Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως _Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας _Κι όταν σε πήρε το φιλί, Γυναίκα

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!

Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα

Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας
τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας
τώρα που οι μακρινές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα

Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι
τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα
                  Οδυσσέας Ελύτης

天堂的另一半 Το άλλο μισό του ουρανού

·     Η Εύα προήλθε από το πλευρό του Αδάμ…

·     20+ αιώνες αργότερα ο πάλαι ποτέ «Μεγάλος Τιμονιέρης», σε συνέδριο του ΚΚ Κίνας, έκανε μια ανδροκρατική εξίσωση με το “Οι γυναίκες κρατούν το άλλο μισό του ουρανού”.

·     Τον 15^ο αιώνα οι άγγλοι, χρησιμοποιούσαν την λέξη wifman (γυναίκα του άντρα) _ αντί woman

·     Στην αρχαιότητα το περίφημο _αποδιδόμενο στον Πυθαγόρα «πυρ, γυνή και θάλασσα» (τα τρία κακά του κόσμου), με διεθνή καριέρα σε Ευρώπη και Αμερική (Feuerfrau und Meer _ Feuer, Frau und Meer ^Fire woman and sea ^Fuoco donna e mare ^La mer, le feu et la femme, le troisième fléau" κλπ.), ότι δηλ. η δημιουργία του άνδρα συνδέεται με τάξη και φως, ενώ της γυναίκας με χάος και σκοτάδι, έως την έκφραση (κρητική, αλλά με ρίζες πανάρχαιες _βλ. Απολλόδωρου Βιβλιοθήκη) «έχω δυο κοπέλια και τρία κορίτσια».

·     Σε πάπυρο του 1^ου π.Χ. αιώνα διασώζεται επιστολή άντρα προς την έγκυο γυναίκα του: «Εάν πολλά πολλών τέκης, εάν ην άρσενον, άφες, εάν ην θήλεα, έκβαλε»!, γνωστό το “έχω δύο παιδιά και ένα κορίτσι” με την …κόρη, θυγατέρα τσούπρα κλπ. β΄ έως γ΄κατηγορίας

·     Ακόμη πριν λίγα χρόνια η "χαλασμένη" (μη παρθένα) γνώριζε ειρωνεία, χλεύη και τα μύρια όσα, η “jus primae noctis” δικαίωμα της πρώτης νύχτας ή αλλιώς παρθενοφθορία _ αρχαία παράδοση στην οποία όλοι οι ευγενείς άρχοντες, είχαν το δικαίωμα να κάνουν σεξ με οποιανδήποτε από τις υπηκόους τους —ανεξαρτήτως –εννοείται, της θέλησής τους, ακόμη (και κυρίως) με παρθένα νύφη— τη νύχτα του γάμου της. Εμφανίστηκε σαν νομικός όρος στο Βυζάντιο τον 12^ο αιώνα (μάλιστα μπορούσαν να καλέσουν και φίλους τους να πάρουν μέρος στην “τελετή”).
Οι πρώτες γνωστές αναφορές χάνονται στα βάθη των αιώνων σε αυτή τη φεουδαρχική, μισογυνιστική παράδοση εμφανίζεται στη Μεσοποταμία, στο Έπος του Γκιλγκαμές μια σειρά παραμυθιών που αφηγούνται τα κατορθώματα, του βασιλιά της Ουρούκ (με το “δικαίωμα” αν και ο ίδιος ο όρος prima nocta δεν χρησιμοποιείται) και επίσης, σε ιστορίες του Ηρόδοτο (5^ος π.Χ. αιώνα).
Το Prima nocta έγινε γνωστό αφού έπαιξε βασικό ρόλο στην ταινία του Mel Gibson το 1995, Braveheart, επίσης στη δημοφιλή σειρά του HBO Game of Thrones.

·     Να θυμίσουμε και την _γνωστή από χρόνια, ιστορία με το “αργομουνιάτικο” (16^ος αιώνας φόρος χήρας για την "εικαζόμενη αργία των απόκρυφων της") που τον επέβαλαν (αρχικά στην Χίο) οι Τούρκοι κλπ. “πρόθυμοι”, ενώ όταν μία χήρα ήθελε να ξαναπαντρευτεί ήταν υποχρεωμένη να δώσει στον δεύτερο αφέντη -σύζυγό της προίκα (αγριλίκι _agirlik, ή παλικαριάτικο προγαμιαία δωρεά).

·     Και μετά ήρθαν οι γκόμενες: από το ιταλικό gomena (γούμενα, χοντρό παλαμάρι), με το οποίο ο αφέντης "δένει τη γυναίκα για να μην του φύγει" (αν είναι εραστής) … "ο άντρας που πιάνει γκόμενα βάζει θηλιά στο λαιμό του", σε χρήση στη Σμύρνη το 19^ο αιώνα αντικαθιστώντας την παλαιότερη μετρέσα (=ερωμένη).

(1931, του Μιχάλη Σκουλούδη)
 Άντε ρε μόρτη ρε Πειραιώτη με τ' άσπρο ζουναράκι σου και με τον κόφτη, μ' αυτή την τόση τη λεβεντιά σου ποτέ δεν λείπει γκόμενα από κοντά σου.

Δείτε Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας (πύλη)

10άδες οι σύγχρονες φράσεις και παροιμίες _ρήσεις άκρως μειωτικές για τη γυναίκα …πχ. "Η γυναίκα άμα παντρευτεί και το μουλάρι άμα σαμαρωθεί, φαίνονται οι πληγές τους", "Η γυναίκα είναι κόλλα και γυρεύει από όλα", "Ο αέρας και η γυναίκα δεν κλειδώνονται" κ.ά.
Να προσθέσω και τα κωμικοτραγικά της δικής μου εποχής στο στρατό… με εκείνο το “εντός–εκτός–ντο” (ποτέ δεν κατάλαβα εκείνο το «ντο», φαντάζομαι πως αποτελεί μια ακόμη αμερικανιά, ίσως από το «do it”!) παρέα με το σεξιστικό “όσο πιο βαθειά, τόσο πιο καλά”, που συνόδευε τα “λαγουδάκια” (γνωστό καψόνι εκείνα τα χρόνια)…

·       Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία (Διογένης _Κυνικός φιλόσοφος)

·       Το θήλυ έχει το βουλητικόν αλλ’ άκυρον. – Η γυναίκα θέλει αλλά δεν μπορεί (Αριστοτέλης)

·       Ένδον μένουσαν την γυναίκα είναι χρεών εσθλήν, θύρασι δ’ αξίαν του μηδενός – Η γυναίκα πρέπει να είναι ικανή για όλα μες στο σπίτι και για τίποτα έξω από την πόρτα (Ευριπίδης)

·       Γυναικός εσθλής εστι σώζειν οικίαν – Καθήκον της καλής γυναίκας είναι να σώζει το σπίτι της (Μένανδρος)

·       Ουκ έστιν ούτε τείχος ούτε χρήματα ούτ’ άλλο δυσφύλακτον ουδέν ως γυνή –   Δεν υπάρχει τείχος ούτε απόκτημα που να φυλάγεται πιο δύσκολα από τη γυναίκα (Ευριπίδης στη Δανάη)

·       Οίκον μεν πρώτιστα γυναίκά τε βούν τ᾽ αροτήρα, κτητήν ου γαμετήν –   Πρώτα απ᾽ όλα να πάρεις σπίτι, βόδι για όργωμα, γυναίκα –αγορασμένη, όχι με γάμο (Ησίοδος  – Έργα και Ημέραι)

·       Η ζωή μιας γυναίκας είναι η διαρκής αναζήτηση ενός αφέντη (Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι)

·       Η γυναίκα ήταν η δεύτερη γκάφα του Θεού (Νίτσε)

·       Όλα τα ζώα είναι λυπημένα μετά την ερωτική πράξη, εκτός από τη γυναίκα και τον κόκορα (Κλαύδιος Γαληνός - ο σπουδαιότερος Έλληνας γιατρός της Αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη)

·       Διαβάζουμε στον Ραμπελέ πώς ο διάβολος τράπηκε σε φυγή όταν η Γυναίκα του έδειξε το αιδοίο της (Φρόυντ)

·       Οι γυναίκες έχουν ένα υπέροχο ένστικτο για τα πράγματα. Μπορούν να ανακαλύψουν τα πάντα εκτός από το προφανές (Όσκαρ Ουάιλντ)

·       Η τέλεια γυναίκα: θηλυκή, ακριβή, σέξι, ψυχρή, αλλά πάντως σίγουρα διαθέσιμη, δοθέντων των κατάλληλων συνθηκών και χρημάτων (Helmut Newton, γνωστός Γερμανός φωτογράφος)

·       Η γυναίκα είναι το τελευταίο πράγμα που έκανε ο Θεός. Αναγκάστηκε να την φτιάξει Σάββατο βράδυ. Η κούραση είναι εμφανής (Αλέξανδρος Δουμάς υιός)

·       Στην Ελλάδα, όλες οι ώριμες σεξουαλικά γυναίκες λέγονται γκόμενες. Οι ανώριμες, είναι τα μανούλια (Δημήτρης Πουλικάκος στην ταινία Άρπα Κόλλα)

🔶  Ο _πάντα, αντρικός χαρακτηρισμός «έτερο ήμισυ» σε ένα ζευγάρι, ορίζεται ως μερίδα | μέρισμα κυριαρχίας, εκφερόμενος από την πλευρά του άνδρα και ουδέποτε αντίστροφα, όπως και το “διεθνές” male / female, man / woman.

🔶  Ο ανατρεπτικός ιρλανδός James Joyce αποτυπώνει τη διαφορά των δύο φύλων έτσι: Men are governed by lines of intellect – women: by curves of emotion _«Οι άνδρες διέπονται από γραμμές νοημοσύνης, οι γυναίκες από καμπύλες συναισθημάτων».

🔶  Η μαύρη αμερικανίδα ακτιβίστρια -επαναστάτρια για την εποχή της, Rosa Parks θα πει: “Ήξερα ότι κάποιος έπρεπε να κάνει το πρώτο βήμα και αποφάσισα να μην κουνηθώ από τη θέση μου” _ “Ο ρατσισμός είναι ακόμα μαζί μας. Αλλά είναι στο χέρι μας –με πολύ αγώνα, να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας για αυτό που θα συναντήσουν και, ελπίζουμε, να το ξεπεράσουμε” _ “Οι διαφορές φυλής, φύλου εθνικότητας ή θρησκείας δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για να καταπατούνται δικαιώματα” κά.

Η Ρόζα Παρκς υπήρξε έγχρωμη μοδίστρα που έγραψε ιστορία όταν, το 1955, στην ρατσιστική Αλαμπάμα, αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό, αντιστεκόμενη στην πολιτική φυλετικού διαχωρισμού των ΗΠΑ που απαιτούσε από τους “νέγρους-ες” να μην κάθονται, αλλά να απομονώνονται στο πίσω μέρος του λεωφορείου

🔶  Η Dame Daphne du Maurier (Lady Browning) ^Women want love to be a novel -Men, a short story _«Οι γυναίκες θέλουν η αγάπη να είναι μυθιστόρημα, οι άνδρες σύντομο διήγημα».

🔶  Ο εκπατρισμένος Βρετανός μυθιστοριογράφος, ποιητής, θεατρικός κλπ. Lawrence Durrell στη νουβέλα του Justine θα το δει ως εξής ^There are only three things to be done with a woman. You can love her, suffer for her, or turn her into literature _«Υπάρχουν μόνο τρία πράγματα που μπορείς να κάνεις με μια γυναίκα. Μπορείς να την αγαπήσεις, μπορείς να υποφέρεις για αυτήν, ή μπορείς να την μετατρέψεις σε λογοτεχνία».

🔶  Η οπτική της αμερικανίδας συγγραφέως, δοκιμιογράφου, σκηνοθέτριας και ακτιβίστριας Susan Sontag, με το “What is most beautiful in virile men is something feminine; what is most beautiful in feminine women is something masculine. «Αυτό που είναι πιο όμορφο στους άνδρες είναι κάτι θηλυκό. Αυτό που είναι πιο όμορφο σε μια γυναίκα είναι κάτι αρσενικό».

🔶  Κλείνουμε τη μακρά εισαγωγή με τον διάσημος Βραζιλιάνο συγγραφέας Paulo Coelho (βιβλιο “11 Minutos” _11 λεπτά): Todas as mulheres têm uma percepção muito mais desenvolvida do que os homens. Suprimidos por tantos milênios, eles acabaram desenvolvendo um sexto sentido, contemplação e amor. E isso é algo que temos dificuldade em aceitar como parte de nossa sociedade. ^«Όλες οι γυναίκες έχουν μια αντίληψη πολύ πιο ανεπτυγμένη από τους άνδρες. Καταπιεσμένες για τόσες χιλιετίες, κατέληξαν να αναπτύξουν μια έκτη αίσθηση, στοχασμό και αγάπη. Και αυτό είναι κάτι που δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε ως μέρος της κοινωνίας μας».

Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας η 8η του Μάρτη.
Μέρα αγώνα για την κατάκτηση της ισοτιμίας και χειραφέτησης των εργατριών, των γυναικών από τ' άλλα λαϊκά στρώματα, έτσι όπως καθιερώθηκε από τη Β` Διεθνή Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών, στην Κοπεγχάγη το 1910.
Και καθιερώθηκε στη μνήμη των εργατριών από τα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, που ο αγώνας τους, για μείωση των ωρών εργασίας και εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών, στις 8 του Μάρτη 1857, πνίγηκε στο αίμα.

Στα 166 χρόνια από τότε, το εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα μπορεί να είχε κατακτήσεις, μα οι αιτίες των προβλημάτων των απλών ανθρώπων του μόχθου, αλλά και της ανισοτιμίας των γυναικών, συνεχίζουν να υπάρχουν, να αναπαράγονται, στις συνθήκες της εντεινόμενης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Έτσι σήμερα, οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στη χώρα μας και όχι μόνο, που παράγουν μαζί με τους άνδρες τον κοινωνικό πλούτο, βρίσκονται σε χειρότερη θέση, στην ίδια ώρα που η ολιγαρχία συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερα πλούτη, κλέβοντας το μόχθο των εργαζομένων.
Οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων της χώρας μας είναι τα μεγαλύτερα θύματα της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, των επιπτώσεων των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και, γενικά, γίνονται πρώτες το δοκιμαστήριο της εφαρμογής κάθε αντιλαϊκής επιλογής.

“Γυναικείο Ζήτημα”

Η θέση της γυναίκας σε κάθε κοινωνία, αλλά και η σχέση της με την κοινωνικοπολιτική πάλη, έγινε αντικείμενο μελέτης των κλασικών του Μαρξισμού.
Το ενδιαφέρον τους για το «Γυναικείο Ζήτημα» πήγαζε από την επιδίωξη τους να μελετούν κάθε κοινωνικό ζήτημα, αναπτύσσοντας την κοσμοθεωρία και καθοδηγώντας την επαναστατική δράση της εργατικής τάξης και των λαϊκών μαζών. Είναι χαρακτηριστικό το κλασικό έργο του Ενγκελς «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους», στο ολόπλευρο φώτισμα όλων των πτυχών των σχέσεων και των αντιθέσεων ανάμεσα στα δύο φύλα, της ταξικής τους καταβολής και της προοπτικής οριστικής λύσης τους στον κομμουνισμό, στο κοινωνικοοικονομικό σύστημα που θα απελευθερώσει πραγματικά τη γυναίκα.
Μόνο με το πέρασμα από το μικρό σπιτικό στο συλλογικό νοικοκυριό μπορεί να πάψει πλέον να αποτελεί σκλάβα του σπιτιού και να αναλώνει τις δυνάμεις της σε πράγματα που την περιορίζουν, στενεύουν τους ορίζοντές της και την οδηγούν στην καθυστέρηση.

«Πρώτος αυτός», γράφει ο Φ. Ενγκελς στο βιβλίο του «Αντι-Ντίρινγκ», αναφερόμενος στον Φουριέ, «διατύπωσε τη σκέψη ότι ο βαθμός χειραφέτησης της γυναίκας στην κάθε δοσμένη κοινωνία αποτελεί το φυσικό μέτρο της γενικότερης χειραφέτησης» ⁽¹⁾.

 

Δημοσιεύουμε στη συνέχεια ορισμένα χαρακτηριστικά και επίκαιρα αποσπάσματα από έργα του Λένιν για το «Γυναικείο Ζήτημα».

Μακρύς ο δρόμος...

Ο Λένιν στο άρθρο του «Η μεγάλη πρωτοβουλία» αναφέρει:
«Πάρτε τη θέση της γυναίκας. Κανένα δημοκρατικό κόμμα στον κόσμο σε καμία από τις προχωρημένες αστικές δημοκρατίες δεν έκανε από αυτή την άποψη μέσα σε ολόκληρες δεκαετίες ούτε το ένα εκατοστό από όσα κάναμε εμείς στον πρώτο κιόλας χρόνο της εξουσίας μας. Δεν αφήσαμε, με την πραγματική σημασία της λέξης, πέτρα πάνω στην πέτρα από τους αισχρούς εκείνους νόμους για την ανισοτιμία της γυναίκας, για τους περιορισμούς στα διαζύγια, για τις απαίσιες διατυπώσεις που περιβάλλανε το διαζύγιο, για τη μη αναγνώριση των εξώγαμων παιδιών, για την αναζήτηση των πατεράδων τους κτλ., νόμους που τα υπολείμματά τους είναι πάρα πολλά σε όλες τις πολιτισμένες χώρες, προς αίσχος της αστικής τάξης του καπιταλισμού. Εχουμε χιλιάδες φορές το δικαίωμα να είμαστε περήφανοι για όσα κάναμε σ' αυτό τον τομέα. Οσο πιο παστρικά όμως καθαρίζουμε το έδαφος από τη σαβούρα των παλιών αστικών νόμων και θεσμών, τόσο πιο ξεκάθαρο γίνεται για μας ότι πρόκειται μονάχα για το ξεκαθάρισμα του εδάφους πριν από την ανοικοδόμηση, όχι όμως ακόμη και για την ίδια την ανοικοδόμηση.
Η γυναίκα εξακολουθεί να είναι σκλάβα του σπιτιού, παρ' όλους τους απελευθερωτικούς νόμους, γιατί την πιέζει, την πνίγει, την αποβλακώνει, την ταπεινώνει το μικρό σπιτικό νοικοκυριό, που την καρφώνει στην κουζίνα και στα παιδιά και σπαταλά την εργατική της δύναμη σε μια δουλιά μέχρι εξωφρενισμού μη παραγωγική, τιποτένια, εκνευριστική, αποβλακωτική, βασανιστική. Η πραγματική απελευθέρωση της γυναίκας, ο πραγματικός κομμουνισμός θα αρχίσει μόνο εκεί και τότε, όπου και όταν αρχίσει η μαζική πάλη (καθοδηγούμενη από το προλεταριάτο που κατέχει την κρατική εξουσία) ενάντια σ' αυτό το μικρό σπιτικό νοικοκυριό, ή πιο σωστά η μαζική ανασυγκρότησή του σε μεγάλο σοσιαλιστικό νοικοκυριό.
(...) Οι κοινές εστίες φαγητού, οι βρεφικοί σταθμοί, οι παιδικοί κήποι - να τα δείγματα αυτών των φιντανιών, να τα απλά, τα καθημερινά μέσα που δεν έχουν τίποτε το πομπώδες, το μεγαλόστομο, το πανηγυρικό και που στην πράξη είναι ικανά να ελαττώσουν, να εξαλείψουν την ανισοτιμία της με τον άντρα, σ' ό,τι αφορά το ρόλο της στην κοινωνική παραγωγή και στην κοινωνική ζωή. Τα μέσα αυτά δεν είναι καινούρια, έχουν δημιουργηθεί (όπως όλες γενικά οι υλικές προϋποθέσεις του σοσιαλισμού) από το μεγάλο καπιταλισμό, όμως μέσα στο καπιταλιστικό καθεστώς κατάντησαν πρώτο, κάτι το σπάνιο, δεύτερο - πράγμα ιδιαίτερα σπουδαίο - έγιναν μικρεμπορικές επιχειρήσεις, με όλες τις χειρότερες πλευρές της κερδοσκοπίας, του κέρδους, της απάτης, της νοθείας, είτε κατάντησαν "ακροβατισμοί της αστικής φιλανθρωπίας", που οι καλύτεροι εργάτες με το δίκιο τους τη μισούσαν και την περιφρονούσαν» ⁽²⁾.

Σε άλλο σημείο σημειώνει: «Ελάχιστοι άντρες, ακόμα και προλετάριοι, σκέπτονται πόσο μπορούν να αλαφρώσουν απ' τα βάρη και τις φροντίδες τις γυναίκες ή και να τις απαλλάξουν ολότελα, αν έστεργαν να συνδράμουν στη "γυναικεία δουλιά". Αλλά όχι, γιατί αυτό αντίκειται, βλέπετε, "στα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια του άντρα". Ο άντρας θέλει να έχει την ανάπαυση και την άνεσή του. Σπιτική ζωή της γυναίκας είναι να θυσιάζει τον εαυτό της για χιλιάδες τιποτένια μικροπράγματα. Το παλιό δικαίωμα της κυριαρχίας του άντρα εξακολουθεί να ζει με συγκαλυμμένη μορφή. Αντικειμενικά η δούλα του τον εκδικείται γι' αυτό, επίσης με συγκαλυμμένη μορφή: η καθυστέρηση της γυναίκας, η μη κατανόηση των επαναστατικών ιδανικών του άντρα, μειώνει τη ζωτικότητα και την αποφασιστικότητά του για αγώνα» ⁽³⁾ .

“Χειραφέτηση των γυναικών” και ταξική πάλη

Ο Λένιν σε συζήτησή του με την Κλάρα Τσέτκιν, μπροστά στην προετοιμασία για το 3ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, αναφέρει: «Στις θέσεις θα πρέπει να τονίζεται έντονα ότι η πραγματική απελευθέρωση των γυναικών είναι δυνατή μόνο στον κομμουνισμό. Πρέπει να ξεκαθαριστεί σε βάθος το ζήτημα της αδιάρρηκτης σχέσης ανάμεσα στη θέση της γυναίκας, σαν ανθρώπου και μέλους της κοινωνίας, και στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Ετσι θα ξεχωρίσουμε καλά από το αστικό κίνημα για τη "χειραφέτηση της γυναίκας". Αυτό θέτει επίσης τις βάσεις για την εξέταση του γυναικείου ζητήματος σαν μέρος του κοινωνικού, εργατικού ζητήματος, πράγμα που μας επιτρέπει να το συνδέουμε σταθερά με την προλεταριακή ταξική πάλη και επανάσταση... Σ' αυτό συνίσταται η σημασία του γυναικείου κινήματος για την ταξική πάλη του προλεταριάτου και το ιστορικό δημιουργικό του καθήκον: την οικοδόμηση της κομμουνιστικής κοινωνίας».

Παρακάτω υπογραμμίζει την αναγκαιότητα της ειδικά σχεδιασμένης δουλιάς για τις γυναίκες: «Η άρνηση της αναγκαιότητας ειδικών οργάνων για τη δουλιά μας ανάμεσα στις πλατιές μάζες γυναικών είναι μια απ' τις εκδηλώσεις της αρκετά ριζωμένης και πολύ ριζοσπαστικής θέσης των "ακριβών μας φίλων" από το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα.(...) Πώς τα βγάζουν πέρα κάτι τέτοιοι τηρητές των "καθαρών αρχών" με τις αναγκαιότητες που μας επιβάλλονται ιστορικά στην επαναστατική μας πολιτική; Ολοι οι συλλογισμοί αυτοί γίνονται σκόνη μπροστά στην αδυσώπητη αναγκαιότητα: δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τη δικτατορία του προλεταριάτου χωρίς τα εκατομμύρια των γυναικών, δεν μπορούμε χωρίς αυτές να επιτελέσουμε το έργο της κομμουνιστικής ανοικοδόμησης. (...) Γι' αυτό είναι ολότελα σωστό που προωθούμε αιτήματα προς όφελος των γυναικών. Δεν είναι αυτό μίνιμουμ πρόγραμμα, δεν είναι πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων με σοσιαλδημοκρατικό πνεύμα, με το πνεύμα της 2ης Διεθνούς. (...) Τα δικαιώματα και τα κοινωνικά μέτρα που διεκδικούμε για τη γυναίκα από την αστική κοινωνία είναι απόδειξη ότι καταλαβαίνουμε τη θέση και τα συμφέροντα των γυναικών και ότι θα τα λάβουμε υπόψη στη δικτατορία του προλεταριάτου. Φυσικά όχι με καταπραϋντικά μέτρα κηδεμονίας. Οχι, φυσικά, όχι έτσι, αλλά σαν επαναστάτες που καλούν τις γυναίκες σαν ισότιμες να δουλέψουν οι ίδιες για την αναδιοργάνωση της οικονομίας και του ιδεολογικού εποικοδομήματος» ⁽⁴⁾

Στον ταξικό αγώνα

με τ' άλλο φύλο

Σήμερα ο καπιταλισμός προβάλλει ως «σύγχρονο» επίτευγμά του την εξασφάλιση δήθεν της ισότητας ανδρών-γυναικών. Τα «πρότυπα» γυναικών, που στα πλαίσιά του κατακτούν την «ισότητα» τους και «διαφημίζουν» την «ανεξαρτησία» τους είναι αυτό της «γυναίκας - επιχειρηματία», δηλαδή της γυναίκας που «χειραφετήθηκε» γιατί εκμεταλλεύεται εργαζόμενους, ή της γυναίκας που η κοινωνικοοικονομική ή και πολιτική της δραστηριότητά συμβάλλει στην αναπαραγωγή και διαιώνιση των σχέσεων εκμετάλλευσης. Προβάλλει ως «αξία» την ικανότητα της γυναίκας να χρησιμοποιεί τα ιδιαίτερα φυλετικά χαρακτηριστικά της τα οποία υποτίθεται τη «χειραφετούν» από το «ανταγωνιστικό» ανδρικό φύλο αφού της παρέχουν οικονομική ανεξαρτησία, ή της γυναίκας του καπιταλιστή που στα πλαίσια της «οικογένειας» διαφημίζει το «φιλάνθρωπο» πρόσωπο της απάνθρωπης κοινωνίας. Το πρότυπο του «θηλυκού επιχειρηματία», της εκμετάλλευσης των φυλετικών χαρακτηριστικών, ή της φιλάνθρωπης αστής, είναι οι χειρότερες μορφές υποδούλωσης στη σαπίλα της αντίδρασης των επιχειρηματιών και της εξουσίας τους για τη συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών.

Τα προβλήματα της ανεργίας, της κατώτερης αμοιβής, της σύνταξης, της καταπίεσης από την ενασχόληση με το άχαρο νοικοκυριό, της επιβολής του ρόλου της αποκλειστικής ενασχόλησης με ό,τι η καπιταλιστική κοινωνία απεχθάνεται να αντιμετωπίσει, όπως π.χ η παροχή προνοιακών υπηρεσιών, θα αρχίσουν να αντιμετωπίζονται μόνο μέσα από την κοινή πάλη γυναικών και ανδρών των λαϊκών στρωμάτων, στο δικό τους κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης, κόντρα στις επιδιώξεις, στην πολιτική και την εξουσία της πλουτοκρατίας. Μόνο έτσι θα ανατρέψουν την πραγματικότητα της σκλαβιάς και της διπλής καταπίεσης, για να κάνουν μαζί την «έφοδο στον ουρανό», κατακτώντας το δικό τους μέλλον, με το πέρασμα από «το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της ελευθερίας».

¹. Κ. Μαρξ και Φ. Ενγκελς, Απαντα, ρ εκδ., τ. 20, σελ. 270-271
². Β. Ι. Λένιν, Απαντα, τ. 39, σελ. 23-25
³. Αναμνήσεις για τον Β. Ι. Λένιν, ρ. εκδ., τ. 5, 1970, σελ. 37-39
⁴. Αναμνήσεις για τον Β. Ι. Λένιν, ό.π.

Η 8η Μάρτη _Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
είναι μέρα που ανήκει σε σένα,
γιατί είναι αφιερωμένη σε όλες τις αγωνίστριες της ζωής

Προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη _European Train Control System –ETCS και άλλα τινά

Ενώ μετά την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη 10άδες οικογένειες νέων παιδιών μετρούν τις πληγές τους (57 οι νεκροί, ταυτοποιήθηκαν οι 36, συνεχίζονται οι έρευνες) οι άθλιοι αστοί κονδυλοφόροι _κατ’ ευφημισμό “δημοσιογράφοι” παίζουν τα δικά τους αποπροσανατολιστικά παιχνίδια.

Τα είδαμε και τα ακούσαμε όλα! με δήθεν επιστημονικές προσεγγίσεις που ούτε οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν …από το μήκος φρεναρίσματος του τραίνου, μέχρι τα διάφορα “μάζα x επιτάχυνση βαρύτητας” (!!) “νόμος αδρανείας _Newton's law of inertia”, με κλου πως αυτά συνέβαιναν μόνο στην κομμουνιστική Βουλγαρία (!!!) –και δώσ’ του διαγράμματα και παραδιαγράμματα.

Και όπως πάντα κύριος υπεύθυνος το “ανθρώπινο λάθος”  _σε βαθμό κακουργήματος ο σταθμάρχης, που μάλιστα ήταν πρώην αχθοφόρος …άρα “άσχετος”.!

Στο “σύντομο” αυτό δημοσίευμα, δε θα σταθούμε στο χρονικό, με τους πραγματικούς και ηθικούς του αυτουργούς αυτό το έχει καλύψει _και θα συνεχίσει ο Ριζοσπάστης και ο 902. Θα κάνουμε μια προσπάθεια, μέσα από εκλαϊκευμένη παρουσίαση “τεχνικών” ζητημάτων να δώσουμε απαντήσεις σε αυτά που κρύβουν επιμελώς κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση _το Τσιπρέικο γενικώς, τα αστικά ΜΜΕ και ΜΚΔ

(συνειρμικά _1990)
Λονδίνο, απόγευμα βράδυ στο εναέριο τραίνο χαζεύαμε τα Docklands _οι πρώην αποβάθρες παλαιότερα μέρος του λιμανιού - το μεγαλύτερο του κόσμου κάποτε. Φτώχεια καταραμένη, η “ανάπλαση” μόλις είχε ξεκινήσει. Ακολούθησε πακτωλός χρημάτων σε μεγάλους καπιταλιστικούς ομίλους που απαλλάσσονταν από φόρους οδηγώντας σε μια ελιτίστικη έκρηξη ακινήτων πολυτελείας στην περιοχή.
Από ένα εναέριο τραίνο με 3 βαγόνια _εμείς καθόμαστε στο μεσαίο απολαμβάναμε το σούρουπο, όταν ξαφνικά …ο οδηγός εγκατέλειψε το “πιλοτήριο” και μας έπιασε την κουβέντα! Κρύος ιδρώτας μας έλουσε –τρελός είναι σκεφτήκαμε. Και ώ του θαύματος χωρίς “πιλότο” τα τρενάκι έκανε τη στάση του, ανοιγόκλεισε πόρτες, πήρε κι άφησε επιβάτες και συνέχισε προς το τέρμα.

Οι "αποβάθρες" σήμερα μετά την "ανάπλαση"

 Ήταν το πρώτο driverless _χωρίς οδηγό που γνωρίσαμε, πρόγονο των σημερινών GoA3 _GoA4 (GoA3+) UITP για σιδηροδρόμους μεγάλης κλίμακας επιβατών και εμπορευμάτων που σήμερα κατακλύζουν τον κόσμο με πρωταθλήτρια την αχανή ηπειρωτική Κίνα (το 2022 παρουσιάστηκε ένα που “πετούσε” με 300 χλμ/ω!) και σχεδόν όλη την Ευρώπη (Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία Ελβετία, Ισπανία κλπ) Βραζιλία, ΗΠΑ, Ινδονησία, Χιλή, Μεξικό, Βενεζουέλα, Ιαπωνία, Πακιστάν, Καναδάς, Ινδία, Κορέα, Ρωσία, Τουρκία, Αυστραλία …

Και απ΄ότι έχει γίνει γνωστό driverless συρμοί με υψηλής τεχνολογίας συστήματα που θα διασφαλίζουν την απρόσκοπτη και ασφαλή λειτουργία τους βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη αναφορικά με τη νέα Γραμμή 4 του Μετρό, όπου 20+ αυτόματοι συρμοί χωρίς οδηγό θα μας πηγαίνουν Άλσος Βεϊκου Γουδή σε 17,5λ και εμάς τους Καισαριανιώτες σε 11λ (14λ Πανεπιστημιούπολη)

🚅  Τότε ήταν στα σπάργανα οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο …όπως εμείς είχαμε τον 🚂  ΣΕΚ (σιδηρόδρομοι ελληνικού κράτους) οι άγγλοι είχαν την (κρατική) British Transport Commission (προτού γίνει Railtrack) οι ιταλοί τις Ferrovie dello Stato (πριν μεταβληθούν σε SpA –ανώνυμη εταιρεία) οι γερμανοί την  Deutsche Bundesbahn –μετέπειτα Deutsche Bahn AG, οι γάλλοι την Société nationale des chemins de fer français (νυν Réseau ferré de France και 4-5 ακόμη) κλπ 

Πίσω από κάθε τραγωδία

Τα τελευταία νέα χτες αργά τη νύχτα… “Ανεβαίνει ο αριθμός των νεκρών από τη σύγκρουση τρένων στα Τέμπη. Οι νεκροί ανέρχονται στους 44, εκ των οποίων οι 7 σοροί είναι απανθρακωμένες. Επίσης, στο νεκροτομείο της Λάρισας έχουν μεταφερθεί και 17 σακούλες με ανθρώπινα μέλη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, 12 σοροί μπορούν να αναγνωριστούν, όμως για τις υπόλοιπες 32 θα χρειαστεί ταυτοποίηση με DNA. Πηγές της Πολιτικής Προστασίας αναφέρουν ότι δεν αποκλείεται να βρεθούν 2-3 σοροί ακόμη, ωστόσο υπάρχει περίπτωση κάποιες να μην βρεθούν ποτέ λόγω εξαΰλωσής τους”.
Σήμερα το μεσημέρι σύμφωνα με την προϊσταμένη της ιατροδικαστικής υπηρεσίας Λάρισας οι νεκροί έχουν φτάσει πλέον τους 57…

Δεν παριστάνω τον ειδικό πραγματογνώμονα αλλά τουλάχιστον και λόγω επαγγέλματος δε μασάω τα λεγόμενα του κάθε π@π@ρ@ _εξάλλου τα πορίσματα τα βγάζουν οι ίδιοι που σχεδιάζουν και έχουν πάντα ταξικό πρόσημο

Οι πολιτικές τους μας σκοτώνουν...

“Privatize-se tudo, privatize-se o mar e o céu, privatize-se a água e o ar, privatize-se a justiça e a lei, privatize-se a nuvem que passa, privatize-se o sonho, sobretudo se for diurno e de olhos abertos. E finalmente, para florão e remate de tanto privatizar, privatizem-se os Estados, entregue-se por uma vez a exploração deles a empresas privadas, mediante concurso internacional. Aí se encontra a salvação do mundo... e, já agora, privatize-se também a puta que os pariu a todos." 

Ιδιωτικοποιήστε τα πάντα, ιδιωτικοποιήστε τη θάλασσα και τον ουρανό, ιδιωτικοποιήστε το νερό και τον αέρα, τη δικαιοσύνη και το νόμο, το σύννεφο που περνά, το όνειρο, ειδικά αν είναι μέρα και τα μάτια ανοιχτά. Και τέλος, κορωνίδα των, ιδιωτικοποιήστε τα κράτη, παραδώστε την εκμετάλλευσή τους σε ιδιωτικές εταιρείες, μέσω διεθνούς διαγωνισμού. Εκεί βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου... και, παρεμπιπτόντως, ιδιωτικοποιήστε την πουτάνα τη μάνα που τους γέννησε όλους.
   José Saramago

“με απλά λόγια_Να σου πω μια Ιστορία για το…
Ευρωπαϊκό Σύστημα Ελέγχου Αμαξοστοιχιών (European Train Control System -ETCS) _διαβίβαση στον μηχανοδηγό πληροφοριών αλλά και έλεγχος τήρησης της επιτρεπόμενης ταχύτητας.

1. «Ανάταξη _Αναβάθμιση του συστήματος Σηματοδότησης-Τηλεδιοίκησης και Αντικατάστασης 70 Αλλαγών Τροχιάς, σε Εντοπισμένα Τμήματα του Άξονα Αθήνα- Θεσσαλονίκη- Προμαχώνας» (Α.Σ 717) . Σύμβαση που δεν εφαρμόστηκε (εκτός από το μικρό τμήμα ~95km Τιθορέα – Δομοκός. Το έργο συγχρηματοδοτήθηκε από Εθνικούς πόρους (~50%) και την ΕΕ, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014 – 2020, με τη σύμβαση 717 σε άμεση διεπαφή με την προμήθεια 10005, εγκατάστασης ETCS.

Το σύστημα αφορά στην αυτόματη προστασία των  συρμών και αποτελείται από δύο υποσυστήματα, το Σύστημα Συρμού και το Σύστημα Γραμμής, τα οποία επιτρέπουν: 1α. Τη συνεχή επιτήρηση της μέγιστης επιτρεπόμενης ταχύτητας των συρμών.
1β  Αυτόματη προστασία έναντι παραβιάσεων ταχύτητας με εφαρμογή πέδησης (λειτουργίας ή alarm “ανάγκης”), καθώς και την αυτόματη ακινητοποίηση του συρμού, σε περίπτωση (πχ.) παραβίασης του κόκκινου.
1γ, Απεικόνιση των ενδείξεων των φωτοσημάτων στο θάλαμο μηχανοδήγησης με χρήση ηλεκτρονικών μονάδων γραμμής LEU (Lineside Electronic Units) και ραδιοφάρων (Εurobalises).

2. Το Γενάρη του 2021 η ΕΡΓΟΣΕ ενέκρινε παράταση της διάρκειας του έργου κατά 16 μήνες, καθώς κατά το στάδιο υλοποίησης, όπως ανέφερε “προέκυψαν ανάγκες επιπλέον εργασιών για την ολοκλήρωση του” _δηλ. σσ. νέας “μασατούγκας” με νέα σύμβαση, 13.320.240 €. (αρχική σύμβαση 41,3 εκατ.€).
Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ, είχε δηλώσει τότε  ότι “στόχος μας είναι η ολοκλήρωση των έργων εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας στο συντομότερο δυνατό χρόνο, πάντα όμως με απόλυτη προσήλωση στους όρους αρτιότητας, ποιότητας και ασφάλειας των μεταφορών. Προς αυτή την κατεύθυνση αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες και προχωρούμε χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις όλες τις απαραίτητες διαδικασίες”.

3. Αφού επί 14+ μήνες δεν έγινε ουσιαστικά τίποτα και στις 27-Απρ-2022, ο τότε πρόεδρος της Επιτροπής ETCS, υπέβαλε αιφνιδίως παραίτηση, στέλνοντας επιστολή στη διοίκηση της ΕΡΓΟΣΕ, καταγγέλλοντας “μη τήρηση των συμβάσεων για τα βελτιωτικά έργα στην ασφάλεια των σιδηρογραμμών” την _“τραγική κατάσταση στο σιδηροδρομικό δίκτυο” και κυρίως “τα κενά ασφαλείας όσον αφορά την τέλεση των δρομολογίων”, “καθυστερήσεις, κακοδιαχείριση συμβάσεων” ότι υφίσταται συγκεκριμένο τμήμα του δικτύου, στο οποίο θα γίνεται “κυκλοφορία τρένων με 200 km/h, χωρίς σε αυτό να υπάρχει καμία ένδειξη της κατάστασης της γραμμής, ακόμα και θραύση αυτής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ασφάλεια κυκλοφορίας των τρένων”.

(σ.σ.)
Το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Σύστημα Ελέγχου Τρένων (ETCS) είναι στοιχείο σηματοδότησης και ελέγχου του Ευρωπαϊκού Συστήματος Διαχείρισης Σιδηροδρομικής Κυκλοφορίας (ERTMS), δηλ. αντικατάσταση των παλαιών συστημάτων προστασίας τρένων, που έχει σχεδιαστεί για να αντικαταστήσει τα πολλά ασύμβατα συστήματα ασφαλείας που χρησιμοποιούνται, υιοθετήθηκε και εκτός Ευρώπης _ουσιαστικά επιλογή παγκόσμιας πλέον εφαρμογής. Από τεχνική άποψη είναι ένας τύπος θετικού ελέγχου αμαξοστοιχίας (PTC _το λεγόμενο “μάτι” των τρένων με πίνακες ελεγχόμενο από δορυφόρους).

Το ETCS υλοποιείται με τυπικό τόσο παρατρόχιο εξοπλισμό, όσο και ενοποιημένο  μέσα στην καμπίνα του τρένου. Στην προηγμένη του μορφή, όλες οι πληροφορίες window διαβιβάζονται στον οδηγό ασύρματα μέσα στην καμπίνα, θεμέλιο για μια 100% αυτόματη λειτουργία αμαξοστοιχίας με τον άνθρωπο απλά θεατή.

Στο …Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

4. Μόλις πριν δύο εβδομάδες, στις 15-Φεβ, η Κομισιόν αποφάσισε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την παραβίαση των κανόνων στις σιδηροδρομικές μεταφορές (sic!!) επειδή δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις που έχει με βάση την οδηγία για τη δημιουργία ενιαίου Ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού χώρου (2012/34/ΕΕ).  «Η σύναψη και δημοσίευση της εν λόγω συμφωνίας είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη διαφάνεια των έργων στο δίκτυο της σιδηροδρομικής υποδομής. Η συμφωνία αυτή θα πρέπει να περιέχει ουσιαστικές διατάξεις, όπως αναφορικά με το ύψος των κονδυλίων που διατίθενται για τις υπηρεσίες υποδομής, καθώς και στόχους (για παράδειγμα, ταχύτητα  στην γραμμή, ικανοποίηση πελατών ή προστασία του περιβάλλοντος», - άρες μάρες κουκουνάρες … “Παρά τις ανταλλαγές επιστολών μεταξύ της Επιτροπής και της Ελλάδας, οι εθνικές αρχές εξακολουθούν να μην έχουν υπογράψει και δημοσιεύσει τη συμβατική συμφωνία με τον ελληνικό οργανισμό διαχείρισης της σιδηροδρομικής υποδομής, τον ΟΣΕ”.

📽️  “Κρατικοποιούνται” πάλι οι σιδηρόδρομοι στην Αγγλία με το λαό να πληρώνει το μάρμαρο _ “The Navictaros”_ “Ο Πολ ο Μικ και οι άλλοι”

Η καταραμένη κοιλάδα

(Παύλος Ριζαργιώτης)
Πρώτα, θέλω να καταραστώ τον Δία. Έβλεπε από την κορφή του Ολύμπου τα τρένα να κινούνται το ένα εναντίον του άλλου, αλλά δεν παρέβηκε να σταματήσει το κακό. Μέσα στη νύχτα έγινε η σύγκρουση στην κοιλάδα. Σίδερα καυτά και φλόγες τεράστιες φέρνουν θάνατο οδυνηρό. Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτή η καταραμένη κοιλάδα γεμίζει με κομματιασμένα κορμιά νέων ανθρώπων. Το ίδιο έγινε πριν από 20 χρόνια με τους μαθητές από το Μακροχώρι Ημαθίας και λίγο πριν με οπαδούς του ΠΑΟΚ.

Κι ύστερα θέλω να ουρλιάξω. Αλλά δεν βγαίνει η φωνή. Να κλάψω. Ομως δεν έχω δάκρυα. Κάτι μέσα μου μου λέει: Τώρα που μιλούν όσοι ένοχα σιωπούσαν και οι γλοιώδεις υπερασπιστές γίνονται δριμείς κατήγοροι, εσύ μην μιλάς. Οχι. Δεν έχουμε το δικαίωμα της σιωπής, ούτε και την ώρα του μεγάλου πένθους. Τώρα είναι που πρέπει να μιλήσουν ακόμα πιο δυνατά αυτοί που πάντα μιλούσαν. Για να σκεπάσουν με τα ουρλιαχτά τους τα παπαγαλίσματα που και τούτη τη φορά επιχειρούν να συσκοτίσουν την αλήθεια. Να, τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, ακούω έναν από τους παπαγάλους του «MEGA» να προσπαθεί να φορτώσει την ευθύνη για την τραγωδία αποκλειστικά στον σταθμάρχη της Λάρισας.

Ήξεραν ότι ο κίνδυνος ήταν υπαρκτός και άμεσος. Τους το είχαν πει πολλές φορές οι πιο ειδικοί - οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο - και με τον πιο επίσημο τρόπο. Κι αυτοί άφηναν τα τρένα να περνούν με κίνδυνο να μετατραπούν σε κινούμενα φέρετρα σ' έναν «σιδηροδρομικό Αχέροντα». Οπως και έγινε τη νύχτα της Τρίτης 28 Φλεβάρη 2023 στα Τέμπη. Γιατί; Είναι μήπως απρόσεκτοι; Οχι. Είναι ταξικά αδιάφοροι. Δεν τους νοιάζει ακόμα κι αν χαθούν ανθρώπινες ζωές. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα βγάζει κέρδη το κεφάλαιο. Από παντού και από τα τρένα. Γι' αυτό έγινε και η πώληση στην ιταλική επιχείρηση. Γι' αυτό και δεν γίνονται τα έργα υποδομής που είναι απαραίτητα στους σιδηροδρόμους. Γι' αυτό και μειώθηκε ο αριθμός των σιδηροδρομικών εργαζομένων.

Τώρα οι κυβερνητικοί αρμόδιοι - και μαζί τους οι συνυπεύθυνοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης - το παίζουν πονόψυχοι και ευαίσθητοι. Μυξοκλαίνε στον τόπο της τραγωδίας και μοιρολογούν έξω από το νεκροτομείο της Λάρισας. Μάλιστα, ενόψει και των επερχόμενων εκλογών, ένας υπουργός υπέβαλε παραίτηση. Δεν πείθουν. Συγχώρεση δεν τους πρέπει. Σκληρή τιμωρία τους αξίζει. Οι κατάρες των χαροκαμένων δεν φοβίζουν τους εγκληματίες κι οι ευχές των συμπονούντων δεν αποτρέπουν νέες τραγωδίες. Η Νέμεσις περιμένει την επίκληση των τολμηρών κι απαιτεί τη συνδρομή των γενναίων.

Το ζήσαμε στο Μάτι, στην Εύβοια και τώρα στα Τέμπη... Μετά από κάθε μεγάλη τραγωδία, βασανίζει το ερώτημα: Τι έφταιξε και χάθηκαν τόσες ζωές, καταστράφηκαν τόσες περιουσίες; Ηταν αναπόφευκτο; Τι θα μπορούσε να είχε γίνει αλλιώς;

Οι καταστροφές που μας πονούν και μας συγκλονίζουν δεν είναι μονόπρακτο έργο για να αναζητάει κανείς τι πήγε στραβά στο σενάριο, ποιος δεν έπαιξε σωστά τον ρόλο του. Δεν φταίει «η κακιά η ώρα».

Στο Μάτι, για παράδειγμα, ο χρόνος δεν άρχισε να μετράει απ' όταν ξέσπασε η φωτιά. Οι κάτοικοι καταγγέλλουν ότι «πιανόταν η ψυχή τους» κάθε φορά που έβλεπαν καπνούς, ξέροντας πως ήταν ανυπεράσπιστοι από φωτιές.

Είχαν αποτυπωμένη την εικόνα από μεγάλες πυρκαγιές και καταστροφές στην Ανατ. Αττική, επειδή δεν υπάρχουν πρόληψη και επαρκή μέσα πυρόσβεσης, ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης και οργανωμένης διαφυγής.

Πάνω εκεί «έτρεξε» η φωτιά και σταμάτησε μόνο στη θάλασσα, αφήνοντας πίσω ανείπωτη καταστροφή. Την κρίσιμη ώρα δεν ήρθαν αντιμέτωποι μόνο με τις φλόγες, αλλά και με ένα κράτος επιλεκτικά ανίκανο να τους προστατέψει.

Οι απανταχού "αποβάθρες"
μετά τις καπιταλιστικές "αναπλάσεις" _αναδιαρθώσεις

Το ίδιο κράτος βρήκαν απέναντι
κι όταν προσπάθησαν να σταθούν στα πόδια τους.

Οι νόμοι της γης - εμπόρευμα, τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που έχουν προτεραιότητα στην «αποκατάσταση» της περιοχής, τα στενά «δημοσιονομικά περιθώρια» του κράτους στην αρωγή έκαναν πολλά από τα θύματα να εγκαταλείψουν οριστικά την περιοχή.
Το ίδιο ζήσαμε και με τις φωτιές σε Αττική και Εύβοια, όπου δεν υπήρχε καν το άλλοθι των πολλών ταυτόχρονων πυρκαγιών, πίσω από το οποίο οχυρώθηκε η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο Μάτι. Το κράτος, όμως, που έχει συνέχεια ...διδάσκεται από τα λάθη του. Γι' αυτό στην Εύβοια «θριάμβευσαν» η ατομική ευθύνη, το 112, το «τρέξτε να σωθείτε», οι προληπτικές εκκενώσεις, που άφηναν κυριολεκτικά «στο έλεος» τα δάση και τα χωριά.

Και ύστερα ήρθε η «ανασυγκρότηση». Με έργα - «φωτοδότες» των επιχειρηματικών συμφερόντων. Με αποζημιώσεις - ψίχουλα στην πλειοψηφία των πληγέντων. Με προϋποθέσεις - κόφτες στη στήριξη των αγροτοκτηνοτρόφων. Με σχέδια για μπίζνες στα αποκαΐδια.

Και φτάνουμε στα Τέμπη...
Εδώ κι αν είναι προδιαγεγραμμένο το έγκλημα!

Το αποδεικνύουν οι καταγγελίες σιδηροδρομικών, εργαζομένων και συνδικαλιστών, που φωνάζουν εδώ και χρόνια για τις υποσυντήρητες υποδομές και το τροχαίο υλικό.
Για τις συνέπειες δηλαδή της διάσπασης του σιδηροδρομικού έργου, της ιδιωτικοποίησης τμημάτων και υποδομών ή της υποχρηματοδότησής τους από το κράτος, στο όνομα της μείωσης του κόστους.
Το φανερώνουν οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, που δεν φτάνει να στελεχωθούν με επάρκεια κομβικά πόστα. Που την κρίσιμη ώρα στέρησε εγκλωβισμένους και τραυματίες από πολύτιμη βοήθεια.
Το δείχνουν τα ατυχήματα και οι καθυστερήσεις, που όλο και πιο συχνά καταγγέλλουν οι επιβάτες.

Όλα αυτά επιτάχυνε η στρατηγική της «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης των συγκοινωνιών, για τη στήριξη της κερδοφορίας των ομίλων που επενδύουν στον σιδηρόδρομο, απ' όλες τις κυβερνήσεις.

Αλλά στο όνομα και της «εξοικονόμησης» πόρων από το κράτος, για να δίνονται ακόμα περισσότερες επιδοτήσεις, προνόμια και φοροαπαλλαγές στους πρώτους.
Εκεί λοιπόν καταλήγει το νήμα κάθε τέτοιας τραγωδίας, ξετυλίγοντάς το προς τα πίσω. Στην άκρη του νήματος βρίσκεται ένα κράτος εχθρικό στα λαϊκά συμφέροντα και τις ανάγκες, ακριβώς επειδή η πολιτική του είναι φιλική στα κέρδη και τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ασυνεννοησίες, λάθη, ευθύνες και επιχειρησιακές παραλείψεις είναι σύμφυτα με τον κρατικό μηχανισμό που υπηρετεί έναν τέτοιο αντιλαϊκό προσανατολισμό.

Μόνο με πρωταγωνιστή τον λαό στον αγώνα ενάντια σ' αυτό το κράτος και στην πολιτική του μπορούν τα πράγματα να πάνε «αλλιώς»! Διεκδικώντας ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας της ζωής και της περιουσίας, σύγχρονες, φτηνές και ασφαλείς συγκοινωνίες, ζωή και δικαιώματα με κριτήριο τις σύγχρονες δυνατότητες και ανάγκες.

Στέλνοντας μήνυμα ανάτασης και ελπίδας ότι δεν είναι μονόδρομος η σαπίλα, το σκοτάδι και η μιζέρια αυτού του ζοφερού συστήματος και ότι μπορεί ο λαός αν το αποφασίσει να ζήσει αλλιώς!

(γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης στο facebook)

Τραγικά αυτά που ζούμε,
ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ όσα ακούμε

Όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται «κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος» απεφάνθη ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης προσπερνώντας τις προηγούμενες και τις σημερινές καταγγελίες εργαζομένων και συνδικαλιστών για τη φονική αδιαφορία κράτους - κυβέρνησης και ιταλικής εταιρείας....

Στον 21^ο αιώνα οι γονείς μας καίγονται, οι φίλοι μας πνίγονται, τα παιδιά μας σκοτώνονται γιατί τρένα τρακάρουν!!!  Θύματα όλη τους της φονικής αδιαφορίας, των απάνθρωπων προτεραιοτήτων τους...

Σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη, εν έτει 2023 που οι αυτοματισμοί, οι τεχνολογίες και οι εφαρμογές πλοήγησης και εντοπισμού έχουν ενσωματωθεί σε παιδικά παιχνίδια, η ζωή εκατοντάδων χιλιάδων επιβατών εξαρτάται από έναν σταθμάρχη!!!

Εν έτει 2023
μετωπική σύγκρουση τρένων
που κινούνται στα τυφλά!!!

Παραιτήθηκε λέει ο υπουργός Μεταφορών... Αναστάσιμο λουτρό είναι.. Αναστάσιμο λουτρό για την πολιτική φονικής αδιαφορίας την οποία και θα συνεχίσουν... Αναστάσιμο λουτρό για τον άριστο που θα τον ξαναδούμε πάλι υπουργό σε επόμενη κυβέρνηση... Αναστάσιμο λουτρό για την κυβέρνηση για να μη το έχει στίγμα στην προεκλογική περίοδο...