπως κάναμε από την αρχή, διπλωματικά, πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά, ανθρωπιστικά».

Θυμίζουμε, αυτά τα τρία χρόνια αποθήκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων άδειασαν, καθώς η κυβέρνηση έστειλε στο καθεστώς του Κιέβου δεκάδες τεθωρακισμένα οχήματα βγάζοντάς τα από τα νησιά του Ανατ. Αιγαίου. Εστειλε επίσης δεκάδες κοντέινερ με βλήματα (ακόμα και με απαγορευμένο λευκό φώσφορο), σφαίρες, πυραύλους, ρουκέτες, ρυμουλκούμενα οβιδοβόλα, προωθήσεις όλες οπλισμού κάποιες φορές με «ενδιάμεσους» τις ΗΠΑ και Τσεχία και πάντα τελικό προορισμό την κυβέρνηση Ζελένσκι, τροφοδοτώντας συνεχώς το ιμπεριαλιστικό μακελειό. Επιπλέον, έκανε την Ελλάδα μια απέραντη βάση εφόρμησης των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, ενώ ταυτόχρονα υπηρέτησε τον αμερικανικό σχεδιασμό για αντικατάσταση του ρωσικού καυσίμου στις ευρωπαϊκές αγορές με αμερικανικό LNG.

Στα επόμενα βήματα, πέρα από τη συζήτηση για μεταστάθμευση ελληνικών Patriot στην Ουκρανία προς ενίσχυση της αεράμυνάς της, δρομολογείται μεταστάθμευση ελληνικών F-16 σε Ρουμανία και Βουλγαρία για επιχειρήσεις στα FIR Βουκουρεστίου και Σόφιας, εφαπτόμενα με το FIR Συμφερόπολης (Κριμαία), χρεωμένα και με αποστολές αναχαίτισης, υπηρετώντας τυχοδιωκτικά σχέδια των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, και μάλιστα σε μια φάση που ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη ρίχνουν κι άλλο «λάδι στη φωτιά» με τη Μόσχα και εντείνουν την πολεμική προπαρασκευή.

"Θα συνεχίσουμε την πίεση στη Ρωσία"

Σε αυτό το φόντο άλλωστε, ο Μητσοτάκης έλεγε ότι «θα συνεχίσουμε να ασκούμε μεγαλύτερη πίεση στη Ρωσία, να υποστηρίζουμε πακέτα πρόσθετων κυρώσεων και φυσικά να επισημαίνουμε, όπως έγινε από τους συναδέλφους μου, ότι αυτός ο πόλεμος δεν αφορά μόνο τη Ρωσία και την Ουκρανία. Αφορά τη διεθνή τάξη που εδράζεται σε κανόνες», οι οποίοι βέβαια ξεχειλώνουν αναλόγως πως συμφέρει κάθε φορά το κεφάλαιο και τις λυκοσυμμαχίες του, όπως άλλωστε δείχνει και η στήριξη από την κυβέρνηση της γενοκτονίας που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα.

Ο πρωθυπουργός επανέλαβε εξάλλου τη «στήριξη της Ελλάδας» στην ενταξιακή προοπτική της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και των Δυτικών Βαλκανίων, ενώ σύμφωνα με το ελληνικό ΥΠΕΞ, «η Ελλάδα υποστηρίζει την προοπτική ενσωμάτωσης της Ουκρανίας στους ευρωατλαντικούς θεσμούς και είναι έτοιμη να συνδράμει τη χώρα στην ενταξιακή της πορεία».

Θυμίζουμε, η Ουκρανία έλαβε καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην ΕΕ με ομόφωνη απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου 2022, ενώ στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ του Βουκουρεστίου (2008) συμφωνήθηκε η «προοπτική ένταξης» της Ουκρανίας στη λυκοσυμμαχία, με τους Ευρωατλαντικούς να αποφεύγουν προς το παρόν την πλήρη ένταξη που αποτελεί «κόκκινη γραμμή» για τη Ρωσία.

Σε αυτό το πλαίσιο ο Ζελένσκι επισκέφθηκε την Αθήνα στις 21/8/2023 και συμμετείχε στη Διάσκεψη των Αθηνών που διοργάνωσε ο Μητσοτάκης με ηγέτες χωρών των Βαλκανίων και της Μολδαβίας και τους προέδρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ ακολούθησαν και άλλες επισκέψεις κυβερνητικών αξιωματούχων.

Το τι συζητείται σε όλες αυτές τις συναντήσεις φάνηκε από όσα έλεγε ο Ζελένσκι τον Αύγουστο του 2023, όταν ζητούσε από τον Μητσοτάκη μεταξύ άλλων και βοήθεια για την «άμυνα της παρευξείνιας περιοχής», ενώ στο τραπέζι έχουν πέσει και προτάσεις για «την ανάπτυξη των δυνατοτήτων του ουκρανικού Ναυτικού, ξεκινώντας από τη διαδικασία αποναρκοθέτησης» και άλλες συνεισφορές για την «εδραίωση του καθεστώτος ασφαλείας» στη Μαύρη και την Αζοφική Θάλασσα, με πρόσχημα «την ελεύθερη ναυσιπλοΐα». Προτάσεις που συνεπάγονται ανάπτυξη μονάδων του στόλου και προσωπικού του Πολεμικού Ναυτικού μια ανάσα από τις ρωσικές βάσεις στην περιοχή.

Και στη Μολδαβία για τον Κάθετο Διάδρομο

Στο ίδιο ευρωατλαντικό φόντο, ο πρωθυπουργός βρίσκεται σήμερα στη Μολδαβία. «Η επίσκεψη του πρωθυπουργού αναμένεται να εκπέμψει μήνυμα στήριξης στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, την οποία η Ελλάδα στηρίζει από την αρχή, καθώς και μήνυμα βούλησης ενίσχυσης της διμερούς συνεργασίας, ιδιαίτερα στους τομείς του εμπορίου και της Ενέργειας», λένε από το Μαξίμου, καθώς η Μολδαβία είναι μία από τις χώρες από όπου θα περάσει ο λεγόμενος Κάθετος Διάδρομος, που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την Ελλάδα στη Ουκρανία, για την «απεξάρτηση» από το ρωσικό αέριο, άλλο ένα ευρωατλαντικό σχέδιο που φουντώνει παραπέρα τους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου.

Από σήμερα το απόγευμα, εξάλλου, ο πρωθυπουργός θα πραγματοποιεί επίσκεψη στη Σουηδία, όπου θα έχει συνάντηση με τον Σουηδό ομόλογό του Ουλφ Κρίστερσον. Θα συζητηθούν «ζητήματα διμερούς ενδιαφέροντος» καθώς και «θέματα προτεραιότητας της ευρωπαϊκής ατζέντας, με επίκεντρο τη συλλογική ευρωπαϊκή άμυνα», ενόψει της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου. Στη συνέχεια ο Μητσοτάκης θα συμμετάσχει στη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ που θα πραγματοποιηθεί στη Στοκχόλμη.

Πηγή Ριζοσπάστης

      Ανασυγκρότηση της Ουκρανίας:
      Το νέο Σχέδιο Μάρσαλ της Ευρώπης

Παραθέτουμε ενδεικτικά μια πρόσφατη ανάλυση του Παγκόσμιου Σύμβουλου Επιχειρήσεων Graham Robinson _θαυμάστε ωμότητα, υπόψη πως η ημερομηνία του είναι Δεκέμβρης 2023 !! _από τότε σχεδίαζαν τις business τους
“…
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε σημαντικό ανθρώπινο κόστος, με χιλιάδες χαμένες ζωές και εκατομμύρια άλλους ανθρώπους να εκτοπίζονται λόγω της σύγκρουσης. Το δομημένο περιβάλλον της χώρας φέρει επίσης τα σημάδια της σύγκρουσης και είναι σήμερα το μεγαλύτερο εργοτάξιο στον κόσμο. Σπίτια, βιομηχανικές εγκαταστάσεις και μεγάλες υποδομές έχουν υποστεί ζημιές ή καταστραφεί, με το κόστος ανάκαμψης μακροπρόθεσμα να ξεπεράσει το 1 τρις$: μια διεθνής προσπάθεια - η συγκέντρωση χρηματοδότησης, δεξιοτήτων, καινοτόμων διαδικασιών και τεχνολογίας - βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη για να βοηθήσει την Ουκρανία να ανακάμψει καλύτερα. Για την κυβέρνηση της Ουκρανίας, τους διεθνείς εταίρους της και τις παγκόσμιες επιχειρήσεις, η ανοικοδόμηση της προσφέρει μια σημαντική ευκαιρία όχι μόνο να ανακατασκευάσουν τις υποδομές της Ουκρανίας, αλλά και να αναδιαρθρώσουν 100% και να επαναπροσδιορίσουν τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζονται και υλοποιούνται νέες υποδομές για να βοηθήσουν στον εκσυγχρονισμό της ουκρανικής οικονομίας (σσ. ο νοών νοείτω _βλ. παρακάτω) _Ακούστε τον Nigel Blundell να συζητά αυτήν την ιστορία στα podcast του για την κλίμακα της καταστροφής και το κόστος της ανοικοδόμησης ... (σσ .Ο Νάιτζελ Μπλάντελ είναι δημοσιογράφος που έχει εργαστεί στην Αυστραλία, τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Πέρασε 25 χρόνια στο κουρμπέτι, πριν γίνει συγγραφέας και συνεργάτης πολλές εφημερίδες. Έχει γράψει περισσότερα από 40 βιβλία, συμπεριλαμβανομένων μπεστ σέλερ)

                  Η κλίμακα καταστροφής
                  και το κόστος της ανοικοδόμησης
Μια κοινή αξιολόγηση από την Παγκόσμια Τράπεζα, την κυβέρνηση της Ουκρανίας, την ΕΕ, τον ΟΗΕ και την Οικονομική Σχολή του Κιέβου (KSE) εκτιμά ότι οι ανάγκες ανοικοδόμησης και ανάκαμψης της Ουκρανίας τα επόμενα 10 χρόνια θα ανέλθουν σε 411 δις$ - 2,6 φορές το μέγεθος του ΑΕΠ της Ουκρανίας το 2022. Αυτή η αξιολόγηση λαμβάνει υπόψη την καλύτερη ανοικοδόμηση με επενδύσεις σε τομείς που πρέπει να βάλει σε προτεραιότητα η κυβέρνηση _ήδη το 2023, προϋπολόγισε 14 δις$.
Η εκτίμηση που αναφέρεται στην ταχεία αξιολόγηση ζημιών και αναγκών (RDNA2), ωστόσο, δεν περιλαμβάνει το κόστος ανοικοδόμησης κτιρίων, εγκαταστάσεων και υποδομών που έχουν υποστεί ζημιές ή καταστραφεί – όπως (πχ) η καταστροφή του φράγματος Kakhovka στον ποταμό Δνείπερο με τις επακόλουθες πλημμύρες κατάντη και πολλά ακόμη.
Το τελικό κόστος σε ονομαστικούς όρους για ένα τόσο κολοσσιαίο εγχείρημα, κατά την άποψή μας, θα ανέλθει σε 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.
Η ποιότητα των υφιστάμενων υποδομών της Ουκρανίας, όπως κατατάχθηκε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ πριν από τη σύγκρουση, ήταν σχετικά κακή, στην 57^η θέση από τις 141 χώρες. Θα απαιτηθεί σημαντική βελτίωση και επενδύσεις στις υποδομές της Ουκρανίας για να φτάσει στο επίπεδο των χωρών της ΕΕ, με την πιθανή ένταξη της Ουκρανίας στο εμπορικό μπλοκ να φαίνεται τώρα να βρίσκεται σε επιταχυνόμενη πορεία. Το RDNA2 παρέχει μια εικόνα για το πού έχουν σημειωθεί οι περισσότερες ζημιές. Η στέγαση, για παράδειγμα, εκτιμάται ότι έχει υποστεί τις μεγαλύτερες ζημιές στα 50 δισεκατομμύρια δολάρια, ακολουθούμενη από τις μεταφορές στα 36 δισεκατομμύρια. Οι ζημιές στις ενεργειακές και εξορυκτικές υποδομές εκτιμώνται σε 11 δις. Συνολικά, οι ζημιές στις υποδομές και τα φυσικά περιουσιακά στοιχεία της Ουκρανίας κατά το πρώτο έτος του πολέμου έως τις 24 Φεβρουαρίου 2023 εκτιμάται ότι έχουν φτάσει τα 135 δισ. κοντά στα 200 με την υποτίμηση του νομίσματος. Οι συνολικές οικονομικές, κοινωνικές και άλλες χρηματικές απώλειες εκτιμώνται σε 290 δις$. Σύμφωνα με την RDNA2, το κόστος της συνολικής ανοικοδόμησης και ανάκαμψης θα περιλαμβάνει ... (ακολουθεί ανάλυση)

                  Ο δρόμος προς την ανάκαμψη
Η κλίμακα των επενδύσεων που απαιτούνται για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας είναι σημαντική και θα απαιτήσει τη μόχλευση χρηματοδότησης από δημόσιους και διεθνείς δωρητές, μαζί με ένα σημαντικό ποσό ιδιωτικών επενδύσεων. Θα απαιτήσει επίσης σημαντική κινητοποίηση μηχανολογικού σχεδιασμού, νομικών, οικονομικών και συμβατικών δυνατοτήτων από όλο τον κόσμο _με ότι αυτό σημαίνει για το κόστος.
Οι δαπάνες για κατασκευές στην Ουκρανία ανακάμπτουν το 2023 από τα ιστορικά χαμηλά του 2022, αλλά θα χρειαστεί χρόνος για να ανακάμψουν στα προπολεμικά επίπεδα –
Ο ιδιωτικός τομέας διαδραματίζει πολύ πιο σημαντικό ρόλο στην οικονομία από τον δημόσιο τομέα, αντιπροσωπεύοντας έως και το 70% της συνολικής παραγωγής. Οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα θα είναι επομένως κρίσιμες για την ανοικοδόμηση. Το κράτος έχει μεγάλη συμμετοχή τόσο στους τομείς των μεταφορών όσο και της ενέργειας. Ωστόσο, απαιτείται ένα ισχυρότερο πλαίσιο σύμπραξης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) για να καταστεί δυνατή η πολύ μεγαλύτερη ιδιωτική συμμετοχή στις υποδομές. Απαιτείται σημαντική πολιτική παρέμβαση για την υποστήριξη της ιδιωτικής χρηματοδότησης και για τον μετριασμό και την κάλυψη του κινδύνου επενδύσεων και παράδοσης.
Υπάρχουν και άλλοι σημαντικοί περιορισμοί της αγοράς και των θεσμών που θα καταστήσουν την ανοικοδόμηση πιο δύσκολη. Για παράδειγμα, περισσότεροι από οκτώ εκατομμύρια Ουκρανοί έχουν εκτοπιστεί σε όλη την Ευρώπη, πράγμα που σημαίνει ότι στην τοπική αγορά εργασίας υπάρχει έλλειψη διαθεσιμότητας εργολάβων. Υπάρχει επίσης έλλειψη διαθέσιμων υλικών και παραγωγικής ικανότητας. Πρέπει επίσης να θεσπιστούν ασφαλίσεις και εγγυήσεις για την προστασία των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα, ενώ θα χρειαστούν μεταρρυθμίσεις στις διαδικασίες σχεδιασμού και η ενίσχυση της θεσμικής ικανότητας της τοπικής αυτοδιοίκησης θα πρέπει επίσης να δοθεί προτεραιότητα.
Παρά τις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά, κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο _ακόμη και από μικρές χώρες (σσ. βλ. Ελλάδα-Μητσοτάκης) και η διεθνής επιχειρηματική κοινότητα έχουν ήδη ευθυγραμμιστεί για να βοηθήσουν.
Για παράδειγμα, η αμερικανική εταιρεία Bechtel υπέγραψε μνημόνιο συμφωνίας με την Κρατική Υπηρεσία Αποκατάστασης και Ανάπτυξης Υποδομών της Ουκρανίας για ένα εθνικό πρόγραμμα που δίνει προτεραιότητα σε βασικούς διαδρόμους υποδομών και η AECOM θα παρέχει διαχείριση προγράμματος και τεχνική συμβουλευτική υποστήριξη, ενώ το Υπουργείο Γης, Υποδομών και Μεταφορών (MOLIT), η Korail και οι Εθνικοί Σιδηρόδρομοι της Κορέας (KNR) υπέγραψαν μνημόνιο συμφωνίας για να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση της σιδηροδρομικής υποδομής της Ουκρανίας και στην κατασκευή ενός νέου σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας που θα συνδέει την Ουκρανία με την Πολωνία. Η Pinsent Masons συναντήθηκε με την Κρατική Υπηρεσία Αποκατάστασης και Ανάπτυξης Υποδομών της Ουκρανίας και, μαζί με τους Atkins Realis, Mace και Costain, δημιούργησαν ένα εγχειρίδιο με τίτλο Reimagining Ukraine (σσ. επαναπροσδιορίζοντας την Ουκρανία) για να καθορίσει πώς ο τομέας των επαγγελματικών υπηρεσιών του Ηνωμένου Βασιλείου μπορεί να βοηθήσει την Ουκρανία να ανοικοδομήσει τις κατεστραμμένες υποδομές της όσο καλύτερα γίνεται.

                  Πώς μπορεί να μοιάζει η ανοικοδόμηση
                  για μια καλύτερη κατάσταση στην Ουκρανία;
Η ανοικοδόμηση θα είναι ένα πολύπλευρο mega project, από άποψη υποδομών και οικονομίας. Θα απαιτήσει έναν συνδυασμό πολιτικής βούλησης, διεθνούς χρηματοδότησης και της συνδυασμένης εμπειρογνωμοσύνης επιχειρήσεων από όλο τον κόσμο.
Το μέγεθος και η κλίμακα του έργου στην Ουκρανία είναι τόσο μεγάλο και περίπλοκο που απαιτεί συνεργασία υψηλού επιπέδου. Διδάγματα μπορούν να αντληθούν από τα έργα giga$ στη Σαουδική Αραβία από προγράμματα μεγάλης κλίμακας όπως το Πρόγραμμα Ανασυγκρότησης στο Περού κλπ. τα οποία έχουν δείξει ότι είναι απαραίτητο να συντονιστούν τα προγράμματα υποδομών και να δημιουργηθεί ένας οργανισμός-εταίρος υλοποίησης που μπορεί να καθορίσει τη στρατηγική για την προμήθεια και την παράδοση πολλών χιλιάδων έργων.
Ωστόσο, θεωρούμε ότι θα υπάρξει ένα ευρύ φάσμα άλλων κρίσιμων στοιχείων όχι μόνο για την αποκατάσταση της Ουκρανίας σε αυτό που είχε πριν από τη σύγκρουση, αλλά και για την υποβοήθηση της χώρας στην ανοικοδόμηση του δομημένου περιβάλλοντος και της ευρύτερης οικονομίας της στη νέα εποχή.
              ΣΔΙΤ και καινοτόμα μοντέλα
              ιδιωτικών χρηματοδοτήσεων
Η τεράστια ανάγκη για ιδιωτικές επενδύσεις θα απαιτήσει πολύ μεγαλύτερη χρήση συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) σε βασικούς τομείς υποδομών - κυρίως μεταφορές και ενέργεια. Αυτό θα είναι ιδιαίτερα σημαντικό εάν η Ουκρανία πρόκειται να συνδεθεί με ένα εκτεταμένο Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών (ΔΕΔ-Μ), το οποίο είναι ένα δίκτυο δρόμων, σιδηροδρόμων, αεροδρομίων και υποδομών ύδρευσης στην ΕΕ _καθώς και αγωγών ενέργειας.
              Ασφάλεια και εγγυήσεις
Η έλλειψη διαθέσιμης ασφάλειας _σσ. βλ. ασυδοσίας αποτελεί επί του παρόντος ένα σημαντικό εμπόδιο που εμποδίζει τις εταιρείες να πραγματοποιούν συναλλαγές και να επενδύουν στην Ουκρανία για να την βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση. Από την πλευρά του, το Ηνωμένο Βασίλειο υπέγραψε μια δήλωση πρόθεσης ασφάλισης κινδύνου πολέμου με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD _ΕΤΑΑ) για να βοηθήσει τις βρετανικές εταιρείες να δραστηριοποιηθούν στην Ουκρανία. Το πρόγραμμα θα παρέχει νέα υποστήριξη για την ενίσχυση της παροχής ασφάλισης έναντι κινδύνων που σχετίζονται με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Οι επενδυτές που επιθυμούν να επενδύσουν στην ανοικοδόμηση στην Ουκρανία θα θέλουν επίσης να διασφαλίσουν ότι οι επενδύσεις τους προστατεύονται από πολιτικούς κινδύνους. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει εθνικοποίηση, περιορισμούς στη μεταφορά κεφαλαίων, κυβερνητική παρέμβαση, ανάκληση αδειών ή μελλοντικές αλλαγές πολιτικής από την κυβέρνηση της Ουκρανίας. Η προστασία από τον πολιτικό κίνδυνο θα είναι σημαντική, καθώς το κράτος παίζει πιο εξέχοντα ρόλο στις εμπορικές σχέσεις στην Ουκρανία από πολλές άλλες δυτικές χώρες. Οι εξελιγμένοι επενδυτές προστατεύουν τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα από τον πολιτικό κίνδυνο μέσω διμερών επενδυτικών συνθηκών (ΔΕΠ) ή πολυμερών επενδυτικών συνθηκών. Η διαιτησία των ΔΕΠ είναι ένα ισχυρό μέσο για την λογοδοσία των χωρών υποδοχής.

                  Χρήση γης και χωροταξία
Η χρήση γης και ο χωροταξικός σχεδιασμός αποτελούν τη βάση των περισσότερων φυσικών πτυχών μιας οικονομίας. Ο προσδιορισμός του τρόπου με τον οποίο οι χερσαίοι πόροι της Ουκρανίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα για την υποστήριξη της ανάκαμψης της χώρας είναι ένα θεμελιώδες ζήτημα που επηρεάζει την ανάπτυξη. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ο τρόπος με τον οποίο η γη κατεχόταν και κατέχεται σήμερα στην Ουκρανία.
Η κατανόηση της ιδιοκτησίας υπό το σοβιετικό σύστημα είναι επίσης σημαντική. Μόλις με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ρωσίας άρχισε η ιδιωτικοποίηση της γης - μέχρι τότε όλοι οι χερσαίοι πόροι ανήκαν στο κράτος. Πρέπει να ληφθούν υπόψη τυχόν εναπομείναντα ζητήματα που έχουν κληρονομηθεί και εάν υπάρχουν ευκαιρίες για πιο δίκαιη κατανομή της γης κατά τη διαδικασία ανοικοδόμησης.
                 Στρατηγικές προμηθειών και σύναψης συμβάσεων
Θα πρέπει να αναπτυχθούν έτσι, ώστε να αντιμετωπιστεί η ανάγκη για ταχύτητα καθώς και η συμμόρφωση με τα κανονιστικά πλαίσια - αλλά το πιο σημαντικό, θα χρειαστεί σημαντική καινοτομία, η οποία θα απαιτήσει την προσεκτική ανάπτυξη συμβατικών πλαισίων. Οι διαδικασίες προμηθειών πρέπει να πληρούν τα υψηλότερα πρότυπα ανοιχτότητας, δικαιοσύνης και διαφάνειας (sic!! σσ. αλλά έχει να κάνει με με τους ανταγωνισμούς των καπιταλιστικών ομίλων για τους οποίους πάντα γίνεται “συμφωνία κυρίων”).
Η υλοποίηση ενός σύνθετου προγράμματος υποδομών απαιτεί υψηλά επίπεδα συνεργατικής εργασίας και πραγματική κατανόηση του τρόπου διαχείρισης συμμαχιών που πρέπει να χειρίζονται και να διαχειρίζονται μεγάλες ποσότητες καινοτόμου έργου. Το Project 13 είναι ένα παράδειγμα μιας προσέγγισης συνεργατικής εργασίας που έχει λειτουργήσει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Βασίζεται σε ένα επιχειρηματικό μοντέλο όπου όλα τα μέρη του έργου, συμπεριλαμβανομένου του πελάτη που αναθέτει την κατασκευή, αποτελούν μέρος της επιχείρησης. Αυτό το μοντέλο υποστηρίζεται από πολυμερείς συμβάσεις της NEC και άλλες στρατηγικές συνεργατικής σύναψης συμβάσεων.
                Κοινές επιχειρήσεις _συνεργασίες
Η ανάπτυξη και η χρήση κοινοπραξιών για μεγάλα προγράμματα υποδομών - και η δομή αυτών των κοινοπραξιών - θα είναι απαραίτητη για την επιτυχία της υλοποίησης. Η συγκέντρωση κοινοπραξιών με τις καλύτερες δυνατότητες για την παράδοση σύνθετων και μεγάλης κλίμακας υποδομών απαιτεί ένα ευρύ φάσμα βασικών παραμέτρων και για να διασφαλιστεί ότι οι κοινοπραξίες έχουν την καλύτερη ευκαιρία να αποδώσουν. Η συγκέντρωση των καλύτερων δυνατοτήτων και των τεχνολογιών γενικής εφαρμογής απαιτεί προσεκτική δομή για να διασφαλιστεί η επιτυχία.
                 Διαχείριση κινδύνων και διαφορών
Λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος και την κλίμακα των πολύπλοκων υποδομών, υπάρχει υψηλός κίνδυνος διαφορών που θα μπορούσαν να καθυστερήσουν τις προσπάθειες ανοικοδόμησης στην Ουκρανία. Η δυνατότητα δημιουργίας μιας ταχείας διαδικασίας εναλλακτικής επίλυσης διαφορών και διαιτησίας για την υποβοήθηση της ανοικοδόμησης και την επιτάχυνση της επίλυσης τυχόν ζητημάτων που προκύπτουν είναι ένας ζωτικός τομέας για εξέταση και ανάπτυξη ιδεών.
Η χρήση δεδομένων και τεχνολογίας, καθώς και έξυπνων μητρώων κινδύνου, θα βοηθήσει στην αποφυγή διαφορών, και η χρήση ανεξάρτητων συμβουλίων έργων μπορεί επίσης να επιταχύνει την επίλυση διαφορών.
                Διαφάνεια και συμμόρφωση
Η διαφάνεια και η συμμόρφωση θα είναι κεντρικής σημασίας για την επίτευξη επιτυχίας στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Χωρίς αυτήν, υπάρχει κίνδυνος διαφθοράς και ο σχετικός κίνδυνος οι επενδυτές και οι κορυφαίες επιχειρήσεις να επιλέξουν να μην συμμετάσχουν στο έργο.
Θα είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι οι οργανισμοί του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένων των υποστηρικτικών χωρών εταίρων, θα αναπτύξουν ώριμα συστήματα διακυβέρνησης ως μέρος δίκαιων και διαφανών διαδικασιών προμηθειών, και ότι όσοι εμπλέκονται στην υλοποίηση νέων υποδομών υπόκεινται σε νόμους περί διαφάνειας και άλλους κανονισμούς για τον μετριασμό του κινδύνου διαφθοράς.

               Βιομηχανικές κατασκευές
Η χρήση βιομηχανικών κατασκευών θα είναι απαραίτητη για την ταχεία παράδοση κατοικιών και υποδομών υψηλής ποιότητας. Ορισμένες χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ και η Αυστραλία, είναι ήδη παγκόσμιοι ηγέτες στη χρήση σύγχρονων μεθόδων κατασκευής και προηγμένων βιομηχανικών κατασκευών - και στην ανάπτυξη συμβατικών πλαισίων που υποστηρίζουν τις βιομηχανικές κατασκευές και καθιστούν τις σύγχρονες μεθόδους κατασκευής εργασίες. Η χρήση μαζικών βιομηχανικών κατασκευών παρέχει επίσης την ευκαιρία για απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές και για μια ριζική αλλαγή στην παραγωγικότητα.
Εργολάβοι από όλο τον κόσμο είναι πιθανό να συμμετάσχουν στην κατασκευή νέων κτιρίων και υποδομών στην Ουκρανία - φέρνοντας μαζί τους διαφορετικές προσεγγίσεις και κουλτούρες σχετικά με την ασφάλεια των κτιρίων.
Η εισαγωγή παγκοσμίου κλάσης προτύπων ασφάλειας κτιρίων σε ουκρανικά έργα μπορεί να βοηθήσει στη διασφάλιση μιας ομοιόμορφης προσέγγισης στην ανακατασκευή, η οποία παρέχει ολοκληρωμένα περιουσιακά στοιχεία που είναι ασφαλή για χρήση, λειτουργία και συντήρηση μακροπρόθεσμα. Η υποστήριξη των βέλτιστων πρακτικών για την ασφάλεια των κτιρίων μπορεί επίσης να αποτελέσει παράγοντα διευκόλυνσης για άλλους βασικούς στόχους της ανακατασκευής στην Ουκρανία - συμπεριλαμβανομένης της απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές.
              Κλιματική αλλαγή
Υπάρχει ανάγκη σχεδιασμού νέων υποδομών με χαμηλότερες εκπομπές άνθρακα και σχεδιασμού, κατασκευής και προσαρμογής των υφιστάμενων υποδομών ώστε να καταστούν πιο ανθεκτικές στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Η χρήση μιας βιομηχανοποιημένης προσέγγισης στο σχεδιασμό και την κατασκευή, και η υιοθέτηση ενός καθεστώτος που προωθεί την ασφάλεια των κτιρίων, θα βελτιώσει σημαντικά το αποτύπωμα άνθρακα των υποδομών της Ουκρανίας - και θα βοηθήσει ταυτόχρονα στον εκσυγχρονισμό της οικονομίας της Ουκρανίας.
            Ανοικοδόμηση
            βιομηχανικής παραγωγής και
            αλυσίδων εφοδιασμού
Η ανασυγκρότηση της βιομηχανικής παραγωγικής ικανότητας της Ουκρανίας, καθώς και των αλυσίδων εφοδιασμού και της εφοδιαστικής που εξυπηρετούν τον μεταποιητικό τομέα, είναι επίσης ύψιστης σημασίας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό επειδή η Ουκρανία διαθέτει μια μεγάλη βιομηχανική βάση που κατασκευάζει σημαντική ποσότητα δομικών υλικών που θα χρειαστούν για την ανοικοδόμηση υποδομών και κατοικιών.
Η μείωση των χρόνων παράδοσης για την εγκατάσταση εγκαταστάσεων παραγωγής και τον επαναπροσδιορισμό μιας βιομηχανοποιημένης προσέγγισης στην παραγωγή εξαρτημάτων και εργοστασιακών κατοικιών θα είναι κρίσιμη.
            Γεωργία, τρόφιμα _φάρμακα
            και συναφείς αλυσίδες εφοδιασμού
Τόσο η γεωργική βιομηχανία στην Ουκρανία όσο και ο φαρμακευτικός τομέας υποστηρίζουν ένα μεγάλο εργατικό δυναμικό και συμβάλλουν σημαντικά στις εξαγωγές της Ουκρανίας. Η βοήθεια προς αυτές τις βιομηχανίες για την ανάκαμψη θα συμβάλει στην παροχή πιο άμεσων εισοδημάτων για την οικονομία της Ουκρανίας.
Κλπ. κλπ. … ___

Πάνω από τη λεία

Η συμμετοχή του Έλληνα πρωθυπουργού στη χτεσινή σύνοδο Ουκρανίας - Νοτιοανατολικής Ευρώπης στην Οδησσό μόνο «τυπική» δεν είναι. Η ελληνική κυβέρνηση είναι από τα ιδρυτικά μέρη της συγκεκριμένης ευρωατλαντικής «πλατφόρμας» και η πρώτη τέτοια σύνοδος διοργανώθηκε το 2023 στην Αθήνα, με στόχο τη «δημιουργία ενός περιφερειακού πλαισίου αλληλεγγύης, με έμφαση στην ασφάλεια και τη στήριξη της Ουκρανίας». Πέρα από την ανανέωση των δεσμεύσεων για στήριξη της Ουκρανίας με πολεμικό υλικό, οι Σύνοδοι αυτές αποτελούν και πεδίο διαπραγμάτευσης για τη διανομή της ιμπεριαλιστικής λείας ανάμεσα στα κοράκια που τροφοδοτούν με κάθε μέσο τη σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία.

Στο επίκεντρο βρίσκεται η «ανοικοδόμηση» της ρημαγμένης από τον πόλεμο χώρας, της οικονομίας και των υποδομών της, με τη συμμετοχή μεγάλων ομίλων από κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ ή συμμάχους του, που αναζητούν επενδυτικές ευκαιρίες πάνω στα συντρίμμια. Υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος του 2024 οι άμεσες ζημιές του πολέμου - πέρα από τις τεράστιες ανθρώπινες απώλειες - ανέρχονταν σε 170 δισ. ευρώ. Το 72% της συνολικής ζημιάς εντοπίζεται στα ανατολικά, σε περιοχές πολύ κοντά στην πρώτη γραμμή. Καθόλου τυχαία, προπομπός της συμμετοχής Μητσοτάκη στη Σύνοδο της Οδησσού ήταν η επίσκεψη του υφυπουργού Εξωτερικών Τ. Χατζηβασιλείου στην Ουκρανία πριν από λίγες μέρες. Μεταξύ άλλων, συμμετείχε στο 1ο ελληνο-ουκρανικό επιχειρηματικό φόρουμ, μαζί με εκπροσώπους μεγάλων ελληνικών εταιρειών της Ενέργειας, των υποδομών, των κατασκευών, των δικτύων, της ασφάλειας και της Υγείας.

Σύμφωνα με το ελληνικό ΥΠΕΞ, στο φόρουμ «παρουσιάστηκαν μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες για την επανεκκίνηση κρίσιμων έργων με δεσμευτική υποστήριξη από την Ελλάδα». Έμφαση δίνεται στην αποκατάσταση των λιμενικών υποδομών από ελληνικούς κατασκευαστικούς ομίλους, καθώς υπολογίζεται ότι πάνω από 400 εγκαταστάσεις έχουν καταστραφεί ή υποστεί ζημιές.

Μια πίτα άνω του 1 δισ. ευρώ περιμένει τα μονοπώλια να την καταβροχθίσουν. Άλλοι τομείς που ενδιαφέρουν το ελληνικό κεφάλαιο είναι οι υποδομές της Υγείας, η «ενεργειακή ασφάλεια», τα ηλεκτρικά δίκτυα και οι ΑΠΕ.

Οι φιλοδοξίες ισχυρών τμημάτων της ελληνικής αστικής τάξης να πάρουν μέρος στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, με τον μανδύα μάλιστα των «ιστορικών δεσμών» λόγω της ομογένειας σε περιοχές της Μαύρης Θάλασσας, πατάνε πάνω σε εκτιμήσεις παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών οργανισμών για το τεράστιο μέγεθος των κεφαλαίων που απαιτούνται. Ενδεικτικά, η πιο πρόσφατη μελέτη «Ταχείας Αξιολόγησης Ζημιών και Αναγκών» που παρουσίασαν η Παγκόσμια Τράπεζα και η ΕΕ για την Ουκρανία, υπολογίζει το συνολικό κόστος της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης στα 506 δισ. ευρώ την επόμενη δεκαετία.

·        Σύμφωνα με την έκθεση, οι πιο άμεσες «ευκαιρίες» για τα μονοπώλια εντοπίζονται στη στέγαση (81 δισ. ευρώ), στις μεταφορές (75 δισ. ευρώ), στην Ενέργεια και την εξορυκτική δραστηριότητα (66 δισ. ευρώ), στο εμπόριο και τη βιομηχανία (62 δισ. ευρώ) και τη γεωργία (53 δισ. ευρώ). Σε πάνω από 12,5 δισ. ευρώ υπολογίζονται τα κεφάλαια που απαιτούνται και για τον καθαρισμό - διαχείριση απορριμμάτων.

·        Για το 2025, η ουκρανική κυβέρνηση σχεδιάζει να δαπανήσει 7,12 δισ. ευρώ από χορηγίες για έργα ανοικοδόμησης σε στέγαση, Εκπαίδευση, Υγεία, Ενέργεια, μεταφορές, αποναρκοθέτηση και πολιτική προστασία. Τα επιπλέον κεφάλαια που θα «κινητοποιήσει» αυτή η κρατική δαπάνη, αγγίζουν τα 10 δισ. ευρώ και για τη διευκόλυνση των επενδυτών η ΕΕ έχει θεσπίσει το Επενδυτικό Πλαίσιο για την Ουκρανία, με πολύ προνομιακούς όρους.

Σ' αυτό το παζάρι συμμετέχει η ελληνική κυβέρνηση, ενώ φροντίζει σταθερά να τροφοδοτεί την κυβέρνηση Ζελένσκι με πολεμικό υλικό, στη σύγκρουση με τον ρωσικό στρατό που συνεχίζεται αμείωτη. Η πρόσφατη επιθεώρηση αμερικανικού κλιμακίου σε αποθήκες πυρομαχικών της χώρας μας, με στόχο την αγορά και μεταφορά τους στην Ουκρανία, αποκαλύπτει ένα μικρό μόνο μέρος της μπίζνας του πολέμου που στήνεται στις πλάτες των λαών.

Αν η πολεμική οικονομία είναι η μια όψη της συσσώρευσης κεφαλαίου που αναζητάει κερδοφόρα διέξοδο στην αλληλοεξόντωση των λαών, οι επενδύσεις στην ανοικοδόμηση των ισοπεδωμένων κρατών είναι η άλλη. Τέτοιες αποστολές αναλαμβάνουν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα για λογαριασμό της αστικής τάξης, σπρώχνοντας ολοένα και περισσότερο τον λαό στη δίνη επικίνδυνων ανταγωνισμών και καταστροφικών πολέμων.